Mam 21 lat. Pracuje, uczę się, wszystko super. Tylko, że ja nadal czuję się jakbym nawet osiemnastki nie miał i mam taką beztroskę w sobie. Potem przychodzi pójście np. do urzędu skarbowego i mam takie "Ale jak to? Ja? tam? Po co? Przecież tam zawsze mama chodziła" XDD
O m g jakbym siebie słyszała XD tylko, że na razie nie chodzę do urzędu skarbowego, ale jak patrzę na rówieśniczki zachodzące w ciąże i rodzące dzieci to mam w głowie „wtf, czemu one sobie to robią, to jest zmarnowanie sobie życia” albo „o rany, ale przyps”. W sumie mówię, że czuję się jak gówniara, ale jak potem popatrzę na zachowanie osób młodszych ode mnie 3-4 lata to nagle czuję się staro XD
Tak to już jest, że życie mija, a my nawet nie zdajemy sobie sprawy z tego, jak szybko mija czas od tego, kiedy pouczano nas, a teraz my uczymy kogoś. Ja tak samo dziwnie czułem się kiedy pierwsze kilka razy w sklepach ludzie zaczęli mówić do mnie per "Pan" :) Okazuje się, że wielu przypadkach dorośli to nadal dzieci, ale trochę większe. Nie możemy sobie pozwolić na utratę pierwiastka dziecinności w sobie. Jeśli go utracimy, dopiero wtedy poczujemy, że zaczęliśmy się starzeć.
Twoja gestykulacja dzisiaj jest świetna xD Jestem rok starsza od Ciebie. Zdarzyło mi się w wieku 20 lat pracować przy koloniach, gdzie były "dzieciaki" w wieku 12-20 lat. I ja tam ogarniałam 😂 Ogólnie świetne doświadczenie jak wszyscy uznają cię za kompetentną, a wcale tak nie jest... A później okazuje się, że jakimś cudem jesteś kompetentna i ogarniasz. Bo musisz. I czujesz się jak matka z gromadką dzieci 😂 Świetne uczucie. Ale parę lat później i tak czuję się jak piętnastolatka xD
myślę że to przede wszystkim zależy od tego jak bardzo chcieliśmy być dorośli i jak bardzo kierunkowa liśmy nasze życie na to żeby stało się dorosłe i poważne. Mając dokładnie test tyle samo lat co Ty, nawet z tego samego miesiąca jesteśmy, od jakich czterech lat mam mega poważne życie, głównie dlatego, że takie chciałam. A jednak większość moich znajomych na studiach ma bardzo studenckie życie. Nie to, że krytykuje, bo generalnie jest to bardzo spoko. raczej duży ma to związek z tym że jeśli ktoś ma dobrą relacje z rodzicami to nie pragnie tak szybko się usamodzielnić. Jeśli życie w domu jest oparta na zdrowej relacji to też tak nie ciągnie do dorosłości. bardzo pragnęłam tworzyć swoją rodzinę najszybciej jak to będzie możliwe bo po prostu mi tego brakowało. Moi znajomi którzy też szybko zaczęli, robili to zazwyczaj z tego powodu.
Ja mając jakieś 16-20 lat ZAWSZE czułem się na starszego tak psychicznie, gdzieś tam w głowie nigdy nie mogłem pojąć dlaczego ludzie mniej więcej w moim wieku są tak beznadziejnie dziecinni i ich psychika zdaje się być długie lata za moją... potem miałem spokój, tzn mając te 2X lat czułem się właśnie na tyle. Jednak teraz nieuchronnie dobijam do 30stki i zdecydowanie za często mam myśli pt: dlaczego ja mam zaraz 30 lat i NIC się nie zmieniło? Dlaczego zawsze myślałem, że ludzie, którzy są po trzydziestce, no to już jest taka naprawdę dorosłość, takie nie że mam 18, dowód w kieszeni, to jestem "dorosły", tylko taka życiowa dorosłość... i dlaczego ja dobijam do tego wieku i nie czuję, żeby to była jakaś ogromna różnica, niż jak miałem te 20 lat? XD poza tym, że wiadomo, plecy częściej bolą i weekend to jakoś lepiej jednak w domu spędzić, co by się zregenerować, niż na imprezie trwającej od piątku do niedzieli, ale dlaczego gdzieś tam w głowie tak trudno uwierzyć, że tyle czasu już minęło? XD Także czuję podobnie jak Ty, jednak na innym etapie mi się włączyła ta lampka :P
Jestem osobą, która ma aktualnie praktyki w szkole. Rozmawiając na początku z moją opiekun, powiedziałam coś w stylu, że czuje się taka niekompetentna jeszcze, a ona na to "ALE ONI TEGO NIE WIEDZĄ". I wtedy uświadomiłam sobie, że faktycznie, gdy byłam uczniem i przychodziła praktykantka, to też była dla mnie taką "dorosłą panią", która wszystko wie i zna się na tym co robi. Jak te role w życiu szybko się zmieniają...xD
Ja po prostu świruję bo tyle zmian 😅 Zmieniam całkiem miasto, nie idę z nikim znajomym i po prostu jedyna stała rzecz to ja sama i moje ciuchy hahahahah
5:35 ja przepraszam bardzo ale ja tutaj czekałam aż Twój kot wskoczy na tą zajebistą lodówkę i Ty mi zabrałaś najlepszy moment, tj. sam wyskok 😭 Także tego, poproszę o bloopersy z kotami 😁 I w ogóle wincyj kotów... KOTY.
Ja mam jakieś 26 lat i kiedyś wyobrażałam sobie, że jak będę dorosła to będę pewna siebie, dojrzała, miała wiedzę i wyglądała dorośle. Niestety nie naszło mnie żadne nagłe oświecenie, więc tylko robię dobrą minę do złej gry. ;) Plus dziwne jest, że są osoby w pracy, które uważają mnie za jakiegoś eksperta w swojej dziedzinie, a ja właściwie nie znam odpowiedzi na wiele pytań. ;)
Przez te studia zaczął się we mnie pojawiać jakiś dysonans. "Ale jak to muszę iść sam do notariusza po dokumenty na studia", "Ale czemu ja sam muszę wszystko załatwiać i wszędzie dzwonić sam" "Czemu ktoś do mnie mówi per "Pan"" XD
Trafione w punkt z każdym przykładem, mam identyczne odczucia Zresztą jak zawsze Werka idealnie przedstawiasz rzeczywistość, oby więcej! ❤️ Najlepszy przykład z ciążą 😂👌
Wiem o co Ci chodzi :) ja mam 25 lat,pracuje i mieszkam sama z chłopakiem,a jednak czuję się momentami jako ta niedorosła. Myślę, że w dużej mierze to zależy od naszej kultury obecnie. Młodzi ludzie są bardziej wyluzowani niż kiedyś. Kiedyś, takie mam wrażenie, trzeba było stać się szybciej dorosłym. Tak mi przynajmniej opowiadają obecni dorośli po 50. :D Moim zdaniem nasze myślenie „niedorosłe” wynika też z tego faktu, że my młodzi ludzie ze sobą nie rozmawiamy. Siedzimy na telefonach, wiele ludzi jest zamkniętych w swoim świecie i się często nie interesują drugim człowiekiem. Nie chcę wrzucić wszystkich do jednego wora, to jest tylko moje zdanie ;) ..jeszcze dochodzi fakt, że ja pomimo swojego wieku wyglądam na 18 lat, przez co ludzie czasem na początku nie biorą mnie na serio :D lub nie kwalifikują mnie do „grupy dorosłych.” Jednak gdy nagle dziecko z osiedla mówi do Ciebie „dzień dobry” to już wiesz, że się starzejesz ;) Niektórzy się przejmują dorosłością jakby ona była wielkim krokiem w nieznane. A ja twierdzę, że przecież Ci tzw. dorośli ludzie też potrafią być bezradni lub życiowo nieporadni. To wszystko zależy od naszych własnych decyzji i indywidualnego rozwoju! O ile krok po kroku wykonujemy te „dorosłe czynności”, to myślę, że nasza świadomość własnej dorosłości będzie wzrastać :) Pozdrawiam Was i życzę miłego dnia :)
Jezu Werka też jestem 97 i w styczniu kończę 24 lata... a ten film dosłownie wyjęłaś mi z ust XD halo czy jest tu ktoś dorosły żeby powiedzieć mi jak w życie? XD otóż nie bo to my jesteśmy dorośli, dramat XD
Mam 32 lata.... powiem Wam że to uczucie " niedorosłości" nie mija 😋 Moja Babcia kiedyś mi powiedziała że to ciało się starzeje, a w głowie ciągle jest się młodym. W moim przypadku to się sprawdza 🙂
Jezuuu ja myślałam że tylko ja mam w głowie tę myśl że ciągle ze mnie dziecko. Też mam 32lata i jestem mamą no i ogarniam moje dziecko na co dzień, ale jak wchodzę do jakiegoś urzędu to się sama czuję jak dziecko które czeka kazanie po wywiadówce bo ta Pani przede mną jest bardziej dorosła niż ja😂
XD Też tak mam! Daleko nie szukając - nadal nie mogę uwierzyć, że dorosła Weronika Szymańska jest o 5 lat młodsza ode mnie xD A jak uczyłam licealistów angielskiego w szkole językowej, to często czułam się, jakbym rozmawiała z rówieśnikami, a oni chyba bardziej mieli wrażenie, że mogłabym być ich matką...
Mam tak samo. Ostatnio musiałem wypełniać jakieś wnioski w urzędzie, pani w okienku mi tłumaczy, ja wypełnia i przy każdym pytaniu czuję się jak na jakimś sprawdzianie, co chwilę pytam się co tu mam napisać. To są dorosłe dokumenty, papiery, nie powinienem tego w ogóle dotykać, a już na pewno nic tam nie wpisywać, nie wolno się przecież bawić ważnymi dokumentami
Pierwszy szok zaczęłam przeżywać gdy się okazywało, że jakieś znane osoby są młodsze ode mnie. No bo przecież jak taki dzieciak mógł już wydać płytę albo coś takiego 😂
Gorzej, że ja mam 40 i od lat mam to samo. To mi z wiekiem nie mija 😂 a jestem mamą, żoną i mam poważną pracę 😂 jak widzę w aktach, że ktoś jest rocznik np. 79 czy 82, to myślę "ale gówniarz", jak on może być prezesem takiej korporacji. Ci urodzeni po 1985 , to dla mnie niemal przedszkolaki 😜, bo moja siostra jest z tego rocznika.
Mam 25 lat, mieszkam z narzeczonym, za niecały rok bierzemy ślub, za 2 miesiące bronię magisterkę. Dopiero od paru miesięcy momentów, w których czuję się dorosła, jest więcej niż tych, w których czuję się dzieckiem. No i moja pierwsza reakcja na planowaną ciążę mojej przyjaciółki od podstawówki była, o kurcze nastoletnia ciąża!... a nie, mamy po 24 lata, jak urodzi, będzie miała 25, to norma. ;)
Boże mam tak samo xD (też rocznik 97') i moja mama też ma takie podejście do mnie, i jak mówi mi, że w moim wieku miała już dwuletnie dziecko to ja mam tak WHAT THE FUCK ona już była mamą a ja dalej jestem dziecko XD niby ma się pracę, jesteś na magisterce, część znajomych bierze ślub lub się zaręcza a ja spędzam wieczór z Disneyem i daleko mi do dorosłości
Ja, Marta, lat 18, jestem ostatnio dużo razy nazywana osobą "dorosłą" albo "pełnoletnią" oczywiście jest to zależne od osoby która się tak do mnie zwraca i jej intencji hahahah np. "Załatw jakąś sprawę w banku, dorosła jesteś, potrafisz to zrobić" albo "Co ty sobie wyobrażasz, jesteś pełnoletnia nie dorosła' - akurat te dwa w wydaniu moich rodziców:D i na ten moment potrzebuje jednej, kluczowej w moim nastoletnim życiu odpowiedzi. A mianowicie co chcę studiować. I się MOŻE poczuję odrobinę doroślej jak sobie odpowiem na to pytanie
Oesu to mi przypomniało o mojej sytuacji, która wygląda nieco inaczej. Mam 20 lat, ale nadal jestem w liceum, bo nie zdałam przez depresje i zmieniałam szkołe bla bla bla, ale w zeszłym roku postanowaiłam się wyprowadzić od rodziców. Zaczęłam pracować, znalazłam mieszkanie, utrzymywałam się parę miesięcy sama. Teraz wróciłam, bo w tym roku matura, a praca jednak zajmowała mi cały mój wolny czas, więc odpuściłam pracę i od paru miesięcy tak sięledzę u rodziców z pracą jako grafik taką na 3 rysunki w miesiącu. I przychodzę do mojej terapeutki i opowiadam, że ja to w ogóle nic nie umiem i jestem dzieckiem inni ludzie w moim wieku, to już idą na studia w tym roku i w ogóle i ona fo mnie "pani Kasiu, ale przecież pani wyprowadziła się z domu ponad rok temu i urzymywała się pani tyle czasu sama bez pomocy rodziców i nawet zajmowała się pani kotem i podróżowała po kilkaset kilometrów sama. W wieku 19 lat ludzie wcale tak często się nie wyprowadzają, w wieku 19 lat ludzie pytają rodziców o zgodę, czy mogą wyjść na impreze i prosząo pieniądze na autobus. Pani sama brała sobie urlop i jechała na drugi koniec polski do znajomych na wakacje" i ja w tedy mam takie "o kurwa!!" I też ostatnio poznałam fajną dziewczyne niwa w naszej klasie i ona się wydaje taka dojrzała i w ogóle! Dorosły człowiek. Jest rok młodsza ode mnie, nigdy nie pracowała nigdy nie mieszkała dama dłużej niż 5 dni, nigdy nawet nie robiła prania. Ale to ja tu jestem dzieckiem xDDDD
Przede wszystkim gratuluję podniesienia się po depresji. To, że po depresji wyprowadziłaś się od rodziców to jest takie WOW!! Sama mam depresję i Cię podziwiam. Ale powiem Ci jako 28 latka.... ludzie w wieku 19 lat to dzieci. Twoja terapeutka ma rację. Ludzie w tym wieku idą na imprezę, pytają się rodziców czy im dadzą na autobus a nie idą do pracy czy o zgrozo wyprowadzają się z domu :-D Teraz 30 lat to średnia wieku kobiety rodzące pierwsze dziecko. Także 20 letnia dziecino obyś utrzymała ten dziecięcy duch do końca życia. Oby o Twoim wieku przypominał Ci tylko ból pleców :-D
Mam 21 lat, wygaldam na 15, zachowuje się na 30. Co poradzić 🤣 Co do tych legitymacji w przedziale... Jak czasem idziemy z chłopakiem do baru to najgorsze jest, jak obok grupka świętuje urodziny i ktoś wychdozi z balonami "19" albo "18" XDD bo też zawsze zakładam, że jestem najmłodsza, bo z października. Ciąża... 4 moje koleżanki z liceum mają dzieci. Do tego kolejne 3 koleżanki z gimnazjum. I następne kilka z podstawówki. Przedział 21-23 lata. I to JUŻ NIE JEST PEZYPAŁ. A mi ciężko podjąć decyzję, czy chcemy z chłopakiem wziąć psa xD Co do rady pedagogicznej. Ja studiuje fizjoterapie, praktyki w szpitalu itd. Ogólnie dużo czasu spędzałam w szpitalu jako dziecko i pokój lekarski był zawsze czymś takim jak pokój nauczycielski. Niby się tam bywa, ale to takie miejsce zakazane. Tam spędzałam czas jak nie było co robić i magia zniknęła xD
Od 5 lat mieszkam za granicą, od 4 jestem po ślubie i mimo to nadal nie dociera do mnie, że mam już 27 lat i jestem już dorosła 😅a Ci wszyscy "dorośli" dookoła są ode mnie młodsi 😂
Ja też nie wierzę, że jestem dorosła. Ostatnio to zrozumiałam kiedy dzieci na praktykach, na których byłam ze studiów mówiły do mnie proszę pani, Pani Patrycjo itp. itd. to było takie dziwne.🤣 Poczułam się staro😂
Rozumiem cie całkowicie! Wyprowadziłam się od rodziców teraz i to takie dziwne żyć na własną rękę! Nagrałam nawet pierwszy film na kanale ale nie jest tak cudowny jak Twój! Ty czujesz się tak komfortowo przed kamerą! Podziwiam ❤️
Mieszkam zaraz przy technikum i przechodząc codziennie obok, myślę sobie, że świetnie bym się wpasowała w tłum i nikt by nie poznał, że mogłabym być ich nauczycielką. Nie wiem kiedy to się stało, ale mam 25 lat (jeszcze! :D ) - męża, prowadzimy firmę, robimy właśnie remont w mieszkaniu, wybieramy panele i kolory ścian, mamy syna i bliźniaki w drodze. Siedzę i myślę jak to się stało, przecież sama jestem jeszcze dzieckiem. Na szczęście jak mam coś załatwić wszędzie pracują znajomi ze szkoły i jakoś to leci, mniejszy stres :D
Mam podobnie, jeśli nie tak samo, że inni są mega dorośli w moich oczach nawet jak mają 19 czy 20 lat, a ja jestem dzieckiem, które nadal zastanawia się nad wieloma rzeczami i jak ktoś mówi, że powinnam coś wiedzieć to mnie to przeraża xD
1:55 moja mama z moją siostrą ma na odwrót "Hela kiedy ty wreszcie dorośniesz?!" Rocznik '97, studia magisterskie, mieszkanie w innym mieście, praca, podatki... tylko że skacze ze spadochronem
Mnie się wydaje że nie jest ze mną tak źle. Większość moich znajomych jest pod 30. Jak któryś usłyszy, że mam 23 lata to jest w szoku, że tak mało. :P Aczkolwiek niektóre aspekty nadal leżą. No bo jak to muszę się umówić do lekarza? Przecież to mama robi xD
Mam 27 lat a czuję się jak nastolatka, łapę się na tym, że bywam nie dojrzała i zdarza mi się w różnych sytuacjach zachowywać nie adekwatnie do swojego wieku. Nie pomaga pytanie w sklepach o dowód lub jak ostatnio w nowej pracy usłyszenie "o ty to przyszłaś do nas świeżo po liceum co nie" Taa. Pare lat temu również w pracy, człowiek zwrócił mi uwagę na coś kwitując to "tak to jest jak się gówniary zatrudnia żeby w ferie dorabiały" XD Słuchanie o tym jak młodziutko wyglądam i że to niby komplement wychodzi mi.. 🙄 Żeby nie było ubieram się jak normalna kobieta przed 30tką, od makijażu też nie uciekam. Mam styl i jestem zadbana tylko cóż z tego🤷 A z tymi ciążami koleżanek mam tak samo. Co słyszę, że któraś spodziewa się dziecka to myśle oo boże i co ona teraz zrobi jak to ogarnie😂
A ja się może podzielę, właśnie sobie siedzę w parku, bo miałam zrobić badania lekarskie przed studiami.... Internetowo zarejestrowałam się na 22. Tylko że 22 października😂😂😂 Miła Pani powiedziała, że może mnie przyjmą poza kolejką tylko mam przyjść za pół godziny.... Tylko po tym jak wyszłam zorientowałam się, że nie wydrukowałam specjalnej ankiety osobowej odnośnie covida no i..... #dorosłość. Także pośmiejcie się ze mnie i jakoś damy radę na tych studiach 😂😂
Odkąd Cię poznałam na yt, to myślałam, że jesteś starsza, a jesteś ode mnie rok młodsza. Na spotkaniu z Marco nawet miałam takie "Boże nie podchodzę, starsza doświadczona kobieta, co ona o mnie pomyśli". A teraz po tym filmiku, to dopiero czuję się staro xD
Niby mam 18 lat już (wow!). Jedyne co wiem na pewno to jak się nazywam. Thank you for coming to my Ted Talk. Werka, film świetny jak zawsze. Poprawiłaś mi humor :)
Osobiście inaczej postawiłabym tezę 😊 Myślę, że każdy człowiek jest w jakimś punkcie życia niepewny, nie zawsze zna odpowiedzi i czasami nie wie, jak żyć. Bez względu na to czy ma 20, 40 czy 60 lat. To po prostu bardzo... ludzkie.
5:23 jejku faktycznie :o pamietam te panie praktykantki z dzieciństwa to one sprawiały wrażenie jakby już same miały rodziny i wgl, no dorosłe kobiety, a teraz jak już na własnych praktykach nauczycielskich dziecko zapytało się mnie czy mam swoje dzieci to aż mnie zatkało, przecież ja ledwo dorosła jestem xD
Cztery lata temu oglądałam jak mówiłaś o wyprowadzce i miałam Cię za super dorosłą a teraz jestem w tym samym miejscu i w ogóle się tak nie czuję (help..) btw super lodówka (mam taką samą)!!
Mam 30 lat i dwójkę dzieci. Dla Mojej mamy jestem "niby" dorosła 😁. Kiedy zorientowałam jaka jestem "stara". Moja znajoma mówi mi że zaczęła spotykać się z 35 latkiem. Ja na to" No Co Ty oszalałaś, nie za stary?! " I nagle gasi Mnie "tylko 5 lat różnicy" 😂
Cały czas jak oglądałam te filmik to miałam takie przeświaczenie, że "oo, też się będę pewnie tak czuć jak będę dorosła". A potem pomyślałam sobie, że w sumie jestem tylko rok młodsza do Weroniki, a mam męża, studiuję, pracuję, mam prawko - do są dorosłe rzeczy :O Ostatnio jacyś chłopcy (no taka 6 klasa) powiedzieli na przystanku "dzień dobry" i zaczęłam się rozglądać czy minęłam jakąś starczą panią, okazało się, że to było do mnie xd
Mam 19, zaraz 20 lat i czuję się jakbym nic nie osiągnęła w życiu XDD Robię prawo jazdy i planuję po tym znaleźć jakąś robotę, ale mam wrażenie, że jakoś późno zaczęłam o tym myśleć. Duża część ludzi w moim wieku mieszka samodzielnie, ma prawko, chłopaka, pracę, a ja dopiero nad tym myślę... Czuję się jakbym była w tyle za wszystkimi
Laska, czuję podobnie. Mam 25 lat. Pojechałam do pracy jako instruktor i okazało się, że jestem najstarsza z kadry na campie juniorskim. Co więcej, wychowawcy z campu młodzieżowego (również młodsi ode mnie) mylili mnie często z uczestnikami. No i jak tak żyć w tej dorosłości. Kiedyś to się wydawało, że 25 lat to już konkretny wiek, ćwierćwiecze przecież, a ja sobie nadal jestem dzieciaczkiem xd
Omg jakie to prawdziwe, właśnie wróciłem z roznoszenia CV jutro mam oglądanie mieszkania które chce wynająć i tak się znastanwaiam dlaczego ? Kiedy wyszedłem z piaskownicy i skończyłem jeść piasek ? 😂😂😂😂 główne pytanie, Jak tam do cholery wrócić bo wcale mi się tu nie podoba 😂😂😂
Majac lat 14 myślałam że jestem super dorosła. Zawsze wydawało mi się że jestem doroślejsza niż inni. Odkąd skonczyłam 20 lat mam wrażenie ze mentalnie mam 17 🤦♀️ aktualnie mam prawie 24 i wydaję mi się ze nadal mam 17. Oczywiście pracuje, mieszkam sama, płacę podatki xd ale... Nie nie. Koleżanki zachodzące w ciążę w tym wieku to wciąż abstrakcja 😂
Matko...dokładnie tak się czuję 😅 i ostatnio się poryczałam, że wsadzą mnie do więzienia bo ktoś się zorientuje że jestem dzieckiem które jeździ samo samochodem (a prawo jazdy mam już ponad 4 lata) Dzięki za ten film 😃 tak mi jakoś lepiej
Mam 31 lat i mam dokładnie tak samo jak ty takie same miałam przekonanie o dorosłych ludziach jak byłam nastolatką. Kiedyś mi ktoś powiedział że nigdy nie czuje się tak naprawdę dorosły tylko dzieckiem które coraz lepiej gra dorosłego i damn chyba tak jest :p
O matko, tak bardzo się zgadzam. Dla mnie największy szok nadszedł, kiedy w wieku 20 lat uświadomiłam sobie, że jak czegoś droższego potrzebuję, to mogę to sobie po prostu kupić i nie muszę ani prosić mamy o zgodę, ani o kasę, ani jej się tłumaczyć, że chcę nowy telefon, mimo że stary czteroletni jeszcze działa. I szzzokkk, nawet mogę sobie w abonamencie na raty ten telefon wziął. Rozwaliło mi to łeb. xD
Ojejku taki prawdziwy ten filmik haha. Ale no świat się zmienia relacja rodzic dziecko się zacieśnia, pokoleniu Z ciężej wejść w dorosłość. Mimo ze mamy, zakładam, cudne dzieciństwo i nieczego nam nie brak to jednak wejście w dorosłość jest trudniejsze i jesteśmy mniej samodzielny niż nasi rodzice
Jeju to ja zawsze😂 Mam 18, a wyglądam na 14 (i na tyle tez sie czuje hehe) iii zapewne jak będę w twoim wieku to tym bardziej nie będę w to wierzyć... xDD
Myślę, że to wynika z tego, że narzucamy sobie zbyt wysokie wymagania i mamy zniekształcone wyobrażenia na temat dorosłości. Wykształciliśmy je sobie będąc dziećmi i chyba dobrze by było zaktualizować pojęcie "dorosłości", odrzucić te narzucone sobie wymagania ;p
Kinga Zając dziękiiii💗 Przyda się😅 Jestem wgl w 2lo, a już lecimy z maturami i jak ja pomyślę (tak a propos filmiku), że za 2 lata będę szła na studia, gdzie ja nie wiem co chce robić w życiu to jestem przerażona😅😂
Weź tu nie wyskakuj z praktykantkami - sama jestem teraz praktykantką w szkole (21 lat) a czuję się jak dziecko i wyglądam mniej poważnie niż prawie każdy licealista xD
Miałam to samo, nawet jakaś pani na korytarzu chciała mnie zatrzymać przed pójściem do toalety dla personelu i musiałam się tłumaczyć, że nie jestem uczennicą, tylko praktykantką XD
Ten filmik to jest 100% tego co właśnie czuję mając ledwo 21 lat, a mama znajomego, nawiasem mówiąc starszego ode mnie, mówi do mnie "pani" Say whaaaat
Ja mam 20 lat, ale czasami o tym zapominam i patrząc na 15 latków, widzę w nich rówieśników. Jakby, nie wiem jak to możliwe, że jestem od nich starszy. Przecież ja przed chwilą skończyłem gimnazjum, jakim cudem jestem już 'dorosły'? To ja mam być tym, który decyduje o czymś ważnym? Nie ma kogoś, kto powie mi, co robić z życiem? Dzięki, teraz okropnie się czuję.
A ja wciąż czekam na poradnik studencki bo coś czuje ze jak w końcu się przeprowadze, co nastąpi przerażająco szybko, to będę codziennie dzwonić do mamy i pytać co robić bo nie ogarniam życia
Mam tak samo! Z jednej strony w czerwcu kończę studia i mam szukać tej pierwszej pracy na pełny etat, a z drugiej dopiero w te wakacje mogłam wrócić ze spotkania do rodzinnego domu po 22. FUCK LOGIC XD
Mam 19 lat. Czuję się dzieckiem ale jednocześnie mam bardzo silny instynkt macierzyński. Nie rozumiem tego bo boję się i płaczę na myśl o studiach boje się dzieci ale marzę o własnym dziecku. Na szczęście wiem jaką krzywdę zrobiłabym mu teraz więc ciąża jest odlozona na kiedyś tam moze kiedyś będę dorosła i odpowiedzialna. Mam taką nadzieję XDD
Mam 22 lata i chyba jestem mentalnie stara 😅 Wychowuję dziecko, więc zdarza mi się udzielać wskazówek p.t. "Jak żyć?" W pracy znajduję wspólny język głównie z osobami 40+. Po prostu między nami klika. Większość moich znajomych jest ode mnie dwa razy starsza. Z nimi czuję się swobodnie, mamy o czym rozmawiać. Z rówieśnikami natomiast nie potrafię złapać "flow". Istnieje jakaś mentalna przepaść. Nie nadążam za ich młodzieżowym stylem życia. Może to kwestia życiowych doświadczeń, a może zupełny przypadek 🤷♀️
Z postrzeganiem ludzi jako dorosłych to trichę inaczej wygląda kiedy masz dużo starsze rodzeństwo. Bo ten dysonans pojawia sie od razu. Bo przecież mój nauczyciel jest taki dorosły i na pewno radzi sobie ze wszystkim w życiu! O jest w wieku mojego brata? Ale przecież mój brat jest jeszcze dzieckiem! A ta praktykantka to przecież też dorosły człowiek! O to koleżanka z dawnej klasy mojej siostry? O!
Łapka w górę za moje koty, które leżą bez ruchu jak ozdoby XD
Gdy Billie kiedyś weźmie ślub, to powie mamie, żeby napisała jej usprawiedliwienie za nieobecność w szkole xD
Albo usprawiedliwienie do pracy 😂
Bo prawda jest taka ze nikt dorosły nie jest, każdy działa na czuja i na slepo, nie zna odpowiedzi i rozwiazan problemow ZYJEMY W CHAOSIE
Boże tak bardzo potrzebowałam tego komentarza
Jak to mówią "Fake it till you make it"
Mam 21 lat. Pracuje, uczę się, wszystko super. Tylko, że ja nadal czuję się jakbym nawet osiemnastki nie miał i mam taką beztroskę w sobie. Potem przychodzi pójście np. do urzędu skarbowego i mam takie "Ale jak to? Ja? tam? Po co? Przecież tam zawsze mama chodziła" XDD
O m g jakbym siebie słyszała XD tylko, że na razie nie chodzę do urzędu skarbowego, ale jak patrzę na rówieśniczki zachodzące w ciąże i rodzące dzieci to mam w głowie „wtf, czemu one sobie to robią, to jest zmarnowanie sobie życia” albo „o rany, ale przyps”. W sumie mówię, że czuję się jak gówniara, ale jak potem popatrzę na zachowanie osób młodszych ode mnie 3-4 lata to nagle czuję się staro XD
Jak ja to rozumiem! Mam 25 lat, jestem sekretarzem sądowym i trochę nie ogarniam jak to się dzieje, że już chodzę do pracy...
Jaki wydział xd?
Tak to już jest, że życie mija, a my nawet nie zdajemy sobie sprawy z tego, jak szybko mija czas od tego, kiedy pouczano nas, a teraz my uczymy kogoś. Ja tak samo dziwnie czułem się kiedy pierwsze kilka razy w sklepach ludzie zaczęli mówić do mnie per "Pan" :) Okazuje się, że wielu przypadkach dorośli to nadal dzieci, ale trochę większe. Nie możemy sobie pozwolić na utratę pierwiastka dziecinności w sobie. Jeśli go utracimy, dopiero wtedy poczujemy, że zaczęliśmy się starzeć.
Twoja gestykulacja dzisiaj jest świetna xD
Jestem rok starsza od Ciebie. Zdarzyło mi się w wieku 20 lat pracować przy koloniach, gdzie były "dzieciaki" w wieku 12-20 lat. I ja tam ogarniałam 😂 Ogólnie świetne doświadczenie jak wszyscy uznają cię za kompetentną, a wcale tak nie jest... A później okazuje się, że jakimś cudem jesteś kompetentna i ogarniasz. Bo musisz. I czujesz się jak matka z gromadką dzieci 😂 Świetne uczucie.
Ale parę lat później i tak czuję się jak piętnastolatka xD
Wreszcie ktoś pięknie podsumował moje rozkminy 😆. Mam dokładnie tak samo jak moje koleżanki biorą ślub i zachodzą w ciążę 😂.
Mam 22 lata (rocznik 98) i jestem w ciąży i czuję dokladnie to, o czym mówisz. I mimo że bardzo się cieszę, uważam siebie jeszcze za dziecko 😄
moja mentalność nie zmieniła się od 17go roku życia, a mam już 29 skończone XD
"Chodzicie do szkoły się uczyć czy na radę pedagogiczną?" XDDDDD kocham
myślę że to przede wszystkim zależy od tego jak bardzo chcieliśmy być dorośli i jak bardzo kierunkowa liśmy nasze życie na to żeby stało się dorosłe i poważne.
Mając dokładnie test tyle samo lat co Ty, nawet z tego samego miesiąca jesteśmy, od jakich czterech lat mam mega poważne życie, głównie dlatego, że takie chciałam. A jednak większość moich znajomych na studiach ma bardzo studenckie życie. Nie to, że krytykuje, bo generalnie jest to bardzo spoko. raczej duży ma to związek z tym że jeśli ktoś ma dobrą relacje z rodzicami to nie pragnie tak szybko się usamodzielnić. Jeśli życie w domu jest oparta na zdrowej relacji to też tak nie ciągnie do dorosłości. bardzo pragnęłam tworzyć swoją rodzinę najszybciej jak to będzie możliwe bo po prostu mi tego brakowało. Moi znajomi którzy też szybko zaczęli, robili to zazwyczaj z tego powodu.
Ja mając jakieś 16-20 lat ZAWSZE czułem się na starszego tak psychicznie, gdzieś tam w głowie nigdy nie mogłem pojąć dlaczego ludzie mniej więcej w moim wieku są tak beznadziejnie dziecinni i ich psychika zdaje się być długie lata za moją... potem miałem spokój, tzn mając te 2X lat czułem się właśnie na tyle. Jednak teraz nieuchronnie dobijam do 30stki i zdecydowanie za często mam myśli pt: dlaczego ja mam zaraz 30 lat i NIC się nie zmieniło? Dlaczego zawsze myślałem, że ludzie, którzy są po trzydziestce, no to już jest taka naprawdę dorosłość, takie nie że mam 18, dowód w kieszeni, to jestem "dorosły", tylko taka życiowa dorosłość... i dlaczego ja dobijam do tego wieku i nie czuję, żeby to była jakaś ogromna różnica, niż jak miałem te 20 lat? XD poza tym, że wiadomo, plecy częściej bolą i weekend to jakoś lepiej jednak w domu spędzić, co by się zregenerować, niż na imprezie trwającej od piątku do niedzieli, ale dlaczego gdzieś tam w głowie tak trudno uwierzyć, że tyle czasu już minęło? XD Także czuję podobnie jak Ty, jednak na innym etapie mi się włączyła ta lampka :P
Jestem osobą, która ma aktualnie praktyki w szkole. Rozmawiając na początku z moją opiekun, powiedziałam coś w stylu, że czuje się taka niekompetentna jeszcze, a ona na to "ALE ONI TEGO NIE WIEDZĄ". I wtedy uświadomiłam sobie, że faktycznie, gdy byłam uczniem i przychodziła praktykantka, to też była dla mnie taką "dorosłą panią", która wszystko wie i zna się na tym co robi. Jak te role w życiu szybko się zmieniają...xD
Jeszcze nie skończyłam liceum, a już czuję się dziwnie z tym, że osoby dorosłe lub tylko o rok/dwa młodsze ode mnie mówią do mnie "pani". XD
Idę na pierwszy rok studiów i Twoje filmiki jakoś uśmierzają mój stres 🌚
Jakoś pocieszające, że nie tylko ja się tym stresuję 😅
Ojezu tak.... Ja nawet nie wiem jeszcze czy bede miała zajęcia online czy hybrydowo jak i wgle gdzie, nie wiem nic 🥺😂😂
Ja po prostu świruję bo tyle zmian 😅 Zmieniam całkiem miasto, nie idę z nikim znajomym i po prostu jedyna stała rzecz to ja sama i moje ciuchy hahahahah
@@juszcz735 ja też jestem strasznie zestresowana hahah
Trzymaj się 🥰🤗
Wniosek z tego taki, że czas leci za szybko, a nasza psychika za tym nie nadąża🙁
Mam 21 i dodatkowo mam baby-face, więc ten efekt, o którym mówisz w odcinku, jest u mnie wzmożony XD
5:35 ja przepraszam bardzo ale ja tutaj czekałam aż Twój kot wskoczy na tą zajebistą lodówkę i Ty mi zabrałaś najlepszy moment, tj. sam wyskok 😭 Także tego, poproszę o bloopersy z kotami 😁
I w ogóle wincyj kotów...
KOTY.
Dobrze gada
Kooty ^^
KOTY
O boże bloopersy z kotami to jest to
Ja mam jakieś 26 lat i kiedyś wyobrażałam sobie, że jak będę dorosła to będę pewna siebie, dojrzała, miała wiedzę i wyglądała dorośle. Niestety nie naszło mnie żadne nagłe oświecenie, więc tylko robię dobrą minę do złej gry. ;) Plus dziwne jest, że są osoby w pracy, które uważają mnie za jakiegoś eksperta w swojej dziedzinie, a ja właściwie nie znam odpowiedzi na wiele pytań. ;)
Przez te studia zaczął się we mnie pojawiać jakiś dysonans. "Ale jak to muszę iść sam do notariusza po dokumenty na studia", "Ale czemu ja sam muszę wszystko załatwiać i wszędzie dzwonić sam" "Czemu ktoś do mnie mówi per "Pan"" XD
Trafione w punkt z każdym przykładem, mam identyczne odczucia
Zresztą jak zawsze Werka idealnie przedstawiasz rzeczywistość, oby więcej! ❤️
Najlepszy przykład z ciążą 😂👌
Wiem o co Ci chodzi :) ja mam 25 lat,pracuje i mieszkam sama z chłopakiem,a jednak czuję się momentami jako ta niedorosła. Myślę, że w dużej mierze to zależy od naszej kultury obecnie. Młodzi ludzie są bardziej wyluzowani niż kiedyś. Kiedyś, takie mam wrażenie, trzeba było stać się szybciej dorosłym. Tak mi przynajmniej opowiadają obecni dorośli po 50. :D Moim zdaniem nasze myślenie „niedorosłe” wynika też z tego faktu, że my młodzi ludzie ze sobą nie rozmawiamy. Siedzimy na telefonach, wiele ludzi jest zamkniętych w swoim świecie i się często nie interesują drugim człowiekiem. Nie chcę wrzucić wszystkich do jednego wora, to jest tylko moje zdanie ;) ..jeszcze dochodzi fakt, że ja pomimo swojego wieku wyglądam na 18 lat, przez co ludzie czasem na początku nie biorą mnie na serio :D lub nie kwalifikują mnie do „grupy dorosłych.” Jednak gdy nagle dziecko z osiedla mówi do Ciebie „dzień dobry” to już wiesz, że się starzejesz ;) Niektórzy się przejmują dorosłością jakby ona była wielkim krokiem w nieznane. A ja twierdzę, że przecież Ci tzw. dorośli ludzie też potrafią być bezradni lub życiowo nieporadni. To wszystko zależy od naszych własnych decyzji i indywidualnego rozwoju! O ile krok po kroku wykonujemy te „dorosłe czynności”, to myślę, że nasza świadomość własnej dorosłości będzie wzrastać :)
Pozdrawiam Was i życzę miłego dnia :)
Jezu Werka też jestem 97 i w styczniu kończę 24 lata... a ten film dosłownie wyjęłaś mi z ust XD halo czy jest tu ktoś dorosły żeby powiedzieć mi jak w życie? XD otóż nie bo to my jesteśmy dorośli, dramat XD
Mam 32 lata.... powiem Wam że to uczucie " niedorosłości" nie mija 😋 Moja Babcia kiedyś mi powiedziała że to ciało się starzeje, a w głowie ciągle jest się młodym. W moim przypadku to się sprawdza 🙂
Jezuuu ja myślałam że tylko ja mam w głowie tę myśl że ciągle ze mnie dziecko. Też mam 32lata i jestem mamą no i ogarniam moje dziecko na co dzień, ale jak wchodzę do jakiegoś urzędu to się sama czuję jak dziecko które czeka kazanie po wywiadówce bo ta Pani przede mną jest bardziej dorosła niż ja😂
XD Też tak mam! Daleko nie szukając - nadal nie mogę uwierzyć, że dorosła Weronika Szymańska jest o 5 lat młodsza ode mnie xD
A jak uczyłam licealistów angielskiego w szkole językowej, to często czułam się, jakbym rozmawiała z rówieśnikami, a oni chyba bardziej mieli wrażenie, że mogłabym być ich matką...
Mam tak samo. Ostatnio musiałem wypełniać jakieś wnioski w urzędzie, pani w okienku mi tłumaczy, ja wypełnia i przy każdym pytaniu czuję się jak na jakimś sprawdzianie, co chwilę pytam się co tu mam napisać. To są dorosłe dokumenty, papiery, nie powinienem tego w ogóle dotykać, a już na pewno nic tam nie wpisywać, nie wolno się przecież bawić ważnymi dokumentami
Pierwszy szok zaczęłam przeżywać gdy się okazywało, że jakieś znane osoby są młodsze ode mnie. No bo przecież jak taki dzieciak mógł już wydać płytę albo coś takiego 😂
To uczucie, kiedy ktoś na praktykach rozwala Ci całą lekcję, a potem na ulicy mówi "dzień dobry" z rozbrajającym bananem na twarzy. 😅
Mam 21 i boli mnie to że nie mogę już bezwstydnie wspiąć się na drzewo obok mojego domu bo ludzie będą się na mnie dziwnie patrzeć :(
to smutne
Gorzej, że ja mam 40 i od lat mam to samo. To mi z wiekiem nie mija 😂 a jestem mamą, żoną i mam poważną pracę 😂 jak widzę w aktach, że ktoś jest rocznik np. 79 czy 82, to myślę "ale gówniarz", jak on może być prezesem takiej korporacji. Ci urodzeni po 1985 , to dla mnie niemal przedszkolaki 😜, bo moja siostra jest z tego rocznika.
O matko, te panie praktykantki 😆 Też ostatnio o nich myślałam.
Mam 25 lat, mieszkam z narzeczonym, za niecały rok bierzemy ślub, za 2 miesiące bronię magisterkę. Dopiero od paru miesięcy momentów, w których czuję się dorosła, jest więcej niż tych, w których czuję się dzieckiem. No i moja pierwsza reakcja na planowaną ciążę mojej przyjaciółki od podstawówki była, o kurcze nastoletnia ciąża!... a nie, mamy po 24 lata, jak urodzi, będzie miała 25, to norma. ;)
Boże mam tak samo xD (też rocznik 97') i moja mama też ma takie podejście do mnie, i jak mówi mi, że w moim wieku miała już dwuletnie dziecko to ja mam tak WHAT THE FUCK ona już była mamą a ja dalej jestem dziecko XD niby ma się pracę, jesteś na magisterce, część znajomych bierze ślub lub się zaręcza a ja spędzam wieczór z Disneyem i daleko mi do dorosłości
Uwielbiam oglądać Twoje filmy! 😍
Ale dobrze ujęłaś moje myśli na ten temat! ♥️
Kurde ale się uśmiałam 😂😂 to takie prawdziwe, 😂😂😂
Ja, Marta, lat 18, jestem ostatnio dużo razy nazywana osobą "dorosłą" albo "pełnoletnią" oczywiście jest to zależne od osoby która się tak do mnie zwraca i jej intencji hahahah np. "Załatw jakąś sprawę w banku, dorosła jesteś, potrafisz to zrobić" albo "Co ty sobie wyobrażasz, jesteś pełnoletnia nie dorosła' - akurat te dwa w wydaniu moich rodziców:D i na ten moment potrzebuje jednej, kluczowej w moim nastoletnim życiu odpowiedzi. A mianowicie co chcę studiować. I się MOŻE poczuję odrobinę doroślej jak sobie odpowiem na to pytanie
Oesu to mi przypomniało o mojej sytuacji, która wygląda nieco inaczej. Mam 20 lat, ale nadal jestem w liceum, bo nie zdałam przez depresje i zmieniałam szkołe bla bla bla, ale w zeszłym roku postanowaiłam się wyprowadzić od rodziców. Zaczęłam pracować, znalazłam mieszkanie, utrzymywałam się parę miesięcy sama. Teraz wróciłam, bo w tym roku matura, a praca jednak zajmowała mi cały mój wolny czas, więc odpuściłam pracę i od paru miesięcy tak sięledzę u rodziców z pracą jako grafik taką na 3 rysunki w miesiącu. I przychodzę do mojej terapeutki i opowiadam, że ja to w ogóle nic nie umiem i jestem dzieckiem inni ludzie w moim wieku, to już idą na studia w tym roku i w ogóle i ona fo mnie "pani Kasiu, ale przecież pani wyprowadziła się z domu ponad rok temu i urzymywała się pani tyle czasu sama bez pomocy rodziców i nawet zajmowała się pani kotem i podróżowała po kilkaset kilometrów sama. W wieku 19 lat ludzie wcale tak często się nie wyprowadzają, w wieku 19 lat ludzie pytają rodziców o zgodę, czy mogą wyjść na impreze i prosząo pieniądze na autobus. Pani sama brała sobie urlop i jechała na drugi koniec polski do znajomych na wakacje" i ja w tedy mam takie "o kurwa!!" I też ostatnio poznałam fajną dziewczyne niwa w naszej klasie i ona się wydaje taka dojrzała i w ogóle! Dorosły człowiek. Jest rok młodsza ode mnie, nigdy nie pracowała nigdy nie mieszkała dama dłużej niż 5 dni, nigdy nawet nie robiła prania. Ale to ja tu jestem dzieckiem xDDDD
Przede wszystkim gratuluję podniesienia się po depresji. To, że po depresji wyprowadziłaś się od rodziców to jest takie WOW!! Sama mam depresję i Cię podziwiam.
Ale powiem Ci jako 28 latka.... ludzie w wieku 19 lat to dzieci. Twoja terapeutka ma rację. Ludzie w tym wieku idą na imprezę, pytają się rodziców czy im dadzą na autobus a nie idą do pracy czy o zgrozo wyprowadzają się z domu :-D Teraz 30 lat to średnia wieku kobiety rodzące pierwsze dziecko. Także 20 letnia dziecino obyś utrzymała ten dziecięcy duch do końca życia. Oby o Twoim wieku przypominał Ci tylko ból pleców :-D
@@justynafctg352 ❤ dziękuję i powodzenia w walce z depresją *hug*
Boję się ze jak pójdę na praktyki do szkoły to dzieci pomyślą że to nowy w klasie xd
kocham cie, czuje dokładnie to samo co ty cały czas
Mam 21 lat, wygaldam na 15, zachowuje się na 30. Co poradzić 🤣
Co do tych legitymacji w przedziale... Jak czasem idziemy z chłopakiem do baru to najgorsze jest, jak obok grupka świętuje urodziny i ktoś wychdozi z balonami "19" albo "18" XDD bo też zawsze zakładam, że jestem najmłodsza, bo z października.
Ciąża... 4 moje koleżanki z liceum mają dzieci. Do tego kolejne 3 koleżanki z gimnazjum. I następne kilka z podstawówki. Przedział 21-23 lata. I to JUŻ NIE JEST PEZYPAŁ. A mi ciężko podjąć decyzję, czy chcemy z chłopakiem wziąć psa xD
Co do rady pedagogicznej. Ja studiuje fizjoterapie, praktyki w szpitalu itd. Ogólnie dużo czasu spędzałam w szpitalu jako dziecko i pokój lekarski był zawsze czymś takim jak pokój nauczycielski. Niby się tam bywa, ale to takie miejsce zakazane. Tam spędzałam czas jak nie było co robić i magia zniknęła xD
Od 5 lat mieszkam za granicą, od 4 jestem po ślubie i mimo to nadal nie dociera do mnie, że mam już 27 lat i jestem już dorosła 😅a Ci wszyscy "dorośli" dookoła są ode mnie młodsi 😂
Ja też nie wierzę, że jestem dorosła. Ostatnio to zrozumiałam kiedy dzieci na praktykach, na których byłam ze studiów mówiły do mnie proszę pani, Pani Patrycjo itp. itd. to było takie dziwne.🤣 Poczułam się staro😂
Rozumiem cie całkowicie! Wyprowadziłam się od rodziców teraz i to takie dziwne żyć na własną rękę!
Nagrałam nawet pierwszy film na kanale ale nie jest tak cudowny jak Twój! Ty czujesz się tak komfortowo przed kamerą! Podziwiam ❤️
Mieszkam zaraz przy technikum i przechodząc codziennie obok, myślę sobie, że świetnie bym się wpasowała w tłum i nikt by nie poznał, że mogłabym być ich nauczycielką. Nie wiem kiedy to się stało, ale mam 25 lat (jeszcze! :D ) - męża, prowadzimy firmę, robimy właśnie remont w mieszkaniu, wybieramy panele i kolory ścian, mamy syna i bliźniaki w drodze. Siedzę i myślę jak to się stało, przecież sama jestem jeszcze dzieckiem. Na szczęście jak mam coś załatwić wszędzie pracują znajomi ze szkoły i jakoś to leci, mniejszy stres :D
Mam podobnie, jeśli nie tak samo, że inni są mega dorośli w moich oczach nawet jak mają 19 czy 20 lat, a ja jestem dzieckiem, które nadal zastanawia się nad wieloma rzeczami i jak ktoś mówi, że powinnam coś wiedzieć to mnie to przeraża xD
Werka filozofie , you made my day 😂❤️🙏🏼
1:55 moja mama z moją siostrą ma na odwrót
"Hela kiedy ty wreszcie dorośniesz?!"
Rocznik '97, studia magisterskie, mieszkanie w innym mieście, praca, podatki...
tylko że skacze ze spadochronem
Mnie się wydaje że nie jest ze mną tak źle. Większość moich znajomych jest pod 30. Jak któryś usłyszy, że mam 23 lata to jest w szoku, że tak mało. :P Aczkolwiek niektóre aspekty nadal leżą. No bo jak to muszę się umówić do lekarza? Przecież to mama robi xD
Mam 27 lat a czuję się jak nastolatka, łapę się na tym, że bywam nie dojrzała i zdarza mi się w różnych sytuacjach zachowywać nie adekwatnie do swojego wieku. Nie pomaga pytanie w sklepach o dowód lub jak ostatnio w nowej pracy usłyszenie "o ty to przyszłaś do nas świeżo po liceum co nie" Taa. Pare lat temu również w pracy, człowiek zwrócił mi uwagę na coś kwitując to "tak to jest jak się gówniary zatrudnia żeby w ferie dorabiały" XD
Słuchanie o tym jak młodziutko wyglądam i że to niby komplement wychodzi mi.. 🙄 Żeby nie było ubieram się jak normalna kobieta przed 30tką, od makijażu też nie uciekam. Mam styl i jestem zadbana tylko cóż z tego🤷
A z tymi ciążami koleżanek mam tak samo. Co słyszę, że któraś spodziewa się dziecka to myśle oo boże i co ona teraz zrobi jak to ogarnie😂
Buba skradł cała moja uwage zdecydowanie xD
Mam 19 lat, zaraz zaczynam studia i to jest sick🤯
Mam tak samo 😅 Ale myślałam, że jestem wyjątkiem z tym nie ogarnianiem stanu dorosłości. Pocieszające jest to, że jednak jest nas więcej 😂
A ja się może podzielę, właśnie sobie siedzę w parku, bo miałam zrobić badania lekarskie przed studiami.... Internetowo zarejestrowałam się na 22. Tylko że 22 października😂😂😂 Miła Pani powiedziała, że może mnie przyjmą poza kolejką tylko mam przyjść za pół godziny.... Tylko po tym jak wyszłam zorientowałam się, że nie wydrukowałam specjalnej ankiety osobowej odnośnie covida no i..... #dorosłość. Także pośmiejcie się ze mnie i jakoś damy radę na tych studiach 😂😂
Odkąd Cię poznałam na yt, to myślałam, że jesteś starsza, a jesteś ode mnie rok młodsza. Na spotkaniu z Marco nawet miałam takie "Boże nie podchodzę, starsza doświadczona kobieta, co ona o mnie pomyśli". A teraz po tym filmiku, to dopiero czuję się staro xD
Mam 22 lata i często mam takie wrażenie, że nie powinnam czegoś robić, bo jestem na to za mała xd
Rocznik '97 najlepszy! 💪🏻
Jaki bochenek na lodówce
Rocznik 96 pozdrawia, dorosła dalej się nie czuje ;p
Niby mam 18 lat już (wow!). Jedyne co wiem na pewno to jak się nazywam. Thank you for coming to my Ted Talk.
Werka, film świetny jak zawsze. Poprawiłaś mi humor :)
Osobiście inaczej postawiłabym tezę 😊 Myślę, że każdy człowiek jest w jakimś punkcie życia niepewny, nie zawsze zna odpowiedzi i czasami nie wie, jak żyć. Bez względu na to czy ma 20, 40 czy 60 lat. To po prostu bardzo... ludzkie.
5:23 jejku faktycznie :o pamietam te panie praktykantki z dzieciństwa to one sprawiały wrażenie jakby już same miały rodziny i wgl, no dorosłe kobiety, a teraz jak już na własnych praktykach nauczycielskich dziecko zapytało się mnie czy mam swoje dzieci to aż mnie zatkało, przecież ja ledwo dorosła jestem xD
Jezu uwielbiam cię
😁😁😁
Cztery lata temu oglądałam jak mówiłaś o wyprowadzce i miałam Cię za super dorosłą a teraz jestem w tym samym miejscu i w ogóle się tak nie czuję (help..)
btw super lodówka (mam taką samą)!!
Mam 30 lat i dwójkę dzieci. Dla Mojej mamy jestem "niby" dorosła 😁.
Kiedy zorientowałam jaka jestem "stara". Moja znajoma mówi mi że zaczęła spotykać się z 35 latkiem. Ja na to" No Co Ty oszalałaś, nie za stary?! "
I nagle gasi Mnie "tylko 5 lat różnicy" 😂
Cały czas jak oglądałam te filmik to miałam takie przeświaczenie, że "oo, też się będę pewnie tak czuć jak będę dorosła". A potem pomyślałam sobie, że w sumie jestem tylko rok młodsza do Weroniki, a mam męża, studiuję, pracuję, mam prawko - do są dorosłe rzeczy :O Ostatnio jacyś chłopcy (no taka 6 klasa) powiedzieli na przystanku "dzień dobry" i zaczęłam się rozglądać czy minęłam jakąś starczą panią, okazało się, że to było do mnie xd
04:00 TEŻ TAK MAM WERONIKA, BIEDNA, WIEDZ, ŻE NIE JESTEŚ SAMA ❤️
Mam 19, zaraz 20 lat i czuję się jakbym nic nie osiągnęła w życiu XDD
Robię prawo jazdy i planuję po tym znaleźć jakąś robotę, ale mam wrażenie, że jakoś późno zaczęłam o tym myśleć.
Duża część ludzi w moim wieku mieszka samodzielnie, ma prawko, chłopaka, pracę, a ja dopiero nad tym myślę...
Czuję się jakbym była w tyle za wszystkimi
Tak bardzo cię rozumiem, mam to samo. Czasami mnie to wszystko przeraża 🤣
Mam pytanie czy jest kierunek liceum z rozszerzeniem z fizyki bez roserzenia z matmy
wysyłam to wszystkim moim znajomym i podpisuje "THIS". ten filmik opisuje moje życie
Laska, czuję podobnie. Mam 25 lat. Pojechałam do pracy jako instruktor i okazało się, że jestem najstarsza z kadry na campie juniorskim. Co więcej, wychowawcy z campu młodzieżowego (również młodsi ode mnie) mylili mnie często z uczestnikami. No i jak tak żyć w tej dorosłości. Kiedyś to się wydawało, że 25 lat to już konkretny wiek, ćwierćwiecze przecież, a ja sobie nadal jestem dzieciaczkiem xd
Kocham Twoje filmiki❤️🙏🏿😂
Omg jakie to prawdziwe, właśnie wróciłem z roznoszenia CV jutro mam oglądanie mieszkania które chce wynająć i tak się znastanwaiam dlaczego ? Kiedy wyszedłem z piaskownicy i skończyłem jeść piasek ? 😂😂😂😂 główne pytanie, Jak tam do cholery wrócić bo wcale mi się tu nie podoba 😂😂😂
Za rok będę starać się o szkołę doktorancką, a mam poczucie, jakbym szła do gimnazjum XDXDXD
Mam wrażenie że jesteś moją bratnią dusza ❤️ buziaki :*
Majac lat 14 myślałam że jestem super dorosła. Zawsze wydawało mi się że jestem doroślejsza niż inni. Odkąd skonczyłam 20 lat mam wrażenie ze mentalnie mam 17 🤦♀️ aktualnie mam prawie 24 i wydaję mi się ze nadal mam 17. Oczywiście pracuje, mieszkam sama, płacę podatki xd ale... Nie nie. Koleżanki zachodzące w ciążę w tym wieku to wciąż abstrakcja 😂
Buahahahaha Wera! Mam tak samo!!! A w przyszłym miesiącu trzydzieste urodziny :D hahahaha
Jeeejku, totalnie się z tym zgadzam, jakbym oglądała film ze swoimi myślami :D
Matko...dokładnie tak się czuję 😅 i ostatnio się poryczałam, że wsadzą mnie do więzienia bo ktoś się zorientuje że jestem dzieckiem które jeździ samo samochodem (a prawo jazdy mam już ponad 4 lata)
Dzięki za ten film 😃 tak mi jakoś lepiej
Jezu jakie to jest prawdziwe! Myślałam że tylko ja tak mam 🤣🤣🤣❤
Mam 31 lat i mam dokładnie tak samo jak ty takie same miałam przekonanie o dorosłych ludziach jak byłam nastolatką. Kiedyś mi ktoś powiedział że nigdy nie czuje się tak naprawdę dorosły tylko dzieckiem które coraz lepiej gra dorosłego i damn chyba tak jest :p
O matko, tak bardzo się zgadzam. Dla mnie największy szok nadszedł, kiedy w wieku 20 lat uświadomiłam sobie, że jak czegoś droższego potrzebuję, to mogę to sobie po prostu kupić i nie muszę ani prosić mamy o zgodę, ani o kasę, ani jej się tłumaczyć, że chcę nowy telefon, mimo że stary czteroletni jeszcze działa. I szzzokkk, nawet mogę sobie w abonamencie na raty ten telefon wziął. Rozwaliło mi to łeb. xD
Świetna rozkmina xd
Take a shot every time Werka says “dorosły”
Ojejku taki prawdziwy ten filmik haha. Ale no świat się zmienia relacja rodzic dziecko się zacieśnia, pokoleniu Z ciężej wejść w dorosłość. Mimo ze mamy, zakładam, cudne dzieciństwo i nieczego nam nie brak to jednak wejście w dorosłość jest trudniejsze i jesteśmy mniej samodzielny niż nasi rodzice
Jak dobrze, że nie jestem sama hahaha
Rocznik 97 pozdrawia 😂
Jeju to ja zawsze😂 Mam 18, a wyglądam na 14 (i na tyle tez sie czuje hehe) iii zapewne jak będę w twoim wieku to tym bardziej nie będę w to wierzyć... xDD
Ja mam 24, a wyglądam na 14,a czuje się na 16 xD
@@juliapartyka6101 chyba w swojej wyobraźni wyglądasz na tyle XD 24 latka nie może wyglądać na 14
@@nopeuwu7199 dlaczego nie? Mysle ze sa osoby w takim wieku, ktore zakladasz ze maja 14, a nawet nie wiesz ile mają tak naprawde xD
@@juliapartyka6101 to będę ja hahah
@@wonderland7836 wiem bo mam 16 lat i na co dzień widzę osoby w takim wieku
Myślę, że to wynika z tego, że narzucamy sobie zbyt wysokie wymagania i mamy zniekształcone wyobrażenia na temat dorosłości. Wykształciliśmy je sobie będąc dziećmi i chyba dobrze by było zaktualizować pojęcie "dorosłości", odrzucić te narzucone sobie wymagania ;p
Jeju dzięki filmik, właśnie uczę się na maturkę rozszerzoną próbną z polskiego, którą mam jutro, ale są rzeczy ważne i ważniejsze hahhaha 💕🙈
Powodzenia
Kinga Zając dziękiiii💗 Przyda się😅 Jestem wgl w 2lo, a już lecimy z maturami i jak ja pomyślę (tak a propos filmiku), że za 2 lata będę szła na studia, gdzie ja nie wiem co chce robić w życiu to jestem przerażona😅😂
@@absurdalnaa Oo to faktycznie wcześnie zaczynacie😱
Kinga Zając nooo, delikatnie mówiąc moja pani ma wielkie oczekiwania bo co roku jej klasa ma jedne z najwyższych w Wielkopolsce i no🤣
@@absurdalnaa Na pewno dobrze ci pójdzie ❤
Czasami jak się śmiejesz to tak mi się kojarzysz z Arlensonem! 😆
Weź tu nie wyskakuj z praktykantkami - sama jestem teraz praktykantką w szkole (21 lat) a czuję się jak dziecko i wyglądam mniej poważnie niż prawie każdy licealista xD
Same, tylko, że lat mam 23, a wzrostu 158 cm, więc czasem jestem niewiele wyższa od dzieci z podstawówki xD I jak tu się czuć dorośle i poważnie
Miałam to samo, nawet jakaś pani na korytarzu chciała mnie zatrzymać przed pójściem do toalety dla personelu i musiałam się tłumaczyć, że nie jestem uczennicą, tylko praktykantką XD
Merta O Boże Merta czemu zawsze okazazuje się że moi ulubieni twórcy doceniają tych samych co ja
Piękne
To będę ja za rok xdd
@@martam3987 Moja mama jest nauczycielką i wielu uczniów jest od niej wyższych. XD
Ten filmik to jest 100% tego co właśnie czuję mając ledwo 21 lat, a mama znajomego, nawiasem mówiąc starszego ode mnie, mówi do mnie "pani"
Say whaaaat
Mam 20 lat, studiuję i właśnie kończę remont mieszkania, które kupiliśmy z chłopakiem i czuję się bardzo podobnie do ciebie
Ja mam 20 lat, ale czasami o tym zapominam i patrząc na 15 latków, widzę w nich rówieśników. Jakby, nie wiem jak to możliwe, że jestem od nich starszy. Przecież ja przed chwilą skończyłem gimnazjum, jakim cudem jestem już 'dorosły'? To ja mam być tym, który decyduje o czymś ważnym? Nie ma kogoś, kto powie mi, co robić z życiem? Dzięki, teraz okropnie się czuję.
A ja wciąż czekam na poradnik studencki bo coś czuje ze jak w końcu się przeprowadze, co nastąpi przerażająco szybko, to będę codziennie dzwonić do mamy i pytać co robić bo nie ogarniam życia
Mam tak samo! Z jednej strony w czerwcu kończę studia i mam szukać tej pierwszej pracy na pełny etat, a z drugiej dopiero w te wakacje mogłam wrócić ze spotkania do rodzinnego domu po 22. FUCK LOGIC XD
Mam 19 lat. Czuję się dzieckiem ale jednocześnie mam bardzo silny instynkt macierzyński. Nie rozumiem tego bo boję się i płaczę na myśl o studiach boje się dzieci ale marzę o własnym dziecku. Na szczęście wiem jaką krzywdę zrobiłabym mu teraz więc ciąża jest odlozona na kiedyś tam moze kiedyś będę dorosła i odpowiedzialna. Mam taką nadzieję XDD
Ja mam podobnie, mam zaraz 20 lat, ale nawet nie mam chłopaka więc i tak nie ma opcji o ciąży x'D
Pewnie się nie dowiem, ale super tapeta w tle! Napisałabyś skąd ona?
Mam 22 lata i chyba jestem mentalnie stara 😅 Wychowuję dziecko, więc zdarza mi się udzielać wskazówek p.t. "Jak żyć?" W pracy znajduję wspólny język głównie z osobami 40+. Po prostu między nami klika. Większość moich znajomych jest ode mnie dwa razy starsza. Z nimi czuję się swobodnie, mamy o czym rozmawiać. Z rówieśnikami natomiast nie potrafię złapać "flow". Istnieje jakaś mentalna przepaść. Nie nadążam za ich młodzieżowym stylem życia. Może to kwestia życiowych doświadczeń, a może zupełny przypadek 🤷♀️
Z postrzeganiem ludzi jako dorosłych to trichę inaczej wygląda kiedy masz dużo starsze rodzeństwo. Bo ten dysonans pojawia sie od razu. Bo przecież mój nauczyciel jest taki dorosły i na pewno radzi sobie ze wszystkim w życiu! O jest w wieku mojego brata? Ale przecież mój brat jest jeszcze dzieckiem! A ta praktykantka to przecież też dorosły człowiek! O to koleżanka z dawnej klasy mojej siostry? O!