----- لے وے رانجھیا واہ میں لا تھکّی / ساڈے وَس تھیں گل بے وَس ہوئی قاضی ماپیاں ظالماں بنّھ توری/ ساڈی تینڈڑی دوستی بھس ہوئی گھر کھیڑیاں دے نہیں وسّنا میں /ساڈی انہاں دے نال خرخس ہوئی جاں جیواں گی مِلاں گی رب میلے/ حال سال تاں دوستی بس ہوئی * جو کجھ وچ رضائے دے لکھ چُھٹا/ مونہوں بس نہ آکھیے بھیڑئیے نی سُنجا سکھنا چاک نوں رکھیوئی /متھے بھورئیے چندرئیے بھیڑئیے نی جیتاں منتر کیل دا نہ ہووے /ایویں سُتڑے ناگ نہ چھیڑئیے نی اِکے یار دے ناں توں فدا ہوئیے/ موہرا دے کے اکے نبیڑئیے نی دغا دیونا ہووے تاں جیئڑے نوں /پہلے روز ہی چا کھدیڑئیے نی جے نہ اُتریے یار دے نال پورے /ایڈے پٹنے نہ سہیڑئیے نی وارثؔ شاہ جے پیاس نہ ہووے اندر/شیشے شربتاں دے ناہیں چھیڑئیے نی * پینچاں پنڈ دیاں سچ تھیں ترک کیتی /قاضی رشوتاں مار کے کور کیتے پہلے ہورناں نال اقرار کر کے/ طعمہ ویکھ داماد پھر ہور کیتے گل کریے ایمان دی کڈھ چھڈن/ پینچ پِنڈ دے ٹھگ تے چور کیتے اشراف دی بات منظور ناہیں /چور چودھری اتے لنڈور کیتے کانوں باغ دے وچ کلول کر دے /کُوڑا پھولنے دے اتے مور کیتے زور و زور وواہ لے گئے کھیڑے /اساں رو بہتیڑے شور کیتے وارثؔ شاہ جو اہل ایمان آہے /تِنہاں جا ڈیرے وِچ گور کیتے * بھابی خزاں دِی رُت جاں آن پُہنچی /بھور آسرے تے پئے جال دے نی سیون بُلبلاں بوٹیاں سُکیاں نوں /پھیر پھل لگن نال ڈال دے نی اساں جدوں کدوں انہاں پاس جانا /جیہڑے محرم اسا ڈڑے حال دے نی جنہاں سولیاں تے جالئے جھوٹے /منصور ہوری ساڈے نال دے نی وارثؔ شاہ جو گئے سو نہیں مڑ دے /لوک اساں تھوں آونا بھال دے نی * ترٹے قہر کلور سر تتڑی دے /تیرے بِرہ فراق دی کُٹھیاں میں سُنجیں تراٹ کلیجڑے وِچ دھانی /نہیں جیونا مرن تے اُٹھیاں میں چور پون راتیں گھر سُتیاں دے /ویکھو دینہہ بازار وِچ مُٹھیاں میں جوگی ہوئی کے آجے ملیں مینوں/ کسے انبروں مہردیوں تُرٹیاں میں نہیں چھڈ گھر بار اُجاڑ دیساں/ نہیں وسنا تے نہیںوُٹھیاں میں وارثؔ شاہ پریم دیاںچھٹیاں نی/ مارپھُٹیاں جُٹیاں کُٹھیاں میں * بُجھی عِشق دی اگ نوں واؤ لگی/ سماں آیا ہے شوق جگاونے دا بالناتھ دے ٹِلے دا راہ پھڑیا/ متا جاگیا کن پڑاونے دا پٹے پال ملائیاں نال رکھے /وقت آیا ہے رگڑ مُناونے دا جرم کرم تیاگ کے تھاپ بیٹھا /کِسے جوگی دے ہتھ وِکاونے دا بندے سوئنے دے لاہ کے چاء چڑھیا/ کَن پاڑ کے مُندراں پاونے دا کِسے ایسے گُردیو دی ٹہل کرئیے/ سِحر دس دے رن کِھسکاونے دا وارثؔ شاہ میاں اِنہاں عاشقاں نوں/ فکر ذرا نہ جِند گواونے دا * ہو کا پِھرے دیندا پِنڈاں و ِچ سارے /آؤ کِسے فقیر جے ہوونا جے منگ کھاونا کم نہ کاج کرنا /نہ کجھ چارنا تے نہ ہی چوونا جے ذرا کن پڑائی کے سواہ ملنی /گورُو سارے ہی جگ دا ہوونا جے نہ دیہاڑ نہ کسب روز گار کرنا/ ناڈھو شاہ پھر مُفت دا ہوونا جے نہیں دینی ودھائی پھیر جمنے دی /کسے موئے نوں مُول نہ روونا جے منگ کھاونا اتے مسیت سونا /نہ کجھ دیونا تے نہ کجھ لیونا جے نالے منگنا تے نالے گھُورنا ئی /دین دار نہ کسے دا ہوونا جے خوشی اپنی اُٹھنا میاں وارث /اتے اپنی نیند ہی سوونا جے * ٹِلے جائی کے جوگی تھے ہتھ جوڑے/ سانوں آپنا کرو فقیر میاں تیرے درس دیدار دے دیکھنے نوں /آیا دیس پردیس میں چِیر میاں صدق دھار کے نال یقین آیا /اسیں چیلڑے تے تُسیں پیر میاں بادشاہ سچا رب عالماں دا/ فقر اوس دے ہین وزیر میاں بِناں مُرشداں راہ نہ ہتھ آوے/ دُدّھ باجھ نہ ہندی ہے کھیر میاں یاد حق دی صبر تسلیم نہچا/ تُساں جگ دے نال کیہ سیر میاں فقر کُل جہان دا آسرا ہے /تابع فقر دے پیر تے میر میاں میرا مانو نہ باپ نہ ساک کوئی/ چاچا تایا نہ بھین نہ ویر میاں دُنیا وِچ ہاں بہت اداس ہویا /پیروں ساڈیوں لاہ زنجیر میاں تینوں چھڈ کے جاں میں ہور کس تھے /نظر آؤنا ہیں ظاہرا پیر میاں ***
سوہنی تے اسان تشریح تے نتارا تے نال اوکھے لفظاں دے معنے ہیر وارث شاہ نوں پڑھن تے سمجھن وچ بڑی سوکھ پیدا کرے گا تے اج دی نسل نوں پنجابی دے ایس مہان شاعر دی لکھت دا کج نہ کج پتہ ضرور دسے گا
Sir wajid Ali is also best Punjabi reader ❤❤
ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਕਾਰਜ ਜੀ
An Extraordinary work done by this team.
Well done Kiya baaaat hai.
Zabardast
Well done good job 👏👏👏👏👏👏
Good , this time the sound quality is very good.
-----
لے وے رانجھیا واہ میں لا تھکّی / ساڈے وَس تھیں گل بے وَس ہوئی
قاضی ماپیاں ظالماں بنّھ توری/ ساڈی تینڈڑی دوستی بھس ہوئی
گھر کھیڑیاں دے نہیں وسّنا میں /ساڈی انہاں دے نال خرخس ہوئی
جاں جیواں گی مِلاں گی رب میلے/ حال سال تاں دوستی بس ہوئی
*
جو کجھ وچ رضائے دے لکھ چُھٹا/ مونہوں بس نہ آکھیے بھیڑئیے نی
سُنجا سکھنا چاک نوں رکھیوئی /متھے بھورئیے چندرئیے بھیڑئیے نی
جیتاں منتر کیل دا نہ ہووے /ایویں سُتڑے ناگ نہ چھیڑئیے نی
اِکے یار دے ناں توں فدا ہوئیے/ موہرا دے کے اکے نبیڑئیے نی
دغا دیونا ہووے تاں جیئڑے نوں /پہلے روز ہی چا کھدیڑئیے نی
جے نہ اُتریے یار دے نال پورے /ایڈے پٹنے نہ سہیڑئیے نی
وارثؔ شاہ جے پیاس نہ ہووے اندر/شیشے شربتاں دے ناہیں چھیڑئیے نی
*
پینچاں پنڈ دیاں سچ تھیں ترک کیتی /قاضی رشوتاں مار کے کور کیتے
پہلے ہورناں نال اقرار کر کے/ طعمہ ویکھ داماد پھر ہور کیتے
گل کریے ایمان دی کڈھ چھڈن/ پینچ پِنڈ دے ٹھگ تے چور کیتے
اشراف دی بات منظور ناہیں /چور چودھری اتے لنڈور کیتے
کانوں باغ دے وچ کلول کر دے /کُوڑا پھولنے دے اتے مور کیتے
زور و زور وواہ لے گئے کھیڑے /اساں رو بہتیڑے شور کیتے
وارثؔ شاہ جو اہل ایمان آہے /تِنہاں جا ڈیرے وِچ گور کیتے
*
بھابی خزاں دِی رُت جاں آن پُہنچی /بھور آسرے تے پئے جال دے نی
سیون بُلبلاں بوٹیاں سُکیاں نوں /پھیر پھل لگن نال ڈال دے نی
اساں جدوں کدوں انہاں پاس جانا /جیہڑے محرم اسا ڈڑے حال دے نی
جنہاں سولیاں تے جالئے جھوٹے /منصور ہوری ساڈے نال دے نی
وارثؔ شاہ جو گئے سو نہیں مڑ دے /لوک اساں تھوں آونا بھال دے نی
*
ترٹے قہر کلور سر تتڑی دے /تیرے بِرہ فراق دی کُٹھیاں میں
سُنجیں تراٹ کلیجڑے وِچ دھانی /نہیں جیونا مرن تے اُٹھیاں میں
چور پون راتیں گھر سُتیاں دے /ویکھو دینہہ بازار وِچ مُٹھیاں میں
جوگی ہوئی کے آجے ملیں مینوں/ کسے انبروں مہردیوں تُرٹیاں میں
نہیں چھڈ گھر بار اُجاڑ دیساں/ نہیں وسنا تے نہیںوُٹھیاں میں
وارثؔ شاہ پریم دیاںچھٹیاں نی/ مارپھُٹیاں جُٹیاں کُٹھیاں میں
*
بُجھی عِشق دی اگ نوں واؤ لگی/ سماں آیا ہے شوق جگاونے دا
بالناتھ دے ٹِلے دا راہ پھڑیا/ متا جاگیا کن پڑاونے دا
پٹے پال ملائیاں نال رکھے /وقت آیا ہے رگڑ مُناونے دا
جرم کرم تیاگ کے تھاپ بیٹھا /کِسے جوگی دے ہتھ وِکاونے دا
بندے سوئنے دے لاہ کے چاء چڑھیا/ کَن پاڑ کے مُندراں پاونے دا
کِسے ایسے گُردیو دی ٹہل کرئیے/ سِحر دس دے رن کِھسکاونے دا
وارثؔ شاہ میاں اِنہاں عاشقاں نوں/ فکر ذرا نہ جِند گواونے دا
*
ہو کا پِھرے دیندا پِنڈاں و ِچ سارے /آؤ کِسے فقیر جے ہوونا جے
منگ کھاونا کم نہ کاج کرنا /نہ کجھ چارنا تے نہ ہی چوونا جے
ذرا کن پڑائی کے سواہ ملنی /گورُو سارے ہی جگ دا ہوونا جے
نہ دیہاڑ نہ کسب روز گار کرنا/ ناڈھو شاہ پھر مُفت دا ہوونا جے
نہیں دینی ودھائی پھیر جمنے دی /کسے موئے نوں مُول نہ روونا جے
منگ کھاونا اتے مسیت سونا /نہ کجھ دیونا تے نہ کجھ لیونا جے
نالے منگنا تے نالے گھُورنا ئی /دین دار نہ کسے دا ہوونا جے
خوشی اپنی اُٹھنا میاں وارث /اتے اپنی نیند ہی سوونا جے
*
ٹِلے جائی کے جوگی تھے ہتھ جوڑے/ سانوں آپنا کرو فقیر میاں
تیرے درس دیدار دے دیکھنے نوں /آیا دیس پردیس میں چِیر میاں
صدق دھار کے نال یقین آیا /اسیں چیلڑے تے تُسیں پیر میاں
بادشاہ سچا رب عالماں دا/ فقر اوس دے ہین وزیر میاں
بِناں مُرشداں راہ نہ ہتھ آوے/ دُدّھ باجھ نہ ہندی ہے کھیر میاں
یاد حق دی صبر تسلیم نہچا/ تُساں جگ دے نال کیہ سیر میاں
فقر کُل جہان دا آسرا ہے /تابع فقر دے پیر تے میر میاں
میرا مانو نہ باپ نہ ساک کوئی/ چاچا تایا نہ بھین نہ ویر میاں
دُنیا وِچ ہاں بہت اداس ہویا /پیروں ساڈیوں لاہ زنجیر میاں
تینوں چھڈ کے جاں میں ہور کس تھے /نظر آؤنا ہیں ظاہرا پیر میاں
***
Excellent job bro. But I think a moulvi is listening this series too because if we note there is 1 dislike on every video. 😏
Exelent
If Heer is = Rooh and
Ranjha = Jism (body)
Balay.
سوہنی تے اسان تشریح تے نتارا تے نال اوکھے لفظاں دے معنے ہیر وارث شاہ نوں پڑھن تے سمجھن وچ بڑی سوکھ پیدا کرے گا تے اج دی نسل نوں پنجابی دے ایس مہان شاعر دی لکھت دا کج نہ کج پتہ ضرور دسے گا