Chahargah بداهه در چهارگاه تکنوازی تار

دستگاه چهارگاه، یکی از دستگاه‌های موسیقی ایران است.
برخلاف برخی دیگر از دستگاه‌ها، دستگاه چهارگاه همنام یکی از مقام‌های قدیم موسیقی ایرانی نیست. درجات چهارگاه نیز با درجات اصلی هیچ یک از مقام‌ها مطابقت ندارند. با این حال لفظ «چهارگاه» محدود به ردیف موسیقی ایران نیست و در موسیقی‌های مبتنی بر مقام نیز به کار می‌رفته‌است. در موسیقی عربی، چهارگاه (با املای «جهارکاه») جزو زیرشاخه‌های خانوادهٔ عجمطبقه‌بندی می‌شود اگرچه مقام دیگری به نام «چهارگاه ترکی» نیز وجود دارد که در خانوادهٔ حجاز طبقه‌بندی می‌شود. در موسیقی ترکی نیز چهارگاه یکی از مقام‌های سیزده‌گانهٔ اصلی دانسته می‌شود و حسین سعدالدین آرل آن را مقام اصلی موسیقی ترکی قلمداد کرده‌است. به لحاظ فواصل موسیقی، چهارگاه در موسیقی ترکی، عربی و ایرانی مفهوم یکسانی نیست. با این حال می‌توان بین این مفاهیم با کمک مقام‌های زنگوله و حجاز تا حدی ارتباط برقرار کرد.
دستگاه چهارگاه در ردیف موسیقی ایرانیصاحب گوشه‌هایی است که برخی احساس اندوه، برخی حالت وقار و متانت، و برخی حس شادی را به همراه دارند، و از همین رو این دستگاه برای نشان دادن تمام حالات و احساسات مناسب دانسته شده‌است. برخی از گوشه‌های مهم دستگاه چهارگاه از بم به زیر عبارتند از زابل، مویه، حصار، مخالف، مغلوب، حزین و منصوری. دستگاه چهارگاه از طریق گوشه‌هایی همچون گوشهٔ مخالف، امکان پرده‌گردانی به دستگاه همایون را دارد و همچنین هر یک از دانگ‌های چهارگاه می‌تواند دانگ دوم بیات اصفهان فرض شود. همچنین دستگاه چهارگاه، به لحاظ نام گوشه‌ها و ساختار ردیف، با دستگاه سه‌گاه رابطهٔ نزدیکی دارد.
*Chahargah is one of the musical modes in Iranian music. Unlike some other modes, Chahargah does not share its name with any of the ancient Iranian maqams (scales). Additionally, its degrees do not correspond to the primary degrees of any of these maqams. However, the term "Chahargah" is not limited to the Iranian radif (canon) and has been used in maqam-based music as well. In Arabic music, Chahargah (spelled as "Jeharkah") is classified as a subcategory of the 'Ajam family, although there is another maqam called "Turkish Chahargah" which is classified under the Hijaz family. In Turkish music, Chahargah is considered one of the thirteen primary maqams and Husayn Sa'd al-Din Aral has regarded it as the principal maqam of Turkish music. In terms of musical intervals, Chahargah does not have the same meaning in Turkish, Arabic, and Iranian music. However, a connection can be established between these concepts with the help of the Zangulah and Hijaz maqams.
The Chahargah mode in the Iranian radif possesses gusheh (sections) that evoke feelings of sadness, dignity, and joy, among others. For this reason, this mode is considered suitable for expressing a wide range of emotions. Some of the important gusheh of Chahargah, from the lowest to the highest, are Zabol, Moie, Hisar, Mokhalef, Maghlub, Hazin, and Mansouri. Through gusheh such as Mokhalef, Chahargah can modulate to the Humayun mode, and each dang (section) of Chahargah can be considered the second dang of Bayat-e Esfahan. Furthermore, Chahargah has a close relationship with the Segah mode in terms of the names of its gusheh and the structure of the radif.*

[@GhamarSobhani]

قربون دستهات برم مثل همیشه قشنگ مینوازی موفق باشی🌹🌹🌹🌹💕🍃💕🍃💕

[@yaldahosseini6478]

Perfect 👌🏻

[@Farnk65]

عالی نواختید استاد . 🌺🌺🌺👌

[@HamidFarazian]

عالی

[@saeedehborhan1460]

مثل همیشه بی‌نظیر و استادانه و دل انگيز ❤❤❤

[@Arashpersianmelodies]

درود بر شما

[@ahmad.r.61]

مثل همیشه عالی هستید استاد برهان عزیز🎉❤
Great 👍🏻

[@Arashpersianmelodies]

🌺🌷🙏🏻

[@zahra.zarepour]

گوش سپردیم و لذت بردیم. دستتون پرتوان 🙏🏻🌹

[@Arashpersianmelodies]

@@zahra.zarepour درود بر شما 🌺🌺🌺