Evet bu kelimeyi oldukça iyi bilirim. Değersizlik duygusuyla yaşadığım zamanlarda fikirlerimin çoğu böyleydi. Sürekli araştırmalar yapardım, ne şekilde ve nasıl yapılır. İki kere denedim; ilki ondokuzken sınav stesiyle gelişen asmaydı ancak yaşam refleksi mani oldu. Diğeri 2 sene önce silahlaydı ancak silahın sorun çıkarmasıyla başarız oldum. Bu fikirlerin bir kısmında öteki dünya arzusu yaşadığımda oldu bazende hayatı çok sıkıcı bulduğum. Hatta yaşlı bir amcayla sohbetim oldu, adamın verdiği cevap yaşamayıpta napıcamdı? Geleneksel yetişen insanlar dinlerinden ötürü ya da çevresinde bu tarz örneklerle karşılaşmadıklarından ve ya daha zor koşullarda evrildiklerinden olsa gerek bu fikire yakın değiller. Bizim neslimizde bu tarz şeylerin olmasını şunlara bağlıyorum; konfor alanı yönetimi yetersiz, eylemin örneği fazla, yoğun disiplinsizlik ve yoğun multitasking olayının insan doğasına ters olması (araba kullanırken müzik dinelemek, mesajlaşmak üstüne alkol almak üstüne aşırı düşünmek. Bir beyin ve iki kolumuz olduğunu unutuyoruz sanki), yönetemediğimiz genel olayların etkisi (pandemi vs) ve son olarak bireyin kendine olan inançsızlığı.
İntihar etmek istiyenleri engellemek yapılcak en aptalca şey bence.Hayattan zaten bağı kopmuş insanları burda kalmaya zorlamak bu fikri kafalarından silmek yerine daha da anlamlandırcaktır
Duygular geçicidir insanların çoğu gereksiz yere intihara kalkışıyor. Çoğu ölmek bile istemiyor. Geçirilen duygu durumundan kaynaklı hayata son verme isteği çok sağlıksız. Ne yaşamlar var ama hala hayata tutunuyorlar eline geçen şansı iyi değerlendirmeli herkes. Üzgün anlarımızda olur mutlu anlarımızda .Hayat böyle güzel. Belki kısa belki uzun süreliğine de olsa kötü bir hayatımız olmuş olabilir. Bu durumda yapılması gereken kaçmak değil. Etrafındaki güzel şeylere odaklanmayı denemeli insan. Ve probleme odaklanmak yetine çözümünü düşünmeli…
Gerçekten intihar etmek isteyen kişi kararlıysa bunu dile getirmez. Bana kalırsa birine intihar etmek istiyorum demek bana yardım et demek. Engellemek aptalca da Yaa tamam et intihar mı demeliyiz bu kişiye? Mantıklı mı bu peki. Olmadığını intihar etmek isteyen kişi de biliyor bunu bilerek de söylüyor. Birinin intihar etmek istediğini biliyorsanız yüksek ihtimalle son bir çıkış arıyordur.
@@krystalJ451 ilk cümleniz bir mittir ve bunu araştırmanızı dilerim. Devamlı dile getiren bir insanın esasında sevdiklerini yokluğuna alıştırma çabası olup olmadığını da bilemeyiz. Saçma mı geldi, gelebilir ancak bizzat buna dair bir örneğini gördüm. :)
İnsanın istediği zaman kendi yok edebilecek olması en büyük güçlerinden biridir. (Bu kendi kelimelerim mi bilmiyorum, daha önce bir yerde duymuş olabilirim.) İntihar, intihar, intihar... Altı yaşındayken anımsadığım kadarıyla en çok tekrar ettiğim sorulardı. Hepimiz ölünce ne olacak anne? Cevap vermeye çekinir, çoğu kez geçiştirirlerdi. Bir kaç defa da ahiret hakkında konuştular. Ancak intihar çok başka bir konu. Hepsinden öte. Geçenlerde bir kaç defa sohbette bulunduğum birinin intihar haberi daha da düşünmeye itti. Ölümü hissettim, bugün varım ama olmayadabilirim. Yükseklik korkum vardı. Geçti. Korktuğum o yüksek yerleri tekrar çıkıp, hissediyorum, ölümün damarlarıma tutunuşunu. Bizler ölümü soluyoruz. Peki tüm bunlar ölmek için yeterli mi? Yaşam bir vadi misali. Derin ama her zaman bulunduğumuz yerden yüksekleri var. Yerin altınaysa her yerden ulaşmak mümkün. Bence hayat her şeye rağmen yaşamaya değer bugün hissetmedikleriniz biraz sonra içinize akmaya başlayabilir. Her seferinde yeni bir amaç bulunabilir. Bulmak istediğiniz sürece. Fakat bazı zamanlar ölüm en doğru yoldur. Eğer yeterince yaşadıysanız. Belki gerisi çok önemli değildir. Bilmiyorum. Hiç ölmedim. Duygular ve yaşam. Eğer kendinizi kontrol etmeye başlarsanız, tadmaya başlarsınız. Eğer kendinizi çok kontrol ederseniz. Tadı kaybedersiniz. İntihar etmemek için kendinizi zorlamayın. Yalnızca hissetmeye bakın. Hiç yapmadığınız şeyler yapın. Daha önce gitmediğiniz yerlere gidin. Bilmiyorum. Belki de önemi yoktur. İlaçlara sığınmayın az önce bahsettiğim gibi ilaçlar da kontrol araçlarından biridir. Kontrolün fazlası iyi değildir. Rosetta konusunda yazarın çok yazıya katmadığı bir gerçek, belki de Rosetta toplumla kendi arasında sıkışıp kendini hiç bulamamıştır, ailesiyle olan bağları ona yüktür. Ne istediğini bilmemek terimi Rosetta'yı hatırlatıyor bana.
@@unutmasam Yanıt vermem uzun sürdü. Aslında kesin bir yargıya varamadım. Herkes için farklı olabilir. Hislerimize güven olucağını zannetmiyorum bu konuda. Fakat kendimden örnek vereyim bi gün yapmak istediklerimi yapamamışsam veya yapmamışsam yeterince yaşamamışımdır. Her yolu denemem gerekir ve bütün ihtimaller tükenmemişse hala şans vardır (yaşamam için). Aksi bir durum varsa, herkes dünyaya bir şeyler yapmak için gelir felsefesini temel alırsak, yapmak istediğim ve planladığım şeyleri tamamlayınca yeterince yaşadığımı anlarım. Tabi burda insanın doyumsuzluğu da devreye girer hep daha fazlasını yapmak ister zira.
son konu hariç dediklerine katılıyorum nerdeyse ele alan kimse yok bende bulunduğum çevrelerde bunu söylüyorum ama manasız artık bende ağır okb hastasıyım ilaçlar konusundaki düşüncem tabii ki istisnalar var ama kanser olup kemoterapi görmekle eş değer ben ilaçsız bir günümü düşünmek bile istemiyorum yeter ki şu kafa sussun çok düşündüm intiharı evlat acısı vermeyi göze alamadım bencil olduğumu düşündüm çok yanlış kararlar verdim hayatta aklımın ucundan geçmeyen bi hayattayım suan 0 duygu evet ama çare yok.
ilk 3 dk dan anladigim kadariyla yasamanin sadexe paradan ibaret oldugunu dusunuyorsun ama degil. bir insan ne kadar zengin olursa olsun manevi şeyleri satın alamaz örengin bir insanin sevgisi guveni gibi.
@@antikduses8297 Burda bahsetmek istediğim figüran kişisel ilk intihar denememden sonra biraz düşününce gerçekten arkamdan üzlücek tek kişi anamdı onu yanlız bırakamam aynı şekilde seninde aileden birisi abla kardeş baba yada aile yakını en kötü bir arkadaşın arkadandan gerçekten çok üzülebilir onları üzme.
@@antikduses8297 ha dersinki benim ne arkadaşım neden ailemden beni destekleyecek kimsem yok o halde akışına bırak hayat süprizlerle doludur tamamını görmeden nereye varıcağını bilemezsin.
vıdeonun sekızıncı dakıkasındayım ve hala ıntıharın elımızdekı en buyuk kurtulus ve en muthıs sey oldugunu ve bunu gerceklestırene dek elımızdekı en muthıs sey olarark kalacagına hıc degınmemıs olmamana kırıldım
ilaç kullanmayın derken keşke bi kere daha düşünseydin, bipolar bozukluk gibi hastalıklarda ilaç kullanmak iyi olmanın tek yoludur, kullanmam dersen bi depresyonda, bi mani döneminde gidip gelirsin (hayatında olumsuz bi şey olmasa da depresyona girebilirsin evet) ve bu iki döneme girmene sebep olan şeyse beyindeki kimyasal bozukluktan başka bi şey değildir,
ölmek istemekten daha çaresizi de yaşamak istemek
Evet bu kelimeyi oldukça iyi bilirim. Değersizlik duygusuyla yaşadığım zamanlarda fikirlerimin çoğu böyleydi. Sürekli araştırmalar yapardım, ne şekilde ve nasıl yapılır. İki kere denedim; ilki ondokuzken sınav stesiyle gelişen asmaydı ancak yaşam refleksi mani oldu. Diğeri 2 sene önce silahlaydı ancak silahın sorun çıkarmasıyla başarız oldum. Bu fikirlerin bir kısmında öteki dünya arzusu yaşadığımda oldu bazende hayatı çok sıkıcı bulduğum. Hatta yaşlı bir amcayla sohbetim oldu, adamın verdiği cevap yaşamayıpta napıcamdı? Geleneksel yetişen insanlar dinlerinden ötürü ya da çevresinde bu tarz örneklerle karşılaşmadıklarından ve ya daha zor koşullarda evrildiklerinden olsa gerek bu fikire yakın değiller. Bizim neslimizde bu tarz şeylerin olmasını şunlara bağlıyorum; konfor alanı yönetimi yetersiz, eylemin örneği fazla, yoğun disiplinsizlik ve yoğun multitasking olayının insan doğasına ters olması (araba kullanırken müzik dinelemek, mesajlaşmak üstüne alkol almak üstüne aşırı düşünmek. Bir beyin ve iki kolumuz olduğunu unutuyoruz sanki), yönetemediğimiz genel olayların etkisi (pandemi vs) ve son olarak bireyin kendine olan inançsızlığı.
anlattığın konu ve arkadan gelen yaşam sesleri. hayat geçip gidiyor. hayatım geçip gidiyor o sesler gibi.
İntihar etmek istiyenleri engellemek yapılcak en aptalca şey bence.Hayattan zaten bağı kopmuş insanları burda kalmaya zorlamak bu fikri kafalarından silmek yerine daha da anlamlandırcaktır
Duygular geçicidir insanların çoğu gereksiz yere intihara kalkışıyor. Çoğu ölmek bile istemiyor. Geçirilen duygu durumundan kaynaklı hayata son verme isteği çok sağlıksız. Ne yaşamlar var ama hala hayata tutunuyorlar eline geçen şansı iyi değerlendirmeli herkes. Üzgün anlarımızda olur mutlu anlarımızda .Hayat böyle güzel. Belki kısa belki uzun süreliğine de olsa kötü bir hayatımız olmuş olabilir. Bu durumda yapılması gereken kaçmak değil. Etrafındaki güzel şeylere odaklanmayı denemeli insan. Ve probleme odaklanmak yetine çözümünü düşünmeli…
Gerçekten intihar etmek isteyen kişi kararlıysa bunu dile getirmez. Bana kalırsa birine intihar etmek istiyorum demek bana yardım et demek. Engellemek aptalca da Yaa tamam et intihar mı demeliyiz bu kişiye? Mantıklı mı bu peki. Olmadığını intihar etmek isteyen kişi de biliyor bunu bilerek de söylüyor. Birinin intihar etmek istediğini biliyorsanız yüksek ihtimalle son bir çıkış arıyordur.
@@krystalJ451 ilk cümleniz bir mittir ve bunu araştırmanızı dilerim. Devamlı dile getiren bir insanın esasında sevdiklerini yokluğuna alıştırma çabası olup olmadığını da bilemeyiz. Saçma mı geldi, gelebilir ancak bizzat buna dair bir örneğini gördüm. :)
Ömrün bitmesini beklemek kadar acı bişey yok
İnsanın istediği zaman kendi yok edebilecek olması en büyük güçlerinden biridir. (Bu kendi kelimelerim mi bilmiyorum, daha önce bir yerde duymuş olabilirim.)
İntihar, intihar, intihar...
Altı yaşındayken anımsadığım kadarıyla en çok tekrar ettiğim sorulardı. Hepimiz ölünce ne olacak anne? Cevap vermeye çekinir, çoğu kez geçiştirirlerdi. Bir kaç defa da ahiret hakkında konuştular. Ancak intihar çok başka bir konu. Hepsinden öte. Geçenlerde bir kaç defa sohbette bulunduğum birinin intihar haberi daha da düşünmeye itti. Ölümü hissettim, bugün varım ama olmayadabilirim. Yükseklik korkum vardı. Geçti. Korktuğum o yüksek yerleri tekrar çıkıp, hissediyorum, ölümün damarlarıma tutunuşunu. Bizler ölümü soluyoruz. Peki tüm bunlar ölmek için yeterli mi? Yaşam bir vadi misali. Derin ama her zaman bulunduğumuz yerden yüksekleri var. Yerin altınaysa her yerden ulaşmak mümkün. Bence hayat her şeye rağmen yaşamaya değer bugün hissetmedikleriniz biraz sonra içinize akmaya başlayabilir. Her seferinde yeni bir amaç bulunabilir. Bulmak istediğiniz sürece. Fakat bazı zamanlar ölüm en doğru yoldur. Eğer yeterince yaşadıysanız. Belki gerisi çok önemli değildir. Bilmiyorum. Hiç ölmedim. Duygular ve yaşam. Eğer kendinizi kontrol etmeye başlarsanız, tadmaya başlarsınız. Eğer kendinizi çok kontrol ederseniz. Tadı kaybedersiniz. İntihar etmemek için kendinizi zorlamayın. Yalnızca hissetmeye bakın. Hiç yapmadığınız şeyler yapın. Daha önce gitmediğiniz yerlere gidin. Bilmiyorum. Belki de önemi yoktur. İlaçlara sığınmayın az önce bahsettiğim gibi ilaçlar da kontrol araçlarından biridir. Kontrolün fazlası iyi değildir.
Rosetta konusunda yazarın çok yazıya katmadığı bir gerçek, belki de Rosetta toplumla kendi arasında sıkışıp kendini hiç bulamamıştır, ailesiyle olan bağları ona yüktür. Ne istediğini bilmemek terimi Rosetta'yı hatırlatıyor bana.
bi insan ne zaman yeterince yaşamış olur ki
@@unutmasam Yanıt vermem uzun sürdü. Aslında kesin bir yargıya varamadım. Herkes için farklı olabilir. Hislerimize güven olucağını zannetmiyorum bu konuda. Fakat kendimden örnek vereyim bi gün yapmak istediklerimi yapamamışsam veya yapmamışsam yeterince yaşamamışımdır. Her yolu denemem gerekir ve bütün ihtimaller tükenmemişse hala şans vardır (yaşamam için). Aksi bir durum varsa, herkes dünyaya bir şeyler yapmak için gelir felsefesini temel alırsak, yapmak istediğim ve planladığım şeyleri tamamlayınca yeterince yaşadığımı anlarım. Tabi burda insanın doyumsuzluğu da devreye girer hep daha fazlasını yapmak ister zira.
son konu hariç dediklerine katılıyorum nerdeyse ele alan kimse yok bende bulunduğum çevrelerde bunu söylüyorum ama manasız artık bende ağır okb hastasıyım ilaçlar konusundaki düşüncem tabii ki istisnalar var ama kanser olup kemoterapi görmekle eş değer ben ilaçsız bir günümü düşünmek bile istemiyorum yeter ki şu kafa sussun çok düşündüm intiharı evlat acısı vermeyi göze alamadım bencil olduğumu düşündüm çok yanlış kararlar verdim hayatta aklımın ucundan geçmeyen bi hayattayım suan 0 duygu evet ama çare yok.
Duygusuz olmak üç durum arasında en kötüsüdür
Okb ile ilgili size bir soru sorabilir miyim
tabi
🎉🎉🎉🎉
Borderlineim intihar çok ettim ama tedaviden sonra etmedim hiç
ilk 3 dk dan anladigim kadariyla yasamanin sadexe paradan ibaret oldugunu dusunuyorsun ama degil. bir insan ne kadar zengin olursa olsun manevi şeyleri satın alamaz örengin bir insanin sevgisi guveni gibi.
İntihar ederseniz sizin için üzülecek tek kişi annenizdir annenizi üzmeyin.
Anneleri olmayan insanlar peki hayata nasıl tutunacak
@@antikduses8297 Burda bahsetmek istediğim figüran kişisel ilk intihar denememden sonra biraz düşününce gerçekten arkamdan üzlücek tek kişi anamdı onu yanlız bırakamam aynı şekilde seninde aileden birisi abla kardeş baba yada aile yakını en kötü bir arkadaşın arkadandan gerçekten çok üzülebilir onları üzme.
@@antikduses8297 ha dersinki benim ne arkadaşım neden ailemden beni destekleyecek kimsem yok o halde akışına bırak hayat süprizlerle doludur tamamını görmeden nereye varıcağını bilemezsin.
Rastgele karşıma çıktın gözlerinin çok güzel olduğunu yazmak için videoya tıkladım.
Bedenini kullanacağın işlerde çalış. Hareketsiz bir şekilde okuyup düşünüp beynine çok yüklendiğinden şizoid düşünceler geliyor.
vıdeonun sekızıncı dakıkasındayım ve hala ıntıharın elımızdekı en buyuk kurtulus ve en muthıs sey oldugunu ve bunu gerceklestırene dek elımızdekı en muthıs sey olarark kalacagına hıc degınmemıs olmamana kırıldım
:p
tamamen katılıyorum ama elimizde olmayan çok daha müthiş bir şey var o da hiç doğmamış olmak
Dediklerine katılıyorum
im gonna pretend i understand what hes saying
A little bit "Suicide" stuff
@@berkinthenerdlovely (im smuc btw)
Dostum düşüncelerin kesinlikle çoğu yanlış.
Hangilerinin sence yanlış olduğunu söylersen tartışabiliriz 👍
@@berkinthenerd dc den tartışmak ister misin? Senin gibi bir birey ile sohbet etmekten zevk alırım
@@eminimsakayapyorsunuzbyfeynmen discord.gg/vXPPJeqgnJ buradan benim hesabımı arkadaş eklersin ve müsait bir vakitte konuşuruz
yapma hayır!
Ölmek istiyorum
Merhaba öldünüz mü ?
böyle devam edersen cemre demirele yaklaşırsın.Vizyon olarak.İntihar vs.konusunda değil.Başarılar
ilac hakkinda bos yapmissin
Belirli kesimdekiler hariç insanların uyuşturulmasına lüzum yok
ilaçlar konusundaki genellemen çok yanlış
ilaç kullanmayın derken keşke bi kere daha düşünseydin, bipolar bozukluk gibi hastalıklarda ilaç kullanmak iyi olmanın tek yoludur, kullanmam dersen bi depresyonda, bi mani döneminde gidip gelirsin (hayatında olumsuz bi şey olmasa da depresyona girebilirsin evet) ve bu iki döneme girmene sebep olan şeyse beyindeki kimyasal bozukluktan başka bi şey değildir,
@@unutmasam İlacın zaruri olduğu hastalıklar hariç tuttuğumu söylemem gerekirdi haklısın. Ben de böyle düşünüyorum.