Leniwiec urodzony we wrocławskim ZOO!

15 września br. na świat przyszedł pierwszy w historii wrocławskiego zoo. Rodzicami są: dziesięcioletnia Celina i czternastoletni Apollo. Jeszcze nie wiadomo jakiej płci jest maluch, ale w tym wypadku nie ma to dużego znaczenia dla hodowli zachowawczej, bo aż 30 ogrodów zoologicznych chce osobnika tego gatunku u siebie.
Nie wiedzieć czemu (albo wiedzieć) niemal każdy ma słabość do leniwców. Kojarzą się z leniuchowaniem, ale to tylko pozory. To jedne z największych „skąpców” energetycznych na naszej planecie. Żyją powoli, ale to nie znaczy, że nic nie robią. Oddychają wolno, bo 6-8 oddechów na 1 minutę, czyli połowę tego co człowiek. Mają złożony żołądek - trawienie posiłku zajmuje podobno aż miesiąc, więc nie dziwne, że tylko raz w tygodniu się wypróżniają. Na ziemi są zupełnie niezdarne i bezbronne, poruszając się osiągają prędkość ok. 3m/minutę. Jednak w wodzie radzą sobie dużo lepiej i pływają trzy razy szybciej, bo 9m/ minutę. Skąd bierze się to „lenistwo”?
Leniwce spożywają niskoenergetyczny pokarm, głównie liście, więc muszą nim rozsądnie gospodarować. Stąd pozorne lenistwo. - podkreśla Przemysław Lesiakowski, opiekun zwierząt z wrocławskiego zoo.
Żyją w Ameryce Południowej, gdzie pokarm jest dostępny cały rok, więc nie muszą za nim biegać. Mają małe szanse ucieczki, bo są powolne w związku z tym udają, że ich nie ma. A najlepiej się udaje wtedy kiedy się zwinie w gęstwinie liści i jeszcze obrośnie glonami - robią się wtedy zielone i mają święty spokój. Jednak czas im nie sprzyja - liczebność populacji w naturze systematycznie maleje.
Rola hodowli w ogrodach zoologicznych rośnie, bo zwierzęta te tracą siedliska przez wycinkę dżungli oraz przecinanie miejsc ich występowania drogami. Niestety giną również próbując wdrapywać się na słupy i linie wysokiego napięcia. Wciąż też poluje się na nie dla mięsa. Póki nie nauczymy się chronić ich w naturze, to hodowle zamknięte będą niezbędne. - opowiada Radosław Ratajszczak, prezes ZOO Wrocław.
Chętnych do prowadzenia hodowli zachowawczej leniwców nie brakuje. Na taką okazję czeka około 30 ogrodów.
Młode zostanie z nami przynajmniej 2 lata. Później najprawdopodobniej pojedzie do innego ogrodu zoologicznego. Do którego, to zależy od płci, ale w wypadku tego gatunku nie ma to dużego znaczenia, bo mamy równowagę - 267 samic i 265 samców w 224 ogrodach zoologicznych na świecie. Do tego hodowla nie jest skomplikowana. Trzeba im zapewnić wysoką wilgotność, na poziomie ok 70% i temperaturę nie spadającą poniżej 23 stopni Celsjusza. - dodaje Ratajszczak.
Małego leniwca i jego rodziców można zobaczyć w Małpiarni we wrocławskim zoo do czego zachęca opiekun.
Celinka została matką po raz pierwszy. Urodziła młode we wtorek, 15 września, ok 13:30 i bardzo dobrze się nim opiekuje, co nie zawsze jest takie oczywiste. Zachęcam do obserwacji matki z młodym. Podejrzewam, że to może być najspokojniejsze dziecko na świecie. Spędza całe dnie na brzuchu mamy. Na razie zajmuje się tylko jedzeniem i spaniem, ale wkrótce zacznie poznawać otoczenie. - mówi Lesiakowski.
Celina przyjechała do wrocławskiego zoo w 2012 r. z zoo w Hanowerze, zaś Apollo dołączył do niej w zeszłym roku z angielskiego Amazon World Zoo. Wcześniej partnerem samicy był Henio, ale para jakoś nie mogła dojść do porozumienia, stąd wymiana samców. Jak widać z sukcesem, chociaż początkowo nic tego nie zapowiadało - Celina trzymała Apolla na dystans. Mamy nadzieję, że tak pozostanie.
***
Czym jeszcze charakteryzują się leniwce? Okazuje się, że tych cech mają całkiem sporo. Np. spędzają życie głową w dół - tak jedzą, rodzą i śpią, w związku z tym sierść rośnie im odwrotnie - od brzucha do grzbietu. Dodatkowo sierść jest szorstka w dotyku i posiada rowek co stanowi dobrą przyczepność nie tylko dla glonów, ale i dla jaj składanych w nią przez niektóre gatunki ciem i chrząszczy. Mają ciekawą budowę ciała. Posiadają 6 kręgów szyjnych, bo jeden uległ redukcji. Posiadają aż 24 pary żeber, podczas gdy ludzie mają ich 12. Kończyny przednie są dłuższe z dwoma pazurami, tylne krótsze z trzema pazurami, które mają ok 10 cm długości. Nie posiadają ogona. Masa ciała dorosłego osobnika wynosi 5-9 kg przy długości ciała 50-60 cm. Prowadzą samotniczy, nocny tryb życia. Są szczerbakami, czyli posiadają zredukowane uzębienie, a ich kuzynami są mrówkojady i pancerniki. Mają słaby wzrok i słuch, rzadko się odzywają, ale posiadają dobry węch. Ciąża trwa około 6 miesięcy. Młode zazwyczaj ma ok. 25 cm długości i 250 g masy ciała. Po 5 miesiącach oddala się od matki. Dojrzewa płciowo: samce między 4 a 5 rokiem życia a samice po ok. 3,5 roku.