"ŻYCIE Z NERWICĄ NATRĘCTW JEST WYNISZCZAJĄCE, NIE CHCIAŁEM TAK ŻYĆ" JAK WYJŚĆ Z NERWICY NATRĘCTW?
Вставка
- Опубліковано 9 вер 2023
- Dziesiąty odcinek drugiego sezonu podcastu "Bez Tajemnic" w którym rozmawiałem z Patrykiem, który zmaga się z nerwicą natręctw. Pamiętajcie, że podcasty możecie odsłuchać również na Spotify.
Biorę pod uwagę, że prowadzący nie miał na myśli nic złego, ale podkreślanie kilkakrotnia "to jest dziwne, to jest super dziwne" jest nieprofesjonalne. Osoby które mają nerwicę często przedłużają niepotrzebie swoje cierpienie, bo boją się szukać pomocy i mówić o tym innym, bo ktoś powie "ale to dziwne"..
Chłopak sam potwierdził mówiąc ze super dziwne to mało powiedziane wiec myśle że jest świadomy jego zachowania odbiegające od normy i nie czuje się urazy do prowadzącego
@@dreams6287 chodzi o innych z nerwicą natręctw, którzy to będą oglądali; poza tym profesjonalizm nie zależy od tego, czy kogoś akurat coś uraża, czy nie, tylko jak to może na kogoś zadziałać; mam znajomego, któremu lekarz psychiatra powiedział na wizycie, że sobie w życiu nie poradzi, to czy sobie mój znajomy zrobił coś z tego, czy nie - nie ma wpływu na profesjonalizm
przyznam, że pomimo tego, że sam mam natręctwa, nie zwróciłem uwagi, może raz dlatego, że gość chyba nie za każdym razem wszystko nam mówi, a przez to niektóre te rzeczy też mi się wydały mego dziwne xD nie byłyby DLA MNIE mega dziwne, gdyby te czynności wytłumaczył tak, jak ze spadającym klapkiem - że to ma być pewną dobrą wróżbą, otóż wydaje mi się, że może wszystkie takie czynności typu "dodatkowe" w nerwicy natręctw są takim właśnie zaklinaniem rzeczywistości (inaczej niż np. sprawdzanie czegoś po wielokroć, czy domywanie siebie/czegoś), poza tym nie wierzę, że gość nie zdawał sobie na żadnym poziomie sprawy z rzeczy, które robił - może nie były one bardzo na wierzchu świadomości, ale gdzieś zaraz obok na pewno, również w miarę stawania się coraz bardziej uciążliwymi, również to implikuje uświadamianie sobie, bo gdyby nie, nie można by było mieć refleksji o uciążliwości
trafne spostrzeżenie i w sumie, dobrze by było żeby treści z taką formą, jak w tym vlogu się jednak nie pojawiały, z uwagi na dobro tych, którzy są w tej sytuacji najbardziej bezradni, rozrywkę gawiedzi odsunąłbym w daleki kąt; prowadzący jest znany z robienia materiałów pod publiczkę, bez odpowiedzialnego przygotowania
Też mi się nie spodobały te teksty....
Ty ale on nie jest psychologiem. Ktoś kto idzie do niego na rozmowę wie ze idzie nie do lekarza a do normalnego czlowieka. Wiec takie idiotyczne czepianie się z twojej strony.
Dymitr, tak właśnie wygląda nerwica natręctw. Też mam ją, wyglądasz na bardzo zdziwionego. Całe życie niestety podporządkowane jest temu. Dla ciebie w głowie się to nie mieści a niestety my żyjący z tym w pewnych momentach już o tym nie myślimy i to robimy......
Powadzący w szoku jakie to jest dziwne, podśmiechuje się i go to bawi, po takiej rozmowie człowiek naprawdę może poczuć się jak wariat. Gratuluję odwagi pomimo niekompetencji i braku przygotowania do tematu prowadzącego.
prowadzacy dopasowal sie energie do chlopaka i moim zdaniem wyszlo swietnie. Nie wyobrazam sobie energicznego chlopaka, wesolego, opowiadajacego o swoich natrectwach w luzny sposob a po drugiej stronie siedzi sztywny prowadzacy bez cienia usmiechu i z kijem w dupie
bo to zwykly fajfus jest, nie pierwszy raz podsmiechuje sie jak jakis idiota
Wild dokladke tak jak piszesz.
Prowadzacy za dużo się dziwi rozmówcy.przeciez wiedział wcześniej z kim będzie gadał..
@@WildeyesVendetta 46:25 tu też?
Dymitr mogłeś się lepiej przygotować. Ale temat bardzo ciekawy ,przyjemnie się słucha ! Prosimy więcej rozmów o zaburzeniach psychicznych
@zyciegraciarza Dymitrj Blazcykov sprzedaje ropę putinowi
@zyciegraciarza Z którego zsypu na śmieci się wyczołgałeś?
Bardzo nieprofesjonalny "wywiad",jaki nie uzywa sie takich slow,jak prowadzacy,jeśli chce się być dziennikarzem. Szacunek dla młodego człowieka. Gratuluje odwagi i silnej glowy,żeby przezwyciężyć ten problem.
Nie ucz ojca dzieci robić! Zawsze znajdzie się jakaś upierdliwa zrzęda...
@outofbox9084 wróć lepiej do szkoły potrenować interpunkcję ;)
Zajebisty podcast Panowie!
Super chłopak, już go uwielbiam! Tak ciepły, zabawny, bezpośredni 🤍
Mam zdiagnozowaną nerwicę natręctw od ponad dwóch lat. Jestem wdzięczna, że coraz więcej mówi się o nerwicy natręctw, gdyż sama nie wiedziałam o jej istnieniu przed postawioną diagnozą. Patryk, trzymam za Ciebie kciuki. Wiem, przez co przechodzisz i jak to boli, jaki to ogrom cierpienia. U młodych ludzi bardzo szybko rozwija się ta choroba. Obsesje ponad ludzką siłę, chęć poczucia ulgi i liczne kompulsje potrafią wykończyć człowieka. To utrudnia życie codzienne. Trzymam za Ciebie i wszystkich chorych kciuki. Dziękuję za ten wywiad 💛
To co się stało że już tego nie robisz ? Kiedyś czegoś takiego nie było to siedzi w głowie tak myślę
A jakbyś nie zrobiła tego swojego rytuału to co by się stało?
@@katherinacee262 Leczę się, mam bardzo dobrych specjalistów i świetne leki. Zdarza mi się zrobić to, ale mnie już tak nie męczy.
@@katherinacee262 Czułabym ogromne napięcie, które rosłoby w mojej głowie, moje całe ciało by się napinało w stresie, z sekundy na sekundę byłoby coraz gorzej, czułabym swego rodzaju wyrzuty sumienia. Dopiero wykonanie kompulsji, tj. czynności, sprawia, że czujesz się niby to lepiej, ale to pozory, bo za chwilę znowu musisz coś wykonać i tak w kółko.
Jak rozpoczęła się diagnoza?
Nerwica natręctw to zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne, które ma swoje przyczyny. Nie bierze się znikąd. Gość programu wzbraniając się przed wykonywaniem tych czynności nie dochodzi do przyczyny problemu i nie próbuje jej przepracować (może to być stres związany z traumą z dzieciństwa, której nie pamiętamy). OCD leczy się u psychoterapeuty, można naprawdę wiele się o sobie dowiedzieć.
Nie usuwa tylko objawu, ale faktycznie leczy chorobę. To się nazywa terapią ekspozycji i powstrzymania reakcji.
@@paulinam2699 zgadzam się, że jest to sposób leczenia OCD, jednak w dalszym ciągu nie dochodzimy do sedna sprawy. Na sesjach terapeutucznych uczymy się ignorować natrętne myśli, ale dodatkowo szukamy przyczyn choroby, szukamy w przeszłości - mogą to być doświadczenia z dzieciństwa, np stres spowodowany różnymi traumami, których czasami nawet nie pamiętamy. Uważam, że to musi iść w parze.
@@ewamordarska-dietetyczka5486tez tak uważam
@@ewamordarska-dietetyczka5486skoro nie pamiętamy to jak mamy dojść do tego co to spowodowało nagle nam się podczas terapi magicznie przypomni ?
@@ewa.zm1994 Może tak się zdarzyć, że podczas terapii magicznie się przypomni. Na tym polega grzebanie w przeszłości - by odnaleźć klucz, który otworzy kolejną kłódkę, by w skrzynce znaleźć kolejny klucz. I tak do momentu aż człowiek zacznie odkrywać prawdę o samym sobie. Mózg nie bez przyczyny wypiera to, z czym nie daje sobie rady, ale da się te wspomnienia odzyskać, chociaż jest to bardzo trudne, jest to jednocześnie możliwe.
Oj, te komentarze pana prowadzącego trochę irytujące... "ale to DZIWNE, dziwne!", "może masz nerwicę, bo jesteś zabobonny"? 🙃 Mało profesjonalne... Z tym zabobonnym to w ogóle nie powinno paść, nerwica tak nie działa. Skoro prowadzący nie zna się na tym zaburzeniu, po co te próby analizy?🙃 Nerwica, wbrew pozorom, jest bardzo logiczna, trzeba po prostu zagłębić się w jej temat. Niemniej, fajnie, że taka tematyka wywiadu. Zdrowia dla Patryka 💪
Prowadzący kilka rozmów przeprowadził to już zaczyna bawić się w psychologa
W "Dniu Świra" macie idealny przykład nerwicy natręctw, więc temat powinien być znany od dawna 😉
I w Detektywie Monku
Co to dzień świra
@@user-tw1tu7nm8h polski film z 2002
@@user-tw1tu7nm8hPolski film z Markiem Kondratem.
Jako dziecko z rodziny w której był alkoholik nabawiłam się nerwicy natręctw. Myłam zęby najpóżniej do 11 odkąd wstałam w weekend. Stukałam palcami parzystą ilość w barierkę na balkonie bo inaczej dziadek wróci pijany( wychowywali mnie dziadkowie). Wszystko w moim pokoju dziecięcym było idealnie posprzątane, inaczej przyjedzie policja. Trzepałam włosami, choć to było okresowe. Nie chce nawet wymieniać reszty...im bardziej ta "magia" się sprawdzała, tym więcej dorzucałam. Z wiekiem przechodziło. Później jako dorosła osoba przenosiłam to na związki, aż z czasem, około 22 roku życiasama sobie wytłumaczyłam, że to...do cholery nie działa :)
Ze swojego doświadczenia wiem jak ciężko jest wytłumaczyć innym jaką batalią jest każdy dzień dla osób z nerwicą. Często (na szczęście) nie łączy się to z natrętnymi myślami, a jednak impulsy ciała i głowa zmuszają do utrudniania sobie każdej minuty życia (poza tymi kiedy akurat śpisz, a w moim przypadku o to też jest ciężko). Nigdy nie jesteś w stanie się wyluzować, odprężyć. Uczucie nieustającej agresji i niesmaku wobec siebie i innych jest straszne, a ty wiesz, że to „twoja wina. Często zastanawiam się czy takie życie w ogóle ma sens.
Czesc Dymitrze :). Lubie ogladac, Twoje programy. Z reszta kiedys juz sie na ten temat wypowiadalam, zarowno w superlatywach, jak i zwracajac uwage na pewne niedociagniecia. Bardzo sie ciesze, ze podjales sie tak waznego i trudnego tematu, i chwala temu chlopakowi za otwartosc i podejscie do niego! Rozumiem, ze rozmowa byla dosc 'luzna', i ze Twoj gosc wybral niekonwencjonalna metode leczenia, jaka jest samoleczenie. To, w przypadku zaburzen psychicznych nie jest najbezpieczniejszym wyjsciem, ale bardzo sie ciesze, ze chopak czuje sie lepiej. Rowniez bardzo dziekuje mu za to, ze wspomnial o tym, ze nie jest to najlepsza metoda na tego typu zaburzenia.
Co do Twojej strony i roli w tym wywiadzie; otwartosc i bezposredniosc - ok. Moze to taka konwencja, troche jak Louis Theroux (uwielbiam go!) - na naiwniaka, kogos kompletnie nieobeznanego z tematem (dostepnego dla przecietnego Kowalskiego w tym temacie i pozwalajacego mu zrozumiec), ale jesli tak, to jednak trzeba nad tym popracowac. Nie mowie tu o braku kompetencji, ale szukanie podloza zaburzenia psychicznego w perfekcjonizmie, przesadach do ktorych ktos ma sklonnosc, lub cechach charakteru, jest szkodliwe i wysyla bledny sygnal w strone odbiorcy. Szczegonie kiedy nie wyjasniasz pozniej, ze podloze (jako takie) tego zaburzenia nie jest do konca znane, ale na podstawie badan przypuszcza sie, ze lezy ono w nieprawidlowej pracy mozgu zwiazanej z zaburzeniami w neuroprzekaznictwie. Mam nadzieje, ze ten 'feedback' sie przyda. Pozdrawiam i zycze powodzenia. :)
Ja jako dzieciak musiałam LICZYĆ wszystkie moje misie i Barbie na półce po kilka razy zanim zasnęłam. Potrafiłam kilka razy wstawać, zapalać światło i znowu sprawdzać czy wszystkie są. :D Całe szczęście przeszło mi ale pamiętam to uczucie przymusu i poczucia, że jak nie policzę to coś się stanie. :)
To nie jest dziwne, to jest choroba, która przez to że nie jest powszechnie znana ani śmiertelna nie budzi zainteresowania pomocą tym ludziom. Chory na nerwicę natręctw bardzo się z tym źle czuje bo jest świadomy, że robi coś nadzwyczajnego ale nie ma komu tego powiedzieć, bo nie wie jak to tłumaczyć. Podłożem tej choroby jest lęk, cały ten schemat ruchów wynika z lęku, że jeśli tego się nie wykona to stanie się coś złego.
To prawda,znam z autopsji
Bardzo ciekawa rozmowa, świetny cykl. Trochę mnie drażni nazywanie alkoholu antydepresantem. Właśnie alko jest bardzo silnie działający depresyjnie.
ktos ma depresje bierze depresanty i popija alkocholem :(
Wcześniej stany lękowe, teraz nerwica natręctw. Super, ze takie rozmowy pojawiają się na kanale 😊
Normalnie coraz ciekawsze tematy, bardzo dobrze się słucha . Bardzo sympatyczny młody człowiek oby wyszedł na prostą czego Mu życzę. Oby więcej było takich ciekawych tematów. Pozdrawiam serdecznie 😀
Ten wywiad właśnie uświadomił mi, że byłam o krok od nerwicy natręctw za dzieciaka. Miałam fioła na punkcie liczb parzystych, potrząsałam często głową, z tymi modlitwami miałam tak samo itd i wyszłam z tego zupełnym przypadkiem, podczas jazdy samochodem dałam sobie wyzwanie że spróbuję tego nie robić i zobaczymy co się stanie. Boję się myśleć jakby się to potoczyło gdybym weszła w to mocniej, jak Twój rozmowca 🙄
Dla mnie najbardziej przeszkadzają natrętne myśli dot. przeszłości, czy kogoś potrąciłem zraniłem coś zniszczyłem. Ciągle poszukiwania pewności że nic złego się nie stało. Plus sprawdzanie kranów dzwi itp, rytuały dotykanie przedmiotów. Ciężko jest.
Fajny chłopak. Trzymaj się, gościu. Dzięki, że znalazłeś w sobie odwagę i opowiedziałeś nam o tym
Dymitr, bardzo dobrze poprowadziles ten wywiad, bez zadęcia, na kulturalnym luzie, z szacunkiem dla gościa. Widac było że twój gość czuje się z tobą komfortowo.
Nerwica natręctw (OCD) to piekło na ziemi. Zaburzenie psychiczne bardzo trudne do usunięcia. Zmagam się z tym od 12 lat. Biorę na to leki i korzystam z psychoterapii. Raz jest lepiej, raz gorzej. Bardzo obciążająca przypadłość powodująca wręcz cierpienie. Zdarza się ,że człowiek wręcz płacze kiedy wykonuje te czynności przymusowe. Ciężko się z tym żyje. Pozdrawiam wszystkich.
Dokładnie mam tak samo, powtarzam te same czynności po 7, 9 razy po 4 razy, myje 5 razy ręce
Rozumiem Cię Patryku doskonale, można się z tego teraz śmiać, lecz wiem jakie to jest męczące,jak niszczące, pozdrawiam i cieszę się że to już za Tobą.
Mega podcast, daje do myślenia. Sam borykam się z podobnymi problemami i po przesłuchaniu tego nagrania, wygodniej jest mi radzić sobie ze swoimi „tikami”. Dopiero z perspektywy osoby trzeciej, człowiek uświadamia sobie, co dzieje się z jego życiem. Dzięki Panowie!!
Gorszej gafy jak zakwalifikowanie alkoholu do antydepresantów to już dawno nie słyszałam... "Czy nie szukałeś pomocy trochę w różnych antydepresantach? Alkohol..." 49:42 wtopa.
Super wywiad! Byłoby wspaniale jakbyś jeszcze kiedyś poruszył ten temat. Nerwica natręctw może być o wiele gorsza...dochodzą natrętne myśli, wybuchy złości itp. Bardzo obszerny temat.
PANIE PROWADZACY... To Pana zachowanie staje się nieznośne! Weź się Pan każdorazowo zapoznaj z tematem przed przeprowadzeniem wywiadu, bo ja tylko oglądając to czuję się niekomfortowo, a co dopiero rozmowca musi czuć!
Dzieki za podzielenie sie tą historią, dzieki za odwage. A panu redaktorowi na przyszlosc życzę wiekszej powściągliwości w wyrazaniu zdziwienia i lepszego przygotowania się w danym temacie
Jestem na początku podcastu. Wychodzi brak wiedzy i przygotowania prowadzącego. Miałam znajomego z tą chorobą. Dokładnie nie pamiętam, ale tłumaczył mi, że "normalnie" mózg odkodowuje pewne informacje, np zamknąłem drzwi i idę do pracy a u osoby chorej zaburzone są pewne dosłownie reakcje chemiczne i nie ma tego odnotowania że np zamknąłem drzwi i to ciągle wraca. Musisz się sto razy upewniać że wykonałeś daną czynność. Leki polegają na uzupełnianiu tych reakcji chemicznych. Po prostu komórki nerwowe jakoś źle przewodzą informacje. On jeszcze miał takie "wyobrażenia" że np wyrzuca kogoś przez okno albo że ktoś na ulicy kogoś zabija. To są rzeczy ponoć bardzo powtarzalne u chorych. Niestety takie "złe" są te myśli.
Słuchając chłopaka wnioskuję, że są różne stopnie tej choroby.. miejmy nadzieję że to się z wiekiem nie spotęguje. Bo jeśli sam sobie z tym poradził- ciekawe jak? Z tego co wiem, to potrzebne jest leczenie psychiatryczne, bo system nerwowy z czasem "wysiądzie" (bóle głowy, spięcia mięśni lub inne objawy somatyczne). Generalnie jako, że trochę poznałam temat uważam, że ten wywiad był dość płytki - widać, że Dymitr (z całą sympatią) nie wie jak rozmawiać. Jakie pytania zadawać. Bo można by było naprawdę ciekawą rozmowę zrobić.
@@novabezglutenowaNo masz bardzo dużo racji u mnie system nerwowy wysiadł dostałam takich bóli głowy że dosłownie wyłam z bólu dopiero po 2tyg leków na depresję poczułam się lepiej
Miło, że o tym mówisz i uświadamiasz ludzi bo ja np. nie miałam pojęcia, że jest to taki problem. Fajne jest to, że śmiejesz się z tego co Cię dotkneło i że jesteś takim pozytywnym chłopakiem. Nie załamujesz się i życzę Ci tej siły do walki i wiary, Pan Bóg jeśli wierzysz może zabrać Ci to dziadostwo a jeśli modlitwa Ci szkodzi jak mówisz, to chociaż rożaniec pod poduszkę włóż, to jest siła! 💪🏻
Jak byłam w podstawówce rodziła się we mnie nerwica natręctw. Objawiało się to tym, że codziennie, naprawdę codziennie przestawiałam meble w swoim pokoju. Nie że z lewa do prawa. Ja robiłam generalne przemeblowanie wszystkich mebli. Codziennie meble stały w innym miejscu. Prawie skończyło się to wtedy, gdy rodzice przenieśli mnie do innego pokoju gdzie było tylko łóżko od ściany do ściany, którego w żaden sposób nie dało się wykręcić a po drugiej stronie ogromna meblościanka. Z początku jeszcze przesuwałam codziennie tą meblościankę o te parę cm byleby przesunąć. Potem jakoś odpuściłam, a za niedługo czas mieszkałam już po internatach i akademikach i przeszło.
On dobrze mówi " takie zabobony". Ja miałam coś takiego ze jak nie zrobię tego przemeblowania to coś się zmieni w moim życiu na źle.
Znów kolejny ciekawy podcast. Rozumiem tego gościa w odcinku, bo ja czasami mam tak, że coś musze zrobić zawsze np. coś dotknąć. Jednak to nie jest tak, jak u tego gościa w tej rozmowie. Życzę mu, aby szybko skończył to, gdyż to może być na prawdę męczące. Pozdrawiam Dymitrze. ❤😃
W moim przypadku rządzą liczby, chore liczenie wszystkiego , dzielenie przez dwa, lub muszą być parzyste, dodaję, dzielę(randomowe rzeczy, okna w blokach, drzewa na drogach, litery na plakatach, litery w opisach do np. filmów, płytki w łazience, WSZYSTKO) to jest okropne, łapę się na tym, probuje tego nie robic ale mój mozg MUSI, MUSI LICZYĆ, kiedyś myslalam, że jestem dziwakiem, teraz już wiem, że to choroba nad którą ciężko zapanować.
Są różne rodzaje nerwicy ,też mam
Hej, mam to samo i jeszcze gorzej od wielu, wielu lat. Jak sobie z tym
radzisz? Byłaś u psychologa?
Patryk, świetny chłopak. Bardzo dobrze się Ciebie słucha. Duży szacunek do dystansu do swojej przypadłości i poczucie humoru! Powodzenia
Cieszę się, ze temat ten jest coraz bardziej znany w przestrzeni publicznej. Zmagam się z nerwicą natręctw odkąd pamietam, zdiagnozowana jestem od półtora roku. Nie wiem, skąd to się brało, ale z rożnym poziomem intensywności utrudniało życie. Pamietam, jak dostałam klucze do domu i przed wyjściem do szkoły, miałam sprawdzić, czy wszystko w domu jest odłączone (toster, żelazko itd) i czy drzwi zamknęłam. Potrafiłam się spóźniać do szkoły, bo 10 razy się zawracałam, żeby upewnić się, CZY NA PEWNO zamknęłam drzwi. Tak samo raz wkręciło mi się, ze zanim zasnę, muszę kilka razy sprawdzić, która jest godzina, bo jeśli tego nie zrobię, to będę mieć wyrzuty sumienia. Albo musiałam cały czas dotykać swojej twarzy… raz wyśmiała mnie nauczycielka na lekcji, myślałam ze zapadnę się pod ziemie, Brzmi to idiotycznie, sle czujesz przymus i jak tego nie zrobisz, równie dobrze możesz przestać oddychać. Zawsze czułam się jak wariatka przez to wszystko i pamietam jak raz zrobiło mi się ciepło na sercu, jak oglądałam The BOYZ i jeden z bohaterów opowiadał o swoim OECD..
Mój syn też ma tą chorobę sraram mu się pomagać jak mogę staram sie tłumaczyć te jego natrętne mysli to nie jego to choroba bardzo się boję o niego
@@nuska0419 Niestety to nie takie proste, tzn ja wiedziałam, że podpowiada mi je choroba i lęk, ale o tak nie pozwało się to ich pozbyć. Skuteczne okazały się leki SSRI w moim przypadku Setaloft. One są bardzo tanie, po pierwsze recepty idzie się do psychiatry, ale jeśli później stan pacjenta jest stabilny psychiatra może wystawić takie upoważnienie jakby dla lekarza rodzinnego i on będzie mógł wystawiać na te leki receptę, tylko trzeba uzbroić się w cierpliwość. Ja usłyszałam, że po miesiącu będą pierwsze efekty, ale to nie do końca tak. Po miesiącu za bardzo poprawy nie było, po dwóch też średnio, a później stopniowo np zamiast 30 okropnych dni w miesiącu, było ich 28, a dwa były dobre chociaż do połowy głowa była wolna, potem ta proporcja się zwiększała i w moim przypadku po pół roku było pół na pół, co kiedyś było nie dopomyslenoa, bo każda sekunda była torturą. Teraz jestem już zdrowa i trzymam kciuki za pańskiego syna ♥️
Też zmagam się z nerwicą natręctw, świetny gość
To jest jedna z tych rozmów, które słucha się z zaciekawieniem.
Bardzo pozytywna w odbiorze.
Gratuluję.
W temacie natręctw słuchałam wypowiedzi psychologa. Przyczyn należy doszukiwać się w dzieciństwie i w relacjach z rodzicami np. zbyt wygórowane oczekiwania rodziców wobec dziecka, okazywanie negatywnych emocji przy jego niepowodzeniach itp.
Prowadzący, jak i gość mają bardzo ubogą wiedzę o OCD. Wyszedł bardzo nieprofesjonalny wywiad. Panie Dymitr - wypadałoby poczytać, zebrać informacje, a nie mówić gościowi: "Ty wiesz, że to jest bardzo dziwne?". Nie jest proste rozmawiać o zaburzeniach/chorobach psychicznych - proponuję posłuchać parę rozmów z cyklu "Farbowanie życia" - tak to powinno wyglądać. Gość sympatyczny, ale wywiad byłby bardziej wartościowy gdyby porozmawiać z kimś bardziej świadomym, w trakcie albo po terapii. OCD nie bierze się "znikąd"...
Cały czas , jak Was słucham siedzi mi ten sam film .Dzień Świra . Myślałem że to jest fikcja literacka .
Uważam jako psycholog że wywiady z osobami nt ich chorób psychicznych powinny przebiegać w dłuższym czasie od rozpoznania niż 3 miesiące bo po trzech miesiącach leczenia wgląd w siebie może być nadal mały. Widać że Pan jeszcze nie zna powodów dla których uaktywniają mu się zaburzenia i przed nim jeszcze duża praca na psychoterapii własnej. Nie wiem czy taki wywiad to nie rzucanie się na głęboką wodę
Do tego samodiagnoza
I na dokładkę kompletnie zielony w temacie prowadzący.
Bardzo trafna uwaga. Piszę to jako osoba, która się z tym zmaga.
Bardzo fajny wywiad. Dziekuje Patryk, że podzieliłes się z nami swoją historią
Mam OCD od przedszkola. Bardzo uciążliwe, czasami potrafię poświęcić 30 minut lub godzinę, żeby mi przeszło.
Jako dziecko potrafiłam regularnie spóźniać się do szkoły zanim nie zrobiłam swljego rytuału idealnie. Znam ten ból, tą złość na siebie i bezsilność, czasemi popłakałam się ze złości bo nie wychodziło. Wchodząc do łóżka wieczorem musiałam oderwać nohę od podłogi z idealną wizją w głowie, inaczej następny dzień był fatalny. Czasem zajmowało mi to...godzinę. Rano trzeba było wstać...
Małe dzieci mają swoje stresy. Jest dużo takich, których nie pamiętamy. Z przedszkola, a nawet wcześniej. Nie wieżę,że ktoś się urodził z zaburzeniem obsesyjno-kompulsywnym.
Tez ciężko mi w to uwierzyć
Mi także ciężko w to uwierzyć
Bardzo sympatyczny chłopak. Uważam, że dzięki temu wywiadowi człowiek może mieć więcej zrozumienia dla drugiego. Znam osobę z tą chorobą i wiem jak trudno potrafi być. Pozdrawiam🙂
Dymitr, uwielbiam Twoje filmy, ogladam je juz parę lat ale tym jestem zawiedziona. Nie przygotowales sie, czym jest nerwica natręctw i byles bardzo oceniajacy w stosunku do goscia, jednoczeanie powtarzałeś ,,nie oceniam''. Tutaj gość jest silny i potrafi zapanowac w pewnych kwestiach nad soba, ma duzo zasobow jak np. poczucie humoru i mozliwe ze nie ma chorob wspolistniejacych. Jednak sa osoby, ktore sobie wgl z tym nie radzą i po obejrzeniu tego filmu moga poczuc sie jeszcze gorzej, szczegolnie jezeli widzialy w Tobie autorytet. Pierwszy raz mam nadzieje ze ten film obejrzy jak najmniej osób. Mam nadzieje, ze bedziesz mial refleksje po tym spotkaniu z gosciem i nastepnym razem przemyslisz dobór pytan i komentarzy w kierunku osoby zmagajacej sie z trudnosciami na tle psychicznym. Malo tego byles pierwsza osoba przed ktora gosc sie otworzył i mozliwe ze z Twojego filmiku dowiedza sie o tym jego bliscy i znajomi. Mam nadzieje ze nie bedą z tego tak smieszkowac jak Ty....
W nerwicę natręctw wpadają zwykle osoby, które są bardzo systematyczne, obowiązkowe i uporządkowane (i wcale nie muszą sobie z tego zdawać sprawy). Na pewno też przesądne i mające skłonności do obsesji. Gdyby spojrzeć na to w taki sposób, można zauważyć, wszystko przestaje być takie dziwne i niewyobrażalne. Wiem, że niektóre z tych czynności są zbędne i niepotrzebne, ale jednak to powoduje poczucie kontroli nad sobą i pewnego zaplanowania dnia. Każdy chce kontrolować swoje życie, więc to zaburzenie nie powinno być odbierane jako coś z kosmosu. To wygląda tak, jak gdyby te osoby bały się zaskoczenia i niespodzianek. Nie lubią spontaniczności, źle znoszą zmiany.
Może widzów zaciekawiła by moja historia. Choruje na chorobę która prowadzi do utraty wzroku. W nocy nie widzę już nic.
Opisz dokładnie tutaj swój problem jestem ciekawy o co chodzi :o
Co to za choroba? mi też pogarsza się wzrok w nocy nie widzę zupełnie nic.
Dzięki za ten filmik, mam tyle samo lat i również na to choruje... mam to samo przy wychodzeniu z pokoju :( zdrowia wszystkim to okropna choroba
Myślę że nerwica natręctw,zostaje w większości przypadków na całe życie.Zmienia się tylko stopień jej natężenia.Czasem jest mega silna,czasem słabsza a czasem niemal całkowicie zanika.Jednak nie jeśli wcześniej to później zawsze powraca. Dzieje się tak właśnie dlatego że dotyczy wrażliwców,a ta cecha jest wrodzona .....😪
Super podkast, prowadzący i gość bardzo fajni ludzie,brawo proszę o więcej takich podkastow
Super temat i świetny gość. Do prowadzącego mam kilka uwag - brakuje Ci nieco odpowiedzialności w Twoich słowach. Nerwica natręctw jest chorobą, jak najbardziej.
Całkiem interesująca komunikacja. Patrick, otwarty, pozytywny facet. Życzę facetowi Wszystkiego Dobrego w przyszłości. Dуmitr drugi sezon okazał się jeszcze ciekawszy i potężniejszy!👍😃 Super! Pozdrawiam!👍✌❣
Moim zdaniem ten chłopaczek opowiada to na tyle luźno, że faktycznie może się to wydać zabawne. Gdyby płakał, wtedy Dymitr na pewno inaczej by do tego podszedł. Co tak na niego wskoczyliście?
Ale fajny chłopak! Taki pozytywny ! 😊 Prowadzący oczywiście też 😊🌸
Rozmówca - mądry, młody człowiek. Powodzenia
Bardzo interesujący wywiad 👏 Nie pojmuję, dlaczego ludzie czepiają się prowadzącego, bo wg mnie, bardzo dobrze poprowadził rozmowę, jest empatyczny, zaangażowany. Fajny ten młody chłopak, Patryk, już świadomy problemu, niech mu życie dobrze płynie bez uciążliwych natręctw.
Szanuje za wspomnienie o Dniu Świra 😃
Chyba pęknę z ciekawości, co za przedmiot jest w tej szufladzie 😁
Świetny temat ale to wielokrotne powtarzanie przez prowadzącego „ale to dziwne” było by zawstydzające dla każdego z nerwicą natręctw
Jak ja to rozumiem, pozdrawiam wszystkich z OCD
Też mam pozdrawiam
Niestety też jestem wśród chorych na OCD, Pozdrawiam również
@@olgam.9110 bratnia dusza
Też mam OCD od 10 roku życia. Już 24 lata się z tym zmagam
@@aniai6107 i jak sobie radzisz fajnie że są ludzie którzy tak jak Ty piszą i tak sobie myślę że łączy nas ta sama przypadłość można porozmawiać na ten temat i tak dalej
Ja też mam nerwice ale w bardzo bardzo łagodnym wydaniu w porównaniu do Patryka. U mnie głośność muzyki zawsze liczba parzysta, klimatyzacja parzysta, jak przeglądałam demoty czy kwejki, zawsze kończyłam na parzystej stronie 😅 papier toaletowy listkiem na zewnątrz bo inaczej mam ciary i kilka innych drobnostek, na szczęście nie utrudnia mi to życia
Fajny chlopak. Rodzice zawiedli, niestety... Mam nadzieje, ze uda sie na terapie. To bedzie nawracalo w roznych momentach zycia.
Buziaki dla piesków, jakie to słodkie ❤😊😍
Witam ja zmagam się od kiedy tylko pamiętam teraz jestem w stanie część tych zachowań kontrolować Cieszy mnie,że ludzie zaczynają o tym mówić pozdrawiam
Hej Dymitr, nie chcę się czepiać, ale wiem, jak dbasz o poprawną polszczyznę, dlatego z narzędnikiem używa się formy "tą" (a nie "tę"): "z tą historią".
Wywiad jak zawsze bardzo ciekawy, dobierasz bardzo interesujących rozmówców, których dobrze się słucha
Dobrze, że z tego wyszedł, każdy ma wmniejszej lub wiekszej skali takie,,problemy,, .
Ja od paru lat moje natręctwa zapisuje w zeszycie jak u mnie to wygląda. To jest syf i nic więcej. Nerwica natręctw niszczy głowe i ciało. Nie ma normalnego życia z tą chorobą. Życzę dużo siły w walce z tą chorobą i normalnego w miare fukncjonowania po jej ustąpieniu wszystkim chorującym. Pozdrawiam.
Ostatnio sam się kapnąłem, że mam początki OCD. Przynajmniej od tego momentu staram się to bardziej olewać i póki co jest lepiej! Pozdrawiam wszystkich
Dziwnie 'prześmiewczo' ujęte poważne zaburzenie. Patryk lepiej, aby udał się na psychoterapię...Czy CBT czy w nurcie dynamicznym.. Gratuluję sił do pracy nad sobą SAMEMU, gdy tych sił braknie, lepiej się udać... Powodzenia 🤞
mam tendecję do takich zachowań, ale zaraz jak je zauważam to staram się przestawać i na razie to się sprawdza
Myślałeś że jest tego zdecydowanie mniej ? Człowieku tego jest zdecydowanie więcej do tego fobie czystości są naprzykład albo natrętne myśli hmm są różne epizody rodzaje nawroty i tak dalej także to jest naprawdę bardzo skomplikowana sprawa i bardzo ale to bardzo różnorodna
Prowadzacy mało zna zycie…
Fajny slodki chlopak,..co do rzucania pilki do kosza to moze nie natrectwo to po prostu sprawia ci przyjemnoscx😊
Sam mierze się z OCD od 6 lat i mówienie że kompulsje są śmieszne jest krzywdzące dla osoby na to cierpiącej
Co do Japonii pechowa liczba jest liczba 4. Jedno z czytań tej liczby można zapisać jako shi - śmierć. Podobnie jest z liczbą 9, która ma zbliżony wydźwięk do cierpienia.
Co do samej liczby 4 jest to do tego stopnia rozwinięte, ze nie ma na klatkach mieszkania numer 4 jest 3 oraz 5. Tak samo nie ma w wielu szpitalach piętra nr 4.
Pozdrawiam serdecznie wszystkich słuchających ❤
To co najbardziej mnie zafascynowało, to akurat to, że Patryk sam sobie z tym poradził i to w tak krótkim czasie. Zaczynając słuchać myślałam, że będzie mowa o specjaliście. Za to rozczarował mnie szkolny psycholog. Tacy ludzie mają służyć dzieciom i młodzieży pomocą?
Patryk trzymaj tak dalej
Czyli w sumie ziomek 3 miesiące temu z tiktoka dowiedział się, że ma nerwicę i nie potwierdził tego żaden specjalista?
Na marginesie, czwórka jest pechowa w Chinach, bo bodajże fonetycznie brzmi jak słowo "śmierć". To sprawiło, że jako dziecko bałam się czwórki. I też starałam się jej unikać. Nie pamiętam tylko jak sobie radziłam mieszkając w mieszkaniu nr 4. 😂
Bardzo ciekawy wywiad. Jednak uważam, że potrzebna by była rada terapeuty. To niestety nie bierze się znikąd. Bardzo zastanawia mnie to co było w szufladzie? To również jest kluczowe. Jestem w 44 minucie i jeszcze to nie padło. Powodzenia życzę w diagnozie i w zdrowieniu 🤗🍀
Też mam nerwicę natręctw choć nie zdiagnozowaną,ja skubię,kiedyś skórę głowy,teraz skórę stóp.To powoduje u mnie wstyd,niemożliwość korzystania z basenu,chodzenia w sandałach ...ito.Koszmar.
Ja od stóp do głów… wszelakie niedoskonałości, gdziekolwiek. Sesje po kilka godzin przy lustrze, doszukiwanie się i wydrapywanie, wyciskanie. Masakra. I tak już 13 lat… zaczęło się od tego że w 6 klasie typ mnie wyzywał od smigoli i ogrów, bo jeden pryszcz mi wyszedł.
@@Sid33ff3cts też tak mam, daj znać gdybyś chciała o tym porozmawiać, mi trochę to zelżało, mogę napisać moje sposoby
24:15 Nadal to przede wszystkim przed każdą piłką ma rytuał obcierania się z potu i poprawiania koszulki Dymitrze
Tak jak opisywalem w podkascie o nerwicy lękowej ze walcze z tą chorobą.Tak i teraz doskonale rozumiem natrectwa bo tez je mam ale w malym stopniu tzn. Juz mi to troche przeszlo. Zamykam auto zamykam garaz i od poczatku wsprawdzam czy to zrobilem .Zamknalem drzwi od domu. I dalej sprawdzalem czy to zrobilem. To musi byc prosto polozone z pokoju tak samo zanim wyszlem to musialem zrobic to samo. Szafka w pracy ciagle dalej kilka razy sprawdzam to jest uciązliwe.
Choruję na Zespół Tourette'a, mam również OCD, więc jest mi to znane.. ciężko się z tym żyje
To to nic a natretne mysli To dopiero jest dramat😢
Kochany radzę iść do psychologa..ponieważ wpadniesz w depresję...
Swietny, mlody czlowiek.
Omawiana nerwica natrectw bardziej kojarzy sie z podswiadomą przesadnoscią nizeli ,,perfekcyjnością"...hm....
Ooo z tymi pieskami to słodko ❤
Nicolas Cage film"Trick"👍Fajny chlopak, zycze duzo zdrowia 🙂
Również mam nerwicę natręctw. Też potrząsam głową. To jest takie uczucie, że jak nie potrząsasz głową to czujesz się niekomfortowo. To takie uzależnienie. Często głowa sama z siebie już z przyzwyczajenia tak robi.
Często się wstydziłem jadąc do pracy tramwajem.
Czy nue pomyślałeś że może to być zespół Toretta?
@@anetarabenda1068 Raczej nie, bo nie mam nawyków przeklinania i krzyczenia. Raczej obstawiam nerwicę natręctw
@@KarolSky777 kochany zespół Touretta to nie tylko przeklenstwa..na 1 miejscu potrząsanie glowa..poczytaj objawy pozdrawiam serdecznie.
Chyba najgorszy wywiad do tej pory;
-prowadzacy totalnie nieprzygotowany, nawet nie dotknal tematu przed nagraniem
-rozmowca dokonal samodiagnozy
-Dymitrze, alkohol to depresant nie antydepresant
-rozgraniczanie chorob i problemow psychicznych jakoby te pierwsze byly gorsze jest MEGA szkodliwe
Wierze ze cel byl dobry, ale niestety moze przyniesc to wiecej szkody niz pozytku.
Ja całe życie mam przypadłość tramwajową. Jak tramwaj staje na przystanku to oblewa mnie pot że się zatrzymał i będzie miał spóźnienie. Ten strach mam nawet wtedy jak kompletnie nigdzie się nie spieszę.
Mega pozytywny gościu :D mogłabym słuchać i słuchać. Dzięki!
Nerwica natręctw jak sama nazwa mówi to rodzaj nerwicy,więc dotyka osoby wrażliwe,dellikatne emocjonalnie.U mnie nadila się w sytuacjach kiedy mam dużo problemów,duży stres.Kiedy problemy się rozeiązują i mam lepsze dni pod tym kątem,jestem szczęśliwa,gdy wydarzy się coś dobrego w moim życiu to od razu natręctwa się zmniejszają bardzo zdecydowanie.Ten rodzaj schorzenia bywa bardzo dziedziczny.Przynajmniej w moim przypadku lub pojawia się u osób ,które mają w rodzinie osoby z inną nerwicą lub depresją. W moim przypadku bardzo trudne dzieciństwo,nadmiar obowiązków np.zajmowanie się młodszym rodzeństwem już w wieku ośmiu lat ,życie w strachu (kary cielesne od rodziców),złe warunki miezkaniowe -ciasnota i nie możność decydowania o własnym wyglądzie np .przymusowe ścinanie włosów,,na chłopaka,,dojrzewającej dziewczynce dla której długie włosy są wszystkim.😪
Nie umniejszając objawom tego młodego człowieka to każdy powinien wiedzieć że nerwica natręctw manifestuje się na wiele sposobów. Pana objawy są całkiem łagodne.
Ale się wszyscy uczepili Prowadzącego.. bo co? A ten wyraz atencji i szczerego zainteresiwania wcale gościowi nie przeszkadza, wręcz pomaga w wyrażeniu swoich myśli.. dla mnie spoko, szczerze i bez udawania.. 👍
OCD, często lekceważona, wyśmiewana wręcz choroba... W zależności od wieku i sytuacji może być ciężka w leczeniu. Niestety może się rozwijać. Pozdrawiam wszystkich zmagających się z tą chorobą ❤️
temat jest bardzo poważny, a prowadzący niekompetentny i to podkreślanie "jakie to jest dziwne". mega słabo