Her Şey Harikayken Bile Kusurlu, Değersiz Hissetmek ve Çözümü
Вставка
- Опубліковано 29 лис 2024
- Bu bölümde kusurluluk şemasının kökenlerini, değersizlik duygusunu, şimdiki hayatında sebep olduğu sorunları ve çözüm yollarını anlatıyorum.
Abone Olmak İçin: goo.gl/sZvYO7
Altyazı Eklemek için: goo.gl/TFMtzj
Video Konu Başlıkları
Kaygı ve Stresle Nasıl Baş Edersin: goo.gl/yz48JA
Motivasyon Videoları: goo.gl/aZRvQW
Kitap ve Film Önerileri: goo.gl/qxgXEc
Verimli Ders Çalışma ve Öğrenme Teknikleri: goo.gl/2LRkDr
Özgüven Geliştirme Videoları: goo.gl/Gg9pKN
Evlilik ve İlişki Sorunları: goo.gl/huVhjP
Beyhan Budak Sosyal Medya Hesapları
www.beyhanbudak...
/ beyhanbudak
/ beyhanbudak
/ pskbeyhanbudak
ÖNEMLİ NOT:
Bu UA-cam kanalındaki videolar bilgilendirme ve farkındalık amaçlı olarak hazırlanmıştır. Hiçbir şekilde tanı ve tedavi amaçlı kullanılamaz. Tanı ve tedavi gerektiren durumlar için lütfen hekimlere başvurunuz.
Videolarda yer alan vaka öyküleri gerçek vakalardan (bazen birkaç vakanın birleşimi) esinlenilmiş kurgusal öykülerdir. Vaka öykülerinde hiçbir şekilde bir kişiye ait tanımlayıcı bir bilgi yer almamaktadır.
Bu videoyu izliyordum saat gece 4.13’dü 6 Şubat pazartesi gecesi hayatım her koşuldan mükemmeldi maddiyatımız ailemiz arkadaslarım bir sürü koyafetim insanların imrenerek baktığı her şeye sahiptim. O gece kendimi bernat hissediyordum bunlara sahip olup kötü hissettiğim icin, odamda masamda çayımı içiyor poğaçamı yiyor maddeleri yazıyordum defterime. bende bilmiyordum bir kaç dakika sonra her şeyin mahvolacagını türkiye’nin en büyük depremlerinden birini yasayacağımı. bilseydim üzülür müydüm bu mükemmellikte yasadıgım ufak tefek dertlere kıyaslar mıydım kendimi üc dakika sonra enkaz altında ölecek olan o kıxlarla.. hayat cok garip arkadaslar sakın anınızı mahvetmeyin bir gece de her sey tersine döndü. umarım sizinki iyi anlamda tersine döner. bu satırları ailemle depremden dolayı istanbula giderken ki otobüsten yazıyorum, ytye girdiğimde son dakika bu videoyu izlediğimi gördüm ve hayatın nelere kadir olduğunun farkına acı da olsa vardım. kendinizi sevin, hayata tutunun
Çok geçmiş olsun. O deprem hepimizi sarstı. Hepimiz hâlâ o enkazın altındayız. Yüreğimiz ve dualarımız sizinle.
Cok dogru
Çok geçmiş olsun 🙏❤️
Çok geçmiş olsun, siz ve aileniz şu an iyisinizdir inşallah
@@cennetkirlangic çok teşekkür ederim iyiyiz çok şükür şehrimize geri döndük hatta
Ailemizi biz seçemiyoruz ancak onların bize yaptığı tüm davranışlar sosyal, özel vb ilişkilerimizi kısacası tüm hayatımızı etkiliyor.
Ve sonrasında tüm hayatımız boyunca, onların bizlere attığı kötü duyguları içimizden ve zihnimizden temizlemeye ; olumsuz tüm davranışlarının yarattığı travmaları bilinçaltımızdan atmaya çabalayarak hayatımız boyunca yanlış ilişki ve insanlarla, kendimizi toparlamaya ve düzeltmeye çalışarak geçiriyoruz.
Bu hiç adil değil…
Gerçekten de değil. Ve insan 30'lu yaşlarına bile gelse izleri silinmiyor. Yorumlara bakarsanız bir sürü böyle insan var:/ Adil olmayan bir diğer şey de şu, zaten haksızlığa uğratılmış olan mağdur kişi, toplumda da yargılanan kişi oluyor. Onu o hale getirenler değil, yine mağdurun kendisi yargılanıyor, en ufak açık yarasını fark eden kötüler tuzu basmak için fırsat kolluyor. Ben eskiden çok iyi niyetliymişim diyorum şimdi geriye bakınca, 25 yaşına geldiğimde anlayabildim ancak "salt kötü" insanların gerçekten var oldugunu.
Kendimizi içinde bulduğumuz durum;
1- Yaşama maruz bırakıldık yada kendimizi yadırgamadan bir hayatın içinde bulduk.
2- Hayatımızı doğuştan ruhumuzda, bedenimizde olan bazı özelliklerle sürdürüyoruz. (30:30, 49:7, 91:8)
3- Kültürler içinde insanlar içinde etkileşerek yaşıyoruz.
4- Ölüme doğru her an ilerlemekteyiz.
5- Bu şartlar içinde kendi hikayemizi yazdığımız bir hayatın içindeyiz.
Herkesin tek kullanımlık bir hayatı var.
Yaptığımız seçimlerle kendi hikayemizi yazıyoruz.
Bu hayatın geriye dönüşü yok.
Bir kere kendi hikayemizi yazıp gideceğiz.
Bunu en iyi şekilde değerlendirmek zorundayız.
Düşünün kısa bir süre önce hiç birimiz yoktu.
Kendimizi hayatın içinde bulduk ve sanki normalmiş gibi herşeye devam ediyoruz.
Evet hem zulmedilen hem de ceza çeken biziz yeter da!! Anne babalık ehliyetle olmalı. Bu dünyaya çocuk getirmicem asla, iğrenç bi yer, siz de getirmeyin.
“Alıştığımız kötüleri yeni olan iyilere tercih ediyoruz.” müthiş bir tespit 👏🏼 👏🏼
Bedava terapi görüyoruz büyük nimet. Teşekkür ederiz Beyhan hocam 🌼
Aynen valla. Allah razı olsun Beyhan Bey'den.. 🙏
Terapi böyle bir şey değil. Yine de beyhan beyin emeklerine teşekkür ederim 🙏🏻
İlkokul ve ortaokul yıllarım fiziksel bir kusurum yüzünden hep zorbalık ve alay edilmekle geçti. Çok başarılı bir öğrenciydim aslında ama başarımla bile övünemiyordum. Parmak kaldırmaya bile utanıyordum soru sormaya hatta tahtaya çıkmay bile. Ve bunu yazarken 25 yaşındayım gayet güzel bir genç kızım. Herşey geride kalmış olsa da insan bazı şeyleri kodlamış oluyor kendine. Ve ben hala topluluk önünde konuşmaya utanan hep bi şeyi kötü yapacağıma ve dalga konusu olacağıma inanıyorum istemeden. Bu da onaylanma ihtiyacımı artırıyor ve kendş başıma bişeyleri yaparken bile on kere düşünüyorum. Ne kadar üzücü! Sizden rica çocuklarınızı öyle bir yetiştirin ki akran zorbalığı yapmasınlar. Daha hassas ve düşünceli olsunlar ki özgüvenli sağlıklı gençler olabilsin.
Merak ettim acaba ne tür bir kusurunuz vardı?
Küçüklüğümden beri hep yetersiz hissettirdiler. O zamanlar anlamıyordum ama büyüdükçe yapmak istediklerim hayallerime adım atmak zorlaştırdı ertelememe, korkmama, kendimin önüne engeller koymama, yapamazsın ve zayıfsın seslerine sebep oldu.
Son iki haftadır yaşadıklarımdan dolayı hep zayıf hissettim, yetersiz ,adım attığım şeylerin değersiz olduğunu düşündüm ama bu video çok iyi geldi tam zamanında. ÇOK TEŞEKKÜRLER🙂
Bravo
Değerimizi bilen usta ellerde pırlanta gibi işlenmemiz duasıyla 🌺
Hani demişler ya sen inci ol varsın nefesi yeten seni gün yüzüne çıkarsın 🙂
Ben hep birileri için kendi isteklerimi erteledim ya da isteklerimden vazgeçtim. Şuanda 39 yaşındayım. Ve anlıyorum ki büyük hata etmişim. Kendinizi hiç kimse için feda etmeyin. Ne istediğinizi bilin ve gerektiğinde bu yolda bazı şeylere hayır diyebilin bence.Çünkü zamanında atılmayan her doğru adım aslında kişiyi mutsuzluğa ve değersizliğe mahkum ediyor.
Hata etmişsin 😜
Ben de kendi mutlulugum için yaşamayi, seçenekleri değerlendirip ona göre hareket edebileceğimi yeni fark ettim😂 yaşım yeni 39 oldu...
@@pnarisk2470 Pınar biraz geç değil mi? Bekar mısın?
@@ahmetkarabag geç ama zararın neresinden dönersen kârdır:)))
@@pnarisk2470 mutlu olmak için nasıl hareket edeceksin ne düşünüyorsun?
Aile açısından değil de, genellikle akrabalar ve arkadaşlardan çok çektim, dış görünüşümden dolayı hep eleştirildim. Şu an bakıyorum da içe dönüklüğüm, insanlarla iletişim kurmaktan çekinmem ve yeni insanlarla tanışma konusunda gergin hissetmemin nedeni yaşadığım şeylerdenmiş. Aslında çok neşeli, konuşkan, cıvıl cıvıl bir çocukmuşum annem hep öyle söyler. İnsanlar gerçekten biz farkında olmadan kişiliklerimizi şekillendiriyorlar. Ne kadar kırıcı, hayatlarımızı mahf ediyorlar aslında. İlişki konusunda da bu videoda fark ettim neden bana yaklaşan insanları görmezden geldiğimi. Ama her şeye rağmen hiç susmayan beynimi dinlemeyip gerçek beni bulmaya çalışıyorum. Kendimle yavaştan barıştım da, artık herşeyin daha güzel olmasını diliyorum. 😊
O öğretmenler yok mu sınıfın çalışankanlarini en ön sıraya oturtup dersi onlarla işleyen. Eksik öğrencilerine değer vermeyip onları diğer çocukların önünde rencide eden. Hatta bu rencide durumunu devam ettirip, veli toplantısında herkesin içinde anneye senin çocuğunun hiç şansı yok diyen. Tüm sınıfı dersten geçirip 40 kişiden sadece birini sınıfta bırakan. (Geçirilen arasında kalanla aynı durumda olan olmasına karşın.). Okumuş ama insan ve nihayetinde öğretmen olamamış ve öğrencilerinin travmalarina sebep olanlardan nefret ediyorum.
bu konuda benimde büyük yaram var. Sınıfımızda bi kız vardı hem güzel hem çalışkandı. En ön sırada otururdu . iki arkasında ben otururdm. Öğretmenimi çok severdim. O kızı kucağında oturdur ne kadar güzel ve çalışkan olduğundan bahsederdi. Ben onun gibi olmadığım için öyle sevilmeyeceğimi düşünürdüm. Benden daha güzeldi ve akıllıydı. Bir gün beni de öyle sevmesini beklerdim hep. Çocuklara nasıl davranılması gerektiğini kimse bilmiyor gerçekten. Bunun gibi örnekler çok var hayatımda . Şimdi beni beğenen çok olsa bile o yara işlenmiş, kodlanmış zihnime. Bilinçli olsam bile bu histen kurtulamıyorum ve bu çok yorucu. Bunu hak edecek ne yaptık bilmiyorum.
@@merve4281 canin benim, benzer şeyleri yaşadım cok iyi anliyorum, gozumden yaş süzüldü. Bizim ogretmenimiz çalişkan 3 4 öğrenciye odaklanirdi. Bize sizi kesip etinizi bunlara vermek lazim derdi. Kendimi degersiz hiss ederdim, üzülürdüm..
@@Vgghasknl Allah bildiği gibi yapsın bu öğretmenleri . Söz de öğretmenler. Çocuk psikolojisi dersi alınmalı. Değerli olsak ta değersizin artık. Biri ilgi gösterdiğinde istemsiz şekilde yakasını bırakamıyorum psikopat gibi . Zor ya gerçekten yoruldum 🙄
Siz ne güzel bi insansınız. Gözyaşları içinde izledim. Gönlünüzü nasıl bu kadar genişlettiniz. Bize de nasip olur mu bir şekilde insanlara faydalı olmak...
Güzel düşünceniz için teşekkürler insanlara faydalı olabilme düşüncesi gerçektende onurlu bise
Anlattıklarınız da o kadar benzer şeyler yaşıyorum ki mesela evet bende çocukken değersiz büyüdüm suçsuz olduğum konular da suçlandım en basiti kız olarak dünyaya gelmek bile benim suçumdu. Eş seçimimde de arkadaş seçimimde de hatalar yaptım ve hala arkadaş seçimim de beni degersizlestirenlere garip bir çekim yaşıyorum. Ama artık 40ına merdiven dayamış biri olarak ve sizin gibi güzel hocaların sayesinde farkındayım daha dikkatli davranıyorum arkadaş seçimimde
21 yaşındayım ama ömrüm boyunca hiç sevilmedim bana menfaatleri doğrultusunda iyi davrandılar o yüzden kendimi hep defolu hissettim buna deyinmeniz çok iyi oldu
Sen 21 yildir sevilmemisin ben 27 yıldır:)
@@furkanguven6940😓
Ben 30 😀
Ben de paylaşmak istiyorum.Annem ve babam isteyerek evlenmemişler ben de onları zoraki birlikte tutan öge olmuşum küçüklüğümden beri annemin sinir krizlerinden kaynaklı çok fazla şiddet gördüm.Sonrasında ikiz kardeşlerim de oldu onlar da nasiplerini aldılar. Annem babamı aldattı babam da annemi.B unları bilen anlatılan tek kişiydim ve olgun olduğum için bana anlatırlardı henüz 13 yaşımdaydım.14 yaşımda babamla (45) erkek kardeşlerimi (11) trafik kazasında kaybettik. Annem alkole olan bağımlılığını arttırıp beni reddetti.Ben de psikoloji okumaya karar verdim şimdi 19 yaşımdayım Ankara da özel bir üniversitede tam burslu psikoloji okuyorum.Psikoloji okuyamayacağımı düşünen çok fazla insan var yaşadıklarımdan kaynaklı önyargılar var.Kendime karşı da çok önyargım oldu çok sorguladım sağlıklı olur mu olmaz mı çok düşündüm.Sonrasında şunu fark ettim bunu söyleyenlerin benim yaşımda çocukları torunları vardı ve onlar bana göre rahat yaşam sürmelerine rağmen benim elde ettiğim kadar bir başarı elde edememişlerdi.Bunları düşünmelerini yargılamıyorum tabiki.Sadece bu meslek adına elimden ne gelir neler yapabilirim kendi sağlığım için neler yaparım bunun düşüncesi içersindeyim.Aynı zamanda annem için elimden geleni yapmaya çalışıyorum.
Yaşadıklarına rağmen hala annene karşı öfke değil de sorumluluk hissetmen ve mesleğinin hakkını vermek isteyişin gerçekten beni çok duygulandırdı ve ümitlendirdi. Umarım çevresine ışık saçan bir psikolog olursun. Yolun açık olsun kardeşim.
Yanıtınız beni çok mutlu etti. Çok teşekkür ederim düşünceleriniz duygularınız için.
Çok iyi bir psikolog olacağına inanıyorum. Yolunda bahtında açık olsun. Mantıklısın.
kolaylıklar diliyorum sana yolun açık olsun.
❤👏👏👏
Ben çok küçük bir çocukken annem tarafından sürekli eleştirildim. Onlara benzemediğim kime çekti ki bu, bize hiç benzemiyor eyvahhh, diye yargılandım. Birde tüm dertleri namus, ve benim bu konuda kanıp kandırılıp yoldan çıkacağım korkusu ve sürekli dillendirilip ima edildi.
El alem ve ele güne karşı da sloganımızdı . Ruhumda çok hasarlar bıraktı annem.
Hayatı yeniden keşfedin kitabını okumuştum şemaları anlatıyordu. Ve sizin birkaç kitabınızı okumuştum hocam ekstra videolarınızı da izledim. Özellikle son iki üç yıl içinde psikolojiye çok mesai harcadım. Çünkü üzgün mutsuz bu kadar iyiyken neden böyle oluyor diye sorguladım. Gereksiz kalabalıkları hayatımdan çıkardım . Herkese yetişmeye çalışmayı bıraktım. Doktora sürecindeyim ama başarısızlık şemam sosyal izolasyon şemam olduğunu fark ettim. Aynı zamanda değersizlik şemam olduğunu da fark ettim. O zamandan bu zamana korkularımı kaygılarımın üzerine gidip kendimden esirgediğim şeyleri yaptım. Kendi kendime sürekli çocukluğuma gidip kendime şefkat duymadı kendime öğrettim. Dışarıdan ulaşılmaz kuğul çekici gelen soguk ve narsist adamlardan uzak duruyorum artık değersizlik şemam tetiklenmesin diye. Sizden ve kitaplardan çok şey ögrendim. Maddiyattan ötürü Psikoloğa gitmedim ama sizler zaten her konuda yettiniz. Şimdi biraz daha yolum var iyileşme sürecinde ama çok yol kat ettim şükür . İyi ki varsınız Beyhan hocam . Bir gün yüzyüze görüsmek dilegiyle hep mutlu olun inşallah 🥰❤️💐
Bende de aynı şemalar var. Neler yapabilirim, önerdiğiniz bir şeyler var mı?
@@emrahuyar8563 hayatı yeniden keşfedin kitabını alarak ve kendinizle basbasa kalarak baslayabilirsinz psikologların videolarıyla da destekleyebilirsiniz defter ve not tutmanızı öneririm
Geçmişte o kadar çok zorluklar yaşadım ki ama hiç bir an pes etmedim hiç kimseye boyun eğmedim ve şu anda istediğim bölümde okuyorum ve hayallerime bir adım daha yaklaşmanın sevincini ve bu hayat da gerçekten kendimin çabalarıyla bi yerlere geleceğimin bilincinde ve bi o kadar da zorluğu içinde elimden gelenin fazlasını yapmaya çalışıyorum
Mücadeleye devam saygıdeğer kardeşim. Başarılarınızın devamını dilerim
@@fulyatinas966 sonuna kadar gideceğim inanır mısınız gerçekten bu yol çok zor ama şunu çok iyi biliyorum ki emeklerimin karşılığını almaya başladığım anda bunun verdiği haz tarif edilemez bir biçimde 🍂
Ben de sizin gibiyim.Ben de çok mücadele verdim.İki tane istediğim bölüm vardı.Birini kazanıp okudum .21 yıldır çalışıyorum.Diger bölümu de sınavsız ikinci üniversite olarak okudum. Çok şükür elhamdülillah Allah a ikinci üniversiteden de mezun olalı üç yıl oldu.Hayallerinden asla vazgeçme ,bölümünü okurken de ,bolumunle ilgili ek eğitimler alarak kendini de geliştirmeye ve yetiştirmeye devam et saygıdeğer kardeşim, kendi ayaklarının üzerinde durmaya devam etmelisin.Kolayi herkes yapar önemli olan zoru başarmak.Pes etme ve imkansızı başarmaya devam et lütfen.
@@fulyatinas966 kendimi alanım da geliştirmeye kendi hayatıma bana ileride fayda iyi bir kişilik katacak şeyleri yapmaya başladım Rabbime çok şükür ve bu yola çıktım ve sürekli kendimi geliştirmek yenilemek ve hergün bi gün öncesinden bana değer katacak yeni şeyler öğrenmek için çabalamaya çalışmaya başladım rabbimin rızası ile 🦋
@@kazmgelebek5674 Bölüm ne
İnsan var gıda gibi her zaman ihtiyaç duyarsın, insan var ilaç gibi arada bir ihtiyaç duyarsın, insan var hastalık gibi istemesen de seni bulur, demişler .
Gerçektende geçmişten gelen eksiklik vb var olan potansiyelimizi birinin görmesi güzel bir şey söylemesini fark edemiyoruz.yeniden kendimde farkındalık hissettirdi tesekkur ederim sayın hocam.
Keşke bu videoyu 25 sene önce izleyebilseydim
Hocam geçmişe olan özlem, gecmisle yaşam bununla beraber gelen yaşlanma fobisi, hiçbir şeyden eskisi kadar tat alamayacağını düşünmeyle ilgili video yapar mısınız
Sevgili Bayhan Hocam,
Son yaptığınız yayın bu olduğu için fikrimi buraya yazıyorum.
Öncelikle ülkemize ve halkımıza çok büyük geçmiş olsun. Hepimizin başı sağolsun. Tarifi imkansız üzüntü ve acılar yaşıyoruz.
Değerli hocam,
Bütün halkımız büyük bir psikolojik çöküntü yaşıyor. Eğer sagliginiz ve imkanınız varsa lütfen şimdiden pisikolojik süreci nasıl yonetebilecegimiz ve neler yapabileceğimiz konusunda yayınlar yapiniz. Ülke ve halkı olarak hepimiz delirmek üzereyiz.
Lütfen bizleri sakinleştirmek ve bilgilendirecek yayınlar yapın.
Bu video o kadar iyi geldi ki 🥺 Çok çok teşekkür ederim. Çözümler kısmında çok etkilendim. "Toplum, iyiyi görmeye odaklı değil, eğer size iltifat ediliyorsa o iltifatı hak etmişsinizdir" kısmı beni aşırı etkiledi ❤️🩹
Allah razı olsun.hayat mücadelesinde herkesin geçmişinde bir kısım sıkıntıları vardır.ebeveynimizden,arkadaş çevremizden,yaşadığımız şehrin kültür ve eğitim seviyesinden ama sizin gibi değerli insanların eserlerini okudukça,dinledikçe bu durumun hayatın bir parçası olduğunu bazen küçük şeyler ilede mutlu olunabileceğini öğrendim.artık insanların bana not vermelerine fazla önem vermiyorum.yaşadığım hayatın her anından lezzet almaya çalışıyorum.insanın hayat yolculuğu bile başlı başına bir hikmet ve mucizelerle dolu.ebedi hayatı düşündüğümüzde daha önümüzde nice muammalarla karşılaşacağız.onun için kendimizi iyi tanıyalım.Allah bize değer verdiği için yaratmış.biz çok değerli bir kuluz Allah için.kendimizi bilelim.teşekkür ederim hocam çok değerlisiniz.
Hayatınızdaki degersizlikleri tümüyle perdeleyebilen bir ömür yanınızda olan bı ruh eşi bulduğunda da bu problemi aşıveriyorsunuz 👍👍🙂
Allah isteyen herkese nasip etsin
her cümle o kadar uyuyordu ki ağlattı...
05.02.2023 . Soğuk bir İstanbul günü ve sizin samimi ve sıcak sohbetiniz harika
Yasiyor musun 😮
@@Blue-b2u 29.06.2024. Yaşıyorum
@@yusufcakar5409 guzel 😁
Sen yaşıyormusun
Hocam çok değerlisiniz teşekkür ederiz gerçekten kendini iyi hissetmeyen insanlara ışık oluyorsunuz, benim de hayatımı mahveden bir konu bu🙏
Şefkatli bi konuşma oldu yine... Teşekkürler.
Uzun bir süredir ben de bu yolculuktayim. İyi ki, dediğim anlar da oldu, oluyor. Zaman zaman ise isyan ediyorum, çünkü hem çocukken yaşadığım bir mağduriyet var hem de şu an çok çaba sarf etmem gerekiyor hayatımda ve iliskilerimde var olabilmek ve sağlıklı davranabilmek için...
Kendini feda etme, boyun eğicilik ve duygusal yoksunluk şemalarım var. Hep çok veren, oldukça az alan oldum. Şimdi daha bilinçliyim. Bu yönümü sömüren insanları da hayatımdan uzaklaştırdım. Ama sınır koyma konusunda tedirginlik yaşamadan daha net olmak istiyorum. Duygusal yoksunluk şemasını daha detaylı işlediğiniz bir video olursa çok yardımcı olursunuz. Sevgiler❤
Elhamdülillah değerliyim ve kendimi de herşeyimle seviyorum.
Muhteşem anlatmışsınız, sevdiğim yetersizlik hissi yüzünden uzak duruyor.
Umarım kendini de herkesi de, insan olduğunu hatırlayarak herşeyiyle kabul edebilir.
Geçmişimde yani çocukluğumda bazı travmatik olaylara maruz kaldım gerek Aile gerek arkadaş ortamı ve birde hocalar tarafında çok küçük düşürüldüm. Kendime olan öz saygım hiç olmadı ve özgüven problemi hep yaşadım bunun çözümünü psikiyatriye de ve piskolok doktorlar da aramaya çalıştım ama ne yazık ki işe yaramadı. Çok şükür Rabbime dua ettim. Rabbim duama icabet etti elhamdülillah. Size de tavsiyem kardeşlerim önce Allahtan yardım isteyin Hacet namazı ve Yasin okuyun bu problem de kurtulmak için gerçekten fayda sını gördüm elhamdülillah.
evet bizi yaratan en iyi yardımıda o bilir bnde yaşadım bizzat dua ettim ve oldu eskisinden çok daha iyiyim şu an.
Videonun başlığını okuduğumda bunun sebebi kesinlikle mükemmelliyetçiliktir dedim. Ama izleyince daha da derin sebeplerinin olduğunu anladım. Bugün de kendimle ve psikolojimle ilgili yeni bir şey keşfetmemi sağladığınız için teşekkürler Beyhan hocam ❤
Aslında çok eleştirilen insanlarda bir süre sonra mükemmeliyetçilik duygusu olur çünkü eleştirilmemek için en iyisini yapmalıdır.
Nasıl da kalbime dokundunuz hocam, teşekkür ederim ♥
Her saniyesine dikkat kesildim, o kadar net ve yerinde tespitler ki.. Ben de öyle yaşıyorum sevmedığım insanlardan bıle onay ve sevgi beklıyorum.. Hem ailem hem kariyerım konusunda cok sukur soeunum yokken hergun krndıme karsı cok acımasız eleştiri yapıyorum. Sadece cocukken degıl toplamda 38 yıldır devamlı elestirildiğim için sanırım. ağzınıza sağlık teşekkürler..
Her videonuz o kadar değerli ki bir çok cümlenizde kendimi buluyorum 💗
Bir zamanlar biz çocuktuk. Büyüyünce geriye baktığımızda aslında ailemizin de tavır olarak çocuk olduğunu ve hala çocuk kaldıklarını görebiliyoruz. Geçmişte biz nasıl onlara bağımlıysak onlar da biz fark etsek de etmesek de zaten bize bağımlı olma eğilimdeydi ve hala öyleler. Yetişkin görünümünde bir çocukla muhatap olduğunu bilmek çoğu sorunu çözüyor.
Sanki beni anlattınız gibi hissettim. Ben bunların farkındayım aslında. Ama bir türlü vazgecemiyorum böyle düşünmekten. Bazen toplum içinde daha rahat olduğumun hayalini kuruyorum ve diyorum ki neden ben de böyle olamayım ki? Başarılı biriyim aslında. Ama bunu kendime layık görmüyorum. İnsanlar beni sevmeye başlasa diyorum ki eğer beni gerçekten tanirlarsa beni sevmeyecekler. Bu yüzden beni sevenlerden de uzak duruyorum. Daha da kötüsü ben kendimi sevmiyorum. İnsanı en çok yaralayan da bu. Keşke kendimi sevebilsem. Her seyimle kendimi kabul edebilsem. Belki bir gün bu hayalim gerceklesir. Bunun için ne yapmalıyım? Kendime guvenli bı alan kurmuşum ve oradan çıkmaya cesaret edemiyorum bir türlü. Biliyorum korkularımın üstüne gitmeliyim. Ama eğer insan içine çıkarsam, sunum yaparsam rezil olurum diye düşünmeden kendimi alamiyorum. Ben böyle dusunmeye devam ettikçe bu döngüden de çıkamıyorum. O kadar zor bir durum ki...
Ben küçükken aynen anlattığınız gibi bunlara çok maruz kaldım ama sonra kendimi geliştirdim beni eleştirenlere şöyle bir baktım paçalarından cehalet akıyor beni böyle insanlar nasıl yargılanmış nasıl değerlendirmiş ve beni nasıl mahvetmiş ler diye izledim sonra da onların dediği gibi değersiz biri olmadığımi anladım böyle hissedenler zaten olayı bu şekilde bakarlarsa bu hastalıktan da kurtulmuş ☺️
Kendini nasıl gelistirebildin? Ben de ayni durumdayım artık değişmek istiyorum dayanamıyorum daha fazla
eskiden hiç kendimi değersiz veya kusurlu hissetmezdim hissetsem de çok anlık olurdu ama son 2 3 aydan beri beni bir şeyler tetiklemeye başladı ve anlık çöküşler ve içime kapanmalar yaşamaya başladım tam ne yapsam nasıl kurtulabilirim diye düşünürken beyhan hocam yine karşıma çıktı iyiki varsınız hocam umarım bunu okursunuz sandığınızdan daha çok kişinin hayatına dokunuyorsunuz 🤍🤍
Sondaki sorduğun soruda cevabım çok net. Narsist bir babaya sahibim. Hayatta en önem verdiği şey kendisi ve parası. Başta onu da almaya çalıştım çünkü sevgisiz bir ailede büyümüş ama büyüdükçe anladım ki davranışlarımız da birer seçim yani yaşadığı her şeye rağmen farklı biri olmayı seçebilirdi.Şimdi anne babasının yapmadığı şeylerin sonucu olan narsistliğin ceremesini cidden çekiyorum. Kurtulmak için hiç sabrım kalmadı cidden vücudum artık bu strese ve psikolojik şiddete tepki vermeye başladı sürekli kafam dopdolu gibi, gözlerimde sürekli arpacık çıkıyor,midem bulanıyor. Kendime onun hasta olduğunu söylüyorum ama düşündüğüm kadar istediğim şeyleri yapamıyorum cidden.
Belki farkında değillerdi ama ailem, öğretmenler, iş veren, müşteriler...Öyle bir çarkın içindeyiz ki kum etti, öğüttü hayat..
Ailem aşırı eleştirel küçücük bir yanlış yapsam hemen dalga geçiyorlar küçüklükten beri dış görünüşümle dalga geçiyorlardı. Kendimi küçükken de şimdi de çok değersiz hissediyorum.Şimdi ikizimle konuşurken bile göz teması kuramıyorum fazla maalesef 😔
Videolarınızı arka planda izleyerek hayatımda yapmam gerekenleri bulup kısaca not ediyorum, haftanın en az bir günü bu notlarıma bakıyorum. Gerçekten de yararlı oluyor, çektiğiniz tüm bilgilendirici videolar için teşekkür ederiz🙏
Bizmle de paylaşır mısınız
Çok doğru mükemmel. Ailemizin ve yakınlarımız cehaleti ortaya çıktı
Saygı Değer Administer Ve Mentörümüz Beyhan Hocam Zannımca Bu Hissiyat Genelde Duygusal Tarafı Gelişmiş Toplumcul Karaktere Sahip Bireylerde Fazlasıyla Yaşanıyor Olabilir ... Şimdiden Emeğinize Sağlık Her Daim Bilgilendirici Kaliteli Özgün Ve Farklılığını Artığı İçerikli Yayınların Devamını Canı Gönülden Dilerim...
Kendime acıma ve hayatımı hiç kolaylaştırmayan insanları affetmeme hislerinden kurtulmak istiyorum
"sen" şeklinde konuştuğundan değil bir zamanlar birebir aynı durumda olduğum için sanki karşımda bana anlatıyor bunları öyle hissettim. Bu videoyu herşeyi zaten aştıktan sonra görmek biraz manidar ama olsun yine de mutlu oldum. Ekstra destek gibi oldu. Herkese benden elma. 🍎
Ben daha 'degersiz hissediyorsanız belki de degersizsinizdir ' cümlesindeyim. O kadar doğru bir tespit ki. Kişi kendisi için değerler buluyorsa ya da bir şeyler üretebiliyorsa bir şekilde bu hissi de aşar.
Anneler çocuklarına yapıyor, sen olmasan ben babanı çekmezdim. Sözü senin tarifine uyuyor. Eminim her annenein ağzından bir çokları duymuştur.
Çok zor günlerimde videolarınızla güç topladım moral buldum 👏👏 Allah razı olsun
Icimden geçenlerin tercümanı çok teşekkür ederim hocam❣️
Etrafımda o kadar insana (birkaçı psikolog) anlattım anlamadı, sen, benim gibi bir çoğu anlatmadan anladın ve üstüne fikir de verdin Beyhan abi. Bu bilimi sindirmek için olan çaban hak ettiği yeri buluyor, meyvesini veriyor. Kim bilir kaç potansiyeli kinetiğe çevireceksin. İçten bir şekilde iyi ki varsın.
İşin kötü tarafida gençken bizimde çocuklarımıza yasattiklarimiz ve onlarinda çocuklarına yaşatacaklari. Demekki kimse suçlu değil herkes bir birinin eseri yani bizdende öncekilerin yaşadıkları onlarada önceliklerin yaşattıkları ve devami işte...Demekki sıradaki evlenecek kişinin bu kısır döngüye dur demesi lazim kişilik kurslarına falan gidip eğitim alarak..Yada genç çocuklarımıza durumu anlatıp bunu teklif ederek..
Teşekkürler hocam şimdi bu ölmeden önce ölmeyenler için geçerli şifa olsun...
Ölmeden önce ölenlere ise hiç bir bir şey gerekmez ki...
Hiç bir şey farketmez ki yani ...
Her kelime mi bu kadar doğru olur,inanılır gibi değil, teşekkür ediyorum ❤
Şu an fark ettim ben kendini yalvararak ezdirerek sevgiyi hak ettiğimi düşünüyormuşum ..başka türlüsüne alışmamışım..oysaki güvenle sevilmeyi her hareketimden sonra yargılanılmayacağımı hissedip kendim olabilsem ..
akranlardan tutun da aileye kadar herkes yaptı bunu ilkokulda sınıfımız iki gruptu zenginler ve fakirler biz fakirdik. Genellikle birbirimizle takılırdık diğerleriyle çok konuşmazdık daha doğrusu onlar bizimle konuşmazdı hiç unutmam bigün okula plastik top götürdüm zengin tayfa bunu görünce yanaştı yanıma oynayalım diye oyuna başladılar arkadaşımla beni dışladılar biz baktık onlar oynarken giyimimiz yediklerimiz o kadar uçtu ki çok sevdiğimi sandığım öğretmenimi artık arayasım bile gelmiyor hiç mi görmedi bu uçurumu diyorum tiyatro oynardık prenses onlardan biri olurdu biz ağaç masa gibi dekor olurduk bir günde tahtaya çıkardı öğretmenim soru sordu biliyorum ama ağzımdan çıkmıyor tüm sınıfın önünde ders boyunca bekledim sanki kitlenmiş gibi ne konuşabiliyorum ne hareket edebiliyorum sınıftakiler oflayıp duruyor o kadar kötüydü ki o günden sonra zaten parmak kaldırmaya hatta sınıfta sesimi çıkarmaya bile korkmuştum. Beyhan bey ben yazsam yorumlara sığmaz 29 yaşındayım hala düşünüyorum bunları aşamıyorum her seferinde ağlıyorum ve gün sonunda kendimi değersiz hissettirecek bişey buluyorum 😔
O kadar çok ki yaşadığım bir çok sıkıntı çocukluktan gelme,suclanma duygusu,güvensizlik ,kaygı bozukluğu vs bunlar bütün hayatımı etkilemiş sorunlarımın kaynağını buldum ben ama tam olarak çözüme kavuşturamadım. Meğer ne çok yara almışım çocukken ve evlendim aynı şeyleri eşimden görmeye başladım kavgam annemle babamla normal olarak bütün dünyayla anneyle olan sorunumuz bütün hayatımızı babamızla olan ise Allahla olan bagımızı etkiliyormuş çok şükür ben inançlı bir insanım
Beni anlatmışsınız. Hatırlayabildiğim kadarıyla ailem 5 yaşımdan itibaren beni, hata yapmadığım durumlarda bile gereksiz eleştirilerde bulunarak büyüttü. Sürekli "Gözünün üstünde kaşın var" tarzında eleştirdiler. Yeteneklerimi ve başarılarımı ise ya hiç takdir etmediler, ya da ruhsuz bir tavırla, insanı tatmin etmeyecek bir tavırla tebrik edip geçiştirdiler. Mesela ortaokulda fazla ders çalışmadan her dönem takdir belgesi aldım, adeta suratıma bile bakmadan, "Aferin benim oğluma" deyip geçiştirirlerdi, coşkulu biçimde tebrik etmez ve maddi durumları iyi olduğu halde hediye almazlardı. Ben de "Madem kimsenin umrunda değil, niye ders çalışayım?" diyerek lisede bütün dersleri saldım, sadece sınıf geçmeye yetecek kadar çalıştım. Bugün, annem başka bir şehirde yaşıyor ve mümkün olduğunca muhatap olmamaya çalışıyorum, yılda bir kez, telefonda bile konuşmamaya çalışıyorum. Çünkü her an hayatıma müdahale edip, hiç bilmediği, hakim olmadığı konularda beni yönlendirme çabasına ve eleştiriye hazır. Bağırsam da, çağırsam da huyundan vazgeçmiyor. Babam son yıllarda hayatıma karışmama konusunda biraz yol aldı. İlişkimiz eskiye göre biraz daha iyi. Eskiden terör estirirdi. Bir anda bağırmaya başlardı ve nerede ne hata yaptığınızı bile bilmezdiniz. Çoğunlukla da bir hatamızın olmadığı konularda bağırırdı. Hata yaptığımız konular da hoşgörülüp kolay çözülebilecek konulardı. Fakat babam imkânsızı ve pedagojiye aykırı olanı istiyordu: Çocuğum her zaman hem benim robotummuş gibi tamamen benim düşüncelerime uygun hareket etsin, hem de bebekliğinden itibaren attığı her adımda %100 hatasız bir hayat yaşasın, onun kontrolünde olmayan olumsuz gelişmeleri dahi engellesin. Kendisinin hayatına baksanız, yemediği kazık kalmadı. Kendi hataları boyunu aşmış, bizden imkânsız bir hatasız yaşam bekliyor. Hata yapmadan öğrenme, gelişme olmayacağını bilmiyor. Bazı insanların çocuk yapması yasaklanmalı. Nasıl araba kullanmak için ehliyet gerekiyorsa, evlenmek için de kurslara gidilmeli, göstermelik olmayan sınavlardan geçer puanlar alınmalı, bunları yapamayanlara çocuk yapma hakkı tanınmamalı. Hattâ böyle insanlardan, tedavisi mümkün olmayanlar, zorla kısırlaştırılmalı. Yüksek teknolojilerle insanların tamamen kontrol altına alınacağı gelecekte, buna benzer uygulamalar olacağını tahmin ediyorum.
Yaşadıkların küçük bir çocuğa göre fazla fikrimce. Yani bende senin gibiyim diyebilirim. Senin gibi yaptım, her zaman az bir çalışmayla hep takdir aldım. Onların afferin kızıma dedikten hemen sonra normal hayatlarına dönmesi beni hayal kırıklığına uğratırdı. Lisede bende çalışmadım ve aklımda kalanlarla sınavlara girdim, teşekkür aldım. Daha sonra ailem üstüme çok geldi sürekli yüzüme vuruldu bu aldığım akademik başarı ama kimse neden teşekkür aldım diye sormadı oysa hepsi de bilirdi isteseydim onların istediği akademik başarıyı alırdım, sanırım hayatımın en zor senelerinden biriydi. Bana hiç bir şekilde yardımcı olmamalarına rağmen benden başarı bekliyorlardı ve açıkçası bu benim zoruma gitti.Ortaokulda çok sosyal biriydim çok arkadaşım olsun onları kaybetmemek için her şeyi yapayım asla onlara hayır demeyeyim... şu an o küçük kıza acıyorum. Liseye geçmeden önce yaşanan olaylar vardı ailemizde onlardan çok etkilenmiştim ve bu kişiliğime olumsuz olarak yansımıştı, sürekli gece gündüz internette dolaşıyordum video izleyip hayatımı unutmaya, babamın vermediği sevgiyi başkalarından bekliyordum. 9. Sınıfta bu yüzden kötü bir başarıya sahiptim. Ortaokulda sahip olduğum kişiliğin tersi yönünde ilerledim 9. Sınıfta ve yalnız kaldım saçımı yüzümün yarısını kapatması için kestim maske taktım zaten değersiz hissediyordum birde oradakileri gördükten sonra çirkin olduğumu da düşündüm kendimi olabildiğince gizledim. Asosyal prenses dediler, ucube dediler bana bakıp güldüler. Sonra nasıl oldu hiç bir fikrim yok bir gün cesaret edip aynaya baktım geçmişe gittim geçmişten günümüze geldim ve düşündüm ben bunları hakettim mi? Ve günlerce düşündükten sonra cevabımı verdim hayır etmemiştim... Ve bu sefer 2-3 tane arkadaş edindim bana yetecek kadar, onlarla arama sınır koydum hayır demeyi öğrendim. Ve bu sene akademik başarımı da yükselttim eskisine oranla çok iyiyim ama hala eksiklwrim var sosyal fobi gibi bir şeyim var şu an onu kendimce aşmaya çalışıyorum ve böyle gidersem istediğimi yapabileceğimi düşünüyorum . Hayatına karışmak haddime değil ama bence sende düşün. Onlar mı senin başarını haediyordu yoksa sen mi? Sen mi onca emek verdin yoksa onlar mı? Emeği sen verdin neden onlar tebrik etsin ki kendin kendini tebrik et. İstediğin tebriki zaten zamanı gelince alacaksın emin ol ve bunu sana değer verenler yapacaktır.
@@darling_cover9373 kaç yaşındasın bilmiyorum ben altmış beş yaşındayım sakın sevgi arama kendini sev çocuklarını sev kokla ben aradım bulamadım sadece eşim ve çocuklarım saygılar
@@sevimaysan2077 bu güzel fikriniz için teşekkür ederim efendim öyle yapmak için bir adım attım ve o yolda ilerliyorum hala sorunlarım var ama inşallah yeneceğim kendimi sevme yolunda ilerliyorum♡
kolaylıklar diliyorum sana.
3 Şubat günü anneannemi kaybettim. 3 gün boyunca beni yalnız bırakmayan dostumu ise 6 Şubat günü kaybettim. Hayatımda bir günde bu kadar akrabamı, sevdiğim insanı kaybetmemiştim. Yıkılan evimden çıktığım andan itibaren 3 gün boyunca sabahları ölen arkadaşımın evinin önünde birilerinin onu kurtarmasını beklerken akşamları ailemin yanına dönüp yıkılan evimizin önündeki kaldırımda bu olanları düşündüm. Neredeyse 3 gün boyunca hiç uyumadım. 3. günün sonunda gönüllü birkaç arkadaş sayesinde şehir dışına çıktık. Dostumun ise 10 gün sonra cansız bedenini çıkarttıklarını öğrendim. O günlerde ilkokul arkadaşımdan mahallemizdeki esnaflara kadar bir sürü kişinin öldüğünü öğrendim. O günden bugüne kadar 80 günden fazla bir zaman geçti. Az önce bu kanalda ateş gibi olmuş yüreğime su serpecek şu cümle dökülüverdi ağzınızdan. ''Bazen bazı şeyler sadece olur.'' Bugünden sonra gerçekle yüzleşmeye ve yüzleşirken bu olanların benim dışımda bir sebepten kaynaklandığına kendimi ikna etmeye çalışacağım. Çünkü gerçekten çok yoruldum..
Teşekkürler,karanlık yerleri görmeme vesile oldun.
Gerçekten öyle. İyi ki varsınız hocam psikologumu dinler gibi oldum. Ben küçükken kuruşlarla biriktirdiğim bir paranın babam tarafından alınıp eve alışveriş yapıldığını farkettiğimde cok değersiz hissetmiştim. En çok da "para yok kızım sen hala kendi paranın derdindesn ekmek yoktu evde ekmek sigara aldık." Giibi bir tabirle suçlu hissettirip bide benim eylemimiin, paramın, özgür irademin, kararımın değersizleştirildiğini şimdi farkediyorum. Şok olmuştum aslında ama hiçbir şey diyememiştim. Ben ebeveyn olsam asla yapmayacağım bir şey. Çok mecbur kalsam bile mahcuplukla ondan izin alarak talep ederdim o parayı. Sanırım bu nedenle hala babamın yanında değersiz kusurlu hissediyorum. İlişkilerimde de gerçekten değer veren insanlardan hep kaçıyordum :) O yüzden bilinçli olmayan ebeveyn kalmaması için uğraşıyorum, uğraşıcam da.
Hocam siz çok değerlisiniz sizden çok şey ögrendim. Güzel örnekler katarak daha keyifli bir öğretici video sunuyorsunuz. Su gibi anlatıyorsunuz. Hep var olun 🥰❤️❤️❤️💐💐💐
Saçın güzelmiş yok aslında yıkamadım yağlı dediniz ona çok güldüm örnekler çok iyi :)
Seviliyorsunuz .
Kendimizi sevelim kendimize mahkeme kurup kendimizi yargılamayalım olduğumuz gibi kabul edelim. Eksik yetersiz hissettiğimiz şeylerin üzerine gidelim. Yaralı çocukluğumuzu iyileştirelim . Biraz daha yolum var ama çok yol kat ettim emeklerinize sağlık . O kadar hızlı ve akıcı konuşuyorsunuz sonuna kadar dinletiyorsunuz.
(Şimdi özgüvensiz kusurlu birisi olsa şunu derdi demi hocam: AA yok aslında o kadar güzel konuşmuyorum normal anlatıyorum sana öyle gelmiş )
Konuyu gayet iyi anlamısım:)) sevgiler hocam
Hocam tv' de haberlerde şuan depremle ilgili konuşmanızı izliyorum, bir güven,umut duygusu hissettim.
Sayfalar yetmez anlatmaya hocam.hem ailede hem ikulda iyle kotu elstirildim ki sindi bu degersizlik hissini aşmaya cabaliyorum .hocam videolariniz cok iyi geldi tesekkurler
Kendimi şu an çok değersiz hissediyorum ve zor bir zamandan geçiyorum ama inanıyorum ki yarın hayatımda güzel bir an yaşicam ve kendimi gerçekten değerli hissedicem. Buna yürekten inanıyorum.
ailemin aşırı derecede eleştirel olduğunu hatırlamıyorum ya da kafamdan silmiş miyim bilmiyorum ama değersizlik duygusuyla cebelleşiyorum dünyanın en zor şeyi gibi geliyor. belki ihmal edilen bir çock oldum bilemiyorum ama neden böyle olduğumu da kendime yıkabiliyorum
önceden sürekli ailemin arkadaşlarının çocukları ile kıyaslanırdım. kötü bir hareketim olduğu an hemen eleştrilmeye başlanıyordu. aslında onlar da yaramazdı ama babası annesi izin vermeyince susuyorlardı tamam anneciğim babacığım diyorlardı ben demiyordum. hep başarılı olmak zorundaydım başarısız olunca neden daha iyi çalışmadığım için sorgulanıyordum. artık kendimden taviz vermek istemiyrum. anı anında yaşamak istiyorum. inşallah başarabilirim.
Okulda küçük yaşta ögrendim ben hayatın acımasız olacagını ?
Çok küçük olmama rağmen zeki sayılırdım .
Okulda en kavgacıda bendim .
Ögretmenlerim hiç sevmezdi beni bende onları hiç sevmezdim 😄
Ama çocuk olduğum için onları dövemiyordum.bende onların ögrencilerini dövüyordum intikam duygularım orda gelişti ? Ögretmenler 90 lı yıllarda çocukların halinden hiç anlamadı o zamanlar tıramvalara neden oldular bende .
Allah böyle öğretmenlerden bütün çocukları korusun .
İnşallah
Bu söylediklerinizin altına imzamı atarım hocam.Kıyaslama Bu dünyadaki en kötü şey olsa gerek
Beyhan hoca muhteşem bir insansın birebirde dinlesem bu kadar etkili olurdu.
Bilenler bilir bu hisleri yaşamak ölümden beter
Mükemmel üstü mükemmel bir video olmuş Beyhan bey, 💯 denecek bir söz yok.Allah sizden razı olsun.İyiki varsınız iyiki varsın hocam 🤲 Böyle insanlar hep var olsun çok çok çok teşekkür ediyorum..
İyiki varsınız Beyhan hocam o kadar iyi geliyorsunuz ki ❤
dün gece bir karar verdim, ama benim için çok zor bir karardı bu video ile başlamam çok güzel bir başlangıç oldu sanki bu sefer her şey güzel olacak
Alıştığımız kötüleri yeni olan iyilere tercih ediyoruz🍀
alıştığımız kötüleri yeni olan iyilere tercih ediyoruz
Çok zamanlı bir video oldu. Öyle hissediyorum uzun zamandır. Teşekkürler.
Beni yıllar sonra instagramdan ekleyen bir liseden kız arkadaşım bana estetikmi yaptırdın lisede bu kadar güzel değildin dedi :) kariyerim beni güzeleştirdi dedim sonra ben bu yaşımda ya ben güzel değilmiyim diye gezdim bir kaç gün ☺️☺️ o zamanları düşündüm. Kısaca ağzı olan konuşuyor ve yorum yapıyor arkadaşlar kimseyi o kadar ciddiye almayın . Uzun yıllar kendinizle başbaşa yaşıcaksınız bu yüzden kendi ruhunuzun huzurunu herkesten çok düşünün..
Yeni video'nuzu merakla bekliyordum İyi ki geldi😊Van'dan saygılar selamlar
Harika bir video sağolun Beyhan hocam sizin bizleri gerçekten sevdiğinizi ve en az ailemiz kadar bizim iyiligimizi istediğinizi gönlümde hissediyorum 🙏🥰🌹 💞💖bizde sizi çok seviyoruz hocam İyiki varsınız yaşamımızda 🌲🏞️🎯💯
o kadar dogruki Annem Ben dogarken Karabagda savas oldu ve akrabalrimizi kayb ettik diye Bana kucukken ugursuz geldin diyordu ve bu Bende her zaman yer etti
Ne alakasız iki konu ama anaları cahil bırakmışlar
İş arkadaşım küçük yeğeninin yaptığı portreyi arkadaşlarına göstererek gülüyordu. Oysa bu gülünecek bir şey değil, gurur duyulması gereken bir şeydir.
beyhan abi türk halkı zorlu süreçten geçiyor depremzedeler için vs. güzel bi psikolojik dayanıklılık sağlayacak videolar paylaş lütfen
İyiki varsın güzel insan seni tanıdıkça hayatım değişiyor
Ben bugün bu videoyu izleyerek kendime en büyük iyiliği yapmış olabilirim. Sonsuz teşekkür ile…
Merhaba sevgili Beyhan. İçerik olarak bir ricam olacak senden. Bu tarz konuların yanında etrafındaki ve ailesi ile geçinemeyen kişiliklerin istediği gibi ayakta durup hedefine ilerleyebilmesi konusu için de bir içerik yapabilir misin lütfen ? Kendine çok iyi bak sevgili dostum
Attığınız her videoda benim bir psikolojik sorunum var harikayim gercekten...
Garibanın yüzü gülürmü be..
Yazacak o kadaaar şey var ki;
Saat gecenin biri, ben yine yorgunum
Yine kafamda dönen kuruntular, onlar değilmi değersizliğin pençesine hapseden beni..
😂
😂
😂
Kendime gülüyorum..
Kafamdan gecen onca düsünceyi buraya dökmeye bile çekiniyorum.
Yazıp yazıp siliyorum, son zamanlarda çok oluyor bu. Şöyle bizi biz gibi anlayabilecek birisi olsa da içimizi açsak. Yanlış anlaşılmasın çok arkadaş var hatta bizi çok iyi tanıdığını sananlar var.
Ama ben burdayım; kafam yastıkta, dilim değil parmaklarımla birşeyler anlatmaya çalışıyorum.
Her şey olacağına varmayacakmı bu değersizlik takısı üzerimden ne zamn kalkacak. Beni ben olduğum için kabul edecek biri çıkmayacakmı karşıma..
Garibanın yüzü gülecekmi..
Karne aldım, bütün derslerim 5 sadece matematik 4’tü neden bu böyle dediler. Müzik Öğretmenim sesimin mükemmel olduğunu söyledi yarışmaya sokmak istedi boş boş işlerle uğraşma dediler. Liseye geçtim çok iyi voleybol oynuyordum. Beden hocam takıma kaptan yapmak istedi şort giyip kendini teşhir mi edeceksin dediler. Yine lisede müzik grubuna solist seçildim yıl sonu gösterime gelmediler. Puanım yetmişine rağmen Anadolu lisesi değil, sırf bir an önce para kazanmak için sağlık meslek seçtim anestezi teknikeri oldum neden doktor olamadın dediler. Evde kavga olurdu ağlıyorum diye sen be ağlıyorsun erken başlamışsın dert çekmeye dediler. Saçlarımı örerdim safinaz diye dalga geçerlerdi. Şimdi 28 yaşında bir anneyim. O insanlar (ailem demeye dilim varmıyor) hala aynı ama ben farklıyım artık. Bana laf mı ediyorlar hemen yapıştırıyorum lafı. Doğru değil belki ama kırılırlar mı diye düşünmüyorum. Çok ilginç ama o zaman anlıyorlar be halt ettiklerini. Kalbinizi kıran, sinirinizi bozan insanları aileniz de olsa sadece bir kere uyarın. Düzelirse düzelir zaten. Yok düzelmiyor mu? O zaman kimse umurunuzda olmasın işte. Çünkü sizi gerçekten seven insan sizi mutsuz eden davranışı düşünemeden bir kere yapsa bile uyarıldıktan sonra bunu aklına yazar, sizi kaybetmekten korkar. Artık çocuğum da var zaten kimseye kendimi ezdirmeyeceğim bundan sonra. Bu da benim oğluma sözüm olsun❤
Ailemle iletisimdeysem bitince iletişim yetersizlik hissettirdiklerini anlıyorum ve üzülüyorum
Çok zor bir durum ve çoğu zaman çözümü yok maalesef, belli bir yaş ve olgunluğa eriştiğinizde artık buna takılmamayı öğrenmek zorunda kalacaksınız, bununla beraber bu yaşanılan durumlar ara ara olacak çoğumuz her gün bununla sınanıyoruz o yaşlardan sonra kimsenin değişeceği yok o zaman siz artık bunlardan beklentinizi olabildiğince düşüreceksiniz. Halis Aydemir'in ilim sohbetlerini tavsiye ediyorum hayattaki duruşunuzda gözle görülür farklar olacak.
sondaki sorunun cevabı-> ölmeye kendimi mecbur ve yakında hissetmem oldu abi. evimize yapılan büyü,onlarla gelen düşünceler,kabuslar,madem nefes alamıyorum almayayım deyip kendimi komple salmam oldu. 6 7 yılımı herkes kendini bir şekilde geliştirirken ağlayarak ve zaman geçsin diye beklemem çok şey kaybettirdi. şu anki gibi asla düşünemez idrak edemezdim okuduğum şeyleri bile anlayamazdım. sevdiğim kişi de beni severken yaşamaktan korkup onu galiba kaybettim. şimdi bu hislerin üzerinden 1 yıl geçti baştan aşağıya farklıyım belki de. ama eksiğim. bi şeyler yüzünden kaybettiğimi kabulleniyorum ama hala değersiz hissettiriyorlar kaybettin ve sen kaybettin. kaybettiğim tek şeye kendimi düzgün anlatamamam açıklayamamam da etkiliyo. sanki komple herkesten uzaklaşınca düzelecekmişim sanmam. ve bir türlü bi yerden tam başlayamamam,tam ve bütün hissetmem için çok çabalamamamın gerekmesi. ama ümidim var bir gün bu yorumu neşeyle yanıtlayacağım. kendim gibilere de ileride yardımcı olacağım
Eskiden böyle bir çabam vardı sim asla yok ister sevsinler ister sevmesinler çok ta tın yanlız kalırım daha iyi dır benim için ben kendimim ve kim kimseyi sevmek zorunda değilim onlarda zorla kendimi pararalıyorak sevdirmiyorum artık kapım açık seven de başımı özerinde yeri var sevmeyenler de kapının yolunu biliyor gidip gitmemek onlara kalmış artık kaybederim korkum yok aramasalar korkum yok Beyhan hocam ister dost ister akrabalar ister kan bağım ister eşim ister sevdim olsun okadar acı çektim ki seni öldürmeyen acı güçlendirir ölmedigime göre duygumu kaybettim...
Ben size çok teşekkür ederim. Şu anda özet geçtiniz hayatımı ve gerçekten bu videonuzun hayatımda çok şey deyişdireceğine emin ola bilirsiniz. İyiki izledim. Aklımdakı yüreğimdeki soruna çözümdü bu..💗
Beni seven kişiden uzaklaşma hali. Dogrudur hoca.m
Her saman ki gibi süpersiniz hocam
Benim değerli olmadığımı bana göstermek için pek çok defa üzerimden silindir gibi ezip geçtiler bu çabaları bana ne kadar değerli olduğumu kanıtladı
Kimse güzel tarafımı görmüyor ve sadece bir şeyler istiyorlar. Alsa vermek yok hep almak var. Ve bu kesinlikle benim sinir çizmeme hatamdan veya istemediğim bir şeye ses çıkarmamamdan.
Ailemin sadece beni eleştirilerini hatırlıyorum her yerde eleştiri görüyorum ve insanlar iltifat etse dahi yalan söylediğini düşünüyorum hatta ona karşı gelebiliyorum ve ona mesafe koyuyorum.