Η τελειοτητα στις κινησεις του Γκαλη, ειναι πραγματικά κατι το μοναδικο. Ελαχιστοι παικτες και απο τις δυο πλευρες του Ατλαντικου εχουν/ειχαν τετοια τελειοτητα. Πραγματικα παναξια κερδισε μια θεση στο Hall of fame της ακαδημιας Naismith!
Μιας και το έθιξες το θέμα οι μόνοι NBAers (της γενιάς του) που ειχαν την τελειότητα του Νίκ στις κινήσεις είναι όλοι τους θρύλοι και είναι οι εξής : Προφανώς ο Τζορνταν, ο Αζαΐα Τόμας, ο Τζο Ντουμαρς, ο World B Free, Ο Γουόλτ Φρέιζερ. Aπο αυτόν και από τον Free όπως και από τον Βινι Τζόνσον των Πιστονς ο Νίκ πήρε πολλές κινήσεις του, ψαξτο. Συνεχίζουμε, ο Κέβιν Τζόνσον και τέλος οι ακόμη πιο αθλητικοί αλλά και πιο ψηλοί του Νικ, Ντομινίκ Γουιλκινς και Doctor J. Aυτα man.
@@vdLeo-je6os Όλοι αυτοί που ανέφερες είναι πραγματικοί θρύλοι. Όμως όλοι ήταν/είναι ψηλότεροι του Γκάλη το λιγότερο 10εκ. και όλοι μαύροι, που γενετικά έχουν καλύτερες αθλητικές επιδόσεις, ασχέτως αν μερικοί δεν θέλουν να το παραδεχτούν. Ο Γκάλης πάλευε μέσα σε θηρία και με οργανωμένες άμυνες επάνω του σε όλο το παιχνίδι. Ο Τζόρνταν πήρε στην πλάτη του μια ομάδα και την πήγε στην κορυφή. Ο Γκάλης πήρε μια χώρα και την απογείωσε. Τους αγαπώ και τους δυο, και δε θέλω να να μειώσω κανέναν διότι πραγματικά ήταν όλοι τεράστιοι παίχτες, αλλά για μένα ο Γκάλης θα είναι πάντα ο καλύτερος όλων, όχι μόνο αθλητικά, αλλά κυρίως για αυτό που κατάφερε.
Πραγματικά, όλη η ομάδα ήταν άξια. Ο Γκάλης φυσικά ήταν εξωπραγματικός, αλλά είναι γεγονός πως παίξανε όλοι με πάρα πολύ πάθος. Πέσαν κορμιά, κυριολεκτικά. Άξιοι πρωταθλητές και τους ευχαριστούμε όλους πολύ για τις υπέροχες στιγμές που μας χάρισαν.
Γ γυμνασίου προς Α λυκείου καλοκαίρι...έχασα το πρώτο ημίχρονο,γιατί ήμουν με συμμαθητές και συμμαθήτριες στην παραλία για καφέ γρήγορα όμως το μετανοιωσα...ως γνήσιος μπασκετικός τους παράτησα όμως στο ημίχρονο και είδα το δεύτερο ολόκληρο...η καλύτερη κίνηση που μπορούσα να κάνω και δεν την μετανοιωσα ποτε
Ισως μεγαλύτερο κατόρθωμα και απο το 87 γιατι αυτή τη φορά κερδίσαμε αυτό το μεγαθήριο σε ουδέτερο εδαφος που σημαίνει οτι μόνο τυχαίες δεν ήταν οι δύο νίκες στην Αθήνα στο Ευρωμπάσκετ του 87 εναντίον τους.
Γιαννάκης και Μαρτσουλιονις με τα μπράτσα σαν Ραμπο και οι δύο. Εξαιρετική η προσθήκη του Ντέιβιντ Στεργάκου στο ροστερ. Πιο ποιοτικός παίχτης από τον τίμιο Καμπούρη. Ο Φασούλας δεν θα γλυτώσει ποτέ από τους Σοβιετικους ψηλούς. Μια με τον Τκατσενκο, τώρα με το θρύλο, Σαμπονις. Ο δε Χριστοδούλου μου θυμίζει Σκοτι Πιπεν. Ταλενταρα. Πιο καλή ομάδα η Σοβιετική Ένωση του 89 από εκείνη του 87, όπως και η δική μας. Ο Νίκ, Τιτάνας όπως πάντα.
Του παγκόσμιου μπάσκετ, με το Νικ να αλλάζει μόνος του το Ευρωπαικό. "Ο παίκτης του 21ου αιώνα", κατά τον Αλεφάντερ Γκομέλσκι. Κ όπως έλεγε κ ο μεγάλος Άρβιντας, "Ο Γκάλης, όταν αποφασίσει να σκοράρει, θα σκοράρει, ό τι κ αν κάνεις για να τον σταματήσεις".
@@surfer855 ισχύει δεν είχαν έρθει πολλές φορές αντιμέτωποι... Με τους συλλογους τουλαχιστον καθόλου έως σπανια τώρα με τις εθνικές τους ομάδες 3 φορές (1986 στο Μουντόμπάσκετ, 1988 στο προολυμπιακο και στο Ζάγκρεμπ το 1989)
Да,не самая лучшая игра,к тому же Гарастас не очень умело управлял командой,правда у Греции была очень хорошая команда,а Никос Галис был неудержим в то время-после 40 очков ч финале 1987 года,45 очков здесь,фантастика.
1:08:10 .... ο διαιτητής δίνει βήματα , ο Συρίγος για ένα λεπτό επιμένει ότι έκανε επιθετικό φάουλ . Πως μετέδιδε αυτός ο τύπος απορώ , και μετέπειτα είχε και στυλακι λες και ήταν ο τοπ στη χώρα
μετά έγινε επί κρατικής tv τα έγραφε στα μυδια του! σημασια έχει πως αυτα τα σφυρίγματα απανωτά άσχετα αν δινόντουσαν ή μη πριν 1 χρόνο δεν τα παίρναμε ούτε με σφαίρες ....
Ήταν περίεργα διαμορφωμένες οι γραμμές και μπερδεύτηκαν οι διαιτητές το εξωτερικό κόκκινο περίγραμμα δημιουργεί την ψευδαίσθηση οτι η άσπρη γραμμή είναι εντος γηπέδου και οτι έπρεπε να πατήσει κάποιος έξω και απο την κόκκινη για να θεωρηθεί παράβαση ,αλλα γενικα η διαιτησία μας ευνόησε δεν κέρδιζες ΕΣΣΔ με Σαμπόνις αλλιώς...
surfer855 Αφού έφυγε ο Γκάλης(και τον διώξανε) μετα το 1991 η Εθνική πήρε την φυσική της θέση 4η-5η ο Γκάλης ήταν ο καταλύτης και το βαρόμετρο σε όλες τις διοργανώσεις...Το 92 και μετα τον αντικατέστησαν ο Παταβούκας και Σιγάλας στη 5αδα τι να λέμε...Μέχρι το 99 είμαστε αξιόμαχοι αλλα μας έλειπε αυτό το μαγικό του Γκάλη που έπαιρνε τα ματς,ειδικά το 1993 που ο Γκάλης έπαιζε σε φούλ κατάσταση στον ΠΑΟ πιστεύω θα το παίρναμε εκείνο το Ευρωμπάσκετ δεν υπήρχαν μεγαθήρια...Αν και μετα την ατυχία του 91 και το κακό κλίμα που δημιουργήθηκε απο την απουσία του στο Παγκόσμιο του 90 δύσκολα να δεχόταν να γυρίσει ο Νικ... Για μένα ακόμα και το 95 να έπαιζε θα είχαμε καλύτερη μοίρα απο τις συνεχόμενες 4ες θέσεις 37 χρονών με ΠΑΟ πρώτος σκόρερ και πρώτος στις ασσίστ ήταν άνετα έπαιζε αλλα ντάξει δύσκολα να καθόταν πάγκο ο Νικ και για αυτό το λόγο τα έσπασε με Πολίτη και σταμάτησε το μπάσκετ ...Σε ενα παράλληλο Σύμπαν ο Νικ έπαιξε για τελευταία φορά στην Εθνική στο Ευρωμπάσκετ της Αθήνας το 1995 και το σήκωσε για 2η φορά κλείνοντας την θρυλική του καριέρα αυτό θα έπρεπε να είναι το τέλος ενός μύθου του ελληνικού Μπάσκετ αν δεν υπήρχαν ανταγωνισμοί εγωισμοι φθόνος αχαριστια και ναπολεοντισμοι
Κοίταξε, αν το 1993 παρόντος του Γκάλη δεν πέφταμε σε knock out αγώνα με την Κροατία, πιστεύω ότι μπορεί και να παίρναμε το χρυσό. Δηλαδή εντάξει, η Κροατία ήταν η ευρωπαϊκή Dream Team, αν και σε εκείνη τη διοργάνωση δεν έπαιξε ο Κούκοτς, πήγε στην Αμερική να εγκλιματιστεί, και φυσικά ο Πέτροβιτς που απεβίωσε λίγες μέρες πριν. Όσο για το 1995, τα πράγματα ήταν πολύ πιο δύσκολα, με Γιουγκοσλαβία, Κροατία και Λιθουανία σε πλήρη ακμή. Για μένα ήταν το τελευταίο μεγάλο Eurobasket μέχρι και σήμερα...
Η Ρωσία δεν ήταν παρηκμασμένη, είχε το Μπαζάρεβιτς σεληνιασμένο και κάτι νεαρούς ταλαντούχους παίχτες που τα επόμενα χρόνια έκαναν θραύση. Αυτό που της έλειπε ήταν η εμπειρία. Παρεμπιπτόντως, την επόμενη χρονιά, που έπαιξαν στον τελικό του παγκοσμίου με τους Αμερικανούς, τι καρφώματα υπέστησαν από το τέρας το Σακίλ; Ακόμα στον ύπνο τους θα τον βλέπουν.
Η τελειοτητα στις κινησεις του Γκαλη, ειναι πραγματικά κατι το μοναδικο. Ελαχιστοι παικτες και απο τις δυο πλευρες του Ατλαντικου εχουν/ειχαν τετοια τελειοτητα. Πραγματικα παναξια κερδισε μια θεση στο Hall of fame της ακαδημιας Naismith!
Όπως το 'πες. Τελειότητα!...
Μιας και το έθιξες το θέμα οι μόνοι NBAers (της γενιάς του) που ειχαν την τελειότητα του Νίκ στις κινήσεις είναι όλοι τους θρύλοι και είναι οι εξής : Προφανώς ο Τζορνταν, ο Αζαΐα Τόμας, ο Τζο Ντουμαρς, ο World B Free, Ο Γουόλτ Φρέιζερ. Aπο αυτόν και από τον Free όπως και από τον Βινι Τζόνσον των Πιστονς ο Νίκ πήρε πολλές κινήσεις του, ψαξτο. Συνεχίζουμε, ο Κέβιν Τζόνσον και τέλος οι ακόμη πιο αθλητικοί αλλά και πιο ψηλοί του Νικ, Ντομινίκ Γουιλκινς και Doctor J. Aυτα man.
@@vdLeo-je6os Όλοι αυτοί που ανέφερες είναι πραγματικοί θρύλοι. Όμως όλοι ήταν/είναι ψηλότεροι του Γκάλη το λιγότερο 10εκ. και όλοι μαύροι, που γενετικά έχουν καλύτερες αθλητικές επιδόσεις, ασχέτως αν μερικοί δεν θέλουν να το παραδεχτούν. Ο Γκάλης πάλευε μέσα σε θηρία και με οργανωμένες άμυνες επάνω του σε όλο το παιχνίδι. Ο Τζόρνταν πήρε στην πλάτη του μια ομάδα και την πήγε στην κορυφή. Ο Γκάλης πήρε μια χώρα και την απογείωσε. Τους αγαπώ και τους δυο, και δε θέλω να να μειώσω κανέναν διότι πραγματικά ήταν όλοι τεράστιοι παίχτες, αλλά για μένα ο Γκάλης θα είναι πάντα ο καλύτερος όλων, όχι μόνο αθλητικά, αλλά κυρίως για αυτό που κατάφερε.
Πραγματικά, όλη η ομάδα ήταν άξια. Ο Γκάλης φυσικά ήταν εξωπραγματικός, αλλά είναι γεγονός πως παίξανε όλοι με πάρα πολύ πάθος. Πέσαν κορμιά, κυριολεκτικά. Άξιοι πρωταθλητές και τους ευχαριστούμε όλους πολύ για τις υπέροχες στιγμές που μας χάρισαν.
Γ γυμνασίου προς Α λυκείου καλοκαίρι...έχασα το πρώτο ημίχρονο,γιατί ήμουν με συμμαθητές και συμμαθήτριες στην παραλία για καφέ γρήγορα όμως το μετανοιωσα...ως γνήσιος μπασκετικός τους παράτησα όμως στο ημίχρονο και είδα το δεύτερο ολόκληρο...η καλύτερη κίνηση που μπορούσα να κάνω και δεν την μετανοιωσα ποτε
Αυτη η νικη ηταν η επιβεβαιωση του 87' !! Αξεχαστη η εν ψυχρω εκτελεση του πολυταλαντου Φανη!!
Ισως μεγαλύτερο κατόρθωμα και απο το 87 γιατι αυτή τη φορά κερδίσαμε αυτό το μεγαθήριο σε ουδέτερο εδαφος που σημαίνει οτι μόνο τυχαίες δεν ήταν οι δύο νίκες στην Αθήνα στο Ευρωμπάσκετ του 87 εναντίον τους.
Γιαννάκης και Μαρτσουλιονις με τα μπράτσα σαν Ραμπο και οι δύο. Εξαιρετική η προσθήκη του Ντέιβιντ Στεργάκου στο ροστερ. Πιο ποιοτικός παίχτης από τον τίμιο Καμπούρη. Ο Φασούλας δεν θα γλυτώσει ποτέ από τους Σοβιετικους ψηλούς. Μια με τον Τκατσενκο, τώρα με το θρύλο, Σαμπονις. Ο δε Χριστοδούλου μου θυμίζει Σκοτι Πιπεν. Ταλενταρα. Πιο καλή ομάδα η Σοβιετική Ένωση του 89 από εκείνη του 87, όπως και η δική μας. Ο Νίκ, Τιτάνας όπως πάντα.
26.17 η πασάρα του Γκάλη στον Στεργάκο.Έξοχος πασέρ ο Νίκος.
9:50 34:28 46:00 56:23 Γκάλης vs Σαμπόνις ...2 Μύθοι 2 Φαινόμενα του Ευρωπαικού Μπάσκετ
Του παγκόσμιου μπάσκετ, με το Νικ να αλλάζει μόνος του το Ευρωπαικό. "Ο παίκτης του 21ου αιώνα", κατά τον Αλεφάντερ Γκομέλσκι. Κ όπως έλεγε κ ο μεγάλος Άρβιντας, "Ο Γκάλης, όταν αποφασίσει να σκοράρει, θα σκοράρει, ό τι κ αν κάνεις για να τον σταματήσεις".
Πόσες φορές έχουν βρεθεί αντίπαλοι ο Γκάλης με το Σαμπόνις; Εξαιρούνται βέβαια οι φιλικοί αγώνες.
@@surfer855 ισχύει δεν
είχαν έρθει πολλές φορές αντιμέτωποι... Με τους συλλογους τουλαχιστον
καθόλου έως σπανια τώρα με τις εθνικές τους ομάδες 3 φορές (1986 στο Μουντόμπάσκετ,
1988 στο προολυμπιακο
και στο Ζάγκρεμπ το 1989)
Gallis became Zeus again but in 1.05.56 he steps clearly in the line so the clutch 3point shot was illegal
Το εντυπωσιακό είναι ότι οι 4 από τους 5 παίχτες της ομάδας έπαιξαν 40 ολόκληρα λεπτά!
Το εντυπωσιακό είναι ότι όλλα τα σφυρίγματα τα πήρε η ελληνική ομάδα ολλα όμως
@@theogkotsis2335 όχι. άλλο ματς είδες.,
01:05:56. Gallis is out of bounds. That 3-point basket should have been invalidated by the referees, said with all due respect.
Who would win?? Vetra the triple jumper?????
Μαρτσουλιονης 2.05 ??
1.93
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ 1989...Α ΡΕ ΧΡΟΝΙΑ ΑΘΑΝΑΤΑ!😊
45 π ο Γκαλης εναντον υπερδυναμης και μετα απ τη 40 που ειχε ξαναβαλει στον τελικο του 87!!!
Сколько у наших ошибок..(((
Не реализованных бросков, а ведь в 88 стали Олимпийскими чемпионами..!!!!
Да,не самая лучшая игра,к тому же Гарастас не очень умело управлял командой,правда у Греции была очень хорошая команда,а Никос Галис был неудержим в то время-после 40 очков ч финале 1987 года,45 очков здесь,фантастика.
Γκάλης................ τέλος
1:08:10 .... ο διαιτητής δίνει βήματα , ο Συρίγος για ένα λεπτό επιμένει ότι έκανε επιθετικό φάουλ . Πως μετέδιδε αυτός ο τύπος απορώ , και μετέπειτα είχε και στυλακι λες και ήταν ο τοπ στη χώρα
μετά έγινε επί κρατικής tv τα έγραφε στα μυδια του! σημασια έχει πως αυτα τα σφυρίγματα απανωτά άσχετα αν δινόντουσαν ή μη πριν 1 χρόνο δεν τα παίρναμε ούτε με σφαίρες ....
δες και το 1:06:52 ο τυπος ηταν για ΚΛΩΤΣΙΕΣ.
Κάνει το black out....σχολιαστής μπάσκετ.....
Το οτι πατησε γραμμη ο Γκαλης πριν την πασα στον Φανη το ειδε κανεις? χαχαχαχ
Όλοι εκτός από το...διαιτητή! Χιχιχι....
Μονο αυτο; Τους εσφαξε τους Ρωσους.
Ο Σαμπόνις στο 9:43 πετυχαίνει καλάθι κάνοντας βήματα...
Ήταν περίεργα διαμορφωμένες οι γραμμές και μπερδεύτηκαν οι διαιτητές το εξωτερικό κόκκινο περίγραμμα δημιουργεί την ψευδαίσθηση οτι η άσπρη γραμμή είναι εντος γηπέδου και οτι έπρεπε να πατήσει κάποιος έξω και απο την κόκκινη για να θεωρηθεί παράβαση ,αλλα γενικα η διαιτησία μας ευνόησε δεν κέρδιζες ΕΣΣΔ με Σαμπόνις αλλιώς...
Ω, ναι...!
Από τότε πέρασαν όμως 16 ολόκληρα χρόνια για να ξαναπάρει μετάλλιο η Ελλάδα σε κάποια διοργάνωση...
surfer855 Αφού έφυγε ο Γκάλης(και τον διώξανε) μετα το 1991 η Εθνική πήρε την φυσική της θέση 4η-5η ο Γκάλης ήταν ο καταλύτης και το βαρόμετρο σε όλες τις διοργανώσεις...Το 92 και μετα τον αντικατέστησαν ο Παταβούκας και Σιγάλας στη 5αδα τι να λέμε...Μέχρι το 99 είμαστε αξιόμαχοι αλλα μας έλειπε αυτό το μαγικό του Γκάλη που έπαιρνε τα ματς,ειδικά το 1993 που ο Γκάλης έπαιζε σε φούλ κατάσταση στον ΠΑΟ πιστεύω θα το παίρναμε εκείνο το Ευρωμπάσκετ δεν υπήρχαν μεγαθήρια...Αν και μετα την ατυχία του 91 και το κακό κλίμα που δημιουργήθηκε απο την απουσία του στο Παγκόσμιο του 90 δύσκολα να δεχόταν να γυρίσει ο Νικ...
Για μένα ακόμα και το 95 να έπαιζε θα είχαμε καλύτερη μοίρα απο τις συνεχόμενες 4ες θέσεις 37 χρονών με ΠΑΟ πρώτος σκόρερ και πρώτος στις ασσίστ ήταν άνετα έπαιζε αλλα ντάξει δύσκολα να καθόταν πάγκο ο Νικ και για αυτό το λόγο τα έσπασε με Πολίτη και σταμάτησε το μπάσκετ ...Σε ενα παράλληλο Σύμπαν ο Νικ έπαιξε για τελευταία φορά στην Εθνική στο Ευρωμπάσκετ της Αθήνας το 1995 και το σήκωσε για 2η φορά κλείνοντας την θρυλική του καριέρα αυτό θα έπρεπε να είναι το τέλος ενός μύθου του ελληνικού Μπάσκετ αν δεν υπήρχαν ανταγωνισμοί εγωισμοι φθόνος αχαριστια και ναπολεοντισμοι
Κοίταξε, αν το 1993 παρόντος του Γκάλη δεν πέφταμε σε knock out αγώνα με την Κροατία, πιστεύω ότι μπορεί και να παίρναμε το χρυσό. Δηλαδή εντάξει, η Κροατία ήταν η ευρωπαϊκή Dream Team, αν και σε εκείνη τη διοργάνωση δεν έπαιξε ο Κούκοτς, πήγε στην Αμερική να εγκλιματιστεί, και φυσικά ο Πέτροβιτς που απεβίωσε λίγες μέρες πριν. Όσο για το 1995, τα πράγματα ήταν πολύ πιο δύσκολα, με Γιουγκοσλαβία, Κροατία και Λιθουανία σε πλήρη ακμή. Για μένα ήταν το τελευταίο μεγάλο Eurobasket μέχρι και σήμερα...
Ρε φιλαράκι, χρειαζόμασταν τη βοήθεια του Γκάλη για να νικήσουμε στον ημιτελικό τη Γερμανία, έστω κι αν αυτοί έπαιζαν στην έδρα τους;
Η Ρωσία δεν ήταν παρηκμασμένη, είχε το Μπαζάρεβιτς σεληνιασμένο και κάτι νεαρούς ταλαντούχους παίχτες που τα επόμενα χρόνια έκαναν θραύση. Αυτό που της έλειπε ήταν η εμπειρία. Παρεμπιπτόντως, την επόμενη χρονιά, που έπαιξαν στον τελικό του παγκοσμίου με τους Αμερικανούς, τι καρφώματα υπέστησαν από το τέρας το Σακίλ; Ακόμα στον ύπνο τους θα τον βλέπουν.
Onda je dosla Jugoslavija u finalu i tu je bio kraj
Galis has 30 points in final against Yugoslavia. Never have a good defense against Galis. But was one of 12 players.
Indeed. The Great Yugoslavia was undefeated those years... What a team! We the Greeks had only 5 good players... Yugoslavia was a "dream team"