Wygląda na to, że każdy poziom bytu ma właściwą sobie świadomość. Ciekaw jestem, co sądzi Pan o takim rozwiązaniu: ua-cam.com/video/hWiXNHhoc44/v-deo.html
Psychiką czątek skojarzyła mi się że stanem. A połączenie wielu stanów z twoim wykładem o grze w życie. O wyłanianiu się stanie bardzo skomplikowanych struktur z bardzo prostych.
Witaj Dobry Człowieku ;-) Świetnie się Pana słucha, czy mówi Pan o nauce czy o filozofii. Przy okazji - znakomity dźwięk mimo spaceru na dworze (polu ;-)). Doskonale słychać było narrację a żadne dźwięki otoczenia nie przeszkadzały. Jak Pan to uzyskał?
Panie Łukaszu. Moje przypuszczenia są takie. Dam przykład Nas ludzi którzy zbudowani są z atomów pierwiastków lub ich części składowych. Aby powstał umysł te atomu muszą się z sobą porozumiewać. Ale aby się porozumiewać muszą mieć jakiś umysł lub coś do tego podobnego. Pozdrawiam Eugeniusz
✌ Zbyt "słaba" teza. ➡ Wszystko JEST umysłem! 🧐 Ciekawostka: jeden z platońskich poglądów można sprowadzić do stwierdzenia, że jest sobie gdzieś jeden intelekt tzw. czynny (właściwy), z którego korzystają inne intelekty, tzw. bierne, dzięki czemu możliwe jest w ogóle jakiekolwiek porozumienie na płaszczyźnie poznawczej. Św. Augustyn, jak się skrótowo uczy, przeniósł intelekt czynny do (w?) Boga, który miał być gwarantem spójności epistemologii. ✅ ALE: w odniesieniu do powyższego, dlaczego by nie uznać, że wszystko co istnieje, czyli Wszechświat, to jeden wielki umysł? I chyba na takim stwierdzeniu polegać będzie, w uproszczeniu, "silny" panpsychizm.
Twoja ciekawostka to monopsychizm. Plotyn, uczeń Platona, który stworzył neoplatonizm, zakładał że rzeczywistość to jedna dusza, którą nazywał - Jednia. Te duszę można zamienić na słowo świadomość/umysł. Z tej jednej świadomości wyłoniły się mniejsze, które w gruncie rzeczy należą do tamtej jednej. Monopsychizm zakłada po prostu, że rzeczywistość to jedna świadomość, a wszelkie jednostkowe świadomości są jej modyfikacjami
Jeśli założymy,że przyczyną umysłu jest świadomość , a nie na odwrót ,to ta teoria mogłaby mieć jakiś sens. Można założyć,że proto cząstki miały świadomość i łącząc się ze sobą stwarzają nowe wyższe świadomości lub na odwrót , że wszystko jest tak na prawdę jednym świadomym bytem ,który dzieląc się tworzy nowe świadomości . Teoria chociaż na pozór wydaje się absurdalna wcale nie musi taką być.
Gdyby tak było, to płetfal błękitny byłby najbardziej umysłowo rozwiniętym bytem, a ludzie więksi bardziej od małych. Doświadczenie pokazuje, że często bywa odwrotnie.
Ja mam trochę odmienny pogląd na świadomość. Można nazwać go "kwanpsychizm" i według mnie całkowicie rozwiązuje problem śmierci. Dlaczego nie uznamy, że świadomość lub psychika jest kwantem pewnego urojonego (celowo używam tego słowa) pola prawdopodobieństwa świadomości. Jednym słowem, każdy proces ma pewne prawdopodobieństwo stania się umysłem. Np. Wszyscy umrzemy, ale zauważmy, że nasze narodziny wiązały się w przeszłości z pewnym prawdopodobieństwem zaistnienia. Wnioskuje zatem, że wszystko co nie jest psychiką może nią być przy odpowiednio dostrojonych okolicznościach. Co jest fajne w tym poglądzie i co lubię najbardziej, to to że po naszej śmierci dalej istnieje pewne prawdopodobieństwo zaistnienia, chociażby związane z ograniczoną liczbą kombinacji w jaką może złożyć się sieć neuronowa.
Może zamiast spać i serii filozofuj jakiś dłuższy odcineczek o Marsie? w poprzednim mówiłeś o pierwszej wizycie i o tym, że w przyszłości kiedyś coś nam opowiesz o nim więcej. Podobnie jak o Tytanie i jego rzekomych "labiryntach"
Ten cały panpsychizm mógłby fajnie wytłumaczyć pomysły z ogólnie pojętej fantastyki, np. bardzo mi się kojarzy z Diuną. Natomiast jako tłumaczenie sobie tym rzeczywistości wygląda mi na kolejny w dziejach etap uogólniającego antropocentrycznego zmetaforyzowania nawarstwiających s ię "twardych" odkryć naukowych, ale tym razem zalane osiągnięciami psychologii, a wcześniej ewolucjonizmu, socjologii, kapitalizmu itp. Takie opisywanie pomieszczenia tylko po macaniu w ciemności w może nieco mniej grubych niż wcześniej rękawicach i z być może pamięcią o bledach poprzedników. W sumie to zdanie opisuje i metafizykę i naukę, aczkolwiek ta druga operuje już w skali megamiasta, a pierwsza to zawsze będzie w piwnicy czy innej celi(i dlatego trzeba tu myślą wykraczać tak daleko poza mury...)
Dla mnie to było dość skomplikowane. Te małe zaistnienia też mnie nie przekonują, bo to tak, jakby z zera łatwiej było przeskoczyć na malutką jedynkę niż na dużą jedynkę. Ładny ten panpsychizm, ale mam z nim problem jak z cywilizacjami pozaziemskimi: ich ewentualne istnienie generuje więciej pytań niż odpowiedzi. Okolica cudna😀
Wiem, że nie na temat, ale tak mnie to właśnie ukłuło- dlaczego istnienie innych cywilizacji miałoby generować więcej pytań? Pytam, bo uważam, że istnienie życia we wszechświecie, być może także tego inteligentnego, jest bardziej powszechne niż możemy to dziś sądzić. Pozdrawiam!
Okolica cudna, ale muszę chyba wstawać jeszcze o godzinę wcześniej, bo mnie rowerzyści rozpraszali. ;) Następnym razem spróbuję wstać na wschód słońca nad jeziorem, to dopiero będzie spacer. A co do zero i panpsychizmu - ja to raczej widzę tak, że tego zera miałoby po prostu nigdy nie być. Nasza duża jedynka wyłoniła się ze zsumowania bardzo wielu bardzo małych ułamków, co - taki przynajmniej jest argument - łatwiej zrozumieć niż wyłonienie się jedynki z bardzo wielu zer. A owe bardzo małe ułamki nigdy nie wyłoniły się z żadnego zera, bo nie ma w świecie niczego, co by było całkowicie "bezpodmiotowe". Kłaniam!
@@LukaszLamza racja, na to nie wpadłam, że psychiczność może być warunkami początkowymi, a nie dopiero wyłonić się z bezmyślnej materii... to się robi coraz bardziej ciekawe😀 miłego odpoczynku Panie Łukaszu 😀
@@dHempfler wiem, że jestem osamotniona w tym poglądzie, bo istnienie cywilizacji pozaziemskich to hipoteza kusząca a nawet intuicyjna, ale zakłada, że: 1. Życie jest powszechne we Wszechświecie - może tak jest, ale nic na ten temat na razie nie wiemy, bo znamy tylko jeden przypadek. 2. Ewolucja tak kieruje tym życiem, (a przypominam, że ewolucja nie ma celu oprócz trwania), aby powstała inteligencja i cywilizacja techniczna - może tak jest, ale na Ziemi przez większość czasu istniało życie jedynie w postaci drobnoustrojów, a bardziej zorganizowane organizmy, nawet dinozaury istniały miliony lat i żadna cywilizacja techniczna nie była im do szczęścia potrzebna. 3. Człowiek współczesny liczy sobie ok. 315 tys. lat jedynie, ale uważamy, że to my jesteśmy tym do czego dążył Wszechświat 14 miliardów lat, a nie np dąb Bartek, który istnieje równolegle z nami, cywilizacji technicznej nie wytworzył i ma chociaż tę cechę, że nie niszczy własnego środowiska na masową skalę. Innymi słowy, uważam, że na istnienie naszej cywilizacji złożyło się astronomicznie wiele przypadków, w tym uznanie przez dobór naturalny, że duży mózg jest lepszy niż np. ostre kły i pazury, ale z kolei nie za duży, bo neandertaczycy z większym mózgiem też wymarli. Po prostu strasznie małe prawdopodobieństwo, strasznie dużo zbiegów okoliczności, aby doprowadzić do powstania inteligencji, która nie jest potrzebna do trwania, ale niezbędna jest raczej do stworzenia cywilizacji technicznej. Dlatego więcej jest pytań, ale nie wykluczam niczego😀
@@zofiaagnieszkabiernacka826 Dzięki za długą odpowiedź :) Mam podobne wątpliwości, ale jednak to nieistnienie innego życia uważam za generujące więcej pytań. Pozdrawiam!
Trudno nie obawiać się podczas burzy przebywania na terenie zadrzewionym. Poczynając od nieprzyjemnego i niebezpiecznego smagania gałęziami po twarzy poprzez możliwość bycia przygniecionym przez konar lub nawet całe drzewo aż do porażenia piorunem. Filozofowie chyba z czystego "wolnego czasu" skierowują swój intelekt na manowce dla uzasadnienia nieróbstwa.
@@007arek "Umiłowanie mądrości" nie zawsze przekłada się na realną sprawdzalną wiedzę. Z biegiem czasu można przypisać geniusz kolejnemu filozofowi bo okazuje się że w czymś "miał rację" chociaż gdy się baczniej przyjrzeć to były to luźne niczym nie poparte pomysły typu "ja sądzę że jest tak".
@@lubomirpetrowpahuta Mało zaznajomiony jesteś z filozofią. Chyba nie powiesz, że logika była jedynie luźno rzucanymi pomysłami. Po drugie ten argument o tym, że któremuś filozofowi udało się trafić z opisem rzeczywistości tyczy się tak samo nauki. Problem w tym, że uczymy się tylko tych teorii które przetrwały.
Jak dla mnie to wszystko zakłada istnienie wolnej woli, która wg. mnie nie istnieje. "Iluzja" wolnej woli wynika ze złożoności układów, która jest w pewnym momencie tak wielka że nie potrafimy zrozumieć jakie procesy doprowadziły do "decyzji". Dodatkowo ta część naszego mózgu (a raczej proces na nim uruchomiony), który uważamy za "ja" nie ma wolnej woli w sensie podejmowania decyzji, to tylko "nazywacz/rozpoznawator rzeczy" dla innego głębszego procesu decyzyjnego dla, którego "ja" jest tylko kolejną cegiełką-elementem (bardzo ważną, może najważniejszą - ale tylko cegiełką) na której to podstawie "oblicza" decyzję. Proces "nazywacza" jest też wyposażony w podproces "racjonalizacji" - czyli udawania że to on podjął decyzję a nie coś ponad nim co nim kieruje.
Jasne, tak by to mniej więcej wyglądało w "standardowej metafizyce współczesności" i trudno zaprzeczyć, że to wszystko brzmi nieźle. Ale metafizyce wolno trochę więcej niż fizyce, a tu akurat moim zdaniem zdrowa porcja fantazji i swobody jest wręcz konieczna. Pozdr!
A powiedz mi, jak myślisz, co sprawia, że "nazywacz" czuje, że czuje? To też jakiś proces, czy coś innego? Jak to jest w ogóle możliwe, żeby coś odczuwać? Ten problem mnie nurtuje od dawna, może masz jakieś przemyślenia na ten temat?
@@LukaszLamza Ależ czemu nie, fantazja i metafizyka to nieodłączna cześć działania "nazywacza". Im bardziej jest on przekonany że ma na coś wpływ i lepiej nazywa rzeczywistość (tworzy modele świata, choćby fantastyczno metafizyczne) tym działa lepiej, a tym samym "worek mięsa" na którym jest uruchomiony. Mój "nazywacz" się z tym pogodził, że je jest tylko pasażerem. A przynajmniej mój wewnętrzny komputer tak to obliczył a "nazywacz" tak to zracjonalizował.
@@frustratzone8371 "Nazywacz" nic nie czuje. Dostaje pewne dane wejściowe, i generuje odpowiedź. A ponieważ uważa się za całość, "racjonalizuje" że musiał coś poczuć. Dane wejściowe mogą generować zmysły (np. oczy), albo też jakiś inny proces w mózgu (np wrażenie widzenia podczas snu, kiedy faktycznie nic nie widzimy). Nie wiem czy o taką odpowiedź Ci chodziło.
@@labinnah1979 Nie zrozumieliśmy się, pewnie nieumiejętnie opisałem o co mi chodziło. W ogóle nie odniosłem się do problemu "JA - jako bezwolny pasażer podświadomych procesów neurofizjologicznych";), tylko zapytałem o coś innego. Moja wina. Chodzi mi o to, że jako "ja", czyli ten Twój "nazywacz" jednak cos czuję. Kiedy np. usiądę na pinezce, to poczuję ból w pewnej części ciała. Czym jest "to co czuje, że czuje"? W jaki sposób w ogóle możemy doświadczać czegoś takiego jak odczucia/poczucia? Czy to też jakiś (pod)proces, czy coś innego? Zastanawiałeś się kiedyś nad tym, a jeśli tak, to ciekawi mnie jak to sobie tłumaczysz? Ja bym powiedział: "Czuję, więc jestem".;)
@@LukaszLamza w skrócie, reinkarnacja. Ja osobiście nie przebrnąłem do końca. Ale jak nie znasz tematu to warto liznąć. Choć jak dla mnie to jest religijny bełkot pod przykrywką new age, czy coś w tym stylu
Ależ oczywiście! Tylko w systemie Whiteheada byłoby to raczej "zaistnienie fotonowe", tj. maleńki akt autonomii psychicznej związany z wyłonieniem się kolejnego "pulśnięcia" na pewnej ścieżce czasoprzestrzennej, którą nazywamy fotonem. ;)
Szanowny Panie Łukaszu! Sądzę, że cały problem z panpsychizmem bierze się z jednoznacznego, a nie ANALOGICZNEGO traktowania świadomości na różnych poziomach bytu. Co sądzi Pan o takiej propozycji ujęcia tematu: ua-cam.com/video/hWiXNHhoc44/v-deo.html ?
Dzien dobry Chciałbym zadać pytanie . Będąc kompletnym laikiem zacznę od tego ze zaczęło się to od dźwięku i pewnego tekstu Alana Watts a , a także artykułu w Świecie Nauki. Artykuł opowiadał o kodzie DNA . Jak mało on się różni pomiędzy szympansami a ludźmi. Nawet owocówka ma więcej podobieństw niż mniej, o ile pamietam. Pomyślałem , ze skoro tak ciężko się jest dogadać z szympansem , i tak duzo nas jednak dzieli to być może zaawansowana obca cywilizacja może być zupełnie poza nasza możliwością poznania jeśli ich DNA jest na wyższym poziomie. Nasza świadomość może tego nie ogarnąć kolokwialnie. Poszedłem tym tropem w dół i pomyślałem o kamieniach. Czy one są świadome ? Tylko np na bardzo niskim poziomie bo gdy uderzyć kamień to jest reakcja. Dźwięk . Czasami nawet rezonuje i trwa… Idąc dalej tropem tym zastanawiałem się co to jest dźwięk dla odbioru psychicznego. Żyjemy w terazniejszosci( ? Czy na pewno) . Zeby słyszeć dźwięk , logicznie musimy mieć pamięć by zapamiętać zmieniająca się częstotliwość . Inaczej , wyobraźmy sobie brakupływu czasu , będzie to jak stały prąd. Potencjał jest ale brak „broomu” . To doprowadziło mnie do pytania czy Wszechświat jest inteligenty? Czy może nawet ma świadomość albo jeszcze dalej to właśnie to coś co ludzie nazywają Bogiem. Struktura w której wszystko się rozwija. Co jest wiec potrzebne by to zaistniało? Wymyśliłem ze pamięć ( a to istnieje wszędzie . Wszytko się powtarza , oscyluje zmienia kształt , układa się w kształt) i wymiana informacji. Grawitacja i reszta sił cała , w te które przenikają nas i interferują z tym z czego jesteśmy zbudowani. Zapomniałem pytania. Być może miało brzmieć czy to wlasnie reprezentuje panpsychizm? Pozdrawiam Roman
Co do rozdzielania świadomości ciekawa jest świadomość narodowa kiedyś miałem tym w szkole ale już nie pamiętam dokładnie tego, takie narody jak Chiny, Polska czy Francja mają świadomość bo mają dużo "neuronów" (obywateli), a jak wygląda to w małych państwach, czy taki Luksemburg lub Monako też mają świadomość? Od ilu obywateli naród może być świadomy?
Wg mnie koncepcja zbliżona do Castanedy, wg niego istnieją pasma emanencji świadomości pochodzące ze źródła i jesteśmy skupiskiem takich pasm, które po śmierci wracają do źródła i że naszym celem jest rozprzestrzenianie świadomości, a od sobie dodam zbierania doświadczeń życiowych. Wg niego wszystko posiada takie pasma, czasami więcej czasami mniej zależnie od rozwiniętej świadomości. Ale może źle zrozumiałem i chodzi o coś innego, gościu napisał ponad 10 książek, a mowa o tym jest w którejś w środku, chyba wewnętrznym ogniu.
Panie Łukaszu, polecał pan kiedyś książkę o ssakach, o które mówił pan, że jest świetna, bodajże w którymś odcinku czytamy nature, ale na copernicusie nie ma playlisty tej serii to się nie dokopię, jak się ta książka nazywała?
Hm, nie pamiętam, co polecałem, ale prawdopodobnie "Walker's Mammals of the World", R.M. Nowak, 2 tomy (wydanie VI, 1999). Wspaniała rzecz, chociaż trzeba się wykosztować tak ze 300-400 zł za egz. używany (zwróć uwagę na wydanie, warto poszukać wydania VI, bo jest znacząco większe i lepsze od poprzednich) - sama przesyłka zza granicy trochę wyniesie, bo to jest diabelnie ciężkie. Ale warto. Nie ma chyba drugiego czegoś takiego: każdy rodzaj (!) ssaków jest osobno opisany, większość przy tym b. dobrze zilustrowana. Opisy rzędów i rodzin są bardziej morfologiczne, są tam te wszystkie zęby, kości i gruczoły, ale opisy rodzajów są skoncentrowane na zachowaniu, trybie życie, organizacji społecznej etc., więc otrzymuje się naprawdę wspaniały wgląd w życie tych wszystkich stworzeń. Książka do wertowania, a wiedza tego typu bardzo wolno się starzeje, więc spokojnie może sobie leżeć na półce i służyć przez parę dekad.
Przy tej popularności chyba nie da się być incognito teoretycznie jedna na 4000 osób w Polsce powinna pana rozpoznać a uwzględniając ilość subskrypcji kanału Copernicus to jedna na 300 ale jak to się ma od praktyki nie mam pojęcia 🤔
A co gdyby np. drzewa wykorzystywaly system grzybni jako polaczenia neuronowego. I to razem tworzylo by taki jeden organizm . I ten system jest dosc skomplikowany,wystarczylby aby uzyskac swiadomosc ?
Człowiek ma skłonność do antropomorfizowania i patrzenia na rzeczywistość ze swojej subiektywnej perspektywy postrzegania świata. Jesteśmy ograniczeni naszymi zmysłami. Poprzez naukę udało się trochę wykroczyć poza to ograniczenie ale rzeczywistość może być (i na pewno jest) o wiele bardziej głęboka niż jesteśmy w stanie zapytać. Świat to nie tylko materia ale i zjawiska falowe, przestrzeń, być może ciemna materia i ciemna energia, o której czym jest nie wiemy, wzajemne oddziaływania, nawet do końca nie wiemy czym jest grawitacja. Atom można podzielić na kolejne składowe, te na kolejne. Moim zdaniem trudno wyodrębnić jakieś mikrostruktury z własnościami psychicznymi i nie możemy brać tylko materii pod uwagę w tym rozumowaniu. Nie ma też naukowej odpowiedzi na pytanie czym jest psychika, czym jest umysł i świadomość. Jednak "myślę, więc jestem". Zakładając, że własnością wszechświata jest "aspekt psychiczny" równie dobrze można przyjąć pogląd, że to nie małe "cegiełki psychiczne" tworzą bardziej złożone struktury, jak np. umysł człowieka, ale że to całość rzeczywistości jest świadomym umysłem, z którego wynikają mniejsze struktury.
To ostatnie to właśnie "kosmopsychizm". W metafizyce piękne jest to, że naprawdę "można przyjąć pogląd" i nie ma człowieka na świecie, który jest Ci w stanie zaprzeczyć. Metafizyka to jeden z ostatnich bastionów prawdziwej intelektualnej wolności, ot co.
@@LukaszLamza Tak, to prawda. I fajnie z kimś wymienić się myślami. Od dziecka mam naturę refleksyjną, a seria "Filozuj" daje ciekawe wątki do myślenia/filozowania. Najlepiej się myśli przy myciu naczyń albo sprzątaniu. Ręce coś robią, a myśl wolna fruwa;) Ps. I kto by pomyślał, że właśnie wtedy zgłębia tajemnice wszechświata;)
W swojej wędrówce mija Pan miejscami całe lany mozgi trzcinowatej. Zawiera ona znaczne ilości DMT (molekula duszy ). Zawsze zastanawiało mnie czemu akurat ona, czemu zawiera coś tak wyjątkowego, czyżby było to jakoś powiązane z poziomem świadomości u żywych organizmów. Uważa się, że każdy żywy organizm posiada i wykorzystuje tą substancję w swojej egzystencji. Podobno u ludzi najintensywniej podczas narodzin i śmierci.
ciekawe ,ale od tego filozofowania można zwariować ,myślę (a może nie ) odrzucam coraz więcej teorii w głowie ,mętlik w zasadzie wszystko na tym świecie można kwestionować , najtrudniej pogodzić sie z tym ze tak naprawdę nic nie wiemy ,a potem od nowa a może to możliwe wrrrrrr chyba zjem kromkę i pójdę do pracy , ale pewnie i tak strumienia myśli nie zatrzymam
0:00 panpsychizm to taka inna nazwa dla spirytualizmu? Chodzi mi o ten nurt szamański, wierzący, że wszystko ma duszę (albo ducha). Stąd duch kamienia, żaby i przodków.
@@maciejciemborowicz spirytualizm właściwie też nie. Spirytyzm być może, choć sam spirytyzm mieści się w pojęciu parapsychologia, razem z mieszaniną telepatii, reinkarnacja, życiu po śmierci, energią kosmiczną itp pl.wikipedia.org/wiki/Spirytualizm pl.wikipedia.org/wiki/Spirytyzm
Bardzo ciekawy temat, ale dla mnie niestety nie ma to większego sensu. Psychika nie ma, albo ma bardzo słabą definicję. Jakieś proto-psychiki etc. to dla mnie zbędne mnożenie bytów. Nic to nie zmienia i własnie nic nie tłumaczy, jedynie mapuje na nowy język. Równie dobrze mogę sobie nadać atomom, liścią, gałęzią dowolną cechę o dowolnej nazwie i powiedzieć, że wszystko posiada "X". Idąc za Twoją radą, spróbowałem z tego wyłuskać jakąś najlepszą intuicję panpsychiczną i jedyne co w tym faktycznie jest to świadomość. Także dla mnie panspsychizm redukuje się do problemu świadomości. Dzieki temu znika problem składania i ilości etc. Bo nie ma więcej lub mniej świadomości. Świadomość jest cechą procesu. Jeśli istnieje jakiś proces - to może on być świadomy lub nie. 0 lub 1. Mogą istnieć oczywiście różne procesy których jesteśmy świadomi etc. - świadomość bólu, smaku, emocji ale też jakiś metaprocesów - świadomość świadomości, świadomość własnego ja etc. Oczywiście to nie odpowiada na pytanie czym jest świadomość. Tego nie wiemy i to tutaj moim zdaniem tkwi nawiększa i najciekawsza zagadka, a nie w jakieś nieokreślonej "psychice". Chciałem się jeszcze odnieść do tych decyzji Whiteheda. Ponownie, ciakawa koncepcja ale ma chyba poważna wadę. Mówi on bowiem o Działaniu a nie o Decydowaniu. Zaleznie od konwencji terminologicznej - decyzja wymaga przetwarzania informacji. Aby przetwarzać informacja potrzebna jest pamięć. A do pamięci potrzebna jest zdolność do zmiany struktury. Zmiana struktury atomu - np. ułożenia kwarkóœ w jądrze - wiązałaby się z przemianą pierwiastka w inny. Takie zjawisko jets niemożliwe pod wpływem informacji, bo atom nei posiada nawet receptorów, można go jedynie zmodyfikowac fizycznie np. strzelając do niego promieniowaniem. Ale to żadna decyzja tylko działanie. Mózgu i komputery mogą podejmować decyzje, ale to też nie znaczy że są to decyzje wolne. Moim zdaniem nie są. Odnośnie MK i rozpadu promieniotwórczego. Jak sam zauważyłęś rozpad nie udowadnia WW a jedynie, jak już - nie wyklucza. Ale tutaj jest inny problem - czy da się w ogóle pomyśleć WW? Dlaczego Atom miałby akurat w danym momencie się rozpaść a nie w innym jeśli nie pod wpływem jakiegokolwiek oddziaływania. Wiemy, ze nie ma zdolności do przetwarzania informacji więc może to być oddziaływanie fizyczne jedynie. Dodam, że istnieją determnistyczne interpretacja MK. Fizyka nie tyle unieważnia determinizm tylko naszą możliwość poznania wszelkich przyczyn. Samo poznanie wpływa na tkankę wszechświata - tam naciśniesz to wyskoczy gdzie indziej, ale to nie znaczy, że proces jest niedeterministyczny.
@@metafizykawspoczesna6499 Dziękuje za zainetersowanie. Chętnie bym odpowiedział, ale nie doszukałem się w Pana wykładzie nawiązania do świadomości. Przynajmniej nie wprost. Musiałbym Pana prosić o rozwinięcie pytania i/lub podanie konretnych fragmentów wykładu.
![Indie, Wedy, Upaniszady [Czytamy Upaniszady #1]](http://i.ytimg.com/vi/TYZ8SM0EoYw/mqdefault.jpg)
![Indie, Wedy, Upaniszady [Czytamy Upaniszady #1]](/img/tr.png)
Intelektualny posiłek dla głodnych wiedzy.
Uwielbiam zastanawiać się nad takimi sprawami.
"Filozuj" rządzi.;) Znów bardzo fajny odcinek, skłaniający do własnego filozowania. Dzięki!:)
Dużo Lamży 😊 lubię to!
Witam, ostatnio obserwowałem kwitnącą lawendę, a nad nią latało dużo motyli, trzmieli i innych owadów. Również się nad tym zastanawiałem :)
I to są właśnie odpowiednie okoliczności przyrody do zadawania pytań. ;) Kłaniam.
O tak! Właśnie takich tematów brakowało na UA-cam. Dziękuję Panie Łukaszu.
Jak zwykle ciekawie. Prosto o trudnych sprawach. Dobrze, że chcę się Pan tym dzielić z innymi. Dzięki
Rewelacja, dziękuję.
Właśnie odkryłem to odnóże pana Lamży.....i jestem zachwycony👍👍👍🙂
Uwielbiam takie tematy. Często zastanawiam się nad tym skąd bierze się świadomość.
Wygląda na to, że każdy poziom bytu ma właściwą sobie świadomość. Ciekaw jestem, co sądzi Pan o takim rozwiązaniu: ua-cam.com/video/hWiXNHhoc44/v-deo.html
Dzień dobry zacny Łukaszu.
Psychiką czątek skojarzyła mi się że stanem. A połączenie wielu stanów z twoim wykładem o grze w życie. O wyłanianiu się stanie bardzo skomplikowanych struktur z bardzo prostych.
Witaj Dobry Człowieku ;-) Świetnie się Pana słucha, czy mówi Pan o nauce czy o filozofii. Przy okazji - znakomity dźwięk mimo spaceru na dworze (polu ;-)). Doskonale słychać było narrację a żadne dźwięki otoczenia nie przeszkadzały. Jak Pan to uzyskał?
Fajnie ze o tym myslimy
Ach. Fantastyczna rozkminka. Dzięki. (✷‿✷)
Dzień dobry :) no to zamieniam się w słuch - pozdrawiam serdecznie
Panie Łukaszu. Moje przypuszczenia są takie. Dam przykład Nas ludzi którzy zbudowani są z atomów pierwiastków lub ich części składowych. Aby powstał umysł te atomu muszą się z sobą porozumiewać. Ale aby się porozumiewać muszą mieć jakiś umysł lub coś do tego podobnego. Pozdrawiam Eugeniusz
✌ Zbyt "słaba" teza.
➡ Wszystko JEST umysłem!
🧐 Ciekawostka: jeden z platońskich poglądów można sprowadzić do stwierdzenia, że jest sobie gdzieś jeden intelekt tzw. czynny (właściwy), z którego korzystają inne intelekty, tzw. bierne, dzięki czemu możliwe jest w ogóle jakiekolwiek porozumienie na płaszczyźnie poznawczej. Św. Augustyn, jak się skrótowo uczy, przeniósł intelekt czynny do (w?) Boga, który miał być gwarantem spójności epistemologii.
✅ ALE: w odniesieniu do powyższego, dlaczego by nie uznać, że wszystko co istnieje, czyli Wszechświat, to jeden wielki umysł? I chyba na takim stwierdzeniu polegać będzie, w uproszczeniu, "silny" panpsychizm.
To by mialo nawet sens.gdyby zalozyc ze nasz swiat jest jakims fraktalem.
Twoja ciekawostka to monopsychizm. Plotyn, uczeń Platona, który stworzył neoplatonizm, zakładał że rzeczywistość to jedna dusza, którą nazywał - Jednia. Te duszę można zamienić na słowo świadomość/umysł. Z tej jednej świadomości wyłoniły się mniejsze, które w gruncie rzeczy należą do tamtej jednej. Monopsychizm zakłada po prostu, że rzeczywistość to jedna świadomość, a wszelkie jednostkowe świadomości są jej modyfikacjami
Jeśli założymy,że przyczyną umysłu jest świadomość , a nie na odwrót ,to ta teoria mogłaby mieć jakiś sens. Można założyć,że proto cząstki miały świadomość i łącząc się ze sobą stwarzają nowe wyższe świadomości lub na odwrót , że wszystko jest tak na prawdę jednym świadomym bytem ,który dzieląc się tworzy nowe świadomości . Teoria chociaż na pozór wydaje się absurdalna wcale nie musi taką być.
Gdyby tak było, to płetfal błękitny byłby najbardziej umysłowo rozwiniętym bytem, a ludzie więksi bardziej od małych. Doświadczenie pokazuje, że często bywa odwrotnie.
Ja mam trochę odmienny pogląd na świadomość. Można nazwać go "kwanpsychizm" i według mnie całkowicie rozwiązuje problem śmierci. Dlaczego nie uznamy, że świadomość lub psychika jest kwantem pewnego urojonego (celowo używam tego słowa) pola prawdopodobieństwa świadomości. Jednym słowem, każdy proces ma pewne prawdopodobieństwo stania się umysłem. Np. Wszyscy umrzemy, ale zauważmy, że nasze narodziny wiązały się w przeszłości z pewnym prawdopodobieństwem zaistnienia. Wnioskuje zatem, że wszystko co nie jest psychiką może nią być przy odpowiednio dostrojonych okolicznościach. Co jest fajne w tym poglądzie i co lubię najbardziej, to to że po naszej śmierci dalej istnieje pewne prawdopodobieństwo zaistnienia, chociażby związane z ograniczoną liczbą kombinacji w jaką może złożyć się sieć neuronowa.
Jest teoria ze wręcz istnienie wszechswiata to jest taka anomalia w niebycie, fluktuacja doskonalem prozni itd
@Feanor Aglarion wołam Cię :D
Ale to nie wszystko ma umysł, wszystko oddzielnie, lecz umysł ma wszystko, relacyjnie.
Świetna pogadanka/wykład! Wielkie dzięki! Mam jedno pytanie: czy istnieje kosmo-pan-proto-psychizm?
Może zamiast spać i serii filozofuj jakiś dłuższy odcineczek o Marsie? w poprzednim mówiłeś o pierwszej wizycie i o tym, że w przyszłości kiedyś coś nam opowiesz o nim więcej. Podobnie jak o Tytanie i jego rzekomych "labiryntach"
Ten cały panpsychizm mógłby fajnie wytłumaczyć pomysły z ogólnie pojętej fantastyki, np. bardzo mi się kojarzy z Diuną. Natomiast jako tłumaczenie sobie tym rzeczywistości wygląda mi na kolejny w dziejach etap uogólniającego antropocentrycznego zmetaforyzowania nawarstwiających s ię "twardych" odkryć naukowych, ale tym razem zalane osiągnięciami psychologii, a wcześniej ewolucjonizmu, socjologii, kapitalizmu itp. Takie opisywanie pomieszczenia tylko po macaniu w ciemności w może nieco mniej grubych niż wcześniej rękawicach i z być może pamięcią o bledach poprzedników. W sumie to zdanie opisuje i metafizykę i naukę, aczkolwiek ta druga operuje już w skali megamiasta, a pierwsza to zawsze będzie w piwnicy czy innej celi(i dlatego trzeba tu myślą wykraczać tak daleko poza mury...)
Proszę mi wybaczyć, ale w tej kwestii potrzebne jest zdanie eksperta. Co na to Edyta Górniak?
Parę lat temu poczułem to jadąc pociągiem trudno to opisać
Dla mnie to było dość skomplikowane. Te małe zaistnienia też mnie nie przekonują, bo to tak, jakby z zera łatwiej było przeskoczyć na malutką jedynkę niż na dużą jedynkę. Ładny ten panpsychizm, ale mam z nim problem jak z cywilizacjami pozaziemskimi: ich ewentualne istnienie generuje więciej pytań niż odpowiedzi. Okolica cudna😀
Wiem, że nie na temat, ale tak mnie to właśnie ukłuło- dlaczego istnienie innych cywilizacji miałoby generować więcej pytań? Pytam, bo uważam, że istnienie życia we wszechświecie, być może także tego inteligentnego, jest bardziej powszechne niż możemy to dziś sądzić. Pozdrawiam!
Okolica cudna, ale muszę chyba wstawać jeszcze o godzinę wcześniej, bo mnie rowerzyści rozpraszali. ;) Następnym razem spróbuję wstać na wschód słońca nad jeziorem, to dopiero będzie spacer. A co do zero i panpsychizmu - ja to raczej widzę tak, że tego zera miałoby po prostu nigdy nie być. Nasza duża jedynka wyłoniła się ze zsumowania bardzo wielu bardzo małych ułamków, co - taki przynajmniej jest argument - łatwiej zrozumieć niż wyłonienie się jedynki z bardzo wielu zer. A owe bardzo małe ułamki nigdy nie wyłoniły się z żadnego zera, bo nie ma w świecie niczego, co by było całkowicie "bezpodmiotowe". Kłaniam!
@@LukaszLamza racja, na to nie wpadłam, że psychiczność może być warunkami początkowymi, a nie dopiero wyłonić się z bezmyślnej materii... to się robi coraz bardziej ciekawe😀 miłego odpoczynku Panie Łukaszu 😀
@@dHempfler wiem, że jestem osamotniona w tym poglądzie, bo istnienie cywilizacji pozaziemskich to hipoteza kusząca a nawet intuicyjna, ale zakłada, że: 1. Życie jest powszechne we Wszechświecie - może tak jest, ale nic na ten temat na razie nie wiemy, bo znamy tylko jeden przypadek. 2. Ewolucja tak kieruje tym życiem, (a przypominam, że ewolucja nie ma celu oprócz trwania), aby powstała inteligencja i cywilizacja techniczna - może tak jest, ale na Ziemi przez większość czasu istniało życie jedynie w postaci drobnoustrojów, a bardziej zorganizowane organizmy, nawet dinozaury istniały miliony lat i żadna cywilizacja techniczna nie była im do szczęścia potrzebna. 3. Człowiek współczesny liczy sobie ok. 315 tys. lat jedynie, ale uważamy, że to my jesteśmy tym do czego dążył Wszechświat 14 miliardów lat, a nie np dąb Bartek, który istnieje równolegle z nami, cywilizacji technicznej nie wytworzył i ma chociaż tę cechę, że nie niszczy własnego środowiska na masową skalę. Innymi słowy, uważam, że na istnienie naszej cywilizacji złożyło się astronomicznie wiele przypadków, w tym uznanie przez dobór naturalny, że duży mózg jest lepszy niż np. ostre kły i pazury, ale z kolei nie za duży, bo neandertaczycy z większym mózgiem też wymarli. Po prostu strasznie małe prawdopodobieństwo, strasznie dużo zbiegów okoliczności, aby doprowadzić do powstania inteligencji, która nie jest potrzebna do trwania, ale niezbędna jest raczej do stworzenia cywilizacji technicznej. Dlatego więcej jest pytań, ale nie wykluczam niczego😀
@@zofiaagnieszkabiernacka826 Dzięki za długą odpowiedź :) Mam podobne wątpliwości, ale jednak to nieistnienie innego życia uważam za generujące więcej pytań. Pozdrawiam!
Trudno nie obawiać się podczas burzy przebywania na terenie zadrzewionym. Poczynając od nieprzyjemnego i niebezpiecznego smagania gałęziami po twarzy poprzez możliwość bycia przygniecionym przez konar lub nawet całe drzewo aż do porażenia piorunem. Filozofowie chyba z czystego "wolnego czasu" skierowują swój intelekt na manowce dla uzasadnienia nieróbstwa.
Potem naukowcy jak Dragan ochoczo biorą dorobek filozofów i sobie tłumaczą, że starożytni nie byli filozofami XD
@@007arek "Umiłowanie mądrości" nie zawsze przekłada się na realną sprawdzalną wiedzę. Z biegiem czasu można przypisać geniusz kolejnemu filozofowi bo okazuje się że w czymś "miał rację" chociaż gdy się baczniej przyjrzeć to były to luźne niczym nie poparte pomysły typu "ja sądzę że jest tak".
@@lubomirpetrowpahuta Mało zaznajomiony jesteś z filozofią. Chyba nie powiesz, że logika była jedynie luźno rzucanymi pomysłami.
Po drugie ten argument o tym, że któremuś filozofowi udało się trafić z opisem rzeczywistości tyczy się tak samo nauki. Problem w tym, że uczymy się tylko tych teorii które przetrwały.
Jak dla mnie to wszystko zakłada istnienie wolnej woli, która wg. mnie nie istnieje. "Iluzja" wolnej woli wynika ze złożoności układów, która jest w pewnym momencie tak wielka że nie potrafimy zrozumieć jakie procesy doprowadziły do "decyzji". Dodatkowo ta część naszego mózgu (a raczej proces na nim uruchomiony), który uważamy za "ja" nie ma wolnej woli w sensie podejmowania decyzji, to tylko "nazywacz/rozpoznawator rzeczy" dla innego głębszego procesu decyzyjnego dla, którego "ja" jest tylko kolejną cegiełką-elementem (bardzo ważną, może najważniejszą - ale tylko cegiełką) na której to podstawie "oblicza" decyzję. Proces "nazywacza" jest też wyposażony w podproces "racjonalizacji" - czyli udawania że to on podjął decyzję a nie coś ponad nim co nim kieruje.
Jasne, tak by to mniej więcej wyglądało w "standardowej metafizyce współczesności" i trudno zaprzeczyć, że to wszystko brzmi nieźle. Ale metafizyce wolno trochę więcej niż fizyce, a tu akurat moim zdaniem zdrowa porcja fantazji i swobody jest wręcz konieczna. Pozdr!
A powiedz mi, jak myślisz, co sprawia, że "nazywacz" czuje, że czuje? To też jakiś proces, czy coś innego? Jak to jest w ogóle możliwe, żeby coś odczuwać? Ten problem mnie nurtuje od dawna, może masz jakieś przemyślenia na ten temat?
@@LukaszLamza Ależ czemu nie, fantazja i metafizyka to nieodłączna cześć działania "nazywacza". Im bardziej jest on przekonany że ma na coś wpływ i lepiej nazywa rzeczywistość (tworzy modele świata, choćby fantastyczno metafizyczne) tym działa lepiej, a tym samym "worek mięsa" na którym jest uruchomiony.
Mój "nazywacz" się z tym pogodził, że je jest tylko pasażerem. A przynajmniej mój wewnętrzny komputer tak to obliczył a "nazywacz" tak to zracjonalizował.
@@frustratzone8371 "Nazywacz" nic nie czuje. Dostaje pewne dane wejściowe, i generuje odpowiedź. A ponieważ uważa się za całość, "racjonalizuje" że musiał coś poczuć. Dane wejściowe mogą generować zmysły (np. oczy), albo też jakiś inny proces w mózgu (np wrażenie widzenia podczas snu, kiedy faktycznie nic nie widzimy).
Nie wiem czy o taką odpowiedź Ci chodziło.
@@labinnah1979 Nie zrozumieliśmy się, pewnie nieumiejętnie opisałem o co mi chodziło. W ogóle nie odniosłem się do problemu "JA - jako bezwolny pasażer podświadomych procesów neurofizjologicznych";), tylko zapytałem o coś innego. Moja wina.
Chodzi mi o to, że jako "ja", czyli ten Twój "nazywacz" jednak cos czuję. Kiedy np. usiądę na pinezce, to poczuję ból w pewnej części ciała.
Czym jest "to co czuje, że czuje"? W jaki sposób w ogóle możemy doświadczać czegoś takiego jak odczucia/poczucia? Czy to też jakiś (pod)proces, czy coś innego? Zastanawiałeś się kiedyś nad tym, a jeśli tak, to ciekawi mnie jak to sobie tłumaczysz?
Ja bym powiedział: "Czuję, więc jestem".;)
To je dobre
Dlaczego nie ma nowych filmow czy wszystko ok
Witam. Czy nagranie bylo realizowane gdzieś w okolicach Krakowa? Czy mozna prosić o namiar :) Filozuj absolutnie wspaniałą serią jest!!!! Pozdrawiam
Lukaszu, czy czytałeś “Wędrówkę dusz” Michaela Newtona? Myślę, że warto zagłębić się w ta lekturę.
Bardzo ciekawy odcinek.
Nie znam. Powiesz coś więcej?
@@LukaszLamza w skrócie, reinkarnacja. Ja osobiście nie przebrnąłem do końca. Ale jak nie znasz tematu to warto liznąć. Choć jak dla mnie to jest religijny bełkot pod przykrywką new age, czy coś w tym stylu
@@LukaszLamza Dyplomatyczna odpowiedź :)
A fotony? Czy też decydują o tym, czy przejść przez szybę czy się od niej odbić? ;)
Ależ oczywiście! Tylko w systemie Whiteheada byłoby to raczej "zaistnienie fotonowe", tj. maleńki akt autonomii psychicznej związany z wyłonieniem się kolejnego "pulśnięcia" na pewnej ścieżce czasoprzestrzennej, którą nazywamy fotonem. ;)
Cóż, w takim razie trzeba pomyśleć o założeniu Ruchu Autonomii Wszystkiego ;)
Szanowny Panie Łukaszu! Sądzę, że cały problem z panpsychizmem bierze się z jednoznacznego, a nie ANALOGICZNEGO traktowania świadomości na różnych poziomach bytu. Co sądzi Pan o takiej propozycji ujęcia tematu: ua-cam.com/video/hWiXNHhoc44/v-deo.html ?
Dzien dobry
Chciałbym zadać pytanie . Będąc kompletnym laikiem zacznę od tego ze zaczęło się to od dźwięku i pewnego tekstu Alana Watts a , a także artykułu w Świecie Nauki.
Artykuł opowiadał o kodzie DNA . Jak mało on się różni pomiędzy szympansami a ludźmi. Nawet owocówka ma więcej podobieństw niż mniej, o ile pamietam. Pomyślałem , ze skoro tak ciężko się jest dogadać z szympansem , i tak duzo nas jednak dzieli to być może zaawansowana obca cywilizacja może być zupełnie poza nasza możliwością poznania jeśli ich DNA jest na wyższym poziomie. Nasza świadomość może tego nie ogarnąć kolokwialnie. Poszedłem tym tropem w dół i pomyślałem o kamieniach. Czy one są świadome ? Tylko np na bardzo niskim poziomie bo gdy uderzyć kamień to jest reakcja. Dźwięk . Czasami nawet rezonuje i trwa…
Idąc dalej tropem tym zastanawiałem się co to jest dźwięk dla odbioru psychicznego. Żyjemy w terazniejszosci( ? Czy na pewno) . Zeby słyszeć dźwięk , logicznie musimy mieć pamięć by zapamiętać zmieniająca się częstotliwość . Inaczej , wyobraźmy sobie brakupływu czasu , będzie to jak stały prąd. Potencjał jest ale brak „broomu” . To doprowadziło mnie do pytania czy Wszechświat jest inteligenty? Czy może nawet ma świadomość albo jeszcze dalej to właśnie to coś co ludzie nazywają Bogiem. Struktura w której wszystko się rozwija. Co jest wiec potrzebne by to zaistniało? Wymyśliłem ze pamięć ( a to istnieje wszędzie . Wszytko się powtarza , oscyluje zmienia kształt , układa się w kształt) i wymiana informacji. Grawitacja i reszta sił cała , w te które przenikają nas i interferują z tym z czego jesteśmy zbudowani.
Zapomniałem pytania. Być może miało brzmieć czy to wlasnie reprezentuje panpsychizm?
Pozdrawiam Roman
w dnd masz klase postaci z psionicznymi umiejętnościami kontrolującymi swoim umysłem rzeczywistość
Co do rozdzielania świadomości ciekawa jest świadomość narodowa kiedyś miałem tym w szkole ale już nie pamiętam dokładnie tego, takie narody jak Chiny, Polska czy Francja mają świadomość bo mają dużo "neuronów" (obywateli), a jak wygląda to w małych państwach, czy taki Luksemburg lub Monako też mają świadomość? Od ilu obywateli naród może być świadomy?
Wg mnie koncepcja zbliżona do Castanedy, wg niego istnieją pasma emanencji świadomości pochodzące ze źródła i jesteśmy skupiskiem takich pasm, które po śmierci wracają do źródła i że naszym celem jest rozprzestrzenianie świadomości, a od sobie dodam zbierania doświadczeń życiowych. Wg niego wszystko posiada takie pasma, czasami więcej czasami mniej zależnie od rozwiniętej świadomości. Ale może źle zrozumiałem i chodzi o coś innego, gościu napisał ponad 10 książek, a mowa o tym jest w którejś w środku, chyba wewnętrznym ogniu.
Panie Łukaszu, polecał pan kiedyś książkę o ssakach, o które mówił pan, że jest świetna, bodajże w którymś odcinku czytamy nature, ale na copernicusie nie ma playlisty tej serii to się nie dokopię, jak się ta książka nazywała?
Hm, nie pamiętam, co polecałem, ale prawdopodobnie "Walker's Mammals of the World", R.M. Nowak, 2 tomy (wydanie VI, 1999). Wspaniała rzecz, chociaż trzeba się wykosztować tak ze 300-400 zł za egz. używany (zwróć uwagę na wydanie, warto poszukać wydania VI, bo jest znacząco większe i lepsze od poprzednich) - sama przesyłka zza granicy trochę wyniesie, bo to jest diabelnie ciężkie. Ale warto. Nie ma chyba drugiego czegoś takiego: każdy rodzaj (!) ssaków jest osobno opisany, większość przy tym b. dobrze zilustrowana. Opisy rzędów i rodzin są bardziej morfologiczne, są tam te wszystkie zęby, kości i gruczoły, ale opisy rodzajów są skoncentrowane na zachowaniu, trybie życie, organizacji społecznej etc., więc otrzymuje się naprawdę wspaniały wgląd w życie tych wszystkich stworzeń. Książka do wertowania, a wiedza tego typu bardzo wolno się starzeje, więc spokojnie może sobie leżeć na półce i służyć przez parę dekad.
@@LukaszLamza Drogie, ale skoro takie dobre to chyba kupię, dziękuję za odpowiedź i smacznej kawusi
Jak tam było w sztolni czarnego pstrąga?
Mokro i zimno. A tak w ogóle, to przecież mówiłem, że jestem incognito. ;)
Przy tej popularności chyba nie da się być incognito teoretycznie jedna na 4000 osób w Polsce powinna pana rozpoznać a uwzględniając ilość subskrypcji kanału Copernicus to jedna na 300 ale jak to się ma od praktyki nie mam pojęcia 🤔
Najpierw trzeba zdefiniować co rozumiemy przez umysł. Czy np.wystarczy, aby umysł istniał jeśli roślina wie gdzie góra a gdzie dół?
Jest Pan na dobrym tropie. Resztę znajdzie Pan tu: ua-cam.com/video/hWiXNHhoc44/v-deo.html
Co to za miejscówka?
A co gdyby np. drzewa wykorzystywaly system grzybni jako polaczenia neuronowego. I to razem tworzylo by taki jeden organizm . I ten system jest dosc skomplikowany,wystarczylby aby uzyskac swiadomosc ?
Cześć
Człowiek ma skłonność do antropomorfizowania i patrzenia na rzeczywistość ze swojej subiektywnej perspektywy postrzegania świata. Jesteśmy ograniczeni naszymi zmysłami. Poprzez naukę udało się trochę wykroczyć poza to ograniczenie ale rzeczywistość może być (i na pewno jest) o wiele bardziej głęboka niż jesteśmy w stanie zapytać. Świat to nie tylko materia ale i zjawiska falowe, przestrzeń, być może ciemna materia i ciemna energia, o której czym jest nie wiemy, wzajemne oddziaływania, nawet do końca nie wiemy czym jest grawitacja. Atom można podzielić na kolejne składowe, te na kolejne. Moim zdaniem trudno wyodrębnić jakieś mikrostruktury z własnościami psychicznymi i nie możemy brać tylko materii pod uwagę w tym rozumowaniu. Nie ma też naukowej odpowiedzi na pytanie czym jest psychika, czym jest umysł i świadomość. Jednak "myślę, więc jestem". Zakładając, że własnością wszechświata jest "aspekt psychiczny" równie dobrze można przyjąć pogląd, że to nie małe "cegiełki psychiczne" tworzą bardziej złożone struktury, jak np. umysł człowieka, ale że to całość rzeczywistości jest świadomym umysłem, z którego wynikają mniejsze struktury.
To ostatnie to właśnie "kosmopsychizm". W metafizyce piękne jest to, że naprawdę "można przyjąć pogląd" i nie ma człowieka na świecie, który jest Ci w stanie zaprzeczyć. Metafizyka to jeden z ostatnich bastionów prawdziwej intelektualnej wolności, ot co.
@@LukaszLamza Tak, to prawda. I fajnie z kimś wymienić się myślami. Od dziecka mam naturę refleksyjną, a seria "Filozuj" daje ciekawe wątki do myślenia/filozowania. Najlepiej się myśli przy myciu naczyń albo sprzątaniu. Ręce coś robią, a myśl wolna fruwa;)
Ps. I kto by pomyślał, że właśnie wtedy zgłębia tajemnice wszechświata;)
Wydaje się, że metafizyka współczesna podaje całkiem dobrą definicję świadomości: ua-cam.com/video/hWiXNHhoc44/v-deo.html
W swojej wędrówce mija Pan miejscami całe lany mozgi trzcinowatej. Zawiera ona znaczne ilości DMT (molekula duszy ). Zawsze zastanawiało mnie czemu akurat ona, czemu zawiera coś tak wyjątkowego, czyżby było to jakoś powiązane z poziomem świadomości u żywych organizmów. Uważa się, że każdy żywy organizm posiada i wykorzystuje tą substancję w swojej egzystencji. Podobno u ludzi najintensywniej podczas narodzin i śmierci.
Piękna ścieżka wzdłuż rzeczki
Wygląda jak Rudawa.
Temperatura Curie to od męża skłodowskiej jc
to prawda
A co z osobami mającymi kila świadomości? Ponoć dwubiegunówkę ma 2% osób.
ChAD nie ma kilku świadomości. Jest jeden strumień świadomości, tylko jest kręty i pełen burzliwych przełomów.
👍
hello and forehead
A przerwa wakacyjna? Ładnie nadajesz
Takie łażenie i filozowanie to prawie jak odpoczynek. ;) Montaż minimalny, tempo niespieszne. Może coś jeszcze takiego powrzucam.
Wszystko myśli.
Wszystko poznaje (w sobie właściwy sposób), ale myśli tylko niematerialny umysł: ua-cam.com/video/hWiXNHhoc44/v-deo.html
a co na to Pan Ksiezyc?
ciekawe ,ale od tego filozofowania można zwariować ,myślę (a może nie ) odrzucam coraz więcej teorii w głowie ,mętlik w zasadzie wszystko na tym świecie można kwestionować , najtrudniej pogodzić sie z tym ze tak naprawdę nic nie wiemy ,a potem od nowa a może to możliwe wrrrrrr chyba zjem kromkę i pójdę do pracy , ale pewnie i tak strumienia myśli nie zatrzymam
A może przypadnie Panu do gustu takie rozwiązanie: ua-cam.com/video/hWiXNHhoc44/v-deo.html
0:00 panpsychizm to taka inna nazwa dla spirytualizmu? Chodzi mi o ten nurt szamański, wierzący, że wszystko ma duszę (albo ducha). Stąd duch kamienia, żaby i przodków.
Panpsychizm nie mówi nic o telepatii, reinkarnacji czy kontakcie ze zmarłymi. Nie, to dwie różne rzeczy.
@@maciejciemborowicz spirytualizm właściwie też nie. Spirytyzm być może, choć sam spirytyzm mieści się w pojęciu parapsychologia, razem z mieszaniną telepatii, reinkarnacja, życiu po śmierci, energią kosmiczną itp
pl.wikipedia.org/wiki/Spirytualizm
pl.wikipedia.org/wiki/Spirytyzm
@@TomaszWolny OK, ja tutaj nie widziałem różnicy :).
@@TomaszWolny Tak więc nie wiem.
Wszystko jest ENERGIĄ - więc psychika jest jedną z form energii. Uznanie energii jako podstawę wszystkiego - rozwiązuje cału problem 🤔
Bardzo ciekawy temat, ale dla mnie niestety nie ma to większego sensu. Psychika nie ma, albo ma bardzo słabą definicję. Jakieś proto-psychiki etc. to dla mnie zbędne mnożenie bytów. Nic to nie zmienia i własnie nic nie tłumaczy, jedynie mapuje na nowy język. Równie dobrze mogę sobie nadać atomom, liścią, gałęzią dowolną cechę o dowolnej nazwie i powiedzieć, że wszystko posiada "X". Idąc za Twoją radą, spróbowałem z tego wyłuskać jakąś najlepszą intuicję panpsychiczną i jedyne co w tym faktycznie jest to świadomość. Także dla mnie panspsychizm redukuje się do problemu świadomości. Dzieki temu znika problem składania i ilości etc. Bo nie ma więcej lub mniej świadomości. Świadomość jest cechą procesu. Jeśli istnieje jakiś proces - to może on być świadomy lub nie. 0 lub 1. Mogą istnieć oczywiście różne procesy których jesteśmy świadomi etc. - świadomość bólu, smaku, emocji ale też jakiś metaprocesów - świadomość świadomości, świadomość własnego ja etc. Oczywiście to nie odpowiada na pytanie czym jest świadomość. Tego nie wiemy i to tutaj moim zdaniem tkwi nawiększa i najciekawsza zagadka, a nie w jakieś nieokreślonej "psychice". Chciałem się jeszcze odnieść do tych decyzji Whiteheda. Ponownie, ciakawa koncepcja ale ma chyba poważna wadę. Mówi on bowiem o Działaniu a nie o Decydowaniu. Zaleznie od konwencji terminologicznej - decyzja wymaga przetwarzania informacji. Aby przetwarzać informacja potrzebna jest pamięć. A do pamięci potrzebna jest zdolność do zmiany struktury. Zmiana struktury atomu - np. ułożenia kwarkóœ w jądrze - wiązałaby się z przemianą pierwiastka w inny. Takie zjawisko jets niemożliwe pod wpływem informacji, bo atom nei posiada nawet receptorów, można go jedynie zmodyfikowac fizycznie np. strzelając do niego promieniowaniem. Ale to żadna decyzja tylko działanie. Mózgu i komputery mogą podejmować decyzje, ale to też nie znaczy że są to decyzje wolne. Moim zdaniem nie są. Odnośnie MK i rozpadu promieniotwórczego. Jak sam zauważyłęś rozpad nie udowadnia WW a jedynie, jak już - nie wyklucza. Ale tutaj jest inny problem - czy da się w ogóle pomyśleć WW? Dlaczego Atom miałby akurat w danym momencie się rozpaść a nie w innym jeśli nie pod wpływem jakiegokolwiek oddziaływania. Wiemy, ze nie ma zdolności do przetwarzania informacji więc może to być oddziaływanie fizyczne jedynie. Dodam, że istnieją determnistyczne interpretacja MK. Fizyka nie tyle unieważnia determinizm tylko naszą możliwość poznania wszelkich przyczyn. Samo poznanie wpływa na tkankę wszechświata - tam naciśniesz to wyskoczy gdzie indziej, ale to nie znaczy, że proces jest niedeterministyczny.
A co Pan powie na ujęcie świadomości na różnych poziomach bytu w sposób analogiczny? ua-cam.com/video/hWiXNHhoc44/v-deo.html
@@metafizykawspoczesna6499 Dziękuje za zainetersowanie. Chętnie bym odpowiedział, ale nie doszukałem się w Pana wykładzie nawiązania do świadomości. Przynajmniej nie wprost. Musiałbym Pana prosić o rozwinięcie pytania i/lub podanie konretnych fragmentów wykładu.
@@waraiotoko374 Począwszy od trzeciego wykładu, w każdym ta kwestia jest poruszona. "Na wyrywki" nie ma sensu jej poznawać.
To raczej chodzi o decyzję na poziomie "nadswiata" ktora na swoje skutki w naszej rzeczywistości - tutaj juz zgodnie z prawami naszej rzeczywistości.
O jak nietoperz to ja nie wiem.
a rozmawiacie z roślinami czy piaskiem? to nie nazywa się schizofrenia czasem?
Ja tak, wlansie tutaj planujemy z moim żuczkiem i storczykiem jak przejac władzę nad swiatem
Ale bzdury !