Bartosz Kalinowski - Rajskie jabłka (Włodzimierz Wysocki)
Вставка
- Опубліковано 7 вер 2024
- "kiedyś umrę no cóż .. wszyscy wiemy że śmierć nie wybiera"
tłumaczenie Marlena Zimna.
Jedna z ukochanych wielkich pieśni Wysockiego, mało znana, a jakże piękna. Obok pieśni Kopuły, Ballada o miłości, Dwie sudby, Konie narowiste, Sen, Rajskie jabłka stoją w pierwszym szeregu. Wysocki opisuję swą podróż do raju, tak jak potrafił, emocjonalnie, poetycko, szczegółowo. Niebo przypomina ziemię. Wcześniej w wielkiej literaturze spotykamy ten sam, genialny motyw u Jarosława Haszka w sławetnym Szwejku, w rozdziale Sen Kadeta Biglera, tam jest to przedstawione w sposób sarkastyczny, gdzie niebo jest karykaturą ziemi z jej największym okrucieństwem. Są to sny geniuszów. Bardzo kocham tę piosenkę
Rajskie jabłka
Kiedyś umrę... No cóż, wszyscy wiemy, że śmierć nie wybiera,
Gdyby otruł mnie ktoś, kielich z jadem, bym wypił do dna,
Bo zabitych nam żal, no i Bóg ich do raju zabiera.
Żywy ciężki ma los, a o martwych od wieków się dba.
Ból wykrzywi mi twarz, tracąc siły, na ziemię upadnę,
Dusza pomknie gdzieś w dal i w przestworza poniesie ją koń,
Gdy otworzy się raj, kilka jabłek z ogrodu ukradnę...
Ale tam stoi straż. I bezbłędnie celuje wprost w skroń.
Już zatrzymał się koń, ale wątpię, bym znalazł się w raju,
Wokół pustka i piach, nie wiem, po co mój koń mnie tu wiódł,
Ale nagle mój wzrok padł na bramę żelazną w oddali
I klęczący tam tłum, czekający na kogoś u wrót.
Głośno parsknął mój koń, potem znów, jakby w przepaść miał runąć,
Lecz choć parskał i rżał, w naszą stronę nie zwrócił się nikt.
Siwy starzec zza wrót chciał ogromną zasuwę odsunąć,
Ale brakło mu sił, machnął ręką i z oczu nam znikł.
I nie wzburzył się lud, nikt nie krzyknął, nikt słowa nie wyrzekł,
Tylko z przodu ktoś wstał, jakby lepiej zobaczyć coś chciał.
Zrozumiałem, gdy sam rajskiej bramie przyjrzałem się bliżej:
Za ta bramą był sad pełen jabłek. I krzyż w sadzie stał.
Siwy starzec zza wrót uniósł dłoń, a więc znak został dany.
To był sam święty Piotr! On apostoł a ja ancymon!!
I ukazał się sad - rajski ogród jabłkami usłany,
Ale tam stała straż, celująca bezbłędnie wprost w skroń.
Każdy wiele ma próśb, ale ja wcale wiele nie pragnę:
Przyjaciela chcę mieć... Rajskich jabłek odurza mnie woń...
Wierną żonę chcę mieć - właśnie dla niej tych jabłek ukradnę,
Ale wciąż czuwa straż i bezbłędnie celuje wprost w skroń.
Siwy starzec zza wrót coś po cichu nakazał strażnikom,
Ktoś z nich podał mu klucz i do bramy zbliżyli się znów.
Szarpnął kraty sam Piotr, zardzewiały gwóźdź z zamka mu wypadł.
Gdy otworem stał raj, tłum przed siebie się rzucił bez słów.
W piersi brakło mi tchu, stałem z tyłu zupełnie bezradny.
Pomyślałem: „No cóż... Skoro tutaj mnie przywiózł mój koń,
Skoro jestem tu już, no to trochę tych jabłek ukradnę..."
Lecz dostrzegła mnie straż. I bezbłędnie trafiła mnie w skroń.
I zaświstał mój bat, bezlitośnie nim konia smagałem.
Wiozę jabłka. I wiem: to nieważne, że garść, a nie wóz.
Właśnie tobie je dam, bo ty jedna wciąż na mnie czekałaś,
Nawet wtedy, gdy koń, galopując, do raju mnie wiózł.
Genialne wykonanie genialnej piosenki Wysickiego.
Bardzo lubię słuchać piosenek Wołodi w Twoim wykonaniu. Od początku lat 80 słucham Wysockiego . Trzymaj tak dalej
Robert.D
ok, będę trzymał, pozdrawiam
Robert Dziobak słuchaj duet Korycki i Źukowska a gorąco polecam Piotra Nalicza. PIOTR NALICZ absolutny fenomen .
Mistrzostwo
Super !
Pozdrawiam
Zajebiste kawałki robisz. Dużo widzę w nich siebie. Pozdrawiam
Lubie jak spiewasz...Wysocki umial przekazac rzeczywistosc w sponsob ktory chwyta za serce....
Helena Rolander potrafi to tez Andrzej Korycki i Piotr Nalicz.
NALICZ absolutny fenomen.
bardzo dobre wykonanie!
pozdrawiam
dzięki, to jedna z moich ulubionych pieśni WW
te piosenki są jak sztafeta pokoleń, dziekuję za to, że pan podejmuja ją
Mlodziec)), trudna piosenka.
Наполеоновский тип не прочувствовано но впечатляет. Молодец. Мировая революция ребята! Эпоха возрождается как феникс из пепла возрождается чтобы дом мира строить сознание космизма освоить...
Kocham Bydgoszcz l loz
Ja jeszcze okudzawa
metafory...wizje ....kto tam jest i tak juz o tym nie opowie...Wolodia spiewa nam jakby stamtad...ale to nie on...moze jego dusza ... slowa sa trudne i jakby nie te co trzeba ...moze do tego trzeba nam dorasnac Jego wizja... cierpieniem ...tym calym szalenstwem spalajacym go i cale jego krotkie szalone zycie...Mir Prochu Twajemu Wolodia ....Doswidanija !
Tadek Marczak tylko Piotr Nalicz umie śpiewać ballady. Polecam gorąco.