Karolina Cicha z płyty GAJCY

Поділитися
Вставка
  • Опубліковано 8 вер 2024
  • Karolina Cicha "Miłość bez jutra". Utwór z płyty GAJCY!. muz. Karolina Cicha, sł. T. Gajcy, aranżacja: Karolina Cicha - Paweł Stankiewicz.
    Skład zespołu: Karolina Cicha - wokal, akordeon, Witek Wilk - perkusja, Paweł Stankiewicz - gitary, Łukasz Owczynnikow - bas, kontrabas

КОМЕНТАРІ • 15

  • @Yasko1236
    @Yasko1236 14 років тому +4

    Karolino masz hipnotyzujący głos!

  • @przemekprzemkowski
    @przemekprzemkowski 15 років тому +1

    Rewelacyjne wykonanie i interpretacja. Jeden z najlepszych utworów na płycie.
    Dobry występ na wczorajszym koncercie.

  • @jatheshadow
    @jatheshadow 9 років тому +2

    Fenoomenalny wiersz i interpretacja Karoliny Cichej i spolki Rewelacyjna wiersz i interpretacja! Chciałbym to na żywo usłyszeć! :-) Pozdrawiam serdecznie :) i zapraszam do rodzinnego Białegostoku! :-) Meeega ! :)

  • @m.o.g8520
    @m.o.g8520 4 роки тому +1

    Crazy music, i like it

  • @StDSW
    @StDSW 14 років тому +4

    cudowna!

  • @MrsNasuada
    @MrsNasuada 15 років тому +1

    Pierwszy raz zobaczyłam dziewczynę w dzisiejszym "Co za tydzień " w relacji z występu w Muzeum Powstania Warszawskiego, serce rośnie, że mamy TAKĄ młodzież, rewelacja:)

  • @dariox1164
    @dariox1164 15 років тому +2

    Bomba!!!!!!!Brawo Karolinko

  • @karolbaginskicom
    @karolbaginskicom 6 років тому

    9 lat, a ja ciągle mam ciarki Karolina. Dzięki!

    • @jatheshadow
      @jatheshadow 5 років тому

      Ja podobnie! To jest wręcz genialne !:)

  • @BeBe807
    @BeBe807 15 років тому +2

    Niesamowity wiersz i niesamowita interpretacja !!!

  • @Arsendis_idm
    @Arsendis_idm 2 роки тому

    Ładne

  • @codreanux
    @codreanux 7 років тому +1

    Genialne ...!

  • @jatheshadow
    @jatheshadow 5 років тому +3

    Tekst- T. Gajcy :
    Mój sen śmier­tel­ny cia­łem speł­niasz
    i sło­wem pło­chym w śnie po­czę­tym;
    pu­szy­sta wło­sów two­ich per­ła
    jak pło­mień krą­gły w po­ściel spły­wa,
    gdzie dłoń pie­rza­sta jak z igli­wia
    roz­dzie­la cie­nie ciał od lęku.
    Mó­wi­my szep­tem krwi ła­god­nej
    słu­cha­jąc w so­bie: niech w nas pły­nie,
    niech nie­sie - świa­tło jak w ro­śli­nie
    prze­świe­tli serc pla­ne­ty małe
    i obu­dzi­my się słu­cha­jąc
    sze­le­stu chmur i gra­nia wody.
    Bo tyle tyl­ko jest w nas cie­pła,
    co dłoń zdzi­wio­na ob­jąć zdo­ła,
    i trwo­gi tyle, co za­krze­pła
    wy­ry­je w twa­rzy łza jak z ognia
    i gło­su w nas, co wy­dać może
    w kie­li­chu warg ję­zy­ka ostrze.
    Niech pły­nie w nas - mó­wi­my jesz­cze
    ten szmer ciem­no­ści, póki księ­gę
    ob­ło­ków wiatr prze­gi­na mięk­ką.
    Bo tyle tyl­ko wia­ry w pie­śni,
    ile ob­ra­zu pod po­wie­ką
    zie­mi od­bi­tej osta­tecz­nie.
    I tekst i muzyka genialne!
    Brawo (pani) Karolino!:)

  • @egehamidoglu
    @egehamidoglu 5 років тому

    🗣