Lady of the Mist C.F.M

Поділитися
Вставка
  • Опубліковано 16 лис 2024
  • Można wykorzystywać jako utwór, proszę o link do źródła w opisie filmu i uznanie autorstwa.
    Autor tekstu: Krzysztof Michalak. Kopiowanie i wykorzystywanie Tekstu zabronione.
    Można zarabiać, nie blokuję monetyzacji.
    You can use it as a work, please provide a link to the source in the video description and credit the author. Author of the text: Krzysztof Michalak. Copying and using the text is prohibited. Monetization is allowed, I do not block monetization.
    Tekst : Polski
    "Dama z Mgieł"
    Idzie ulicą, w wieczornym cieniu,
    Srebrzysty księżyc przegląda się w tle.
    W czarnej sukni, w szalu z welonu,
    Jak z dawnej baśni - dama z mgieł.
    Jej krok tak cichy, jak szept na wietrze,
    Spojrzenie zimne, lecz płonie w nim blask.
    Tajemnicza jak noc, co świt rozwieje,
    Płynie przez miasto w sennym transie swych gwiazd.
    Dama z mgieł, w oczach tysiąc spraw,
    Tyle niewypowiedzianych prawd.
    Jest jak sen, co się spełnia, by zniknąć we mgle,
    Nieuchwytna jak wiatr, co nam myśli w tle.
    Nikt nie zna jej imienia, historii ni snów,
    Milcząca legenda, co budzi sto słów.
    Jej śmiech to echo dawnych lat,
    Kiedyś ktoś kochał, teraz został tylko wiatr.
    A ona wciąż idzie, nie patrząc wstecz,
    Drogą, co sama przed laty wyśniła.
    Dama bez domu, wędrowna jak cień,
    Która nocą po mieście cicho się snuje.
    Dama z mgieł, w oczach tysiąc spraw,
    Tyle niewypowiedzianych prawd.
    Jest jak sen, co się spełnia, by zniknąć we mgle,
    Nieuchwytna jak wiatr, co nam myśli w tle.
    Czy przyjdzie dzień, gdy zniknie gdzieś,
    Jak mgła, co spowiła zimowy las?
    Czy ktoś zdoła zatrzymać ją w dłoniach swych?
    Czy po prostu zgaśnie jak świecy blask?
    Dama z mgieł, w oczach tysiąc spraw,
    Tyle niewypowiedzianych prawd.
    Jak sen, co się spełnia, by zniknąć we mgle,
    Jak opowieść bez końca, co wciąż żyje w tle.
    Tekst : Eng
    "Lady of the Mist"
    She walks the streets in the evening shade,
    The silver moon follows her in the haze.
    In a black dress, with a veiled embrace,
    Like an old tale - the lady of the mist.
    Her steps are soft, like a whisper in air,
    Her gaze so cold, yet it holds a flare.
    Mysterious as the night that will fade with dawn,
    She drifts through the town, like a dream nearly gone.
    Lady of the mist, with a thousand tales,
    So many truths behind her veiled face.
    She’s like a dream that fades into the haze,
    Elusive as the wind that leaves thoughts in its trace.
    No one knows her name, her history, her dreams,
    A silent legend, sparking countless themes.
    Her laughter is the echo of a long-lost past,
    Once loved by someone, now only winds cast.
    And still she walks, never looking back,
    On paths she once wove in her own distant track.
    A lady without home, wandering like a shade,
    Gliding through the city in night's quiet parade.
    Lady of the mist, with a thousand tales,
    So many truths behind her veiled face.
    She’s like a dream that fades into the haze,
    Elusive as the wind that leaves thoughts in its trace.
    Will there be a day when she disappears,
    Like mist dissolving in winter’s spheres?
    Will someone hold her and make her stay?
    Or will she vanish like a candle’s ray?
    Lady of the mist, with a thousand tales,
    So many truths behind her veiled face.
    She’s like a dream that fades into the haze,
    A story unending, in shadows it stays.

КОМЕНТАРІ • 2