Οδυσσέας (Razastarr): Περπατώ, το κρύο αψηφώ, και είναι αυτό το μαγικό κενό, δίνω μια για να βρεθώ εκεί, να φύγω, πως να μείνω εδώ? Τα μάτια των ονείρων κλείνω, λίγο-λίγο, σταματά το άπειρο. Σε κώμα είναι οι ώρες που δε ζω μα αναπνέω ακόμα, κοιτάω μπροστά μα είναι από χθες που με βαραίνει το σώμα. Ακόμα γράφει τη γνώμη σου πάνω σε κάθε πέτρα έχουν τη λέξη ποτάμι σε στήνουν στα πέντε μέτρα. Η λογική είναι της φαντασίας κλέφτρα, που λες, Φυλακή για το συναίσθημα, τη θες πραγματικά και αν λες πως δεν το θες βάζεις ταφόπλακα με μια, γίνεται σκόνη τελικά ότι αγαπάει η καρδιά σου. Είναι γαμωτο φυλακή αυτό δεν έχει γυρισμό. Είναι απ' τις ώρες που τον κόσμο στα χέρια μου κρατώ, μα ζω στον ουρανό, μικρέ μου φίλε, και εγώ καραδοκώ σκοπό όταν είναι. Κάποιοι: Στις καλές μέρες κοιτώ, πιάνω βυθό, όταν το βλέμμα πέφτει στο κενό, ανατρεπτικό ειρμό στη σκέψη διατηρώ, για να σωθώ, εκεί που πρέπει μαθαίνω να γυρνώ γι αυτό. Στις καλές μέρες κοιτώ, πιάνω βυθό, όταν το βλέμμα πέφτει στο κενό, ανατρεπτικό ειρμό στη σκέψη διατηρώ, για να σωθώ, το ενδεχόμενο αξίζει για να το προσπερνώ. Στις καλές μέρες, απόψε, το ποτήρι μου σηκώνω και αν ζούσα πάντα τη στιγμή καιρός να ζήσω και το χρόνο. Γιατί με κούρασαν οι λάμψεις που απότομα σβήνουν και μέχρι να ξανάρθουν στο σκοτάδι με αφήνουν. Βαρέθηκα στο ανύπαρκτο παρόν να ισορροπώ ρίχνω το βάρος μου στο μέλλον ελπίζοντας να κρατηθώ. Και αν όχι δεν πειράζει πάμε απ' την αρχή ξανά φτάνει δύσκολα το βλέμμα στο πέταγμα και στα πουλιά. Και πιο δύσκολα η ανάγκη είναι γόνιμος καρπός μέρες που με μπέρδεψε ένας κακός εαυτός. Βραδιές που η λογική φυγάς υπήρξε στο παράλογο κι η μοναξιά περήφανα έκανε κάτι ανάλογο. Και αν ό,τι αξίζει το σκοτώνεις για να μπορείς να το γευτείς κόβω λουλούδι δακρυσμένο απ' το λιβάδι της σιωπής. Και ανοίγω τα φτερά και εκεί που πρέπει κοιτώ στις μέρες τις καλές γυρνώ και τραγουδώ. Στις καλές μέρες κοιτώ, πιάνω βυθό, όταν το βλέμμα πέφτει στο κενό, ανατρεπτικό ειρμό στη σκέψη διατηρώ, για να σωθώ, εκεί που πρέπει μαθαίνω να γυρνώ γι αυτό. Στις καλές μέρες κοιτώ, πιάνω βυθό, όταν το βλέμμα πέφτει στο κενό, ανατρεπτικό ειρμό στη σκέψη διατηρώ, για να σωθώ, το ενδεχόμενο αξίζει για να το προσπερνώ. Στις καλές μέρες κοιτώ αναιρώ κάθε απόπειρα που πέφτει στο κενό. Στις καλές μέρες κοιτώ στη ρωγμή που δεν υπάρχει περπατώ. Στις καλές μέρες κοιτώ πότε θα γίνει το αόρατο ορατό? Ανατρεπτικό ειρμό στη σκέψη διατηρώ, για να σωθώ, ίσως κοστίσει το ενδεχόμενο όταν το προσπερνώ.
Πατερα μου θα εισαι για παντα εδω !!! Μεγαλη η λυπη μου .......
Razastarrr ααααααααχ τόσα χρόνια έρωτας και άλλα τόσα ακόμα! Ό,τι και να βγάλουν είναι απλά μαγικό!
Einai oi ores pou den zeis ma anapneeis akoma aderfe mas patera mas kai daskale tis ellinikis hip hop gia panta edo ΑΘΑΝΑΤΟΣ
Οδυσσέας (Razastarr):
Περπατώ, το κρύο αψηφώ,
και είναι αυτό το μαγικό κενό,
δίνω μια για να βρεθώ εκεί, να φύγω,
πως να μείνω εδώ?
Τα μάτια των ονείρων κλείνω, λίγο-λίγο,
σταματά το άπειρο.
Σε κώμα είναι οι ώρες που δε ζω
μα αναπνέω ακόμα,
κοιτάω μπροστά μα είναι από χθες
που με βαραίνει το σώμα.
Ακόμα γράφει τη γνώμη σου
πάνω σε κάθε πέτρα
έχουν τη λέξη ποτάμι
σε στήνουν στα πέντε μέτρα.
Η λογική είναι της φαντασίας κλέφτρα, που λες,
Φυλακή για το συναίσθημα,
τη θες πραγματικά
και αν λες πως δεν το θες
βάζεις ταφόπλακα με μια,
γίνεται σκόνη τελικά ότι αγαπάει η καρδιά σου.
Είναι γαμωτο φυλακή αυτό
δεν έχει γυρισμό.
Είναι απ' τις ώρες
που τον κόσμο στα χέρια μου κρατώ,
μα ζω στον ουρανό, μικρέ μου φίλε,
και εγώ καραδοκώ σκοπό όταν είναι.
Κάποιοι:
Στις καλές μέρες κοιτώ, πιάνω βυθό,
όταν το βλέμμα πέφτει στο κενό, ανατρεπτικό ειρμό
στη σκέψη διατηρώ, για να σωθώ,
εκεί που πρέπει μαθαίνω να γυρνώ γι αυτό.
Στις καλές μέρες κοιτώ, πιάνω βυθό,
όταν το βλέμμα πέφτει στο κενό, ανατρεπτικό ειρμό
στη σκέψη διατηρώ, για να σωθώ,
το ενδεχόμενο αξίζει για να το προσπερνώ.
Στις καλές μέρες, απόψε, το ποτήρι μου σηκώνω
και αν ζούσα πάντα τη στιγμή καιρός να ζήσω και το χρόνο.
Γιατί με κούρασαν οι λάμψεις που απότομα σβήνουν
και μέχρι να ξανάρθουν στο σκοτάδι με αφήνουν.
Βαρέθηκα στο ανύπαρκτο παρόν να ισορροπώ
ρίχνω το βάρος μου στο μέλλον ελπίζοντας να κρατηθώ.
Και αν όχι δεν πειράζει πάμε απ' την αρχή ξανά
φτάνει δύσκολα το βλέμμα στο πέταγμα και στα πουλιά.
Και πιο δύσκολα η ανάγκη είναι γόνιμος καρπός
μέρες που με μπέρδεψε ένας κακός εαυτός.
Βραδιές που η λογική φυγάς υπήρξε στο παράλογο
κι η μοναξιά περήφανα έκανε κάτι ανάλογο.
Και αν ό,τι αξίζει το σκοτώνεις για να μπορείς να το γευτείς
κόβω λουλούδι δακρυσμένο απ' το λιβάδι της σιωπής.
Και ανοίγω τα φτερά και εκεί που πρέπει κοιτώ
στις μέρες τις καλές γυρνώ και τραγουδώ.
Στις καλές μέρες κοιτώ, πιάνω βυθό,
όταν το βλέμμα πέφτει στο κενό, ανατρεπτικό ειρμό
στη σκέψη διατηρώ, για να σωθώ,
εκεί που πρέπει μαθαίνω να γυρνώ γι αυτό.
Στις καλές μέρες κοιτώ, πιάνω βυθό,
όταν το βλέμμα πέφτει στο κενό, ανατρεπτικό ειρμό
στη σκέψη διατηρώ, για να σωθώ,
το ενδεχόμενο αξίζει για να το προσπερνώ.
Στις καλές μέρες κοιτώ
αναιρώ κάθε απόπειρα που πέφτει στο κενό.
Στις καλές μέρες κοιτώ
στη ρωγμή που δεν υπάρχει περπατώ.
Στις καλές μέρες κοιτώ
πότε θα γίνει το αόρατο ορατό?
Ανατρεπτικό ειρμό στη σκέψη διατηρώ, για να σωθώ,
ίσως κοστίσει το ενδεχόμενο όταν το προσπερνώ.
❤
γαματο oldskool instrumental και απο οι ουτοπικα εμπνευσμενοι στιχοι του οδυσσεα , σεβασμος μαγκες
13 χιλιαδες views! Ποσο λυπαμαι για την νεα κακομαθημενη γενια! ΚΑΝΕΝΑ ΜΕΛΛΟΝ !!!!!!!!!!!!!!
Ρε παιδιά τους στοίχους που μπορώ ν τα βρω;;
oduseas & kapioi
Η λογική είναι της φαντασίας κλέφτρα, που λες...
toso gamato...tosa liga views...
*απο πανω