Eίναι ωραία να ονειρεύεσαι μοιραία κι αναπόφευκτα με μια νεράιδα παρέα... του Ιούνη γεμάτο φεγγάρι ανοίγει αυλαία αναρωτιέμαι αν είναι τελικά όλα τυχαία ή ζητιανεύει το συναίσθημα τα ακραία... διερμηνέα δεν ζητώ στη μέση του δάσους όταν στέκομαι μονάχα αφήνομαι σε φωνές που φέρνει ο αέρας και δεν αντιστέκομαι... με πάνε μπροστά να πω στο φεγγάρι, να μιλήσω στ’ αστέρια μου ψιθυρίζουν πως είναι ανάγκη να φύγω μακριά δίνοντας τα χέρια μα κόβουνε σαν μαχαίρια κάτι μεσημέρια που ανήμπορος καίγεσαι όχι απ’ τον Ήλιο βασιλιά μα από την σκέψη δεν ανασταίνεσαι κι αν επιμείνεις πως είσαι όπως φαίνεσαι τότε βαλ’ τα με τις τύψεις, πόσες να αντέξεις πριν το κεφάλι να σκύψεις κι αν μιλάω σε δεύτερο πρόσωπο όλα σ’ εμένα γυρνάνε ακόμα δεν είμαι εδώ όταν μου μιλάω, νομίζω είμαι ξένο σώμα, έξω απ’ το δικό μου σώμα... πέφτω με δύναμη στο χώμα για να δω αν ζω ακόμα... Μα στο φεγγάρι το γεμάτο τι να πεις, τα βλέπει όλα... προβλέπω πως αλλάζουν όλα... είναι η σπίθα που σου λέει απ’ το βούρκο σου ξεκόλλα, στην πανσέληνο του Ιούνη γίνονται όλα Μα στο φεγγάρι το γεμάτο τι να πεις, τα βλέπει όλα... προβλέπω πως αλλάζουν όλα... είναι η σπίθα που σου λέει απ’ το βούρκο σου ξεκόλλα, στην πανσέληνο του Ιούνη γίνονται όλα Μα στο φεγγάρι το γεμάτο τι να πεις, τα βλέπει όλα... προβλέπω πως αλλάζουν όλα... όταν με φόρα έρθει νερό για να ανθίσουν όλα, λέω... στην πανσέληνο του Ιούνη γίνονται όλα... ........................................................................... Ξέρω πως είναι να μυρίζεις το φως... κι είναι ο παράδεισος μικρός για να χωρέσει το πως... είν’ η ζωή ο καλύτερος γιατρός κι ευτυχώς φυσάει αέρας βορινός και καθαρός τώρα πια, σε στολίδια λαμπερά λέω γεια, είναι περιττά μπροστά στα απέριττα κι απλά είναι στιγμές που μαρτυράνε μονομιάς τον δρόμο σαν ένα χτύπημα απλό στον ώμο σαν τον αέρα που επιβάλλει τον δικό του νόμο... ονείρου ανάσες ξοδεύουν τη μέρα μου ζεστά πατάω τα πόδια μου στη γη γερά ειν’ όλα πιο γνωστά... ακούω στη σιωπή πιο δυνατά περπατώ σαν ξωτικό στα κύματα, πολύ γελάω... με τον Χρήστο και τους φίλους όταν που και που μεθάω την νεράιδα μου όσο πάει πιο πολύ αγαπάω ζωή να γευτώ αναζητάω εκεί που πάω στο λεπτό... να εξαφανιστώ στον πυρετό, να αγγίξω το κενό μα είν’ αργά για να χαθώ μέσα σ’ αυτό... κι είναι πολύπλοκο αυτό... μα το παρήγορο είναι πως το προσπαθώ πάμε για άλλα γι’ αυτό φίλοι μου σας χαιρετώ... Μα στο φεγγάρι το γεμάτο τι να πεις, τα βλέπει όλα... προβλέπω πως αλλάζουν όλα... είναι η σπίθα που σου λέει απ’ το βούρκο σου ξεκόλλα, στην πανσέληνο του Ιούνη γίνονται όλα Μα στο φεγγάρι το γεμάτο τι να πεις, τα βλέπει όλα... προβλέπω πως αλλάζουν όλα... είναι η σπίθα που σου λέει απ’ το βούρκο σου ξεκόλλα, στην πανσέληνο του Ιούνη γίνονται όλα Μα στο φεγγάρι το γεμάτο τι να πεις, τα βλέπει όλα... προβλέπω πως αλλάζουν όλα... όταν με φόρα έρθει νερό για να ανθίσουν όλα, λέω... στην πανσέληνο του Ιούνη γίνονται όλα...
Αυτα,τα παλια,τα ακουγα μικροτερος,τα βαρεθηκα μετα και το γυρισα στη νεα σχολη του ελληνικου χιπ χοπ.Αλλα οπως και να εχει καπου καπου γυρνω σε αυτες τις κομματαρες.Σε αυτη την ομορφη τεχνη και τους στιχους που κανενας καλλιτεχνης του σημερινου χιπ χοπ δε γραφει,και μην μου πει κανεις οτι υπαρχουν και δεν τους ξερω,δυστυχως εχω ακουσει σχεδον οτι υπαρχει στην ελλαδα.Μεγαλοι ραζασταρ,αγαπη και σεβασμος.Θελω καποτε να εχω την ευκαιρια να τους δω λαιβ,ελπιζω φετος στο THHF.
Τέτοια μέρα κάθε Ιούνη θα σε θυμόμαστε! Rip και σε ευχαριστούμε!
Φίλοι μου σας χαιρετώ .
Μας λείπεις Αντρέα
Σε μια αλλη πανσεληνο εφυγες δυστυχως. Καλο ταξιδι
Eίναι ωραία να ονειρεύεσαι μοιραία κι αναπόφευκτα
με μια νεράιδα παρέα...
του Ιούνη γεμάτο φεγγάρι ανοίγει αυλαία
αναρωτιέμαι αν είναι τελικά όλα τυχαία
ή ζητιανεύει το συναίσθημα τα ακραία...
διερμηνέα δεν ζητώ στη μέση του δάσους όταν στέκομαι
μονάχα αφήνομαι σε φωνές που φέρνει ο αέρας
και δεν αντιστέκομαι...
με πάνε μπροστά να πω στο φεγγάρι, να μιλήσω στ’ αστέρια
μου ψιθυρίζουν πως είναι ανάγκη να φύγω μακριά
δίνοντας τα χέρια
μα κόβουνε σαν μαχαίρια κάτι μεσημέρια που ανήμπορος καίγεσαι
όχι απ’ τον Ήλιο βασιλιά μα από την σκέψη δεν ανασταίνεσαι
κι αν επιμείνεις πως είσαι όπως φαίνεσαι τότε βαλ’ τα με τις τύψεις,
πόσες να αντέξεις πριν το κεφάλι να σκύψεις
κι αν μιλάω σε δεύτερο πρόσωπο όλα σ’ εμένα γυρνάνε ακόμα
δεν είμαι εδώ όταν μου μιλάω, νομίζω είμαι ξένο σώμα,
έξω απ’ το δικό μου σώμα...
πέφτω με δύναμη στο χώμα για να δω αν ζω ακόμα...
Μα στο φεγγάρι το γεμάτο τι να πεις, τα βλέπει όλα...
προβλέπω πως αλλάζουν όλα...
είναι η σπίθα που σου λέει απ’ το βούρκο σου ξεκόλλα,
στην πανσέληνο του Ιούνη γίνονται όλα
Μα στο φεγγάρι το γεμάτο τι να πεις, τα βλέπει όλα...
προβλέπω πως αλλάζουν όλα...
είναι η σπίθα που σου λέει απ’ το βούρκο σου ξεκόλλα,
στην πανσέληνο του Ιούνη γίνονται όλα
Μα στο φεγγάρι το γεμάτο τι να πεις, τα βλέπει όλα...
προβλέπω πως αλλάζουν όλα...
όταν με φόρα έρθει νερό για να ανθίσουν όλα, λέω...
στην πανσέληνο του Ιούνη γίνονται όλα...
...........................................................................
Ξέρω πως είναι να μυρίζεις το φως...
κι είναι ο παράδεισος μικρός για να χωρέσει το πως...
είν’ η ζωή ο καλύτερος γιατρός κι ευτυχώς
φυσάει αέρας βορινός και καθαρός τώρα πια,
σε στολίδια λαμπερά λέω γεια, είναι περιττά
μπροστά στα απέριττα κι απλά
είναι στιγμές που μαρτυράνε μονομιάς τον δρόμο
σαν ένα χτύπημα απλό στον ώμο
σαν τον αέρα που επιβάλλει τον δικό του νόμο...
ονείρου ανάσες ξοδεύουν τη μέρα μου ζεστά
πατάω τα πόδια μου στη γη γερά
ειν’ όλα πιο γνωστά...
ακούω στη σιωπή πιο δυνατά
περπατώ σαν ξωτικό στα κύματα,
πολύ γελάω...
με τον Χρήστο και τους φίλους όταν που και που μεθάω
την νεράιδα μου όσο πάει πιο πολύ αγαπάω
ζωή να γευτώ αναζητάω εκεί που πάω
στο λεπτό...
να εξαφανιστώ στον πυρετό, να αγγίξω το κενό
μα είν’ αργά για να χαθώ μέσα σ’ αυτό...
κι είναι πολύπλοκο αυτό...
μα το παρήγορο είναι πως το προσπαθώ
πάμε για άλλα γι’ αυτό
φίλοι μου σας χαιρετώ...
Μα στο φεγγάρι το γεμάτο τι να πεις, τα βλέπει όλα...
προβλέπω πως αλλάζουν όλα...
είναι η σπίθα που σου λέει απ’ το βούρκο σου ξεκόλλα,
στην πανσέληνο του Ιούνη γίνονται όλα
Μα στο φεγγάρι το γεμάτο τι να πεις, τα βλέπει όλα...
προβλέπω πως αλλάζουν όλα...
είναι η σπίθα που σου λέει απ’ το βούρκο σου ξεκόλλα,
στην πανσέληνο του Ιούνη γίνονται όλα
Μα στο φεγγάρι το γεμάτο τι να πεις, τα βλέπει όλα...
προβλέπω πως αλλάζουν όλα...
όταν με φόρα έρθει νερό για να ανθίσουν όλα, λέω...
στην πανσέληνο του Ιούνη γίνονται όλα...
2021 ακομα εδω σε αυτη τη cdαρα!!!!!!!!!
Καλό ταξίδι Οδυσσέα...
Πέθανε ρε παιδιά;
@@spiros6367 Σκοτώθηκε σε τροχαίο πριν λίγο καιρό.
Καλο ταξιδι οδυσσεα.
Αυτα,τα παλια,τα ακουγα μικροτερος,τα βαρεθηκα μετα και το γυρισα στη νεα σχολη του ελληνικου χιπ χοπ.Αλλα οπως και να εχει καπου καπου γυρνω σε αυτες τις κομματαρες.Σε αυτη την ομορφη τεχνη και τους στιχους που κανενας καλλιτεχνης του σημερινου χιπ χοπ δε γραφει,και μην μου πει κανεις οτι υπαρχουν και δεν τους ξερω,δυστυχως εχω ακουσει σχεδον οτι υπαρχει στην ελλαδα.Μεγαλοι ραζασταρ,αγαπη και σεβασμος.Θελω καποτε να εχω την ευκαιρια να τους δω λαιβ,ελπιζω φετος στο THHF.
Ενα ακομη ομορφο κομματι!!!!!!!
Και ναι σε τεσσερις μερες θα τους δω στο THHF.Επιτελους :)
"πέφτω με δύναμη στο χώμα,για να δω αν ζώ ακόμα..."
αγαπημενος στιχος
Η πανσέληνος της φράουλας..Ιούνιος 2024..
respect!!!
RIP
πολυ ωραιο κομματι....
kanena comment iouniatika?!
ποστ τον μηνα ιουνιο,βλεποντας την μεγαλυτερη πανσεληνο του 13
cheers
ksero pos ine na mirizeis to fws
kai einai o paradisos mikros gia na xoresei to pws..
opws fenetai..