Ennio Morricone - Farewell to Cheyenne: (A fighter's leaving through the echo of a free will)
Вставка
- Опубліковано 14 жов 2024
- From "Once upon a time in the West" spaghetti western movie, Sergio Leone
Filling Ennio Morricone's play list
Once Upon a Time in the West
Soundtrack (Jill: The dream of a "homeland")
• Ennio Morricone - Once...
Man with Harmonica (The call to face his past demons)
• Ennio Morricone - Man ...
Man with Harmonica (Frank: When your evil soul whistles under the instict of death)
• Ennio Morricone -Man w...
The Good, the Bad and the Ugly
The duel scene (Focus on the concentrating experience)
• The Good, the Bad and ...
A Fistful of dollars Main theme (Keeping your self among b@st@rds)
• Ennio Morricone - A fi...
#enniomorricone #enniomorriconemusic #onceuponatimeinthewest #cheyenne #spaghettiwesterns #sergioleone #themes #ostmusic
Για απ' ευθείας εγγραφή στο κανάλι πατήστε στο link bit.ly/2ISr9B8
Bravo legendarni film legendarna muzika ovo sam jako voleo kao klinac brilijantno ostvarenje 👌🫶 i sećam se ova muzika je išla za emisiju 7 tv dana 😍🥰👍
7 TV Dana....osamdesetih.....
❤❤❤ Nezaboravna tema, spoj vizuelnog i muzičkog opusa....BRAVO!!!
Hunting music. Takes you to another world.
Amo esta música 😍🎼
Sublime !!
Στην ταινία Once Upon a Time in the West το μουσικό αυτό θέμα ξεκαθαρίζεται από το όνομά του το ποιον αφορά. Και όντως στην ταινία ακούγεται όταν μπαίνει στη σκηνή ο Cheyene.
Αρχικά θα μπορούσε κανείς να πει πως ο ρόλος του Cheyene δεν είναι πρωταγωνιστικός (ή ίσως …απαραίτητος), καθώς ο ιστός της ιστορίας πλέκεται πάνω στα πάθη των τριών άλλων προσώπων. Από τη μία. Από την άλλη έρχεται ο Morricone που συνθέτει μουσικό θέμα με το όνομά του! Σαν να θέλει να μας προϊδεάσει ότι ο Cheyene είναι ο μεγάλος πρωταγωνιστής!
Στην ταινία, λοιπόν, ο Cheyene εμφανίζεται σαν ένας τιμωρός, κάποιος που επιθυμεί την απονομή δικαιοσύνης, γι’ αυτό και ενίοτε λειτουργεί και ως προστάτης. Είναι ο ήρωας που δεν δείχνει να χάνεται μέσα στα πάθη του (σε αντιδιαστολή με τους άλλους), αλλά φιλοσοφεί τα βιώματά του (το βλέπουμε για παράδειγμα στην εξομολόγησή του προς την Jill για το παρελθόν του) και εκκινεί τη δράση του από το αποτύπωμά τους πάνω στο πνεύμα του.
Σε σύνολο θα μπορούσε να προσδιοριστεί ως ο ρόλος ενός αφηγητή -ιδιότυπου, εν προκειμένω, καθώς εδώ σπάνε τα καλούπια και στήνεται το σκηνικό της αφήγησης ως μέρος της δράσης και όχι μια αποστασιοποιημένη εξωτερική ματιά και λόγος. Με τον τρόπο αυτό ο αφηγητής δεν είναι μια μορφή πέρα και πάνω από τα ανθρώπινα, αλλά ένας υπαρκτός ψυχισμός.
❤❤❤❤❤