Girişte söylenen sözler empati yapmaktan benliğini kaybedenlere, kötü şeyleri silip reddedenlere yazılmış... Şarkı acı çeken birinin bunu ortadan kaldırmak istediğini ama yapamadığını, üzüntüsünü, pişmanlıklarını, kızgınlığını ve utancını anlatıyor. Evanescence'nin en eski şarkılarından ve pek bilinmeyen bir şarkı ama anlattıkları, yaşattıkları, hissettirdikleri bambaşka özellikle sondaki " Ohh it all away" kısmı... Şarkı her şarkısı gibi her dinlediğinde farklı hisler uyandırıyor insanda. Amy Lee çok ayrı boyutta bir insan. Klip de çok güzel olmuş çeviri için ve klip için teşekkürler eline sağlık
Şarkı çok eski ve içten, zaten Spotify gibi platformlarda da bulunmuyor. Bu bilinmeyen hazineyi bulduğumda çok garip hissetmiştim. Çok değerli bir şey keşfettiğimi düşünmüştüm ama aynı zamanda sözlerin bu kadar ağır olması zorluyordu. Beğenmene sevindim bu arada, rica ederim.
yakın zamanda, yakın zaman dediğim de 6 ay oluyor, hayatımda çok büyük bir yeri olan, yerini büyük bir özenle hazırlayıp çiçeklerle döşediğim biri sessiz sedasız çıktı gitti. hiçbir şey söylemeden, habersiz. aylarca "neden?" sorusu ile boğuştum, bu soru çok zehirli çünkü bir sürü farklı can yakıcı soruya sebep oluyor ve sonsuz bir döngüde sıkışıyor insan. zaman geçti, her zaman diyorum zaman unutturmuyor ama uyuşturuyor. ben de uyuştum. asla kapanmayacağını düşündüğüm yara üzerine attığım dikişlerle kapandı, yanmaya devam etti ama en azından kanamayı bıraktı. birçok evreden geçtim ; şok evresi, kabullenmeme evresi, depresyon evresi, sorgulama evresi, kabullenme evresi, intikam evresi, her şeyi kendi içinde hallettiğini sanma evresi ve daha yazamadığım kadar çoğu... sanırım bugün bu evrelerin hepsine bir son verdim ve gerçekten bitirdim, hatta artık sanırım da demeyeceğim gerçekten bitirdim. geçen hafta bu olay ile alakasız çok zor bir hafta geçirdim, geçmişte yaşadığım şeyleri tekrar yaşamaya başladım ve aynı hataları tekrar ettim, bu beni ölesiye korkuttu çünkü geçmişteki ben ile hiç barışık değilim. ama şimdi diyorum ki son evreyi de tamamlamak için geçen haftanın olması gerekiyormuş. geçen hafta yaşadığım şeyler çok büyük aydınlanmalara yol açtı bende. psikopatça ya da delice gelebilir, bilmiyorum çünkü bana normal gelmiyor ama benim çok büyük bir empati yeteneğim var. bu bildiğimiz empatik insanlardan da öte bir şey, ben konuştuğum kişinin anlattığı şeylerle bir bütün oluyorum resmen. olumlu ve güzel şeylere karşılık vermek çok güzel ve kolay lakin konuştuğum kişi eğer olumsuz olursa ki burada bir parantez açacağım : ( umutsuzluğa düşmek normal. her günümüz mükemmel geçemez, hep olumlu olamayız. ne kadar olumsuzluğa düşsek de önemli olan hâlâ umutlu olabilmek. karanlıkla olsak bile küçücük bir ışığa tutunabilmek. en umutlu insanlar, hayatlarının bir döneminde muhakkak umutsuzluk bataklığına batmıştır.) yani demek istediğim şey sürekli umutsuz olan, olumsuz ve negatif, her şeyden şikayet eden kişiler. böyle insanlarla iletişimde olmak bana çok zarar veriyor çünkü şikayet ettiği veya stres yapıp endişe duyduğu şey her neyse ondan yüz kat daha çok endişeleniyor ve kendi sorunummuşçasına içselleştirip dert ediniyorum. bu yüzden delilik demiştim, biliyorum akıl kârı değil ama ben böyle biriydim ve bu ne yaparsam yapayım hâlâ içimde olan bir şey. işte geçen hafta sonrası bunun farkında olup hayatımda büyük değişikler yaptım. küçük küçük adımlarla başladım. elbette sevdiğim biri bir sorununu anlattığında dinleyip yardımcı olmaya çalışıyorum lakin o sorunu kendi sorunummuşçasına yaşamıyorum, onun için yapabileceğimi yapıp gidiyorum. diğer türlü onun olumsuz enerjilerini kendime çekiyordum ister istemez ve o hafifliyordu, bense almamam gereken şeyleri aldığımdan ki bu sadece bir tane olmuyordu, gittikçe ağırlaşıyordum. eskiden koşarken artık yürümeye ve en sonunda tabiri caizse sürünmeye başladım, kaçınılmaz son geldi çattı ve ben düştüm. her şeyin farkında varıp ayağa kalkmam da düşüşüm sayesinde oldu, hep deriz ya kazanmak kaybetmekle başlar diye, gerçekten öyle oldu. ve artık hayatımda olmayan insanları düşünmeye, merak etmeye ve geçmişi geçmişte bırakıp ilerlemeye başladım, aynı zamanda da hayatımda olan insanların olumsuzluklarından korumaya başladım kendimi. her iki durumda da bana zarar veren enerjilerden kaçmış oldum ve içimdeki ışığı daha da çok patlattım böylece, dün de bir rüya gördüm, bunu ilk kez söyleyeceğim kendime de birisine de. rüyamda o geliyordu ve kollarını açıyordu, yaptığı her şeye rağmen tekrar ona sığınmamı bekliyordu çünkü ondan vazgeçip onu artık düşünmediğimden dolayı o ışığımı kaybedince yolunu şaşırdı ve bu sefer kendisi geldi bana. ancak ben kafamı çevirip oradan uzaklaştım ve hiç umursamadan gitti çünkü o her zaman giderdi. gelişinden bile gidişi belli olan biriydi. o kadar umursamaz ve duygusuzdu. rüyamda bile. ben onun gibi yapamam çünkü kaçmayı sevmiyorum, konuşup her şeyi çözme taraftarıyım. ama gidenler de bize gitmeyi öğretiyor, buna inanıyorum. bugün gördüğüm rüya sonrası onunla ilgili çok fazla şey çıktı karşıma, sanki evren son bir sınav yapıyordu bana, "bakalım hâlâ aynı tepkileri verecek misin yoksa gerçekten atlattın mı,başardın mı?" diyordu adeta. ve ben başardım. sanırım da demiyorum artık, çünkü gerçekten başardım. onun ve diğer herkesin gereksiz yüklerini attım üzerimden ve tekrar nefes almaya başladım. ay çiçeğime her şey için teşekkürlerimi sunuyorum. lütfen derin bir nefes alın ve geçmişi tıpkı ayakkabı bağcığınız gibi çözün, gitsin. bitsin.
Kanalını bu kadar geç fark ettiğim için pişmanlık duyuyorum, hiçbiri öylesine yapılmamış, ruhundan kattığın parçalarla çok farklı ve güzel olmuşlar. Kanalından dinlediğim de şarkılar daha anlamlı geliyorlar, eline sağlık her videon için
Çok severim. Bazen dinlemek için insanda güç olması gerekiyor bence çünkü çok ağır hissettirdikleri. Amy’nin vokallerdeki hissi geçirişi muazzam. Özellikle gitarlar girdikten sonraki “Can’t scream it all away, oh it all away oh it all away….” kısmı kelimenin tam anlamıyla VURUYOR beni. Tıpkı diğer yapıtları gibi bu da bir başyapıt. Üstelik efsanelerden biri. 🖤
"en çok da gecelerimi özledim, kapkaranlık olmayan gecelerimi... " bu şarkıyı bu aralar çok fazla dinliyorum ve açıklamayı yeni okudum, daha az önce yazdığın cümlenin çok benzerini yazmıştım ve senin de yazdığını görünce çok şaşırdım. bana ne oluyor bilmiyorum, erkenden uyuyorum ama ne kadar uyursam uyuyayım asla uyanamıyorum, kaç gecedir uykumda çığlık attığımı söylüyor annem ama hiçbir şey hatırlamıyorum, normalde dinlenmek için uyuruz ama ben sanki uykumdayken büyük bir savaşa giriyorum ve uyanınca dinlenmiş olmak yerine daha da yorulmuş olarak kalkıyorum. doğru düzgün hatırlamadığım bir sürü rüya görüyorum, karmakarışık rüyalar ve hepsi zihnimi çok yoruyor. nuits sombres diye bir yazı paylaşırdım her gece, karanlık geceler demek, o kadar karanlık bir gece olsun ki rüya bile görmeyin ve çok güzel bir uyku çekin anlamındaydı ama hatırlayamadığım kadar uzun süredir karanlık bir gece yaşamıyorum. bana ne oluyor bilmiyorum, gizliden gizliye bir sorun var ve ben bunu bilmesem de vücudum tepki gösteriyor. kapkaranlık gecelerime geri dönmek ve aldığım nefeslerini bana yettiği eski zamanlarıma dönmek istiyorum... bunun için ne kadar ağır bir bedel ödemem gerekirse gereksin ödeyeceğim ve buna neden olan herkes karşılığını alacak. ha şimdi ha yarın. ama ben iyi olacağım.
Ruh ikizin olabilir... İkiz alev de derler... İtme çekme donguleri var.. Gelip gitme sebebi bu yüzden...Ben mart ayında ikiz alev uyanışi yaşadım...aybi klipteki kartlar gbi önce olum sonra denge ve yukseliş kavusma donguleri başlıyor... Tabi bu dongulerin süresi sana bağlı...geçmişinden çocukluğuna kadar ruhunu sifalandirman gerekiyor...ruhsal uyanış ve ikiz alev ile ilgili arastirma yap belki aradığın soruların cevabı orda olabilir... 🙏
Çektiğin görüntüler bana çok nostaljik hissettirdi yaşamadığım bir yaşamın bana böyle hissettirmesi biraz tuhaf , çok güzel bir video olmuş eline sağlık...
Uzun zamandır beni bu kadar etkileyen bir video izlediğimi hatırlamıyorum. Şarkı apayrı bir nokta zaten ama video ve atmosferi beni bambaşka bir noktaya taşıdı. Uzun zamandır veremediğim soluğu vermiş gibi hissettim bu video sayesinde. Göğsümdeki ağırlığın kalktığını ve yeniden nefes alabildiğimi hissettim. Bunun için teşekkür ederim 🖤
Kayboluyorum. Sonsuz bir boşlukta gibiyim. Her şey o kadar acıtıyor ki... En ufak şeyden bile etkilenen şu naciz bedenim çok yoruldu. Böyle bir hayatı ben seçmedim. Bunların olmasını da. O kadar kötüyüm ki. Her gün ağlamaktan yoruldum. Yapabileceğim bir şey olmamasından... Elimden hiçbir şey gelmiyor kendimi düzeltmek için. Gözyaşlarımla boğulurken denizde mi ölüyorum bu acı ne böyle? Kimse duymuyor ne kadar konuşsam da. O kadar çaresiz hissediyorum ki. Kimse yok. Sadece ben varım. Ve kendimi her geçen gün ölüme hazırlıyorum. Varolmanın saçmalığı ile yüzleşiyorum. Sonsuz bir boşlukta kaybolmak istiyorum. Daha fazla dayanamıyorum. Çabalayamıyorum. Hislerim o kadar ağır ki... Bu ağır yükü taşıyamıyorum. Yakında buna son vereceğim. Canım ne kadar yansa da, buna mecburum.
daha yeni ayrildik ayrilan bendim cunku ikimizde birbirimizi uzuyoduk ve farkindaydik. Onun icin ideal bi kiz degildim daha sessizim yaninda cok agir duruyorum o bunun dogru olmadigini soylerdi ama baskalarina baktiginda anlardim gozlerinden okulda olan ciftlere bakip onun da o ciftler gibi daha yakin temasta olmak istedigini anlardim ama yapim bu degildi herkesin ve ogretmenlerin yaninda ona sarilmaya utanirdim ve bunu istemezdim keske isteseymisim,ama onu sevdigim den emindim o her ne kadar kabul edip hissetmesede ve bana guvenmesede ben ona hep guvendim,ama o onu aldatabilcegimi dusunurdu hep halbuki ben ondan ayrilirken bile ne kadar cok uzulcegini bilerek vicdan azabi cektim.O kadar cok ozluyorum ki onu..
Dayanacak gücüm kalmadı. Bugün doğum günüm. Ve neden varolduğumu sorguluyorum. Hiç iyi değilim. Asla huzurlu değilim. Bitmeyecek bir ızdırap gibi sanki. Geçmiyor asla. Çok kötü hissettiriyor. Yıkıyor, döküyor, yok ediyor. O son bulmadan ben son bulmak istemiyorum...
Klip çok güzel olmuş. Ayrıca o kadar anlamlı ki yorumları okurken dilim tutuldu bu kadar yaşanmışlıklar bu kadar hayati çöküşler. Ve herkes susmuş şarkı konuşurken sadece gözleri uzaklara dalarak dinleyen, yaşayan insanlar. Cidden şarkılar ve melodilerin etkisi bambaşka bir boyuta açılan bir kapı misali.
cok agir drama cok depresif ve aci verici bir sarki ama Arabeski hatirlatan sarki sözleri. Zaten bu kadinin sarkilarinda Arabesk kokuyor hep sözlerinde dikkat edilirse. agir Depresif Müslüm Emy
![Evanescence - Lithium [Türkçe Çeviri]](http://i.ytimg.com/vi/CQrJTJaKKZ4/mqdefault.jpg)
![Evanescence - Lithium [Türkçe Çeviri]](/img/tr.png)
Girişte söylenen sözler empati yapmaktan benliğini kaybedenlere, kötü şeyleri silip reddedenlere yazılmış... Şarkı acı çeken birinin bunu ortadan kaldırmak istediğini ama yapamadığını, üzüntüsünü, pişmanlıklarını, kızgınlığını ve utancını anlatıyor. Evanescence'nin en eski şarkılarından ve pek bilinmeyen bir şarkı ama anlattıkları, yaşattıkları, hissettirdikleri bambaşka özellikle sondaki " Ohh it all away" kısmı... Şarkı her şarkısı gibi her dinlediğinde farklı hisler uyandırıyor insanda. Amy Lee çok ayrı boyutta bir insan. Klip de çok güzel olmuş çeviri için ve klip için teşekkürler eline sağlık
Şarkı çok eski ve içten, zaten Spotify gibi platformlarda da bulunmuyor. Bu bilinmeyen hazineyi bulduğumda çok garip hissetmiştim. Çok değerli bir şey keşfettiğimi düşünmüştüm ama aynı zamanda sözlerin bu kadar ağır olması zorluyordu. Beğenmene sevindim bu arada, rica ederim.
Bu şarkı ,mutsuzluğun ve umutsuzluğun geçit töreni .
Sona gelindiğinde değil,sona giderken anlamlı
O kadar farklı ve özel bir şey söylemişsin ki ne diyeceğimi bilemedim...
"çabalamalı ve gerçek olmalıyız. "
Belki böyle iyi😢😂
Çoook eski bir şarkıyı yorumlaman ve klipleştirmen mükemmel. Defalarca dinledim ama ilk defa bugün senden dinledim. Emeğine sağlık…
Çok teşekkür ederim güzel yorumunuz için, iyi dinlemeler.
yakın zamanda, yakın zaman dediğim de 6 ay oluyor, hayatımda çok büyük bir yeri olan, yerini büyük bir özenle hazırlayıp çiçeklerle döşediğim biri sessiz sedasız çıktı gitti. hiçbir şey söylemeden, habersiz. aylarca "neden?" sorusu ile boğuştum, bu soru çok zehirli çünkü bir sürü farklı can yakıcı soruya sebep oluyor ve sonsuz bir döngüde sıkışıyor insan. zaman geçti, her zaman diyorum zaman unutturmuyor ama uyuşturuyor. ben de uyuştum. asla kapanmayacağını düşündüğüm yara üzerine attığım dikişlerle kapandı, yanmaya devam etti ama en azından kanamayı bıraktı. birçok evreden geçtim ; şok evresi, kabullenmeme evresi, depresyon evresi, sorgulama evresi, kabullenme evresi, intikam evresi, her şeyi kendi içinde hallettiğini sanma evresi ve daha yazamadığım kadar çoğu... sanırım bugün bu evrelerin hepsine bir son verdim ve gerçekten bitirdim, hatta artık sanırım da demeyeceğim gerçekten bitirdim. geçen hafta bu olay ile alakasız çok zor bir hafta geçirdim, geçmişte yaşadığım şeyleri tekrar yaşamaya başladım ve aynı hataları tekrar ettim, bu beni ölesiye korkuttu çünkü geçmişteki ben ile hiç barışık değilim. ama şimdi diyorum ki son evreyi de tamamlamak için geçen haftanın olması gerekiyormuş. geçen hafta yaşadığım şeyler çok büyük aydınlanmalara yol açtı bende. psikopatça ya da delice gelebilir, bilmiyorum çünkü bana normal gelmiyor ama benim çok büyük bir empati yeteneğim var. bu bildiğimiz empatik insanlardan da öte bir şey, ben konuştuğum kişinin anlattığı şeylerle bir bütün oluyorum resmen. olumlu ve güzel şeylere karşılık vermek çok güzel ve kolay lakin konuştuğum kişi eğer olumsuz olursa ki burada bir parantez açacağım : ( umutsuzluğa düşmek normal. her günümüz mükemmel geçemez, hep olumlu olamayız. ne kadar olumsuzluğa düşsek de önemli olan hâlâ umutlu olabilmek. karanlıkla olsak bile küçücük bir ışığa tutunabilmek. en umutlu insanlar, hayatlarının bir döneminde muhakkak umutsuzluk bataklığına batmıştır.) yani demek istediğim şey sürekli umutsuz olan, olumsuz ve negatif, her şeyden şikayet eden kişiler. böyle insanlarla iletişimde olmak bana çok zarar veriyor çünkü şikayet ettiği veya stres yapıp endişe duyduğu şey her neyse ondan yüz kat daha çok endişeleniyor ve kendi sorunummuşçasına içselleştirip dert ediniyorum. bu yüzden delilik demiştim, biliyorum akıl kârı değil ama ben böyle biriydim ve bu ne yaparsam yapayım hâlâ içimde olan bir şey. işte geçen hafta sonrası bunun farkında olup hayatımda büyük değişikler yaptım. küçük küçük adımlarla başladım. elbette sevdiğim biri bir sorununu anlattığında dinleyip yardımcı olmaya çalışıyorum lakin o sorunu kendi sorunummuşçasına yaşamıyorum, onun için yapabileceğimi yapıp gidiyorum. diğer türlü onun olumsuz enerjilerini kendime çekiyordum ister istemez ve o hafifliyordu, bense almamam gereken şeyleri aldığımdan ki bu sadece bir tane olmuyordu, gittikçe ağırlaşıyordum. eskiden koşarken artık yürümeye ve en sonunda tabiri caizse sürünmeye başladım, kaçınılmaz son geldi çattı ve ben düştüm. her şeyin farkında varıp ayağa kalkmam da düşüşüm sayesinde oldu, hep deriz ya kazanmak kaybetmekle başlar diye, gerçekten öyle oldu.
ve artık hayatımda olmayan insanları düşünmeye, merak etmeye ve geçmişi geçmişte bırakıp ilerlemeye başladım, aynı zamanda da hayatımda olan insanların olumsuzluklarından korumaya başladım kendimi. her iki durumda da bana zarar veren enerjilerden kaçmış oldum ve içimdeki ışığı daha da çok patlattım böylece, dün de bir rüya gördüm, bunu ilk kez söyleyeceğim kendime de birisine de. rüyamda o geliyordu ve kollarını açıyordu, yaptığı her şeye rağmen tekrar ona sığınmamı bekliyordu çünkü ondan vazgeçip onu artık düşünmediğimden dolayı o ışığımı kaybedince yolunu şaşırdı ve bu sefer kendisi geldi bana. ancak ben kafamı çevirip oradan uzaklaştım ve hiç umursamadan gitti çünkü o her zaman giderdi.
gelişinden bile gidişi belli olan biriydi.
o kadar umursamaz ve duygusuzdu.
rüyamda bile.
ben onun gibi yapamam çünkü kaçmayı sevmiyorum, konuşup her şeyi çözme taraftarıyım. ama gidenler de bize gitmeyi öğretiyor, buna inanıyorum. bugün gördüğüm rüya sonrası onunla ilgili çok fazla şey çıktı karşıma, sanki evren son bir sınav yapıyordu bana, "bakalım hâlâ aynı tepkileri verecek misin yoksa gerçekten atlattın mı,başardın mı?" diyordu adeta. ve ben başardım. sanırım da demiyorum artık, çünkü gerçekten başardım. onun ve diğer herkesin gereksiz yüklerini attım üzerimden ve tekrar nefes almaya başladım. ay çiçeğime her şey için teşekkürlerimi sunuyorum.
lütfen derin bir nefes alın ve geçmişi tıpkı ayakkabı bağcığınız gibi çözün, gitsin.
bitsin.
hayatımın büyük ihtimal en kalp kırıcı ilişki anılarını yaşıyorum, ve sözlerde kendime benzettiğim bir rahatlama buldum..
Bu çeviriyi atarken herkesin kendinden bir parça bulacağını biliyordum. Umarım senin "sürecin" çabucak biter ve iyileşirsin, tüm kalbimle 🖤
@@innocenttdevil çokk teşekkür ederim, çok değerlisin
Kanalını bu kadar geç fark ettiğim için pişmanlık duyuyorum, hiçbiri öylesine yapılmamış, ruhundan kattığın parçalarla çok farklı ve güzel olmuşlar. Kanalından dinlediğim de şarkılar daha anlamlı geliyorlar, eline sağlık her videon için
Çok severim. Bazen dinlemek için insanda güç olması gerekiyor bence çünkü çok ağır hissettirdikleri. Amy’nin vokallerdeki hissi geçirişi muazzam. Özellikle gitarlar girdikten sonraki “Can’t scream it all away, oh it all away oh it all away….” kısmı kelimenin tam anlamıyla VURUYOR beni. Tıpkı diğer yapıtları gibi bu da bir başyapıt. Üstelik efsanelerden biri. 🖤
"Hepsiyle savaşamam.
Umut ederek geçemem hepsini."
"en çok da gecelerimi özledim, kapkaranlık olmayan gecelerimi... " bu şarkıyı bu aralar çok fazla dinliyorum ve açıklamayı yeni okudum, daha az önce yazdığın cümlenin çok benzerini yazmıştım ve senin de yazdığını görünce çok şaşırdım. bana ne oluyor bilmiyorum, erkenden uyuyorum ama ne kadar uyursam uyuyayım asla uyanamıyorum, kaç gecedir uykumda çığlık attığımı söylüyor annem ama hiçbir şey hatırlamıyorum, normalde dinlenmek için uyuruz ama ben sanki uykumdayken büyük bir savaşa giriyorum ve uyanınca dinlenmiş olmak yerine daha da yorulmuş olarak kalkıyorum. doğru düzgün hatırlamadığım bir sürü rüya görüyorum, karmakarışık rüyalar ve hepsi zihnimi çok yoruyor. nuits sombres diye bir yazı paylaşırdım her gece, karanlık geceler demek, o kadar karanlık bir gece olsun ki rüya bile görmeyin ve çok güzel bir uyku çekin anlamındaydı ama hatırlayamadığım kadar uzun süredir karanlık bir gece yaşamıyorum. bana ne oluyor bilmiyorum, gizliden gizliye bir sorun var ve ben bunu bilmesem de vücudum tepki gösteriyor. kapkaranlık gecelerime geri dönmek ve aldığım nefeslerini bana yettiği eski zamanlarıma dönmek istiyorum... bunun için ne kadar ağır bir bedel ödemem gerekirse gereksin ödeyeceğim ve buna neden olan herkes karşılığını alacak. ha şimdi ha yarın. ama ben iyi olacağım.
Ruh ikizin olabilir... İkiz alev de derler... İtme çekme donguleri var.. Gelip gitme sebebi bu yüzden...Ben mart ayında ikiz alev uyanışi yaşadım...aybi klipteki kartlar gbi önce olum sonra denge ve yukseliş kavusma donguleri başlıyor... Tabi bu dongulerin süresi sana bağlı...geçmişinden çocukluğuna kadar ruhunu sifalandirman gerekiyor...ruhsal uyanış ve ikiz alev ile ilgili arastirma yap belki aradığın soruların cevabı orda olabilir... 🙏
Ne zamanki kendimi kötü hissetsem ben burdayim bu şarkıda.
Çektiğin görüntüler bana çok nostaljik hissettirdi yaşamadığım bir yaşamın bana böyle hissettirmesi biraz tuhaf , çok güzel bir video olmuş eline sağlık...
Uzun zamandır beni bu kadar etkileyen bir video izlediğimi hatırlamıyorum. Şarkı apayrı bir nokta zaten ama video ve atmosferi beni bambaşka bir noktaya taşıdı. Uzun zamandır veremediğim soluğu vermiş gibi hissettim bu video sayesinde. Göğsümdeki ağırlığın kalktığını ve yeniden nefes alabildiğimi hissettim. Bunun için teşekkür ederim 🖤
Bu kadar dokunabilmiş olmasına, sende de bir şeyler uyandırmış olmasına çok sevindim, düşüncelerini paylaştığın için ben teşekkür ederim. 🖤
Kayboluyorum. Sonsuz bir boşlukta gibiyim. Her şey o kadar acıtıyor ki... En ufak şeyden bile etkilenen şu naciz bedenim çok yoruldu. Böyle bir hayatı ben seçmedim. Bunların olmasını da. O kadar kötüyüm ki. Her gün ağlamaktan yoruldum. Yapabileceğim bir şey olmamasından... Elimden hiçbir şey gelmiyor kendimi düzeltmek için. Gözyaşlarımla boğulurken denizde mi ölüyorum bu acı ne böyle? Kimse duymuyor ne kadar konuşsam da. O kadar çaresiz hissediyorum ki. Kimse yok. Sadece ben varım. Ve kendimi her geçen gün ölüme hazırlıyorum. Varolmanın saçmalığı ile yüzleşiyorum. Sonsuz bir boşlukta kaybolmak istiyorum. Daha fazla dayanamıyorum. Çabalayamıyorum. Hislerim o kadar ağır ki... Bu ağır yükü taşıyamıyorum. Yakında buna son vereceğim. Canım ne kadar yansa da, buna mecburum.
❤
çok çok çok anlamlı ve çok güzel bir şarkı ama bu... ağlayacağım şimdi
Her zaman duygularini ifade etmekte zorlanmis biriyim. Ama bu sarki duygularima tercüman oluyor
Agir geliyor bu sarki ama iyiki var❤
daha yeni ayrildik ayrilan bendim cunku ikimizde birbirimizi uzuyoduk ve farkindaydik. Onun icin ideal bi kiz degildim daha sessizim yaninda cok agir duruyorum o bunun dogru olmadigini soylerdi ama baskalarina baktiginda anlardim gozlerinden okulda olan ciftlere bakip onun da o ciftler gibi daha yakin temasta olmak istedigini anlardim ama yapim bu degildi herkesin ve ogretmenlerin yaninda ona sarilmaya utanirdim ve bunu istemezdim keske isteseymisim,ama onu sevdigim den emindim o her ne kadar kabul edip hissetmesede ve bana guvenmesede ben ona hep guvendim,ama o onu aldatabilcegimi dusunurdu hep halbuki ben ondan ayrilirken bile ne kadar cok uzulcegini bilerek vicdan azabi cektim.O kadar cok ozluyorum ki onu..
bağımlısı oldum muhtesem olmus♡
emeğine sağlık videodaki görüntüler sana ait olduğunu duyucunca şaşırdım tebrikler sayende bu şarkıyı keşfetmiş oldum
Evet, kendi kaydettiğim görüntülerdi hepsi. Teşekkür ederim yorumunuz için 🖤
Sen harika bir kanalsın
Çok teşekkür ederim 🖤
🥺🥺 seni tanımıyorum ama seni seviyorum, iyi ki varsın ♥️
Hey, ben de seni tanımıyorum. Teşekkür ederim 🖤
Burasi izmir..Klibi kim çekti bilmiyorum ama 2 aydır yaşadıklarımı anlatıyor 😢onunla izmirdeyiz...kadersel durumlar yaşıyoruz sanırım.. Çok ağır...
Çeviri için teşekkürler ☁️
Ellerine sağlık...
Bazen bütün söyleyeceklerini başkaları söyler
Dayanacak gücüm kalmadı. Bugün doğum günüm. Ve neden varolduğumu sorguluyorum. Hiç iyi değilim. Asla huzurlu değilim. Bitmeyecek bir ızdırap gibi sanki. Geçmiyor asla. Çok kötü hissettiriyor. Yıkıyor, döküyor, yok ediyor. O son bulmadan ben son bulmak istemiyorum...
Klip çok güzel olmuş. Ayrıca o kadar anlamlı ki yorumları okurken dilim tutuldu bu kadar yaşanmışlıklar bu kadar hayati çöküşler. Ve herkes susmuş şarkı konuşurken sadece gözleri uzaklara dalarak dinleyen, yaşayan insanlar. Cidden şarkılar ve melodilerin etkisi bambaşka bir boyuta açılan bir kapı misali.
Teşekkür ederim güzel yorumun ve düşüncelerin için 💫
Bu şarkısının spotifyde olmasınu isterdim, o kadar derin ki. Cidden.. Bir de şarkının hikayesini nerede bulabilirim?
💜
cok agir drama cok depresif ve aci verici bir sarki ama Arabeski hatirlatan sarki sözleri. Zaten bu kadinin sarkilarinda Arabesk kokuyor hep sözlerinde dikkat edilirse. agir Depresif Müslüm Emy
Dil deprem daha fazlası lyzım size
Ölüm kartı yeniden doğuş.. klipteki kim acaba
Sübliminaller fark edilmiş :) Klipteki benim bu arada.
Tam benim alanım fark etmeden edemedim:).Güzel bir klip olmuş eline sağlık 🖤
Dalgınlıktan gece okumamıştım aciklamanı şimdi gördüm:)
@@melisagurocak49 Teşekkür ederim, beğenmene sevindim
@@innocenttdevil rica ederim 🖤Enerjinin yüksek ve güzel olduğu bir gün olsun
Lose control evanescence onun anlamını çok merak ediyorum cevirirmisiniz lütfen
Vaktim olursa bakabilirim, istek şarkı alamıyorum pek.
😆😆😆😆😆✌️✌️👉
??
😆😆😆😆😆😆👉