ΟΙ ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ: Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΝΑΒΟΥΡΗΣ απαγγέλει το ποίημα του Γιώργου Μυλωνογιάννη.

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ 2023
ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ - ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΠΟΙΗΣΗ
Στιγμιότυπο από τον γιορτασμό στο βιβλιοπωλείο ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ της Λιβαδειάς σε συνεργασία με το ΤΡΟΦΩΝΙΟ ΩΔΕΙΟ.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΥΛΩΝΟΓΙΑΝΝΗΣ
Οι ονειροπόλοι
Νικημένοι... Και όμως δεν δώσαμε μάχη
μήτε καν στον ορίζοντα φάνηκε εχθρός,
ενώ θα 'πρεπε να 'μαστε πάντοτε μπρος,
σε σκιές και σε φάσματα στρέφουμε ράχη...
Η δειλία χαράζει το κάθε μας βήμα
κι' όλοι ζούμε με τ' όνειρο κάποιας φυγής,
μας πειράζει στα μάτια το φως της αυγής,
τραγουδάμε το χάρο, ποθούμε το μνήμα.
Μεθυσμένοι... Χωρίς ούτε στάλα να πιούμε,
τη φωτιά μας δε σβήνει κανένα πιοτό,
θα 'ρθει ώρα να βρούμε τη λήθη σ' αυτό,
τώρα όμως δεν ξέρω και μεις τι ζητούμε.
Στο μεθύσι μας πάνω πιστεύουμε αλήθεια
ότι γίναμε κι όλας καινούριοι Θεοί,
τη ζωήν, ως τη ζούνε οι άλλοι θνητοί
τη χλευάζουμε σαν μια χυδαία συνήθεια...
Γελασμένοι... Δεν το 'χαμε πριν καταλάβει,
πως μια μέρα θα 'ρχόνταν αυτός ο καιρός,
που κι ο ύστατος φίλος θα ήταν νεκρός...
Η ζωή δεν προσφέρει, ζητάει να λάβει.
Διαρκώς αυταπάτες και πάντα στο χέρι
λίγα πούπουλα, θύμηση μόνο σκληρή
της χαράς που πετάει και φεύγει ιλαρή
στον ορίζοντα πέρα, λευκό περιστέρι.