bana bir kadeh deniz ver. . .

____________________________
Φέρε μου ένα ποτήρι Θάλασσα. . .
____________________________
Φέρε μου ένα ποτήρι Θάλασσα, βρέ Γιώργο!
Κι αλλό δεν θέλω τίποτα...
Μόνο άλλαξε τη θέα, δεν είναι η σειρά
Του σεληνόφωτος, ούτε των αστεριών.
Δεν μου αρέσει πιά, ο εαυτός μου...
Στέκομαι πλέον κάπου, πέρα από κάθε ελπίδα
Στ΄ αυτιά μου ο θόρυβος μιας φουρτούνας
Στη καρδιά μου δονήσεις ενός σεισμού
Από τις νύχτες: Δεκαοχτώ
Η Θάλασσα πάλι χωρίς εμένα...
Φτιάξε το τραπέζι, βρέ Γιώργο!
Φέρε μου ένα ποτήρι Θάλασσα, βρέ Γιώργο!
Να'ναι το τραπέζι της μελαχολίας μου...
Εδώ και καίρο είμαι άυπνος...
Η σκία του φθινοπώρου στο πρόσωπό μου...
Η ψυχή μου έρημος,
Σαν παρατημένος υδατοφράκτης
Στο Μάρτη τα σοκάκια με πλήθος κόσμο...
Στα αριστερά μου η έρημος,
Στα δεξιά μου η γαλάζια Μεσόγειος.
Στα όνειρα μου ένα σωρό παλιές,
Και νέες αναμνήσεις
Τα φτερά μου σπασμένα!
Το αίμα μου παγωμένο!
Καταστραμμένη ψυχή μου,
Δεν πιάνει πιά το πηδάλιο...
Άναψε το τσίγαρο μου, βρέ Γιώργο!
Φέρε μου ένα ποτήρι Θάλασσα!
Κι αλλό δεν θέλω τίποτα...
Φέρε μου ένα ποτήρι Θάλασσα!
Μια γουλιά νερό κι μια φέτα ψωμί...
Γιώργο! Γιώργο! Γιώργο!
Σπασμένα τα φτερά μου!
Παγωμένο το αίμα μου!
Γιώργο! Γιώργο! Γιώργο!
Καταστραμμένη μου ψυχή,
Δεν πιάνει πιά πηδάλιο...
Τα μάτια της, μια φωτιά!
Οι βλεφαρίδες της, παγωνιά!
Τα μαλλιά της που φτερουγίζουν στον αέρα,
Ζαλίζουν τη ψυχή μου...
Φέρε μου ένα ποτήρι Θάλασσα, βρέ Γιώργο!
Το βλέμμα της, ένα ολοκαύτομα!
Οι βλεφαρίδες της, παγωνιά!
Ζαλίζουν τη ψυχή μου,
Τα μαλλιά της, που φτερουγίζουν στον αέρα...
Ζαλίζουν τη ψυχή μου...
Ούτε Νοτιάς, ούτε ο Μαΐστρος!
Της ζωής το πιό ζεστό καλοκαίρι,
'Ελαμψε σαν αστραπή στη ξεκάρφωτη στιγμή
Κι αν χιονίσει, πάλι δε θα κοιτάξει πίσω της
Μεσ'τη χούφτα της βασιλεύει ο ήλιος
Δε υφίσταται σε κανένα λιμάνι
Η καρδιά της μια γουλιά νερό,
Μια φέτα ψωμί...
Μοναδική της βούληση, να μη με αγαπήσει (πιά)
Πάρ'το πιάτο μου, βρέ Γιώργο!
Φέρε μου ένα ποτήρι Θάλασσα, βρέ Γιώργο!
Τα δάκρυα του καημού στα μάτια μου...
Δές πάλι πέρασε το καραβάνι του χρόνου...
Σαν τα ξυρά φύκη στους βράχους,
Πάγωσε η ψυχή μου...
Έμεινα μόνος μεσ'τη μοναξιά μου
Τα χέρια μου δεμμένα!
Τα μάτια μου δεμμένα!
Η γλώσσα μου δεμμένη!
Όταν παίρνει φλόγα η καρδιά του ανθρώπου,
Ό,τι και να κάνει, δεν υψώνεται
Ο 'Ηλιος στο ζενίθ του ουρανού...
Από τις μέρες: Δεκαεννέα
Κι εμείς πάλι γίναμε τύφλα (εννέα)!
Το λογαριασμό, βρέ Γιώργο!
Kerem Alışık
Μετάφραση: MrImperium
« علي پاشا »

[@TRELLOTAXI69]

ellerinize yureginize saglik helal olsun

[@muhsincelebi73]

Teşekkürler çok güzel paylaşım.

[@ahmeteyupunsald8941]

Hepimiz biriz.

[@zekiseckin9166]

İşte bendeniz

[@snybyzt1719]

Yorgo da yusuf da aynı kırmayın birbirinizi
Ne yusuflar yorgolar geçti bu alemden

[@malisen4348]

Kerem alışık hiç de güzel okuyamamış
Şiiri. Ses tonu da bu şiire uygun değil.