Ιωάννης Κλαδάκης, καταγωγή από Έμπωνα και Κρεμαστή Ρόδου. Ο πιο αναγμωρισμένος λυράρης των Δωδεκανήσων και της Ελλάδας. Ο διασώστης της δωδεκανησιακής παράδοσης, ο άνθρωπος που έκανε ολόκληρο βιβλίο με τραγούδια, πεισματικά και αμέτρητα στοιχεία της παράδοσης που ήταν έτοιμα να χαθούν στο χρόνο. Και όταν τον ρώτησαν πως κατάφερε και συνέλλεξε όλο αυτό το υλικό με τα τραγούδια, τα ποιήματα, ακόμα και πεισματικά που έχουν ειπωθεί σε γλέντια και αμέτρητα στοιχεία του πολιτισμού της Ρόδου και των Δωδεκανήσων απάντησε: από τους γέρους και τις γριές. Είναι γεγονός λοιπόν, καθώς το επιβεβαιώνουν δεκάδες άνθρωποι που είναι ακόμα εν ζωή, πως ο Κλαδάκης από 20 χρονών και για περισσότερο από μια δεκαετία τριγυρνούσε τα χωριά της Ρόδου και μαγνητοφωνούσε τους ηλικιωμένους να του λένε οτιδήποτε μπορούσαν να θυμηθούν από τραγούδια και σκοπούς κυρίως και κατάφερε να συγκεντρώσει και να σώσει κυριολεκτικά ένα τόσο μεγάλο αρχείο όση είναι και η παράδοση ενός τόπου. Καλλιτέχνης με όλη τη σημασία, λαογράφος με ουσία και όχι εμπορικά δηθενιλίκια, ο συνδετικός κρίκος των 2 εποχών, ο άνθρωπος στον οποίο οποιοσδήποτε Ροδίτης και Δωδεκανήσιος σέβεται τον εαυτό του, την ταυτότητα και την παράδοσή του, θα έπρεπε να αποδίδει τις ευχαριστίες του γι αυτό το έργο. Ο πιο συμπαθής και ταπεινός άνθρωπος, οικογενειάρχης και το καλύτερο δοξάρι που ίσως να γνωρίσει ποτέ η ελληνική παραδοσιακή μουσική. Γιάννη Κλαδάκη σε ευχαριστούμε. Ο Θεός να σου δίνει δύναμη να συνεχίσεις το έργο σου και να δημιουργήσεις συνεχιστές αυτού!
Εεε...Σαράντα μέρες μελετώ, να πάω στον πνευματικό... Εεε...Να πάω στον πνευματικό, πηέννω μια πηέννω δυό... Εεε...Πηένω μια πηέννω δυό, εν τον εβρίσκω μόναχο... Εεε... εν τον εβρίσκω μόναχο, και μια λαμπρή μια Κύριακη Εεε.. και μια λαμπρή μια Κύριακη παω και βρίσκω τον εκεί Εεε... παω και βρίσκω τον εκεί σκυβώ φιλώ το χέρι του...
Ιωάννης Κλαδάκης, καταγωγή από Έμπωνα και Κρεμαστή Ρόδου. Ο πιο αναγμωρισμένος λυράρης των Δωδεκανήσων και της Ελλάδας. Ο διασώστης της δωδεκανησιακής παράδοσης, ο άνθρωπος που έκανε ολόκληρο βιβλίο με τραγούδια, πεισματικά και αμέτρητα στοιχεία της παράδοσης που ήταν έτοιμα να χαθούν στο χρόνο. Και όταν τον ρώτησαν πως κατάφερε και συνέλλεξε όλο αυτό το υλικό με τα τραγούδια, τα ποιήματα, ακόμα και πεισματικά που έχουν ειπωθεί σε γλέντια και αμέτρητα στοιχεία του πολιτισμού της Ρόδου και των Δωδεκανήσων απάντησε: από τους γέρους και τις γριές. Είναι γεγονός λοιπόν, καθώς το επιβεβαιώνουν δεκάδες άνθρωποι που είναι ακόμα εν ζωή, πως ο Κλαδάκης από 20 χρονών και για περισσότερο από μια δεκαετία τριγυρνούσε τα χωριά της Ρόδου και μαγνητοφωνούσε τους ηλικιωμένους να του λένε οτιδήποτε μπορούσαν να θυμηθούν από τραγούδια και σκοπούς κυρίως και κατάφερε να συγκεντρώσει και να σώσει κυριολεκτικά ένα τόσο μεγάλο αρχείο όση είναι και η παράδοση ενός τόπου. Καλλιτέχνης με όλη τη σημασία, λαογράφος με ουσία και όχι εμπορικά δηθενιλίκια, ο συνδετικός κρίκος των 2 εποχών, ο άνθρωπος στον οποίο οποιοσδήποτε Ροδίτης και Δωδεκανήσιος σέβεται τον εαυτό του, την ταυτότητα και την παράδοσή του, θα έπρεπε να αποδίδει τις ευχαριστίες του γι αυτό το έργο. Ο πιο συμπαθής και ταπεινός άνθρωπος, οικογενειάρχης και το καλύτερο δοξάρι που ίσως να γνωρίσει ποτέ η ελληνική παραδοσιακή μουσική. Γιάννη Κλαδάκη σε ευχαριστούμε. Ο Θεός να σου δίνει δύναμη να συνεχίσεις το έργο σου και να δημιουργήσεις συνεχιστές αυτού!
ελα Κυπρο να μας θυμησεις να τραγουδουμε
Eλα στην Κυπρο!!!
pamaiiii!!!!!!!!
Εεε...Σαράντα μέρες μελετώ,
να πάω στον πνευματικό...
Εεε...Να πάω στον πνευματικό,
πηέννω μια πηέννω δυό...
Εεε...Πηένω μια πηέννω δυό,
εν τον εβρίσκω μόναχο...
Εεε... εν τον εβρίσκω μόναχο,
και μια λαμπρή μια Κύριακη
Εεε.. και μια λαμπρή μια Κύριακη
παω και βρίσκω τον εκεί
Εεε... παω και βρίσκω τον εκεί
σκυβώ φιλώ το χέρι του...
@NicolasCyprus haa oxi den to epiassa...ama exis facebook Milienos vassili eki ta me vris file
Eίπες την πιο σωστή κουβέντα φίλε μου.