Hoe ouder ik werd,hoe meer onderzoek ik zelf heb verricht naar mijn Indische roots,en naar het verleden. Nu pas, 59 jaar oud, voel ik mij ook echt Indisch. En begrijp ik zoveel uit mijn jeugd dat ik geen plek kon geven. Zo herkenbaar wat er wordt verteld. Dank je wel. An Indo Dutchie living in Germany.
Dank je Wouter Muller , Ik hoop dat je ooit nog de hand mag schudden, Mijn (Blanda) gezin was BEVRIEND met een Indonesish gezin (Mijn ouders halen nog steeds eten bij klein Java Breda) , Ome Fred Karoending was een volbloed Javaan en moest weg in 1961 van Papua Nieuw Gienea met zijn vrouw tante Netty . Ome Fred Karoending moest weg omdat hij in een Jappenkamp had gezeten omdat hij de photograaf was voor de Nederlanders. Ik deel geen DNA met hem , maar hij was mijn favorite oom 💕💕💕
In 1975 verliet ik Nederland voor Canada. Met vrouw en 2 dochters ging ik me vestigen in Ontario. Nu 46 jaar later, en dit video kijk, hoor ik wel dat ik, mijn broers en zusters, erg gelukkig zijn, dat onze ouders nooit iets verzwegen hadden over wie ze zijn en waarom ze de keuze gemaakt hadden om naar Nederland te gaan. Al hoewel we in Indonesie gewoond hadden, waren mijn ouders en wij altijd Nederlands opgevoed. We wisten niet beter of eens gaan we naar Nederland. Dat was gewoon in ons geheugen ingeprent. Dus hadden we nooit vragen over het "HOE en WAT!" We wisten gewoon, dat het zo is. Als ik zo op Facebook lees en dan dit soort videos zie, dan hoor ik wel dat mijn familie een van de weinigen zijn, waarvan hun ouders ons gewoon alles vertelde. Luck, I guess!?
het is waar in iedere indo huist een drama mijn man ( 1e gen indo) heeft alles zelf meegemaakt, ....goed dat jij het ook doorgeeft , ik probeer het voor hèm!
3:48 ....dat land is hun afgenomen .....door wie vraag ik me af. In indo ( half / gemeng bloed ) kan geen keuze maken , emotioneel of cultureel , je zult altijd deel uitmaken van jouw afkomst. Wel politiek en economisch moet men soms persoonlijke keuze maken , en dit geval geldt dit ook voor de Indische Nederlander. Ik zeg altijd deze ; de Indische Nederlander zijn de verliezer , de Indonesiers hebben hun vrije land gekregen die zij jaren moeten strijden en betalen met leven en bloed.....uiteindelijk de vrije Republik Indinesia....en de volbloed ( totok ) Nederlander die gaan gewoon terug naar waar zij oorspronkelijk vandaan kwamen en geen probleem niets of nauwelijks moeten aanpassen geen last van discriminatie en de Indo's waar staan ze dan ? Ik zelf ook een " indo " geboren in Indonesie omdat mijn vader destijd de keuze maakte om de republiek te dienen als leger officier , want hij zag geen mogelijke toekomst voor hem ( persoonlijk ) in Nederland van wege racisme en de status tweede rangs burger ( nu heet dat Allochtoon ) en ik bergrijp hem nu beter mbt zijn keuze destijd ( want hij had een ras echte Amsterdaamse vader en indische moeder ) Mijn vader had goede cariere gemaakt hier In Indonesie en wij waren heel goed geacepteerd door iedereen hier op Sumatra. Na mijn ervaring met Nederland en Nederlander ( bijna 50 jaar in Nederland te mogen wonen ) kan ik nu wel vertellen dat Indonesier over het algemeen niet hartdragend en racistische volk zijn , heel wat anders dan blank Nederland. Ik persoonlijk heeft geen Indisch gevoel dat gevoel ken ik niet. Ik zie me zelf als een persoon met gemengd bloed en heeft weinig moeite om met beide rassen ( nederlander en Indonesier ) te moeten samenleven , er zitten beide in mij....en ik voel mij rijk en ik kies ook niet zowel Nederland en Indonesia is mij dierbaar ook de mensen . Na mijn pensioeneering ben weer sinds 7 jaren gaan wonen in de west kust van Sumatra ....mooi land ....vriendelijke mensen en zeer befaamd om hun keuken. Mijn boodschaap is deze ; verwacht erkenning en begrip van niemand , leef je eigen leven maakt je eigen keuze wat jij denk de beste is voor jouw en wees niet hartdragend , gedurende mijn verblijf in Nederland had ik genoeg vervelende dingen meegemaakt ( kan een boek erover schrijven ) maar je moet het zo zien , de mensen zijn niet wijzer en gellukig zijn er ook een paar goeie tussen.
Mij werd veel duidelijk door mijn tante mijn opa was haar oom dus een nicht van mijn pa maar ik noemde haar tante ook door haar ben ik ook in contact gekomen met mijn tante en nichtjes in Apeldoorn ik voel me zeker indo ben trots daarop en via een foto van mijn oma
Mijn familie heeft zich al in indie aan de hollander s moeten aanpassen daarom zijn wij zo goed aangepast daar kunnen veel asielzoekers van leren waar van de meeste niet aanpassen
Hoe ouder ik werd,hoe meer onderzoek ik zelf heb verricht naar mijn Indische roots,en naar het verleden. Nu pas, 59 jaar oud, voel ik mij ook echt Indisch. En begrijp ik zoveel uit mijn jeugd dat ik geen plek kon geven. Zo herkenbaar wat er wordt verteld. Dank je wel. An Indo Dutchie living in Germany.
Nog bedankt Wouter, nog bedankt!
Zo mooi Wouter, hoe je woorden geeft aan dit thema. Dank daarvoor.
Hij heeft helemaal gelijk, indo/indisch zijn is een gevoel. Wij zijn geen Nederlanders, geen Indonesiers, wij zijn indo's!
Dank je Wouter Muller , Ik hoop dat je ooit nog de hand mag schudden, Mijn (Blanda) gezin was BEVRIEND met een Indonesish gezin (Mijn ouders halen nog steeds eten bij klein Java Breda) , Ome Fred Karoending was een volbloed Javaan en moest weg in 1961 van Papua Nieuw Gienea met zijn vrouw tante Netty . Ome Fred Karoending moest weg omdat hij in een Jappenkamp had gezeten omdat hij de photograaf was voor de Nederlanders. Ik deel geen DNA met hem , maar hij was mijn favorite oom 💕💕💕
In 1975 verliet ik Nederland voor Canada. Met vrouw en 2 dochters ging ik me vestigen in Ontario. Nu 46 jaar later, en dit video kijk, hoor ik wel dat ik, mijn broers en zusters, erg gelukkig zijn, dat onze ouders nooit iets verzwegen hadden over wie ze zijn en waarom ze de keuze gemaakt hadden om naar Nederland te gaan. Al hoewel we in Indonesie gewoond hadden, waren mijn ouders en wij altijd Nederlands opgevoed. We wisten niet beter of eens gaan we naar Nederland. Dat was gewoon in ons geheugen ingeprent.
Dus hadden we nooit vragen over het "HOE en WAT!" We wisten gewoon, dat het zo is. Als ik zo op Facebook lees en dan dit soort videos zie, dan hoor ik wel dat mijn familie een van de weinigen zijn, waarvan hun ouders ons gewoon alles vertelde. Luck, I guess!?
Dank Wouter voor dit duidelijke verhaal en voor mijn eerste gitaarlessen
het is waar in iedere indo huist een drama mijn man ( 1e gen indo) heeft alles zelf meegemaakt, ....goed dat jij het ook doorgeeft , ik probeer het voor hèm!
Mooi verteld! 🌹
Helemaal waar!
Heel mooi gesproken.
mooi en verdrietig, maar duidelijk en leerzaam
Ben trots op mijn Indische roots!!❤️
Jammer dat mijn ouders niet meer leven. Ik heb nog zoveel vragen.
3:48 ....dat land is hun afgenomen .....door wie vraag ik me af.
In indo ( half / gemeng bloed ) kan geen keuze maken , emotioneel of cultureel , je zult altijd deel uitmaken van jouw afkomst.
Wel politiek en economisch moet men soms persoonlijke keuze maken , en dit geval geldt dit ook voor de Indische Nederlander.
Ik zeg altijd deze ; de Indische Nederlander zijn de verliezer , de Indonesiers hebben hun vrije land gekregen die zij jaren moeten strijden en betalen met leven en bloed.....uiteindelijk de vrije Republik Indinesia....en de volbloed ( totok ) Nederlander die gaan gewoon terug naar waar zij oorspronkelijk vandaan kwamen en geen probleem niets of nauwelijks moeten aanpassen geen last van discriminatie en de Indo's waar staan ze dan ?
Ik zelf ook een " indo " geboren in Indonesie omdat mijn vader destijd de keuze maakte om de republiek te dienen als leger officier , want hij zag geen mogelijke toekomst voor hem ( persoonlijk ) in Nederland van wege racisme en de status tweede rangs burger ( nu heet dat Allochtoon ) en ik bergrijp hem nu beter mbt zijn keuze destijd ( want hij had een ras echte Amsterdaamse vader en indische moeder )
Mijn vader had goede cariere gemaakt hier In Indonesie en wij waren heel goed geacepteerd door iedereen hier op Sumatra. Na mijn ervaring met Nederland en Nederlander ( bijna 50 jaar in Nederland te mogen wonen ) kan ik nu wel vertellen dat Indonesier over het algemeen niet hartdragend en racistische volk zijn , heel wat anders dan blank Nederland.
Ik persoonlijk heeft geen Indisch gevoel dat gevoel ken ik niet. Ik zie me zelf als een persoon met gemengd bloed en heeft weinig moeite om met beide rassen ( nederlander en Indonesier ) te moeten samenleven , er zitten beide in mij....en ik voel mij rijk en ik kies ook niet zowel Nederland en Indonesia is mij dierbaar ook de mensen .
Na mijn pensioeneering ben weer sinds 7 jaren gaan wonen in de west kust van Sumatra ....mooi land ....vriendelijke mensen en zeer befaamd om hun keuken.
Mijn boodschaap is deze ; verwacht erkenning en begrip van niemand , leef je eigen leven maakt je eigen keuze wat jij denk de beste is voor jouw en wees niet hartdragend , gedurende mijn verblijf in Nederland had ik genoeg vervelende dingen meegemaakt ( kan een boek erover schrijven ) maar je moet het zo zien , de mensen zijn niet wijzer en gellukig zijn er ook een paar goeie tussen.
En indo
Nederlandse mensen hebben ook geen schone lei terwijl ze denken dat ze zich goed voordoen in de wereld
Mij werd veel duidelijk door mijn tante mijn opa was haar oom dus een nicht van mijn pa maar ik noemde haar tante ook door haar ben ik ook in contact gekomen met mijn tante en nichtjes in Apeldoorn ik voel me zeker indo ben trots daarop en via een foto van mijn oma
Hoe ouder je wordt hoe meer je wilt ontdekken waar je wortels liggen het is je recht omdat te weten ik ben trots op mn afkomst
Mijn familie heeft zich al in indie aan de hollander s moeten aanpassen daarom zijn wij zo goed aangepast daar kunnen veel asielzoekers van leren waar van de meeste niet aanpassen