Po pierwsze primo: mnie Sezon Burz się podobał. Po drugie primo: z każdym kolejnym sezonem netflixa, nasz polski Wiedźmin podoba mi się coraz bardziej.
Bardzo przyjemnie było tak porozmawiać o Rozdrożu Kruków. Może takie livy pasowałby do omówienia każdej z książek z sagi? Dla mnie Sapek pokazał, że potrafi dalej napisać świetną książkę i stworzyć ciekawe postacie pokroju Prestona Holta. Czy wrócę kiedyś do Rozdroża Kruków? Nie wiem. Prędzej zawsze będę wracał do opowiadań i sagi, ale nie pogardziłbym kolejną książką za parę lat dzięki której wrócę do tego świata. Taką bez zobowiązań. Taką krótszą, ale dalej pobudzającą emocje
Skończyłem tę książkę zaraz po zakończeniu tego live'a :D Ogółem bez szału ale i bez żalu. Dla mnie takie 6.5/10 Ma fajne momenty, całość się jakoś klei, ale brakuje tu tego czegoś, co by poruszyło człowiekiem. Mimo wszystko opowiadania miały dużo więcej do przekazania, co z resztą na Twoich live'ach fajnie pokazałeś Filipie. Strasznie mi przeszkadzało tempo. Brak tu jakiejś myśli głębszej momentami, brak rozkminy, tylko ciach, bach i cyk, wręcz jakby Geralt użył teleportu do kolejnej lokacji w poszukiwaniu misji niczym w grze. Natomiast mimo wszystko czytało mi się to nad wyraz dobrze. Ale mam wrażenie, że nie ze względu na fabułę, tylko pióro ASa. Gość jak się rozpędzi i wczuje w klimat pisze po prostu doskonale.
Filipie chciałabym zwrócić uwagę na ilość bohaterów którzy stracili syna. Czarodziej, Farbiarka...... Ginie, niemowlę w kołysce. Strzyga która również jest dzieckiem. a na samym koncu Wiedźmin podejmuje decyzję o uratowaniu dzieci. Nie musze mówić z do czego to nawiązuje.
Dziś na mieście, na którymś przystanku mignęła mi reklama Żebrowskiego razem z małżonką promujących jakąś biżuterię, Tak patrzę na ten włos Żebrowskiego zupełnie biały i myślę sobie, że jakby zapuścił trochę te włosy i założył opaskę to by był świetny Preston Holt
Moim zdaniem książka nie powinna kosztować więcej od flaszki wódki. Człowiek musi mieć przecież jakiś wybór!" - powiedział kiedyś pisarz Andrzej Sapkowski.
Uprzedzam piszę komentarz jeszcze nie dooglądawszy do końca. Mówisz, że całkowicie nieświadomie stworzył historię, która ma strukturę gry, a nawet gry RPG. Owszem popularnym jest lekceważące podejście Imć Sapkowskiego do gier i graczy, ale ciekawostką jest, że sam kiedyś system RPG popełnił w 1995 roku ;) System zwie się "Oko Yrrhedesa" i myślę, że nie do końca możemy tu mówić o nieświadomości ASa odnośnie dobrania takiej właśnie struktury. Pozdrawiam i zabieram się do dalszego ogladania materiału :P
Było kiedyś takie czasopismo "Magia i Miecz", a w nim promowano właśnie wspomniane przez Ciebie "Oko Yrrhedesa". Poza tym, zamieszczono kilka wywiadów z Sapkowskim. W tychże, autor chwalił się że w sesjach RPG jako gracz nie uczestniczy ale czyta podstawowe podręczniki do różnych systemów, celem inspiracji dla własnych potrzeb. Siebie widział jedynie w roli Mistrza Gry. Przytoczone przez Ciebie wypowiedzi Sapka, świadczą albo o jego wkurwie, że gry CD projektu stały się bardziej rozpoznawalne od książek albo koleś jest nabzdyczonym bucem z ego większym niż Pałac Kultury - ew. jedno i drugie.😂
Hmm pamiętam jak sapkowski w wywiadzie jeszcze w latach 90tych chyba twierdził że nie będzie jak ,,generic american fantasy writer" piszący 15 powieści z cyklu o protagoniście zabijającym trolle... No i właśnie piszę kolejną powieść o postaci zabijającej trolle
wszelkie wady (np speedrun na zakończenie) jak dla mnie nie mają większego znaczenia, bo Andrzej Sapkowski jest jednym z niewielu, jeżeli nie jedynym autorem, którego czytam dla stylu. Pamiętam, jak kilkanaście lat temu pierwszy raz sięgnąłem po Ostatnie życzenie. To nie było po prostu "bohater wszedł, zabił i wyszedł". Mnie otworzyły się oczy, że można tak pisać. Jasne, byłem nastolatkiem, moje "oczytanie" ograniczało się głównie do lektur szkolnych i harry'ego pottera, ale teraz, sięgając po nowego wiedźmina mam w tych samych otwartych oczach łzy. To jest ten autor, w którego piórze się zakochałem i z którym wchodziłem w dorosłość (bonk)
Jestem świeżo po książce, podobała mi się. Fajnie rozwija uniwersum, zapełnia dziurę z początków przygód Geralta, widać że Sapkowski kocha tę postać, sposób w jaki pokazał i jego relacja z Holtem taką ojcowska. Myślę że jest to troszkę hołd dla syna Pana Sapkowskiego który zmarł kilka lat temu 💔
Brakowało wspomnienia o Assumpti z Rivii (Assumpta - znaczy wniebowzięta), bardzo ciekawa postać. Główna kapłanka świątyni, modliła się za Geralta gdy był połamany, no i miała przepowiednie tajemnicze o nim, których nie zdradziła. Epicko, wczoraj nie mogłem być, bo czytałem książkę :D Dla mnie dobra książka, udany powrót po latach. I co najważniejsze, nie obcinanie kuponów na fejmie. Końcówka za szybka. Zawiodłem się na pojedynku z tym siepaczem-kozakiem. Myślałem, że będzie rozbudowana i bardzo brutalna. A tutaj kontra finty Holta poszła w pół strony i po temacie.
Osobiście uważam, że Sapkowski mógłby napisać COŚ NOWEGO i z zupełnie innej bajki - tzw. Trylogia Husycka podobała mi się bardziej. Tym sposobem, pozwoliłby cyklowi Wiedźmińskiemu starzeć się z godnością. Niestety, czeka nas chyba casus Diuny, czy innego Terminatora, bo na portalu "Lubimy Czytać", podali info, że oprócz "Rozdroża Kruków", Sapek planuje kolejne książki w wiedźmińskich klimatach.
Filipie chciałabym zwrócić uwagę na ilość bohaterów którzy stracili syna. Czarodziej, Farbiarka...... Ginie, niemowlę w kołysce. Strzyga która również jest dzieckiem. a na samym końcu Wiedźmin podejmuje decyzję o uratowaniu dzieci. Nie musze mówić do czego to nawiązuje.
Wątek powstania wiedźminów, czy właściwie ich produkcji, bardzo dobrze dopełnia to, co pojawiało się wcześniej w książkach. Preston wspominając o krematoriach nawiązuje do cytadeli Rissberg pod górą Cremora - pierwszym ośrodku badawczo - produkcyjnym mutantów, który pojawia się w Sezonie Burz. Pochodzenie obiektów eksperymentów od wiedźm (czyli naturalnie zmutowanych i niewyszkolonych magiczek) wpisuje się w tradycję porywania źródeł przez magów. Stamtąd renegaci (pewnie Alzur i koledzy) uciekają do Koviru, na kraniec znanego świata, zadupie kompletne. Rozpad na 3 fabryki i brak zaplecza produkcji dekotów szybko doprowadza do wypuszczania modeli wadliwych (posiadających emocje - Coen, prawdopodobnie z Mirabel, miał najwięcej ludzkich cech i był najmłodszy), a wreszcie zaprzestania produkcji całkowicie. Raczej wyklucza to istnienie "szkół" czy "zakonów" wiedźmińskich - są dwie fabryki "normalne" i jedna pracująca na lewo (ta wytwarza koty - egzemplarze, który nie przeszły badań jakościowych). Medaliony wiedźmińskie są li tylko znakami cechu - właściwego przeszkolenia.
O nowych wydaniach Rozdroża Kruków dowiedziałem się s tego filmu. Jestem wkurw niemiłosiernie i podpisuje się obiema rękami pod tym co o wydawnictwie powiedział Autor filmu. Dzięki za film, wartościowy.
Chyba w postaci agenta wiedźmińskiego podobało mi się to, jak wpisuje się to w motyw przemijania wiedźminów. Można sobie śmiało dopowiedzieć, że wiedźminów ubyło, potworów ubyło, więc i agentów już nie ma.
Cieszmy się tym co Sapkowski wydał , bo już nic nowego z jego strony nie przeczytamy. Cieszmy się chwilą gdzie możemy choć na moment wejść z powrotem w ten świat. Nie narzekajmy na wydanie, bo forma to nie wszystko mogła być lepsza lub gorsza. Ważne że choć na chwile możemy wrócić do chwil w których pochłaniał nas świat Wiedźmina , a tym razem może ostatni raz.
SPOILERY: "Rozdroże..." to książka zaskakująco udana, bo średniej "Żmiji" i nierównym "Sezonie Burz", to powrót do formy. Mogło by być trochę więcej oddechu tu i tam, ostatnie kilkadziesiąt stron mogłoby być nieco mniej pośpieszne, a w ogóle stron mogłoby być więcej. Cieszy mnie, że możemy obserwować mentorska relacje z innym wiedźminem, cieszy mnie, ze choć pojawia się czarodziejka to ani Geralt z nią nie sypia, ani ona nie próbuje mu wskoczyć do łóżka. Cieszy też, że historia jest dość spójna i bardzo wiedźmińska, w przeciwieństwie do "Sezonu", gdzie nie raz, nie dwa miałem wrażenie, że to jakiś crossover z innym dziełem popkultury. A to wątek z demonem tak zalatywał Warhammerem Fantasy, że tylko czekać było jak za węgła wylezą Gotrek i Felix. A to historia o lisicy, po drobnych przeróbkach w sam raz na strony opowieści o Usagim Yojimbo. A wracając do "Rozdroża..." podobało mi się zakonczenie, choć bardzo, hmm.. prędkie to jednak wybór jest właściwy postawił swój fach/misję ponad zemstę.
SPOILERY: Nie wiem, może ja coś przegapiłem, ale czy było coś gdzieś wspomniane o tym, że w Kaer Morhen uczyli się inni wiedźmini niż ze szkoły wilka? O programie wizytujacych mistrzów też nie słyszałem, z czego wynikałoby, że w chwili ataku na na warownię, Holt był wilkiem, z czego by wynikało, że później albo sam oddal medalion albo mu to nakazano. Czyli żmijowy medalion jest tu albo prywatnym znakiem Holta,albo założył jednoosobowa działalność gospodarczą Szkoła Żmiji - wiedźmin Preston Holt. W książkach o ile pamietam nie ma nic wspomniane o jakiekolwiek szkole żmiji sa koty, wilki i wspomniane sa medaliony gryfow, wiec nic nie wskazuje żeby Holt się zapisał do innej szkoly po odjesciu/wyrzuceniu z wilkow
Struktura dla mnie bardziej jak serial, niż DLC, ale to co mnie w tej książce urzekło, to że ma w sobie dużo z Trylogii Husyckiej, a dla mnie to idealna połączenie.
Ja chcę Szkołę Bobra. Wchodzi taki wiedźmin do wsi z medalionem cechu i słyszy od wieśniaka: - Bóbr kurwa! Jakie bydle! Bober! 🙃 Dzięki Filip, świetny materiał.
Słuchałam tylko bezspojlerowej części. Dzięki za informacje o tym jak wygląda to wydanie, paczka czeka na mnie do odbioru i chyba z niej zrezygnuje jak tylko bede mogla. Pytanie- wiesz kiedy będą dostępne te dwa dodatkowe wydania?
Moja interpretacja domniemanego „braku emocji” wiedźminów jest taka że to mit podtrzymywany przez wiedźminów bo jest dla nich wygodny. Moim zdaniem nie chodzi o brak odczuwania emocji tylko o pełną kontrole nad własnym ciałem w tym o panowanie/nie okazywanie emocji (podobnie jak u Bene Gesserit - książkowych). Pełne panowanie nad emocjami jest bardzo użyteczne w walce zapobiega wpadnięciu w panikę lub popełnieniu błędu wynikającego ze wściekłości. Moja hipoteza jest taka że mutacje zmniejszają intensywność odczuwanych emocji tak by ułatwić kontrole nad nimi reszta jest kwestią treningu. Podczas treningu Ciri wiedźmini uczą ją techniki mającej na celu zapobiegania wytworzeniu się lęków: za każdym razem, gdy coś jej nie wyszło i się potłukła miała od razu wrócić do ćwiczenia tak by nie odczuła lęku przed powrotem do tego ćwiczenia. Jeśli wiedźmini mieliby być pozbawieni emocji to skąd by wiedzieli, że może wystąpić lęk przed powrotem do ćwiczenia? Mit wziął się z tego że brak okazywania emocji bardzo łatwo pomylić z brakiem emocji. Mówisz, że nie widzisz u Geralta „maszynowości”, wynika to z faktu, że przez większość czasu śledzimy historie z jego perspektywy. Geralta jako bezemocjonalną maszynę do zabijania możesz zobaczyć np. oczami Cahira w „Czasie pogardy” rozdział 4 - przewrót na Thanedd : „Białowłosy potwór nie był szalony. Był spokojny i zimny. Mordował spokojnie i zimno. Scoia’tael nie mieli żadnych szans”
Filipie.. robisz robotẹ! Wiele nas łączy a mało dzieli.
14 годин тому
Komentarz przed obejrzeniem materiału. Po pierwsze saga dla mnie jest lepsza i głębsza niż opowiadania, choć te drugie też uwielbiam. Z tej perspektywy uważam, że Rozdroże nie dowiozło. Książce brakuje ładunku emocjonalnego, który był tak potężnie obecny w sadze, ale i opowiadania chwytały za serce i gardło. Niezapomniane postacie i relacjami miedzy nimi, to dla mnie jest moc wiedźmina, a tutaj tego zabrakło. Wątek Holta był obiecujący, ale finalnie mnie rozczarował, trochę napięcia było ze swiątynią i Nenneke, ale za mało, za mało. Porównując teraz kreacje Ciri, Yen, Yarpena, Zoltana, Regisa, czy Milvy, do postaci z Rozdroża, uważam że to w ogóle nie ta liga, nie ta waga emocjonalna. Tych pierwszych pamiętam i wspominam do dziś, tych z Rozdroża zapomnę do piątku. Kolejny zarzut jaki mam to portret Geralta nastolatka/młodzieńca - ech.. no niestety w ogóle tego nie kupiłem. Odniosłem wrażenie, jakby AS nie umiał sobie wyobrazić jaki właściwie mógłby być Geralt w tym wieku, ile zostawić ze starego, co zabrać i jak konsekwentnie go prowadzić przez całą książkę. Zupełnie nie poczułem tego młodego wcielenia swojego ukochanego bohatera. Miałem wrażenie, że „młodzieżowe” zachowania są wymuszone, nienaturalne, niepasujące, sztuczne po prostu.. Bił mnie po umyśle brak spójnej koncepcji postaci. Owszem, książkę czyta się dobrze i to jednak nadal wiedźmin, ale koło sagi czy opowiadań to nawet nie stoi. Nie miałem wielkich oczekiwań, ale troszkę się jednak łudziłem, że może będzie lepiej niż ostatnim razem, a moim zdaniem nie jest, przynajmniej nie znacząco.😞
AS nie porzuci super nowej, jak kiedyś powiedział oni go wzieli kiedy inni go odrzucali lata temu, a po latach to już są pewnie zblatowani na amen. Wydawnictwo zasłużone bo masę polskiej fantasy i sf wydali, niestety znakomite treści zawsze drukowali ujowo, tradycja rzecz święta jak widać
Kurcze, zbieram wszystko co tylko możliwe w obrembie universum wiedźmińskiego. I szczerze, to nie miałem pojęcia, że mają być inne, limitowane i twardookładkowe wersje Rozdroża Kruków. W pełni się zgadzam, że jakość tego co mam teraz na półce nie jest godna tej historii i tego autora.
Jeszcze, żeby było zabawne, mam na półce całą sagę w ładnym wydaniu, która ma już około 25 lat i trzyma się przepięknie. Ta wersja Rozdroża Kruków (odnosze się do wydania) jest smutna
Zawiodłem się na tej książce, czyta się ją jak poranna prasę,albo listę zakupów,bez emocji przyswajamy pewne informacje i tle. Nie jesteśmy porwani wewnątrz wydarzeń, nie uczestniczymi w nich. Moim zdaniem książka jest napisana,jakby jej przeznaczeniem miał być scenariusz kolejnego sezonu serii na Netflix. To ciągłe ślizganie się po temacie jest aż niepodobne do Sapkowskiego. Zasmuciło mnie to,bardzo,czekałem na coś innego.Myślę,że taką książkę mógłby napisać z powodzeniem każdy fan wiedźmińskiego uniwersum,nie potrzeba do niej literackirgo talentu,który wydawało mi się,że Sapkowski posiada
No amen, książka za 6 dych w takiej jakości w miękkiej oprawie, na papierze makulaturowym, i ta koszmarna typografia. Sorry jestem gaikiem i spędziłbym rok pracy za darmo, żeby zrobić godne artystyczne ilustracje bez wynagrodzenia, żeby to wyglądało jak należy.
Ja wierzę w scenarzystów z cdpr, bo jeszcze nie mieli wpadki i jeśli mają pomysł na Ciri, to dla mnie może być. Za to nie chciałbym kreatora postaci, bo trudniej dobrze napisać taką postać, scenarzyści mają trochę związane ręce, przez możliwą mnogość kombinacji chiciażby wyglądu. Co do gościa z książki, to nie wiem czy mówiłeś serio, chcąc go na bohatera w4. Zdecydowanie nie! W jaki sposób pchnie to uniwersum do przodu? To musi byc kontynuacja tego swiata, jak to mówi sam cdpr "Nowa saga" a nie prequel czy historia wciśnięta pomiędzy
Ostatnie Życzenie i Miecz Przeznaczenia miałem okazję czytać w czasach, gdy ukazywały się po raz pierwszy. Opowiadania w tych tomach są wspaniałe i podoba mi się koncept, że na nich historia wiedźmina mogłaby się zakończyć. Tym bardziej, że saga już mnie znużyła. Czytając sagę miałem przesyt dialogami, w których postaci rzadko normalnie rozmawiają, a zamiast tego objaśniają a to reguły polityki, a to eschatologię, a to meandry miłości, nienawiści i pochodnych. Większość postaci. Przez pięć tomów. Rozdroże Kruków jest przyjemną odmianą: nie tak bombastyczne; pozbawione dydaktyzmu, a nawet trochę naiwne, jak naiwny jest młody wiedźmin. Nie porusza spraw wielkich. Niespełna 300 stron to zaleta. Dostaliśmy zabawne i inteligentne przygody Geralta. Nie tak dobre jak opowiadania, nie tak irytujące jak saga, ale dużo lepsze od Sezonu Burz. Pozdrawiam:)
Percival robił tylko niektóre kawałki, głównie wokalne pod nadzorem Przybyłowicza, głównego kompozytora i pracownika studia, który stworzył większość utworów.
Chyba nic nie wiesz o A. SAPKOWSKIM, przecież ten człowiek wielokrotnie pluł na fanów Wiedźmina, czy to książek czy gier. To jeden z nich "Sapkowski: "Nie znam wiele osób, które grały w Wiedźmina, bo obracam się wśród ludzi inteligentnych" "
@@BezSchematuno apropo tego że powiedziałeś że A.S jest cudownym człowiekiem. No nie jest. Udowodnił to kilkukrotnie na spotkaniach z fanami i w podejściu do fanów swoich książek.
Po pierwsze primo: mnie Sezon Burz się podobał.
Po drugie primo: z każdym kolejnym sezonem netflixa, nasz polski Wiedźmin podoba mi się coraz bardziej.
True
Taaa?
To zajebiście
Bardzo przyjemnie było tak porozmawiać o Rozdrożu Kruków. Może takie livy pasowałby do omówienia każdej z książek z sagi? Dla mnie Sapek pokazał, że potrafi dalej napisać świetną książkę i stworzyć ciekawe postacie pokroju Prestona Holta. Czy wrócę kiedyś do Rozdroża Kruków? Nie wiem. Prędzej zawsze będę wracał do opowiadań i sagi, ale nie pogardziłbym kolejną książką za parę lat dzięki której wrócę do tego świata. Taką bez zobowiązań. Taką krótszą, ale dalej pobudzającą emocje
Skończyłem tę książkę zaraz po zakończeniu tego live'a :D
Ogółem bez szału ale i bez żalu. Dla mnie takie 6.5/10
Ma fajne momenty, całość się jakoś klei, ale brakuje tu tego czegoś, co by poruszyło człowiekiem. Mimo wszystko opowiadania miały dużo więcej do przekazania, co z resztą na Twoich live'ach fajnie pokazałeś Filipie.
Strasznie mi przeszkadzało tempo. Brak tu jakiejś myśli głębszej momentami, brak rozkminy, tylko ciach, bach i cyk, wręcz jakby Geralt użył teleportu do kolejnej lokacji w poszukiwaniu misji niczym w grze.
Natomiast mimo wszystko czytało mi się to nad wyraz dobrze. Ale mam wrażenie, że nie ze względu na fabułę, tylko pióro ASa. Gość jak się rozpędzi i wczuje w klimat pisze po prostu doskonale.
Filipie chciałabym zwrócić uwagę na ilość bohaterów którzy stracili syna. Czarodziej, Farbiarka...... Ginie, niemowlę w kołysce. Strzyga która również jest dzieckiem. a na samym koncu Wiedźmin podejmuje decyzję o uratowaniu dzieci. Nie musze mówić z do czego to nawiązuje.
Nie zauwazylem tego, bardzo celne!
Dziś na mieście, na którymś przystanku mignęła mi reklama Żebrowskiego razem z małżonką promujących jakąś biżuterię, Tak patrzę na ten włos Żebrowskiego zupełnie biały i myślę sobie, że jakby zapuścił trochę te włosy i założył opaskę to by był świetny Preston Holt
Moim zdaniem książka nie powinna kosztować więcej od flaszki wódki. Człowiek musi mieć przecież jakiś wybór!" - powiedział kiedyś pisarz Andrzej Sapkowski.
Uprzedzam piszę komentarz jeszcze nie dooglądawszy do końca. Mówisz, że całkowicie nieświadomie stworzył historię, która ma strukturę gry, a nawet gry RPG. Owszem popularnym jest lekceważące podejście Imć Sapkowskiego do gier i graczy, ale ciekawostką jest, że sam kiedyś system RPG popełnił w 1995 roku ;) System zwie się "Oko Yrrhedesa" i myślę, że nie do końca możemy tu mówić o nieświadomości ASa odnośnie dobrania takiej właśnie struktury. Pozdrawiam i zabieram się do dalszego ogladania materiału :P
Znakomite!
Było kiedyś takie czasopismo "Magia i Miecz", a w nim promowano właśnie wspomniane przez Ciebie "Oko Yrrhedesa". Poza tym, zamieszczono kilka wywiadów z Sapkowskim. W tychże, autor chwalił się że w sesjach RPG jako gracz nie uczestniczy ale czyta podstawowe podręczniki do różnych systemów, celem inspiracji dla własnych potrzeb. Siebie widział jedynie w roli Mistrza Gry.
Przytoczone przez Ciebie wypowiedzi Sapka, świadczą albo o jego wkurwie, że gry CD projektu stały się bardziej rozpoznawalne od książek albo koleś jest nabzdyczonym bucem z ego większym niż Pałac Kultury - ew. jedno i drugie.😂
Hmm pamiętam jak sapkowski w wywiadzie jeszcze w latach 90tych chyba twierdził że nie będzie jak ,,generic american fantasy writer" piszący 15 powieści z cyklu o protagoniście zabijającym trolle...
No i właśnie piszę kolejną powieść o postaci zabijającej trolle
wszelkie wady (np speedrun na zakończenie) jak dla mnie nie mają większego znaczenia, bo Andrzej Sapkowski jest jednym z niewielu, jeżeli nie jedynym autorem, którego czytam dla stylu. Pamiętam, jak kilkanaście lat temu pierwszy raz sięgnąłem po Ostatnie życzenie. To nie było po prostu "bohater wszedł, zabił i wyszedł". Mnie otworzyły się oczy, że można tak pisać. Jasne, byłem nastolatkiem, moje "oczytanie" ograniczało się głównie do lektur szkolnych i harry'ego pottera, ale teraz, sięgając po nowego wiedźmina mam w tych samych otwartych oczach łzy. To jest ten autor, w którego piórze się zakochałem i z którym wchodziłem w dorosłość (bonk)
Jestem świeżo po książce, podobała mi się. Fajnie rozwija uniwersum, zapełnia dziurę z początków przygód Geralta, widać że Sapkowski kocha tę postać, sposób w jaki pokazał i jego relacja z Holtem taką ojcowska. Myślę że jest to troszkę hołd dla syna Pana Sapkowskiego który zmarł kilka lat temu 💔
Brakowało wspomnienia o Assumpti z Rivii (Assumpta - znaczy wniebowzięta), bardzo ciekawa postać. Główna kapłanka świątyni, modliła się za Geralta gdy był połamany, no i miała przepowiednie tajemnicze o nim, których nie zdradziła.
Epicko, wczoraj nie mogłem być, bo czytałem książkę :D
Dla mnie dobra książka, udany powrót po latach. I co najważniejsze, nie obcinanie kuponów na fejmie.
Końcówka za szybka.
Zawiodłem się na pojedynku z tym siepaczem-kozakiem. Myślałem, że będzie rozbudowana i bardzo brutalna. A tutaj kontra finty Holta poszła w pół strony i po temacie.
Osobiście uważam, że Sapkowski mógłby napisać COŚ NOWEGO i z zupełnie innej bajki - tzw. Trylogia Husycka podobała mi się bardziej. Tym sposobem, pozwoliłby cyklowi Wiedźmińskiemu starzeć się z godnością. Niestety, czeka nas chyba casus Diuny, czy innego Terminatora, bo na portalu "Lubimy Czytać", podali info, że oprócz "Rozdroża Kruków", Sapek planuje kolejne książki w wiedźmińskich klimatach.
Dziękuję bardzo za oddzielenie spoilerów to się szanuje!:)
Filipie chciałabym zwrócić uwagę na ilość bohaterów którzy stracili syna. Czarodziej, Farbiarka...... Ginie, niemowlę w kołysce. Strzyga która również jest dzieckiem. a na samym końcu Wiedźmin podejmuje decyzję o uratowaniu dzieci. Nie musze mówić do czego to nawiązuje.
Wątek powstania wiedźminów, czy właściwie ich produkcji, bardzo dobrze dopełnia to, co pojawiało się wcześniej w książkach. Preston wspominając o krematoriach nawiązuje do cytadeli Rissberg pod górą Cremora - pierwszym ośrodku badawczo - produkcyjnym mutantów, który pojawia się w Sezonie Burz. Pochodzenie obiektów eksperymentów od wiedźm (czyli naturalnie zmutowanych i niewyszkolonych magiczek) wpisuje się w tradycję porywania źródeł przez magów. Stamtąd renegaci (pewnie Alzur i koledzy) uciekają do Koviru, na kraniec znanego świata, zadupie kompletne. Rozpad na 3 fabryki i brak zaplecza produkcji dekotów szybko doprowadza do wypuszczania modeli wadliwych (posiadających emocje - Coen, prawdopodobnie z Mirabel, miał najwięcej ludzkich cech i był najmłodszy), a wreszcie zaprzestania produkcji całkowicie. Raczej wyklucza to istnienie "szkół" czy "zakonów" wiedźmińskich - są dwie fabryki "normalne" i jedna pracująca na lewo (ta wytwarza koty - egzemplarze, który nie przeszły badań jakościowych). Medaliony wiedźmińskie są li tylko znakami cechu - właściwego przeszkolenia.
Bardzo miło jest podyskutować czasem o książce, szczególnie takiej!
O nowych wydaniach Rozdroża Kruków dowiedziałem się s tego filmu. Jestem wkurw niemiłosiernie i podpisuje się obiema rękami pod tym co o wydawnictwie powiedział Autor filmu. Dzięki za film, wartościowy.
Chyba w postaci agenta wiedźmińskiego podobało mi się to, jak wpisuje się to w motyw przemijania wiedźminów. Można sobie śmiało dopowiedzieć, że wiedźminów ubyło, potworów ubyło, więc i agentów już nie ma.
Cieszmy się tym co Sapkowski wydał , bo już nic nowego z jego strony nie przeczytamy. Cieszmy się chwilą gdzie możemy choć na moment wejść z powrotem w ten świat. Nie narzekajmy na wydanie, bo forma to nie wszystko mogła być lepsza lub gorsza. Ważne że choć na chwile możemy wrócić do chwil w których pochłaniał nas świat Wiedźmina , a tym razem może ostatni raz.
Preston daje zadanie Geraltowi: "Kolejna osada potrzebuje Twojej pomocy!"
Przepraszam, musiałem
Na pewno warto 😍
SPOILERY: "Rozdroże..." to książka zaskakująco udana, bo średniej "Żmiji" i nierównym "Sezonie Burz", to powrót do formy. Mogło by być trochę więcej oddechu tu i tam, ostatnie kilkadziesiąt stron mogłoby być nieco mniej pośpieszne, a w ogóle stron mogłoby być więcej. Cieszy mnie, że możemy obserwować mentorska relacje z innym wiedźminem, cieszy mnie, ze choć pojawia się czarodziejka to ani Geralt z nią nie sypia, ani ona nie próbuje mu wskoczyć do łóżka. Cieszy też, że historia jest dość spójna i bardzo wiedźmińska, w przeciwieństwie do "Sezonu", gdzie nie raz, nie dwa miałem wrażenie, że to jakiś crossover z innym dziełem popkultury. A to wątek z demonem tak zalatywał Warhammerem Fantasy, że tylko czekać było jak za węgła wylezą Gotrek i Felix. A to historia o lisicy, po drobnych przeróbkach w sam raz na strony opowieści o Usagim Yojimbo. A wracając do "Rozdroża..." podobało mi się zakonczenie, choć bardzo, hmm.. prędkie to jednak wybór jest właściwy postawił swój fach/misję ponad zemstę.
Warto, warto, oj bardzo warto. Świetny materiał.
SPOILERY: Nie wiem, może ja coś przegapiłem, ale czy było coś gdzieś wspomniane o tym, że w Kaer Morhen uczyli się inni wiedźmini niż ze szkoły wilka? O programie wizytujacych mistrzów też nie słyszałem, z czego wynikałoby, że w chwili ataku na na warownię, Holt był wilkiem, z czego by wynikało, że później albo sam oddal medalion albo mu to nakazano. Czyli żmijowy medalion jest tu albo prywatnym znakiem Holta,albo założył jednoosobowa działalność gospodarczą Szkoła Żmiji - wiedźmin Preston Holt. W książkach o ile pamietam nie ma nic wspomniane o jakiekolwiek szkole żmiji sa koty, wilki i wspomniane sa medaliony gryfow, wiec nic nie wskazuje żeby Holt się zapisał do innej szkoly po odjesciu/wyrzuceniu z wilkow
Dzięki!
Książka zakupiona. Dawno nie czułem takiej ekscytacji. Mam nadzieję, że się nie zawiodę:)
Struktura dla mnie bardziej jak serial, niż DLC, ale to co mnie w tej książce urzekło, to że ma w sobie dużo z Trylogii Husyckiej, a dla mnie to idealna połączenie.
Ja chcę Szkołę Bobra. Wchodzi taki wiedźmin do wsi z medalionem cechu i słyszy od wieśniaka:
- Bóbr kurwa! Jakie bydle! Bober! 🙃
Dzięki Filip, świetny materiał.
Słuchałam tylko bezspojlerowej części. Dzięki za informacje o tym jak wygląda to wydanie, paczka czeka na mnie do odbioru i chyba z niej zrezygnuje jak tylko bede mogla. Pytanie- wiesz kiedy będą dostępne te dwa dodatkowe wydania?
Moja interpretacja domniemanego „braku emocji” wiedźminów jest taka że to mit podtrzymywany przez wiedźminów bo jest dla nich wygodny.
Moim zdaniem nie chodzi o brak odczuwania emocji tylko o pełną kontrole nad własnym ciałem w tym o panowanie/nie okazywanie emocji (podobnie jak u Bene Gesserit - książkowych). Pełne panowanie nad emocjami jest bardzo użyteczne w walce zapobiega wpadnięciu w panikę lub popełnieniu błędu wynikającego ze wściekłości.
Moja hipoteza jest taka że mutacje zmniejszają intensywność odczuwanych emocji tak by ułatwić kontrole nad nimi reszta jest kwestią treningu. Podczas treningu Ciri wiedźmini uczą ją techniki mającej na celu zapobiegania wytworzeniu się lęków: za każdym razem, gdy coś jej nie wyszło i się potłukła miała od razu wrócić do ćwiczenia tak by nie odczuła lęku przed powrotem do tego ćwiczenia. Jeśli wiedźmini mieliby być pozbawieni emocji to skąd by wiedzieli, że może wystąpić lęk przed powrotem do ćwiczenia?
Mit wziął się z tego że brak okazywania emocji bardzo łatwo pomylić z brakiem emocji. Mówisz, że nie widzisz u Geralta „maszynowości”, wynika to z faktu, że przez większość czasu śledzimy historie z jego perspektywy. Geralta jako bezemocjonalną maszynę do zabijania możesz zobaczyć np. oczami Cahira w „Czasie pogardy” rozdział 4 - przewrót na Thanedd :
„Białowłosy potwór nie był szalony. Był spokojny i zimny. Mordował spokojnie i zimno. Scoia’tael nie mieli żadnych szans”
Dzięki, 08:50 i więcej nie potrzebuję 🤓👍🏻
Filipie.. robisz robotẹ! Wiele nas łączy a mało dzieli.
Komentarz przed obejrzeniem materiału.
Po pierwsze saga dla mnie jest lepsza i głębsza niż opowiadania, choć te drugie też uwielbiam.
Z tej perspektywy uważam, że Rozdroże nie dowiozło. Książce brakuje ładunku emocjonalnego, który był tak potężnie obecny w sadze, ale i opowiadania chwytały za serce i gardło. Niezapomniane postacie i relacjami miedzy nimi, to dla mnie jest moc wiedźmina, a tutaj tego zabrakło. Wątek Holta był obiecujący, ale finalnie mnie rozczarował, trochę napięcia było ze swiątynią i Nenneke, ale za mało, za mało.
Porównując teraz kreacje Ciri, Yen, Yarpena, Zoltana, Regisa, czy Milvy, do postaci z Rozdroża, uważam że to w ogóle nie ta liga, nie ta waga emocjonalna. Tych pierwszych pamiętam i wspominam do dziś, tych z Rozdroża zapomnę do piątku.
Kolejny zarzut jaki mam to portret Geralta nastolatka/młodzieńca - ech.. no niestety w ogóle tego nie kupiłem. Odniosłem wrażenie, jakby AS nie umiał sobie wyobrazić jaki właściwie mógłby być Geralt w tym wieku, ile zostawić ze starego, co zabrać i jak konsekwentnie go prowadzić przez całą książkę. Zupełnie nie poczułem tego młodego wcielenia swojego ukochanego bohatera. Miałem wrażenie, że „młodzieżowe” zachowania są wymuszone, nienaturalne, niepasujące, sztuczne po prostu.. Bił mnie po umyśle brak spójnej koncepcji postaci.
Owszem, książkę czyta się dobrze i to jednak nadal wiedźmin, ale koło sagi czy opowiadań to nawet nie stoi. Nie miałem wielkich oczekiwań, ale troszkę się jednak łudziłem, że może będzie lepiej niż ostatnim razem, a moim zdaniem nie jest, przynajmniej nie znacząco.😞
AS nie porzuci super nowej, jak kiedyś powiedział oni go wzieli kiedy inni go odrzucali lata temu, a po latach to już są pewnie zblatowani na amen. Wydawnictwo zasłużone bo masę polskiej fantasy i sf wydali, niestety znakomite treści zawsze drukowali ujowo, tradycja rzecz święta jak widać
Stary jakim cudem ty jeszcze nie czytałeś Sezonu burz 😅 ja chwytam za wszystko co chociażby kojarzy się z Wiedzminem
jak Ty mnie Filip zaimponiles teraz Deam Theatre, a Liquid Tension Experiment?:) praktycznie ta sama ekipa bez Labrie
znane, oczywiście
Dla mnie solidny średniak, niżej niz saga i opowiadanai ale wciaż solidnie
Solidna książka, imo bardzo dobrze ze powstała 7,5 w porywach do 8
Kurcze, zbieram wszystko co tylko możliwe w obrembie universum wiedźmińskiego. I szczerze, to nie miałem pojęcia, że mają być inne, limitowane i twardookładkowe wersje Rozdroża Kruków.
W pełni się zgadzam, że jakość tego co mam teraz na półce nie jest godna tej historii i tego autora.
Jeszcze, żeby było zabawne, mam na półce całą sagę w ładnym wydaniu, która ma już około 25 lat i trzyma się przepięknie. Ta wersja Rozdroża Kruków (odnosze się do wydania) jest smutna
Czy nadaje się ta książka, jako pierwsza styczność z książkowym Wiedźminem?
Nadawac sie nadaje ale nie polecam na poczatek
Nie polecam na początek. Ta książka ma ogrom fanserwisu i dobrze jest znać przynajmniej opowiadania aby wiele elementów sobie połączyć.
Nie
Ktos wie kiedy bedze audiobook?
Marzy mi się Wiedźmin wydany przez Vespera :)
sezon burz był wydany w taki sam sposób, ta książka się gniecie a okładka wyciera od samego leżenia na regale. Supernowa wydaje książki okropnie
taktyczny komentarz: wrócę tu jak skończę czytać ;)
byl film, tragiczny, wyszedlem z kina, serial juz bardziej sie broni
Nie zgodze się ze historia Ciri jest skończona, wedlug mnie dopiero się zaczyna przeciwieństwie do geralta i chciałbym ja w4
Zawiodłem się na tej książce, czyta się ją jak poranna prasę,albo listę zakupów,bez emocji przyswajamy pewne informacje i tle. Nie jesteśmy porwani wewnątrz wydarzeń, nie uczestniczymi w nich. Moim zdaniem książka jest napisana,jakby jej przeznaczeniem miał być scenariusz kolejnego sezonu serii na Netflix. To ciągłe ślizganie się po temacie jest aż niepodobne do Sapkowskiego. Zasmuciło mnie to,bardzo,czekałem na coś innego.Myślę,że taką książkę mógłby napisać z powodzeniem każdy fan wiedźmińskiego uniwersum,nie potrzeba do niej literackirgo talentu,który wydawało mi się,że Sapkowski posiada
No amen, książka za 6 dych w takiej jakości w miękkiej oprawie, na papierze makulaturowym, i ta koszmarna typografia. Sorry jestem gaikiem i spędziłbym rok pracy za darmo, żeby zrobić godne artystyczne ilustracje bez wynagrodzenia, żeby to wyglądało jak należy.
A ja nie rozumiem fenomenów wiedzmina
Filip nie chce Ciri bohaterki, bo nie lubi silnych niezależnych biseksualnych nastolatek, pewnie by wolał Elona Muska 😝
Ja wierzę w scenarzystów z cdpr, bo jeszcze nie mieli wpadki i jeśli mają pomysł na Ciri, to dla mnie może być. Za to nie chciałbym kreatora postaci, bo trudniej dobrze napisać taką postać, scenarzyści mają trochę związane ręce, przez możliwą mnogość kombinacji chiciażby wyglądu. Co do gościa z książki, to nie wiem czy mówiłeś serio, chcąc go na bohatera w4. Zdecydowanie nie! W jaki sposób pchnie to uniwersum do przodu? To musi byc kontynuacja tego swiata, jak to mówi sam cdpr "Nowa saga" a nie prequel czy historia wciśnięta pomiędzy
Dokładnie wole ciri niz kreator postaci
Ostatnie Życzenie i Miecz Przeznaczenia miałem okazję czytać w czasach, gdy ukazywały się po raz pierwszy. Opowiadania w tych tomach są wspaniałe i podoba mi się koncept, że na nich historia wiedźmina mogłaby się zakończyć. Tym bardziej, że saga już mnie znużyła. Czytając sagę miałem przesyt dialogami, w których postaci rzadko normalnie rozmawiają, a zamiast tego objaśniają a to reguły polityki, a to eschatologię, a to meandry miłości, nienawiści i pochodnych. Większość postaci. Przez pięć tomów. Rozdroże Kruków jest przyjemną odmianą: nie tak bombastyczne; pozbawione dydaktyzmu, a nawet trochę naiwne, jak naiwny jest młody wiedźmin. Nie porusza spraw wielkich. Niespełna 300 stron to zaleta. Dostaliśmy zabawne i inteligentne przygody Geralta. Nie tak dobre jak opowiadania, nie tak irytujące jak saga, ale dużo lepsze od Sezonu Burz. Pozdrawiam:)
Małe sprostowanie muzyke do wiedzmina nie robilo Cd-project red tylko zespół muzyczny percival 🙂🗡️🧝🥁🏰💐👑
Percival robił tylko niektóre kawałki, głównie wokalne pod nadzorem Przybyłowicza, głównego kompozytora i pracownika studia, który stworzył większość utworów.
I Mikołaj Stroiński
Chyba nic nie wiesz o A. SAPKOWSKIM, przecież ten człowiek wielokrotnie pluł na fanów Wiedźmina, czy to książek czy gier. To jeden z nich "Sapkowski: "Nie znam wiele osób, które grały w Wiedźmina, bo obracam się wśród ludzi inteligentnych" "
Ale to jest a propos czego, przepraszam?
@@BezSchematuno apropo tego że powiedziałeś że A.S jest cudownym człowiekiem. No nie jest. Udowodnił to kilkukrotnie na spotkaniach z fanami i w podejściu do fanów swoich książek.