Αντρέα, Μιχαήλ και η κοπέλα που δεν την γνωρίζω να ξέρετε πως είστε φοβεροί! Στη μοναξιά μου έβαζα τα ακουστικά και ήσασταν η καλύτερη παρέα μου! Να είστε πάντα καλά και να ομορφαίνετε τις ζωές μας μέσα από τα λόγια και τη μελωδία σας! Από ένα παλιό περαστικό
Είμαι απτα παιδιά που είναι πάντοτε κλειστά Από πρώτο χέρι ξέρω τι σημαίνει μοναξιά Βγαίνω μονάχα όταν δω σκοτάδι Αγάπησα το βράδυ και ας με πνίγει το ρημάδι Θέλω να διαφευγω από την πραγματικότητα Και ας έκανα παρέα συνεχώς με λάθος πρότυπα Ξέρεις δε μαρεσουν καθόλου οι επιπτώσεις και το παίζω κουφή σε όσα θες να μου χρεώσεις Είμαι από τους ανθρώπους που δε λένε Καλημέρα και βαριέμαι τους ανθρώπους που μου λένε χαμόγελα Έφτασα 18 και τέλος έως εδώ απ'το χάος που επικρατεί δε μπόρεσα να βγω Οι περισσότεροι με χαρακτηρησανε τρελή Μα μέσα στο μυαλό μου εγώ είμαι η λογική Είμαι από αυτές που μπερδεύουνε τις μέρες και για μένα οι ώρες τρέχουνε σα σφαίρες Είμαι απτα παιδιά που συνέχεια ρωτανε και πιστεύουν τα λουλούδια οταν κοβονται πονανε Μπορεί να κλαίω εύκολα μα έχω την ελπίδα πως κάθε τι θα φύγει μετά τη καταιγίδα Έχω βάλει στόχο μονάχα την κορυφή και η χώρα του ονείρου δε μου είναι αρκετή
είμαι απ' αυτές που μπερδεύουνε τις μέρες και για μένα οι ώρες τρέχουνε σαν σφαίρες είμαι απ' τα παιδιά που συνέχεια ρωτάνε και πιστεύουν τα λουλούδια όταν κόβονται πονάνε μπορεί να κλαίω εύκολα μα έχω την ελπίδα πως καθετί θα φύγει μετά την καταιγίδα
Δεν ξέρω αν προλαβαίνω να μιλήσω δεν με νοιάζει μονάχα με πειράζει ό,τι με καταδικάζει να σωπαίνω να βλέπω ότι έχασα το τρένο να βιάζομαι συνέχεια μα να μην προλαβαίνω είμαι πως το λένε απ' αυτούς που σπάνια κλαίνε που συνέχεια γκρινιάζουν και τα άπαντα τους φταίνε οι γονείς τους οι δασκάλοι η ατυχία η μεγάλη Η ΠΟΥΤΑΝΑ Η ΖΩΗ ΠΟΥ ΑΠΟΔΕΙΧΤΗΚΕ ΤΣΑΚΑΛΙ είμαι απ' αυτούς που μιλάνε στο φεγγάρι ερωτεύονται τον ήλιο και φοβούνται μην τα πάρει και μας κάψει μας πάρει μας σηκώσει μας πετάξει σε μέρη που τα σύννεφα θα μοιάζουνε εντάξει είμαι απ' τα παιδιά που φοβούνται το σκοτάδι και φωνάζουν δυνατά όταν έρχεται το βράδυ μπας και φύγει βλέπω τη ζωή μου σαν παιχνίδι γι' αυτό και αντιδρώ σ' οτιδήποτε με πνίγει είμαι απ' τα πουλιά που ξεμείναν στα κλουβιά και συνήθως κελαηδούν απ' τ άλλα πιο γλυκά και μανιασμένα κι ας μείναμε για πάντα κλειδωμένα σ' ένα μέλλον που επιλέχτηκε για μας από τη γέννα είμαι απ' αυτούς που τον κόσμο θε ν' αλλάξουν που μένουνε στον βούρκο μα δεν θέλουν να πετάξουν μόνο θέλουνε να γίνει ο βούρκος κάποτε μια λιμνη γιατί μάθαμε στην πλώρη και δεν κάνουμε για πρύμνη είμαι απ' τ αστέρια που κοιτούν οι ερωτευμένοι μα όταν πέφτω δυστυχώς η ευχή δεν πετυχαίνει τα αστέρια δεν πέφτουν για ευχές μέσα στη θάλασσα βουτιά ήθελα να κάνω συγγνώμη αν στη χάλασα είμαι απ' τα σκυλιά που φοβούνται τους ανθρώπους και τη μαύρη τους καρδιά τους αδέσποτους τους τρόπους κι ας κλωτσάνε δεν μάθανε οι καημένοι ν' αγαπάνε και αν καμιά φορά γρυλίζω είναι διότι τους λυπάμαι φίλε δεν σε ξέρω φίλε πες μου το' όνομα σου άλλα λόγια δεν ρωτώ απόψε τσιγάρο Κάποιον μου θυμίζεις εαυτέ μου απόψε ψεύτη κάποιον κι όχι αυτόν όταν κοιτάω τον καθρέφτη και φοβάμαι όταν σε κοιτώ να μιζεριάζεις να βρίζεις να θυμώνεις μ΄ όλα αυτά που ίσως δεν μοιάζεις σταμάτα έτσι είναι αυτά που κοροϊδεύεις ψυχή μου εσύ γεννήθηκες στο άπιαστο να τρέχεις να ονειρεύεσαι και λουλούδια να ερωτεύεσαι να λες αυτό που νιώθεις να το ζεις και να μην ντρέπεσαι θυμάμαι αδέρφια μου αυτοί που τραγουδάνε όταν πονάνε κλαίνε κι όταν αγαπούν γελάνε που μάθαν να πετάνε παρά τις αλυσίδες κι ανοίξαν την καρδιά τους για να δεις όσα δεν είδες εγώ τη βρίσκω με φεγγάρια να μεθώ να ξεχνώ ο,τι με χαλάει και τ' αστέρια να μετρώ ν' ακροβατώ πάνω σε σύρμα σκουριασμένο να πιστεύω στους ανθρώπους άλλα μόνος μου να μένω είμαι απ' αυτούς που τους λες κομπλεξικούς απ' τους τρεις σκληροπυρινικά ρομαντικούς από κείνους που ονειρεύονται ακόμα για σένα και για μένα για όσους ρίζωσαν στο χώμα τη βρίσκω μ' ένα μουσικό χαλί για πάτημα άνοιγμα από άμυνα και μάθημα στο μάθημα μαθαίνω κι άμα με δείτε να βαριανασαίνω χαρίστε μου χαμόγελα γιατί αλλιώς πεθαίνω είμαι απ' αυτούς που συστήνονται με βλέμματα κι άμα σου πω πως χάρηκα ίσως να σου πω και ψέμματα λυπάμαι φίλε μου πραγματικά λυπάμαι αν θεωρείς ανώφελο το ότι τραγουδάμε φίλε δεν σε ξέρω φίλε πες μου το' όνομα σου άλλα λόγια δεν ρωτώ απόψε τσιγάρο Είμαι απ' τα παιδιά που ναι πάντοτε κλειστά από πρώτο χέρι ξέρω τι σημαίνει μοναξιά βγαίνω μοναχά όταν το σκοτάδι αγάπησα το βράδυ κι ας με πνίγει το ρημάδι θέλω να διαφεύγω από την πραγματικότητα κι ας έκανα παρέα συνεχώς με λάθος πρότυπα ξέρεις δεν με νοιάζουνε καθόλου οι επιπτώσεις και το παίζω κουφή σ' όσα θες να μου χρεώσεις είμαι απ' τους ανθρώπους που δεν λένε καλημέρα και βαριέμαι τους ανθρώπους που μου λένε χαμογέλα έφτασα 18 και τέλος ως εδώ απ' το χάος που επικρατεί δεν μπόρεσα να βγω οι περισσότεροι με χαρακτηρίσανε τρελή μα μέσα στο μυαλό μου εγώ είμαι λογική είμαι απ' αυτές που μπερδεύουνε τις μέρες και για μένα οι ώρες τρέχουνε σαν σφαίρες είμαι απ' τα παιδιά που συνέχεια ρωτάνε και πιστεύουν τα λουλούδια όταν κόβονται πονάνε μπορεί να κλαίω εύκολα μα έχω την ελπίδα πως καθετί θα φύγει μετά την καταιγίδα έχω βάλει στόχο μοναχά την κορυφή και η χώρα του ονείρου δεν είναι αρκετή
είμαι απ'τα παιδιά που'ναι πάντοτε κλειστά, από πρώτο χέρι ξέρω τι σημαίνει μοναξιά.Βγαίνω μοναχά όταν δω σκοτάδι, αγάπησα το βράδυ και ας με πνίγει το ρημάδι.Θέλω να διαφεύγω απ'την πραγματικότητα, και ας έκανα παρέα συνεχώς με λάθος πρότυπα.ξέρεις δεν με νοιάζουνε καθόλου οι επιπτώσεις και το παίζω κουφή σε όσα θες να μου χρεώσεις.Είμαι απ'τους ανθρώπους που δεν λένε καλημέρα και βαριέμαι τους ανθρώπους που μου λένε χαμογέλα.έφτασα 18 και τέλος ως εδώ, απ'το χάος που επικρατεί δεν μπόρεσα να βγω.Οι περισσότεροι με χαρακτηρίσανε τρελή, μα μέσα στο μυαλό μου εγώ ειμαι λογική.Είμαι απ'αυτές που μπερδεύουνε τις μέρες και οι ώρες τρε΄χουνε σα σφαίρες.Είμαι απ'τα παιδιά που συνέχεια ρωτάνε, και πιστεύουν τα λουλούδια όταν κόβονται πονάνε, μπορεί να κλάιω εύκολα μα έχω την ελπίδα πως κάθετι θα φύγει μετά την καταιγίδα.έχω βάλει στόχο μοναχά την κορυφή, η χώρα του ονείρου δεν μου' ναι αρκετή.
Μακαρι να ηξεραν αυτα τα παιδια ποσες φορες ηταν η καλυτερη παρεα μου..
Αντρέα, Μιχαήλ και η κοπέλα που δεν την γνωρίζω να ξέρετε πως είστε φοβεροί! Στη μοναξιά μου έβαζα τα ακουστικά και ήσασταν η καλύτερη παρέα μου! Να είστε πάντα καλά και να ομορφαίνετε τις ζωές μας μέσα από τα λόγια και τη μελωδία σας! Από ένα παλιό περαστικό
να ονειρεύεσαι
και λουλούδια να ερωτεύεσαι
να λες αυτό που νιώθεις
να το ζεις και να μην ντρέπεσαι
Οι Jolly Roger είχαν κάνει ένα live στο ΤΕΙ του Ληξουρίου πριν κάποια χρόνια... Παιδιά είστε φοβεροί... Συγχαρητήρια!
Το safe space μου ειστε
💖💖💖💖💖💖💖💖
💖💖💖💖💖💖💖💖 ღ • ✌️❣️ ✌️❣️ • ღ Ας συστηθούμε σωστα λοιπον!-Μην παρα συστηθούμε και πολυ ομως!-Μη το κουρασουμε.
είμαι από αυτούς που μιλάνε στο φεγγάρι, ερωτεύονται τον ήλιο και φοβούνται μην τα πάρει και μας κάψει...
κομματαρα και αυτο..
μπραβο σας παιδια, μπραβο
απο κεινους που ονειρευονται ακομααααααα
Είμαι απτα παιδιά που είναι πάντοτε κλειστά
Από πρώτο χέρι ξέρω τι σημαίνει μοναξιά
Βγαίνω μονάχα όταν δω σκοτάδι
Αγάπησα το βράδυ και ας με πνίγει το ρημάδι
Θέλω να διαφευγω από την πραγματικότητα
Και ας έκανα παρέα συνεχώς με λάθος πρότυπα
Ξέρεις δε μαρεσουν καθόλου οι επιπτώσεις και το παίζω κουφή σε όσα θες να μου χρεώσεις
Είμαι από τους ανθρώπους που δε λένε Καλημέρα και βαριέμαι τους ανθρώπους που μου λένε χαμόγελα
Έφτασα 18 και τέλος έως εδώ απ'το χάος που επικρατεί δε μπόρεσα να βγω
Οι περισσότεροι με χαρακτηρησανε τρελή
Μα μέσα στο μυαλό μου εγώ είμαι η λογική
Είμαι από αυτές που μπερδεύουνε τις μέρες και για μένα οι ώρες τρέχουνε σα σφαίρες
Είμαι απτα παιδιά που συνέχεια ρωτανε και πιστεύουν τα λουλούδια οταν κοβονται πονανε
Μπορεί να κλαίω εύκολα μα έχω την ελπίδα πως κάθε τι θα φύγει μετά τη καταιγίδα
Έχω βάλει στόχο μονάχα την κορυφή και η χώρα του ονείρου δε μου είναι αρκετή
είμαι απ' αυτές που μπερδεύουνε τις μέρες
και για μένα οι ώρες τρέχουνε σαν σφαίρες
είμαι απ' τα παιδιά που συνέχεια ρωτάνε
και πιστεύουν τα λουλούδια όταν κόβονται πονάνε
μπορεί να κλαίω εύκολα μα έχω την ελπίδα
πως καθετί θα φύγει μετά την καταιγίδα
Δεν ξέρω αν προλαβαίνω να μιλήσω δεν με νοιάζει
μονάχα με πειράζει ό,τι με καταδικάζει
να σωπαίνω να βλέπω ότι έχασα το τρένο
να βιάζομαι συνέχεια μα να μην προλαβαίνω
είμαι πως το λένε απ' αυτούς που σπάνια κλαίνε
που συνέχεια γκρινιάζουν και τα άπαντα τους φταίνε
οι γονείς τους οι δασκάλοι η ατυχία η μεγάλη
Η ΠΟΥΤΑΝΑ Η ΖΩΗ ΠΟΥ ΑΠΟΔΕΙΧΤΗΚΕ ΤΣΑΚΑΛΙ
είμαι απ' αυτούς που μιλάνε στο φεγγάρι
ερωτεύονται τον ήλιο και φοβούνται μην τα πάρει
και μας κάψει μας πάρει μας σηκώσει μας πετάξει
σε μέρη που τα σύννεφα θα μοιάζουνε εντάξει
είμαι απ' τα παιδιά που φοβούνται το σκοτάδι
και φωνάζουν δυνατά όταν έρχεται το βράδυ
μπας και φύγει βλέπω τη ζωή μου σαν παιχνίδι
γι' αυτό και αντιδρώ σ' οτιδήποτε με πνίγει
είμαι απ' τα πουλιά που ξεμείναν στα κλουβιά
και συνήθως κελαηδούν απ' τ άλλα πιο γλυκά
και μανιασμένα κι ας μείναμε για πάντα κλειδωμένα
σ' ένα μέλλον που επιλέχτηκε για μας από τη γέννα
είμαι απ' αυτούς που τον κόσμο θε ν' αλλάξουν
που μένουνε στον βούρκο μα δεν θέλουν να πετάξουν
μόνο θέλουνε να γίνει ο βούρκος κάποτε μια λιμνη
γιατί μάθαμε στην πλώρη και δεν κάνουμε για πρύμνη
είμαι απ' τ αστέρια που κοιτούν οι ερωτευμένοι
μα όταν πέφτω δυστυχώς η ευχή δεν πετυχαίνει
τα αστέρια δεν πέφτουν για ευχές μέσα στη θάλασσα
βουτιά ήθελα να κάνω συγγνώμη αν στη χάλασα
είμαι απ' τα σκυλιά που φοβούνται τους ανθρώπους
και τη μαύρη τους καρδιά τους αδέσποτους τους τρόπους
κι ας κλωτσάνε δεν μάθανε οι καημένοι ν' αγαπάνε
και αν καμιά φορά γρυλίζω είναι διότι τους λυπάμαι
φίλε
δεν σε ξέρω φίλε
πες μου το' όνομα σου
άλλα λόγια δεν ρωτώ απόψε
τσιγάρο
Κάποιον μου θυμίζεις εαυτέ μου απόψε ψεύτη
κάποιον κι όχι αυτόν όταν κοιτάω τον καθρέφτη
και φοβάμαι όταν σε κοιτώ να μιζεριάζεις
να βρίζεις να θυμώνεις μ΄ όλα αυτά που ίσως δεν μοιάζεις
σταμάτα έτσι είναι αυτά που κοροϊδεύεις
ψυχή μου εσύ γεννήθηκες στο άπιαστο να τρέχεις
να ονειρεύεσαι και λουλούδια να ερωτεύεσαι
να λες αυτό που νιώθεις να το ζεις και να μην ντρέπεσαι
θυμάμαι αδέρφια μου αυτοί που τραγουδάνε
όταν πονάνε κλαίνε κι όταν αγαπούν γελάνε
που μάθαν να πετάνε παρά τις αλυσίδες
κι ανοίξαν την καρδιά τους για να δεις όσα δεν είδες
εγώ τη βρίσκω με φεγγάρια να μεθώ
να ξεχνώ ο,τι με χαλάει και τ' αστέρια να μετρώ
ν' ακροβατώ πάνω σε σύρμα σκουριασμένο
να πιστεύω στους ανθρώπους άλλα μόνος μου να μένω
είμαι απ' αυτούς που τους λες κομπλεξικούς
απ' τους τρεις σκληροπυρινικά ρομαντικούς
από κείνους που ονειρεύονται ακόμα
για σένα και για μένα για όσους ρίζωσαν στο χώμα
τη βρίσκω μ' ένα μουσικό χαλί για πάτημα
άνοιγμα από άμυνα και μάθημα στο μάθημα
μαθαίνω κι άμα με δείτε να βαριανασαίνω
χαρίστε μου χαμόγελα γιατί αλλιώς πεθαίνω
είμαι απ' αυτούς που συστήνονται με βλέμματα
κι άμα σου πω πως χάρηκα ίσως να σου πω και ψέμματα
λυπάμαι φίλε μου πραγματικά λυπάμαι
αν θεωρείς ανώφελο το ότι τραγουδάμε
φίλε
δεν σε ξέρω φίλε
πες μου το' όνομα σου
άλλα λόγια δεν ρωτώ απόψε
τσιγάρο
Είμαι απ' τα παιδιά που ναι πάντοτε κλειστά
από πρώτο χέρι ξέρω τι σημαίνει μοναξιά
βγαίνω μοναχά όταν το σκοτάδι
αγάπησα το βράδυ κι ας με πνίγει το ρημάδι
θέλω να διαφεύγω από την πραγματικότητα
κι ας έκανα παρέα συνεχώς με λάθος πρότυπα
ξέρεις δεν με νοιάζουνε καθόλου οι επιπτώσεις
και το παίζω κουφή σ' όσα θες να μου χρεώσεις
είμαι απ' τους ανθρώπους που δεν λένε καλημέρα
και βαριέμαι τους ανθρώπους που μου λένε χαμογέλα
έφτασα 18 και τέλος ως εδώ
απ' το χάος που επικρατεί δεν μπόρεσα να βγω
οι περισσότεροι με χαρακτηρίσανε τρελή
μα μέσα στο μυαλό μου εγώ είμαι λογική
είμαι απ' αυτές που μπερδεύουνε τις μέρες
και για μένα οι ώρες τρέχουνε σαν σφαίρες
είμαι απ' τα παιδιά που συνέχεια ρωτάνε
και πιστεύουν τα λουλούδια όταν κόβονται πονάνε
μπορεί να κλαίω εύκολα μα έχω την ελπίδα
πως καθετί θα φύγει μετά την καταιγίδα
έχω βάλει στόχο μοναχά την κορυφή
και η χώρα του ονείρου δεν είναι αρκετή
na'sai kalaa
💜❤
Πώς γίνεται να κάνεις dislike σε τέτοιο κομμάτι?
και λουλουδια να ερωτευεσαι .
παιδια πως λενε την κοπελα; εχει ταλενταραα
Mono egw emina? :(
που μπορώ να βρω τους στίχους;
sta comment
poly kalo guyys...:)
είμαι απ'τα παιδιά που'ναι πάντοτε κλειστά, από πρώτο χέρι ξέρω τι σημαίνει μοναξιά.Βγαίνω μοναχά όταν δω σκοτάδι, αγάπησα το βράδυ και ας με πνίγει το ρημάδι.Θέλω να διαφεύγω απ'την πραγματικότητα, και ας έκανα παρέα συνεχώς με λάθος πρότυπα.ξέρεις δεν με νοιάζουνε καθόλου οι επιπτώσεις και το παίζω κουφή σε όσα θες να μου χρεώσεις.Είμαι απ'τους ανθρώπους που δεν λένε καλημέρα και βαριέμαι τους ανθρώπους που μου λένε χαμογέλα.έφτασα 18 και τέλος ως εδώ, απ'το χάος που επικρατεί δεν μπόρεσα να βγω.Οι περισσότεροι με χαρακτηρίσανε τρελή, μα μέσα στο μυαλό μου εγώ ειμαι λογική.Είμαι απ'αυτές που μπερδεύουνε τις μέρες και οι ώρες τρε΄χουνε σα σφαίρες.Είμαι απ'τα παιδιά που συνέχεια ρωτάνε, και πιστεύουν τα λουλούδια όταν κόβονται πονάνε, μπορεί να κλάιω εύκολα μα έχω την ελπίδα πως κάθετι θα φύγει μετά την καταιγίδα.έχω βάλει στόχο μοναχά την κορυφή, η χώρα του ονείρου δεν μου' ναι αρκετή.
Ποιο ειναι το τραγούδι στο τελος?
φιλε- τσανακλίδου
Brake down
:)
Η πουτάνα η ζωή που αποδείχτηκε τσακάλι 💜
√√√