Samotność z wyboru, Samotność w związku - Papiery Rozwodowe Podcast
Вставка
- Опубліковано 30 лип 2023
- Do widzenia kochane Papierki! To ostatni, jubileuszowy, okrągły, setny odcinek naszego podcastu i paradoksalnie ze względu na to, jak dużo Was jest - Będzie o samotności. O byciu samym, o przymusie, o wyborze i o tym, czy można być samemu w tłumie, albo nawet w związku? Zapraszamy i do zobaczenia we wrześniu!
Słuchaj nas na SPOTIFY i innych platformach:
anchor.fm/papieryrozwodowe
PAPIERKI KAŻDY PIĄTEK GODZ 15:00
PONIEDZIAŁEK 16:00 CO TYDZIEŃ ODCINEK
Mishon: / mishon_official
Warga: / programzdupy
Zdjęcia: Janek
Montaż: Lolo
Bylam na mini urlopie i zajmowalam sie domem na wsi podzas nieobecnosci znajomych i powiem Wam ze nie sadzilam ze tak potrzebowalam samotnosci i poczucia sie dobrze samej ze soba. Niestety duzo z nas utozsamia szczescie z bliskoscia rodziny/partnera bo nie potrafia byc szczesliwi sami ze soba.
Moment w którym opowiadacie, że Maciek czuje że jesteście ze sobą non stop a Oli brakuje spędzania czasu razem, zrozumiałam że bardzo często się o to kłócę z mężem. Że czuje się samotnie na poziomie duchowym i emocjonalnym. Spędzanie czasu razem to nie jest dla mnie bycie pod jednym dachem, tylko przeżywanie razem tych samych rzeczy które są wokół. Właśnie lepiej się czuję, kiedy mój mąż ma wyjazd, bo mam czas dla siebie ale jak mamy czas dla siebie i jest gdzieś tam w innym pokoju to czuje straszną samotność. Lepiej jest kiedy staramy się spędzić faktyczny czas skupiając się na naszym związku. Oczywiście że każdy potrzebuje odpoczynku od drugiej osoby ale oby to nie było codziennością
Ja mam aktualnie 28 lat prawiczek i jestem samotny z wyboru, nie koniecznie z własnego xD (no ale od jakiegoś czasu już i własnego)
Poznałem wiele kobiet, spotykałem się ,całowałem, macałem, ale wszystkie te relacje kończyły się w sumie tak samo, że jestem fajny "ale". Idealny przyjaciel i nic więcej. Za miły, za spokojny, "poznałam kogoś tam więc pa". Wiele "koszy" i moja naiwność , że dawałem od siebie bez odwzajemnienia. Oficjalnie w związku nie byłem. Hormony buzowały to były momenty, że trochę na psyche siadło, że jestem sam i presja społeczeństwa "jak to nikogo nie masz" i jakieś chujo-docinki i głupie rady pokroju "lepiej być z kimś niż samemu" bla bla bla.
No tak - na chama poznać i spierdolić sobie życie super xD
Poznałem potem taką jedną, 8 lat znajomości i wpadłem w frendzone, typowy, zakochałem się...ajj to było ciężkie i toksyczne z dwóch stron znajomości. Powiedziałem dość i od ponad roku nie mamy kontaktu i czuję się dobrze sam ze sobą. Ograniczyłem kontakty z kolegami i zgadzam się z Maćkiem, że po takim okresie samotności ciężko wrócić, nie mam ochoty poznawać nowych osób. Mam 28 lat i czuję , że jakoś dojrzałem i podczas poznawania tych nowych osób widzę jak różne mamy cele, potrzeby, hobby i najczęściej dziwne spojrzenia , że lubię coś innego niż oni/one.
Jeszcze odnośnie związków to też był czas, że stwierdziłem, że nie mają one dla mnie sensu. Nie skreślam ich, ale też na siłę nie szukam. Moje doświadczenia np straciłem przyjaciela i potencjalny związek bo pochwaliłem się wtedy , że poznałem super dziewczynę, spotkali się za moimi plecami no i są razem zanim ja "zdążyłem" coś zrobić. To było wiele lat temu, są razem, mają dziecko to okej fajnie , że im wyszło. Inne sytuacje, że iskrzyło i nagle kogoś innego poznały bla bla bla XD no i te 8 lat frendzonu też dały do myślenia. Narzekanie na partnera/partnerkę człowiek się nasłuchał tego z każdej strony. No koniec końców nie mam wzorca, który by sprawił, że związek miałby sens, bo znajomi mówią jak się męczą, moi dziadkowie, którzy żałują, że są razem i kłócą się tylko moi rodzice też generalnie podobnie i obserwacja jak to u nich wygląda. Skrajne przypadki, które się klikają , jak kobieta zdradza czy cos bo facet zaniedbał bo pracuje (artykuły pokroju onet, może ktoś kojarzy temat czy posty na fb jak tu faceta uwalić bo zdradziła on się dowiedział i rozwód), ale też "facet to świnia" więc każda płeć ma za uszami.
Możliwe, że jakaś obawa jest przed związkiem, jak patrzę na swoje doświadczenia , że popsuję sobie lub jej życie, że będę taki sam jak rodzice czy dziadkowie albo zostanę wydymany przez prawo, które kobiety mogą to wykorzystać i zostanę z niczym.
Trochę chaotycznie napisałem, przepraszam za to xD
Podsumowując, jestem gdzie jestem, samotny już z własnego wyboru, ale zadowolony bo doceniam co mam i mogę robić co lubię i mam garstkę znajomych z którymi się spotykam na piwo czy czy na discordzie razem gramy czy coś. Jest okej.
Dzięki za podcast i pozdrawiam prowadzących i widzów , jeśli komuś się zechce to chaotyczne wyznanie czytać xD
Mi się chciało XD
Kurcze trochę dziwnie czyta mi się o problemach 28-latka zważając że ja w wieku 18 lat mam takie same. Mimo że miałam relatywnie mniej relacji to i tak kończyły się podobnie jak u ciebie czyli w frendzonie
Twój komentarz daje ostre nice guy incel vibes
Prawiczek haha xd, jaka beka nie mogę
@@daisysinior4070 - dlaczego beka, jest coś w tym śmiesznego?
@@phiphi2985 Też tak pomyślałam. Rzeczy do których się tam odnosi to dokładnie ta bańka.
Samotność to jedno z największych i najcięższych gówien w jakich można utknąć. Ja jestem taką osobą. Dobija mnie to i sobie z tym nie radzę. Mam 32 lata i zwyczajnie cierpię, duszę się tym. Mieszkam sam, za granicą z dala od bliskich a ból ten potęguje to że "tkwię" w nieodwzajemnionej miłości. Ku*a jak to boli.
żyje od paru lat sama za granicą, Lubie być sama, ale lubię też otaczać się ludźmi. Ogólem nie uzależniam swojego szczęścia od drogiej osoby, ale też jeżeli ktoś warty uwagi się pojawi nie zamykam drzwi ;) Ogółem bycie samarą z sobą dużo mi dało, bo robie rzeczy o których zawsze marzyłam ale w przeszłości uzależniałam je od innych osób. Wychodzę z założenia, że jeżeli ktoś chce dołączyć to proszę bardzo ale jeżeli kogoś nie znajdę to luz. :)
Ja uwielbiam być sama, na pewno nie jestem samotna, bo mam córkę, ale jestem sama z wyboru. Myślę, że nigdy się to nie zmieni, bo byłam już w małżeństwie i nie wyobrażam sobie mieszkać z kimś ponownie. Tak jak mówił Maciek, człowiek skrzywdzony często wybiera opcję samotności
Mnie to serce przed 30 zblendowano i wylano do WC. Odpowiadając po 30, będąc samemu, możesz być bardzo szczęśliwy. Masz fajna rodzinę, przyjaciół o jest git. Czasem jednak jest Ci smutno, np. mnie w Wigilię kiedy kładę się sama. Natomiast zwiazek/milosc tez ma smutne dni... U mnie po ostatnim związku teraz nie w związku mam bilans dodatni. Różnica jest taka że chcesz mieć obok dobrego towarzyszą, a nie kogokolwiek. Moja perspektywa. Ściskam mocno ❤
Czasem nawet jak nie masz fajnej rodziny to można być szczęśliwym, jeśli przyjaciele są blisko. Ale generalnie się zgadzam w pełni... :)
@@M4GIC__ racja :)
Ja tam wigilie wole sam niz byc u rodzicow. Pojde do nich wiadomo cos tam zjem. Oni za duzi nie przygotowywuja wiadomo bo kto to zje jak mieszkaja we dwoje, pare ciast jakas salatka i wszystko. I posiedzi sie ale tako to nuda tam. A samemu (jestem singlem) wcale nie jest mi zle. Bwm moze dziewczyny inaczej to odbieraja
Bycie samym nie znaczy że jest się samotnym. Są ludzie którzy świadomie wybrali te drogę bo np. praca czy pasja przeszkadza w budowaniu relacji i są szczęśliwi
Jestem sam z wyboru ale teraz po latach wiem że to była głupota i pójście na łatwiznę, uczyłem się dobrze ale nigdy nie chciałem być jak Jarosław że całe życie na państwowym, chciałem mieć kilkoro dzieci ale najpierw własna firma, nigdy nie byłem na wakacjach bo poczekaj bo trzeba zainwestować, teraz jestem na zero a jak każdy normalny człowiek chciałbym z ukochaną jeździć jak najczęściej ale na to może sobie pozwolić ktoś na państwowym a nie ktoś kto ma na głowie firmę, dzisiaj wszystkiego żałuję tylko myśli samobójcze, depresja itp teraz wybrał bym drogę Jarka
@@pdgkuch5846 ech, wszędzie trzeba mieszać politykę... Ja w życiu nauczyłam się niczego nie żałować. Nie wiesz jakby ci się życie potoczyło jakbys wybrał inna droge
@@AkeksandraR Bo nie lubię tego gościa dlatego mieszam ale bardziej mi chodziło o przykład że idą na łatwiznę jak on że po co własna firma itd, mam byłego przyjaciela lekarza, nauczyciela i im mówię zbudujmy własną szkołę, szpital i zatrudniajmy ludzi z pasją a oni patrzyli na mnie jak na głupka. Idę z psem na spacer do lasu i myślę czy że sobą nie skończyć ale pies tak na mnie patrzy i odpuszczam, wcześniej nie miałem psów bo się mnie nie słuchają a tego ktoś wyrzucił i przyszedł do mnie też mówiłem nie mam warunków, jest ze mną z 4 lata, dziewczynie też tak mówiłem że nie mam warunków a więc poznała innego ma rodzinę, ja muszę zaczynać od zera iść do pracy za 2 tys bo żadnego doświadczenia itd a mogłem ją posłuchać i od razu iść do pracy i dzisiaj byłbym w innym miejscu bo nie nadaję się do prowadzenia firmy bo zawsze mówię prawdę a tego ludzie niechcą słyszeć i traciłem klientów a na szkoleniach czegoś innego uczą a ja tak nie potrafię
@@pdgkuch5846 mimo że ja też za nim nie przepadam, to nie uwazsm że ona ma łatwe życie 🙂 myślę że wiesz że chorujesz na depresję, bardzo życzę Ci byś wyzdrowiał, postaraj się o lekarza... Zacznij od pracy za 2 tys a potem szukaj spokojnie czegoś innego. Powodzenia
Zaczynanie od zera dla niejednych byłoby przywilejem
Podoba mi się pomysł Maćka z zadzwonieniem po 50ciu latach do kogoś z takim prostym tekstem xD
Dziękuję za wszystkie 100 odcinków, niech to dopiero będzie początek ❤ słucham od pierwszego. Pozdrawiam ❤
Moc byc samemu to luksus! A jeszcze podrozowac solo, wspaniala sprawa
Bardzo, bardzo dziękuje Wam za ten odcinek!
bardzo wartościowy podcast, poruszający ważne sprawy w życiu. Był i fragment dokładnie o mnie. Dzięki!
Tworzycie świetną parę, miło się Was słucha i ogląda. Czekam na następny odcinek. Pozdrawiam
Kocham Was jak Gosku masło❤ A po tym odcinku jestem już pewien, że Maciek to mój przyrodni brat. "Od jutra" dzwonię po szpitalach😂❤
Zdrówka wspaniali ludzie, odpoczywajcie i wracajcie z nowymi odcinkami, bo jesteśmy tacy samotni, że to oglądamy❤
Jako że jest to 100 odcinek, to stwierdziłam, że dodam coś od siebie. Jesteście moim ulubionym podcastem. Uwielbiam was słuchać, wydajecie się niesamowicie inteligentnymi ludźmi. Wasza relacja jest niesamowita do obserwowania❤
Jestem sam z wyboru ale teraz tego po latach wiem że to była głupota pójście na łatwiznę, uczyłem się dobrze ale nigdy nie chciałem być jak Jarosław że całe życie na państwowym, chciałem mieć kilkoro dzieci ale najpierw własna firma, nigdy nie byłem na wakacjach bo poczekaj teraz trzeba zainwestować, teraz jestem na zero a jak każdy normalny człowiek chciałby z ukochaną jeździć jak najczęściej na wakacje ale uważałem że na to może sobie pozwolić ktoś na państwowym albo już osiągnął sukces a nie ktoś kto ma na głowie firmę i jeszcze z niej dobrze nie zarabia, dzisiaj wszystkiego żałuję tylko myśli samobójcze, depresję itp i zranionych kilka dziewczyn które myślały że to właśnie z nimi będę miał te dzieci, teraz wybrał bym drogę Jarka ( finansowo) i miał bym rodzinę dzieci a nie myślenie o własnej firmie.
Nie przywiązywać się - ludzie przychodzą i odchodzą, albo z własnego wyboru albo umierają. Każdy człowiek to jedynie dłuższy lub krótszy epizod w naszym życiu.
Samotność to najczęściej sprawa indywidualnych przeżyć. Należy pamiętać, że jeżeli istnieje dobrowolna chęć do bycia samemu i dokonujemy wyboru świadomie, to spoko. Niemniej w sytuacji gdy sam być nie chcesz, bo jesteś towarzyski ale nie potrafisz zaakcentować swojej obecności w społeczeństwie to wtedy jest trudno żyć w poczuciu niespełnienia i frustracji. Jestem zdania, że często dochodzi do bagatelizowania tego stanu rzeczy. Osoby, która zawsze funkcjonowały z jakąś grupą znajomych wokoło często radzą: "to wyjdź do ludzi" do tych co gdzieś na pewnym etapie z jakichś przyczyn "wypadły z obiegu" Jakie są powody wypadnięcia z obiegu? No różne. Sparzenie się w relacji, to już pewnego rodzaju klisza gdy myślimy o kimś kto wypadł z obiegu. Często jednak jest tak, że w czasie dojrzewania trafił do takiego środowiska gdzie nie potrafił się odnaleźć. To właśnie pora dojrzewania odgrywa kluczową rolę w tym jak funkcjonujemy później w społeczeństwie. Jeżeli byliśmy wtedy odrzuceni przez grupę i nie potrafiliśmy znaleźć zarówno znajomych a w dalszym efekcie przyjaciół oraz wchodzić w związki, to w dorosłość wchodzi się no poprostu uszkodzonym. Uszkodzonym, bo ubogim w doświadczenia. Jak to może wyglądać w praktyce? Życie człowieka, który przechodzi przez kolejne etapy w życiu przypomina pociąg w ruchu. Kolejne stacje, dosiadają się pasażerowie i wszystko pędzi naprzód odpowiednimi etapami. Co natomiast dzieje się z osobą, która znalazła się w złym miejscu i utraciła możliwość poprawnego rozwoju? Jest w brudnym pociągu na bocznicy i przez zakurzone szyby obserwuje tych, którzy mkną i jest wtedy rozkmina: czemu ja nie jadę? O co tutaj chodzi? Tak myślę, że osoba samotna nie z wyboru może odbierać swój stan. Egzystuje ale czy można to nazwać życiem? Jeżeli przegapiło się istotny moment w życiu, to nie można go nadrobić dziesięć lat później np tak? Znaczy można próbować ale najczęściej kończy się to poczuciem frustracji i bycia obok, osobno. A jak taka osoba mimo wszystko znajdzie kogoś, to nie oznacza końca jej / jego kłopotów. Coś się w życiu zgubiło i nie da rady tego ot tak odzyskać. Tak uważam, takie mam zdanie.
Myślę, że jak się ma dzieci to duży test dla związku. A dzieci to duży test dla samego siebie. I nawet jak się ma dość to nieda się uciec i zostawić. I jak narazie to największa samotna poznałam będąc mama.
Ja chciałam też zauważyć, że jest masa toksyków, którzy może i są nieustannie w jakimś związku, ale jest to relacja wyniszczająca przynajmniej dla jednej ze stron i wtedy nie powiedziałabym, że taki ktoś jest bardziej zrównoważony/ ogarnięty życiowo od takiej panny/ kawalera z kotami/ kłodami. 😉
"Bym sobie w szafkach posprzątała" Piękne :D
Zawsze lubiłam samotność. W szkole miałam krąg zaufanych przyjaciółek, trzymałyśmy się razem od zerówki aż do matury. Moj problem polega na tym, że tego typu długie relację wkładam do rozdziału na Zawsze. Teraz mam już 30 lat, a dalej jakoś nie mogę nawiązać więzi z ludźmi których spotykam. Tak samo jest z moim mężem, jesteśmy razem już 12 lat i mimo ogromnej krzywdy którą mi zrobił kilka miesięcy po ślubie, nie potrafię go zostawić
Nowych odcinków nie będzie, bo Maciek pierdyknie wszystko i wyjedzie w Bieszczady, a Ola będzie sprzątać szafki 😆😂
Do września 👍
Fajny odcinek. Pozdrawiam 🙂
Macie super flow w tym odcinku 🤟 Do zobaczenia po przerwie! ☺️
Mam 49 lat , byłam trzy i pół roku w związku z o cztery lata młodszym partnerem . Pierwszy rok był cudowny , zamieszkaliśmy razem , pojawiły się wspólnie marzenia, plany i nowy domownik kot. Ale po roku wszystko zaczęło się zmieniać . Mój partner zaczął mieć dużo problemów w związku z podziałem majątku ( był już dwa lata po rozwodzie) , zaczął nagle szarpać się o dzieci ( 6 i 12 lat ) , gdzie wcześniej nie było tego problemu . W między czasie poznałam jego rodzinę, która mnie szybko zaakceptowała . Zaczęłam go we wszystkim wspierać. Pewnego dnia poprosił o pożyczkę w wysokości dwóch i pół tysiąca funtów ( mieszkamy w UK ) na niby już końcowy etap podziału majątku. Pożyczyłam, bo byłam zakochana, widziałam , że będzie w stanie mi to oddać bo dobrze zarabia ( kierowca ciężarówki) , no i planowaliśmy z podziału majątku kupić własny dom ,zacząć podróżować, cieszyć się życiem. Ale coś się nagle zmieniło, ciężko mi było wyegzekwować comiesięczne opłaty za dom , przestał się do czegokolwiek dokładać , zaczął pracować jak szalony ,kompletnie nie miał dla mnie czasu , no i każda moja prośba oddania mi moich oszczędności uderzała o mur . Przestał się mną interesować w łóżku. Pewnego dnia przyszedł i powiedział ,że wyjeżdża do Polski , bo za mało go wspieram. No i zostawł mnie z mieszkaniem na które mnie nie stać, więc musiałam poszukać sobie pokoju, musiałam oddać mojego kotka ( na pokojach nie można mieć zwierząt) i dowiedziałam się, że zdradzał mnie z koleżanką z jego miejscowości już przez rok czasu. Na odchodne ukradł mi drogą biżuterię ...Jestem totanie sama , zostało mi odebrane wszystko , włącznie z marzeniami i wiarą w drugiego człowieka... Źle się czuję z samotnością, bo nie mam celu w życiu, jest tylko praca i pokój... Coraz częściej myślę, żeby odejść z tego świata... Samotność pomału mnie zabija... Samotność nie jest dobra , ok na krótki czas tak , żeby poznać siebie , ale ja znam siebie bardzo dobrze, wiem kim jestem ...
Teraz boję się ludzi ,ale boję się też być sama ...
Kochana! Całe szczęście, ze on odszedł teraz, a nie później! To była bardzo zła i toksyczna osoba! Pamiętaj o tym, ze jestem ważna, ze trzeba siebie kochać. I jasne- praca dom praca dom to nie jest satysfakcjonujący tryb zycia. Ale jeszcze wiele na Ciebie czeka! Ściskam Cię mocno i wysyłam duuuuuuuzo pięknej energii!
...ale ja nie lubię wody... i nikt nie poda mi szklanki piwa
Fajna z was para
Para - buch!
Koła - w ruch!
Pozdrawiam
Oglądanie Was lepsze niż terapia XD
O niee, robicie przerwę, teraz będę taka samotna.
Ostatnio poruszacie jeden za drugim tematy, które bardzo mnie dotyczą. Jest to w jakiś sposób umacniające, że to nie tylko moje wymysły i opinie, a faktycznie inni to rozumieją
30:50 no to w sumie o mnie, od 16/17 roku życia miałem 4 dziewczyny prawie bez przerwy i nie potrafiłem odpocząć i być sam. Po moim ostatnim związku, zaręczynach i 7 latach stwierdziłem ze nie popełnię tego błędu i musze odpocząć. Żyje już tak z 5 lat jest super, wiele spraw zrozumiałem i naprawiłem ale bywają chwile ze jest ciężko. Teraz mam 37 lat i coraz bardziej wątpię ze jeszcze kogoś znajdę
Mi po latach odechciało się "relacji". Chyba jestem zbyt egoistyczny, lubię przesiadywać godzinami nad grami komputerowymi, chodzić na siłownię i pracować. I to właściwie trzy rzeczy, które robię. I nie chcę za bardzo angażować się kolejny raz, bo mam przekonanie że jestem człowiekiem który wyniszcza drugiego człowieka. Wydaje mi się, że zbyt bardzo jestem pochłonięty swoimi zajęciami i nie potrafiłbym rezygnować ze swoich przyjemności dla drugiej połówki. I choć niektórzy ludzie tłumaczą mi, że przesadzam i kilka dziewczyn nawet wprost mi mówiło, że żałują że mam takie podejście, bo dzięki mojemu charakterowi chciałyby się zaangażować w coś więcej to ja mam wbite w ten swój łeb swoją wizję. Wizję w której stawiam się na miejscu potencjalnej partnerki, która ma obok siebie gościa, który poza pracą, graniem i siłownią nic nie robi i nie jest w stanie poświęcić jej choćby godziny, bo ważniejsze dla niego w tym momencie jest machanie hantlem czy graniem i z góry zakładam, że z biegiem czasu wyniszczałoby to drugiego człowieka, a tego najbardziej bym nie chciał. I teraz żyje mi się idealnie, ale mam świadomość, że im dłużej będzie to trwało to może być tak, że za X lat ta samotność będzie mnie dobijać. Co będzie? Zobaczymy...
Ja mam tak samo jak Ty. Dbam o siebie, sporty uprawiam, bieganie top 7% w kraju amatorow mysle patrzac po wynikach. Teraz silka wjechala, na mieszkaniu mam porzadek zawsze, robie co chce nikt mi nie pieprzy nad uchem, lubie czytac ksiazki, w gierki zagram jak kompa nowego kupie plus chce do Niemiec znowu wyjechac i zarobic wieksze pieniadze.
Z jednej strony bym chcial dziewczyne ale watpie ze jakas mi sie spodoba zebym chcial z nia byc. I tak jak jest teraz czyli singiel 35 lat to jest git. Gry i ksiazki beda ciagle wychodzic i to co raz lepsze. No i bd singkem stac na wszystmo a nie ze laska wnosi paznkocie i wymagania.
Kolega ma zone to nawet obiadu ona nie ugotuje
Jestem samotna z przymusu, wychowuje sama 7-letniego syna, duzo pracuje a weekendy spendzam w centrach rozrywki dla dzieci😅
OMG program o mnie. Po 4+ latach samotności irytują mnie zobowiązania towarzyskie (urodziny, zaproszenia), które rujnują mój ustalony plan dnia (dieta, siłownia, praca). Zawsze wymyślam jakieś ściemy. Brzmi emerycko a mam dopiero 38.
Ja mam 35 i nie chodzilem na zadne wesela o noe widze nic w tym zlego. Nie chodze bo nie lubie a my nyc samemu jest git
👍
Jestem sama, choć po tych wszystkich sku**ielach, z którymi byłam cieszy mnie, że nie słyszę tekstów typu "jak znajdę lepszą od Ciebie, to dam Ci znać". Jestem spokojna, ale czasem czuję się samotna. Najgorsze sa docinki innych. Ale tacy sku*wiele uczą jakich ludzi unikać, dowiadujemy się o sobie jakie błędy popełniamy w relacji. No i walczę z tym. Przy okazji wciąż szukam, chociaz każde wejście na Tindera, to ból glowy.
Tinder to dla mnie jakaś patologia xD wgl aplikacje randkowe. Docinki też w moim przypadku to bardziej denerwują.
@@etnatv8480 jest patologia, ale dzisiaj ciężko kogoś poznać poza internetem. No i dla mnie dużo gorsze były "szybkie randki". Biorąc w nich udział (4 razy) i gadając z którymś facetem z rzędu przez 5 minut, to miałam ochotę po prostu wyjść.
Jak jestes ladna to lecisz na typowych narcyzow wiec sie nie dziwie ze ci nie wychodzi. Grzeczni na ciebie nie dzialaja tylko toksyki. Ale spoko przyjdzie uderzyc w scoane jak bd miala 28-30 lat i przestanieszw wybrzydzac i dotrze ze tamci nie sa na zwiazek
A ja uwielbiam być sam. Już od dzieciństwa, zawsze wolałem egzystować pojedynczo.
Chyba lepiej być samotnym samemu, niż być z kimś i w tym związku lub innego rodzaju relacji czuć się samotnym.
Samotność ma różne oblicza. Ile ludzi na świecie, tyle podtypów samotności. Można też być samotnym w necie.
Fajnie by było gdybyście zapraszali gości, którzy również swoją platformę opierają na commentery. A zresztą fajnie będzie jak po prostu będziecie.
Samotnym można być tylko w towarzystwie. To otocznie robi ciebie samotnym a nie np. 2 letni rejs wokół świata bez zawijania do portów.
To jest subiektywne, ja np się czuje samotna mieszkając sama.
@@iga1055bycie samemu a poczucie samotnosci to 2 rozne rzeczy. Ja jestem singlem mieszkam sam ale nie jestem samotny. Mam kolegow choc sie pozenili prawie wszyscy czesc juz mandzieci ale ja mam co robic. Sport filmy ksiazki. Zaraz wyjazd do niemiec. Pojezdze po swiecie i tak chce zyc. Ale oczywiscie ktos moze czuc samotnosc nie mowie ze nie
@@kambla7886 No tak każdy może czuć samotność w takiej sytuacji choć nie musi
i ja czuje
i to co do 1 goscia pisalem, jeden zrobi rejs dookola swiata i nie bedzie czul sie samotny a innego moze to dopasc. samotnosc to psychologiczny dyskomfort z powodu bycia samemu, nie kazdy kto jest sam odczuwa ten dyskomfort. wiem ze laski maja problem jako singielki pojsc same do kawiarni czy gdzies bo juz sa oceniane@@iga1055
Pytanko na odcinek, czy kłótnie w związkach i przyjaźni są potrzebne, i co jeśli kompletnie ich nie ma? Lub jest zbyt dużo. Pozdrawiam ♥️
43:00 tsk tylko to mialo ra je bytu w prehistorii
Dzisiaj ludzie do zycia nie potrzebuja innych nawet do rozmnazania jakby sie uprzec
I dazenienludzkosci bedzie juz calkowicie do singlowania
Kolejno jest 33% rozwodow takze instutucja malzenstwa jest srednio oplacalna. To jest 1/3 wszystkich malzenstw a w duzych miastach jak wwa to jest 50% czyli 1/2
Akurat ja o malzenstwie ale jesli nie brac slubu to ja w zwiazku moglbym byc zeby nie martwic sie czy mnie kobieta z mieszkania nie zdejmie
Ja zyje sam, 35 lat jest mi dobrze mam mieszkanie
Czasami nie rozumiem jak ludzie moga zyc razem i ze sam bym tak nie wytrzymal
Ale jak widze sie z ludzmi to jestem dusza towarzystwa nie do zagadania i bomba energii takze tak 😆
Tak samo jest z facetami ja spotkałem 2 dziewczyny i jestem zrażony do związków
Ludzie są samotni bo nie umieją być z innymi. Poznawanie na siłę nic dobrego nie przyniesie bo jak rozmowa się nie klei to nic z tego nie będzie. Szukać trzeba ale czasami odnoszę wrażenie że nie ma gdzie po aplikacje typu tinder nie pokazują godnych zaufania ludzi a poszukiwaczy ruchania czy pieniędzy.
2 moich kolegow poznalo dziewczyny z tindra jeden juz po slubie a drugi bd sie zenil
Należy pogratulować, ale w obecnych czasach jest to trudna sztuka.@@kambla7886
Bycie samemu to stan rzeczy a samotność to odczucie
Nie ma na Spotify.
Lubię być sam, chociaż fajnie mieć drugą połówkę to nie jest lekko mając chłopski ryj i zakola ;) Pozdrawiam
Maciek, odklejka totalna 😂. Dom z basenem, nowi ludzie, generalnie wypierdala w świat 😂. Poprostu powiedz, że chcesz rozwodu, po co tak owijać w bawełnę 😂.
😂jestem w związku
i mam 3 koty z przypadku "🐈🐈⬛🐈⬛, a mój stary kocha chyba bardziej jednego z naszych kotów niż mnie 😅
Wiem co to znaczy samotność w 20 letnim związku 😢
Od 4 odcinków ZDVP, przymierzałem się do posłuchania papierów. Teraz? Teraz mam do nadrobienia 99 odcinków. Także Macieju, Olu radze zapierdalać. Bo za 3 dni mi się materiały skończa. I co ja będe słuchał zapinając dzieci na parku (linowym oczywiście)
o kurde,z tym "Traum "Snem" po Niemiecki to wow. Odkleja troche widzenie tego slowa. Apropo odnajdywanie "siebie" w kontekscie podrozy jako "meliny" , polecam film z 2020 - Inwersja (flashback)
Kolejny z wielu razy, kiedy Maćkowi się wydaje, że błyska intelektem (i/lub zabawnością) a wychodzi... no niestety najlepiej mi tu pasuje słowo krindżówa. ;) Ale może części młodzieży to imponuje?
@@marmar.6666 moim zdaniem świetny wgląd,gdy się bliżej przyjrzeć ludziom z chorobą Traumy
Przyzwyczajenie sie do samotności jest niebezpieczne i uzależniające
Bycie z kimś by nie być samotnym jest jeszcze gorsze
Równie niebezpieczne i uzależniające jest bycie w toksycznej relacji, jakich wiele. 😉
9:15 gdy mama nie zgadza się na psa
ja bym chciał odcinek gdzie do was dołącza ksiądz Behemot i Wini
można powiedzieć ze Mes w 4 minuty powiedział to samo w kawałku Nie skumasz jak to jest
Z wielką improwizację masz łapkę w gorę od 1 minut
Wymienilibyście walory pozytywy bycia przez całe życie samemu bez żadnych związków i czy taki ktoś ma jeszcze szanse i otwarte drzwi do szczęścia z kimś? No i czy lepiej samemu czy w niepewnej relacji?
moglibyście tą ścianke parawan za wami okleić swoimi zdjęciami
13:33 Dotychczas samotnych mężczyzn po 30tce usadzam na jednym z trzech krzeseł: albo jakiś chory, albo od czegoś uzależniony, albo gej.
Nigdy nie przeszła mi przez myśl opcja "skrzywdzony" czy "zaburzony" ale to dlatego, ale na traumy w sumie też są terapie. Ważne, aby znaleźć root cause, bo to co zgoła wygląda na decyzję, to może nie być decyzją. Zwróciłbym uwagę, na perspektywę, czy samotność u tego kogoś to tylko etap pomiędzy poprzednim a kolejnym związkiem, czy raczej zadeklarowany permanentny stan.
Polskie pieprzenie. Ja mam 35 jestem singlem i jest super. Mam mieszkanie i porzadek, laski jak spotykalem ladne mialy nie rowno pod sufitem to adios po paru spotkankach a te przecietne na mnie nie dzialaly. To co 4 szufladka ze jednak z wyoboru? Srednio chce mi sie zenic a tak szczerze to nie chce a widzac po rowiesnikach ti od 2 miechow na glos powiedzialem ze dzieci nie chce. Wiecznie nie wyspani i brak czasu. Ja 1 dzien nie wyspie i narzekam 😊
trzeba od czasu do czasu pobyc samemu zeby nie zwariowac
ojojoj, Ty też Masz Ola te ręce pomalowane
siedze na anbonie sam a wokol jebia sie oposy
100 lat samotnosci, ach, kto Ty? przez sciane przebija sie dotyk wolnosci, ach, mam spojrzec w najmroczniejszy woal za najmroczniejsza zaslona , za krytycznzym punktem nocy? dobra, robi sie.
Straznicy Wrazliwosci. eeeeeeeeeeee
Co wy, kurwa, możecie wiedzieć o samotności.
Samotność nie ma tylko jednego oblicza i to jest właśnie temat tego podcastu. Możesz być codziennie pośród ludzi, a i tak czuć pustkę, samotność i nicość.
Współczuje ci w takim razie
No tak przecież urodzili się i od razu ze sobą byli...
I przecież na pewno nie przechodzili przez momenty gdzie czuli się samotnie...
Weź pomyśl dwa razy zanim coś napiszesz 😉
Czasem można mieć partnera/ partnerkę i czuć się/być samotnym, także bycie w związku nie definiuje tego czy ktoś jest samotny czy nie
A to dobrze że nie wiedzą czy źle że nie wiedzą ? 🙂