Popłakałam się przy podsumowaniu. Zdiagnozowano mnie jako osobę dorosłą, która zawsze marzyła o pomocy ludziom jako psycholog/psychiatra/psychoterapeuta. Przeżyłam ciężką anoreksję, wiele lat walczyłam z depresją (liczone już w -naście, a mam mniej niż 25), nie dostałam się na wymarzone studia i myślałam, że to wina mojej beznadziejności (ogólnopojętej) i bezsilności. Słyszałam, że nic nigdy nie osiągnę, że nie zależy mi na przyszłości, że ze mnie to syfiarz, bałaganiara, leń, fleja, nieuk, nierób, amator zajmujący się wszystkim, tylko nie tym co trzeba, i wiele, wiele innych. Dopiero teraz, po rzetelnej diagnozie i stosowaniu zaleceń specjalistów z Centrum Terapii Alma zaczynam czuć, że żyje - w znaczeniu : 'Wreszcie wiem, dlaczego moje życie tak wyglądało i WIEM co mogę zrobić, żeby moja inność stała się moją najsilniejszą stroną". Dziękuję i puszczam w świat dalej.
Zgarnąłem srogi wpiernicz od rówieśników (w każdym okresie zycia) i świata przez moje niezdiagnozowane Adhd. Dzięki temu poczucie własnej wartości będzie dla mnie tyrką na ugorze do końca życia. Diagnoza dopiero w dorosłym życiu, jednak o jeden epizod depresyjny i stany lękowe za późno. Zostało mi pewnie drugie tyle życia. Żal za straconym czasem ogromny, sił coraz mniej, a rachunki trzeba płacić i jakoś tam żyć. Dlatego takie akcje są potrzebne. Aby kolejne istnienia z Adhd czuły sens życia. Bardzo dziękuję za tę akcję!
Poszlam.z nerwica na ktoramnie leczyli ok 35 lat dzis mam.65 lat i okazuje sie ze ja mam ADHD co dalej tez chce zyc godnie pozdrawiam.wszyatkich z Adhd
Pozdrawiam z miejsca, kiedy na egzaminie szóstoklasisty pisałam wypracowanie o Człowieku Psie, bo nie zauważyłam, że pomiędzy słowami było "i" (Człowiek i Pies). A potem w panice na ostatnie 10minut poprawiałam, bo się zorientowałam. ✌🏼 Ja też mam ADHD.
Super, udostępniam :) Niesamowite jest to, że ja byłem właśnie ignorantem, który uważał, że ADHD nie istnieje i tak się los zaśmiał ze mnie ^^ Oby więcej osób miało szansę dowiedzieć się o tym jak najwcześniej w swoim życiu, bo to pozwala lepiej zrozumieć siebie. A co za tym idzie nie tworzyć złych relacji z samym sobą. Gdy wiadomo z czym mamy do czynienia łatwiej jest szukać rozwiązań, a nie działać po ciemku całe życie. Mam nadzieję, że kanał będzie tak popularny, że wszyscy z ADHD dowiedzą się o tym, że go mają wcześniej... jak najwcześniej. Zanim nieświadomość tego co się dzieje w naszych mózgach w różnych interakacjach życiowych nie sprawi destrukcji. Im więcej osób wie, tym mniej cierpienia dla wszystkich wokół. Powodzenia kochani :)
Cudowna końcówka i to, co mówi o delikatności i talentach pani psycholog. Bo na początku trochę się wystraszyłam etykiet i szło to w stronę stygmatyzowanej inności. Wolę, aby ujmować to w sposób włączający jako potrzebną wymagającą szacunku i akceptacji różnorodność; nie straszyć konsekwencjami niezaopiekowania, nie traktować jako choroby psychicznej, anormalnosci. Jednym słowem postawić na korzystną dla wszystkich neuroroznorodnosc.
Zawsze byłem raczej daleko od tematu ADHD, natomiast moja wspaniała partnerka je ma i na tej drodze sam temat stał się mi bliski, plus nabrałem kilku nawyków, które wspasowują się w opis. Mega dzięki za podjęcie się tematu i świetny spot 🙏🏻
Transkrypcja: -Maciek z ADHD 15 lat: Często przerywam komuś, ale jak tu nie przerywać, jak ktoś gada głupoty? Kiedyś przerwałem nawet Pani, za co dostałem uwagę, ale przecież to ja miałem rację. -Oliwka z ADHD, 15 lat: Potrafię coś odłożyć w jakimś miejscu i za sekundę nie pamiętam, gdzie to odłożyłam i rano jestem zawsze w takim zdezorientowaniu co robię i dlatego się spóźniam. -Ania z ADHD, 15 lat: Zdarza się, że po prostu przeoczę coś tam nawet w egzaminie czy tam jakimś sprawdzianie, a potem się okazuje, że nie zrobiłam całej strony z zadaniami... -Dziennikarz: Często słyszymy, że kiedyś to żadnego ADHD nie było. To teraz się pojawiło, jakoś ostatnio i u wszystkich jest rozpoznawane. Ale ADHD to nie jest żadna nowa rzecz. Już w 1775r niemiecki lekarz opisał zaburzenie, w którym osoby są rozpraszane przez wszystko, nawet przez własne myśli. Mają problemy z organizacją, nie kończą powierzonych im zadań, popełniają wiele błędów, są nieważne. -Tymek z ADHD, 14 lat: Kiedy zaczynam opowiadać, często za bardzo wchodzę w szczegóły. Ludzie z klasy mówią: "weź już skończ" albo ziewają dla beki. A ja tylko uważam, że wszystko o czym mówię jest ważne! -Ania z ADHD, 15 lat: Wstaje pod pretekstem pójścia otworzenia okna, a tak naprawdę czuję potrzebę wstania i się przejścia. -Tadzio z ADHD, 9 lat: Czasami nie mogę usiedzieć w miejscu i chciałbym coś narysować. Maciek z ADHD, 15 lat: Kiedyś mówiłem, że muszę do toalety, a nauczyciel się zorientował i że nie puszczają, a ja po prostu nie mogę tak długo siedzieć. -Ania z ADHD, 15 lat: Długopis mam w kieszeni kurtki, cały czas sobie nim klikałam, a teraz np. kostkami strzelam u rąk. -Oliwka z ADHD, 15 lat: Takie tupanie w miejscu, pomaga mi się skupić a bardzo często to przeszkadza moim koleżankom i kolegom jak z nimi siedzę, bo często to cała ławka się rusza. - Lekarz psychiatra: Z ADHD związane jest bardzo wiele zaburzeń psychicznych, przede wszystkim: zaburzenia depresyjne, zaburzenia lękowe, uzależnienia, zaburzenia osobowości, u kobiet anoreksja i bulimia. Te zaburzenia są często następstwem ADHD i jeśli nie będziemy diagnozować i leczyć ADHD, często nie da się dobrze, skutecznie leczyć tych następstw. - Tymek z ADHD, 14 lat: Nie możesz po prostu wstać i zasypiasz- chociaż tego nie chcesz. Mówisz, że już idziesz, chcesz iść, bo wiesz, że możesz się spóźnić i inni będą niezadowoleni, ale tego nie kontrolujesz. - Oliwka z ADHD, 15 lat: Jestem dość niezasadna i np nie chcą mnie wybierać na wfie jak gramy w gry zespołowe, typu piłka nożna, piłka ręczna, siatkówka, koszykówka, bo każdy wie, że nie złapie piłki albo że ją w ogóle wyrzucę gdzieś obok. -Ania z ADHD, 15 lat: Na przykład mamy na 200 słów pracę mieć i z jednej kartki zrobią się trzy, każdy wątek jest dla mnie ważny. -Nauczycielka: Skup się. Zacznij się starać. Jesteś zdolna, ale leniwa. Masz tak dużo potencjał, gdybyś tylko potrafił go wykorzystać. Kiedy nauczycielom brak zrozumienia dla dysfunkcji wywołanych przez ADHD, problemów związanych z samoregulacją czy niedoborami dopaminy i uczniowie słyszą właśnie takie zwroty. Te słowa, a często i kary burzą poczucie własnej wartości i mają efekt przeciwny do zamierzonego. -Tymek: nie lubię jeść tych wszystkich dziwnych rzeczy. Nie lubię próbować nowych smaków, chociaż wiem, że to jest dziwne, że ktoś nie lubi bananów, ale ja tak mam. Ania: Na egzaminie próbnym mi się trafiła taka sytuacja i jakby zaczęłam mylić cyfry z jednego zadania z drugim i wyszedł mi superdziwny wynik. -Tadzio: Niektórzy koledzy mówiła, że jak mam ADHD to jestem głupi. Ja im mówię: Jak mam ADHD to nie znaczy, że jestem głupi. -Psycholog: człowiek, który przychodzi na świat z ADHD rodzi się jednocześnie z wieloma specyficznymi talentami, ale jest jednocześnie delikatny i można powiedzieć "łatwopalny". Jeżeli będziemy wspierać dzieci z ADHD, jeżeli będziemy je chronić to one w przyszłości będą naszą dumną, bo to ich ciekawość i kreatywność i energia popycha świat do przodu. Od 4:50 są napisy na filmiku -Dziennikarz: nie pokazaliśmy twarzy dzieci mówiących o ich życiu z ADHD, bo nie chcieliśmy ich stygmatyzować. Kiedy dorosną i zaczną odnosić sukcesy w nauce, biznesie, sztuce, mediach, sami zadecydują, czy chcą by inni wiedzieli, że mają ADHD. Tak jak na przykład ja. -Psychiatra: I tak jak ja. Bo ja też mam ADHD. -Nauczycielka: Ja też mam ADHD. -Psycholog: I tak jak ja, bo ja też mam ADHD.
Podoba mi się w tym spocie, że jest dość długi. To dość awangardowe w dziedzinie spotów. Fajnie, że nie jest skupiony na tym stereotypowym dzieciaku, który lata po klasie i jest niegrzeczny.
Doktorze jak można się do Pana dostać? Na "Znany lekarz" próbowałem,ale nie ma opcji terminów... czuję , że jestem na granicy już... muszę coś z tym zrobić w końcu.
Ojej, ale jeśli każda małpa spełnia, to też każdy człowiek? Czyli wszyscy mają ADHD? To w jaki sposób zatwierdzono swoistość np. testu DIVA (czyli zdolność do wykrywania braku ADHD)?
Dobry spot, ale adhd to nie jest głòwnie delikatność i można nie mieć adhd i być delikatnym. Z tym parciem świata do przodu bym nie przesadzała. Wszystkie dzieci pchają świat do przodu, nie tylko te inteligentne, czy z adhd, czy nadwrażliwe. Ogromne nasilenie objawòw u dzieci, ale także u dorosłych jest już od wielu lat, a nauczyciele, lekarze, rodzice, babcie wciąż nic na ten temat nie wiedzą. Wychodzi na to, że problemem w społeczenstwie nie jest brak informacji choćby o adhd, problemem jest zamknięcie na informacje. Jeżeli dziś powstaje taki spot, jak widać potrzebny, to jest to jakiś wstyd dla społeczeństwa.
Mam zdiagnozowane ADHD. Gdybym czerpał wiedzę o tym zaburzeniu z tego spotu, to nie brałbym go poważnie. Dosłownie każdy z przedstawionych "objawów" ma bardzo prozaiczne wytłumaczenie. Maciek 15 lat: może być bufonem bez kultury Tymek 14 lat: może być człowiekiem bez charyzmy, którego nikt nie chce słuchać. Do tego... nie lubi bananów (to ludzie bez ADHD muszą lubić banany?). Tadzio 9 lat: czasem... chce coś narysować - jak każde dziecko. Oliwka 15 lat: nie chcą jej wybierać do gier zespołowych, bo ma słabą koordynację ruchową i jest marna w sportach. Spot jest najlepszym argumentem za tym, że ADHD to tylko "wymówka głupich, leniwych ludzi". Nie jesteś słaby w piłkę. To ADHD. Nie jesteś głupi. To ADHD. Nie jesteś nudziarzem. To ADHD. Nie jesteś leniwy. To ADHD. Wytłumaczcie mi proszę - co zmienia ta łatka, skoro człowiek z rzekomym ADHD słabo gra w piłkę, zachowuje się jakby był głupi, mówi nudno i pracuje/uczy się mało wydajnie? Większość ludzi na świecie nie jest wysoka. Czy to też przez ADHD? Tak samo - większość ludzi na świecie jest nieinteligentna. Czy temu też winne jest ADHD?
Muszę przyznać, że nie rozumiem tego komentarza. Przecież to jest spot podnoszący świadomość o tym, że jest coś takiego jak ADHD. To nie jest wykład naukowy nt. ADHD.
@@psychiatraplus Gdyby ten spot przedstawiał historie tych, którym ADHD naprawdę utrudnia życie, to zostałby wzięty poważnie. A tacy ludzie istnieją. Ci, którzy przez ADHD nie byli w stanie zdobyć wykształcenia, ci, którzy przez objawy zostali bezdomni (zapewne wie Pan, że istnieją badania dot. bezdomności i ADHD) itd. Zamiast tego dostaliśmy coś, co jest nieświadomą parodią spotu dot. ADHD. Przedstawione tu przykłady są trywialne, śmieszne i tylko potwierdzają stereotyp, że ADHD jest wymówką nieudaczników.
Twórcy spotu niestety popełnili sporo błędów merytorycznych. Do tego robią z ADHD tożsamość i ideologizują zagadnienie medyczno-psychologiczno-społeczne. Bardzo słaby materiał.
Rowiniesz tą myśl o błędach merytorycznych 🤔 Mówisz ogólnikowo zamiast konkretnie powiedzieć o co ci chodzi, powiedz co masz na myśli konkretnie bo nie rozumiem 🤔
Warto najpierw uzupełnić wiedzę, a potem podważać zdanie innych specjalistów, żeby Twoje argumenty Łukaszu mogły być uznane za merytoryczne. Nie da się być specjalistą od wszystkiego - szeroko pojętej biologii, otyłości, tranzycji płci, zaburzeń neurorozwojowych... Czy to jest po prostu kij wbity w mrowisko żeby zrobił się wokół Ciebie szum?
Nawet nie wiem, czy komentować... bo z każdym mogę dyskutować naukowo, ale przynajmniej minimum wiedzy ta osoba musi posiadać, żeby można było rozmawiać na tym samym poziomie.
Popłakałam się przy podsumowaniu.
Zdiagnozowano mnie jako osobę dorosłą, która zawsze marzyła o pomocy ludziom jako psycholog/psychiatra/psychoterapeuta.
Przeżyłam ciężką anoreksję, wiele lat walczyłam z depresją (liczone już w -naście, a mam mniej niż 25), nie dostałam się na wymarzone studia i myślałam, że to wina mojej beznadziejności (ogólnopojętej) i bezsilności. Słyszałam, że nic nigdy nie osiągnę, że nie zależy mi na przyszłości, że ze mnie to syfiarz, bałaganiara, leń, fleja, nieuk, nierób, amator zajmujący się wszystkim, tylko nie tym co trzeba, i wiele, wiele innych.
Dopiero teraz, po rzetelnej diagnozie i stosowaniu zaleceń specjalistów z Centrum Terapii Alma zaczynam czuć, że żyje - w znaczeniu : 'Wreszcie wiem, dlaczego moje życie tak wyglądało i WIEM co mogę zrobić, żeby moja inność stała się moją najsilniejszą stroną".
Dziękuję i puszczam w świat dalej.
o kurcze hahah ja też się popłakałem przy podsumowaniu :D i marzenia mam te same :) pozrawiam!!
Zgarnąłem srogi wpiernicz od rówieśników (w każdym okresie zycia) i świata przez moje niezdiagnozowane Adhd. Dzięki temu poczucie własnej wartości będzie dla mnie tyrką na ugorze do końca życia. Diagnoza dopiero w dorosłym życiu, jednak o jeden epizod depresyjny i stany lękowe za późno. Zostało mi pewnie drugie tyle życia. Żal za straconym czasem ogromny, sił coraz mniej, a rachunki trzeba płacić i jakoś tam żyć. Dlatego takie akcje są potrzebne. Aby kolejne istnienia z Adhd czuły sens życia. Bardzo dziękuję za tę akcję!
Wzruszyłam się i nawet łezka poleciała. Piękne.
Dokładnie, ja też 🥹
Bardzo dobrze wykonana praca. Puszczam dalej w świat bo ja też mam ADHD
Popłakałam się na końcówce, dziękuję!
Niech żyje neuroroznorodnosc!
Dlaczego stan utrudniający życie ma żyć?
Niedawno zdiagnozowano u mnie adhd. W wieku 37 lat mogę odkrywać siebie na nowo😁. Spot oczywiście świetny👍
Fajny spot, szczególnie końcówka - ja też mam ADHD 🙌🙂
I ja też mam ADHD. Ale gdy zobaczyłem spot, wstydzę się, że je mam i rozumiem ludzi, którzy mają bekę z tego "zaburzenia".
@@rysiokowalski7194przykro mi, że tak się Pan poczuł, we mnie ten spot nie wywołuje takich odczuć
Walczmy o lepszą przyszłość! ❤
To piękna praca, ten spot.
Delikatny. Łatwopalny. Nie pomyślałam o tym w ten sposób, ale dokładnie tak to odczuwam. 🥹🥹🥹
Zrobiliście swietną robotę! Gratulacje!❤
Poszlam.z nerwica na ktoramnie leczyli ok 35 lat dzis mam.65 lat i okazuje sie ze ja mam ADHD co dalej tez chce zyc godnie pozdrawiam.wszyatkich z Adhd
Też jestem zdiagnozowana w wieku dorosłym, wzruszyłam się, dziękuję za uważność, za wiedzę, za aktualnie lepsze życie
Pozdrawiam z miejsca, kiedy na egzaminie szóstoklasisty pisałam wypracowanie o Człowieku Psie, bo nie zauważyłam, że pomiędzy słowami było "i" (Człowiek i Pies). A potem w panice na ostatnie 10minut poprawiałam, bo się zorientowałam. ✌🏼
Ja też mam ADHD.
Cudny spot 😊
Piękny plot twist na końcu :)
Taaaakkk ❤
Super, udostępniam :)
Niesamowite jest to, że ja byłem właśnie ignorantem, który uważał, że ADHD nie istnieje i tak się los zaśmiał ze mnie ^^
Oby więcej osób miało szansę dowiedzieć się o tym jak najwcześniej w swoim życiu, bo to pozwala lepiej zrozumieć siebie. A co za tym idzie nie tworzyć złych relacji z samym sobą.
Gdy wiadomo z czym mamy do czynienia łatwiej jest szukać rozwiązań, a nie działać po ciemku całe życie.
Mam nadzieję, że kanał będzie tak popularny, że wszyscy z ADHD dowiedzą się o tym, że go mają wcześniej... jak najwcześniej.
Zanim nieświadomość tego co się dzieje w naszych mózgach w różnych interakacjach życiowych nie sprawi destrukcji. Im więcej osób wie, tym mniej cierpienia dla wszystkich wokół.
Powodzenia kochani :)
❤❤❤
Brawo. Mądry jest nie ten, kto uważa, że wie wszystko, tylko ten, który potrafi zmienić zdanie
@@psychiatraplus Jak można sie zapisać do Pana na diagnoze i leczenie adhd ? prosze o kontakt
Już puściłam na swoim fb, niech idzie w świat 😀 i edukuje niedowiarków
Cudowna końcówka i to, co mówi o delikatności i talentach pani psycholog. Bo na początku trochę się wystraszyłam etykiet i szło to w stronę stygmatyzowanej inności. Wolę, aby ujmować to w sposób włączający jako potrzebną wymagającą szacunku i akceptacji różnorodność; nie straszyć konsekwencjami niezaopiekowania, nie traktować jako choroby psychicznej, anormalnosci. Jednym słowem postawić na korzystną dla wszystkich neuroroznorodnosc.
@@zawszeCzajka warto obejrzeć dzisiejszą konferencję, zachęcam do wysłuchania
Zawsze byłem raczej daleko od tematu ADHD, natomiast moja wspaniała partnerka je ma i na tej drodze sam temat stał się mi bliski, plus nabrałem kilku nawyków, które wspasowują się w opis. Mega dzięki za podjęcie się tematu i świetny spot 🙏🏻
Transkrypcja:
-Maciek z ADHD 15 lat: Często przerywam komuś, ale jak tu nie przerywać, jak ktoś gada głupoty? Kiedyś przerwałem nawet Pani, za co dostałem uwagę, ale przecież to ja miałem rację.
-Oliwka z ADHD, 15 lat: Potrafię coś odłożyć w jakimś miejscu i za sekundę nie pamiętam, gdzie to odłożyłam i rano jestem zawsze w takim zdezorientowaniu co robię i dlatego się spóźniam.
-Ania z ADHD, 15 lat: Zdarza się, że po prostu przeoczę coś tam nawet w egzaminie czy tam jakimś sprawdzianie, a potem się okazuje, że nie zrobiłam całej strony z zadaniami... -Dziennikarz: Często słyszymy, że kiedyś to żadnego ADHD nie było. To teraz się pojawiło, jakoś ostatnio i u wszystkich jest rozpoznawane. Ale ADHD to nie jest żadna nowa rzecz. Już w 1775r niemiecki lekarz opisał zaburzenie, w którym osoby są rozpraszane przez wszystko, nawet przez własne myśli. Mają problemy z organizacją, nie kończą powierzonych im zadań, popełniają wiele błędów, są nieważne.
-Tymek z ADHD, 14 lat: Kiedy zaczynam opowiadać, często za bardzo wchodzę w szczegóły. Ludzie z klasy mówią: "weź już skończ" albo ziewają dla beki. A ja tylko uważam, że wszystko o czym mówię jest ważne!
-Ania z ADHD, 15 lat: Wstaje pod pretekstem pójścia otworzenia okna, a tak naprawdę czuję potrzebę wstania i się przejścia.
-Tadzio z ADHD, 9 lat: Czasami nie mogę usiedzieć w miejscu i chciałbym coś narysować. Maciek z ADHD, 15 lat: Kiedyś mówiłem, że muszę do toalety, a nauczyciel się zorientował i że nie puszczają, a ja po prostu nie mogę tak długo siedzieć.
-Ania z ADHD, 15 lat: Długopis mam w kieszeni kurtki, cały czas sobie nim klikałam, a teraz np. kostkami strzelam u rąk.
-Oliwka z ADHD, 15 lat: Takie tupanie w miejscu, pomaga mi się skupić a bardzo często to przeszkadza moim koleżankom i kolegom jak z nimi siedzę, bo często to cała ławka się rusza.
- Lekarz psychiatra: Z ADHD związane jest bardzo wiele zaburzeń psychicznych, przede wszystkim: zaburzenia depresyjne, zaburzenia lękowe, uzależnienia, zaburzenia osobowości, u kobiet anoreksja i bulimia. Te zaburzenia są często następstwem ADHD i jeśli nie będziemy diagnozować i leczyć ADHD, często nie da się dobrze, skutecznie leczyć tych następstw.
- Tymek z ADHD, 14 lat: Nie możesz po prostu wstać i zasypiasz- chociaż tego nie chcesz. Mówisz, że już idziesz, chcesz iść, bo wiesz, że możesz się spóźnić i inni będą niezadowoleni, ale tego nie kontrolujesz.
- Oliwka z ADHD, 15 lat: Jestem dość niezasadna i np nie chcą mnie wybierać na wfie jak gramy w gry zespołowe, typu piłka nożna, piłka ręczna, siatkówka, koszykówka, bo każdy wie, że nie złapie piłki albo że ją w ogóle wyrzucę gdzieś obok.
-Ania z ADHD, 15 lat: Na przykład mamy na 200 słów pracę mieć i z jednej kartki zrobią się trzy, każdy wątek jest dla mnie ważny.
-Nauczycielka: Skup się. Zacznij się starać. Jesteś zdolna, ale leniwa. Masz tak dużo potencjał, gdybyś tylko potrafił go wykorzystać. Kiedy nauczycielom brak zrozumienia dla dysfunkcji wywołanych przez ADHD, problemów związanych z samoregulacją czy niedoborami dopaminy i uczniowie słyszą właśnie takie zwroty. Te słowa, a często i kary burzą poczucie własnej wartości i mają efekt przeciwny do zamierzonego.
-Tymek: nie lubię jeść tych wszystkich dziwnych rzeczy. Nie lubię próbować nowych smaków, chociaż wiem, że to jest dziwne, że ktoś nie lubi bananów, ale ja tak mam. Ania: Na egzaminie próbnym mi się trafiła taka sytuacja i jakby zaczęłam mylić cyfry z jednego zadania z drugim i wyszedł mi superdziwny wynik.
-Tadzio: Niektórzy koledzy mówiła, że jak mam ADHD to jestem głupi. Ja im mówię: Jak mam ADHD to nie znaczy, że jestem głupi.
-Psycholog: człowiek, który przychodzi na świat z ADHD rodzi się jednocześnie z wieloma specyficznymi talentami, ale jest jednocześnie delikatny i można powiedzieć "łatwopalny". Jeżeli będziemy wspierać dzieci z ADHD, jeżeli będziemy je chronić to one w przyszłości będą naszą dumną, bo to ich ciekawość i kreatywność i energia popycha świat do przodu.
Od 4:50 są napisy na filmiku
-Dziennikarz: nie pokazaliśmy twarzy dzieci mówiących o ich życiu z ADHD, bo nie chcieliśmy ich stygmatyzować. Kiedy dorosną i zaczną odnosić sukcesy w nauce, biznesie, sztuce, mediach, sami zadecydują, czy chcą by inni wiedzieli, że mają ADHD. Tak jak na przykład ja.
-Psychiatra: I tak jak ja. Bo ja też mam ADHD.
-Nauczycielka: Ja też mam ADHD.
-Psycholog: I tak jak ja, bo ja też mam ADHD.
Super
Dziękuje 😘
Super ten spot 😆
Wzruszające ❤
Podoba mi się w tym spocie, że jest dość długi. To dość awangardowe w dziedzinie spotów.
Fajnie, że nie jest skupiony na tym stereotypowym dzieciaku, który lata po klasie i jest niegrzeczny.
Super spot!
Ja też mam ADHD! Juhuuuu!!! ❤❤❤❤
Piękny spot! ❤️
Dziękuję! ❤️
Dziękujemy.
Brawo!
Super 🤗
Czuję się bardzo samotna , ciężko znaleźć znajomych będąc inna szczególnie za granica
Też mieszkam za granicą i powiem Ci, że bycie innym jest tu zaletą, nie trzeba przejmować się tym co ludzie powiedzą😉
Mimo wartościowej treści stwierdzam, że ten spot nie jest ADHD-friendly 😅 już po minucie mnie znudził 😂
❤❤❤❤
Stwórzcie proszę nakładkę na profilowe ❤
❤
Doktorze jak można się do Pana dostać? Na "Znany lekarz" próbowałem,ale nie ma opcji terminów... czuję , że jestem na granicy już... muszę coś z tym zrobić w końcu.
Proponuję do którejkolwiek Almy (centrumalma.pl)
W zasadzie to każda małpa spełnia
kryteria ADHD z naczelnymi włącznie.Tak więc jest to spóźcizna ewolucyjna i jest w naszym DNA.
Ojej, ale jeśli każda małpa spełnia, to też każdy człowiek? Czyli wszyscy mają ADHD? To w jaki sposób zatwierdzono swoistość np. testu DIVA (czyli zdolność do wykrywania braku ADHD)?
Dobry spot, ale adhd to nie jest głòwnie delikatność i można nie mieć adhd i być delikatnym. Z tym parciem świata do przodu bym nie przesadzała. Wszystkie dzieci pchają świat do przodu, nie tylko te inteligentne, czy z adhd, czy nadwrażliwe. Ogromne nasilenie objawòw u dzieci, ale także u dorosłych jest już od wielu lat, a nauczyciele, lekarze, rodzice, babcie wciąż nic na ten temat nie wiedzą. Wychodzi na to, że problemem w społeczenstwie nie jest brak informacji choćby o adhd, problemem jest zamknięcie na informacje. Jeżeli dziś powstaje taki spot, jak widać potrzebny, to jest to jakiś wstyd dla społeczeństwa.
Mam zdiagnozowane ADHD. Gdybym czerpał wiedzę o tym zaburzeniu z tego spotu, to nie brałbym go poważnie.
Dosłownie każdy z przedstawionych "objawów" ma bardzo prozaiczne wytłumaczenie.
Maciek 15 lat: może być bufonem bez kultury
Tymek 14 lat: może być człowiekiem bez charyzmy, którego nikt nie chce słuchać. Do tego... nie lubi bananów (to ludzie bez ADHD muszą lubić banany?).
Tadzio 9 lat: czasem... chce coś narysować - jak każde dziecko.
Oliwka 15 lat: nie chcą jej wybierać do gier zespołowych, bo ma słabą koordynację ruchową i jest marna w sportach.
Spot jest najlepszym argumentem za tym, że ADHD to tylko "wymówka głupich, leniwych ludzi".
Nie jesteś słaby w piłkę. To ADHD.
Nie jesteś głupi. To ADHD.
Nie jesteś nudziarzem. To ADHD.
Nie jesteś leniwy. To ADHD.
Wytłumaczcie mi proszę - co zmienia ta łatka, skoro człowiek z rzekomym ADHD słabo gra w piłkę, zachowuje się jakby był głupi, mówi nudno i pracuje/uczy się mało wydajnie? Większość ludzi na świecie nie jest wysoka. Czy to też przez ADHD? Tak samo - większość ludzi na świecie jest nieinteligentna. Czy temu też winne jest ADHD?
Muszę przyznać, że nie rozumiem tego komentarza. Przecież to jest spot podnoszący świadomość o tym, że jest coś takiego jak ADHD. To nie jest wykład naukowy nt. ADHD.
@@psychiatraplus Gdyby ten spot przedstawiał historie tych, którym ADHD naprawdę utrudnia życie, to zostałby wzięty poważnie. A tacy ludzie istnieją. Ci, którzy przez ADHD nie byli w stanie zdobyć wykształcenia, ci, którzy przez objawy zostali bezdomni (zapewne wie Pan, że istnieją badania dot. bezdomności i ADHD) itd.
Zamiast tego dostaliśmy coś, co jest nieświadomą parodią spotu dot. ADHD. Przedstawione tu przykłady są trywialne, śmieszne i tylko potwierdzają stereotyp, że ADHD jest wymówką nieudaczników.
Twórcy spotu niestety popełnili sporo błędów merytorycznych. Do tego robią z ADHD tożsamość i ideologizują zagadnienie medyczno-psychologiczno-społeczne. Bardzo słaby materiał.
„Sporo błędów merytorycznych”, więc nie wypiszesz żadnego xD
Wypowiedział się cesarz cherrypickingu xD
Rowiniesz tą myśl o błędach merytorycznych 🤔
Mówisz ogólnikowo zamiast konkretnie powiedzieć o co ci chodzi, powiedz co masz na myśli konkretnie bo nie rozumiem 🤔
Warto najpierw uzupełnić wiedzę, a potem podważać zdanie innych specjalistów, żeby Twoje argumenty Łukaszu mogły być uznane za merytoryczne. Nie da się być specjalistą od wszystkiego - szeroko pojętej biologii, otyłości, tranzycji płci, zaburzeń neurorozwojowych... Czy to jest po prostu kij wbity w mrowisko żeby zrobił się wokół Ciebie szum?
Nawet nie wiem, czy komentować... bo z każdym mogę dyskutować naukowo, ale przynajmniej minimum wiedzy ta osoba musi posiadać, żeby można było rozmawiać na tym samym poziomie.