sen sarayını inşa edip kabrini harap ettin

senin gözlerinde çelikten bir bakış vardı. yıkılmaz sanırdım acılarla. erimez sanırdım nefsani arzularla. ama şimdi aynalara bile bakamadığını biliyorum. hissediyorum. çokça güvendiğin tahtın kırılmış, başa geçen düşüncelerin alengirli ama tek başarıları seni kandırmak. neden böyle oldu bilmiyorum. seni böylesine dünyaya hayran bırakan şey neydi, anlayamıyorum. sen ki kuruturdun gözümdeki dünyevi yaşları ve kalbimden çağlayan ilahileri duyar, eşlik ederdin onlara. gökler ezanlarla konuştuğunda sen en çok dinlerdin onları ki, olur da ezanları incitmek üzre gökte bağırışlara başlarsalar endamını yükseltirdin ruhundan önce. senin göğsünde geçilmez bir zırh vardı. kalbini Allah için korur ve kollardın, şimdi nerede senin kalbin ve,
arka plandaki müzik: hedonutopia - çöl