3:30 - myślę świetny wstęp, teraz powinna być czołówka i... jest czołówka :D Moja pierwsza recenzja filmu, gdzie odpuściłem sobie najpierw film i po prostu Was posłuchałem. Podejrzewam, że bawiłem się lepiej niż bawiłbym się na seansie w kinie ;)
Dziękuję za recenzję, choć cieszę się, że obejrzałam ją już po seansie tego filmu, bo, w większości, rozszarpaliście go na strzępy, a ja, podobnie jak p. Mateusz, zachwyciłam się początkiem. Tylko, że mnie ten zachwyt towarzyszył do końca. Po pierwszych komentarzach, które nie były chwalebne i sumowały film jako chaos i ściema historyczna, postanowiłam podejść do filmu jak do bajki, opowieści fantazy... I nie łączyć z pierwszym Gladiatorem. I to mi pomogło. Nie analizowałam, tylko chłonęłam. Bardzo mi się podobało. Podczas ostatniej recenzji wspomniał pan o Atlantyku. Słowo się rzekło i obejrzałam. Dziękuję panie Mateuszu, bo umknąłby mi taki super film. A tak spędziłam miło wieczór, po nim burza myśli, czyli tak jak lubię. Dziękuję i pozdrawiam serdecznie.
Długo odwlekałam, lecz wreszcie poszłam i cierpiałam ponad miarę. Narzekałam na ahistoryczność "Gladiatora", lecz jego druga odsłona przebiła go pod każdym względem, udowodniwszy, iż Rzymianie w wyobrażeniu Scotta potrafili przenosić się nie tylko w przestrzeni, lecz i w czasie, co w jakimś stopniu oddaje ducha scenariusza pisanego przez Nicka Cave'a, który widział Maximusa jako wojownika biorącego udział we wszystkich ważnych starciach aż do współczesności. Zaczynamy w ostatnim wolnym mieście Numidii, czyli podczas wojen z Jugurtą, które toczyły się w latach 111-104 p.n.e, zaś podbija go III Legion Gallica, który dziwnym trafem za czasów panowania Karakalli walczył na wschodzie z Partami, gdyż cesarz uznał, iż jest wcieleniem Aleksandra Wielkiego. Zaś w Rzymie jest jeszcze weselej, cesarze zgodnie dzielą się władzą, choć wiadomo, iż nienawidzili się od dzieciństwa, mieszkali w oddzielnych częściach pałacu i nie dzielili posiłków, bojąc się otrucia, a względy spokój w stolicy cesarstwa zapewniała ich matka, Julia Domna, skutecznie temperując "chłopców", acz do czasów, gdyż pozorując pojednanie Karakalla spotkał się z bratem, po czym zamordował go w ramionach rodzicielki, która wówczas została ranna. Sam zginął w wyniku spisku zainicjowanego przez dowódcę pretorianów Makrynusa (który nigdy nie miał szkoły gladiatorów ) i został zabity podczas dawania ulgi pęcherzowi. Swoją drogą ów Makrynus został potem cesarzem, więc żadnego przewrotu i powrotu rządów senatu nie było. Choć może i dobrze, gdyż za czasów republiki działy się w Rzymie rzeczy znacznie bardziej przerażające, niż te w filmie ukazane. Lecz uznajmy, że dotknęła nas wybiórcza skleroza i podejdźmy do "Gladiatora II" jako do filmu fantasy w antycznym anturażu i tu widowisko również się w żadnym stopniu nie broni. Hano/Lucjusz nie ma ni cienia charyzmy Maximusa, a jego historia jest prawie dosłownym powtórzeniem losów generała, łącznie z podnoszeniem piasku areny (po grzebaniu w ziemi go poznacie) i wzywaniu gladiatorów do boju, choć ów bunt bardziej kojarzy się ze Spartakusem i nie jest do końca umocniony faktami, gdyż więź z nimi ma bardzo kruche podstawy, bycie dowódcą takoż mu nie wychodzi, musimy uwierzyć na słowo, że sprawnie potrafi zebrać ludzi i zagrzać ich do walki, gdyż dramatyczne przemowy nie robią wrażenia i są zbyt często powtarzane, to i podczas starć w Koloseum trudno dojrzeć geniusz jego przywództwa. A jego finałowa przemowa dowodzi, że nie ma żadnych praw do tronu, wszak w Rzymie dziedziczyło się po mieczu, a nie po kądzieli, więc o ile wersja z pierwszej części, wedle której był synem Lucjusza Werusa czyni go następcą, to ogłoszenie, że jego ojcem był Maksymus dowodzi, że jego przed chwilą zamordowana matka zdradzała małżonka, czyli Lucjuszjest bękartem. Trochę wstyd. Pascalowy generał również nie porywa, jest poczciwy, szlachetny, lecz i naiwny, to "rozdwojenie" cech i charakteru Maximusa nie wyszło filmowi na dobre. Denzel Washington gra w sposób straszliwie przerysowany i anachroniczny, taka postać bardziej kojarzy się z amerykańskim (ten akcent!), gangsterem, niż mieszkańcem Rzymu u progu III wieku, co nie znaczy, iż podobnych typów w antycznych miastach nie było (vide fenomenalny serial "Rome"), ale plebejusz (którym Makrynus tu jest), nigdy nie rozmawiałby w taki sposób z osobami znacznie wyżej od siebie postawionymi, ani nie zasiadał w loży cesarskiej. I ten pas rodem ze współczesnych walk bokserskich! Odhaczając dalej - cesarze (dlaczego rudzi, przecież Sewerowie byli dynastią wschodnią i na zachowanych malowidłach przedstawieni są jako śniadzi i ciemnowłosi, czyżby znów sięgnięto po schemat - rudy to zły?), może przez to, iż jest ich dwóch i trzeba było podzielić ich "szaleństwo" zagrani są słabo, Joaquin Phoenix samym swym pojawianiem jako Kommodus wywoływał emocje i oddał wielowymiarowość swego bohatera, zaś teraz dostajemy sztampowy obraz "wariata" mniej i "wariata" bardziej umalowanych na podobieństwo smutnych klaunów (każdemu jego Joker?), tłumacząc zachowanie Karakalli chorobą weneryczną i dodając mu małpkę, którą czyni konsulem (nie ten cesarz i nie to zwierzę). Zostaje jeszcze panem et circenses, a z widowiskowością również nie było najlepiej, począwszy do nafaszerowanej CGI początkowej bitwy, poprzez zmagania na arenie toczące się zbyt szybko i niechlujnie, gdy nie dało się wczuć w walkę, a tym bardziej wzbudzić emocje, ani pozytywne, ani negatywne masową rzezią. Na pojedynku finalnym, gdy przeciwnicy są już bardzo zmęczeni i im się nie chce kończąc. Nawet wizja zaświatów mimo swego oniryzmu wzbudza niepokój, łódź przewożąca dusze w zaświaty przez wody Styksu pięknie wpisuje się w mocno greckie nawiązania (Posejdon, Salamina), tylko czemu Charonów jest dwóch? Aż się na usta ciśnie parafraza słów, którymi, wedle Roberta Gravesa, cesarz Klaudiusz (ukłony dla Dereka Jacoby'ego) zakończył swoje pamiętniki "nie kręć więcej Ridleyu Scottcie, nie kręć więcej!".
W kinie bawiłam się świetnie dzięki wizualiom (przystojny pan, kreatywne walki) i polecam każdemu, ale scenariusz to była kpina. Wypisałam większość głupot, które zauważyłam, komentowałam już ten film w innych recenzjach , więc pozwolę sobie wkleić. Uwaga grube SPOJLERY: > > > *** skoro Lucjusz był synem Maximusa, to spłodził go mniej więcej w tym samym czasie co syna z żoną, robi to z Maximusa "bzykacza". *** Żona zginęła w uczciwej walce, nawet było widać,że byli przygotowani , że któreś zginie , wymieniali się obrączkami. I za to on się chce mścić na generale???? Nie miało to tego wymiaru co zamordowanie żony Maximusa. Do tego zapomniałam o tej żonie bo bohater też chyba zapomniał na etapie sceny z małpami, kiedy się śmiał z byle czego. *** fajnie byłoby żeby lud dowiedział się kim jest "Hanno"przed sceną jak miał bronić matkę. Wtedy mogliby się zbuntować i scena nabrałaby głębi i epickości. *** Dlaczego Makrynus zabił Lucillę zamiast Lucjusza (już wtedy wiedział ,że to Lucjusz) ? Lucjusz objąłby tron, nie Lucilla. *** finałowa walka z Makrynusem bardzo poniżej oczekiwań, nie był godnym przeciwnikiem dla Lucjusza, stary chłop dawno po czasach walk i świetności *** słabe przemowy Lucjusza ,masło maślane , nawet nie umiem tego powtórzyć i na koniec "Strengh and honor" jak Filip z konopii. *** Jaki plan miał w ogóle Makrynus? Jak zamierzał kierować cesarstwem? Jest zły czy dobry za wyeliminowanie starej władzy (czyli dwóch idiotów, i Lucilli nie wiadomo po co). *** Plus ktoś inny jeszcze zauważył w komentarzach: przyjęcie wielu ciosów rękawicami z kolcami czy zdzieranie dłoni wiosłując na parę dni przed walką przez Lucjusza. Co to w ogóle było?
Makrynus chciał śmierci Lucylli w Koloseum, bo Rzymianie ją szanowali i jego planem było aby wściekły tłum zemścił się na cesarzach. (tłumaczy to w jakiejś scenie)
Z tym wiekiem Lucjusza i syna Maximusa, to trochę spory zgrzyt. W pierwszej części z jednego z dialogów dowiadujemy się, że obaj mają po 8 lat. Natomiast w nowym filmie, mówi się że Lucjusz w momencie wydarzeń sprzed 16 lat był 12-latkiem. Scenariusz napisany tak na odwal, ze nawet nie chciało się komuś zajrzec do skryptu z 2000 roku ...
w moim odczuciu wszyscy są zbyt pobłażliwi... dwa dobre elementy: Denzel (i aktor i postać i jego wątek), ogólnie pojęta spektakularność (widowiskowość, kreatywność, kostiumy, rekiny) ale to wszystko, i to daje 2/10 😔
Dokładnie. Dla mnie ten film to największa porażka tego roku. Nijakość, brak patosu, emocji, epickości znanej z pierwszej części. Szmira i chłam dla plebsu i hołoty. Cóż poradzić. Z ludzkim gustem coraz gorzej widocznie.
Nie wyszedłem dziś z domu bo chciało mi się wymiotować, bolała mnie głowa, płakałem. W tym tygodniu przestałem wychodzić z domu i ciągle spałem. Taka tam suma nagromadzenia emocji z ostatniego czasu. Nie na tym polega życie aby stać w miejscu i rozpamiętywać i płakać, tylko żeby coś się zmieniło. Nie na tym polega życie by nie zdać matury, nie podjąć pracy i siedzieć u rodziców do końca życia. Chociaż boję się, że nigdy mi się to nie uda. Nie widziałem jeszcze "Gladiatora", muszę odświežyć pierwszego. Kocham Paula Mescala ! Idę jutro na "Anorę", "Simonę Kossak" i szóste "Listy do M", na siłownię. Muszę zobaczyć rólkę koleżanki u boku Konrada Eleryka.
Spojlery - - - Dla mnie film wyszedł niestety bardzo kiczowato. I nie chodzi tylko o kiepskie efekty specjalne (np. małpy), dziwne pomysły (rekiny) ale i sposób pokazania pewnych akcji (obciachowe odcinanie kończyn), bracia cesarze to przerysowane wydmuszki. Jest mnóstwo tanich chwytów, jak strzały w serce dwóch kobiet czy powtórzenie sceny ze zbożem na końcu. Nazwa Rzym odmieniona przez wszystkie przypadki w nudnych dialogach. Postać Pedro Pascala była najbardziej interesująca, jednak zupełnie niewykorzystana.
Ostatni bastion Ridleya Scotta padł 😀 Ja za tym reżyserem nie przepadam, a moim zdaniem ten film mu wyszedł. Sceny walki były epickie, pomijając pojedyncze- gdzie były momenty WTF (patrz Hybryda małpio-psia). Gdyby ten film był niemy, to byłby to chyba najlepszy film Scotta. Gladiator 2 uwypukla największe zalety i wady Ridleya, ale reżyser staje się znany i sławny, właśnie ze względu, na to co potrafi zrobić, a nie z tego- czego nie potrafi. Denzel zagrał wyśmienicie, mimo wszelkich przeciwności scenariusza- pokazał jak wielkim aktorem jest. Może inaczej bym na ten film patrzył, gdybym był jakoś emocjonalnie przywiązany do gladiatora 1, ale podobnie jak wy nie widziałem go na premierę w kinie.
Paul, jak i reszta aktorów, miał fatalnie napisaną rolę, więc według mnie on i tak wyciągnął z niej, ile się dało. Warto też zauważyć, że grał inaczej, w wielu momentach miał wyraz twarzy i spojrzeniem którego jeszcze u niego nie widziałam. A jest masa aktorów (np. Chalamet) którzy absolutnie każdy film jadą na tej samej minie i ludzie się zachwycają jego rolą... W każdym razie zagrał innego człowieka, może trochę pogrubionego, zamkniętego. A że porywa innych do walki mnie nie dziwi, reszta gladiatorów widziała, jak wygrywał pojedynki, więc chciała za nim pójść. Mnie się ta rola podobała, bo nie próbował robić kopi Crowe'a, a wymyślił inną postać. Co ciekawe w Polsce 90% recenzentów ta rola się nie podoba, a śledzę też hiszpańskie media i tam jest zdecydowanie inaczej, jego rola została doceniona. Oczywiście wolę jak Paul gra w mniejszych produkcjach i cieszmy się, bo nadchodzi „Hamnet" - adaptacja jednej z najlepszych powieści ostatnich lat oraz „The history of sound" ze wspaniałym Joshem O'Connorem (którego osobiście uwielbiam tak mocno jak Paula, marzyłam, żeby kiedyś zagrali razem, a to się już dzieje), w której będą razem śpiewać 🔥♥️ A co do Waszej recenzji - chyba najlepsza ze wszystkich, jakie widziałam, taka wyważona, super się słuchało!
@gawel772 no ocena lepszy wskaźnik. Blizej 6/10.bo widowisko. Malo takich filmów. Wolę skalę 4/6 bo w skali do 10 nie jestem pewien czym różni się 6/10 od 7/10.
Trudno jest powiedzieć czy 6/10 to kino dobre czy więcej coś. Co znaczy dobre w ogóle? Jeśli oceniam jedzenie to dobre znaczy smaczne a film ? Dobre czy porządne? Nie wiem... jakoś inaczej. Słowo dobre zawiera mnóstwo znaczeń. Pojemne . Podobnie przeciętne jeśli srednie . Eh
film beznadziejny. ok - jeśli komuś wystarczą kolorowe bitwy i bieganina to może być zadowolony (choć małpy to krindż nieasmowity), natomiast scenariusz po prostu leży, ten film nie ma scenariusza, gra aktorska drewniana skrajnie, sceny patosu i przemówienia tak denne, że zęby bolą. nie jest to film na poważnie, nie jest to po prostu sensowny film
Ten film jest kolejnym przykładem jak Scott traktuje fakty historyczne. To po prostu żenada i widać to w jego wszytkich filmach historycznych. Można by przytaczać dziesiątki bzdur od faktografii po kostiumy, batalitykę, czy scenografię. Ten film nawet nie stał obok np. Aleksandra - Olivera Stoen'a , w ktorym starano się trzymać faktów i zadbano o najmniejsze detale scenograficzne czy kostiumy, uzbrojenie itp. O muzyce Vangelisa nie wspomnę oczywiście.
@romek6044 a jaka jest definicja filmu historycznego, co? Tylko poproszę o jakąś w miarę inteligtną odpowiedź. Każdy film, który opisuje POSTACI HISTORYCZNE jest mniej lub bardziej filmem historycznym, W TYM WZGLĘDZIE. Poza tym nic nie uprawnia do fałszowania historii bez względu na to z jakim rodzajem filmu mamy do czynienia, od postaci historycznych, po przez niezafałszowaną scenografię, kostiumy itp itd. Ale oczywiście nie każdy to jest wstanie zrozumieć, to kwestia rzetelności , także artystycznej. ☝️
@@kallisto5085 Film fikcyjny przedstawiający wydarzenia z przeszłości lub osadzony w okresie historycznym . Ten rozległy gatunek dzieli terytorium z filmem biograficznym, dramatem kostiumowym, filmem historycznym i filmem epickim. A niektórzy widzowie myślą o filmie też historycznym ale opartym na faktach lub dokumencie fabularyzowanym. Jeden i drugi Gladiator to bajka .
@romek6044 ten podział "filowy" to kompletne bzdury. Każden film , który opisuje realną przeszłość jest filmem historycznym . Jeszcze raz tu nie chodzi o to, że ten film opisuje jakieś zmyślone wątki jsk to w filmie fabularnym przecież ( na zresztą średnim poziomie, ale to inna sprawa ) tu chodzi o to, że ten film opisuje działania historycznych postaci w sposób bezdyskusyjnie fałszywy. Nic nie usprawiedliwia podawania w filmie prymitywnych kłastw historycznych. Gladiator 1 i 2 to nie jest żadna bajka jak GOT, czy inne tego typu wynalazek, to nie jest też pastisz typu Żywot Briana ☝️☝️☝️. To film opisujący również postaci historyczne, które są przedstawione w ordynarnie nieprawdziwy sposób, opisujący w fantastyczny sposób sceny batalistycznych, walkę gladiatorów, wystrój wnętrz, strojów, umundurowanie i 467 innych rzeczy, ake trzeba mieć oczywiście jakoś wiedzę historyczną ażeby to zauważyć 🤘. Podobnym gniotem Scotta to NAPOLEON. Według Twojego pseudo podziału na rodzaje filmu, to jaki to film?Hm????? Chcesz i czujesz się na siłach podyskutować o mega histotycznych bzdurach również i w tym HISTORYCZNYM "WYBITNYM DZIELE"?
@@kallisto5085 Nawiedzony gościu skopiowałem tę definicję z wyszukiwarki. Nie rozumiem dlaczego się czepiasz że film nie jest dokładny z faktów historycznych i je przekłamuje . Nikt nigdy , nigdzie nie obiecywał że to na faktach. To jest kurcze po prostu FILM FABULARNY , KINO ROZRYWKOWE. I do tego nowy Gladiator jest gównem scenariuszowym , główny bohater złym castingiem , żeruje na nostalgii i pokazuje że Scott nie ogarnia. Nara
Nie czekałem na ten film. Od pewnego czasu nie czekam już na kolejne filmy Scotta. Ba, jak powiem, że nie zachwycił mnie poprzedni Gladiator, to w dużej mierze będzie prawda. No cóż, na szczęście jego szczęście i zadowolenie nie zależy od moich ocen. Życzę mu tym niemniej owocnych projektów aż do setki, pamiętając o Runnerach, Obcych, pojedynkach podwójnych, a nawet o królestwie
„traktuje jak dziwkę” uderza mnie takie stwierdzenie. co to niby znaczy?! nawiązanie frazeologiczne do sex worku wydaje mi się niepotrzebne i szkodliwe bo zakłada brak poszanowania dla sex workerów. Bardzo Wasz szanuję i zakładam dobre intencje. Bardzo proszę o większą wrażliwość na język w stosunku do sex workerow.
@@MichalGorkaTruskaw a widzisz nie pamietam ale pewnie tak. bywam spójny w swoich przekonaniach;) tym bardziej razi mnie to na tym kanale prowadzonym przez osoby, które cenię za wielką wrażliwość, takt i inteligencje.
Kocham wasze recenzje ❤
Teraz czas na brave heart II. Mówię poważnie, oglądałabym ❤😊
3:30 - myślę świetny wstęp, teraz powinna być czołówka i... jest czołówka :D Moja pierwsza recenzja filmu, gdzie odpuściłem sobie najpierw film i po prostu Was posłuchałem. Podejrzewam, że bawiłem się lepiej niż bawiłbym się na seansie w kinie ;)
Dziękuję za recenzję, choć cieszę się, że obejrzałam ją już po seansie tego filmu, bo, w większości, rozszarpaliście go na strzępy, a ja, podobnie jak p. Mateusz, zachwyciłam się początkiem.
Tylko, że mnie ten zachwyt towarzyszył do końca.
Po pierwszych komentarzach, które nie były chwalebne i sumowały film jako chaos i ściema historyczna,
postanowiłam podejść do filmu jak do bajki, opowieści fantazy...
I nie łączyć z pierwszym Gladiatorem.
I to mi pomogło.
Nie analizowałam, tylko chłonęłam.
Bardzo mi się podobało.
Podczas ostatniej recenzji wspomniał pan o Atlantyku.
Słowo się rzekło i obejrzałam.
Dziękuję panie Mateuszu, bo umknąłby mi taki super film.
A tak spędziłam miło wieczór,
po nim burza myśli,
czyli tak jak lubię.
Dziękuję i pozdrawiam serdecznie.
Długo odwlekałam, lecz wreszcie poszłam i cierpiałam ponad miarę. Narzekałam na ahistoryczność "Gladiatora", lecz jego druga odsłona przebiła go pod każdym względem, udowodniwszy, iż Rzymianie w wyobrażeniu Scotta potrafili przenosić się nie tylko w przestrzeni, lecz i w czasie, co w jakimś stopniu oddaje ducha scenariusza pisanego przez Nicka Cave'a, który widział Maximusa jako wojownika biorącego udział we wszystkich ważnych starciach aż do współczesności. Zaczynamy w ostatnim wolnym mieście Numidii, czyli podczas wojen z Jugurtą, które toczyły się w latach 111-104 p.n.e, zaś podbija go III Legion Gallica, który dziwnym trafem za czasów panowania Karakalli walczył na wschodzie z Partami, gdyż cesarz uznał, iż jest wcieleniem Aleksandra Wielkiego. Zaś w Rzymie jest jeszcze weselej, cesarze zgodnie dzielą się władzą, choć wiadomo, iż nienawidzili się od dzieciństwa, mieszkali w oddzielnych częściach pałacu i nie dzielili posiłków, bojąc się otrucia, a względy spokój w stolicy cesarstwa zapewniała ich matka, Julia Domna, skutecznie temperując "chłopców", acz do czasów, gdyż pozorując pojednanie Karakalla spotkał się z bratem, po czym zamordował go w ramionach rodzicielki, która wówczas została ranna. Sam zginął w wyniku spisku zainicjowanego przez dowódcę pretorianów Makrynusa (który nigdy nie miał szkoły gladiatorów ) i został zabity podczas dawania ulgi pęcherzowi. Swoją drogą ów Makrynus został potem cesarzem, więc żadnego przewrotu i powrotu rządów senatu nie było. Choć może i dobrze, gdyż za czasów republiki działy się w Rzymie rzeczy znacznie bardziej przerażające, niż te w filmie ukazane. Lecz uznajmy, że dotknęła nas wybiórcza skleroza i podejdźmy do "Gladiatora II" jako do filmu fantasy w antycznym anturażu i tu widowisko również się w żadnym stopniu nie broni. Hano/Lucjusz nie ma ni cienia charyzmy Maximusa, a jego historia jest prawie dosłownym powtórzeniem losów generała, łącznie z podnoszeniem piasku areny (po grzebaniu w ziemi go poznacie) i wzywaniu gladiatorów do boju, choć ów bunt bardziej kojarzy się ze Spartakusem i nie jest do końca umocniony faktami, gdyż więź z nimi ma bardzo kruche podstawy, bycie dowódcą takoż mu nie wychodzi, musimy uwierzyć na słowo, że sprawnie potrafi zebrać ludzi i zagrzać ich do walki, gdyż dramatyczne przemowy nie robią wrażenia i są zbyt często powtarzane, to i podczas starć w Koloseum trudno dojrzeć geniusz jego przywództwa. A jego finałowa przemowa dowodzi, że nie ma żadnych praw do tronu, wszak w Rzymie dziedziczyło się po mieczu, a nie po kądzieli, więc o ile wersja z pierwszej części, wedle której był synem Lucjusza Werusa czyni go następcą, to ogłoszenie, że jego ojcem był Maksymus dowodzi, że jego przed chwilą zamordowana matka zdradzała małżonka, czyli Lucjuszjest bękartem. Trochę wstyd. Pascalowy generał również nie porywa, jest poczciwy, szlachetny, lecz i naiwny, to "rozdwojenie" cech i charakteru Maximusa nie wyszło filmowi na dobre. Denzel Washington gra w sposób straszliwie przerysowany i anachroniczny, taka postać bardziej kojarzy się z amerykańskim (ten akcent!), gangsterem, niż mieszkańcem Rzymu u progu III wieku, co nie znaczy, iż podobnych typów w antycznych miastach nie było (vide fenomenalny serial "Rome"), ale plebejusz (którym Makrynus tu jest), nigdy nie rozmawiałby w taki sposób z osobami znacznie wyżej od siebie postawionymi, ani nie zasiadał w loży cesarskiej. I ten pas rodem ze współczesnych walk bokserskich! Odhaczając dalej - cesarze (dlaczego rudzi, przecież Sewerowie byli dynastią wschodnią i na zachowanych malowidłach przedstawieni są jako śniadzi i ciemnowłosi, czyżby znów sięgnięto po schemat - rudy to zły?), może przez to, iż jest ich dwóch i trzeba było podzielić ich "szaleństwo" zagrani są słabo, Joaquin Phoenix samym swym pojawianiem jako Kommodus wywoływał emocje i oddał wielowymiarowość swego bohatera, zaś teraz dostajemy sztampowy obraz "wariata" mniej i "wariata" bardziej umalowanych na podobieństwo smutnych klaunów (każdemu jego Joker?), tłumacząc zachowanie Karakalli chorobą weneryczną i dodając mu małpkę, którą czyni konsulem (nie ten cesarz i nie to zwierzę). Zostaje jeszcze panem et circenses, a z widowiskowością również nie było najlepiej, począwszy do nafaszerowanej CGI początkowej bitwy, poprzez zmagania na arenie toczące się zbyt szybko i niechlujnie, gdy nie dało się wczuć w walkę, a tym bardziej wzbudzić emocje, ani pozytywne, ani negatywne masową rzezią. Na pojedynku finalnym, gdy przeciwnicy są już bardzo zmęczeni i im się nie chce kończąc. Nawet wizja zaświatów mimo swego oniryzmu wzbudza niepokój, łódź przewożąca dusze w zaświaty przez wody Styksu pięknie wpisuje się w mocno greckie nawiązania (Posejdon, Salamina), tylko czemu Charonów jest dwóch? Aż się na usta ciśnie parafraza słów, którymi, wedle Roberta Gravesa, cesarz Klaudiusz (ukłony dla Dereka Jacoby'ego) zakończył swoje pamiętniki "nie kręć więcej Ridleyu Scottcie, nie kręć więcej!".
W kinie bawiłam się świetnie dzięki wizualiom (przystojny pan, kreatywne walki) i polecam każdemu, ale scenariusz to była kpina. Wypisałam większość głupot, które zauważyłam, komentowałam już ten film w innych recenzjach , więc pozwolę sobie wkleić. Uwaga grube SPOJLERY:
>
>
>
*** skoro Lucjusz był synem Maximusa, to spłodził go mniej więcej w tym samym czasie co syna z żoną, robi to z Maximusa "bzykacza".
*** Żona zginęła w uczciwej walce, nawet było widać,że byli przygotowani , że któreś zginie , wymieniali się obrączkami. I za to on się chce mścić na generale???? Nie miało to tego wymiaru co zamordowanie żony Maximusa. Do tego zapomniałam o tej żonie bo bohater też chyba zapomniał na etapie sceny z małpami, kiedy się śmiał z byle czego.
*** fajnie byłoby żeby lud dowiedział się kim jest "Hanno"przed sceną jak miał bronić matkę. Wtedy mogliby się zbuntować i scena nabrałaby głębi i epickości.
*** Dlaczego Makrynus zabił Lucillę zamiast Lucjusza (już wtedy wiedział ,że to Lucjusz) ? Lucjusz objąłby tron, nie Lucilla.
*** finałowa walka z Makrynusem bardzo poniżej oczekiwań, nie był godnym przeciwnikiem dla Lucjusza, stary chłop dawno po czasach walk i świetności
*** słabe przemowy Lucjusza ,masło maślane , nawet nie umiem tego powtórzyć i na koniec "Strengh and honor" jak Filip z konopii.
*** Jaki plan miał w ogóle Makrynus? Jak zamierzał kierować cesarstwem? Jest zły czy dobry za wyeliminowanie starej władzy (czyli dwóch idiotów, i Lucilli nie wiadomo po co).
*** Plus ktoś inny jeszcze zauważył w komentarzach: przyjęcie wielu ciosów rękawicami z kolcami czy zdzieranie dłoni wiosłując na parę dni przed walką przez Lucjusza. Co to w ogóle było?
Makrynus chciał śmierci Lucylli w Koloseum, bo Rzymianie ją szanowali i jego planem było aby wściekły tłum zemścił się na cesarzach. (tłumaczy to w jakiejś scenie)
Z tym wiekiem Lucjusza i syna Maximusa, to trochę spory zgrzyt. W pierwszej części z jednego z dialogów dowiadujemy się, że obaj mają po 8 lat. Natomiast w nowym filmie, mówi się że Lucjusz w momencie wydarzeń sprzed 16 lat był 12-latkiem. Scenariusz napisany tak na odwal, ze nawet nie chciało się komuś zajrzec do skryptu z 2000 roku ...
Świetna recenzja. Właśnie idziemy do kina na ten film.
Alicja pozdrawia z Japonii.
Dokładnie, Maximus z pierwszej części to niedościgniony wzór męskości. W drugiej części zrobiono z niego jakiegoś alimenciarza.
w moim odczuciu wszyscy są zbyt pobłażliwi... dwa dobre elementy: Denzel (i aktor i postać i jego wątek), ogólnie pojęta spektakularność (widowiskowość, kreatywność, kostiumy, rekiny) ale to wszystko, i to daje 2/10 😔
Co chciała zrobić jego postać z cesartwem? Nie wiemy. Denzel może i dobrze grał, ale nie można się z nim bylo identyfikowac bo to barwna wydmuszka.
Dokładnie. Dla mnie ten film to największa porażka tego roku. Nijakość, brak patosu, emocji, epickości znanej z pierwszej części. Szmira i chłam dla plebsu i hołoty. Cóż poradzić. Z ludzkim gustem coraz gorzej widocznie.
@@ekwi skoro szarżujący z rolą Denzel, to dla ludzi hit tego filmu.to wiadomo , że gusta niskie.
@@fantasiazplatkami niestety...wciąż nie mogę się z tym pogodzić. Może kiedyś. But not yet, not yet
@@ekwi parę zmian i coś by z tego filmu dało się wyciągnąć , niestety nikomu się nie chciało dopracować scenariusza
37:28 🤣idealne porównanie
Nie wyszedłem dziś z domu bo chciało mi się wymiotować, bolała mnie głowa, płakałem. W tym tygodniu przestałem wychodzić z domu i ciągle spałem. Taka tam suma nagromadzenia emocji z ostatniego czasu. Nie na tym polega życie aby stać w miejscu i rozpamiętywać i płakać, tylko żeby coś się zmieniło. Nie na tym polega życie by nie zdać matury, nie podjąć pracy i siedzieć u rodziców do końca życia. Chociaż boję się, że nigdy mi się to nie uda. Nie widziałem jeszcze "Gladiatora", muszę odświežyć pierwszego. Kocham Paula Mescala ! Idę jutro na "Anorę", "Simonę Kossak" i szóste "Listy do M", na siłownię. Muszę zobaczyć rólkę koleżanki u boku Konrada Eleryka.
Ale to ty dzwonisz.
@virtuozpl Życie potwornie boli
Nick Cave pisze scenariusze, niektóre są realizowane.
dzięki, przekonaliście mnie, żeby nie iść do kina na ten seans :]
Mimo wszystko idź😄 nic ciekawszego teraz nie ma
Wydaje mi sie, że to nie było ich zamiarem zniechęcać nas do tego filmu.To ich opinia,ty możesz mieć swoją własną:)
Dobra decyzja, ja niestety już byłem.
1:01:43 swiat właśnie się psuje poprzez wieksza otwartosc, tolerancję, różnorodność. Co niszczy zachód? Chyba nie tradycyjne wartości
Spojlery - - - Dla mnie film wyszedł niestety bardzo kiczowato. I nie chodzi tylko o kiepskie efekty specjalne (np. małpy), dziwne pomysły (rekiny) ale i sposób pokazania pewnych akcji (obciachowe odcinanie kończyn), bracia cesarze to przerysowane wydmuszki. Jest mnóstwo tanich chwytów, jak strzały w serce dwóch kobiet czy powtórzenie sceny ze zbożem na końcu. Nazwa Rzym odmieniona przez wszystkie przypadki w nudnych dialogach. Postać Pedro Pascala była najbardziej interesująca, jednak zupełnie niewykorzystana.
Ostatni bastion Ridleya Scotta padł 😀
Ja za tym reżyserem nie przepadam, a moim zdaniem ten film mu wyszedł. Sceny walki były epickie, pomijając pojedyncze- gdzie były momenty WTF (patrz Hybryda małpio-psia). Gdyby ten film był niemy, to byłby to chyba najlepszy film Scotta. Gladiator 2 uwypukla największe zalety i wady Ridleya, ale reżyser staje się znany i sławny, właśnie ze względu, na to co potrafi zrobić, a nie z tego- czego nie potrafi. Denzel zagrał wyśmienicie, mimo wszelkich przeciwności scenariusza- pokazał jak wielkim aktorem jest. Może inaczej bym na ten film patrzył, gdybym był jakoś emocjonalnie przywiązany do gladiatora 1, ale podobnie jak wy nie widziałem go na premierę w kinie.
"fllm mu wyszedł" "gdyby ten film był niemy" :D:D:D:D "najlepszy film Scotta" :D:D:D
Paul, jak i reszta aktorów, miał fatalnie napisaną rolę, więc według mnie on i tak wyciągnął z niej, ile się dało. Warto też zauważyć, że grał inaczej, w wielu momentach miał wyraz twarzy i spojrzeniem którego jeszcze u niego nie widziałam. A jest masa aktorów (np. Chalamet) którzy absolutnie każdy film jadą na tej samej minie i ludzie się zachwycają jego rolą...
W każdym razie zagrał innego człowieka, może trochę pogrubionego, zamkniętego. A że porywa innych do walki mnie nie dziwi, reszta gladiatorów widziała, jak wygrywał pojedynki, więc chciała za nim pójść. Mnie się ta rola podobała, bo nie próbował robić kopi Crowe'a, a wymyślił inną postać. Co ciekawe w Polsce 90% recenzentów ta rola się nie podoba, a śledzę też hiszpańskie media i tam jest zdecydowanie inaczej, jego rola została doceniona.
Oczywiście wolę jak Paul gra w mniejszych produkcjach i cieszmy się, bo nadchodzi „Hamnet" - adaptacja jednej z najlepszych powieści ostatnich lat oraz „The history of sound" ze wspaniałym Joshem O'Connorem (którego osobiście uwielbiam tak mocno jak Paula, marzyłam, żeby kiedyś zagrali razem, a to się już dzieje), w której będą razem śpiewać 🔥♥️
A co do Waszej recenzji - chyba najlepsza ze wszystkich, jakie widziałam, taka wyważona, super się słuchało!
Paul świetny, rola zła, bohater niespójny, wypisałam trochę głupich rzeczy w komentarzu swoim ze spojlerami.
Recenzja fajna, film bardzo slaby, szczegolnie dla tych ktorzy kochali jedynke
Ja daje 4/6. Kino kostiumowe. Dobre. Przecietne. Nic nadwyczajnego ale tez nie "qvo vadis". Tam bylo z 2/10. Tu film po prostu sredni.
4/6 to po przeliczeniu 6,6/10. Ta ocena raczej za wysoka jak na stwierdzenie, że średni ;)
@gawel772 no ocena lepszy wskaźnik. Blizej 6/10.bo widowisko. Malo takich filmów. Wolę skalę 4/6 bo w skali do 10 nie jestem pewien czym różni się 6/10 od 7/10.
Trudno jest powiedzieć czy 6/10 to kino dobre czy więcej coś. Co znaczy dobre w ogóle? Jeśli oceniam jedzenie to dobre znaczy smaczne a film ? Dobre czy porządne? Nie wiem... jakoś inaczej. Słowo dobre zawiera mnóstwo znaczeń. Pojemne . Podobnie przeciętne jeśli srednie . Eh
Żeby być usatysfakcjonowani z produkcji Ridleya Scotta, Trzeba na nią iść z taką myślą jak dziecko idzie na bajkę, czyli dla zabawy
Paul Mescal bardziej by pasował do Diuny niż Gladiatora.
Ogladacie from?
Ponoć Ridley Scott najpierw chciał w głównej roli Timothy Chalameta.
film beznadziejny. ok - jeśli komuś wystarczą kolorowe bitwy i bieganina to może być zadowolony (choć małpy to krindż nieasmowity), natomiast scenariusz po prostu leży, ten film nie ma scenariusza, gra aktorska drewniana skrajnie, sceny patosu i przemówienia tak denne, że zęby bolą. nie jest to film na poważnie, nie jest to po prostu sensowny film
Ten film jest kolejnym przykładem jak Scott traktuje fakty historyczne. To po prostu żenada i widać to w jego wszytkich filmach historycznych. Można by przytaczać dziesiątki bzdur od faktografii po kostiumy, batalitykę, czy scenografię. Ten film nawet nie stał obok np. Aleksandra - Olivera Stoen'a , w ktorym starano się trzymać faktów i zadbano o najmniejsze detale scenograficzne czy kostiumy, uzbrojenie itp. O muzyce Vangelisa nie wspomnę oczywiście.
To nie jest film historyczny i nie miał być.
@romek6044 a jaka jest definicja filmu historycznego, co? Tylko poproszę o jakąś w miarę inteligtną odpowiedź. Każdy film, który opisuje POSTACI HISTORYCZNE jest mniej lub bardziej filmem historycznym, W TYM WZGLĘDZIE. Poza tym nic nie uprawnia do fałszowania historii bez względu na to z jakim rodzajem filmu mamy do czynienia, od postaci historycznych, po przez niezafałszowaną scenografię, kostiumy itp itd. Ale oczywiście nie każdy to jest wstanie zrozumieć, to kwestia rzetelności , także artystycznej. ☝️
@@kallisto5085 Film fikcyjny przedstawiający wydarzenia z przeszłości lub osadzony w okresie historycznym . Ten rozległy gatunek dzieli terytorium z filmem biograficznym, dramatem kostiumowym, filmem historycznym i filmem epickim. A niektórzy widzowie myślą o filmie też historycznym ale opartym na faktach lub dokumencie fabularyzowanym. Jeden i drugi Gladiator to bajka .
@romek6044 ten podział "filowy" to kompletne bzdury. Każden film , który opisuje realną przeszłość jest filmem historycznym . Jeszcze raz tu nie chodzi o to, że ten film opisuje jakieś zmyślone wątki jsk to w filmie fabularnym przecież ( na zresztą średnim poziomie, ale to inna sprawa ) tu chodzi o to, że ten film opisuje działania historycznych postaci w sposób bezdyskusyjnie fałszywy. Nic nie usprawiedliwia podawania w filmie prymitywnych kłastw historycznych. Gladiator 1 i 2 to nie jest żadna bajka jak GOT, czy inne tego typu wynalazek, to nie jest też pastisz typu Żywot Briana ☝️☝️☝️. To film opisujący również postaci historyczne, które są przedstawione w ordynarnie nieprawdziwy sposób, opisujący w fantastyczny sposób sceny batalistycznych, walkę gladiatorów, wystrój wnętrz, strojów, umundurowanie i 467 innych rzeczy, ake trzeba mieć oczywiście jakoś wiedzę historyczną ażeby to zauważyć 🤘. Podobnym gniotem Scotta to NAPOLEON. Według Twojego pseudo podziału na rodzaje filmu, to jaki to film?Hm????? Chcesz i czujesz się na siłach podyskutować o mega histotycznych bzdurach również i w tym HISTORYCZNYM "WYBITNYM DZIELE"?
@@kallisto5085 Nawiedzony gościu skopiowałem tę definicję z wyszukiwarki. Nie rozumiem dlaczego się czepiasz że film nie jest dokładny z faktów historycznych i je przekłamuje . Nikt nigdy , nigdzie nie obiecywał że to na faktach. To jest kurcze po prostu FILM FABULARNY , KINO ROZRYWKOWE. I do tego nowy Gladiator jest gównem scenariuszowym , główny bohater złym castingiem , żeruje na nostalgii i pokazuje że Scott nie ogarnia. Nara
Nie czekałem na ten film. Od pewnego czasu nie czekam już na kolejne filmy Scotta. Ba, jak powiem, że nie zachwycił mnie poprzedni Gladiator, to w dużej mierze będzie prawda. No cóż, na szczęście jego szczęście i zadowolenie nie zależy od moich ocen. Życzę mu tym niemniej owocnych projektów aż do setki, pamiętając o Runnerach, Obcych, pojedynkach podwójnych, a nawet o królestwie
Jechanie na trupie Maximusa 😆 Złoto
Cmentarz w pradze niech jankesi nakręcą.
Umbeto Eco
Tylko Connie żal
No i nie wiadomo czy piszesz poważnie czy "dziś prawdziwych Cyganów już nie ma";)
no cóż - dawne życie poszło w dal
R. Scott powinien najpierw nakręcić jakis film o pedofili i molestowaniu seksualnym w Hollywood.
Napiszcie scenariusz, zrobcie film.....pewnie to będzie kosmos. Dałam radę 15min. Tlu pierdół i narzekań w jednym miejscu nie udało mi się usłyszeć.
Paul bardzo dobrze zagrał.
„traktuje jak dziwkę” uderza mnie takie stwierdzenie. co to niby znaczy?! nawiązanie frazeologiczne do sex worku wydaje mi się niepotrzebne i szkodliwe bo zakłada brak poszanowania dla sex workerów. Bardzo Wasz szanuję i zakładam dobre intencje. Bardzo proszę o większą wrażliwość na język w stosunku do sex workerow.
Dziwka nie jest synonimem pracownicy seksualnej.
Pod filmem Biedne Istoty pisałeś to samo. :)
Rozumiem pecie że gdybyś miał siostrę Qrwę to chwaliłbyś się tym wszem i wobec?🤣
@@krzysiek5140 tak, wyobrażam sobie taka sytuacje. i nie „pecie” bo nie jesteśmy nawet na per Ty.
@@MichalGorkaTruskaw a widzisz nie pamietam ale pewnie tak. bywam spójny w swoich przekonaniach;)
tym bardziej razi mnie to na tym kanale prowadzonym przez osoby, które cenię za wielką wrażliwość, takt i inteligencje.