Ήμουν 11 χρονών τότε, δεν ξέχασα και δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ αυτή την μεγάλη επιτυχία της Εθνικής μας ομάδας . Να είναι καλά όσοι συμμετείχαν και όσοι συνέβαλαν.
Το πρωτο και μοναδικο παιχνιδι που ειχα παρακολουθησει απο μεσα στο σταδιο σε ηλικια 11 ετων. Δε θυμαμαι τιποτα απο τον αγωνα. Μονο ποσο μου αρεσε το ΣΕΦ και τον χαμο για να βρουμε εισιτηρια με τον μεγαλο μου αδερφο εξω απο τον ΗΣΑΠ , απεναντι απο το Καραισκακη οπου γινοταν πατεις με πατωσε.
Πραγματικά εντυπωσιακή η πρώτη ελληνική dream team! Αλλά η κάλυψη του αγώνα από τους οπερατέρ ήταν πραγματικά για κλάματα, εντελώς της πλάκας. Οποιαδήποτε στιγμή η ροή του αγώνα μπορούσε να διακοπεί για να μας δείξουν τον τυχαίο πανάσχετο που χαιρόταν στις εξέδρες. Με αποκορύφωμα το 42:54, όπου ενώ ακούμε «και κερδίζει ο Χριστοδούλου με ηρωική προσπάθεια», οι οπερατέρ μας δείχνουν ένα... αρκουδάκι!
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΆ ΛΥΠΗΘΗΚΑ ΤΟΥΣ ΙΤΑΛΟΥΣ. ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥΣ ΜΟΥ ΑΓΩΝΕΣ ΠΟΥ Η ΟΜΑΔΑΡΑ ΜΑΣ ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΦΑΊΝΕΤΑΙ ΕΎΚΟΛΟΣ, ΚΑΙ ΘΥΜΆΜΑΙ ΟΤΙ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΛΈΓΑΜΕ, ΤΟΥΣ ΈΧΟΥΜΕ.ΚΑΙ ΞΕΧΝΑΜΕ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΠΡΩΤΑΘΗΤΕΣ ΕΥΡΏΠΗΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΙΧΑΝ ΜΑΤΣΟΥΚΩΣΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ 17 ΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΠΑΙΞΑΜΕ, ΚΑΙ ΤΙΣ 17 ΘΕΕ ΜΟΥ!
Είναι σωστό στην Ιταλική προφορά για το gn. Πολλά μπορείς να προσάψεις στο Συρίγο με το υπερβολικά γλαφυρό του στυλ και την μανία διαιτητικής καταδίωξης του (ο δόλιος ο Σαντσίς πχ στον τελικό δεν ήταν κακός) αλλά μίλαγε πάρα πολύ καλά. Ούτε "εεεεε" και "χμμμμ" που ακούμε συχνά από 'Ελληνες εκφωνητές, και προετοιμαζόταν προσεκτικά πριν τις εκπομπές, συμπεριλαμβανομένων και των ξένων ονομάτων.
@@paulk2781 Δεν υπάρχει καμία σύγκριση Συριγου επειδή είχε αυτή την ...διαιτητική καταδίωξη που λες εσυ και συμφωνώ μαζί σου ότι την είχε, με αυτούς τους τραγικούς σημερινούς τύπου Ιωάννου και Χατζηγεωργιου
![ΑΕΚ-ΠΑΟΚ 33-41 *ΔΙΕΚΟΠΗ [1990-91(MEGA,29/9/90)]](/img/n.gif)
Ο Αργύρης σε ένα από τα καλύτερα παιχνίδια της ζωής του.
Ήμουν 11 χρονών τότε, δεν ξέχασα και δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ αυτή την μεγάλη επιτυχία της Εθνικής μας ομάδας . Να είναι καλά όσοι συμμετείχαν και όσοι συνέβαλαν.
ετσι ακριβώς φίλε, ήμουν 12 χρονων τότε....
Ναι, κι εγώ 10, είχα τελειώσει τη Ε' Δημοτικού, κανείς μας δε πρόκειται να ξεχάσει το '87...
11 χρονών κι εγώ και ήμουν μέσα οικογενειακώς..αξέχαστες στιγμές.
1940,1987 δυο ημερομηνιες που οι ιταλοι δεν θα ξεχασουν ποτε!
Το πρωτο και μοναδικο παιχνιδι που ειχα παρακολουθησει απο μεσα στο σταδιο σε ηλικια 11 ετων. Δε θυμαμαι τιποτα απο τον αγωνα. Μονο ποσο μου αρεσε το ΣΕΦ και τον χαμο για να βρουμε εισιτηρια με τον μεγαλο μου αδερφο εξω απο τον ΗΣΑΠ , απεναντι απο το Καραισκακη οπου γινοταν πατεις με πατωσε.
α ρε Νίκο τι μας έκανες, ακόμα και τώρα δακρυζουμε, ευλογημένοι όσοι το έζησαν μέσα στο γήπεδο, φανταστική ατμόσφαιρα
Στο 1:20 παρόμοια βουτιά του Γιαννάκη στον τελικό του Παρισιου το 1996 με τον Παναθηναϊκό, στην τελευταία επίθεση της Μπαρτσελονα.
βλέπω εικόνες από την εξέδρα….ω θεέ μου τι αθωότητα
01:33
Εκεί με τα 2.13 σηκώνεσαι, καρφώνεις και σβήνεις τα φώτα οποιουδήποτε....
21:24 control Γιαννακη με κεφαλιά χαχαχαχαχαχα
η μερα που ο Τζεντιλε συναντησε τον θεο
Πάντως χωρίς Γκάλη θα ταν πολύ δύσκολα τα πράγματα.
Πραγματικά εντυπωσιακή η πρώτη ελληνική dream team! Αλλά η κάλυψη του αγώνα από τους οπερατέρ ήταν πραγματικά για κλάματα, εντελώς της πλάκας. Οποιαδήποτε στιγμή η ροή του αγώνα μπορούσε να διακοπεί για να μας δείξουν τον τυχαίο πανάσχετο που χαιρόταν στις εξέδρες. Με αποκορύφωμα το 42:54, όπου ενώ ακούμε «και κερδίζει ο Χριστοδούλου με ηρωική προσπάθεια», οι οπερατέρ μας δείχνουν ένα... αρκουδάκι!
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΆ ΛΥΠΗΘΗΚΑ ΤΟΥΣ ΙΤΑΛΟΥΣ. ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥΣ ΜΟΥ ΑΓΩΝΕΣ ΠΟΥ Η ΟΜΑΔΑΡΑ ΜΑΣ ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΦΑΊΝΕΤΑΙ ΕΎΚΟΛΟΣ, ΚΑΙ ΘΥΜΆΜΑΙ ΟΤΙ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΛΈΓΑΜΕ, ΤΟΥΣ ΈΧΟΥΜΕ.ΚΑΙ ΞΕΧΝΑΜΕ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΠΡΩΤΑΘΗΤΕΣ ΕΥΡΏΠΗΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΙΧΑΝ ΜΑΤΣΟΥΚΩΣΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ 17 ΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΠΑΙΞΑΜΕ, ΚΑΙ ΤΙΣ 17 ΘΕΕ ΜΟΥ!
Για να μην κουράζεστε στο 46.23 το κάρφωμα του Καμπούρη!
δεν ξανα εκανε τετοιο coast to coast στην καριερα του ο τιμιος γιγαντας!!
Από τις πιο ωραίες φάσεις του Ευρωμπάσκετ....
Είσαι Θεός. Μόνο Θεός; Ημίθεος..μη σου πω..
@@neweconomist13 ο άνθρωπος δούλευε υπάλληλος σε κάποιο μαγαζί και έπαιζε και μπάσκετ,τι ποιο τίμιο για εκείνη την εποχή,τι να λέμε τώρα.
Αληθινοι χρυσοί ελληνες🇬🇷🇬🇷🇬🇷
Iταλία-Ελλάδα 78-90
ΕΛΛΑΔΑ(Πολίτης): Γκάλης 38, Γιαννάκης 22,Καμπούρης 14, Φασούλας 9, Ιωάννου 4, Χριστοδούλου 3
ΙΤΑΛΙΑ(Μπιανκίνι): Μοντεκί 5, Τζεντίλε 5, Μανίφικο 14, Τονούτ 12, Βιλάλτα 5, Ρίβα 23, Μοραντόνι 2, Κόστα 4, Καρέρα 8
Ημουν 21 ετων τότε και ήμουν μεσα. Ολα τα λεφτα το καρφωμα του Αργυρη στον αιφνιδιασμό. Ζουρλάθηκε το ΣΕΦ!
Το καλύτερο παιχνίδι του Καμπούρη και το χειρότερο του Φανη
Galis GOAT
Χωρίς τον Γκάλη ούτε την Ρουμανία δεν κερδιζαμε
Ούτε το Ουζμπεκιστάν....
@@deltakappa4970 🤣🤣🤣 πέθανα..
Ο Γκάλης δεν έχανε βολη με τίποτα..
1:19:30 I Ellada hdh wide calling to 1949
Χωρις αυτπν βγηκαμε 6οι στον κοσμο ...
Καμπούρης NBAyer
Αυτός ο Φασουλας 0 στα 2 στις αρχές.....
Πόσα έχει χάσει ο Φασουλας χα χα
Ο Ρίβα 4ος στους πόντους μετά τους Γκάλη, Τζάμσι και Ζέλιγκ. Σε κούφανα, έτσι;
Σωστός!!
Μανιήφικο λέει ο Συριγος
Το λέει...Πελλοπονήσια!
@@azwris 💙
Είναι σωστό στην Ιταλική προφορά για το gn. Πολλά μπορείς να προσάψεις στο Συρίγο με το υπερβολικά γλαφυρό του στυλ και την μανία διαιτητικής καταδίωξης του (ο δόλιος ο Σαντσίς πχ στον τελικό δεν ήταν κακός) αλλά μίλαγε πάρα πολύ καλά. Ούτε "εεεεε" και "χμμμμ" που ακούμε συχνά από 'Ελληνες εκφωνητές, και προετοιμαζόταν προσεκτικά πριν τις εκπομπές, συμπεριλαμβανομένων και των ξένων ονομάτων.
@@paulk2781 Δεν υπάρχει καμία σύγκριση Συριγου επειδή είχε αυτή την ...διαιτητική καταδίωξη που λες εσυ και συμφωνώ μαζί σου ότι την είχε, με αυτούς τους τραγικούς σημερινούς τύπου Ιωάννου και Χατζηγεωργιου