σωστα απλα σταματησε να ειναι mainstream δηλαδη τις μοδος και οσοι απλα το κανανε για να ειναι στο πνευμα τις εποσχης σταματησανε να ακουνε οι πραγματικοι μεταλλαδες ποτε δεν σταματησανε να ακουνε
Δεν πεφτει λες? Ακουω αυτο το ειδος απο 15 ετων και πιστεψε με οτι εχει πλεον μπει σε φαση παρακμης. Υπαρχουν αραγε καινουργια συγκροτηματα της ιδιας αξιας με τα παλια δυστυχως οχι. Απλα πηγαινουμε συναυλιες και βλεπουμε παπουδες πλεον Σημερα με λυπης βλεπω οτι τους εφηβους τους εχει απορροφησει σχεδον εξ'ολοκληρου η χιπ-χοπ με την Ελληνικη της εκδοχη την τραπ. Κατι καινουργιο και φρεσκο θα βρεις στο Death και στο Black κυριως. Και στα τσαρτς δεν ανεβαινουν ουτε απλα ροκ κοματια. Αυτη η μουσικη εχει κανει τον κυκλο της πλεον. Σημερα αν ρωτησεις εναν εφηβο αν γωνριζει τους Μεταλλικα η τους Αιρον δεν θα ξερει τιποτα. Τους ειναι παντελως αγνωστοι
@@ΒΑΓΓΕΛΗΣΚΑΖΑΚΗΣΥπαρχουν δεκαδες για να μην πω εκατονταδες παρα πολυ αξιολογες μπαντες σημερα βασικα που παιζουνε παλιο καλο παραδοσιακο Heavy Metal ,μιλαω για μπαντες που παιζουνε καθαρα Heavy και οχι black ,death thrash η οτι λλο,μπαντες που ξεκινησαν μετα το 2000 η και μετα το 2010 , πολλες απο αυτες ερχονται και στο δικο μας up the hammers η και σε ασχετα χρονικα διαστηματα μεσα στην χρονια .Επισης παιζουνε και στο keep it true στην Γερμανια οπως και σε πολλες αλλες χωρες, μπαντες Που παιζουνε κλαασικο heavy τυπου Accept, Priest, Saxon, Tokyo blade, Angelwitch, Diamond head, Praying mantis κλπ.Μπορει να μην γεμιζουν ολες αρενες οπως παλια αλλα παιζουνε απο μικρα κλαμπ οπως και μεγαλα φεστιβαλ.Απλα πρεπει να ψαχτεις λιγο παραπανω φιλε μου εαν σε ενδιαφερει ακομα αυτη η μουσικη.
@@ΒΑΓΓΕΛΗΣΚΑΖΑΚΗΣ Υπαρχουν κ σημερα καλες μπαντες, αλλα επειδη δεν υπαρχει το κοινο του παρελθοντος πολλες φορες δυσκολα αναδεικνυονται. Σιγουρα κ οι μπαντες που καναν σαματα, εχουν πεσει/γερασει. Opeth/Metallica/Megadeth πχ δυσκολα ακους καινουριους δισκους. Παντα ομως υπαρχουν Hidden gems πχ για thrash Terrifier - Weapons of Thrash Destruction ablum,. Συμφωνω οτι σε death κ black βρισκεις πολυ πιο fresh πραματα πχ MGLA/kriegsmaschine/Hauntologist Που ειναι πανω κατω τα ιδια ατομα με τον αγαπημενο drummer darkside (ακου το residual blight). Προσωπικα εχω ανοιχτει κ σε αλλα ειδη οπως πχ Fusion (Greg Howe, Guthrie Govan, The Aristocrats) κ νομιζω οτι η "μεταλ" ειναι το ειδος που εχει τοσο ψωμι που δεν θα σε απογοητευσει ποτε. Trap Ποσο μπορεις να ακουσεις?Απο τα 15 στα 30 θα ακους trap? Δεν νομιζω. Προσφατα ημουν στο φεστιβαλ του Αρδα κ τα πιτσιρικια μονο με trappers την βρισκανε. Καλα κανουν, αυτη ειναι η μοδα, παλια ηταν το Hip Hop. Το προβλημα που εντοπιζω ειναι οτι Hip Hop, metal δεν ηταν μονο για καταναλωση. Ειχα πολλους φιλους που φτιαξαν μπαντες, εστω για να παιζουν τα αγαπημενα τους τραγουδια σε live, αυτο που λεγαμε "για τη φαση". Το Hip Hop δε ηταν ενα ολοκληρο lifestyle, με graffiti, skateboard, ρουχα etc. Τεσπα, να εισαι αισιοδοξος κ να δινεις κ σε νεες μπαντες ευκαιριες, να προσπαθεις να καταλαβεις τι θελουν να πουν :D Αν ακουσεις πχ το Cafo απο Animals as Leaders, ε... ισως θελει μερικα ακουσματα για να πιασεις τι θελουν να πουνε (Αν κ περασε ο καιρος, δεν το θεωρω κ τοσο καινουριο).
Πολύ εμπεριστατωμένη ανάλυση φίλε, έγραψες. Η σχέση μέταλ και γκραντζ είναι τέλειο παράδειγμα διαφοράς αιτίου και συσχέτισης. Επειδή τα καλοκαίρια αυξάνονται η κατανάλωση παγωτού και οι πυρκαγιές δε σημαίνει ότι όσοι τρώνε παγωτό προκαλούν πυρκαγιές. Έτσι κι εδώ, η πραγματική αιτία της πτώσης του μέταλ δεν η άνοδος του γκραντζ. Όπως τόσοι καλλιτέχνες και τόσες μόδες μεσουράνησαν και παρήλθαν έτσι και το κλασικό μέταλ, δεν είναι κάποιο μυστήριο. Οι επιμέρους λόγοι είναι πολλοί όπως ανέφερες και συμφωνώ με όλους. Ειδικά όμως η τρελή επιτυχία του Black Album γλύκανε μπάντες και δισκογραφικές που πίστεψαν ότι κοπιάροντας αυτόν τον ήχο η επιτυχία θα είναι εξασφαλισμένη κι έτσι έχασαν τη δική τους ταυτότητα. Αν δεν ήταν οι Metallica όμως θα ήταν κάποιοι άλλοι, η εξέλιξη αργά ή γρήγορα πάντα έρχεται.
Respect και πάλι. Σε ακούω σαν την αγία μεταλλική γραφή γιατί αισθάνομαι πως για να πιάσω έστω και λίγη από τη γνώση και μουσική αντίληψη σου (για να κάνουμε μια ίσια κουβέντα που λέει ο λόγος και να βγει κάποιο νόημα) πρέπει να κάτσω να ακούσω και να διαβάσω κατεβατά. Και είμαι γεροντάρα πλέον χωρίς πολλά κουράγια. Keep up the good work.
@@chaoskommando6416 Απομειναμε ελάχιστοι πια. Πόσοι και πόσοι για γκόμενα, επειδή παντρεύτηκαν και "σοβαρευτηκαν", για το καρκίνο του hype και trend αλλαξοπιστήσαν. Δεν είπαμε να είσαι 50 και να φοράς ακόμα κολλητά τζιν ή να έχεις απλυτο μακρυ μαλλί οκ. Αλλά σβήσανε τα εφηβικά τους χρόνια, και άμα τώρα τους ανοίξεις κουβέντα περί μέταλ σε κοιτούν σαν εξωγήινο. Η καθημερινότητα και ο καταιγισμός (φασιστικά) από ΜΜΕ και τηλεόραση και ίντερνετ επηρέασε ΠΑΡΑ πολλούς.
σωστα απλα σταματησε να ειναι mainstream δηλαδη τις μοδος και οσοι απλα το κανανε για να ειναι στο πνευμα τις εποσχης σταματησανε να ακουνε οι πραγματικοι μεταλλαδες ποτε δεν σταματησανε να ακουνε
αν μου επιτρέπεται (εις την παθητική φωνή, επειδή υπάρχουν και "καλοθελητές" ανάμεσά μας...), αν και δεν ζητώ άδεια από κανέναν, ο ήχος δεν ήταν ποτέ ακραίος, μιλώντας ΠΑΝΤΑ για το κλασικό και ανόθευτο heavy metal. Δυνατό και επιθετικό, ΝΑΙ. Ακραίο ΟΧΙ
@@chaoskommando6416 Να ενημερώσω λοιπόν ότι δεν υπάρχει TRUE death metal πέραν των Death και των Morbid Saint. Και ο λόγος που το λέω αυτό είναι ότι δεν ήταν ΠΟΤΕ ακραίος ο ήχος τους, αλλά ήταν πάντα to the point. Ωστόσο, σε σχέση με το κλασσικό heavy metal οι συγκρίσεις είναι το λιγότερο αδύνατες. Με εκτίμηση προς έναν αδερφό μεταλά. Τονίζω δε ότι η black metal ουδέποτε ανήκε σε οποιαδήποτε μουσική σκηνή γιατί ειναι για γέλια από μόνη της
Εξαιρετικό βίντεο! βασικά να πούμε και το αυτονόητο, ότι μετά τα 80s το μέταλ άλλαξε επίσης επειδή... απλά η συνθετική ικανότητα των συγκροτημάτων κορέστηκε. Κανένας δε μπορεί να γράψει 8 τέλεια άλμπουμ στη σειρά, πόσο μάλλον παραπάνω. Αν εξαιρέσεις κάποιες ιδιαίτερες περιπτώσεις όπως το painkiller, fear of the dark και κανα δυο άλλα, όλες οι κλασικές μπάντες που έλαμψαν στα 80 δεν παρήγαγαν όπως παλιά. Είναι φυσιολογικό. Και στο extreme metal συμβαίνει φυσικά, αλλιώς δε θα είχαμε κάθε είδους "...core" να βγαίνει
Πιστεύω τη μεγάλη διαφορά την έκανε😮 το glam metal γιατί το glam metal δόξασε το heavy metal σε όλο τον κόσμο το thrash metal και όλα τα άλλα είδη που μας αρέσουνε ήτανε μόνο για τους φαν του είδους όταν ταρακουνήθηκε το glam μέταλ χάθηκαν και πάρα πολύ οπαδοί από όλο τον κόσμο ευχαριστώ για το βίντεο Angel Piangelo
Το γκλαμ ήταν μια αθλιότητα και ειδικα Ελλαδα δεν ειχε ποτε πέραση,οι μεταλαδες στα 80ς ηταν ειτε θρασάδες ειτε κλασσικοι μεταλάδες με manowar κλπ συν βεβαιως οι κολλημενοι με 70ς,σαμπαθ κλπ.Προσωπικα γουσταρα παρα πολυ που οι Νιρβανα στειλαν μπον τζοβι,γουινγκερ και αλλα τετοια εμεσματα στα αζητητα.
Να συμπληρώσω οτι οι μεταλάδες στα 80ς ακουγαν ανετα και τα τρια ειδη. Ελαχιστοι ηταν αυτοι που ηταν σκετοι θρασαδες πχ ή σκετοι μεταλαδες. Το θεμα του βιντεο ειναι ,κατα τη γνωμη μου, το τελος της χεβιμεταλοθρας υποκουλτουρας των 80ς που ηταν ιδιαιτερα διακριτη,εδω στην Ελλαδα τουλαχιστον,με την εμφανιση/μοδα της,τα στεκια της κλπ
καλησπέρα! Εξαιρετικό βίντεο, για μια εξαιρετικά δυσάρεστη περίοδο της αγαπημένης μας μουσικής, την οποία έζησα. Συμφωνώ σε πολύ μεγάλο βαθμό με την ανάλυσή σου, αλλά θα μου επιτρέψεις μερικά σχόλια. Thrash Metal: το είδος άρχισε να πεθαίνει μετά την κυκλοφορία του ...And Justice For All. Πολλά συγκροτήματα υπέγραψαν σε πολυεθνικές, η οποίες από καθαρή ασχετοσύνη, προσπάθησαν να αλλάξουν τον ήχο τους, ψάχνοντας τους νέους Metallica. Τότε εμφανίστηκε και ο όρος Mainstream Thrash, περιγράφοντας τον ήχο των Metallica. Hair Metal: το Grunge προωθήθηκε ως ένα μουσικό κίνημα, το οποίο υποτίθεται απέρριπτε τα στερεότυπά του Glam. Βέβαια, επέβαλε άλλα στη συνέχεια καθιέρωσε τα δικά του. Παραδοσιακό Metal. Όπως είχε πει και ο μεγάλος Γιάννης Κουτουβός, το Metal είχε μπει στα σαλόνια των σπιτιών. Οι εταιρείες το έβγαλαν από εκεί, αντικαθιστώντας το με το Grunge και αυτό γύρισε στο φυσικό του χώρο. Η δωδεκάδα των Thrash δίσκων που ανέφερες, περιέχει κυκλοφορίες που ακόμα και σήμερα με πικραίνουν, βλέπε Flotsam & Jetsam... To Pink Bubbles Go Ape ίσως είναι ένα από τα πιο καταστροφικά άλμπουμ στην ιστορία της μουσικής!
@@VangelisKontogeorgakos Το …Justice… έβαλε το thrash στα σαλόνια κυρίως μέσω του One, αλλά δεν παύει να είναι δισκάρα. Συμφωνώ ότι η προσπάθεια να μιμηθούν τους Metallica είχε αρχίσει από τότε, αλλά βγαίναν ακόμα φοβεροί δίσκοι. Το grunge αυτοκαταστράφηκε γιατί τελικά τα σύγκροτήματα έγιναν Bon Jovi χωρίς να είναι προετοιμασμένα γι αυτό. Σκέψου ότι τα περισσότερα από αυτά τα 12 άλμπουμ τα είχα αγοράσει σε βινύλιο όταν πρωτοβγήκαν. Όπως και το Pink Bubbles
Το μέταλ δεν έπεσε ποτέ!! 40-50 χρόνια μετά και μπάντες γεμίζουν αρένες. Η μουσική είναι μια εξέλιξη, και η εξέλιξη θα έχει τα πάνω της και τα κάτω της. (Εγώ πάντως λατρεύω και Nirvana και Satyricon).
Προσωπικά λίγο με ενδιαφέρει εάν το grunge ήταν επιλογή των δισκογραφικών πολυεθνικών εταιρειών.Αυτό που με ενδιαφέρει είναι το αποτέλεσμα.Και το αποτέλεσμα ήταν ότι τα συγκροτήματα του grunge μας προσέφεραν αρκετούς δίσκους-διαμάντια !!! Η μουσική πάνω απο όλα !!!!
Οταν εφυγα φανταρος το 90 και γυρισα το 92 ειχε κλεισει η μεγαλυτερη ροκ κλαμπ της Αθηνας η umbre και δεν ξανανοιξε ποτε .ακουγα painkiller στη σκοπια.τοτε για μενα απεβιωσε η αγαπημενη μου μουσικη.μετα ακουγαν οι νεοι γαρμπη ρουβα δαντη και καλη σας νυκτα.
αντί να λέτε ευχαριστώ που υπήρξε συνέχεια στην rock/metal σκηνή κάθεστε και αναλύετε πράγματα χωρίς λόγο.. απαρχαιωμένες αντιλήψεις χωρίς νόημα.. Ευτυχώς θα πω εγώ που η grunge και εν συνεχεία η alternative σκηνή έμαθε τους fans να ντύνονται χωρίς να είναι φρικια.. Η alternative κουλτούρα έδωσε στο metal και το rock άλλη διάσταση ποιο μελωδική ποιο συναισθηματική με μία πιο casual προσέγγιση.. Το grunge ηταν μια αξια συνέχεια απλα με διαφορετικό ήχο.. ποσός μας ενδιαφέρει λοιπόν αν ήταν thrash η οχι.. Κάθε εποχή έχει τα δικά τής..
Dream theater images and words 1992,Pantera 3δισκαρες ,Megadeth countdown to...., Metallica black album, Slayer 2 δισκαρες το 88 και 90. Το metal δεν πέθανε ποτέ απλώς μείνανε αυτοί που άξιζαν.
Νομίζω τα λες όλα καλά . Όσο για το black album των metallica ναι δεν είναι το thrash που παίζανε στα προηγούμενα album αλλά στην ελλάδα και πόσο στην περιφέρεια που μέχρι μέχρι εκείνη τη στιγμή γνώριζαν από όργανο μόνο το κλαρίνο. Συνέχισε την καλή δουλειά . #monometal
Αυτή η άποψη πριν από 20 χρόνια θεωρούνταν ήδη απαρχαιωμένη. Απορώ που ο κάτοχος του channel έκανε like ενώ στο βίντεο λέει ξεκάθαρα ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει με υπονοούμενο ότι πιο πολύ καλό έκανε μιας και είχαμε γεμίσει ποζεραδες
Εγώ προσωπικά θεωρώ πως στο πρώτο μισό των 90's βγήκαν πολλές δισκαρες απο metal συγκροτήματα. Και φυσικά μην ξεχνάμε εκείνο το φοβερό ξέσπασμα του death στις αρχές της δεκαετίας. Long live heavy metal🤘
Ακούω ροκ και μέταλ από μικρός, το θέμα είναι ότι από τα μέσα του 90 άρχισαν να υποχωρούν και τα δύο.το κλασικό ροκ καφέ στα Εξάρχεια κανά χρόνο πριν κλείσει πήγαμε και έπαιζε ηλεκτρονική μουσική, ήταν τελευταία φορά που πήγαμε.τελη 90 θυμάμαι ότι άρχισαν να γίνονται μεγάλα πάρτυ με ηλεκτρονική μουσική.παντωσ υπάρχουν πολλοί όπως είμαι και εγώ που δεν σταματήσαμε ποτέ να ακούμε μέταλ.
Τη δεκαετία του 90 μπορεί να βγήκαν κάποιοι δίσκοι που δεν ήταν πολύ καλοί αλλά είχαν βγει και αριστουργήματα.Όπως π.χ το Painkiller των Judas Priest.Ένα καλό άλμπουμ των AC/DC το the razor edges κλπ.Το metal "έπεσε" επειδή κάποιοι μουσικοί του ήθελαν να δοκιμάσουν νέες φόρμες.Όπως ο OZZY με το No more tears,αλλά το διόρθωσε με το Ozzmosis το 1995.Είχαν βγει και δισκάρες όπως από τους Runnig wild το Pile of Skulls και πολλά άλλα.
Τα αλλεπάλληλα χτυπήματα ήρθαν με το _Smell Likes a Teen Spirit_ των Nirvana, το _Wonderwall_ των Oasis και φυσικά, το _Μοναξιά μου όλα_ των Πυξ Λαξ...
Πολύ ωραιο βίντεο. Μπραβο…εγω που έζησα τη γυμνάσιο λυκειακή 6 ετια, 86-91 ήμουν κατα βαση φαν της γκλάμ καθαρά απο αγάπη στη μουσική δεξιοτεχνία και οχι στο μέικ απ και τις περμανάντ, αλλα ισάξια και αγάπη στο κλασικό μέταλ, προγκ και θρας. Καλες εξαιρέσεις ήταν οι living color, faith no more, Jane’s addiction. Μετα το 91 απλά αγνόησα το γκραντζ γιατι απο μουσικής άποψης δε θεώρησα ότι προσέφερε κάτι καινούργιο. Μετα απο πολλα χρόνια γύρισα πισω να το δω με αντικειμενική ματια και εκτίμησα ελάχιστες εξαιρέσεις όπως οι Alice in chains Kai Soundgarden. Τώρα πλέον που ολα έκαναν το κύκλο τους, η χρυσή δεκαετία του 80 χαίρει ξανά την εκτίμηση που αξίζει και όλες οι σκηνές της εποχής εχουν ξανά τραβήξει το ενδιαφέρον. Και νοσταλγία για εμάς τους παλιούς.
Μετά το 94 και την πτώση του grunge αναπτύχθηκε πάρα πολύ η new metal η rapmetal και η πανκ με συγκροτήματα όπως η offspring και η rage against the machine να σπανε τη φούσκα.
Η μέταλ είναι σαν την κλασική μουσική, με την έννοια ότι είναι διαχρονική και πάντα παίρνει νέα, ίσως διαφορετική, αλλά πάντα μέταλ ζωή. Πχ το γεγονός ότι ακούω και γουστάρω όλα τα είδη μέταλ από τους Black Sabbath και νωρίτερα, ως και τα νέα, σημερινά, ακόμα με κάνει να γουσταρω. Και ακόμα η μέταλ έχει έστω σε μερικά είδη ή κομμάτια της επαναστατικά στοιχεία και ΑΥΤΟ με νοιάζει
Το seattle ομως παρολα αυτα ειχε βγαλει και Queensryche, αν και χασανε καπως το δρομο τους εκει γυρω και κυριως Sanctuary που γεννησαν τους nevermore μετα το 93 οι οποιοι οχι απλα δεν επηρεστηκαν αλλα πηγαν το μεταλ τους σε αλλο επιπεδο! Και αντίστοιχα στην Ευρώπη μπορει να επεσαν οι Helloween αλλα εμφανιστηκαν οι Stratovarius και αλλα άπειρα παιδια τους!
Εγω πάλι πιστευω οτι με το περασμα των χρονων το Metal διασπάστηκε σε διάφορα ακούσματα. Ολα ξεκίνησαν απο το κλασικό metal και τις επιρροες τους σε νεώτερα συγκροτήματα στο να κάνουν κατι το διαφορετικό , σε νεα ακούσματα και να συμπαρασύρρουν μέσα απο τη μοναδικότητά τους το ανάλογο κοινό. Ετσι δημιουργήθηκαν οι διάφορες κατηγορίες metal που υπάρχουν σήμερα.
Πολυ καλη η προσπαθεια σου. Λειπουν ψυχραιμες φωνες στο metal μιας και κυριαρχουν αποψάρες, ξερολισμός και τοξικότητα, εμμονη σρο τρολάρισμα σε μεγαλο μερος της κοινοτητας. Το metal ξεκινησε, συνεχισε και θα συνεχιζει να ειναι underground και εναλλακτικό, επαναστατικο κι αλητικο. Οταν εγινε δημοφιλές και γεμισε πορτοφόλια ηταν μοιραιο να εκτροχιαστεί, να φθαρει και να βρει αδιεξοδα. Μια διασταση που απλα ΔΕΝ ΑΚΟΎΜΠΗΣΕΣ καν και πολυ κακως ειναι η γεωπολιτικη. Η πτωση του τειχους του Βερολίνου και του Ψυχρου Πολεμου ηταν ενα ψυχολογικο και πολιτισμικο ΣΟΚ για τον δυτικο πολιτισμο. Με εξαιρεση τον εμφυλιο στην Γιουγκοσλαβία που επηρεασε αρκετές μπαντες, παράλληλα στην πιο mainstream μουσικη ξεκίνησε ενα ανεμελο παρτυ στο να παρουσιαζει μια εικονα αφθονιας, ευμαρειας, αισιοδοξίας και εξαλλοσυνης που ξεκινουσε απο το προσωπικο επιπεδο. Η κοινη γνωμη νομιζε οτι τελειωσε η εποχη του αγχους, ιδιως η αμερικανικη. Ηθελε ξεφάντωμα και ξεκ**μα, να φορτωνει καταναλωτικα και πιστωτικες. Τελος ψυχρου πολεμου, τελος μαυρων σκεψεων, εμπρος για αποπυρηνικοποίηση, τελος η μαυριλα και η κατηφια. Στο κατω κατω οι πολεμοι στην Γιουγκοσλαβία και το Ιρακ ηταν χιλιάδες μιλια μακρυα και επηρεασαν θεματικα και νοητικα μονο το ευρωπαικο κοινο και καποιες μπάντες (εξαιρεση απο αμερικανους κυριως οι Savatage). Οσοι ηταν φασαιοι και ακουγαν "τα παντα" το γυρισαν σε grunge ή/και σε πριονια, ή και κλαρινα... Πολυ απλα καλο χρυσό το μεταλ αλλα καποιοι εψαχναν με καθε τροπο να μαμησουν, οποτε καναν μουσικό φορματ και συνήθως το εριχναν σε ηλεκτρονικη μουσική. Φυσικα τοτε ανεβηκε σταδιακα rap metal, new metal, hip hop που επισης ηταν εναλλακτικα και αυτα με την σειρά τους γιναν αρκετα εμπορικα, γιναν σουοες, διασπαστηκαν σε υποειδη κοκ. Η metal λοιπον μπορει να κατακερματιστηκε και να εχασε πωλησεις απο φασαιους αλλα ενισχυθηκε με πιο λιγους αλλα πιο πορωμενους οπαδους. Οι του ακραιου για την εποχη του thrash το γυρισαν σε death, black ή/και doom ενω φυσικα υπηρχαν πιο κλασσικοι που ακουγαν και παιζαν κονσερβα ηχο του 70-80. Άλλοι πιο εμπορικοί οπως Dio, Ozzy παιζαν πιο κλασσικα με μικρους πειραματισμους και γενικά εγινε της μοδας η σολο καριερα επειδη οι μανατζαραιοι ελεγαν τους front mans οτι η μουσικη αυτη ειναι κοντοληγη κι οτι πρεπει να το γυρισουν στις μπαλαντες... Η κριση αυτη ωστοσο δημιουργησε ευκαιριες και καλλιτεχνικη δημιουργία αν οχι οργασμο με death/black μεταλ μπαντες που ακμασαν την δεκαετια του 90. Ακομη και το 2000 βγαιναν αλμπουμαρες σε death/black απλα οχι σε τοσο εντονο βαθμο. Παραλληλα το black ιδιως μεταλ εγινε κυριως ευρωπαικη και κυριως ανατολικοευρωπαική υποθεση με τις περισσότερες δυνατες μπαντες να ειναι Σκανδιναβια, Πολωνια, Αυστρια, Βαλκανια. Ναι οριακα μεν αλλα ουσιαστικα Αυστρια σημαινει Ανατολική Αυτοκρατορία και ειναι οντως επηρεασμένοι απο την Ανατολικη Ευρωπη και Βαλκάνια που επι αιωνες διοικουσαν ως Αυστροουγγαρία.
@@perikliskagialaris1445 Το γεωπολιτικό είναι μεγάλο θέμα από μόνο του. Σήμερα για παράδειγμα οι φουλ Αμερικάνοι Manowar, μπορούν να πάνε στη Ρωσία και να γεμίσουν στάδια. Αυτό από μόνο του αξίζει να αναλυθεί. Το 92 ήταν μια χρονιά με φοβερά γεγονότα, «σημειολογικά», π.χ. Κλίντον, νέα τάξη πραγμάτων κτλ. Δεν ξέρω πως η μουσική χωράει μέσα σε όλα αυτά, αλλά σίγουρα χωράει. Πάντως σ´ευχαριστώ για το σχόλιο και την ανάλυση.
Γιατί οι μεγάλες δισκογραφικές εταιρείες και τα τότε μουσικά κανάλια της Αμερικής, αποφάσισαν να πετάξουν το metal των 80's και τα μέχρι τότε παρακλάδια τους, για ένα καινούριο μοντέρνο εύηχο πιασάρικο είδος. Ονόμασε το grunge metal ή alternative metal ή rap metal. Και όπως λέει και ένα εγχώριο λαϊκό άσμα "Για τα λεφτά τα κάνεις όλα..."
Όποιος έμεινε στο παλιό κλασικό μέταλ, thrash, black, power, heavy, death κτλ, ακούγοντας death, running wild,bathory, blind guardians κτλ κτλ... Τελος για μας είμαστε πλέον δεινόσαυροι, ενα industrial metal στο τέλος μας είχε μείνει και ακούγαμε πριν αλλάξουν άλλοι ή μείνουμε καλή ώρα κάποιοι στα παλιά ξεχασμένοι.. Το χρήμα τους έφαγε τους πιο πολλούς.. και το γύρισαν,οι δισκογραφικές εταιρείες χώθηκαν για τα καλά οταν είδαν κόσμο..
Το grunge ηρθε ως απαντηση - αντιδραση στο γυαλισμα του ηχου των 80s και οι χαζομαρες των στιχων στην πλειονοτητα τους. Το metal σταθηκε στο υψος του μουσικα. Εβγαλε δισκαρες αλλά δεν ηταν πια μοδα. Κανενα metal δεν διαλυθηκε. Ειχαμε δισκαρες απο Skid Row και Metallica (ναι για το black μιλαω) μεχρι Pantera, Machine Head, Tool, Dream Theater, Exhorder, Wasp και τόσα άλλα. Το metal δεν διαλυθηκε λοιπον. Απλά αλλαξε η ροη των οπαδων που κατα βαση ειναι χιτάκηδες. Η δεκαετια του 90 ειχε επικα metal αλμπουμ. Παιχτηκαν κ στο Μtv και ο κοσμος μπορουσε να τα ακουσει. Τα σεβη μου.
Ετσι ακριβως εγινε..Φασαιοι οπαδοι του τοτε, που απλα πηδηξαν απο το ενα τρενο στο αλλο, χωρις να ενσωματωσουν τα νεα ακουσματα στα ηδη υπαρχοντα που ειχαν...Σε ολο το φασμα του μεταλ, δισκοι σαν της δεκαετιας του 90 δυσκολα ξαναβγηκαν, συν πως οτι βγηκε τοτε ειχε τεραστιο impact στις επομενες γενιες απο πλευρας επιρροων γεγονος που πηγε τη μουσικη ακομα πιο περα, γιατι μεχρι τις αρχες του 90 το μεταλ ειχε μεινει στασιμο σαν ηχος..Η μεγαλη αλλαγη εγινε κυριως απο την underground μεταλ σκηνη με μπαντες μικρες που τολμησαν να δωσουν κατι διαφορετικο στον ηχο τους, κ παρολο που αρκετες εφαγαν τρελο μποικοταζ τοτε γιατι ξενιζαν σαν ηχος, στην πορεια εδρεωθηκαν κ δικαιωθηκαν.
Η χρυσή δεκαετία 80s θα μείνει στις μνήμες όσων την έζησαν, ανεξαρτήτου είδους μουσικής [συγκεκριμένα, μέσα με τέλη 70s έως max 88-89]. Έκτοτε, το μόνο ωραίο που ξεπήδησε για πολλούς από εμάς, ήταν η trance! Δίσκοι σαν το black album βγαίνουν πολλοί.., kill'em'all ΔΕΝ ΞΑΝΑΒΓΑΙΝΕΙ κύριοι.., as simple as that !!!...
Να προσθέσω κάτι που δεν είπε ούτε το βίντεο ούτε οι σχολιαστές: Το 2000 πέθανε η μουσική ΟΛΟΚΛΗΡΗ... και ακολούθησε ο κινηματογράφος. Τα τελευταία χρόνια μπορούμε να πούμε πως είμαστε μάρτυρες του οριστικού τέλους αυτών των τεχνών (και μην μου πείτε ότι βγαίνουν κάτι εξαιρετικά spiderman και batman, δεν θεωρώ πως το superhero genre ήταν καλή εξέλιξη). Η μουσική ειδικά έχει τεράστια πολυφωνία λόγω του ότι το σινεμά/streaming διαφέρει από τους ερασιτέχνες στο ότι μπορεί και κάνει ακριβές παραγωγές. Η εικόνα είναι πιο απαιτητική. Η μουσική όμως έχει χάσει τη μπάλα από τότε που και ο τελευταίος προβαριζόμενος σε γκαράζ με σαβούρα των γονιών του πιτσιρικάς απέκτησε φωνή χωρίς να χρειαστεί να τον εγκρίνει κανένας. Κακά τα ψέμματα, αυτό που έκανε τη μουσική υπέροχη ενασχόληση στα 70-80-90 είναι το ότι ήταν δύσκολο να "μπουκωθείς" μέχρι να την βαρεθείς. Έπρεπε να έχεις πολλά λεφτά για δίσκους-CD ή να ψάχνεις το τάδε κομμάτι μπρος πίσω στην κασέτα, ή να ακούς όλη την ώρα ραδιόφωνο κλπ. Και πάλι το "on demand" (θέλω να ακούσω ΑΥΤΟ, ΤΩΡΑ) ήταν δύσκολο. Και η ποιότητα σχεδόν πάντα άνω του μετρίου σε όλα τα είδη λόγω του ότι ήταν "διαλεχτά". Κάποιος αποφάσιζε αν "τρώγονται". Πλέον βάζουμε youtube και ακούμε κομμάτια των Nirvana με τη φωνή του Hetfield και των Queen με τη φωνή του Michael Jackson. Όπως συμβαίνει με όλα, οι αναμνήσεις μας είναι που μας ενώνουν με την "αίσθηση" της μουσικής της "παλιάς" εποχής. Το αυστηρό εμπόριο του τότε, κι όμως οδήγησε σε μια σωστή "δίαιτα" που μας έκανε να θέλουμε περισσότερο από όσο μπορούσαμε να καταναλώσουμε. Η μουσική δεν έχει την ίδια σημασία στους ανθρώπους γεννημένους μετά το 95 εκτός εξαιρέσεων. Είναι πλέον παντού, σε μεγάλες ποσότητες, χωρίς κόστος κτήσης, και με κακή ποιότητα σε όλα τα είδη, και πάλι με κάποιες λίγες εξαιρέσεις, που όλο λιγοστεύουν...
Ενδιαφέρουσα άποψη. Δεν συμφωνώ σε όλα των τριών πρώτων παραγράφων, κυρίως γιατί θεωρώ ότι η νέα κατάσταση έχει και τα θετικά της. Μεγάλο θέμα γενικά, που σηκώνει συζήτηση. Συμφωνώ όμως πλήρως με την πρώτη πρόταση της τελευταίας παραγράφου. Λυπάμαι που το λέω, αλλά νομίζω ότι έχεις φουλ δίκιο σε αυτό...
@@MusicStoriesbyTassosFrag-gs1hj Ναι είναι όντως τεράστιο θέμα για συζήτηση το πώς τελικά η μουσική κατέληξε να είναι όπως είναι. Να μια ιδέα για επόμενη έρευνα και βίντεο!
Εξαιρετικο βιντεο συνολικα. Αν και βλεπω οτι το καναλι εχει πιο ροκ μεταλ χαρακτηρα τα τελευται 30 χρονια εγιναν 4 ανατροπες. Με χρονολογικη σειρα... Nirvana , Missy elliott , Moby , Amy Whinehouse. Ολοι αυτοι σηματοδοτησαν και αλλαξαν την πορεια ακομα και της ποπ κουλτουρας. Πηραν το παρελθον και εκαναν την αλλαγη τουλαχιστον στον ηχο σε ολα τους. Να εισαι υγειης να κανεις τετοιες βιντεαρες.!!!
"Έπεσε"... Τι θα πει "έπεσε"; Έπεσαν οι πωλήσεις... Μα αυτό δεν έχει να κάνει ούτε κατά διάνοια με τη μουσική αλλά με το τι θεωρούν οι managers των εταιρειών ότι θα φέρει άφθονο χρήμα. Το 1992 βγήκαν δύο μουσικά αριστουργήματα στο heavy metal. Το Dehumanizer των Black Sabbath με comeback του Dio και το Painkiller των Priest. Γιατί δεν πούλησαν όσο οι Metallica; Απλό είναι... Γιατί απλά οι δισκογραφικές προώθησαν το Black album παγκόσμια και φυσικά κονόμησαν τα άντερά τους και αυτές και οι ίδιοι οι Metallica. Πως θα μπορούσε να πουλήσει ο ήχος των Sabbath με τα μονολιθικά riffs και τη γεμάτη και γ@μάτη φωνή του Dio; Γενικά πως θα μπορούσε να πουλήσει το αυθεντικό metal στα κοριτσάκια και στα αγοράκια που άκουγαν ταυτόχρονα τις φλωριές του διεθνούς star system; Στην τελική καλά έκανε και "έπεσε" το metal και δεν μπαστάρδεψε και δεν ξεπουλήθηκε για το χρήμα όπως έκαναν κάποιοι... (ας μην ονομάσω γιατί θα ανοίξω πόλεμο).
Έπεσε από τη μάντρα και χτύπησε. Στεναχωρήθηκε βλέπεις που δεν το έπαιζε πια η (μουσική) Βιομηχανία της Διασκέδασης. Επειδή το έπαιζε πριν.... ή είχε καμμιά σχέση με διασκέδαση.
Φιλε μου οταν η μουσικη ειναι ιδεολογια, πραγματικη τεχνη και γεματη με παθος, ποιηση, μισος, βιωματα, πολέμους, ομορφια, αγαπη και ανδρεναλινη οπως ειναι το Metal, τοτε οι πραγματικοι οπαδοι και οι πραγματικοι μουσικοί εμειναν δυνατοι μεσα στα 90's και μπορω να σου πω οτι ηταν η εποχη που ξεχωρισε πραγματικά ολο το στερεωμα απο τα 70΄s μεχρι και σημερα. Αμα εχεις δακρυσει με τα solo του Gilmour αμα εχεις σπασει καμμια καρεκλα με τα riff του Hetfield και του Dimebag αμα εχεις τελικιασει το αμαξι απο το καλπασμο του Steve Harris τοτε δεν υπαρχει γυρισμος.... θα εισαι ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΖΩΗ ΣΟΥ ΜΕΤΑΛΟ
Μπορεί να μην συμφωνώ με όλα από αυτά που λες αλλά συγχαρητήρια για το βίντεο και ότι το πρόσεξες και βγήκε ένα ωραίο αποτέλεσμα, δομημένο σωστά. Το ποιο σημαντικό που ανέφερες ήταν ότι το τι είναι νέο και κούλ αλλάζει ανα κάποια χρόνια. Το να λέει κάποιάς ότι είναι κάτι μεταλάς σκυλλας τράπερ και ότι άλλο είναι άκρως περιοριστικό. Ας ακούει ο καθένας ότι του αρέσει πέρα από ταμπέλες. Και σε αυτό ήθελα να επιμείνω: Μπορείς να ακούς οποιαδήποτε τραγούδι και εποχή από Metallica, Μητροπάνο, Τρανό και άμα σου αρέσει είναι οκ. Εκείνη την εποχή το τι προπαγάνδα έπεφτε από περιοδικά και μεταλ φωστήρες ήταν απίστευτο. Αισθανόσουν άσχημα να σου αρέσουν οιPantera, Fath no more, o solo δίσκος του Dickinson, το seasons in the abyss και οι Nirvana. Δεν ήταν μεταλ δεν ήταν αληθινή μουσική. Ποτέ ξανά.
@@ArisLoukisas Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο άβολα ένοιωθα που μου άρεσαν οι Faith No More εκείνη την εποχή μέχρι που τους έγραψα όλους ξέρεις που και για μια περίοδο έγιναν το αγαπημένο μου συγκρότημα. Πραγματικά ποτέ ξανά.
Απο ενα σημείο κ μετά μου φαίνεται οτι η μεταλ ανακυκλώνεται στα ίδια κ στα ίδια.δεν βλέπω κάτι καινούργιο.. έμπνευση στον στίχο κ ατην μουσική δεν υπάρχει.ακομα κ τα μεγαλα συγκροτήματα δεν βγάζουν καλούς δίσκους... γνώμη μου πάντα να είστε όλοι καλά.
Δεν επεσε το metal Αφου ηταν παντα underground Επεσε το glam rock,, pozer rock και τα λοιπά Δηλαδή η μουσικοί των trends που πηγαιναν με τη μόδα των μαναντζαρεων και οίκων μόδας
Δίνεις τις ουσιαστικές απαντήσεις στο όλο θέμα. Θα προσθέσω τα εξής: - Ο Frank Zappa είχε ήδη προειδοποιήσει ότι οι δισκογραφικές ξεκίνησαν απο τα τέλη του 70 να αποφασίζουν τι θα γινει μόδα στην μουσική - Είχαμε απώλειες ταλαντούχων μουσικών που θα μπορούσαν να έχουν εξελίξει διαφορετικά το είδος, όπως Rhandy Roads, Cliff Burton, Chuck Schuldiner - Την ευθύνη την έχουν και οι ίδιες οι μπάντες με τις εγωπάθειές τους και τις εμμονές τους (βλέπε lars και άλλους) - Αν και δεν ειμαι πολύ φαν, θεωρώ ότι οι Pantera (ουσιαστικά ο Ανσελμο) είναι αυτοί που κρατήσανε έναν πυρηνα - Κακά τα ψέματα, πάντα θα αλλάζει το τοπίο και πρέπει να αλλάζει. Όχι όμως επειδή είναι επιταγή των δισκογραφικών εταιρειών. Διαμάντια θα βρισκουμε πάντα κι ας μην κάνουν hype. - Το κοινό αλλάζει αναγκαστικά και ζητάει διαφορετικά πράγματα. Το ζήτημα είναι αυτό το διαφορετικό να ενισχύει την τέχνη και όχι να είναι μηχανή του κιμά και εγκεφαλική λοβοτομή. Και αυτό δεν έχει να κάνει με την ηλικία πλέον. Αυτό που κυκλοφορεί σήμερα σε ολα τα είδη δεν είναι μουσική (αλλα αυτό είναι μια άλλη συζήτηση)
@@One-Dimensional83 Ωραία επιχειρήματα παραθέτεις φίλε, συμφωνώ σχεδόν με ολα. Εγώ για τις δισκογραφικες έχω να πω τα εξής: αν όντως είχαν τέτοια δύναμη πως άφησαν τα πράγματα να τους ξεφύγουν έτσι τη δεκαετία των 00 και στο τέλος έχασαν τα πάντα; Αφού φαινόταν που πήγαινε το πράγμα.
@@MusicStoriesbyTassosFrag-gs1hj Πως το εννοείς το "έχασαν" ; Γιατί από αυτά που ακούω (σαφώς δεν ξέρω άμεσα), είναι ότι οι δισκογραφικές πλουτίζουν με τα one hit wonders, τύπου metalcore. Νομίζω δεν τους νοιάζει η διατήρηση αυτού που λέγαμε κάποτε "true" + "classic", αλλα να πετάγονται μπάντες τύπου avenged sevenfold ή bring me the horizon, να κάνουν hype και μετά να πηγαίνουμε στους επόμενους
Κατηγορούμε τους ανθρώπους που προώθησαν την grunge πρώτον γιατί απέκλεισαν τους πάντες από ραδιόφωνα και tv για να προωθήσουν κάτι μουσικά πολύ κατώτερο των περιστάσεων και δεύτερον γιατί άνοιξε τον δρόμο για την πλήρη εξαφάνιση της μεταλ από τη βαριά μουσική βιομηχανία. Γιαυτό άλλωστε από τα 90ς και μετα ότι καλό ακούσαμε είναι μετρημένο στα δάχτυλα και βέβαια ελάχιστα προβαλλόμενο . Και βέβαια από τη στιγμή που ραδιόφωνα και κανάλια αγοράστηκαν από πολυεθνικές μπήκε στη ζωή μας ή σαβουροπλευλιστ που πρέπει να σου επιβληθεί να ακούσεις.
Τα περισσοτερα υποειδη της ροκ και της μεταλ (οπως και ολες οι τασεις στην μουσικη) κανουν ενα κυκλο το πολυ 5 ετων πριν παρακμασουν. Το grunge απλως ετυχε να συμπεσει με την παρακμη του thrash και του glam. Το heavy ειχε ηδη χασει την πρωτοκαθεδρια του απο τα μεσα των 80s.
Όλη η καλή μουσική ( οποια κ εαν είναι αυτήν) είναι πάντα διαχρονική.Το prog γ μένα δεν έπεσε ποτέ.Το grunge μας πειραξε? Απλά κοιτάτε τι ακούει ο κόσμος την σημερον ημέρα ( η τι είναι της μόδας, χωρις να θελω να κραξω καμιά κ κανέναν) ο καθένας κ η καθεμία με τα γούστα του κ τα ακούσματα τους .❤
Καλημέρα φίλε μου. Είμαι κι εγώ μεταλλάς, συγκεκριμένα thrashμεταλλάς, λάτρης της δεκαετίας του 80 και όλης της μέταλ σκηνής πέρα από την πολύ μεγάλη μου αγάπη στο thrash και έχω μεγαλώσει κι εγώ με τις μπάντες που όλοι έχουμε λατρέψει, δει, χτυπηθεί, λιώσει με μπύρες και όλα τα super cultιλίκια... χαχαχαχαχα. Αυτά ως προς τον πρόλογο. Περνάμε τώρα στο κυρίως θέμα... Λοιπόν! Αγαπητέ μου φίλε, εδώ ίσως συναντήσεις μια άλλη γνώμη, πιο ρεαλιστική και όxι τόσο το συναίσθημα να έχει τον πρώτο λόγο. Όλα τα αγαπημένα συγκρτήματα της μεταλ σκηνής, γεννήθηκαν και ανδρώθηκαν από αρχές δεκαετίας 80 μέχρι αρχές δεκαετίας 90. Μεσα σε ένα διάστημα 10+ χρόνων, κάθε μπάντα είχε βγάλει τουλάχιστον 5 δίσκους στο είδος που υπηρετούσε και στο ύφος που πρέσβευε. Αυτό από μόνο του μας δίνει να καταλάβουμε πως ό,τι είχε η εν λόγο σκηνή να μας δείξει, το είδαμε... Δεν έχει να επιδείξει κάτι άλλο. Και οι ενεργές μπάντες έβγαζαν κι άλλο υλικό στο ίδιο μοτίβο. Αυτό ήταν ένα πρόβλημα οικονομικής φύσης για τις δισκογραφιές, μια που μιλάμε για εμπόριο... Καλώς ή κακώς η τέχνη για να σου γεμίσει τις τσέπες, θέλεις σπόνσορα. Κι ο σπόνσορας σαν επαγγελματίας, θέλει να κάνει τη δουλειά του, δεν τον ενδιαφέρει η τέχνη ως τέχνη... Να πουλάει θέλει! Έρχεται το grunge, λοιπόν, τη στιγμή που το μέταλ ήταν στη δύση του και απλά πήρε τη σκυτάλη, δεν ήταν υπαίτιο για την πτώση του, εκείνο. Απόδειξη αυτού, η αλλαγή των μεταλ σχημάτων προς το ρεύμα της εποχής, grange, stoner, alternative και άλλα. Και για τον επίλογο... Η κάθε τέχνη, όπως η μουσική, είναι αγνή μόνο για τους αισθηματίες και τους οπαδούς. Για όσους βλέπουν την πραγματικότητα, είναι μια μορφή εμπορίου, μια ακόμα δουλειά. Ζητώ συγγνώμη αν σε στενοχώρησα... Κι εμένα έχει πονέσει η ψυχή μου σαν παιδί για το μέταλ, αλλά έμαθα να βλέπω την αλήθεια κατάματα. Χάρηκα ρε φίλε... Stay heavy!!!
@@MusicStoriesbyTassosFrag-gs1hj Έγινε ρε μάγκα, να είσαι καλά! Τα λέμε σε κάνα άλλο βιντεάκι και θα χαρώ πολύ να τσουγκρίσουμε τις μπύρες μας σε κάποιο από τα εναπομείναντα ροκ-μεταλόμπαρα!
Καταλάβαμε ότι δεν σου αρέσει το glam!!! Αλλά δεν λες όλα ή δεν τα ξέρεις καλα... Θα σου όσον αφορά την Αμερική θα σου φέρω παράδειγμα τον ίσως μεγαλύτερο rock metal ραδιοφωνικό παραγωγό στις Ηνωμένες πολιτείες τον Eddie Trunk που του απαγόρευσαν να παίζει hard n heavy στο ραδιόφωνο και του επέβαλαν να παίζει μόνο grunge!!! Οι δισκογραφικές σε ένα βράδυ σχεδόν σταμάτησαν να τις προωθούν και ξάφνου από τις αρένες βρέθηκαν πίσω στα κλαμπ!!! Μια από τις σημαντικότερες αιτίες, ήταν ότι δεν ήθελαν ακραίες rock n roll καταστάσεις, αλλά ποιο ελεγχόμενα και έτσι επέβαλαν αυτή την στροφή στον ήχο με αποτελέσμα να ακουμπήσει και άλλα παρακλάδια
Τι σημαίνει 'ακραίο'; Για εσένα μπορεί να είναι το sex drugs & rock n roll, όμως αυτή η αντίληψη 'ζούσε' από πάντα σε επίπεδο φάσης και ουδείς την αναβίβαζε σε τρόπο ζωής πέρα από λίγους βερεμένους. To glam, ποιό glam;; Οι Aerosmith, οι Slade, ο Alice Cooper, οι Bolan και Bowie, ή μήπως οι Ratt και οι Motlet Crue;; Και όλους μαζί να τους βάλεις, το μέγεθος θα είναι και πάλι αμελητέο μπροστά στα 100άδες ιερά τέρατα που σημάδεψαν το Heavy Rock. Το Glam ως μέγεθος είναι συγκρίσιμο με το Christian Metal ίσως - μέχρι εκεί. Αν 'ακραίο' σημαίνει πηδήματα πρεζάκηδων σε groupies, τότε 'ακραίο' επίσης σημαίνει να μπαίνεις πίσω από ένα όργανο χωρίς να ξέρεις πως παίζεται, λανσάροντας την άγνοια αυτή ως καινούριο και ριζοσπαστικό μουσικό στύλ.
Το metal δεν έπεσε πότε γιατί ευτυχώς για εμας βγήκε το black album σε μια εποχή που στα charts ήταν μονο grunge κ pop! Believe it or not...οι Metallica έσωσαν το metal 🤟🤟🤟
Κατ αρχάς, συγχαρητήρια για την ΑΝΑΛΥΣΆΡΑ. Και αν και έχω κάποια κριτική, τέτοια διαμάντια τύπου ντοκιμαντέρ λείπουν από το youtube. Έχεις πάρα πολύ πληροφορία και τεκμηρίωση (περιοδείες, δίσκους, charts) που και οι ίδιες οι μπάντες παίζει να τα έχουν ξεχάσει. Αλλά γιατί μόνο 23:00 ?? Το θέμα σηκώνει άνετα πάνω από μια ώρα... Γραπτώς δεν μπορώ να αναπτύξω την άποψη μου, γιατί είναι πολλά τα σημεία, αλλά θεωρώ ότι η μουσική εξελίσσεται, σωστά ειπώθηκε, αλλά το θέμα είναι η κινητήριος δύναμη, "το μοτέρ" αυτής της εξέλιξης. Η άνοδο και η πτώση ενός ρεύματος δεν είναι αποκομμένη από τεχνολογία-μέσα πρόσβασης, σύστημα διανομής (δισκογραφικές εταιρείες), star system και πολλοί άλλοι κοινωνικοί παράγοντες που εξετάζονται κατά περίπτωση (μαζική κουλτούρα, υποκουλτούρα κτλ)... Κανονικά θα πρέπει να συνεχιστεί το ντοκιμαντέρ με επέκταση στη θεματολογία... πχ. metal επιρροές κατά τη μετάβαση στην εποχή του διαδικτύου(από βινύλιο/κασέτα σε ναπστερ και μετά youtube) που φυσικά, από μόνο του αποτελεί τεράστια έρευνα. ΥΓ. καταλαβαίνω ότι βάζεις στο κέντρο της ανάλυσης το grunge, και αντιπαραθέτεις άλλα είδη, αλλά νομίζω οι maiden αναφέρονται μόνο μια φορά...όχι πολύ σε σχέση με το μέγεθος της μπάντας. Keep up the good work!
Ευχαριστώ. Το βίντεο δεν είναι παραπάνω γιατί όταν το έκανα δεν ήξερα ότι θα είχε τέτοια επιτυχία. Επίσης σκέφτομαι να κάνω μια συνέχεια, ένα μέρος 2 ας πούμε για το τι έγινε μετά. Κάποια από αυτά που γράφεις για διαδίκτυο/ναπστερ κτλ τα καλύπτω στο βίντεο που έκανα για το φυσικό προϊόν. Δεν μπορείς να μου προσάψεις κάτι για τους Maiden, έκανα ολόκληρο βίντεο μόνο γι' αυτούς!! Απλά στη διήγηση που έκανα δεν μου βγήκε να τους αναφέρω περισσότερες φορές.
Εμεις την Ελλαδα περιμεναμε να παρουμε το black album(trash metal hopes ) ακομα κ το Load μετα κ πιστευω ψυχολογικα υπηρχε χωρος για την "Μουσικη του Σηατλ " οπως παντα, για μενα η αλλαγη εγινε στα NU metal αυτα τα θεωρω "νεα" εισοδο
Το μεταλ επεσε οταν εμφανιστηκε η psychedelic μουσικη κ εγινε της μοδας ,παρτυ καθε σαββατο κουμπια εψιλον ,τρυπακια lsd εφτασε η διασκεδαση σε αλλο level ,ξεχασατε τους iced earth στα 90ς που εκαναν παταγο στην Ελλάδα με αποκορύφωμά το alive in Athens..
Δεν έπεσε το μέταλ, έπεσε όλο το παρελθόν και όπως είπε ο Ρόμπερτ Σμιθ, πέθανε η μουσική το 1995. 'Επεσε το Ανατολικό μπλοκ που είχε άλλα ακούσματα, άλλη κουλτούρα κι έτσι άρχισε να γράφεται άλλη μουσική. Είχε τελειώσει μία εποχή, η εποχή της ευδαιμονίας, και άρχιζε η εποχή των οικονομικών κρίσεων.
Η τελευταία ανάσα του είδους είναι μεχρι 90ς βαριά,απο κει κ περα δεν εχει να μου πει κάτι,τα εχω ξαναακουσει απο 70ς κ 80ς μπάντες.. ελάχιστες οι εξαιρέσεις
το 92 δεν έπεσε,αλλα άλλαξε το metal ... άλλαξε η τεχνολογία παραγωγής και η τεχνολογιά αναπαραγωγής.. το cd έκανε την εμφάνισή του. Άλλαξε κατά πολύ ο ήχος, και όπως έλεγε ένας γνωστός το metal θέλει και το σκρατσ του.
εγω πιστευω οτι και η μοδα αλλαζε στυλιστικα με το που μπηκε το 1990 σε αντρες και γυναικες αυτα τα μαλλια των 80ς αρχισαν να φαινονται ξεπερασμενα πια το 1991! μακρια μαλλια υπηρχαν αλλα ισια οχι τοσο λακ και φουσκομα! + νεες μοδες καπελακι και καρφακια! απο μουσικης πλευρα τωρα και η disco & discopop αρχισε να πεφτει με το που μπηκε το 1990 και οι discotheque αρχισαν να γινονται ντεμοντε με την ελευση των rave & clubs καπως ετσι και τα ροκαδικα μεταλαδικα μαγαζια αρχισαν να βγαινουν εκτος μοδας μαζι πεσανε αυτες οι μουσικη disco,metal,rock,discopop και την θεση τους πηραν το 1990 οι techno,rave,grunge,rap και στο mtv και στους νεοτερους! βεβαια οι μουσικες δεν πεθαινουν ποτε ολα κανουν κυκλους ουτε η disco πεθανε ουτε η metal κανανε comeback στα 00ς με μια πιο φρεσκια ματια! παντως και εγω που ειμαι τεκνατζου (και μαρεσουν οι νεοτεροι αντρες και η techno μουσικη) μπορω να πω οτι το 80ς μεταλ δεν συγκρινεται μαυτη την βλακεια το grunge που δεν κρατησε και πολυ καμια 3-ετια ολο και ολο
@@MusicStoriesbyTassosFrag-gs1hj εεεε μα σκεψου μια συναυλια μεταλ ποσο παλμο δινει ο 20αρης μεταλας και ποσο ο 40 φευγα + βαλε που σερνεται! οχι πως δεν υπαρχουν εξαιρεσεις αλλα συνηθως ενα παντρεμενος αντρας με παιδια που ειναι ενεργειακα βαμπιρ που του τρωνε ολη την ενεργεια οι υποχρεωσεις η δουλεια εεεε και σε συνδιασμο με την βιολογικη φθορα ειναι να μην εισαι τεκνατζου? χαχα
Κλασικό θέμα μουσικοκουβέντας στο οποίο συμφωνώ μαζί σου: Φυσικά και δεν φταίει το grunge για την (όποια) πτώση του metal μετά τις αρχές των 90s, ίσα ίσα που έστρεψε αρκετό κοσμο στην εξερεύνηση του ακραίου ήχου. Άλλωστε ο μουσικός πυρήνας (και) του grunge είναι οι Black Sabbath και οι Led Zeppelin που συναντούν το punk. Κάποιες grunge μπάντες είναι πιο κοντά στο rock, μερικές στο punk και άλλες στο metal πχ Alice In Chains & Soundgarden. Νομίζω όμως ότι η "μαγκιά" του grunge είναι ότι κράτησε τα μακριά μαλλιά μεν, αλλά επέλεξε ξεκάθαρα την punk αισθητική (και όχι τα κολάν και το μακιγιάζ) κάτι που λειτούργησε ως πόλος έλξης για την "άγρια" νεολαία. Κάτι παρόμοιο από άποψη αισθητικής έχει κάνει και το ελληνικο ραπ εδώ 10-15 χρόνια με αποτέλεσμα να το λατρεύουν οι πιτσιρικάδες.
Οι παραδοσιακοί μεταλάδες ποτέ δεν άκουσαν γκράντζ και τα υπόλοιπα παρακλάδια άκουσαν όμως την ναυαρχίδα του μέταλ τους μετάλλικα όπου μετά το «μαύρο δίσκο» άλλαξαν την ιστορία και έστειλαν για πάντα στο καναβάτσο την μεταλλική μουσική.
Αυτό το είδος μουσικής grunge το κάνανε sonic youth στα 80s ούτε kurt cobain ούτε alice in chains ούτε sound garden και πολύ άλλοι μετά ήρθαν όλοι αυτοί. Απλά για το ιστορικό...
Πόλυ ενδιαφέρον βίντεο, τα ερωτήματα που θέτει έχει και μερικές απαντήσεις. Αλλά η Μουσική βιομηχανία κατέστρεψε το glam, με πολλές μπαντές που δημιουργήθηκαν στο κλίμα τις εποχής για την αρπαχτή και μη. Οπώς και ήταν και ο λόγος της ανόδου και πτώσης του grunge. Το μετάλ δεν έπεσε ποτέ διότι δεν ήταν ποτέ mainstream, απλώς την δεκατία του 80 είχε μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας. Μονο σε χώρες τις σκανδιναβίας είναι αναλογικά πιο δημοφιλές.
Βασικά δεν νομίζω ότι έπεσε το μέταλ το 1992, ίσως να ξεθώριασε αργότερα. Και αυτό έγινε κυρίως όχι γιατί δεν βγήκαν καλά group, αλλά γιατί τα παλιά, καλά, οι πρωτοπόροι, άλλαξαν στυλ.
Εδώ Θεσσαλονίκη τίποτα δεν είχε αλλάξει, αρχές 2000 έκλεισαν μερικά μαγαζιά και λίγο πριν την κρίση έκλεισαν όλα τα θρυλικά εκτός Dizzy και που και που κανενας ασχετος μπαμιας ανοιγει μαγαζι και καταλήγει να παιζει λατέρνατιβ μιλάω για κέντρο. Στις συνοικίες και τα προάστια έχουν ανοίξει καινούργια μεταλαδικα και εχουν ανανεωθεί παλιά αγαπημένα. Οσοι έρθετε κατα εδω ψαξτε λιγο εχουμε καλα πραγματα
Το grunge το έφερε ο Κριστ Νοβοσελιτς μπασίστας των νιρβάνα, ο οποίος επηρεάστηκε στα χρόνια που ο πατέρας του τον έστειλε στην Γιουγκοσλαβία. Εκεί άκουγε Kerber, Prljavo kazalište, divlje jagode, και πολλά άλλα συγκροτήματα τα οποία είναι τα πραγματικά πρώτα grunge κομμάτια, κι όταν γύρισε εκείνος στο Σιάτλ άρχισε να παίζει με το Κουρτ τέτοια κομμάτια. Όταν μετά άρχισε ο πόλεμος στην Γιουγκοσλαβία το 1992 σβήστηκε η ρίζα καλλιτεχνικά... Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε!
@@geogeo2299 οι divlje jagode είναι σαν παράδειγμα από τα πολλά συγκροτήματα εκείνης της εποχής στην Γιουγκοσλαβία που έπαιζαν έναν απαλό στιλ hard rock κτλ. Αν θέλεις βάλε και generacija 5 και crvena jabuka κτλ.
@@michelangelos-pizzeria καλά οι Crvena Jabuka ήτανε πανκοειδή και παίζανε ροκάκια, αλλά οι Κέρβεροι, οι 5η Γενεά και οι Άγριοι Φράουλοι θεωρούνται ο πυρήνας του Γιουγκοσλαβικού Heavy Metal και μιλάμε για ακατέργαστο Heavy Metal... Αν αρχίσουμε να αποκαλούμε αυτό το είδος "πραγματικά πρώτα grunge κομμάτια" τότε πρέπει να πούμε πως σύσσωμη η Ευρώπη των πρώιμων 80s έπαιζε Grunge..... από την Αγγλία με τους Holland τους Chateaux και τους Seducer, στην Ιταλία (Vanadium, Sabotage) Γαλλία (Vulcain, Warning, Trust, H-Bomb, High Power, Attentat Rock) στην μεγάλη Ισπανική σκηνή (Obus, Zeus, Tigres, Panzer, Rosa Negra, Angeles del Infierno, Banzai, Mazo και δεν συμμαζεύεται) στην κεντρική Ευρώπη (Krokus, Vortex, Vandale, Acid, Impact, Picture, Killer, T.S.A) Γερμανία (Fact, Victory, Cutty Shark, Veto, Underdog, Trance, Bullet) Σκανδιναβία (Oz, Torch, Biscaya, Parasite, Overdrive, 220 Volt) αλλά και την Λατινική Αμερική (Riff, Arkangel, V8, Resistencia) κτλ κτλ. Όπως καταλαβαίνεις μιλάμε για δεκάδες αν όχι ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ μπάντες παγκοσμίως. Και δεν νομίζω όλοι αυτοί να είχαν σχέση με τον κάγκουρα των νιρβάνα που έπαιζε 2 ακόρντα και φόραγε στο μπάσο στα... γόνατα 😁😁😆 Αλλά και το άλλο που είπες με τον βομβαρδισμό της Σερβίας δεν βγάζει νόημα. Αυτά με κάθε σεβασμό και φιλικά μιας και ξαναλέω, η άποψή σου είναι πρωτότυπη και ψαγμένη (έστω και σουρεάλ που είναι) και πόρρω απέχει από τους άμπαλους που συνωστίζονται σε αυτό το βιντεάκι
@@geogeo2299 συναντάω διαβασμένο άτομο, ωραίο αυτό. Χαίρομαι πολύ που υπάρχουν άτομα στην Ελλάδα που γνωρίζουν και για αυτά. Εδώ είναι πολύπλοκο το θέμα και πολύ παράγοντες παίξανε ρόλο. Βασικό ήταν που ο πατέρας του Κρις Νοβοσελιτς τον έστειλε στην Γιουγκοσλαβία επειδή είχε μπλέξει με ναρκωτικά στις ΗΠΑ. Τώρα εκείνος στα τέλη της δεκαετίας του 80 ένιωσε επί τόπου αυτή την θα έλεγα παράξενη μελαγχολία ενός κροατικού ή βοσνιακού φθινόπωρου, μια ατμόσφαιρα δύσκολα να περιγράψεις, στην οποία η μελαγχολία αυτή είναι αισθητή στα κομμάτια της Νιρβάνα. Δεν την συναντάω σε άλλα κομμάτια από άλλες χώρες στην Ευρώπη, εκτός ίσως σε κάτι ελάχιστα στην ανατολική Γερμανία, αλλά στα οποία λείπει το αλάτι και πιπέρι... Παραδείγματα για την ατμόσφαιρα που εννοώ, είναι κομμάτια όπως ti znaš και vozovi prolaze της crvena jabuka. Αυτά δεν είναι βέβαια κομμάτια grunge, αλλά αυτή η μελαγχολία επηρέασε το Κρις πολύ εκείνα τα χρόνια. Όταν μετά άρχισε ο πόλεμος όλη η σκηνή για πολλά χρόνια είχε εξαφανιστεί και σταμάτησε να δημιουργήσει νέους δρόμους.
@@geogeo2299 ο βομβαρδισμός της Σερβίας έγινε το 99, εγώ εννοώ το πόλεμο 92 έως 95 στην Βοσνία. Το καλλιτεχνικό κέντρο βρισκόταν στο Σαράγεβο πριν το πόλεμο bijelo dugme, crvena jabuka κτλ. επίσης κατά κάποιον τρόπο και στην Κροατία. Εκείνη φθινοπωρινή μελαγχολία τέλη δεκαετίας επηρέασε στην Κροατία στα προάστια του Ζάγκρεμπ με την παχιά ομίχλη το Κρις όταν άκουγε ako ima Boga από bijelo dugme και vozovi prolaze από crvena jabuka. Ο Goran Bregović είχε γράψει ολόκληρο δίσκο όταν πήγε φαντάρος στην θητεία του, κομμάτια τόσο depressive, που δεν τα δημοσίευσε ποτέ, αλλά ήταν τα πρώτα κομμάτια grunge, απλά το καθεστώς δεν επέτρεπε την δημοσίευση τους. Η ατμόσφαιρα προέβλεπε όλο αυτό που άρχισε μια δεκαετία μετά στο Σιάτλ το οποίο ο Κριστ Νοβοσελιτς μετέφερε εκεί. Όταν άρχισε ο πόλεμος στην Γιουγκοσλαβία ταυτόχρονα τελείωσε το μέταλ και ταυτόχρονα άρχισε το γκραντζ.
Οι φουκαριάρες οι νότες είναι μόλις 7 και επί τόσες δεκαετίες, τόσα συγκροτήματα έχουν παίξει τα πάντα, οι ήχοι είναι οι ίδιοι, τα κοψίματα το ίδιο, η κιθάρα μιας μπάντας ακούγεται όπως μιας άλλης, ριφ πανομοιότυπα που συνέχεια να σπας το κεφάλι σου που το έχεις ακούσει και τι σου θυμίζει, με αποτέλεσμα κάποιος που έχει εκατοντάδες δισκογραφίες, να του φαίνονται όλα ίδια και κλεμμένα. Ακόμα και οι νέες κυκλοφορίες των δεινοσαύρων στο είδος δεν μπορούν καν να φτάσουν τα ιερά πρώτα άλμπουμς τους. Ας φανταστούμε τι θα γίνει 100 και 200 χρόνια μετά που θα έχουν κατακλέψει 5 και 10 φορές τα πάντα, πιθανόν θα κλέβουν στίχους. Ακούω αυτή τη μουσική για τη μία καλή μπάντα που ξεφυτρώνει από τις 50 καινούριες που αναμασάνε τα ίδια και τα ίδια...Μόνο για αυτή τη μία, αξίζει η ταλαίπα.
Ας ειναι καλα οι MINISTRY και το Ν.W.O που με εσωσαν τοτε απο την λαιλαπα του grunge και την πτωση του μεταλ.Μαλιστα οι METALLICA και το BLACK ALBUM εχουν τεραστια ευθυνη σε αυτο
Τα όρια όπως και οι ταμπέλες είναι λίγο ασαφή.. Η αλήθεια είναι πως το ανοξείδωτο μέταλλο δε μασάει ποτέ ! Το ντεμέκ μέταλλο πάει στα σκουπίδια. Και το thrash είναι trash από μόνο του.. Θυμάμαι φίλο γνωστής thrash Ελληνικής μπάντας όταν βρήκαν καινούριο performer και μου λέει : "μλκ τι φωνή ! Σωστός βόθρος !" ... Όσο για το Grunge ακούστηκε ως μια εύπεπτη ανάσα από το ανακάτεμα στο στομάχι που έφερνε το thrash κάπου εκεί στο '92..
Η όλη ανάλυση είναι λάθος. Το Grunge ΔΕΝ 'σκότωσε' το Heavy Metal για οποιονδήποτε λόγο έχει να κάνει με μουσική. 'Σκότωσε' το Heavy Metal γιατί ενσωμάτωσε πλήρως τα εκφραστικά του μέσα, στην Μουσική Βιομηχανία, κάνοντάς τα κτήμα της. Δηλαδή, ταυτόχρονα με την εμφάνιση του Grunge, αλλά και λόγω αυτής, ολοκληρώθηκε μια διαδικασία μετατροπής της Heavy Metal εκφραστικότητας σε ένα τυποποιημένο και πλήρως εμπορεύσιμο κακέκτυπο. Αυτό φυσικά δεν οφείλεται στο Grunge, απλά το Grunge είναι το πρώτο κακέκτυπο που προέκυψε ως 100% κατασκεύασμα της Μουσικής Βιομηχανίας, και προωθήθηκε αναλόγως. Και ένα μόνο από τα γνωρίσματα της διαδικασίας αυτής, είναι το να κρίνουμε (εμείς οι ακροατές) το πόσο επιτυχημένη είναι ή δεν είναι η εκάστοτε νέα κυκλοφορία, πρωτίστως από τις πωλήσεις δίσκων και εισητηρίων, το revenue δηλαδή που αποφέρει στην Μουσική Βιομηχανία - μέθοδος που ακολουθείται και στην παρούσα ανάλυση. Όσο κι αν σας ακούγεται περίεργο, στην 'χρυσή εποχή του δερμάτινου' τα οικονομικά μεγέθη ήταν τόσο μικρά που ούτε καν οι μάνατζερς των συγκροτημάτων (εκτός φυσικά από τα λίγα 'μεγάλα') δεν έπαιρναν τη δουλείά τους στα σοβαρά. Όσο για τους μουσικούς, συνήθως έγραφαν τα πρώτα αριστουργήματα με την κρυφή ελπίδα να συνεχίσουν ως 'επαγγελματίες', αλλά απογοητεύονταν και τα παρατούσαν όταν καταλάβαιναν ότι έπρεπε να ξεχάσουν τις καλές τέχνες και να πάνε να βρουν ένα nine-to-five για να επιβιώσουν. Αυτός είναι ο κανόνας και ίσχυε για την συντριπτική πλειοψηφία των συγκροτημάτων. Εξαιρούνται οι (λίγες σχετικά) μπάντες που η Βιομηχανία, για τους δικούς της λόγους, είχε 'από κοντά'. Το Thrash π.χ, κατείχε μια τέτοια θέση απλά επειδή το hype του 'ακραίου' πάντα θα πουλάει, ενώ όταν παλιώνει και συνηθίζεται, πάντα θα αντικαθίσταται από το hype του 'ακόμα πιο ακραίου'. Μπάντες όπως οι Twisted Sister επίσης. Με άλλα λόγια, το Grunge αποτέλεσε ένα απλό λιθαράκι (και μάλιστα σχετικά μικρό, από άποψη διάρκειας και συνολικής επιρροής) στην πολυετή διαδικασία μετατροπής του Heavy Metal σε "ακραία μουσική" ή ούτε καν σε αυτό - σε "ακραίο ήχο". Τον όρο που ο σημερινός δημοσιογράφος του αποκαλούμενου 'μουσικού τύπου' αγαπάει να χρησιμοποιεί ως ομπρέλλα ή blanket για να αναφέρεται σε οτιδήποτε περιέχει έγχορδα που γρατζουνιούνται και τύμπανα που κοπανιούνται - με την ειρωνία να βρίσκεται στο ότι οι λέξεις αυτές όντως αρκούν για να περιγράψουν το 99% της κυκλοφορούμενης 'μουσικής'. Απλά, το Grunge αναφέρεται ως χρονικό ορόσημο αντί κάποιου άλλου είδους.
Η μέταλ δεν πέφτει, έχει συγκεκριμένο κοινό που πάντα θα την ακολουθεί. 35 χρόνια τώρα ,μέταλ ακούω, και θα ακούω μέχρι να πεθάνω.
σωστα απλα σταματησε να ειναι mainstream δηλαδη τις μοδος και οσοι απλα το κανανε για να ειναι στο πνευμα τις εποσχης σταματησανε να ακουνε οι πραγματικοι μεταλλαδες ποτε δεν σταματησανε να ακουνε
@@cichlid9626 Έχεις δίκιο και ξέρω αρκετούς που "ακούγανε" μέταλ μόνο και μόνο γιατί το θεωρούσαν "μαγκιά".
Δεν πεφτει λες? Ακουω αυτο το ειδος απο 15 ετων και πιστεψε με οτι εχει πλεον μπει σε φαση παρακμης. Υπαρχουν αραγε καινουργια συγκροτηματα της ιδιας αξιας με τα παλια δυστυχως οχι. Απλα πηγαινουμε συναυλιες και βλεπουμε παπουδες πλεον Σημερα με λυπης βλεπω οτι τους εφηβους τους εχει απορροφησει σχεδον εξ'ολοκληρου η χιπ-χοπ με την Ελληνικη της εκδοχη την τραπ. Κατι καινουργιο και φρεσκο θα βρεις στο Death και στο Black κυριως. Και στα τσαρτς δεν ανεβαινουν ουτε απλα ροκ κοματια. Αυτη η μουσικη εχει κανει τον κυκλο της πλεον. Σημερα αν ρωτησεις εναν εφηβο αν γωνριζει τους Μεταλλικα η τους Αιρον δεν θα ξερει τιποτα. Τους ειναι παντελως αγνωστοι
@@ΒΑΓΓΕΛΗΣΚΑΖΑΚΗΣΥπαρχουν δεκαδες για να μην πω εκατονταδες παρα πολυ αξιολογες μπαντες σημερα βασικα που παιζουνε παλιο καλο παραδοσιακο Heavy Metal ,μιλαω για μπαντες που παιζουνε καθαρα Heavy και οχι black ,death thrash η οτι λλο,μπαντες που ξεκινησαν μετα το 2000 η και μετα το 2010 , πολλες απο αυτες ερχονται και στο δικο μας up the hammers η και σε ασχετα χρονικα διαστηματα μεσα στην χρονια .Επισης παιζουνε και στο keep it true στην Γερμανια οπως και σε πολλες αλλες χωρες, μπαντες Που παιζουνε κλαασικο heavy τυπου Accept, Priest, Saxon, Tokyo blade, Angelwitch, Diamond head, Praying mantis κλπ.Μπορει να μην γεμιζουν ολες αρενες οπως παλια αλλα παιζουνε απο μικρα κλαμπ οπως και μεγαλα φεστιβαλ.Απλα πρεπει να ψαχτεις λιγο παραπανω φιλε μου εαν σε ενδιαφερει ακομα αυτη η μουσικη.
@@ΒΑΓΓΕΛΗΣΚΑΖΑΚΗΣ Υπαρχουν κ σημερα καλες μπαντες, αλλα επειδη δεν υπαρχει το κοινο του παρελθοντος πολλες φορες δυσκολα αναδεικνυονται. Σιγουρα κ οι μπαντες που καναν σαματα, εχουν πεσει/γερασει. Opeth/Metallica/Megadeth πχ δυσκολα ακους καινουριους δισκους. Παντα ομως υπαρχουν Hidden gems πχ για thrash Terrifier - Weapons of Thrash Destruction ablum,. Συμφωνω οτι σε death κ black βρισκεις πολυ πιο fresh πραματα πχ MGLA/kriegsmaschine/Hauntologist Που ειναι πανω κατω τα ιδια ατομα με τον αγαπημενο drummer darkside (ακου το residual blight). Προσωπικα εχω ανοιχτει κ σε αλλα ειδη οπως πχ Fusion (Greg Howe, Guthrie Govan, The Aristocrats) κ νομιζω οτι η "μεταλ" ειναι το ειδος που εχει τοσο ψωμι που δεν θα σε απογοητευσει ποτε. Trap Ποσο μπορεις να ακουσεις?Απο τα 15 στα 30 θα ακους trap? Δεν νομιζω.
Προσφατα ημουν στο φεστιβαλ του Αρδα κ τα πιτσιρικια μονο με trappers την βρισκανε. Καλα κανουν, αυτη ειναι η μοδα, παλια ηταν το Hip Hop. Το προβλημα που εντοπιζω ειναι οτι Hip Hop, metal δεν ηταν μονο για καταναλωση. Ειχα πολλους φιλους που φτιαξαν μπαντες, εστω για να παιζουν τα αγαπημενα τους τραγουδια σε live, αυτο που λεγαμε "για τη φαση". Το Hip Hop δε ηταν ενα ολοκληρο lifestyle, με graffiti, skateboard, ρουχα etc. Τεσπα, να εισαι αισιοδοξος κ να δινεις κ σε νεες μπαντες ευκαιριες, να προσπαθεις να καταλαβεις τι θελουν να πουν :D Αν ακουσεις πχ το Cafo απο Animals as Leaders, ε... ισως θελει μερικα ακουσματα για να πιασεις τι θελουν να πουνε (Αν κ περασε ο καιρος, δεν το θεωρω κ τοσο καινουριο).
Πολύ εμπεριστατωμένη ανάλυση φίλε, έγραψες. Η σχέση μέταλ και γκραντζ είναι τέλειο παράδειγμα διαφοράς αιτίου και συσχέτισης. Επειδή τα καλοκαίρια αυξάνονται η κατανάλωση παγωτού και οι πυρκαγιές δε σημαίνει ότι όσοι τρώνε παγωτό προκαλούν πυρκαγιές. Έτσι κι εδώ, η πραγματική αιτία της πτώσης του μέταλ δεν η άνοδος του γκραντζ. Όπως τόσοι καλλιτέχνες και τόσες μόδες μεσουράνησαν και παρήλθαν έτσι και το κλασικό μέταλ, δεν είναι κάποιο μυστήριο. Οι επιμέρους λόγοι είναι πολλοί όπως ανέφερες και συμφωνώ με όλους. Ειδικά όμως η τρελή επιτυχία του Black Album γλύκανε μπάντες και δισκογραφικές που πίστεψαν ότι κοπιάροντας αυτόν τον ήχο η επιτυχία θα είναι εξασφαλισμένη κι έτσι έχασαν τη δική τους ταυτότητα. Αν δεν ήταν οι Metallica όμως θα ήταν κάποιοι άλλοι, η εξέλιξη αργά ή γρήγορα πάντα έρχεται.
Respect και πάλι. Σε ακούω σαν την αγία μεταλλική γραφή γιατί αισθάνομαι πως για να πιάσω έστω και λίγη από τη γνώση και μουσική αντίληψη σου (για να κάνουμε μια ίσια κουβέντα που λέει ο λόγος και να βγει κάποιο νόημα) πρέπει να κάτσω να ακούσω και να διαβάσω κατεβατά. Και είμαι γεροντάρα πλέον χωρίς πολλά κουράγια. Keep up the good work.
Βασικα η μέταλ μουσικη δεν επεσε ΠΟΤΕ. Οσοι ηταν πραγματικοι μεταλλαδες ετσι έμειναν. Και ειδηκά εκεινη την εποχη εβγαιναν διαμάντια στον ακραιο ηχο.
@@chaoskommando6416 Απομειναμε ελάχιστοι πια. Πόσοι και πόσοι για γκόμενα, επειδή παντρεύτηκαν και "σοβαρευτηκαν", για το καρκίνο του hype και trend αλλαξοπιστήσαν. Δεν είπαμε να είσαι 50 και να φοράς ακόμα κολλητά τζιν ή να έχεις απλυτο μακρυ μαλλί οκ. Αλλά σβήσανε τα εφηβικά τους χρόνια, και άμα τώρα τους ανοίξεις κουβέντα περί μέταλ σε κοιτούν σαν εξωγήινο. Η καθημερινότητα και ο καταιγισμός (φασιστικά) από ΜΜΕ και τηλεόραση και ίντερνετ επηρέασε ΠΑΡΑ πολλούς.
σωστα απλα σταματησε να ειναι mainstream δηλαδη τις μοδος και οσοι απλα το κανανε για να ειναι στο πνευμα τις εποσχης σταματησανε να ακουνε οι πραγματικοι μεταλλαδες ποτε δεν σταματησανε να ακουνε
αν μου επιτρέπεται (εις την παθητική φωνή, επειδή υπάρχουν και "καλοθελητές" ανάμεσά μας...), αν και δεν ζητώ άδεια από κανέναν, ο ήχος δεν ήταν ποτέ ακραίος, μιλώντας ΠΑΝΤΑ για το κλασικό και ανόθευτο heavy metal. Δυνατό και επιθετικό, ΝΑΙ. Ακραίο ΟΧΙ
@@donfystikis6790 εγω απλα ειπα για την black/death metal αδερφε.
@@chaoskommando6416 Να ενημερώσω λοιπόν ότι δεν υπάρχει TRUE death metal πέραν των Death και των Morbid Saint. Και ο λόγος που το λέω αυτό είναι ότι δεν ήταν ΠΟΤΕ ακραίος ο ήχος τους, αλλά ήταν πάντα to the point. Ωστόσο, σε σχέση με το κλασσικό heavy metal οι συγκρίσεις είναι το λιγότερο αδύνατες. Με εκτίμηση προς έναν αδερφό μεταλά. Τονίζω δε ότι η black metal ουδέποτε ανήκε σε οποιαδήποτε μουσική σκηνή γιατί ειναι για γέλια από μόνη της
Εξαιρετικό βίντεο! βασικά να πούμε και το αυτονόητο, ότι μετά τα 80s το μέταλ άλλαξε επίσης επειδή... απλά η συνθετική ικανότητα των συγκροτημάτων κορέστηκε. Κανένας δε μπορεί να γράψει 8 τέλεια άλμπουμ στη σειρά, πόσο μάλλον παραπάνω. Αν εξαιρέσεις κάποιες ιδιαίτερες περιπτώσεις όπως το painkiller, fear of the dark και κανα δυο άλλα, όλες οι κλασικές μπάντες που έλαμψαν στα 80 δεν παρήγαγαν όπως παλιά. Είναι φυσιολογικό. Και στο extreme metal συμβαίνει φυσικά, αλλιώς δε θα είχαμε κάθε είδους "...core" να βγαίνει
Πιστεύω τη μεγάλη διαφορά την έκανε😮 το glam metal γιατί το glam metal δόξασε το heavy metal σε όλο τον κόσμο το thrash metal και όλα τα άλλα είδη που μας αρέσουνε ήτανε μόνο για τους φαν του είδους όταν ταρακουνήθηκε το glam μέταλ χάθηκαν και πάρα πολύ οπαδοί από όλο τον κόσμο ευχαριστώ για το βίντεο Angel Piangelo
Το γκλαμ ήταν μια αθλιότητα και ειδικα Ελλαδα δεν ειχε ποτε πέραση,οι μεταλαδες στα 80ς ηταν ειτε θρασάδες ειτε κλασσικοι μεταλάδες με manowar κλπ συν βεβαιως οι κολλημενοι με 70ς,σαμπαθ κλπ.Προσωπικα γουσταρα παρα πολυ που οι Νιρβανα στειλαν μπον τζοβι,γουινγκερ και αλλα τετοια εμεσματα στα αζητητα.
Να συμπληρώσω οτι οι μεταλάδες στα 80ς ακουγαν ανετα και τα τρια ειδη. Ελαχιστοι ηταν αυτοι που ηταν σκετοι θρασαδες πχ ή σκετοι μεταλαδες. Το θεμα του βιντεο ειναι ,κατα τη γνωμη μου, το τελος της χεβιμεταλοθρας υποκουλτουρας των 80ς που ηταν ιδιαιτερα διακριτη,εδω στην Ελλαδα τουλαχιστον,με την εμφανιση/μοδα της,τα στεκια της κλπ
Ολα ειναι ακουσματα της νιοτης μας... Ωραιο βίντεο φιλος!
Διότι εμφανίστηκε η ηλεκτρονική σκηνή και περάσαμε τέλεια. Το κιτς πήγε γουβά!!
καλησπέρα! Εξαιρετικό βίντεο, για μια εξαιρετικά δυσάρεστη περίοδο της αγαπημένης μας μουσικής, την οποία έζησα. Συμφωνώ σε πολύ μεγάλο βαθμό με την ανάλυσή σου, αλλά θα μου επιτρέψεις μερικά σχόλια. Thrash Metal: το είδος άρχισε να πεθαίνει μετά την κυκλοφορία του ...And Justice For All. Πολλά συγκροτήματα υπέγραψαν σε πολυεθνικές, η οποίες από καθαρή ασχετοσύνη, προσπάθησαν να αλλάξουν τον ήχο τους, ψάχνοντας τους νέους Metallica. Τότε εμφανίστηκε και ο όρος Mainstream Thrash, περιγράφοντας τον ήχο των Metallica. Hair Metal: το Grunge προωθήθηκε ως ένα μουσικό κίνημα, το οποίο υποτίθεται απέρριπτε τα στερεότυπά του Glam. Βέβαια, επέβαλε άλλα στη συνέχεια καθιέρωσε τα δικά του. Παραδοσιακό Metal. Όπως είχε πει και ο μεγάλος Γιάννης Κουτουβός, το Metal είχε μπει στα σαλόνια των σπιτιών. Οι εταιρείες το έβγαλαν από εκεί, αντικαθιστώντας το με το Grunge και αυτό γύρισε στο φυσικό του χώρο. Η δωδεκάδα των Thrash δίσκων που ανέφερες, περιέχει κυκλοφορίες που ακόμα και σήμερα με πικραίνουν, βλέπε Flotsam & Jetsam... To Pink Bubbles Go Ape ίσως είναι ένα από τα πιο καταστροφικά άλμπουμ στην ιστορία της μουσικής!
@@VangelisKontogeorgakos Το …Justice… έβαλε το thrash στα σαλόνια κυρίως μέσω του One, αλλά δεν παύει να είναι δισκάρα. Συμφωνώ ότι η προσπάθεια να μιμηθούν τους Metallica είχε αρχίσει από τότε, αλλά βγαίναν ακόμα φοβεροί δίσκοι.
Το grunge αυτοκαταστράφηκε γιατί τελικά τα σύγκροτήματα έγιναν Bon Jovi χωρίς να είναι προετοιμασμένα γι αυτό.
Σκέψου ότι τα περισσότερα από αυτά τα 12 άλμπουμ τα είχα αγοράσει σε βινύλιο όταν πρωτοβγήκαν. Όπως και το Pink Bubbles
Κλασικός blackμεταλλας μπορώ να πω ότι το black metal την δεκαετία του 90 ήταν η χρυσή εποχή που δυστυχώς δεν νομιζω να ξαναζησουμε..
Δόξα στον quorthon!
Συμφωνώ, αλλά για μένα καλά τα πάει και τώρα
Τώρα είναι επίδοση κυνηγιού μαγισσών...
Έχει εκπληκτικες black metal μπάντες φίλε μου τώρα.συνεχιζει το Μπλάκ δυναμικά..κ είναι το πιο ζωντανό κ φρέσκο κομμάτι του μεταλ
Σόρρυ αλλά το black metal δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το μέταλ και δεν είναι μέταλ. Είναι απλά μια κακοσχεδιασμένη καρικατούρα
Το μέταλ δεν έπεσε ποτέ!! 40-50 χρόνια μετά και μπάντες γεμίζουν αρένες. Η μουσική είναι μια εξέλιξη, και η εξέλιξη θα έχει τα πάνω της και τα κάτω της. (Εγώ πάντως λατρεύω και Nirvana και Satyricon).
Να πας να σε κοιτάξει ψυχίατρος
Προσωπικά λίγο με ενδιαφέρει εάν το grunge ήταν επιλογή των δισκογραφικών πολυεθνικών εταιρειών.Αυτό που με ενδιαφέρει είναι το αποτέλεσμα.Και το αποτέλεσμα ήταν ότι τα συγκροτήματα του grunge μας προσέφεραν αρκετούς δίσκους-διαμάντια !!! Η μουσική πάνω απο όλα !!!!
🤣
Οταν εφυγα φανταρος το 90 και γυρισα το 92 ειχε κλεισει η μεγαλυτερη ροκ κλαμπ της Αθηνας η umbre και δεν ξανανοιξε ποτε
.ακουγα painkiller στη σκοπια.τοτε για μενα απεβιωσε η αγαπημενη μου μουσικη.μετα ακουγαν οι νεοι γαρμπη ρουβα δαντη και καλη σας νυκτα.
το μεγαλυτερο ροκ κλαμπ ηταν το Exodus στο Συνταγμα
Εντάξει , με τον Δάντη σώθηκε λίγο η κατάσταση 😅
Η ομπρε έκλεισε εξαιτίας του φονικού. Στα του Δάντη Ρουβά κτλ πρόσθεσε και Τσαλίκη..... το κρεββάτι του Λαζόπουλου από τότε μας βίαζε την νοημοσύνη
Επισης φανταρος το 90 και επισης γυρισα το 92 και επισης τα παντα ειχαν αλλαξει
Η ombre ξανανοίξε και λέγεται new ombre πλέον με τον ίδιο ιδιοκτήτη και βρίσκεται στο Μαρούσι..
αντί να λέτε ευχαριστώ που υπήρξε συνέχεια στην rock/metal σκηνή κάθεστε και αναλύετε πράγματα χωρίς λόγο.. απαρχαιωμένες αντιλήψεις χωρίς νόημα..
Ευτυχώς θα πω εγώ που η grunge και εν συνεχεία η alternative σκηνή έμαθε τους fans να ντύνονται χωρίς να είναι φρικια..
Η alternative κουλτούρα έδωσε στο metal και το rock άλλη διάσταση ποιο μελωδική ποιο συναισθηματική με μία πιο casual προσέγγιση..
Το grunge ηταν μια αξια συνέχεια απλα με διαφορετικό ήχο.. ποσός μας ενδιαφέρει λοιπόν αν ήταν thrash η οχι..
Κάθε εποχή έχει τα δικά τής..
Έχεις δίκιο, ευτυχώς που ήρθε το grunge και δίδαξε στο metal μια πιο "μελωδική προσέγγιση"...
Πολύ καλή προσπάθεια!!!
Συγχαρητήρια για το βίντεο σου!
Dream theater images and words 1992,Pantera 3δισκαρες ,Megadeth countdown to...., Metallica black album, Slayer 2 δισκαρες το 88 και 90. Το metal δεν πέθανε ποτέ απλώς μείνανε αυτοί που άξιζαν.
σου συνιστώ να ψαχτείς περαιτέρω και θα δεις ότι έχεις άδικο (ως προς το τι είναι metal, πάντα....) απλά ΨΑΞΕ
Νομίζω τα λες όλα καλά . Όσο για το black album των metallica ναι δεν είναι το thrash που παίζανε στα προηγούμενα album αλλά στην ελλάδα και πόσο στην περιφέρεια που μέχρι μέχρι εκείνη τη στιγμή γνώριζαν από όργανο μόνο το κλαρίνο. Συνέχισε την καλή δουλειά . #monometal
@@metalzone66 Υπήρχαν πολλές ελληνικές μπάντες που έκαναν δουλειά αλλά ήταν άγνωστες ενώ στην Ευρώπη ήθελε ο κόσμος να τους μάθει
πολυ μαγκας. εξαιρετικη δουλεια φιλε
Πως είπε ο Μίκι Ρουρκ στην ταινία Ο παλαιστής
Όλα ήταν καλά με την μουσική στα 80ς έπειτα ήρθε εκείνος ο μλκας ο Κομπέιν στα 90ς και τα γμσε
Αυτή η άποψη πριν από 20 χρόνια θεωρούνταν ήδη απαρχαιωμένη. Απορώ που ο κάτοχος του channel έκανε like ενώ στο βίντεο λέει ξεκάθαρα ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει με υπονοούμενο ότι πιο πολύ καλό έκανε μιας και είχαμε γεμίσει ποζεραδες
Ε ναι...ο Μίκι Ρουρκ (ως "Παλαιστης") θα προτιμούσε να πίνει ουισκια σε κολαδικα στο LA υπό τους ήχους του Girls Girls Girls 😅😂
Ναι σωστά ....γιατί τύποι σαν τον Μικι Ρουρκ (ως "Παλαιστής") πάνε σε κάτι κολάδικα στο L.A και ακουνε "Girls Girls Girls"!
@@SpithonioΔίκιο έχεις, περισσοτερο για την αναφορά στον Μίκι το έκανα
Μπράβο στον ψυχάκια παράκμα Κομπέιν. Έκανε κάτι καλό.
Εγώ προσωπικά θεωρώ πως στο πρώτο μισό των 90's βγήκαν πολλές δισκαρες απο metal συγκροτήματα. Και φυσικά μην ξεχνάμε εκείνο το φοβερό ξέσπασμα του death στις αρχές της δεκαετίας. Long live heavy metal🤘
Ακόμα ακούω μεταλ, Ακόμα ακούω τα συγκροτήματα που ξεχώρισα από τον ήχο του "grunge". Ο καλός μηλος όλα τα αλέθει!!
Ακούω ροκ και μέταλ από μικρός, το θέμα είναι ότι από τα μέσα του 90 άρχισαν να υποχωρούν και τα δύο.το κλασικό ροκ καφέ στα Εξάρχεια κανά χρόνο πριν κλείσει πήγαμε και έπαιζε ηλεκτρονική μουσική, ήταν τελευταία φορά που πήγαμε.τελη 90 θυμάμαι ότι άρχισαν να γίνονται μεγάλα πάρτυ με ηλεκτρονική μουσική.παντωσ υπάρχουν πολλοί όπως είμαι και εγώ που δεν σταματήσαμε ποτέ να ακούμε μέταλ.
Τη δεκαετία του 90 μπορεί να βγήκαν κάποιοι δίσκοι που δεν ήταν πολύ καλοί αλλά είχαν βγει και αριστουργήματα.Όπως π.χ το Painkiller των Judas Priest.Ένα καλό άλμπουμ των AC/DC το the razor edges κλπ.Το metal "έπεσε" επειδή κάποιοι μουσικοί του ήθελαν να δοκιμάσουν νέες φόρμες.Όπως ο OZZY με το No more tears,αλλά το διόρθωσε με το Ozzmosis το 1995.Είχαν βγει και δισκάρες όπως από τους Runnig wild το Pile of Skulls και πολλά άλλα.
Τα αλλεπάλληλα χτυπήματα ήρθαν με το _Smell Likes a Teen Spirit_ των Nirvana, το _Wonderwall_ των Oasis και φυσικά, το _Μοναξιά μου όλα_ των Πυξ Λαξ...
Πολύ ωραιο βίντεο. Μπραβο…εγω που έζησα τη γυμνάσιο λυκειακή 6 ετια, 86-91 ήμουν κατα βαση φαν της γκλάμ καθαρά απο αγάπη στη μουσική δεξιοτεχνία και οχι στο μέικ απ και τις περμανάντ, αλλα ισάξια και αγάπη στο κλασικό μέταλ, προγκ και θρας. Καλες εξαιρέσεις ήταν οι living color, faith no more, Jane’s addiction. Μετα το 91 απλά αγνόησα το γκραντζ γιατι απο μουσικής άποψης δε θεώρησα ότι προσέφερε κάτι καινούργιο. Μετα απο πολλα χρόνια γύρισα πισω να το δω με αντικειμενική ματια και εκτίμησα ελάχιστες εξαιρέσεις όπως οι Alice in chains Kai Soundgarden. Τώρα πλέον που ολα έκαναν το κύκλο τους, η χρυσή δεκαετία του 80 χαίρει ξανά την εκτίμηση που αξίζει και όλες οι σκηνές της εποχής εχουν ξανά τραβήξει το ενδιαφέρον. Και νοσταλγία για εμάς τους παλιούς.
Το κλασσικό heavy metal θα ζει μέχρι να αφήσω την τελευταία μου πνοή
Πίστεψε με και άπειρα χρόνια έπειτα....
Φοβερό άρθρο και πολύ εύστοχο σε όλα !
Μετά το 94 και την πτώση του grunge αναπτύχθηκε πάρα πολύ η new metal η rapmetal και η πανκ με συγκροτήματα όπως η offspring και η rage against the machine να σπανε τη φούσκα.
Φοβερά συγκροτήματα!!!❤
Η μέταλ είναι σαν την κλασική μουσική, με την έννοια ότι είναι διαχρονική και πάντα παίρνει νέα, ίσως διαφορετική, αλλά πάντα μέταλ ζωή. Πχ το γεγονός ότι ακούω και γουστάρω όλα τα είδη μέταλ από τους Black Sabbath και νωρίτερα, ως και τα νέα, σημερινά, ακόμα με κάνει να γουσταρω. Και ακόμα η μέταλ έχει έστω σε μερικά είδη ή κομμάτια της επαναστατικά στοιχεία και ΑΥΤΟ με νοιάζει
🙏🙏🙏
Το seattle ομως παρολα αυτα ειχε βγαλει και Queensryche, αν και χασανε καπως το δρομο τους εκει γυρω και κυριως Sanctuary που γεννησαν τους nevermore μετα το 93 οι οποιοι οχι απλα δεν επηρεστηκαν αλλα πηγαν το μεταλ τους σε αλλο επιπεδο! Και αντίστοιχα στην Ευρώπη μπορει να επεσαν οι Helloween αλλα εμφανιστηκαν οι Stratovarius και αλλα άπειρα παιδια τους!
Εγω πάλι πιστευω οτι με το περασμα των χρονων το Metal διασπάστηκε σε διάφορα ακούσματα. Ολα ξεκίνησαν απο το κλασικό metal και τις επιρροες τους σε νεώτερα συγκροτήματα στο να κάνουν κατι το διαφορετικό , σε νεα ακούσματα και να συμπαρασύρρουν μέσα απο τη μοναδικότητά τους το ανάλογο κοινό. Ετσι δημιουργήθηκαν οι διάφορες κατηγορίες metal που υπάρχουν σήμερα.
Η grunge σκηνη ειχε μπανταρες!. Οι Περλ Τζαμ ειναι οι καλυτεροι και η αγαπημενη μου μπαντα!.
Μην ξεχνάμε και τους Πυξ Λαξ! Κορυφαίοι του είδους στα Βαλκάνια...
Πολυ καλη η προσπαθεια σου.
Λειπουν ψυχραιμες φωνες στο metal μιας και κυριαρχουν αποψάρες, ξερολισμός και τοξικότητα, εμμονη σρο τρολάρισμα σε μεγαλο μερος της κοινοτητας.
Το metal ξεκινησε, συνεχισε και θα συνεχιζει να ειναι underground και εναλλακτικό, επαναστατικο κι αλητικο. Οταν εγινε δημοφιλές και γεμισε πορτοφόλια ηταν μοιραιο να εκτροχιαστεί, να φθαρει και να βρει αδιεξοδα.
Μια διασταση που απλα ΔΕΝ ΑΚΟΎΜΠΗΣΕΣ καν και πολυ κακως ειναι η γεωπολιτικη. Η πτωση του τειχους του Βερολίνου και του Ψυχρου Πολεμου ηταν ενα ψυχολογικο και πολιτισμικο ΣΟΚ για τον δυτικο πολιτισμο.
Με εξαιρεση τον εμφυλιο στην Γιουγκοσλαβία που επηρεασε αρκετές μπαντες, παράλληλα στην πιο mainstream μουσικη ξεκίνησε ενα ανεμελο παρτυ στο να παρουσιαζει μια εικονα αφθονιας, ευμαρειας, αισιοδοξίας και εξαλλοσυνης που ξεκινουσε απο το προσωπικο επιπεδο.
Η κοινη γνωμη νομιζε οτι τελειωσε η εποχη του αγχους, ιδιως η αμερικανικη. Ηθελε ξεφάντωμα και ξεκ**μα, να φορτωνει καταναλωτικα και πιστωτικες. Τελος ψυχρου πολεμου, τελος μαυρων σκεψεων, εμπρος για αποπυρηνικοποίηση, τελος η μαυριλα και η κατηφια.
Στο κατω κατω οι πολεμοι στην Γιουγκοσλαβία και το Ιρακ ηταν χιλιάδες μιλια μακρυα και επηρεασαν θεματικα και νοητικα μονο το ευρωπαικο κοινο και καποιες μπάντες (εξαιρεση απο αμερικανους κυριως οι Savatage).
Οσοι ηταν φασαιοι και ακουγαν "τα παντα" το γυρισαν σε grunge ή/και σε πριονια, ή και κλαρινα...
Πολυ απλα καλο χρυσό το μεταλ αλλα καποιοι εψαχναν με καθε τροπο να μαμησουν, οποτε καναν μουσικό φορματ και συνήθως το εριχναν σε ηλεκτρονικη μουσική.
Φυσικα τοτε ανεβηκε σταδιακα rap metal, new metal, hip hop που επισης ηταν εναλλακτικα και αυτα με την σειρά τους γιναν αρκετα εμπορικα, γιναν σουοες, διασπαστηκαν σε υποειδη κοκ.
Η metal λοιπον μπορει να κατακερματιστηκε και να εχασε πωλησεις απο φασαιους αλλα ενισχυθηκε με πιο λιγους αλλα πιο πορωμενους οπαδους.
Οι του ακραιου για την εποχη του thrash το γυρισαν σε death, black ή/και doom ενω φυσικα υπηρχαν πιο κλασσικοι που ακουγαν και παιζαν κονσερβα ηχο του 70-80. Άλλοι πιο εμπορικοί οπως Dio, Ozzy παιζαν πιο κλασσικα με μικρους πειραματισμους και γενικά εγινε της μοδας η σολο καριερα επειδη οι μανατζαραιοι ελεγαν τους front mans οτι η μουσικη αυτη ειναι κοντοληγη κι οτι πρεπει να το γυρισουν στις μπαλαντες...
Η κριση αυτη ωστοσο δημιουργησε ευκαιριες και καλλιτεχνικη δημιουργία αν οχι οργασμο με death/black μεταλ μπαντες που ακμασαν την δεκαετια του 90. Ακομη και το 2000 βγαιναν αλμπουμαρες σε death/black απλα οχι σε τοσο εντονο βαθμο.
Παραλληλα το black ιδιως μεταλ εγινε κυριως ευρωπαικη και κυριως ανατολικοευρωπαική υποθεση με τις περισσότερες δυνατες μπαντες να ειναι Σκανδιναβια, Πολωνια, Αυστρια, Βαλκανια.
Ναι οριακα μεν αλλα ουσιαστικα Αυστρια σημαινει Ανατολική Αυτοκρατορία και ειναι οντως επηρεασμένοι απο την Ανατολικη Ευρωπη και Βαλκάνια που επι αιωνες διοικουσαν ως Αυστροουγγαρία.
@@perikliskagialaris1445 Το γεωπολιτικό είναι μεγάλο θέμα από μόνο του. Σήμερα για παράδειγμα οι φουλ Αμερικάνοι Manowar, μπορούν να πάνε στη Ρωσία και να γεμίσουν στάδια. Αυτό από μόνο του αξίζει να αναλυθεί.
Το 92 ήταν μια χρονιά με φοβερά γεγονότα, «σημειολογικά», π.χ. Κλίντον, νέα τάξη πραγμάτων κτλ.
Δεν ξέρω πως η μουσική χωράει μέσα σε όλα αυτά, αλλά σίγουρα χωράει.
Πάντως σ´ευχαριστώ για το σχόλιο και την ανάλυση.
Γιατί οι μεγάλες δισκογραφικές εταιρείες και τα τότε μουσικά κανάλια της Αμερικής, αποφάσισαν να πετάξουν το metal των 80's και τα μέχρι τότε παρακλάδια τους, για ένα καινούριο μοντέρνο εύηχο πιασάρικο είδος. Ονόμασε το grunge metal ή alternative metal ή rap metal. Και όπως λέει και ένα εγχώριο λαϊκό άσμα "Για τα λεφτά τα κάνεις όλα..."
Όποιος έμεινε στο παλιό κλασικό μέταλ, thrash, black, power, heavy, death κτλ, ακούγοντας death, running wild,bathory, blind guardians κτλ κτλ... Τελος για μας είμαστε πλέον δεινόσαυροι, ενα industrial metal στο τέλος μας είχε μείνει και ακούγαμε πριν αλλάξουν άλλοι ή μείνουμε καλή ώρα κάποιοι στα παλιά ξεχασμένοι..
Το χρήμα τους έφαγε τους πιο πολλούς.. και το γύρισαν,οι δισκογραφικές εταιρείες χώθηκαν για τα καλά οταν είδαν κόσμο..
σωστότατος, αλλά η underground metal σκηνή ζει και βασιλεύει.. ΜΟΝΟ για τους "εκλεκτούς"...
Το grunge ηρθε ως απαντηση - αντιδραση στο γυαλισμα του ηχου των 80s και οι χαζομαρες των στιχων στην πλειονοτητα τους. Το metal σταθηκε στο υψος του μουσικα. Εβγαλε δισκαρες αλλά δεν ηταν πια μοδα. Κανενα metal δεν διαλυθηκε. Ειχαμε δισκαρες απο Skid Row και Metallica (ναι για το black μιλαω) μεχρι Pantera, Machine Head, Tool, Dream Theater, Exhorder, Wasp και τόσα άλλα. Το metal δεν διαλυθηκε λοιπον. Απλά αλλαξε η ροη των οπαδων που κατα βαση ειναι χιτάκηδες. Η δεκαετια του 90 ειχε επικα metal αλμπουμ. Παιχτηκαν κ στο Μtv και ο κοσμος μπορουσε να τα ακουσει. Τα σεβη μου.
Ετσι ακριβως εγινε..Φασαιοι οπαδοι του τοτε, που απλα πηδηξαν απο το ενα τρενο στο αλλο, χωρις να ενσωματωσουν τα νεα ακουσματα στα ηδη υπαρχοντα που ειχαν...Σε ολο το φασμα του μεταλ, δισκοι σαν της δεκαετιας του 90 δυσκολα ξαναβγηκαν, συν πως οτι βγηκε τοτε ειχε τεραστιο impact στις επομενες γενιες απο πλευρας επιρροων γεγονος που πηγε τη μουσικη ακομα πιο περα, γιατι μεχρι τις αρχες του 90 το μεταλ ειχε μεινει στασιμο σαν ηχος..Η μεγαλη αλλαγη εγινε κυριως απο την underground μεταλ σκηνη με μπαντες μικρες που τολμησαν να δωσουν κατι διαφορετικο στον ηχο τους, κ παρολο που αρκετες εφαγαν τρελο μποικοταζ τοτε γιατι ξενιζαν σαν ηχος, στην πορεια εδρεωθηκαν κ δικαιωθηκαν.
Αφού παίχτηκαν κ στο Μtv, ε τότε ήταν που καταξιώθηκε το metal
@@geogeo2299 δεν ειναι θεμα καταξιωσης. Απλως μπορουσε να τα μαθει ο καθενας. Η γενια μου έψαχνε στα τυφλα το 80 για να βρει να ακουσει κατι.
@@shadownation992 Γιατί στο mtv τι άκουγες;;; Περισσότερο Metal άκουγες στο ΜΟΥΣΙΚΌΡΑΜΑ, παρά στο mtv
Η χρυσή δεκαετία 80s θα μείνει στις μνήμες όσων την έζησαν, ανεξαρτήτου είδους μουσικής [συγκεκριμένα, μέσα με τέλη 70s έως max 88-89]. Έκτοτε, το μόνο ωραίο που ξεπήδησε για πολλούς από εμάς, ήταν η trance! Δίσκοι σαν το black album βγαίνουν πολλοί.., kill'em'all ΔΕΝ ΞΑΝΑΒΓΑΙΝΕΙ κύριοι.., as simple as that !!!...
Να προσθέσω κάτι που δεν είπε ούτε το βίντεο ούτε οι σχολιαστές: Το 2000 πέθανε η μουσική ΟΛΟΚΛΗΡΗ... και ακολούθησε ο κινηματογράφος. Τα τελευταία χρόνια μπορούμε να πούμε πως είμαστε μάρτυρες του οριστικού τέλους αυτών των τεχνών (και μην μου πείτε ότι βγαίνουν κάτι εξαιρετικά spiderman και batman, δεν θεωρώ πως το superhero genre ήταν καλή εξέλιξη). Η μουσική ειδικά έχει τεράστια πολυφωνία λόγω του ότι το σινεμά/streaming διαφέρει από τους ερασιτέχνες στο ότι μπορεί και κάνει ακριβές παραγωγές. Η εικόνα είναι πιο απαιτητική.
Η μουσική όμως έχει χάσει τη μπάλα από τότε που και ο τελευταίος προβαριζόμενος σε γκαράζ με σαβούρα των γονιών του πιτσιρικάς απέκτησε φωνή χωρίς να χρειαστεί να τον εγκρίνει κανένας. Κακά τα ψέμματα, αυτό που έκανε τη μουσική υπέροχη ενασχόληση στα 70-80-90 είναι το ότι ήταν δύσκολο να "μπουκωθείς" μέχρι να την βαρεθείς. Έπρεπε να έχεις πολλά λεφτά για δίσκους-CD ή να ψάχνεις το τάδε κομμάτι μπρος πίσω στην κασέτα, ή να ακούς όλη την ώρα ραδιόφωνο κλπ. Και πάλι το "on demand" (θέλω να ακούσω ΑΥΤΟ, ΤΩΡΑ) ήταν δύσκολο. Και η ποιότητα σχεδόν πάντα άνω του μετρίου σε όλα τα είδη λόγω του ότι ήταν "διαλεχτά". Κάποιος αποφάσιζε αν "τρώγονται".
Πλέον βάζουμε youtube και ακούμε κομμάτια των Nirvana με τη φωνή του Hetfield και των Queen με τη φωνή του Michael Jackson. Όπως συμβαίνει με όλα, οι αναμνήσεις μας είναι που μας ενώνουν με την "αίσθηση" της μουσικής της "παλιάς" εποχής. Το αυστηρό εμπόριο του τότε, κι όμως οδήγησε σε μια σωστή "δίαιτα" που μας έκανε να θέλουμε περισσότερο από όσο μπορούσαμε να καταναλώσουμε.
Η μουσική δεν έχει την ίδια σημασία στους ανθρώπους γεννημένους μετά το 95 εκτός εξαιρέσεων. Είναι πλέον παντού, σε μεγάλες ποσότητες, χωρίς κόστος κτήσης, και με κακή ποιότητα σε όλα τα είδη, και πάλι με κάποιες λίγες εξαιρέσεις, που όλο λιγοστεύουν...
Ενδιαφέρουσα άποψη. Δεν συμφωνώ σε όλα των τριών πρώτων παραγράφων, κυρίως γιατί θεωρώ ότι η νέα κατάσταση έχει και τα θετικά της. Μεγάλο θέμα γενικά, που σηκώνει συζήτηση.
Συμφωνώ όμως πλήρως με την πρώτη πρόταση της τελευταίας παραγράφου. Λυπάμαι που το λέω, αλλά νομίζω ότι έχεις φουλ δίκιο σε αυτό...
@@MusicStoriesbyTassosFrag-gs1hj Ναι είναι όντως τεράστιο θέμα για συζήτηση το πώς τελικά η μουσική κατέληξε να είναι όπως είναι. Να μια ιδέα για επόμενη έρευνα και βίντεο!
Εξαιρετικο βιντεο συνολικα. Αν και βλεπω οτι το καναλι εχει πιο ροκ μεταλ χαρακτηρα τα τελευται 30 χρονια εγιναν 4 ανατροπες. Με χρονολογικη σειρα... Nirvana , Missy elliott , Moby , Amy Whinehouse. Ολοι αυτοι σηματοδοτησαν και αλλαξαν την πορεια ακομα και της ποπ κουλτουρας. Πηραν το παρελθον και εκαναν την αλλαγη τουλαχιστον στον ηχο σε ολα τους. Να εισαι υγειης να κανεις τετοιες βιντεαρες.!!!
Γιατί το αποφάσισαν οι ατζεντηδες κι οι εταιρείες.
Όλο το ροκ είναι μια βιομηχανία.
Το metal στην ελλαδα τουλάχιστον δεν εκανε κοιλια με τους nirvana αλλα με την ηλεκτρονικη μουσικη που αρχισαμε να τρωμε κανα κουμπι
Η μουσική είναι και αυτή μόδα και εξελίσσεται . Η pop των 80s δεν έχει καμία σχέση με την σημερινή pop. Το ίδιο και το μεταλ και τα ιδιώματα του.
"Έπεσε"... Τι θα πει "έπεσε"; Έπεσαν οι πωλήσεις... Μα αυτό δεν έχει να κάνει ούτε κατά διάνοια με τη μουσική αλλά με το τι θεωρούν οι managers των εταιρειών ότι θα φέρει άφθονο χρήμα. Το 1992 βγήκαν δύο μουσικά αριστουργήματα στο heavy metal. Το Dehumanizer των Black Sabbath με comeback του Dio και το Painkiller των Priest. Γιατί δεν πούλησαν όσο οι Metallica; Απλό είναι... Γιατί απλά οι δισκογραφικές προώθησαν το Black album παγκόσμια και φυσικά κονόμησαν τα άντερά τους και αυτές και οι ίδιοι οι Metallica.
Πως θα μπορούσε να πουλήσει ο ήχος των Sabbath με τα μονολιθικά riffs και τη γεμάτη και γ@μάτη φωνή του Dio; Γενικά πως θα μπορούσε να πουλήσει το αυθεντικό metal στα κοριτσάκια και στα αγοράκια που άκουγαν ταυτόχρονα τις φλωριές του διεθνούς star system;
Στην τελική καλά έκανε και "έπεσε" το metal και δεν μπαστάρδεψε και δεν ξεπουλήθηκε για το χρήμα όπως έκαναν κάποιοι... (ας μην ονομάσω γιατί θα ανοίξω πόλεμο).
Έπεσε από τη μάντρα και χτύπησε. Στεναχωρήθηκε βλέπεις που δεν το έπαιζε πια η (μουσική) Βιομηχανία της Διασκέδασης.
Επειδή το έπαιζε πριν.... ή είχε καμμιά σχέση με διασκέδαση.
Ακριβως οπως τα λεει το βιντεακι.Οποιος τα ζησαμε..
19:31 Ξέχασες να αναφερθείς στο Turbo του 1986, που είχε πολύ glam metal μέσα και στο επόμενο Ram It Down που θάφτηκε πολύ.
Φιλε μου οταν η μουσικη ειναι ιδεολογια, πραγματικη τεχνη και γεματη με παθος, ποιηση, μισος, βιωματα, πολέμους, ομορφια, αγαπη και ανδρεναλινη οπως ειναι το Metal, τοτε οι πραγματικοι οπαδοι και οι πραγματικοι μουσικοί εμειναν δυνατοι μεσα στα 90's και μπορω να σου πω οτι ηταν η εποχη που ξεχωρισε πραγματικά ολο το στερεωμα απο τα 70΄s μεχρι και σημερα.
Αμα εχεις δακρυσει με τα solo του Gilmour αμα εχεις σπασει καμμια καρεκλα με τα riff του Hetfield και του Dimebag αμα εχεις τελικιασει το αμαξι απο το καλπασμο του Steve Harris τοτε δεν υπαρχει γυρισμος.... θα εισαι ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΖΩΗ ΣΟΥ ΜΕΤΑΛΟ
Μπορεί να μην συμφωνώ με όλα από αυτά που λες αλλά συγχαρητήρια για το βίντεο και ότι το πρόσεξες και βγήκε ένα ωραίο αποτέλεσμα, δομημένο σωστά. Το ποιο σημαντικό που ανέφερες ήταν ότι το τι είναι νέο και κούλ αλλάζει ανα κάποια χρόνια. Το να λέει κάποιάς ότι είναι κάτι μεταλάς σκυλλας τράπερ και ότι άλλο είναι άκρως περιοριστικό. Ας ακούει ο καθένας ότι του αρέσει πέρα από ταμπέλες. Και σε αυτό ήθελα να επιμείνω: Μπορείς να ακούς οποιαδήποτε τραγούδι και εποχή από Metallica, Μητροπάνο, Τρανό και άμα σου αρέσει είναι οκ. Εκείνη την εποχή το τι προπαγάνδα έπεφτε από περιοδικά και μεταλ φωστήρες ήταν απίστευτο. Αισθανόσουν άσχημα να σου αρέσουν οιPantera, Fath no more, o solo δίσκος του Dickinson, το seasons in the abyss και οι Nirvana. Δεν ήταν μεταλ δεν ήταν αληθινή μουσική. Ποτέ ξανά.
@@ArisLoukisas Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο άβολα ένοιωθα που μου άρεσαν οι Faith No More εκείνη την εποχή μέχρι που τους έγραψα όλους ξέρεις που και για μια περίοδο έγιναν το αγαπημένο μου συγκρότημα.
Πραγματικά ποτέ ξανά.
Απο ενα σημείο κ μετά μου φαίνεται οτι η μεταλ ανακυκλώνεται στα ίδια κ στα ίδια.δεν βλέπω κάτι καινούργιο.. έμπνευση στον στίχο κ ατην μουσική δεν υπάρχει.ακομα κ τα μεγαλα συγκροτήματα δεν βγάζουν καλούς δίσκους... γνώμη μου πάντα να είστε όλοι καλά.
Πολύ καλό!!
Για εμάς τους δεινόσαυρους
Όσο υπάρχει το underground
Υπάρχει ακόμα το heavy metal
Το μέταλ από τη φύση του είναι υπόγειο. Στα 90 που παραβγήκε έξω αρρώστησε, και μόνο όταν επέστρεψε στις σκοτεινές του ρίζες ανέκαμψε.🤘
Το μεταλ τελειωσε γιατi τα κλασικα μεταλ συγκρότημα του 80s maiden,ac/dc motorhead,judas,manowar,στερεψαν μουσικα
90-2000...η Χρυσή δοξασμένη Black,Death, Thrash metal δεκαετία 👍🙏🤘
Δεν επεσε το metal
Αφου ηταν παντα underground
Επεσε το glam rock,, pozer rock και τα λοιπά
Δηλαδή η μουσικοί των trends που πηγαιναν με τη μόδα των μαναντζαρεων και οίκων μόδας
Δίνεις τις ουσιαστικές απαντήσεις στο όλο θέμα. Θα προσθέσω τα εξής:
- Ο Frank Zappa είχε ήδη προειδοποιήσει ότι οι δισκογραφικές ξεκίνησαν απο τα τέλη του 70 να αποφασίζουν τι θα γινει μόδα στην μουσική
- Είχαμε απώλειες ταλαντούχων μουσικών που θα μπορούσαν να έχουν εξελίξει διαφορετικά το είδος, όπως Rhandy Roads, Cliff Burton, Chuck Schuldiner
- Την ευθύνη την έχουν και οι ίδιες οι μπάντες με τις εγωπάθειές τους και τις εμμονές τους (βλέπε lars και άλλους)
- Αν και δεν ειμαι πολύ φαν, θεωρώ ότι οι Pantera (ουσιαστικά ο Ανσελμο) είναι αυτοί που κρατήσανε έναν πυρηνα
- Κακά τα ψέματα, πάντα θα αλλάζει το τοπίο και πρέπει να αλλάζει. Όχι όμως επειδή είναι επιταγή των δισκογραφικών εταιρειών. Διαμάντια θα βρισκουμε πάντα κι ας μην κάνουν hype.
- Το κοινό αλλάζει αναγκαστικά και ζητάει διαφορετικά πράγματα. Το ζήτημα είναι αυτό το διαφορετικό να ενισχύει την τέχνη και όχι να είναι μηχανή του κιμά και εγκεφαλική λοβοτομή. Και αυτό δεν έχει να κάνει με την ηλικία πλέον. Αυτό που κυκλοφορεί σήμερα σε ολα τα είδη δεν είναι μουσική (αλλα αυτό είναι μια άλλη συζήτηση)
@@One-Dimensional83 Ωραία επιχειρήματα παραθέτεις φίλε, συμφωνώ σχεδόν με ολα. Εγώ για τις δισκογραφικες έχω να πω τα εξής: αν όντως είχαν τέτοια δύναμη πως άφησαν τα πράγματα να τους ξεφύγουν έτσι τη δεκαετία των 00 και στο τέλος έχασαν τα πάντα; Αφού φαινόταν που πήγαινε το πράγμα.
@@MusicStoriesbyTassosFrag-gs1hj Πως το εννοείς το "έχασαν" ; Γιατί από αυτά που ακούω (σαφώς δεν ξέρω άμεσα), είναι ότι οι δισκογραφικές πλουτίζουν με τα one hit wonders, τύπου metalcore. Νομίζω δεν τους νοιάζει η διατήρηση αυτού που λέγαμε κάποτε "true" + "classic", αλλα να πετάγονται μπάντες τύπου avenged sevenfold ή bring me the horizon, να κάνουν hype και μετά να πηγαίνουμε στους επόμενους
Πτωση του μεταλ.. σε καμμια περίπτωση...ειχε εχει και θα εχει το δικο του κοινό...were all defenders of the faith!!
Primus 🤘 μοναδικοί ργιοληδες 🖤🎶
Κατηγορούμε τους ανθρώπους που προώθησαν την grunge πρώτον γιατί απέκλεισαν τους πάντες από ραδιόφωνα και tv για να προωθήσουν κάτι μουσικά πολύ κατώτερο των περιστάσεων και δεύτερον γιατί άνοιξε τον δρόμο για την πλήρη εξαφάνιση της μεταλ από τη βαριά μουσική βιομηχανία. Γιαυτό άλλωστε από τα 90ς και μετα ότι καλό ακούσαμε είναι μετρημένο στα δάχτυλα και βέβαια ελάχιστα προβαλλόμενο . Και βέβαια από τη στιγμή που ραδιόφωνα και κανάλια αγοράστηκαν από πολυεθνικές μπήκε στη ζωή μας ή σαβουροπλευλιστ που πρέπει να σου επιβληθεί να ακούσεις.
3 μέρες πριν λέει βγήκε το βίντεο κ έχει τίγκα 2010 vibes.. Feels so damn good 🤘🤟🤘🤟
Τα περισσοτερα υποειδη της ροκ και της μεταλ (οπως και ολες οι τασεις στην μουσικη) κανουν ενα κυκλο το πολυ 5 ετων πριν παρακμασουν. Το grunge απλως ετυχε να συμπεσει με την παρακμη του thrash και του glam. Το heavy ειχε ηδη χασει την πρωτοκαθεδρια του απο τα μεσα των 80s.
Όλη η καλή μουσική ( οποια κ εαν είναι αυτήν) είναι πάντα διαχρονική.Το prog γ μένα δεν έπεσε ποτέ.Το grunge μας πειραξε? Απλά κοιτάτε τι ακούει ο κόσμος την σημερον ημέρα ( η τι είναι της μόδας, χωρις να θελω να κραξω καμιά κ κανέναν) ο καθένας κ η καθεμία με τα γούστα του κ τα ακούσματα τους .❤
Σταματησα οταν διαβασα τη λεξη "επεσε"
Καλημέρα φίλε μου. Είμαι κι εγώ μεταλλάς, συγκεκριμένα thrashμεταλλάς, λάτρης της δεκαετίας του 80 και όλης της μέταλ σκηνής πέρα από την πολύ μεγάλη μου αγάπη στο thrash και έχω μεγαλώσει κι εγώ με τις μπάντες που όλοι έχουμε λατρέψει, δει, χτυπηθεί, λιώσει με μπύρες και όλα τα super cultιλίκια... χαχαχαχαχα.
Αυτά ως προς τον πρόλογο. Περνάμε τώρα στο κυρίως θέμα... Λοιπόν! Αγαπητέ μου φίλε, εδώ ίσως συναντήσεις μια άλλη γνώμη, πιο ρεαλιστική και όxι τόσο το συναίσθημα να έχει τον πρώτο λόγο.
Όλα τα αγαπημένα συγκρτήματα της μεταλ σκηνής, γεννήθηκαν και ανδρώθηκαν από αρχές δεκαετίας 80 μέχρι αρχές δεκαετίας 90. Μεσα σε ένα διάστημα 10+ χρόνων, κάθε μπάντα είχε βγάλει τουλάχιστον 5 δίσκους στο είδος που υπηρετούσε και στο ύφος που πρέσβευε. Αυτό από μόνο του μας δίνει να καταλάβουμε πως ό,τι είχε η εν λόγο σκηνή να μας δείξει, το είδαμε... Δεν έχει να επιδείξει κάτι άλλο. Και οι ενεργές μπάντες έβγαζαν κι άλλο υλικό στο ίδιο μοτίβο.
Αυτό ήταν ένα πρόβλημα οικονομικής φύσης για τις δισκογραφιές, μια που μιλάμε για εμπόριο... Καλώς ή κακώς η τέχνη για να σου γεμίσει τις τσέπες, θέλεις σπόνσορα. Κι ο σπόνσορας σαν επαγγελματίας, θέλει να κάνει τη δουλειά του, δεν τον ενδιαφέρει η τέχνη ως τέχνη... Να πουλάει θέλει! Έρχεται το grunge, λοιπόν, τη στιγμή που το μέταλ ήταν στη δύση του και απλά πήρε τη σκυτάλη, δεν ήταν υπαίτιο για την πτώση του, εκείνο. Απόδειξη αυτού, η αλλαγή των μεταλ σχημάτων προς το ρεύμα της εποχής, grange, stoner, alternative και άλλα.
Και για τον επίλογο... Η κάθε τέχνη, όπως η μουσική, είναι αγνή μόνο για τους αισθηματίες και τους οπαδούς. Για όσους βλέπουν την πραγματικότητα, είναι μια μορφή εμπορίου, μια ακόμα δουλειά.
Ζητώ συγγνώμη αν σε στενοχώρησα... Κι εμένα έχει πονέσει η ψυχή μου σαν παιδί για το μέταλ, αλλά έμαθα να βλέπω την αλήθεια κατάματα.
Χάρηκα ρε φίλε... Stay heavy!!!
Δε με στεναχώρησες καθόλου. Σε πολλά από αυτά που λες συμφωνούμε.
@@MusicStoriesbyTassosFrag-gs1hj Έγινε ρε μάγκα, να είσαι καλά! Τα λέμε σε κάνα άλλο βιντεάκι και θα χαρώ πολύ να τσουγκρίσουμε τις μπύρες μας σε κάποιο από τα εναπομείναντα ροκ-μεταλόμπαρα!
Καταλάβαμε ότι δεν σου αρέσει το glam!!! Αλλά δεν λες όλα ή δεν τα ξέρεις καλα... Θα σου όσον αφορά την Αμερική θα σου φέρω παράδειγμα τον ίσως μεγαλύτερο rock metal ραδιοφωνικό παραγωγό στις Ηνωμένες πολιτείες τον Eddie Trunk που του απαγόρευσαν να παίζει hard n heavy στο ραδιόφωνο και του επέβαλαν να παίζει μόνο grunge!!! Οι δισκογραφικές σε ένα βράδυ σχεδόν σταμάτησαν να τις προωθούν και ξάφνου από τις αρένες βρέθηκαν πίσω στα κλαμπ!!! Μια από τις σημαντικότερες αιτίες, ήταν ότι δεν ήθελαν ακραίες rock n roll καταστάσεις, αλλά ποιο ελεγχόμενα και έτσι επέβαλαν αυτή την στροφή στον ήχο με αποτελέσμα να ακουμπήσει και άλλα παρακλάδια
Τι σημαίνει 'ακραίο'; Για εσένα μπορεί να είναι το sex drugs & rock n roll, όμως αυτή η αντίληψη 'ζούσε' από πάντα σε επίπεδο φάσης και ουδείς την αναβίβαζε σε τρόπο ζωής πέρα από λίγους βερεμένους. To glam, ποιό glam;; Οι Aerosmith, οι Slade, ο Alice Cooper, οι Bolan και Bowie, ή μήπως οι Ratt και οι Motlet Crue;; Και όλους μαζί να τους βάλεις, το μέγεθος θα είναι και πάλι αμελητέο μπροστά στα 100άδες ιερά τέρατα που σημάδεψαν το Heavy Rock. Το Glam ως μέγεθος είναι συγκρίσιμο με το Christian Metal ίσως - μέχρι εκεί.
Αν 'ακραίο' σημαίνει πηδήματα πρεζάκηδων σε groupies, τότε 'ακραίο' επίσης σημαίνει να μπαίνεις πίσω από ένα όργανο χωρίς να ξέρεις πως παίζεται, λανσάροντας την άγνοια αυτή ως καινούριο και ριζοσπαστικό μουσικό στύλ.
Το metal δεν έπεσε πότε γιατί ευτυχώς για εμας βγήκε το black album σε μια εποχή που στα charts ήταν μονο grunge κ pop! Believe it or not...οι Metallica έσωσαν το metal 🤟🤟🤟
🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣
Κατ αρχάς, συγχαρητήρια για την ΑΝΑΛΥΣΆΡΑ. Και αν και έχω κάποια κριτική, τέτοια διαμάντια τύπου ντοκιμαντέρ λείπουν από το youtube. Έχεις πάρα πολύ πληροφορία και τεκμηρίωση (περιοδείες, δίσκους, charts) που και οι ίδιες οι μπάντες παίζει να τα έχουν ξεχάσει. Αλλά γιατί μόνο 23:00 ?? Το θέμα σηκώνει άνετα πάνω από μια ώρα...
Γραπτώς δεν μπορώ να αναπτύξω την άποψη μου, γιατί είναι πολλά τα σημεία, αλλά θεωρώ ότι η μουσική εξελίσσεται, σωστά ειπώθηκε, αλλά το θέμα είναι η κινητήριος δύναμη, "το μοτέρ" αυτής της εξέλιξης. Η άνοδο και η πτώση ενός ρεύματος δεν είναι αποκομμένη από τεχνολογία-μέσα πρόσβασης, σύστημα διανομής (δισκογραφικές εταιρείες), star system και πολλοί άλλοι κοινωνικοί παράγοντες που εξετάζονται κατά περίπτωση (μαζική κουλτούρα, υποκουλτούρα κτλ)...
Κανονικά θα πρέπει να συνεχιστεί το ντοκιμαντέρ με επέκταση στη θεματολογία... πχ. metal επιρροές κατά τη μετάβαση στην εποχή του διαδικτύου(από βινύλιο/κασέτα σε ναπστερ και μετά youtube) που φυσικά, από μόνο του αποτελεί τεράστια έρευνα.
ΥΓ. καταλαβαίνω ότι βάζεις στο κέντρο της ανάλυσης το grunge, και αντιπαραθέτεις άλλα είδη, αλλά νομίζω οι maiden αναφέρονται μόνο μια φορά...όχι πολύ σε σχέση με το μέγεθος της μπάντας.
Keep up the good work!
Ευχαριστώ.
Το βίντεο δεν είναι παραπάνω γιατί όταν το έκανα δεν ήξερα ότι θα είχε τέτοια επιτυχία.
Επίσης σκέφτομαι να κάνω μια συνέχεια, ένα μέρος 2 ας πούμε για το τι έγινε μετά.
Κάποια από αυτά που γράφεις για διαδίκτυο/ναπστερ κτλ τα καλύπτω στο βίντεο που έκανα για το φυσικό προϊόν.
Δεν μπορείς να μου προσάψεις κάτι για τους Maiden, έκανα ολόκληρο βίντεο μόνο γι' αυτούς!! Απλά στη διήγηση που έκανα δεν μου βγήκε να τους αναφέρω περισσότερες φορές.
Αυτή η διαμάχη,γιατί συνεχίζεται,δεν θα καταλάβω ποτέ μου.Μια χαρά δίσκοι βγήκαν το 1992,όπως και όλη την δεκαετία του 90.
@@Edgyukid2109 Τη δημιούργησαν αποκλειστικά οι δημοσιογράφοι. Όταν ζούσαμε τα γεγονότα ποτέ δεν είχαμε αυτή την αίσθηση
Εμεις την Ελλαδα περιμεναμε να παρουμε το black album(trash metal hopes ) ακομα κ το Load μετα κ πιστευω ψυχολογικα υπηρχε χωρος για την "Μουσικη του Σηατλ " οπως παντα, για μενα η αλλαγη εγινε στα NU metal αυτα τα θεωρω "νεα" εισοδο
Το μεταλ επεσε οταν εμφανιστηκε η psychedelic μουσικη κ εγινε της μοδας ,παρτυ καθε σαββατο κουμπια εψιλον ,τρυπακια lsd εφτασε η διασκεδαση σε αλλο level ,ξεχασατε τους iced earth στα 90ς που εκαναν παταγο στην Ελλάδα με αποκορύφωμά το alive in Athens..
Πάρα πολύ σωστά ρε φίλε μου!!!!!
παντως το black metal το 1992 ηταν εξαιρετικα ακμαιο
@@iouliospsixoulas7090 Όλο το extreme metal πήγαινε με χίλια
καλο το βιντεο......καποια ειναι σωστα.....καποια οχι..............
Δεν έπεσε το μέταλ, έπεσε όλο το παρελθόν και όπως είπε ο Ρόμπερτ Σμιθ, πέθανε η μουσική το 1995. 'Επεσε το Ανατολικό μπλοκ που είχε άλλα ακούσματα, άλλη κουλτούρα κι έτσι άρχισε να γράφεται άλλη μουσική. Είχε τελειώσει μία εποχή, η εποχή της ευδαιμονίας, και άρχιζε η εποχή των οικονομικών κρίσεων.
Η τελευταία ανάσα του είδους είναι μεχρι 90ς βαριά,απο κει κ περα δεν εχει να μου πει κάτι,τα εχω ξαναακουσει απο 70ς κ 80ς μπάντες.. ελάχιστες οι εξαιρέσεις
το 92 δεν έπεσε,αλλα άλλαξε το metal ... άλλαξε η τεχνολογία παραγωγής και η τεχνολογιά αναπαραγωγής.. το cd έκανε την εμφάνισή του.
Άλλαξε κατά πολύ ο ήχος, και όπως έλεγε ένας γνωστός το metal θέλει και το σκρατσ του.
Απο τα ρουχα της grunge
Και το ΟΤΙ ΝΑ"ΝΑΙ στυλ
Καταλαβαινεις ποσο τρικυμια ηταν και αυτοι και η............"μουσικη" τους
-_-
Πολύ καλό το βίντεο, αλλά ρε μεγάλε τι εικονικών λες;;; Iconic σημαίνει εμβληματικός!
Ένοχος... Και περνιέμαι ότι ξέρω καλά Αγγλικά...
εγω πιστευω οτι και η μοδα αλλαζε στυλιστικα με το που μπηκε το 1990 σε αντρες και γυναικες αυτα τα μαλλια των 80ς αρχισαν να φαινονται ξεπερασμενα πια το 1991! μακρια μαλλια υπηρχαν αλλα ισια οχι τοσο λακ και φουσκομα! + νεες μοδες καπελακι και καρφακια! απο μουσικης πλευρα τωρα και η disco & discopop αρχισε να πεφτει με το που μπηκε το 1990 και οι discotheque αρχισαν να γινονται ντεμοντε με την ελευση των rave & clubs καπως ετσι και τα ροκαδικα μεταλαδικα μαγαζια αρχισαν να βγαινουν εκτος μοδας μαζι πεσανε αυτες οι μουσικη disco,metal,rock,discopop και την θεση τους πηραν το 1990 οι techno,rave,grunge,rap και στο mtv και στους νεοτερους! βεβαια οι μουσικες δεν πεθαινουν ποτε ολα κανουν κυκλους ουτε η disco πεθανε ουτε η metal κανανε comeback στα 00ς με μια πιο φρεσκια ματια! παντως και εγω που ειμαι τεκνατζου (και μαρεσουν οι νεοτεροι αντρες και η techno μουσικη) μπορω να πω οτι το 80ς μεταλ δεν συγκρινεται μαυτη την βλακεια το grunge που δεν κρατησε και πολυ καμια 3-ετια ολο και ολο
Στο τεκνατζου με εστειλες 😂😂
@@MusicStoriesbyTassosFrag-gs1hj εεεε μα σκεψου μια συναυλια μεταλ ποσο παλμο δινει ο 20αρης μεταλας και ποσο ο 40 φευγα + βαλε που σερνεται! οχι πως δεν υπαρχουν εξαιρεσεις αλλα συνηθως ενα παντρεμενος αντρας με παιδια που ειναι ενεργειακα βαμπιρ που του τρωνε ολη την ενεργεια οι υποχρεωσεις η δουλεια εεεε και σε συνδιασμο με την βιολογικη φθορα ειναι να μην εισαι τεκνατζου? χαχα
Κλασικό θέμα μουσικοκουβέντας στο οποίο συμφωνώ μαζί σου: Φυσικά και δεν φταίει το grunge για την (όποια) πτώση του metal μετά τις αρχές των 90s, ίσα ίσα που έστρεψε αρκετό κοσμο στην εξερεύνηση του ακραίου ήχου. Άλλωστε ο μουσικός πυρήνας (και) του grunge είναι οι Black Sabbath και οι Led Zeppelin που συναντούν το punk. Κάποιες grunge μπάντες είναι πιο κοντά στο rock, μερικές στο punk και άλλες στο metal πχ Alice In Chains & Soundgarden.
Νομίζω όμως ότι η "μαγκιά" του grunge είναι ότι κράτησε τα μακριά μαλλιά μεν, αλλά επέλεξε ξεκάθαρα την punk αισθητική (και όχι τα κολάν και το μακιγιάζ) κάτι που λειτούργησε ως πόλος έλξης για την "άγρια" νεολαία. Κάτι παρόμοιο από άποψη αισθητικής έχει κάνει και το ελληνικο ραπ εδώ 10-15 χρόνια με αποτέλεσμα να το λατρεύουν οι πιτσιρικάδες.
Οι παραδοσιακοί μεταλάδες ποτέ δεν άκουσαν γκράντζ και τα υπόλοιπα παρακλάδια άκουσαν όμως την ναυαρχίδα του μέταλ τους μετάλλικα όπου μετά το «μαύρο δίσκο» άλλαξαν την ιστορία και έστειλαν για πάντα στο καναβάτσο την μεταλλική μουσική.
Αυτό το είδος μουσικής grunge το κάνανε sonic youth στα 80s ούτε kurt cobain ούτε alice in chains ούτε sound garden και πολύ άλλοι μετά ήρθαν όλοι αυτοί. Απλά για το ιστορικό...
Πόλυ ενδιαφέρον βίντεο, τα ερωτήματα που θέτει έχει και μερικές απαντήσεις.
Αλλά η Μουσική βιομηχανία κατέστρεψε το glam, με πολλές μπαντές που δημιουργήθηκαν στο κλίμα τις εποχής για την αρπαχτή και μη. Οπώς και ήταν και ο λόγος της ανόδου και πτώσης του grunge.
Το μετάλ δεν έπεσε ποτέ διότι δεν ήταν ποτέ mainstream, απλώς την δεκατία του 80 είχε μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας.
Μονο σε χώρες τις σκανδιναβίας είναι αναλογικά πιο δημοφιλές.
Βασικά δεν νομίζω ότι έπεσε το μέταλ το 1992, ίσως να ξεθώριασε αργότερα.
Και αυτό έγινε κυρίως όχι γιατί δεν βγήκαν καλά group, αλλά γιατί τα παλιά, καλά, οι πρωτοπόροι, άλλαξαν στυλ.
Εδώ Θεσσαλονίκη τίποτα δεν είχε αλλάξει, αρχές 2000 έκλεισαν μερικά μαγαζιά και λίγο πριν την κρίση έκλεισαν όλα τα θρυλικά εκτός Dizzy και που και που κανενας ασχετος μπαμιας ανοιγει μαγαζι και καταλήγει να παιζει λατέρνατιβ μιλάω για κέντρο. Στις συνοικίες και τα προάστια έχουν ανοίξει καινούργια μεταλαδικα και εχουν ανανεωθεί παλιά αγαπημένα. Οσοι έρθετε κατα εδω ψαξτε λιγο εχουμε καλα πραγματα
Το grunge το έφερε ο Κριστ Νοβοσελιτς μπασίστας των νιρβάνα, ο οποίος επηρεάστηκε στα χρόνια που ο πατέρας του τον έστειλε στην Γιουγκοσλαβία. Εκεί άκουγε Kerber, Prljavo kazalište, divlje jagode, και πολλά άλλα συγκροτήματα τα οποία είναι τα πραγματικά πρώτα grunge κομμάτια, κι όταν γύρισε εκείνος στο Σιάτλ άρχισε να παίζει με το Κουρτ τέτοια κομμάτια. Όταν μετά άρχισε ο πόλεμος στην Γιουγκοσλαβία το 1992 σβήστηκε η ρίζα καλλιτεχνικά... Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε!
Ψαγμένη η άποψή σου... αλλά τι σχέση έχουν με το Grunge οι Divlje Jagode;;
@@geogeo2299 οι divlje jagode είναι σαν παράδειγμα από τα πολλά συγκροτήματα εκείνης της εποχής στην Γιουγκοσλαβία που έπαιζαν έναν απαλό στιλ hard rock κτλ. Αν θέλεις βάλε και generacija 5 και crvena jabuka κτλ.
@@michelangelos-pizzeria καλά οι Crvena Jabuka ήτανε πανκοειδή και παίζανε ροκάκια, αλλά οι Κέρβεροι, οι 5η Γενεά και οι Άγριοι Φράουλοι θεωρούνται ο πυρήνας του Γιουγκοσλαβικού Heavy Metal και μιλάμε για ακατέργαστο Heavy Metal... Αν αρχίσουμε να αποκαλούμε αυτό το είδος "πραγματικά πρώτα grunge κομμάτια" τότε πρέπει να πούμε πως σύσσωμη η Ευρώπη των πρώιμων 80s έπαιζε Grunge..... από την Αγγλία με τους Holland τους Chateaux και τους Seducer, στην Ιταλία (Vanadium, Sabotage) Γαλλία (Vulcain, Warning, Trust, H-Bomb, High Power, Attentat Rock) στην μεγάλη Ισπανική σκηνή (Obus, Zeus, Tigres, Panzer, Rosa Negra, Angeles del Infierno, Banzai, Mazo και δεν συμμαζεύεται) στην κεντρική Ευρώπη (Krokus, Vortex, Vandale, Acid, Impact, Picture, Killer, T.S.A) Γερμανία (Fact, Victory, Cutty Shark, Veto, Underdog, Trance, Bullet) Σκανδιναβία (Oz, Torch, Biscaya, Parasite, Overdrive, 220 Volt) αλλά και την Λατινική Αμερική (Riff, Arkangel, V8, Resistencia) κτλ κτλ. Όπως καταλαβαίνεις μιλάμε για δεκάδες αν όχι ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ μπάντες παγκοσμίως. Και δεν νομίζω όλοι αυτοί να είχαν σχέση με τον κάγκουρα των νιρβάνα που έπαιζε 2 ακόρντα και φόραγε στο μπάσο στα... γόνατα 😁😁😆
Αλλά και το άλλο που είπες με τον βομβαρδισμό της Σερβίας δεν βγάζει νόημα.
Αυτά με κάθε σεβασμό και φιλικά μιας και ξαναλέω, η άποψή σου είναι πρωτότυπη και ψαγμένη (έστω και σουρεάλ που είναι) και πόρρω απέχει από τους άμπαλους που συνωστίζονται σε αυτό το βιντεάκι
@@geogeo2299 συναντάω διαβασμένο άτομο, ωραίο αυτό. Χαίρομαι πολύ που υπάρχουν άτομα στην Ελλάδα που γνωρίζουν και για αυτά. Εδώ είναι πολύπλοκο το θέμα και πολύ παράγοντες παίξανε ρόλο. Βασικό ήταν που ο πατέρας του Κρις Νοβοσελιτς τον έστειλε στην Γιουγκοσλαβία επειδή είχε μπλέξει με ναρκωτικά στις ΗΠΑ. Τώρα εκείνος στα τέλη της δεκαετίας του 80 ένιωσε επί τόπου αυτή την θα έλεγα παράξενη μελαγχολία ενός κροατικού ή βοσνιακού φθινόπωρου, μια ατμόσφαιρα δύσκολα να περιγράψεις, στην οποία η μελαγχολία αυτή είναι αισθητή στα κομμάτια της Νιρβάνα. Δεν την συναντάω σε άλλα κομμάτια από άλλες χώρες στην Ευρώπη, εκτός ίσως σε κάτι ελάχιστα στην ανατολική Γερμανία, αλλά στα οποία λείπει το αλάτι και πιπέρι... Παραδείγματα για την ατμόσφαιρα που εννοώ, είναι κομμάτια όπως ti znaš και vozovi prolaze της crvena jabuka. Αυτά δεν είναι βέβαια κομμάτια grunge, αλλά αυτή η μελαγχολία επηρέασε το Κρις πολύ εκείνα τα χρόνια. Όταν μετά άρχισε ο πόλεμος όλη η σκηνή για πολλά χρόνια είχε εξαφανιστεί και σταμάτησε να δημιουργήσει νέους δρόμους.
@@geogeo2299 ο βομβαρδισμός της Σερβίας έγινε το 99, εγώ εννοώ το πόλεμο 92 έως 95 στην Βοσνία. Το καλλιτεχνικό κέντρο βρισκόταν στο Σαράγεβο πριν το πόλεμο bijelo dugme, crvena jabuka κτλ. επίσης κατά κάποιον τρόπο και στην Κροατία. Εκείνη φθινοπωρινή μελαγχολία τέλη δεκαετίας επηρέασε στην Κροατία στα προάστια του Ζάγκρεμπ με την παχιά ομίχλη το Κρις όταν άκουγε ako ima Boga από bijelo dugme και vozovi prolaze από crvena jabuka. Ο Goran Bregović είχε γράψει ολόκληρο δίσκο όταν πήγε φαντάρος στην θητεία του, κομμάτια τόσο depressive, που δεν τα δημοσίευσε ποτέ, αλλά ήταν τα πρώτα κομμάτια grunge, απλά το καθεστώς δεν επέτρεπε την δημοσίευση τους. Η ατμόσφαιρα προέβλεπε όλο αυτό που άρχισε μια δεκαετία μετά στο Σιάτλ το οποίο ο Κριστ Νοβοσελιτς μετέφερε εκεί. Όταν άρχισε ο πόλεμος στην Γιουγκοσλαβία ταυτόχρονα τελείωσε το μέταλ και ταυτόχρονα άρχισε το γκραντζ.
Για τον ιδιο λογο που επεσε και η ροκ ηhard rock κτλ , η μουσικη βιομηχανια εχει σκοπο το κερδος
το Grunge ΔΕΝ ειναι ειδος μουσικης ρε μεγαλε
ειναι σαν το HIP HOP περισσοτερο τροπος ζωης , η RAP ειναι μουσικη ..
Οι φουκαριάρες οι νότες είναι μόλις 7 και επί τόσες δεκαετίες, τόσα συγκροτήματα έχουν παίξει τα πάντα, οι ήχοι είναι οι ίδιοι, τα κοψίματα το ίδιο, η κιθάρα μιας μπάντας ακούγεται όπως μιας άλλης, ριφ πανομοιότυπα που συνέχεια να σπας το κεφάλι σου που το έχεις ακούσει και τι σου θυμίζει, με αποτέλεσμα κάποιος που έχει εκατοντάδες δισκογραφίες, να του φαίνονται όλα ίδια και κλεμμένα. Ακόμα και οι νέες κυκλοφορίες των δεινοσαύρων στο είδος δεν μπορούν καν να φτάσουν τα ιερά πρώτα άλμπουμς τους. Ας φανταστούμε τι θα γίνει 100 και 200 χρόνια μετά που θα έχουν κατακλέψει 5 και 10 φορές τα πάντα, πιθανόν θα κλέβουν στίχους. Ακούω αυτή τη μουσική για τη μία καλή μπάντα που ξεφυτρώνει από τις 50 καινούριες που αναμασάνε τα ίδια και τα ίδια...Μόνο για αυτή τη μία, αξίζει η ταλαίπα.
Ευτυχώς. Δυστυχώς ήρθαν άλλες σάπιες υποκουλτούρες.
ετσι ακριβως ειναι τα πραγματα...
Ας ειναι καλα οι MINISTRY και το Ν.W.O που με εσωσαν τοτε απο την λαιλαπα του grunge και την πτωση του μεταλ.Μαλιστα οι METALLICA και το BLACK ALBUM εχουν τεραστια ευθυνη σε αυτο
οι whitelion πηγαν να σωσουν το hair metal με φοβερους στιχους και ωραιες μελωδιες ...
Φοβεροί όπως και οι Tesla ή οι Mr. Big. Αυτά τα λέω τώρα βέβαια. Τότε να ξέρεις τους βάζαμε όλους στο ίδιο τσουβάλι, όλοι μας φαινόντουσαν ίδιοι.
Γεια, μπορείς να κάνεις story για τους Spitfire?
η πιο γκαου μουσικη, για αυτια και μυαλα περιορισμένης ευθυνης
Τα όρια όπως και οι ταμπέλες είναι λίγο ασαφή.. Η αλήθεια είναι πως το ανοξείδωτο μέταλλο δε μασάει ποτέ ! Το ντεμέκ μέταλλο πάει στα σκουπίδια. Και το thrash είναι trash από μόνο του.. Θυμάμαι φίλο γνωστής thrash Ελληνικής μπάντας όταν βρήκαν καινούριο performer και μου λέει : "μλκ τι φωνή ! Σωστός βόθρος !" ... Όσο για το Grunge ακούστηκε ως μια εύπεπτη ανάσα από το ανακάτεμα στο στομάχι που έφερνε το thrash κάπου εκεί στο '92..
Η όλη ανάλυση είναι λάθος.
Το Grunge ΔΕΝ 'σκότωσε' το Heavy Metal για οποιονδήποτε λόγο έχει να κάνει με μουσική. 'Σκότωσε' το Heavy Metal γιατί ενσωμάτωσε πλήρως τα εκφραστικά του μέσα, στην Μουσική Βιομηχανία, κάνοντάς τα κτήμα της.
Δηλαδή, ταυτόχρονα με την εμφάνιση του Grunge, αλλά και λόγω αυτής, ολοκληρώθηκε μια διαδικασία μετατροπής της Heavy Metal εκφραστικότητας σε ένα τυποποιημένο και πλήρως εμπορεύσιμο κακέκτυπο. Αυτό φυσικά δεν οφείλεται στο Grunge, απλά το Grunge είναι το πρώτο κακέκτυπο που προέκυψε ως 100% κατασκεύασμα της Μουσικής Βιομηχανίας, και προωθήθηκε αναλόγως.
Και ένα μόνο από τα γνωρίσματα της διαδικασίας αυτής, είναι το να κρίνουμε (εμείς οι ακροατές) το πόσο επιτυχημένη είναι ή δεν είναι η εκάστοτε νέα κυκλοφορία, πρωτίστως από τις πωλήσεις δίσκων και εισητηρίων, το revenue δηλαδή που αποφέρει στην Μουσική Βιομηχανία - μέθοδος που ακολουθείται και στην παρούσα ανάλυση. Όσο κι αν σας ακούγεται περίεργο, στην 'χρυσή εποχή του δερμάτινου' τα οικονομικά μεγέθη ήταν τόσο μικρά που ούτε καν οι μάνατζερς των συγκροτημάτων (εκτός φυσικά από τα λίγα 'μεγάλα') δεν έπαιρναν τη δουλείά τους στα σοβαρά. Όσο για τους μουσικούς, συνήθως έγραφαν τα πρώτα αριστουργήματα με την κρυφή ελπίδα να συνεχίσουν ως 'επαγγελματίες', αλλά απογοητεύονταν και τα παρατούσαν όταν καταλάβαιναν ότι έπρεπε να ξεχάσουν τις καλές τέχνες και να πάνε να βρουν ένα nine-to-five για να επιβιώσουν. Αυτός είναι ο κανόνας και ίσχυε για την συντριπτική πλειοψηφία των συγκροτημάτων. Εξαιρούνται οι (λίγες σχετικά) μπάντες που η Βιομηχανία, για τους δικούς της λόγους, είχε 'από κοντά'. Το Thrash π.χ, κατείχε μια τέτοια θέση απλά επειδή το hype του 'ακραίου' πάντα θα πουλάει, ενώ όταν παλιώνει και συνηθίζεται, πάντα θα αντικαθίσταται από το hype του 'ακόμα πιο ακραίου'. Μπάντες όπως οι Twisted Sister επίσης.
Με άλλα λόγια, το Grunge αποτέλεσε ένα απλό λιθαράκι (και μάλιστα σχετικά μικρό, από άποψη διάρκειας και συνολικής επιρροής) στην πολυετή διαδικασία μετατροπής του Heavy Metal σε "ακραία μουσική" ή ούτε καν σε αυτό - σε "ακραίο ήχο". Τον όρο που ο σημερινός δημοσιογράφος του αποκαλούμενου 'μουσικού τύπου' αγαπάει να χρησιμοποιεί ως ομπρέλλα ή blanket για να αναφέρεται σε οτιδήποτε περιέχει έγχορδα που γρατζουνιούνται και τύμπανα που κοπανιούνται - με την ειρωνία να βρίσκεται στο ότι οι λέξεις αυτές όντως αρκούν για να περιγράψουν το 99% της κυκλοφορούμενης 'μουσικής'. Απλά, το Grunge αναφέρεται ως χρονικό ορόσημο αντί κάποιου άλλου είδους.
Αδερφε οι pearl jam ηταν τεραστια μπαντα.Θα επρεπε να σου αρεσουν αυτοι δλδ.
Πολύ Γκομενο-Rock ala Def Leppard είχε καταντήσει χωρίς κάποιο μουσικό μήνυμα.
Χρυση εποχη του Μεταλ η δεκαετια του 90' ....
Ποτε επεσε το μεταλ?