Her açtığımda en üstteki yorumu okuyup ağlıyorum.Umarım hala orada bir yerlerde çipil çipil gözlerinle esas oğlana bakıyorsundur.Dünya fazla kötü bir yer.
yorum attigim ilk sarki. yillar sonra belki herhangi birininin yorumumu begenme bildirimiyle buraya gelecegim ve yasadigim su zamanlari hatirlayacagim. -hatirlamak isteyecegim turden olmasa da- umarim buraya dondugumde her sey yolundadir. ve kendime not umarim bu sarkiyi kolay kolay unutmazsin. o seni unutmayacaktir.
insanlar nasıl bu kadar enerjik ve mutlu olabiliyorlar.Nasıl sıradan sohbetlerin içine dalıp keyif alabliyorlar.Nasıl hayatın akışında süzülebiliyorlar.
Başlarda bi yorum vardı mahvetti beni intihar eden Burçin... bir de şöyle bir yorum gördüm bu şarkıyı sen bulmazsın o gelip seni bulur. Sahiden öyle oldu. Bu gün abimin ölüm yıldönümü ailemizin asla iyileşmeyen yarası şu ki ölen abimi diğer abim kazara öldürdü. Bir kaza.. büyük abim arabayla çarptı küçük abime. Gece alkol almış arabayla eve dönerken karşı kaldırıma yürüyen küçük abime çarpıyor, olay böyle yaşanmış yani.. daha doğrusu anlatılan söylenen bu. Kaza yerinde kaybetmişiz abimi. Kazayı yapan abimi de cenazeden sonra bir daha hiç görmedim. İçim ne çok acıyor bir bilseniz. Aynı gün içinde iki kardeşimi canımı kanımı iki abimi birden kaybettim. Geride darmadağın bir aile var. Yıllar geçsede acı dinmiyor maalesef. Şarkı içimden geçenleri anlatmam için söyleniyormuş gibi geldi bi an. kaybolan abimi çok merak ediyorum yıllardır ulaşamıyoruz bazen acaba intihar mı etti diye düşünüyorum. İşte bu düşünce mahvediyor beni...annem bir oğlunu toprağa verince diğer oğlunu da kaybedince birkaç yıl psikolojik tedavi gördü. Bu süreçte Fotoğraflar onu çok yıpratıyordu diye babam fotoğrafları yok etti ben inanmıyorum ama yaktığını söyledi bize. Şimdi iki abimin de yüzü silik bir hatıra zihnimde. Şarkı eşliğinde birkaç hatıra canlanıyor aklımda yüzümü gülümsetiyor. abicim kimse seni suçlamıyor dön artık evine. Sen bir gün dönersin diye annem evden taşınmıyor. Bizi burda bulamazsa tekrar kaybolur diyor. Dön abi ... evine dön...
_"Bakışlar arasında o çipili çipili gözlerini kocaman açan kız yine esas oğlanın yanına geldi. Oğlan yine sessiz , acaba bitmeyen kelime orucu mu tutuyor?"_
Burayı geç keşfettim ve bir buluşma yapmak amaçlı bütün herkesin yorumunu beğendim ki çoğu kişi aynı anda aynı hisleri yaşasın. Lütfen bu yorumu görünce beğenir misin? Bende sık sık uğramak istiyorum buralara. Çünkü bu dünyayı daha erken farketmemenin verdiği kızgınlık beni şuan bitiriyor.
Bu şarkıyı keşfedeli kaç yıl oldu bilmiyorum. Normalde şarkıların hikayesini bilmeyi ve araştırmayı severim ancak bu şarkı tamamen benim hikayem gibi. Ne yaşım ne de yaşadıklarım çok büyük değil ama hissettiklerim çok büyük. Hisler, bir insanı öldürebilecek düzeye gelebiliyormuş. Ben buraya hayatıma dair güzel bir haber vermeye geldim. Artık bjr youtube videosunun altına yorum yazabiliyorum. Ne kadar basit gibi görünüyor değil mi, oysa ben sadece birkaç ay öncesinde yapamıyordum. Uzun zaman sonra kendime varolduğumu hissediyorum. Bu o kadar düşük bir hissiyatki her an kaybolacak gibi. Kimse için değil yalnızca kendim için buradayım. Kimse için değil yalnızca kendim için varoldum ben bugün. Yaşamak, ağır bir zelzelenin altında kalmak gibi. Ben kendimi hapsettiğim kafesten kurtaracağım ve bunu kimse değil kendim için ben yapacağım. Benim hayatım değerli, değerli olmak zorunda.
“elbette bir bardağı taşıran damlalar oluyor. ama taşan bardakta bir kaç damlayı sorumlu tutmak, tüm taşmayı onlara bağlamak doğru gelmiyor bana.” - Mehmet Pişkin
26 Aralık 2024. Şimdi aylar sonra ilk defa bu şarkıyı başka birini severken dinliyorum. Sadece varlığı bile beni mutlu eden, gözlerine çekilip durduğum birini severken. Önceki yaramın izleri bile silindi artık. Zaman her şeyi iyileştirir derlerdi de inanmazdım. Ne kadar süre geçerse geçsin,ister 3 ay ister 3 yıl. Unutulmayacak insan,aşılmayacak sorun yokmuş. Yaramı 2024'te bırakıyorum ve 2025'e girerken birinden bahsetmek istiyorum. Burası bir nevi benim günlüğüm çünkü. Biri var. Varlığının nasıl hissettirdiğini hiç bilmediğim hâlde yokluğu canımı yakan biri var. Böyle karşımda otursun sadece gözlerine bakayım istediğim biri. Gülüşü içimdeki ölmüş her şeyi dirilten biri. Sen nasıl geldin nerden geldin benim hayatıma bilmiyorum. Tek bildiğim şimdiye kadar çektiğim tüm acılarımı, rabbimin senin gelişinle sildiği. İyi ki geldin.
az önce okudum bir yerde ''lütfen nasıl hissettiklerini ifade etmekte zorlananlara karşı sabırlı olun. çünkü bu insanların çoğu ne söylerlerse söylesinler ya da nasıl söylerlerse söylesinler, söylediklerinin duyulmadığı ortamda büyüdüler. kendinlerini güvende hissetmeyi ve hissettiklerini paylaşmayı bıraktılar. bunları tekrardan kazanmaları için onlara sabır gösterin.'' umarım anlarsın. belki bir gün.
Bu şarkıyı ne zaman açsam en baştaki çipil çipil gözlü Burçin ve lise yıllarımdaki arkadaşım gelir aklıma. Adı Özgür. Onu sadece lisenin başlangıcından 2 yıl tanıyabildim. Her türlü sıkıntımı, saçmalıklarımı büyük bir dikkatle dinlerdi hep. Bunu nasıl başarıyordu bilmiyorum. Çok güzel gözleri vardı, gözlerine ne zaman iltifat etsem her zaman utanıp konuyu değiştirirdi. Sanırım şimdiye kadar ailesi de dahi onu sevmemişti, sevmesini bilememişlerdi. Halbuki onda yaşamın tüm güzellikleri mevcuttu. Okulda hep pozitif bir çocuktu, herkesi güldürmesini bilirdi. 10. sınıfın birinci döneminin karne gününde onu son görüşüm oldu. 5 gün sonra intihar ettiği haberi geldi. Duyunca nefes alamadım. Nasıl kıyardı kendine, üstelik bir şey de yoktu ortada! Meğersem o güzel gözleri yardım çığlıkları atıyordu ama görmemişim. Kendime çok kızdım ama aynı şekilde ona da kızdım. Beni, bizleri düşunmedi mi? Sonradan öğrendim ailesin Özgür' e ne sevgisi ne saygısı varmış üstüne üstlük o yaştaki çocuğu dövüyormuş babası. Özür dilerim Özgür, çok özür dilerim. Gözlerindeki acıyı göremediğim için. Keşke koridorda seni son gördüğüm zaman sımsıkı sarılabilseydim, şimdiye kadar ailenin sana vermediği sevgiyi verebilseydim sana. Umarım şimdi ruhun öbür dünyada kendi ismin gibi özgürdür ve ailenden alamadığın sevgiyi görüyorsundur. Seni hiç unutmayacağım. Sevdiklerinize sarılın kim bilir belki de hiç olmadığı kadar ihtiyaçları vardır buna.
Ah be sorgu, ah be burçin ve son olarak sana da ahımız olsun özgür ne çok acıya eşik oldunuz. Buluşma yeri şaşmadı her dert gibi her acıda olduğu gibi yine burada üzülüp dışarıda mutlu gözükeceğiz.
İlk kez böyle bir yorum yapıyorum. Çekinmeden, saklanmadan bu şarkı kadar çıplak hislerimle. Sene 2012, daha yılın ilk günleri. Doğum gününe az kalmış. Bu şarkıyı dinliyoruz birlikte ve sen yapmak istediğin onlarca hayali sıralıyorsun yine. Annem ve babamın kendi dertlerine bu kadar sarıldığı, kendi hayatlarına sadece öfke duyduğu o anlarda tutunacak başka bir şey arıyorum. Tek istediğim altında bir şey aramadığım sakin ve iyimser sözler duymak. Ortada kalmamak. Seçim yapmamak. Sen varsın, seninle varım. Heyecanlısın, konuşurken hafifliyorum. Sen pelteksin, her kelimeni tatlı tatlı dinliyorum. Benden bir yaş büyük olmanın avantajlarını anlatıyorsun. Çok güzel kokuyorsun. Yeni keşfettiğin şeyleri bana öğretiyorsun. Hiç kızmıyorsun, hiç küsmüyorsun. Sadece seviyorsun. Sonra sonra başlıyor baş ağrıların ve bir daha geçmiyor. Sadece 1 ay. Kıvırcık saçlarının bir kısmını kesiyorlar, çirkin miyim diye düşünüyorsun. Halbuki o esmer teninle hep çok güzelsin. Bir an beni tutmayı bırakıyorsun. Elimden gelen hiç bir şey yok. Hiç bir şey. Yeni öğrendiğim bu duyguları seninle öğrenmek yerine senden öğreniyorum. Umutlarla dolu bu arkadaşlığın böyle bitmesi anlamsız geliyor. Tarih 27 Ocak 2012, sabah 6. Senenin ilk karı düşüyor yerlere. Bahçede titriyorum, telefonun ucunda diğerleri. Tuğba gitti diyorlar. Melek oldu.
Ve ben, seni tanımama rağmen, kararan gökyüzünü izlemenin verdiği tuhaf hisse eklenen ağırlıkla oturuyorum.Gözlerim doluyor gibi, duygularla ve hissizlikle.Melek oluyor, gökyüzü oluyor.Orada hiç tanımadığım Tuğbayı izliyorum.
Sorgu'yu hiç kimseye ithaf etmeyeceğim. O sadece bana özel. Benim ruhuma, düşüncelerime, zihnime özel. Acılarımın ve sevinçlerimin ortak noktası. Sorgumu hiçbir insanla bağdaştırmayacağım ki o insan gittiğinde sorgu da gitmesin.
sabırsızlıkla hızlandırarak izlediğim videoların aksine seninle yavaş yavaş, tekrar tekrar besliyorum boşluğumu. Saliselik günlerim, göz kırpışı kadar umarsız yıllarım olmaya başladı. ben mi büyüdüm, zaman mı küçüldü bilmiyorum sorgu. zihnim her gün kaçtığı o yükün günlere bölünen halinin toplamıyla boğuşuyor şimdilerde. bu kez hayat ağır sorgu. mış gibi yapmaya yer kalmadı. yaklaşık 30 saat sonra yıl 25 olacak. 20 yaşına fırlatılmış gibiyim. 17 tek hissettiğim yaştı, sonrası yer edinemedi hafızamda. bu kez daha farklıyım sorgu. bir şeyleri değşştirebilecek kadar farklı.
Bu kitabı okuyan herkes ister istemez ilgimi çekerdi eskiden. Aradan 4 yıl geçti şimdi sadece bu cümle anlamını koruyor benim için, birde kitabın içindeki mektup. Uzun süredir Kürk Mantolu Madonna'yı hatırlamıyordum. Teşekkür ederim.
Bir zamanlar yorumlardaki arkadaşlardan biri olarak, sizlerin hissettiklerinizi hisseden biri olarak içimi dökmek istiyorum. Bundan 6 yıl önce çok kötü bir durumdaydım. Yataktan kalkamıyordum. Günlerce banyo yapmıyor, kimseyle konuşmuyor, sürekli ölme isteği içerisindeydim. Kollarımı dahi kaldıramıyordum yatakta iken. Bu şekilde aylarca kendimi yiyip bitirdim. En son dayanamayarak odadaki 60’a yakın depresanı içerek uyudum. Kimseye içtiğimden bahsetmedim çünkü gerçekten ölmek istiyordum ve sabaha öleceğimden emindim. Huzur içerisinde uyudum. Sonrasında sabah olmuştu ve gözlerimi açtım. Aradan saatler geçmişti. Öldüm herhalde diye düşündüm çok garipti. Ayağa kalkıp aynaya baktım, yüzüm mosmor kesilmişti. Kafamı hissetmiyordum, uyuşuktu. Korktum, ölmeyeceğim ve sakat kalacağım diye. Hemen evdekilere durumu anlattım, yardım edin dedim. Sonrasında hastanede yoğun bakımda yattım. Çıktığımda ise kendime kızıyordum. Ölemedin bir de üzerine kendini rezil ettin diyordum. Her gece Allah’a yalvarıyordum. Nolur canımı al, nolur canımı al. Aradan 2 yıl geçtikten sonra kanser olduğumu öğrendim. Başlarda umursamadım. Ama kemoterapi almaya başlayınca o acı ile düşüncelerim tam tersine evrildi. Su bile içemiyordum içtiğim zaman direkt kusuyordum. Artık her gece Allah’ım nolur beni iyileştir, bana o eski dertlerimi geri ver ama bu acıdan beni kurtar diye dua ediyordum. Duamı kabul etti, çok şükür iyileştim. Yaşım bu sıkıntılar yüzünden çok geçmişti. Ama kanserden sonra içimde öyle bir yaşama isteği büründü ki, yeniden üniversite sınavına hazırlandım. İlk 1000 içerisine girip hayal ettiğim yere yerleştim. Şimdi ise o günlere gülümseyerek bakar vaziyette hayatımı mutlu bir şekilde yaşıyorum. İşte bu hayatımı kimselere anlatmadım, anlatamam. Çünkü insanlar fıtrat gereği acısını anlatan insandan uzaklaşıyorlar. O yüzden içimde birikmiş bu anıları buraya dökeyim dedim. Okuduğunuz için teşekkür ederim.
Derdi olmayan birine dert anlatılmaz bebeğim derdimi anlatırsam uzaklasirlar diye bı şey yok ben derdini anlatan insana yakın hissederim kendimi sadece doğru kişilere anlatmak lazım herkes her şeyi anlamıyor maalesef ben bu yanılgıya çok düştüm...
Geçmiş olsun bu arada hayata tutunman çok güzel umarım burada karamsarlığa kapılan herkes içinde öldürmüş olduğu gücü birgün kendinde bulur.❤ Bazen kabul etmek içimizden gelmese de her karanlığın bır aydınlığı oluyor, ölüm hariç hayatın ve bizi sevenlerin kiymetini bilmek lazım, zaman çok hızlı geçecek...
Okurken istemsizce gözlerimden yaş aktı, şu an yazarken bile gözüm yaşlı Pes etmeyip bu zorlu hayatla mücadele ettiğin için sevindim bazen insan çıkmaza düşüyor ne yapacağını bilemiyor. umarım gelecek hayatında hep mutlu olursun :')
insan zihni ne kadar ilginç, sorgu. seni yok etme gücünü de taşıyor, var etme gücünü de. bazen neye inanırsan o olur diye düşünürüm. inanmak, başarmanın yarısıdır derler. bence gerçekten de böyle, çünkü bir süreden sonra zihnine oturan bu düşünceler, davranışlarına yansımaya başlıyor. davranışlarına ve sözlerine yansıyan bu düşünceler, çevren tarafından sana geri dönüş yapılıyor ve atılan her adımda döngüye giriliyor. düşünceler hep bizimle kalmamalı, evet ama düşünceler hep de davranışlara yansımamalı. denge sorgu... aradaki dengeyi sağlamalı.
Bu gönderinin altında bir yorum görmüştüm."Bu şarkının izlenmesi çok kişinin dinlemesinden değil , az kişinin çok dinlemesinden." diye.O kadar doğru ki. Şarkınïn yorumlarını okuyarak bile kaliteli bir şarkı olduğunu anlayabiliyoruz. Ve mekanın cennet olsun Esas Kız :'(
Bu yorum kayıplara karışacağından yazmaktan çekinmiyorum sanırım. Bu şarkıyı çok da konuşmadığım, adını dahi bilmediğim bir kişi önermişti kendimden biraz bahsedince. Sana benziyor, dedi. Yorumları oku. çok özel hissetmiştim bir anlığına. Aradan çok zaman geçmedi o da bu yorum gibi kayıplara karışıp gitti. Şarkı kaldı, ben kaldım, şarkının bana kattığı acımasız hüzün ve bir yandan hissettirdiği buruk mutluluğum kaldı. Bazı günler delirmişcesine dinlerken bazı günler mutluluk gözyaşları içinde dinledim. müthiş zelzelelere gebeyken zihnim, uzaklaşırken milim milim her şey benden, göz yaşı dökerken çocukluk anılarım bu şarkıya bel bağladım beni kurtarması için. Ah kıymetli şarkım, seni önerdiğimde kıymetini bilemeyip beğenmeyecekler, burun kıvıracak, beni müzik zevki olmayan bir insan olarak görecekler. Bunu anladığım an başkalarına dinletmemek adına kendime saklayacağım seni. Bir istiridyeye saklayıp denizin derinliklerine gömeceğim. Birileri anlayacak bende gizli olan seni. tutamayacağım ağzımı, bilirsin senin bana hissettirdiğin duyguları birine anlatırken heyecandan elim ayağım birbirine dolaşır, anlatmak istedikleri bitmeyen bir çocuğa dönerim. Bir sevgili edasıyla yaklaşırım sana, içimi döker, bütün sevgimi ayaklarına sererim. Ey kıymetlim, ileride hayatıma bir sürü insan girecek ve iyi kötü bir sürü laf edecekler ama bana kendimin değerli olduğunu hep yanımda olacağını hatırlat olur mu ? Sürekli kendi içime kaçmamam gerektiğini dillendir. Geçmişten bir elin yanında olduğunu bilmesini sağla. Seni seviyorum. İleride yaşlanıp bütün vücudumda çizgiler oluştuğunu görünce bile seni tekrar dinlemek ümidiyle.Güzel geceler. 01.05.2020 , sabah beş suları ... 14.06.2020 , sabah altı suları
Yorumlar ve şarkı. Bambaşka bir dünya. Sanki sadece mutsuzlar var içeride. Sadece dertliler. Sende var mıyım sende yok muyum diyor okurken insan sadece
Bu şarkıyı dinlerken ne hissetiğimi, ne düşündüğümü gerçekten bilmiyorum. İçimden bir şeyler kopuyor, ne aşk ne aile. Her şey birbirine giriyor, sadece varoluşumu sorguluyorum. Ruhumun bu şarkıyı dinlerken hem acı çektiğini hem de huzura kavuştuğunu hissediyorum. Bu şarkı gerçekten de büyülü.
dayımı seviyorum. fikirlerime değer veriyor. saçmalasam bile beni dinliyor. destekliyor. teşekkür ederim varlığın için. her ne kadar bunları okumayacak olsan da. iyi ki varsın hep var ol. ben sizinle iyiyim. aralık 5.
Her gece burayı ziyaret edip kim yeni yorum atmış diye bakıyorum. Neden bilmiyorum ama yapıyorum. İyi geceler herkese. Dersler yüzünden erken yatmak zorundayım.
bu şarkıyı her açtığımda yorumları okumayı seviyorum insanlar ile aynı duyguları paylaşmak beni mutlu ediyor ve yalnız olmadığımı bir kere daha anlıyorum umarım siz de kendinizi yalnız hissetmiyorsunuzdur
henüz dört yaşındaki kardeşim parktaki çocuklar tarafından istenmediğini fark ettiğinde onunla göz göze gelmemeye çalıştım. belki bu dışlanıştan utanır ve benim o ana şahit olduğumu görüp daha çok utanmasın diye yaptım bunu. yirmi yaşındaki ben parkın ortasında dokunsalar ağlayacak kıvama geldim. mutlu olsun diye marketten istediği birkaç abur cuburdan aldım. biliyorum ki unutmayacak bu anlarını. eline geçen ilk imkanda o da ona yapılanları bir başkasına yapacak. o bir başkasının ablası benim gibi ağlar mı bilmiyorum. umarım ağlamaz ve daha kaliteli yöntemler bulabilir. çocuklara dair bildiğim birkaç şey varsa o da acımasız oldukları, bir de hiç unutmadıkları. çocukken yaşadığım tüm dışlanışları, yalnızlıkları, güç gösterisi yapmak isteyişlerimi ve "ben de buradayım" çağrılarımı dün gibi hatırlıyorum. en garibi de şu ki, ne kadar kuvvetli maskeler taksak da, şu saatlerde kendimizle yalnız kaldığımızda yalan söylemenin çok da bir kıymetinin olmamasıdır. çünkü kendine acımayan insanlar doğrulardan hiç kaçamamıştır.
@@dobby5124 bunu hepimiz biliyoruz, sadece dedim ki, 4 yaşında bu olayın başına gelmediği hiçbir çocuk yoktur yani hiç değilse bu yaşta bir kere dıslanması onda travma oluşturmaz demek istedim :/
Bi ben bu hissi abartıp ağlayasım olduğunu düşünürdüm. Kardeşime biri kötü davransa çocukluğuma ayna tutulmuş gibi hemen ağlayasım gelir içim bi tuhaf olur.
Dünya, sadece şu şarkının altına yorum atan insanların olduğu bir yer olsaydı hiç de fena olmazdı he ? Umarım sizlerle bir gün bir yerde rehber dinlerken rastlaşırız.
iki yıl önce tek gecede büyüdüm ben. polis araçlarını, ambulansı, itfaiyeyi görünce ailemden kime ne oldu kaygısıyla savaşırken büyüdüm ben. polis bilgi vermedi, dakikalar hiç geçmedi. o kısacık sürede büyüdüm ben. kaldırımda oturup ağlamaktan başka elimden hiçbir şey gelmezken büyüdüm ben. ölümün sarsıcı gerçeğiyle çarpışırken büyüdüm ben. mezarına gidemeyince rüyama girmesi için tanrı’ya yalvardığım gecelerde de büyüdüm ben. ve sonrasında ailemin o kötü yüzüyle karşılaşınca büyüdüm ben. hiç kimseye güvenmiyorum. artık hiç kimse masum gelmiyor, inanın herkes çok acımasız. her ne kadar büyüsem de içimde bir yerlerde oyunbozan küçük bir kız çocuğu var. kimsenin adilce savaşmadığı bu kirli savaş meydanında, elinde oyuncak bebeğiyle yerdeki cesetlere basmadan yürümeye çalışan bir kız çocuğu... ama bilirsiniz işte, oyunlar kuralına göre oynanmalı :) diğerleri öldürdüğü insanları skora dönüştürüp yoluna bakarken ben bu savaşı çoktan kaybettim. meydanda yürüyense bedenimden uçup giden o güzel ruhum.
kendime; iyi ki her şey böyle oldu, iyi ki üzüldün, beklediğin gelmedi, o eve varamadın, sevilmedin, söylenenler iyi ki söylendi, tüm bunlar iyi ki yaşandı. ben seninle gurur duyuyorum. yaptığın, hissettiğin her şey ile. işte bu yüzden iyi ki. ben o yolda kendime vardım. tüm bunlara tepeden baktığımda birçok hayalini gerçekleştirdin aslında. hiç beklemediğin bir yerdesin şu an. o boşlukların, ölüm düşüncelerinin ve ölüm denemelerinin arasında o kadar çok şey başarmışsın ki. binlerce kez teşekkür ederim sana. o kirli düzenin içinde tertemiz kalabildiğin için. hayatın tepetaklak olduğu her an, güzel şeyleri doruklara kadar hissedebilmeyi candan istediğin için, daha iyi olabilmek adına yorulsan da hep bir arayışta olduğun için, bu dünyaya benzemediğin için ve daha sayamadığım birçok şey için teşekkür ederim sana.
Bu şarkıyı gecenin bu saatinde keşfettim.. Arada beğenin la.. Edit : ben sende varmıyım sende yokmuyum diye soruyorsanız yoksunuzdur arkadaşlar , seven insan sevdiğini hissettirir. şarkıdan çıkamıyorsanız onda yoksunuz , saygılar.
Bu nasıl bir şey böyle? Garip hissettiriyor. Yorumlarıyla, kitlesiyle başka bir boyut. İntiharın eşiğinde kendini bulmak gibi. Ölüm gibi. Yaşam gibi. Her şeyin anlamını arama telaşesi gibi. Susmak, çığlık atmak gibi. Her şeyi gözden geçirmek gibi.
@@ateistceylan1460 bazı gerçekler hem seni asla terk etmez hem de canını acıtır. Acılar yokmuş gibi yapamazsın belki. Kaçmak mümkün olmayabilir ama alışabilirsin. Yaşadıkça, tecrübe sahibi oldukça sana iyi geleni keşfedersin ve hayatını bu şekilde yönlendirirsin. Sadece zaman ver kendine. Her şey yoluna girer.
Burası da neresi böyle? 12 yıl önceki bir şarkı, ansızın kenarda belirdi. Yorumlarında ise kalbi kırık on binlerce insan... Herkes burada ne yapıyor? Aralarından bazıları şu an toprağa karışmış. Bazıları ise hayatı yeni yeni keşfetmiş. Çok özel ve kıymetli bir yer. Karşınıza çıkmışsa eğer değerli birisiniz.
burası düşünmekten kafayı yiyen insanların hayattaki herşeyi sorgulayan çevresindeki insanlara zararı olmayan tek zararı kendisine olan insanların yeri kimse halinden memnun değil ama hepsi bu hayatın içine hapsolmuş durumda bir umudun gelip ellerinden tutmasını bekleyen on binlerce insan aynı şey gibi mezarlıktaki bir çiçek gibi birinin gelip sulamasını bekliyor yoksa solup gidecek
ben kitap okurken "okuyayım bitsin" değil de her sahneyi hayal etmeyi, yürürken dümdüz yere bakmayı değil de durup kedi sevmeyi, sağa sola bakarak oyalanmayı seviyorum. rüzgar arkamdan eserken biri ittiriyormuş gibi ileri fırlamayı, kısacık saçlarımın gözümün önüne gelmesini, bir şey yerken o an sadece ben ve o yemek varmış gibi düşünmeyi, günün en iyi anıymış gibi hissedebilmeyi seviyorum. resim çizerken mükemmel olmasa bile "işte bu benim karakterim" demeyi, bir şarkı dinlerken konserdeymiş gibi, sesim çok güzel gibi bağıra bağıra söylemeyi seviyorum. biriyle ortak şakamız olduğunda ve bahsi geçtiğinde o kişinin gözlerine bakarak gülmeyi seviyorum. ben yaşamayı seviyorum da kaygıyı sevmiyorum. yarını ve bugünün sonunu getirme kaygısını... "acaba şöyle dersem ne tepki verir" "acaba şöyle yaparsam kızar mı üzülür mü" demeyi sevmiyorum. hepimiz gibi. ve hayat yeminli galiba bize bu anları durmadan tekrarlatmaya, yani biliyorsunuz ki bir seferle de kalmıyor. hal böyle olunca insan nasıl pozitif kalacağını bilemiyor. ayrıca bize dayatılan tek sorun bu da değil, evet çok iyi biliyorsunuz...
Herkes demiş sen sorguyu bulmazsın ,sorgu seni bulur diye.Cidden de öyle oldu.Şarkının 2ci kere karşıma çıkması oldu bu sefer girip dinledim.Yorumlara dalıp gittim.Bir de baktım yorumları okuyorum ve gözlerim yaşlarla dolu.Kalbimde yer edindi sorgu.Yorumdaki insanların belki de bazıları göçüp gitti bu dünyadan ,bilemeyiz.Ama hepimizin ortak noktası bu şarkı oldu.Bu gün beni bulduğun gün sorgu.Şimdiden kalbimde farklı bir yer edindin.Seni çok sevdim sorgu.. *05.04.2022* -Vay be 2 yıl geçmiş ve sorgu yine karşıma çıktı.Tam zamanında yetişti aslında.Kafam karısık,hisslerim dagılmış şekildeyken buldu beni.Her dinledigimde farklı duygular içerisinde oluyorum. *03.02.2024*
Pencerenin önündeyim Bir İdam Mahkûmunun Son Günü'nü okuyordum sesler duydum, mahalledeki çocukların seslerini. Hayatlarının daha başlarındalar ve dillerinde oynadıkları oyundaki "kurt baba" dolanıyor bir de kahkahaları. Okuduğum kitap ölümün son gününden bahsederken duyduğum sesler yaşamın başlangıcı. Çocuk seslerini duymak en güzel şarkı gibi geliyor bazen,bazen de acı bir ağıt.
"Neden 8 yıl sonra karşıma çıktı?" Sorusundan daha çok "Neden onda bu kadar kaybolmuşken çıktı karşıma?" Sorusu daha çok beynimi kurcalıyor... kendimi sana saklıyorum güzel şarkı.
Turgut Uyar şöyle söylemiş; “Gizlenen, gösterilmeyen, hissettirilmeyen sevginin zerre değeri, kıymeti yok gözümde. Bu duvarda beni çok seviyor olabilir, bilemem”
Tenhalığı seviyorum. Sık görüşülmeyen ama bağı da koparılmayan dostlukları. Sakin mekanları, az rastlanılmayı, kendimle kalmayı, kendimi saklamayı ve de sınırlarımı
" Kimse duymadan ölmeliyim. Ağzımın kenarında Bir parça kan bulunmalı. Beni tanımayanlar , 'Mutlak birini seviyordu' demeliler. Tanıyanlarsa , 'Zavallı , demeli. Çok sefalet çekti.' Fakat hakiki sebep bunlardan hiçbirisi olmamalı. " _~Orhan Veli_
@@yaksklserdardiyeceksiniz3054 intihar eden bir kızın intihar notu sanırım bulamadım ama az çok yorumlaradan anlaşılıyor çok üzücü umarım melek olmamışsındır Mihrimah...
ölebilirim genç yaşımda, henüz yasayamadan ölebilirim. henüz hiçbir şey gerçekleştirmemişken, hayata , kendime bir şey katmamışken ölebilirim hayat bu kadar güzel ve yaşanılası iken.
_Uzun zamandır buradayım. Çok fazla yorum yoktur zaten. Arada gelir dinler giderim. Bir süredir buraya 'acılarını' anlatmaya gelen insanların samimiyetine inanmamaya başladım. Çünkü hemen hemen herkesin yarası aynı yerdendi. Nasıl yaraları ortak olan insanlar birbirlerine bu kadar kötü davranabiliyor diye uzun uzun düşündüm. Nasıl kendilerin yaralarının bu kadar acı verdiğini bildiği halde başlarında yaralar açmakta hiç çekinmiyorlardı. Bu beni hayrete düşürüyordu. Neyse sorgu ne anlatıyorum ki ben? Kendine güzel bak sorgu._
Ama bu samimi bir sorguydu. 😊İnsanların acılarının ortak olması davranışa geçerken de bu korkuları gerçekleştirmelerine neden oluyor. Herkesin acısı da acıtanı da ortak hale gelebiliyor.
ŞARKI 9 MİLYON OLMUŞ ÇÜNKÜ MNA KOYİM. ERGENİ O SU BU SU HEPSİ DOLMUŞ. IG DE STORY NİN BİRİNDE GÖRDÜKTEN SONRA GEÇİP BİR DAHA GEÇTİĞİMDE YİNE SORGU. neyse büyük harf açık kalmış. bu adam için iyi olabilir belki, ama bizim için olmayacak. ya aynı kalite de gelmeyecek şarkıları artık. ya da artık aynı kaliteli gelmeyecek. harbi daha 2 3 sene öncesi en az izlenmeye sahip şarkılarımdandı sorgu. 10 20 k izlenme belki de. millette bir akternatife yöneliş var. ama bunun da içinden geçiyorlar her zaman ki gibi. "güzel acıları" nı ânlatıyorlar. ya da 3 aylık sevgililerine de ithaf etmeye başlarlar. perdenin ardındakilerin de eski şarkıları oldukça hoştu mesela. cidden öyleydi. ne jupiter ile perdenin ardındakiler favorilerimdendi. sonra bir " beni kendinden kurtar" ünlendi. son kaliteli şarkılarındandı sanırım. bilmiyorum. bu şarkıları hem kaliteli bulup hem de her birine bir anlam yükleyip ona göre dinlerdim eskiden. güzel günlerdi. şu an hepsi soluyor sadece
@@soulful2884 3 yıldır bu şarkıyı biliyorum bir aralar oldukça fazla dinlerdim sonra ne oldu bilmiyorum galiba çok fazla dinlediğim için soğudum gibi birşey oldu 1 sene sonra anasayfama düştü o zaman tekrar geldim dinledim tekrar hergün bıkmadan dinlemeye başladım sonra yine soğudum ondan sonra bir baktım takip ettiğim biri paylaşmış storye atmış tabi o zamanlar az dinlendiğini bildiğim için bana bir garip geldi ya kızla aynı müzik zevkindeydik gelim bir tekrar bakim dedim milyon dinlenmeyi geçmiş şarkı bu da artık eskisi gibi tat vermemeye başladı bilmiyorum vallahi söylemek istedim
bu şarkı bir nevi intihardır. her sayfasında birinin veda mektubunu barındıran not defteridir. ölüm sessizliğinin vermiş olduğu kadar huzur verir insana. sen sorguyu değil, sorgu seni bulur. bulduğunda içine çeker ve seni oraya hapseder. yıllardır bu hapishanedeyim ve kaçış yolunu henüz bulamadım. bulan birkaç insan tanıdım ve onlarla da, bir yolunu bulduklarını söyledikten hemen sonra bir daha asla konuşamadım. umarım gittikleri yerde huzurludurlar. derin acılarınızın altında yatan, naif kalplerinize armağan ediyorum. hoşça kalın:)
Geçen günlerde beni hayata bağlayan tek canlının (kedimin) öldüğü rüyasını gördüm üstünden 1-2 gün geçti, instagram reelslerde kolay kolay cover çıkmaz, ilgimi çekecek bir açıklama ile bu şarkıya denk geldim. Sanırım cidden o beni buldu.
Şarkı eşliğinde şarkının dokunduğu hayatları okumak.. şarkıda birşeyler var böyle sanki aynı anda çaresiz umutsuz tükenmiş ayni anda da birşeyler bittiği için huzurlu ama bu huzur üzen bir huzur, acıya alışmak gibi, alışırsın ve artık hissetmezsin ama hâlâ canın yanar
Birisi yoruma " siz bu şarkıyı bulamazsınız o sizi bulur " yazmış. Bu gün otamatik oynat listesinde birden karşıma çıktı en kötü zamanımda sevdiğim insanın kanser olduğunu öğrendiğimden 1 saat sonra sanırım bu şarkı herkesi en uç noktasında ansızın yakalayacak...
ben de hangi şarkı olduğunu hatırlamıyorum o şarkıda buraya yorum yapan birinin yorumundan buraya da yorum yaptığını öğrendim ve aşırı garip bir şekilde burdayım ben mi şarkıyı buldum o mu beni buldu bilmiyorum
Yalnızlığın dibine vurmuş vaziyetteyim şu an kaç yaşına geldim hala gizli gizli köşelerde ağlıyorum sanki hıçkıra hıçkıra bağıra bağıra ağlasam rahatlayacağım.Çok yoruldum ben düşünmekten,kendimden çok başkalarını düşünmekten ama beni kimsenin düşünmemesinden kalp kırmamaya çalışırken paramparça olmaktan yoruldum işte.Yarım bırakılmaktan beni anlamamalarından yoruldum ne kadar bağırsamda duymamalarından bana sağır olmalarından yoruldum hep bir çabalama halinde olmaktan yalanlardan,sahte sevgilerden,gelecek kaygısından daha birçok şeyden...
İyi geceler Sorgu, iyi geceler ruhu ölü insanlar, iyi geceler bir çok insanın hayat hikayeleri, iyi geceler söylemek isteyip asla söyleyemediğimiz ve söyleyemeyeceğimiz sözler, iyi geceler güzel kalpli insanlar, son olarak.. iyi uykular Burçin.
Yorumların çoğunu sarkiyi basa sarip sarip dinlerken okudum . Bu şarkı benim için özelse, şarkının kendisi kadar yorumlardaki insanlardan da kaynaklı, onların anıları, yaşanmışlıkları bende yer edinmiş, dinlerken aklımda dönüyor her biri.
“ İntihar etmedim ama defalarca kez suratımı astım karşında. Bir kere bile anlamadın çaresizliğimi.” Biliyorsun ki intiharların en sık meydana geldiği saat, sabah beş civarıdır.
annemin onundeyim, gozlerim aglamaktan feci kizarmis, ne kadar yorgun oldgumu aynaya baktigimda farkettim, ama o etmedi ,daha dogrusu edemedi.Belki de tek istegim birinin bana yardim etmesi, kendime edemiyorum cunku.Ama olmuyor , herkes cok bencil.
Sadece ne izlesem diye dolanıyordum ve karşıma bu şarkı çıktı yani geldi ve buldu beni. Şimdi şarkıyla birlikte anılarınızı okuyorum ve bence hepsi çok değerli. Daha fazla şey söylemek isterdim ama ne gerek var ki sadece anılarınızı okumalıyım.
sorgu dinleyip intihar düşünmeyin. sanat öldürmez yaşatır. var olmanın yükünü ancak sanat hafifletebilir. dinleyip bunalmayın, ağırlaşmayın, derin fikirlere gömülmeyin. ruhunuzu inceltin, özünüzü duyumsayın. sanat var olmuş tüm buhranlı ruhlar için, bizler için.
Hayır sanat insanın içinde kendinin bile unuttuğu düşünceleri ve hisleri aniden hiç beklemediği bi zamanda karşısına çıkarır ve bazı insanların bu hisleri insanı intihara sürükler
Otobüs durağına daha yeni gelmişken kalabalık olmayan bir otobüsün hemen gelmesi beni mutlu ediyor. Mutluluğu ve şansı minik olaylarda arayınca sevincim daha da artıyor.
Arkadaşlar bir kaç gündür hatta haftalardır geceleri burda takılıyorum burası bataklık yorumlar ve şarkı insanı öyle bir yere çekiyor ki içimizde derinlerde ki en hassas en kırgın en acımasız duygularımızı gün yüzüne çıkarıyor
Yorumu görünce beğenir misiniz. Şarkının içimde uyandırdığı hissi kaybetmek istemiyorum ama asıl soru şu: hiç hissetmediğim bu hissi bana nasıl hissettiriyor
Asıl yaşımın kaç olduğu önemsizmiş gibi geliyor. Bir sabah uyandığımda 9 yaşındaki çocuğun heyecanıyla açılıyor gözlerim. Bir sabah uyandığımdaysa 45 yaşındaki bir kadının ayna karşısına geçip zamanın yüzünden götürdüklerini gördüğü anın hüznü çöküyor omuzlarıma. Bir gece 17 yaşında ki genç bir erkeğin sevdiği kızla ilk buluşmasından dönmüş gibi, içi içine sığmayarak kapanıyor gözlerim. Ben umutla sabahı beklerken, o gece yine bir değişimin arafında olduğumun farkında değilmişim gibi davranıyorum. Başka bir gece gözlerimi kapayamıyorum. Bir daha güneş doğmayacak, doğsa bile ısıtmayacaktı içimi eskisi gibi. O gece tam da 89 yaşındaymışım gibi hissediyordum. Sevdiğim herkesin beni bırakmak zorunda kaldığı bir dünyada hala nefes alabiliyordum. Yaşadığım bu yıllar bir cezaymış gibi, bir 89 yıl daha yaşayacakmışım gibi, herşeyim elimden alınmış geriye sadece acı hatıralarımla dolu zihnim kalmış gibi, tanrı bile benden umudunu kesmiş gibi..
“ Çipil çipil gözleriyle gülen kız...” Edebiyatın ışığı yüreğini aydınlatırken dünya anlamsızlığın acısıyla bir an da karardı. Orada da ruhun “ Çipil çipil gülsün.”
"Herkesin ne olursa olsun hayatta kalmak için savaşım verdiği bir dünyada, ölmeye karar verenleri anlamak kolay mı?" Paulo Coelho - Veronika Ölmek İstiyor
yılbaşı şerefine motoruma tekrardan kavuşabildim. ilk kez asfaltla bi bütün olmak istemeden sürdüm. yine yüksek hızlardaydım. hız sonumu getirecek. ya da derin denizler. mühim değil. ancak şimdi masa başına geçebildim. “ve daha fazlası için çalışacak kadar disiplinli olmalısın” ocak 2. 00.35
"Ağlıyorsa neden diye sorma, sarıl. Canı yanıyorsa neden diye sorma, sarıl. Düştüyse kaldırma, yanına oturma, elini uzat, ayakta bekle, elini tutup kalksın, sarıl. Kayıp mı etti? Yenisini alma, bul. Baktığı yer de ol, gitme. Uzağında mı yürüyor? Adımlarını say, küçük bir çocuk gibi ama kollama bırak düşsün, dizilerinden öp. Sevgi zor mu? Çok basit. Seviyor mu? Çok sev, ne eksilir? Ayakta mı duruyor? Gölgesi ol. Oturuyor mu? Yanında ol. Saçları mı dökülüyor? Öp. Uçurtma uçur, uçurumdan değil, rüzgârla. Özgür mü? Kartal ol. Korkak mı? Karanlık ol. Çekingen mi? Ateş ol. İnanmıyor mu? Kitap oku, konuş. Güvenmiyor mu? Yanında dur, kırmızı ışıkta geçersin. Duvarları mı var? Yıkma, etrafından dolan zaten güçlü değil, neden yıkasın? Kendine giriş sağla, o duvalar bile sana özel olsun. Değiştirme, kendine göre biçimlendirme, kabul et. Fedakarlık yap, heba olma. Yıkma, inşa et. Toplama ulan, inşa et! Toz tanesinden kale yaparsın, su birikintisinden okyanus."
eskiden şarkıyı her dinlediğimde boğazım düğümlenirdi şiddet etkisi yaratırdı dinlemekten kaçardım şimdiyse öylece duruyorum ifadesiz. sanırım bu bir son dostlar.
Uzun süredir dinlemiyordum her dinlediğimde senin yaşadıklarını yaşıyorum diye değiştiğimi farkettim bu şarkıyla artık sadece melodisi güzel geliyor :’)
@Eda Nur Varılmaz hala bir parçam bırakamadı eskisi gibi acıtmasa da bir şeyler hissettiriyor şarkı tıpkı hayatta hala yaşamaya değer şeylerin olduğu gibi
Bir evde iki şey vardır: -Evin içerisinde, kendini soyutlayarak kulaklıkla son ses müzik dinlemek. -Evin içerisinde kulaklığın tekini hiç takmamak. Çünkü birisi sessizliği istemekse, diğeri oluşan sessizlikten korkmaktır.
Burçin ben yine burdayım ama korkma senin kadar cesur değilim intihar etmek için. Hem senden sonra intihar bile etmek istemiyor insan, sırf sana özel kalsın diye. Biliyorum o çipil çipil gözlerinle bakıyorsun bize. Bak görüyor musun ne kadar sevenin var. İyi ki vardın Burçin. '02.44
Herhangi bir şarkının altında yorumları okurken; hiç tanımadığım, sesini hiç duymadığım hiç görmediğim insanları seviyorum. Onların o masum ve saf hikayelerini seviyorum. Umarım bir gün yeniden tekrar başka bir diyarda karşılaşırsınız.
Ölümü hatırlatıyor bu şarkı bana. Bir gün ölecek olmak tuhaf hissettiriyor insana, bir o kadar gerçek ve bir o kadar da rüya.. mesela bir daha asla sevdiğim şarkıyı dinleyememek, resim yapamamak, kitap okuyamamak. İnsanlar mı ? Onlar benim hayatıma hiç uğramadılar ki :) bu yüzden şarkılara, kitaplara, ruhumu yansıttığım resimlere bağlandım ben hep onlarla dertleştim. Kitap karakterleri için ağladım ben. Resimlerime iltifat ettim. Ama hiç bir insanın hayali olmadım ben hiç bir insanda olmadım.. hiç bir insana " sende var mıyım, sen de yok muyum" dedirtmedim..
Bu gece bi intihar haberi duyunca geldim. Simdi herkes hastanede. Annesi babası şehir dısında buraya gelmeye çalısıyorlar. Gencecik bi kız. O kadar okuyup savcı olmuş. Kim bilir ne yaşadı da sıktı kafasına. Seni de unutmayacağız "Savcı Hanım". Hep böyle derdi herkes ona. Belki bu şarkıyı hiç dinlemedin ama ben bu şarkıyı senin şarkın yaptım. Burçin'le birlikte huzur içinde yat Özgür... 24 mart 2021
@@ruya3732 esas yorumu yorumlarda bulabilirsin... kocaeli de bir kız vardı dershaneden sınıf arkadaşım 4 -5 sene önce 'Burçin'. şiirler ezberletirdi bana. edebiyat ortak noktamızdı. etütlerde test çözmez şiir ezberlerdik. bilgisi benden çok çok fazlaydı babası askeriyede üst rütbeli bir şey, annesiyse edebiyat öğretmeniydi. bilgi kaynağı annesiydi sanıyorum. burçin anlatırdı hiç sıkılmadan bildiklerini, sevdiği yazar ve şairleri. sanki yazarmış gibi konuşurdu hep. yanıma gelip 'bakışlar arasında o çipili çipili gözlerini kocaman açan kız yine esas oğlanın yanına geldi. oğlan yine sessiz, acaba bitmeyen kelime orucu mu tutuyor? falan derdi gülerdi zamanının ötesinde bir kızdı yani. aynı zamanda dünyanın en tatlı gülen kızıydı. bana bakmaz diye hiç ona alıcı gözüyle bakmadım hiç de yakın arkadaşım olsun istemedim, sınıftakiler ona sarkıyormuşum gibi düşünürler diye ergenlik işte. oysa herkesle samimiydi Burçin çok güleçti. Bir gün okul çıkışı etüt de bu şarkıyı dinletmişti bana intihar şarkısı sanki dedi bana kulaklıklarını verip kantine gidip geldi çokoprens almıştı yine müdavimiydi. devamında bir kaç bir şey daha söylemişti şarkıyla ilgili ama hatırlayamıyorum ne yazık ki. dershane bitti istanbulu kazandı gitti. istanbulu kazanıp gittiğini bile yıllar sonra öğrendim. hiç merak etmedim kimseye de sormadım onca zaman. - bu senenin ocak ayında bir kaç arkadaşımla sahil de kafe de oturuyorduk.hasbihalden sonra herkes evine dağılıyordu. beyza ile ben aynı sitede oturuyordum ve site biraz uzaktaydı abisini çağırdı arabayla eve dönecektik. biraz bekledikten sonra abisi geldi eve doğru gidiyoruz beni jandarmaya yakın olan durakta indirecekti o durağa 3-5 dk kala beyzanın telefonu çaldı. bir arkadaşı burçinin ölüm haberini vermeye aramış. beyza ağlamaya başladı abisi arabayı durdurdu. ne oldu dedik ama bize cevap vermiyor hüngür hüngür ağlıyordu. arkadaşım ölmüş dedi. heceleyerek kim dedim burçin dedi soyadını sordum cevabı bilmek istemeyerek. abisine hadi ne duruyorsun sürsene arabayı dedi abisi ineceğim durağa yaklaştı hadi hazırlan in çabukca dedi inmeyecem dedim beyzayla arkada ağlayarak istanbula varana dek ağladık. - istanbulda gasilhanede burçinin suratının güldüğünü beraber gördük o içimizi rahatlattı ama bıraktığı not ve intiharı bizi tam anlamıyla yıktı biliyor musunuz intihar ettiği gün odasında çokoprens vardı. bize bilgisayarını kurcalama fırsatı vermediler ama eminim ki ya video geçmişinde ya da müzikleri arasında ya da mp4 ünde bu 'rehber-sorgu' vardı ve bu şarkıyı dinleyerek intihar etti. yemin bile edebilirim çok eminim. bu arada bu intihar gazete ve haber bültenlerinde çıktı o yüzden gerçek ismini değilde burçini kullandım intihar notu medyayla ve bizle paylaşılmadı. aile ve polis biliyor bir tek notu. ama babası yüzünden intihar ettiğini düşünüyor herkes çünkü çok baskıcı ve otoritermiş. askeri disiplin işte geçen öğrendiğimize göre notta da şöyle yazıyormuş. 'baba keşke emir kipini kendinde de kullanabilsen ve artık emir vermeyi kessen' ben şimdi burçinin neden lisede bu kadar edebiyat sevdiğini anlıyorum. babasının şiddetinden kaçıp odasında kitaplara sarılıyordu kesin o otoriteye karşı çıkışı annesinin anlattığı güzel hikayelerde saklıydı bundan çok okuyor çok hikaye anlatıyordu. bundan da adım kadar eminim. burçin seni çok seviyoruz. beyzayla arkadaşlığımız hala devam ediyor. çokoprens yemiyor ve rehber dinlemiyoruz. (özel günler dışında) ve biliyorsun ki bugün çok özel bir gün. bu yazıyı beyzayla beraber sana doğum günü hediyesi olarak yazdık. keşke yanımızda olsan keşke hep gülüp 'esas kız çipil çipil gözleriyle gülüyordu' desen. seni hep iyi hatırlayacaz. şiirlerinde hala ezberimde ablamın yanındaysan ona da selam söyle ikiniz benim için çok değerlisiniz.
Kürk Mantolu Madonna kitabından: _Eğleniyorlardı. Yaşıyorlardı. Ve ben, kafamın içine ve yalnız kendi ruhuma kapanmakla onların üstünde değil, altında bulunduğumu anlıyordum. Şimdiye kadar zannettiğim gibi, kitleden ayrılmanın bir hususiyet, bir fazlalık değil, bir sakatlık demek olduğunu hissediyordum. Bu insanlar dünyada nasıl yaşamak istiyorlarsa yaşıyorlar, vazifelerini yapıyorlar, hayata bir şeyler ilave ediyorlardı. Ben neydim? Ruhum bir ağaç kurdu gibi beni kemirmekten başka ne yapıyordu? Her hareketin bir manası vardı hayatta. İlk bakışta göze görünmeyen bir manası. Ben ise, dingilden fırlayarak boşta yuvarlanan bir araba tekerleği gibi sallanıyor ve bu halimden kendime imtiyazlar çıkarmaya çalışıyordum. Muhakkak ki dünyanın en lüzumsuz adamıydım. Hayat beni kaybetmekle hiçbir şey ziyan etmeyecekti. Hiç kimsenin benden bir şey beklediği ve benim hiç kimseden bir şey beklediğim yoktu._
@kurabiyeelif kurabiyeelifcim, 4 yıl önce okumuştum bu kitabı. Ara ara karıştırmaya devam ettim ve dün akşam baştan 3. kez okudum. Ve ilk defa anladım bu kitaba beni hapseden şeyi. Ben Raif Efendi'nin çekingen ürkek tavrının, bunaltılı ruh halinin ta kendisiyim. İcimde aynı onun gibi gerçeklikten kopuk hayalci bir insan yaşatıyorum. Sanırım hepimiz biraz Raif efendi gibi hassas ruhlu, zaman zaman maria puder gibi cüretkarız.
Videonun yorumlarını okuyunca genellikle gençleri görürsünüz. Yada gençlik anılarını. Bazen düşünüyorum, benim böyle sonu kötü biten bir hikayem olmadı. Olmasını da istemezdim gerçi ama aklıma takılan şu oldu. Ben de bu şarkıyı derinlerde hissediyorum. Boğazım düğümleniyor dinlerken. Birçok yorumda şarkının ölümü hatırlattığını yazıyoruz. Belki de içimizde ölüp tükenen şeylerin yerini bu şarkı dolduruyordur. Belki hepimizin içinde Burçin vardı. Bunun sebebi türk gençleri olarak fazla yorulmamız mı? Fazla sorumluluk mu biniyor üzerimize? Korkuyor muyuz? Çünkü ben gerçekten korkuyorum.
Bunun sebebi ergenlik. Tüm ülkelerde ki insanların ergenlik dönemlerinde bu tür düşünceler oluşuyor. Biraz olgunlaşınca ölümün normal bir şey olduğunu anlıyorsun.
@@bosgezeninboskalfas7841 asıl olay ergenlik değil bence bu yaşlarda bu kadar sorumluluk bu kadar yük ağır geliyor gelecek kaygısı geçmiş yaşantılar ergenlik ülke durumu aslında birçok etken var bu durumda olmamızın.
hayatı tam olarak çözme gençlik yıllarına denk geliyor ve insanların aptal davranışlarını görmek üzüyor değiştiricem ulan diyosun fiile geçince seni deli sanıyorlar ve dışlıyorlar gençlerde artık burası yaşancak bir yer değil fikrine yoğunlaşıyorlar
bazılarımızın dertleri, acilari ortak. biseyler paylaşıyoruz her bir satırda seruvenimizin izlerinden. umutlu insanlar gorunce cok mutlu oluyorum. güneşi seven, ruzgari hissetmeyi seven, erkenden başlayan gune , dans edip şarkılar söyleyen keyifle, gulmeyi bilen, bilmese de öğrenen ve seven. hayat bana her seye ragmen yaşamaya deger oldugunu ogretiyor. kitaplari daha cok seviyor, degerli oldugumu hissediyor ve kendimle mutlu olabiliyorum. güzel günler beklesin bizleri💐
Bu şarkıyı sen bulamazsın. Eğer isterse o seni bulur.
çok doğru...
Buldu beni
Şu an buldu
Kaç gündür öneriliyor bakim bari
Buldu beni
Her açtığımda en üstteki yorumu okuyup ağlıyorum.Umarım hala orada bir yerlerde çipil çipil gözlerinle esas oğlana bakıyorsundur.Dünya fazla kötü bir yer.
akiwyo en üstteki yorum ne ki
kocaelide bir kız vardı ile başlayan yorumdan bahsetmiş burçinin hikayesi
@@nulyw burçinin hikayesi :(
minik suriyeli okudum ve üzüldüm :( mekanın cennet olsun çipil çipil gülen kız
Artık şarkı daha fazla anlam kazanıyor.
yorum attigim ilk sarki. yillar sonra belki herhangi birininin yorumumu begenme bildirimiyle buraya gelecegim ve yasadigim su zamanlari hatirlayacagim. -hatirlamak isteyecegim turden olmasa da- umarim buraya dondugumde her sey yolundadir. ve kendime not umarim bu sarkiyi kolay kolay unutmazsin. o seni unutmayacaktir.
Gel sende gel dinle bir kere daha...
@@b37373 sende gel bakim
@@eraysahin1104 gel lan buraya geri. daha yeni gitmişsin ama olsun
@@mustafaveigar3238 hop kardeşim nereye c'mon seni de şöyle alalım
@@gogo35667 20 saniye olmuş ama çabuk geri dön
insanlar nasıl bu kadar enerjik ve mutlu olabiliyorlar.Nasıl sıradan sohbetlerin içine dalıp keyif alabliyorlar.Nasıl hayatın akışında süzülebiliyorlar.
Başlarda bi yorum vardı mahvetti beni intihar eden Burçin... bir de şöyle bir yorum gördüm bu şarkıyı sen bulmazsın o gelip seni bulur. Sahiden öyle oldu. Bu gün abimin ölüm yıldönümü ailemizin asla iyileşmeyen yarası şu ki ölen abimi diğer abim kazara öldürdü. Bir kaza.. büyük abim arabayla çarptı küçük abime. Gece alkol almış arabayla eve dönerken karşı kaldırıma yürüyen küçük abime çarpıyor, olay böyle yaşanmış yani.. daha doğrusu anlatılan söylenen bu. Kaza yerinde kaybetmişiz abimi. Kazayı yapan abimi de cenazeden sonra bir daha hiç görmedim. İçim ne çok acıyor bir bilseniz. Aynı gün içinde iki kardeşimi canımı kanımı iki abimi birden kaybettim. Geride darmadağın bir aile var. Yıllar geçsede acı dinmiyor maalesef. Şarkı içimden geçenleri anlatmam için söyleniyormuş gibi geldi bi an. kaybolan abimi çok merak ediyorum yıllardır ulaşamıyoruz bazen acaba intihar mı etti diye düşünüyorum. İşte bu düşünce mahvediyor beni...annem bir oğlunu toprağa verince diğer oğlunu da kaybedince birkaç yıl psikolojik tedavi gördü. Bu süreçte Fotoğraflar onu çok yıpratıyordu diye babam fotoğrafları yok etti ben inanmıyorum ama yaktığını söyledi bize. Şimdi iki abimin de yüzü silik bir hatıra zihnimde. Şarkı eşliğinde birkaç hatıra canlanıyor aklımda yüzümü gülümsetiyor. abicim kimse seni suçlamıyor dön artık evine.
Sen bir gün dönersin diye annem evden taşınmıyor. Bizi burda bulamazsa tekrar kaybolur diyor. Dön abi ... evine dön...
Rojda K. Yalnız olmadığımı hissettim. bu garip bir şekilde iyi geldi
@@lodosheran1858 yalnız değilsiniz ve iyi ki varsınız.. kocaman sarılmak istiyorum size
Aga yemin ederim gözlerim doldu ya inşallah en kısa sürede kaybolan abine kavuşursun senin için her şeyin en iyisi olması dileğiyle, sevgiler😔
Bu çok ağır...
Bu yorum çok etkilidi beni umarım abin geri döner .
_"Bakışlar arasında o çipili çipili gözlerini kocaman açan kız yine esas oğlanın yanına geldi. Oğlan yine sessiz , acaba bitmeyen kelime orucu mu tutuyor?"_
En üstteki yorumdan alıntı
@@yagmurboyrazoglu5618 yorum silinmiş mii
@@zehra-vd5hg dün gece yorum vardı. şimdi bende göremiyorum sildiler mi acaba?
@@minaozn silinmiş yaaa
zeh ra ben yeni okudum silinmemiss
Burayı geç keşfettim ve bir buluşma yapmak amaçlı bütün herkesin yorumunu beğendim ki çoğu kişi aynı anda aynı hisleri yaşasın. Lütfen bu yorumu görünce beğenir misin? Bende sık sık uğramak istiyorum buralara. Çünkü bu dünyayı daha erken farketmemenin verdiği kızgınlık beni şuan bitiriyor.
gel
Gel emmioli
Gel de birlikte dinleyelim...
Kos gell
artik yasama hevesim yok
Bu şarkıyı keşfedeli kaç yıl oldu bilmiyorum. Normalde şarkıların hikayesini bilmeyi ve araştırmayı severim ancak bu şarkı tamamen benim hikayem gibi. Ne yaşım ne de yaşadıklarım çok büyük değil ama hissettiklerim çok büyük. Hisler, bir insanı öldürebilecek düzeye gelebiliyormuş. Ben buraya hayatıma dair güzel bir haber vermeye geldim. Artık bjr youtube videosunun altına yorum yazabiliyorum. Ne kadar basit gibi görünüyor değil mi, oysa ben sadece birkaç ay öncesinde yapamıyordum. Uzun zaman sonra kendime varolduğumu hissediyorum. Bu o kadar düşük bir hissiyatki her an kaybolacak gibi. Kimse için değil yalnızca kendim için buradayım. Kimse için değil yalnızca kendim için varoldum ben bugün. Yaşamak, ağır bir zelzelenin altında kalmak gibi. Ben kendimi hapsettiğim kafesten kurtaracağım ve bunu kimse değil kendim için ben yapacağım. Benim hayatım değerli, değerli olmak zorunda.
her geldigimde bu sarkiyi dinlerken o uzun hüzünlü yorumu okuyup aglamaya basliyorum mekanı cennet olsun
ben de aynı durumdayım çok farklı burası
Artık ben de sanırım...
her dinlediğimde o hikayeyi hatırlıyorum.
Sizinle hem ismimiz hem soyismimiz hem de eylemimiz aynı :')
Ben de öyleyim
"otogarlar düğün salonlarından daha samimi sarılmalar görmüştür ve hastane duvarları camilerden daha çok dua duymuştur"
Sen...
@@benbeyzx :")
En üstünü de başa gelmeden kıymet bilmek
"iki kişinin birbirini en çok kaybetme ihtimali olduğu yerlerdir otogarlar ve hastaneler"
Cahit Zarifoğlunun sözüydü sanırım
“elbette bir bardağı taşıran damlalar oluyor. ama taşan bardakta bir kaç damlayı sorumlu tutmak, tüm taşmayı onlara bağlamak doğru gelmiyor bana.” - Mehmet Pişkin
Mehmet Pişkin...💕
@@endoplazmikretikulum1575 :’)
Zeeeynep ağlattın be
@@deadmeyc3972 ağla usta ağla yaşam belirtisidir
26 Aralık 2024.
Şimdi aylar sonra ilk defa bu şarkıyı başka birini severken dinliyorum. Sadece varlığı bile beni mutlu eden, gözlerine çekilip durduğum birini severken. Önceki yaramın izleri bile silindi artık. Zaman her şeyi iyileştirir derlerdi de inanmazdım. Ne kadar süre geçerse geçsin,ister 3 ay ister 3 yıl. Unutulmayacak insan,aşılmayacak sorun yokmuş. Yaramı 2024'te bırakıyorum ve 2025'e girerken birinden bahsetmek istiyorum. Burası bir nevi benim günlüğüm çünkü. Biri var. Varlığının nasıl hissettirdiğini hiç bilmediğim hâlde yokluğu canımı yakan biri var. Böyle karşımda otursun sadece gözlerine bakayım istediğim biri. Gülüşü içimdeki ölmüş her şeyi dirilten biri. Sen nasıl geldin nerden geldin benim hayatıma bilmiyorum. Tek bildiğim şimdiye kadar çektiğim tüm acılarımı, rabbimin senin gelişinle sildiği. İyi ki geldin.
Allah ayırmasın hep bu neşen devam eder inşallah mutluluklar diliyorum :)
az önce okudum bir yerde ''lütfen nasıl hissettiklerini ifade etmekte zorlananlara karşı sabırlı olun. çünkü bu insanların çoğu ne söylerlerse söylesinler ya da nasıl söylerlerse söylesinler, söylediklerinin duyulmadığı ortamda büyüdüler. kendinlerini güvende hissetmeyi ve hissettiklerini paylaşmayı bıraktılar. bunları tekrardan kazanmaları için onlara sabır gösterin.'' umarım anlarsın. belki bir gün.
umarım bu doğrudur
Nereden alıntı?
Bu şarkıyı ne zaman açsam en baştaki çipil çipil gözlü Burçin ve lise yıllarımdaki arkadaşım gelir aklıma. Adı Özgür. Onu sadece lisenin başlangıcından 2 yıl tanıyabildim. Her türlü sıkıntımı, saçmalıklarımı büyük bir dikkatle dinlerdi hep. Bunu nasıl başarıyordu bilmiyorum. Çok güzel gözleri vardı, gözlerine ne zaman iltifat etsem her zaman utanıp konuyu değiştirirdi. Sanırım şimdiye kadar ailesi de dahi onu sevmemişti, sevmesini bilememişlerdi. Halbuki onda yaşamın tüm güzellikleri mevcuttu. Okulda hep pozitif bir çocuktu, herkesi güldürmesini bilirdi. 10. sınıfın birinci döneminin karne gününde onu son görüşüm oldu. 5 gün sonra intihar ettiği haberi geldi. Duyunca nefes alamadım. Nasıl kıyardı kendine, üstelik bir şey de yoktu ortada! Meğersem o güzel gözleri yardım çığlıkları atıyordu ama görmemişim. Kendime çok kızdım ama aynı şekilde ona da kızdım. Beni, bizleri düşunmedi mi? Sonradan öğrendim ailesin Özgür' e ne sevgisi ne saygısı varmış üstüne üstlük o yaştaki çocuğu dövüyormuş babası. Özür dilerim Özgür, çok özür dilerim. Gözlerindeki acıyı göremediğim için. Keşke koridorda seni son gördüğüm zaman sımsıkı sarılabilseydim, şimdiye kadar ailenin sana vermediği sevgiyi verebilseydim sana. Umarım şimdi ruhun öbür dünyada kendi ismin gibi özgürdür ve ailenden alamadığın sevgiyi görüyorsundur. Seni hiç unutmayacağım. Sevdiklerinize sarılın kim bilir belki de hiç olmadığı kadar ihtiyaçları vardır buna.
Ah be sorgu, ah be burçin ve son olarak sana da ahımız olsun özgür ne çok acıya eşik oldunuz. Buluşma yeri şaşmadı her dert gibi her acıda olduğu gibi yine burada üzülüp dışarıda mutlu gözükeceğiz.
İlk kez böyle bir yorum yapıyorum. Çekinmeden, saklanmadan bu şarkı kadar çıplak hislerimle. Sene 2012, daha yılın ilk günleri. Doğum gününe az kalmış. Bu şarkıyı dinliyoruz birlikte ve sen yapmak istediğin onlarca hayali sıralıyorsun yine. Annem ve babamın kendi dertlerine bu kadar sarıldığı, kendi hayatlarına sadece öfke duyduğu o anlarda tutunacak başka bir şey arıyorum. Tek istediğim altında bir şey aramadığım sakin ve iyimser sözler duymak. Ortada kalmamak. Seçim yapmamak. Sen varsın, seninle varım. Heyecanlısın, konuşurken hafifliyorum. Sen pelteksin, her kelimeni tatlı tatlı dinliyorum. Benden bir yaş büyük olmanın avantajlarını anlatıyorsun. Çok güzel kokuyorsun. Yeni keşfettiğin şeyleri bana öğretiyorsun. Hiç kızmıyorsun, hiç küsmüyorsun. Sadece seviyorsun. Sonra sonra başlıyor baş ağrıların ve bir daha geçmiyor. Sadece 1 ay. Kıvırcık saçlarının bir kısmını kesiyorlar, çirkin miyim diye düşünüyorsun. Halbuki o esmer teninle hep çok güzelsin. Bir an beni tutmayı bırakıyorsun. Elimden gelen hiç bir şey yok. Hiç bir şey. Yeni öğrendiğim bu duyguları seninle öğrenmek yerine senden öğreniyorum. Umutlarla dolu bu arkadaşlığın böyle bitmesi anlamsız geliyor. Tarih 27 Ocak 2012, sabah 6. Senenin ilk karı düşüyor yerlere. Bahçede titriyorum, telefonun ucunda diğerleri. Tuğba gitti diyorlar. Melek oldu.
Ve ben, seni tanımama rağmen, kararan gökyüzünü izlemenin verdiği tuhaf hisse eklenen ağırlıkla oturuyorum.Gözlerim doluyor gibi, duygularla ve hissizlikle.Melek oluyor, gökyüzü oluyor.Orada hiç tanımadığım Tuğbayı izliyorum.
Saint Agnes bu bir kitap mı?
Sorgu'yu hiç kimseye ithaf etmeyeceğim. O sadece bana özel. Benim ruhuma, düşüncelerime, zihnime özel. Acılarımın ve sevinçlerimin ortak noktası. Sorgumu hiçbir insanla bağdaştırmayacağım ki o insan gittiğinde sorgu da gitmesin.
Burçin, seni hiçbirimiz tanımadık ama hepimiz seni çok sevdik. Umarım olduğun yerde mutlusundur.
Özgüvensiz hissetmeme neden olan bir özelliğime iltifat edildiğinde insanlar o yönümü çirkin bulduğu için moral vermeye çalışıyor gibi hissediyorum.
Keşke ben olmasam bu :(
doğru hissediyorsun veya belki de abartıyorsundur. her halükarda o insanları sev ama.
Ben de
aynı hissediyorum
Yaşadığım şeyi öyle güzel satırlara sığdırmışsınki şok oldum..
_"Babam, 'Görürsünüz, adam olmayacak bu çocuk.' derdi, konuşmazdım. Sevinirdim. Babam adamsa, ben olmayacaktım."_
:')
:/
@Sümeyye`
Benim için yazılmış sanki
:”)
sabırsızlıkla hızlandırarak izlediğim videoların aksine seninle yavaş yavaş, tekrar tekrar besliyorum boşluğumu. Saliselik günlerim, göz kırpışı kadar umarsız yıllarım olmaya başladı. ben mi büyüdüm, zaman mı küçüldü bilmiyorum sorgu. zihnim her gün kaçtığı o yükün günlere bölünen halinin toplamıyla boğuşuyor şimdilerde. bu kez hayat ağır sorgu. mış gibi yapmaya yer kalmadı. yaklaşık 30 saat sonra yıl 25 olacak. 20 yaşına fırlatılmış gibiyim. 17 tek hissettiğim yaştı, sonrası yer edinemedi hafızamda. bu kez daha farklıyım sorgu. bir şeyleri değşştirebilecek kadar farklı.
"Ben dünyadan ziyade kafamın içinde yaşayan bir insanım."
Sabahattin Ali - Kürk Mantolu Madonna
Bu kitabı okuyan herkes ister istemez ilgimi çekerdi eskiden. Aradan 4 yıl geçti şimdi sadece bu cümle anlamını koruyor benim için, birde kitabın içindeki mektup. Uzun süredir Kürk Mantolu Madonna'yı hatırlamıyordum. Teşekkür ederim.
Uzun zamandır en sevdiğim cümle. Burda bu şarkıda karşılaşmak gülümsetti :)
Yine sen
Şarkının çok tuhaf bi hissi var... Hele şu yorumlarla birlikte dinlemek.
Her şarkının altında böyle insanlar olmaz değerini bil.
Sen bide Müslüm babanın şarkılarının yorumlarini oku da ondan sonra bak bakalim hangisiymis
çipil çipil gülen kızdan istiyorum...
evet çok garip bir his
ölüyor gibi hissettiriyor
Bir zamanlar yorumlardaki arkadaşlardan biri olarak, sizlerin hissettiklerinizi hisseden biri olarak içimi dökmek istiyorum. Bundan 6 yıl önce çok kötü bir durumdaydım. Yataktan kalkamıyordum. Günlerce banyo yapmıyor, kimseyle konuşmuyor, sürekli ölme isteği içerisindeydim. Kollarımı dahi kaldıramıyordum yatakta iken. Bu şekilde aylarca kendimi yiyip bitirdim. En son dayanamayarak odadaki 60’a yakın depresanı içerek uyudum. Kimseye içtiğimden bahsetmedim çünkü gerçekten ölmek istiyordum ve sabaha öleceğimden emindim. Huzur içerisinde uyudum. Sonrasında sabah olmuştu ve gözlerimi açtım. Aradan saatler geçmişti. Öldüm herhalde diye düşündüm çok garipti. Ayağa kalkıp aynaya baktım, yüzüm mosmor kesilmişti. Kafamı hissetmiyordum, uyuşuktu. Korktum, ölmeyeceğim ve sakat kalacağım diye. Hemen evdekilere durumu anlattım, yardım edin dedim. Sonrasında hastanede yoğun bakımda yattım. Çıktığımda ise kendime kızıyordum. Ölemedin bir de üzerine kendini rezil ettin diyordum. Her gece Allah’a yalvarıyordum. Nolur canımı al, nolur canımı al. Aradan 2 yıl geçtikten sonra kanser olduğumu öğrendim. Başlarda umursamadım. Ama kemoterapi almaya başlayınca o acı ile düşüncelerim tam tersine evrildi. Su bile içemiyordum içtiğim zaman direkt kusuyordum. Artık her gece Allah’ım nolur beni iyileştir, bana o eski dertlerimi geri ver ama bu acıdan beni kurtar diye dua ediyordum. Duamı kabul etti, çok şükür iyileştim. Yaşım bu sıkıntılar yüzünden çok geçmişti. Ama kanserden sonra içimde öyle bir yaşama isteği büründü ki, yeniden üniversite sınavına hazırlandım. İlk 1000 içerisine girip hayal ettiğim yere yerleştim. Şimdi ise o günlere gülümseyerek bakar vaziyette hayatımı mutlu bir şekilde yaşıyorum.
İşte bu hayatımı kimselere anlatmadım, anlatamam. Çünkü insanlar fıtrat gereği acısını anlatan insandan uzaklaşıyorlar. O yüzden içimde birikmiş bu anıları buraya dökeyim dedim.
Okuduğunuz için teşekkür ederim.
Derdi olmayan birine dert anlatılmaz bebeğim derdimi anlatırsam uzaklasirlar diye bı şey yok ben derdini anlatan insana yakın hissederim kendimi sadece doğru kişilere anlatmak lazım herkes her şeyi anlamıyor maalesef ben bu yanılgıya çok düştüm...
Geçmiş olsun bu arada hayata tutunman çok güzel umarım burada karamsarlığa kapılan herkes içinde öldürmüş olduğu gücü birgün kendinde bulur.❤ Bazen kabul etmek içimizden gelmese de her karanlığın bır aydınlığı oluyor, ölüm hariç hayatın ve bizi sevenlerin kiymetini bilmek lazım, zaman çok hızlı geçecek...
Okurken istemsizce gözlerimden yaş aktı, şu an yazarken bile gözüm yaşlı
Pes etmeyip bu zorlu hayatla mücadele ettiğin için sevindim bazen insan çıkmaza düşüyor ne yapacağını bilemiyor. umarım gelecek hayatında hep mutlu olursun :')
o günlere gülümseyerek bakabilmen çok güzel. çok güçlüsün. hep mutlu kalman dileğiyle. geçmiş olsun
:")...
insan zihni ne kadar ilginç, sorgu. seni yok etme gücünü de taşıyor, var etme gücünü de. bazen neye inanırsan o olur diye düşünürüm. inanmak, başarmanın yarısıdır derler. bence gerçekten de böyle, çünkü bir süreden sonra zihnine oturan bu düşünceler, davranışlarına yansımaya başlıyor. davranışlarına ve sözlerine yansıyan bu düşünceler, çevren tarafından sana geri dönüş yapılıyor ve atılan her adımda döngüye giriliyor. düşünceler hep bizimle kalmamalı, evet ama düşünceler hep de davranışlara yansımamalı. denge sorgu... aradaki dengeyi sağlamalı.
Bu gönderinin altında bir yorum görmüştüm."Bu şarkının izlenmesi çok kişinin dinlemesinden değil , az kişinin çok dinlemesinden." diye.O kadar doğru ki. Şarkınïn yorumlarını okuyarak bile kaliteli bir şarkı olduğunu anlayabiliyoruz. Ve mekanın cennet olsun Esas Kız :'(
Bu yorum kayıplara karışacağından yazmaktan çekinmiyorum sanırım. Bu şarkıyı çok da konuşmadığım, adını dahi bilmediğim bir kişi önermişti kendimden biraz bahsedince. Sana benziyor, dedi. Yorumları oku. çok özel hissetmiştim bir anlığına. Aradan çok zaman geçmedi o da bu yorum gibi kayıplara karışıp gitti. Şarkı kaldı, ben kaldım, şarkının bana kattığı acımasız hüzün ve bir yandan hissettirdiği buruk mutluluğum kaldı. Bazı günler delirmişcesine dinlerken bazı günler mutluluk gözyaşları içinde dinledim. müthiş zelzelelere gebeyken zihnim, uzaklaşırken milim milim her şey benden, göz yaşı dökerken çocukluk anılarım bu şarkıya bel bağladım beni kurtarması için. Ah kıymetli şarkım, seni önerdiğimde kıymetini bilemeyip beğenmeyecekler, burun kıvıracak, beni müzik zevki olmayan bir insan olarak görecekler. Bunu anladığım an başkalarına dinletmemek adına kendime saklayacağım seni. Bir istiridyeye saklayıp denizin derinliklerine gömeceğim. Birileri anlayacak bende gizli olan seni. tutamayacağım ağzımı, bilirsin senin bana hissettirdiğin duyguları birine anlatırken heyecandan elim ayağım birbirine dolaşır, anlatmak istedikleri bitmeyen bir çocuğa dönerim. Bir sevgili edasıyla yaklaşırım sana, içimi döker, bütün sevgimi ayaklarına sererim. Ey kıymetlim, ileride hayatıma bir sürü insan girecek ve iyi kötü bir sürü laf edecekler ama bana kendimin değerli olduğunu hep yanımda olacağını hatırlat olur mu ? Sürekli kendi içime kaçmamam gerektiğini dillendir. Geçmişten bir elin yanında olduğunu bilmesini sağla. Seni seviyorum.
İleride yaşlanıp bütün vücudumda çizgiler oluştuğunu görünce bile seni tekrar dinlemek ümidiyle.Güzel geceler.
01.05.2020 , sabah beş suları
...
14.06.2020 , sabah altı suları
:')
:))
ağlattın..
İyi geceler 23.06.2020 23:47
01.07.2020 sabah 5 :))
bu şarkı insana ne aşkı ne aileyi ne de başka bir şeyi hatırlatıyor. hatırlattığı tek şey ölüm. soğuk, sert ve gerçek ölüm
") öylee
Sık sık uğrar oldum bende aynı şeyi düşünenlerdenim
bizimde bunu unutmamamız gerekiyor
@@nisasahal yaa
O kadar doğru bir yorum ki:(
Ölmezdimi dinlemek eski zamanlara götürüyor. Dinleyecilere bırakılabilecek en güzel şarkılarından birisi.
Yorumlar ve şarkı. Bambaşka bir dünya. Sanki sadece mutsuzlar var içeride. Sadece dertliler. Sende var mıyım sende yok muyum diyor okurken insan sadece
Bu şarkıyı dinlerken ne hissetiğimi, ne düşündüğümü gerçekten bilmiyorum. İçimden bir şeyler kopuyor, ne aşk ne aile. Her şey birbirine giriyor, sadece varoluşumu sorguluyorum. Ruhumun bu şarkıyı dinlerken hem acı çektiğini hem de huzura kavuştuğunu hissediyorum. Bu şarkı gerçekten de büyülü.
Garip hissettiriyor
@@AYSENUR-mr5um hemde çok garip hissettiriyor şuan ilk kez bi arkadaşım sayesinde dinliyorum
@@mehmetturan5614 :')
akxşaşmcşamcşaöxşşaşxöaahahaha LOSER
8 sene sonra ana sayfamıza düşmesinde bir iş var...
sen olsan birlikte dinlerdik e'
Bunların hepsi resmin ortasında da gördüğünüz gibi abd ve ilüminatinin oyunu, kanmayın.
@@zehrayldrm5720 şarkının gorseliyle ya da ekran fotoğrafıyla değil şarkıyla ilgileniyorum sana da aynısını tavsiye ederim
@@nursenaugur1220 ne saçmalıyorsun arkadaşım, ironi yaptım dalga geçiyorum bilmem farkında mısın
ne biliyim xhskdhdk ciddisin sandım fbdjdhjd
dayımı seviyorum. fikirlerime değer veriyor. saçmalasam bile beni dinliyor. destekliyor. teşekkür ederim varlığın için. her ne kadar bunları okumayacak olsan da. iyi ki varsın hep var ol. ben sizinle iyiyim. aralık 5.
Her gece burayı ziyaret edip kim yeni yorum atmış diye bakıyorum. Neden bilmiyorum ama yapıyorum. İyi geceler herkese. Dersler yüzünden erken yatmak zorundayım.
iyi geceeelerrr.🖤
İyi gecelerr
İyi geceler dostum. Seni seviyorum.
hâlâ geliyor musun :D
@@hayalperestmurekkepo gelmese de onun zamanından bizler yeni yeni yorumları okuyup eskilere dönüyoruz. :)
bu şarkıyı her açtığımda yorumları okumayı seviyorum insanlar ile aynı duyguları paylaşmak beni mutlu ediyor ve yalnız olmadığımı bir kere daha anlıyorum umarım siz de kendinizi yalnız hissetmiyorsunuzdur
Daha 1 gün önce birilerinin buralarda olduğunu görmek, bilmek çok güzel..çok farklı hissettiriyor aynı duygulari paylaşmak
Mutsuz insanlar her zaman başkalarını mutlu etmeye çalışır. Çünkü değersiz hissetmenin ne kadar korkunç olduğunu biliyorlar.
Uzun zamandır bu kadar beni anlatan bir cümle okumamıştım :d
Ve her zaman kendileri gülmektense başkalarını güldürmeyi tercih ederler
mutsuz ve empati sahibi diyelim. çünkü bazı insanlar mutsuzluğunu farklı şekilde de yansıtabiliyor
ua-cam.com/video/HsVH8j8H3EY/v-deo.html
Güldürmeyi sevmemin nedeni buymuş galiba :)
hiçbir şeyin olmayacağını bildiğim hâlde içim bir huzur bulutuyla kaplı. ya yağmuruna razıyım ya da dinmişim.
henüz dört yaşındaki kardeşim parktaki çocuklar tarafından istenmediğini fark ettiğinde onunla göz göze gelmemeye çalıştım. belki bu dışlanıştan utanır ve benim o ana şahit olduğumu görüp daha çok utanmasın diye yaptım bunu. yirmi yaşındaki ben parkın ortasında dokunsalar ağlayacak kıvama geldim. mutlu olsun diye marketten istediği birkaç abur cuburdan aldım. biliyorum ki unutmayacak bu anlarını. eline geçen ilk imkanda o da ona yapılanları bir başkasına yapacak. o bir başkasının ablası benim gibi ağlar mı bilmiyorum. umarım ağlamaz ve daha kaliteli yöntemler bulabilir. çocuklara dair bildiğim birkaç şey varsa o da acımasız oldukları, bir de hiç unutmadıkları. çocukken yaşadığım tüm dışlanışları, yalnızlıkları, güç gösterisi yapmak isteyişlerimi ve "ben de buradayım" çağrılarımı dün gibi hatırlıyorum. en garibi de şu ki, ne kadar kuvvetli maskeler taksak da, şu saatlerde kendimizle yalnız kaldığımızda yalan söylemenin çok da bir kıymetinin olmamasıdır. çünkü kendine acımayan insanlar doğrulardan hiç kaçamamıştır.
Knk duygulandırdın.. ama unut gitsin Allahtan 4 yaşinda çocuk, yarına bile hatırlamaz jxjssnkadu
@@sude2283 çocukluk insanın hafızasında belki yer etmez ama psikolojisini çok etkiler, karakterini çok büyük oranda belirler.
@@sude2283 en büyük travmalar çocukluk travmalarıdır.
@@dobby5124 bunu hepimiz biliyoruz, sadece dedim ki, 4 yaşında bu olayın başına gelmediği hiçbir çocuk yoktur yani hiç değilse bu yaşta bir kere dıslanması onda travma oluşturmaz demek istedim :/
Bi ben bu hissi abartıp ağlayasım olduğunu düşünürdüm. Kardeşime biri kötü davransa çocukluğuma ayna tutulmuş gibi hemen ağlayasım gelir içim bi tuhaf olur.
Dünya, sadece şu şarkının altına yorum atan insanların olduğu bir yer olsaydı hiç de fena olmazdı he ? Umarım sizlerle bir gün bir yerde rehber dinlerken rastlaşırız.
Gel bir kere daha dinle
Fearless geldim 🙂
Umarım rastlaşırız.
Her gün doğarken dinleyen ben değilmişim...
Fearless her gün doğarken dinleyen sen değilmişsin :/
iki yıl önce tek gecede büyüdüm ben. polis araçlarını, ambulansı, itfaiyeyi görünce ailemden kime ne oldu kaygısıyla savaşırken büyüdüm ben. polis bilgi vermedi, dakikalar hiç geçmedi. o kısacık sürede büyüdüm ben. kaldırımda oturup ağlamaktan başka elimden hiçbir şey gelmezken büyüdüm ben. ölümün sarsıcı gerçeğiyle çarpışırken büyüdüm ben. mezarına gidemeyince rüyama girmesi için tanrı’ya yalvardığım gecelerde de büyüdüm ben. ve sonrasında ailemin o kötü yüzüyle karşılaşınca büyüdüm ben. hiç kimseye güvenmiyorum. artık hiç kimse masum gelmiyor, inanın herkes çok acımasız. her ne kadar büyüsem de içimde bir yerlerde oyunbozan küçük bir kız çocuğu var. kimsenin adilce savaşmadığı bu kirli savaş meydanında, elinde oyuncak bebeğiyle yerdeki cesetlere basmadan yürümeye çalışan bir kız çocuğu... ama bilirsiniz işte, oyunlar kuralına göre oynanmalı :) diğerleri öldürdüğü insanları skora dönüştürüp yoluna bakarken ben bu savaşı çoktan kaybettim. meydanda yürüyense bedenimden uçup giden o güzel ruhum.
❤️🩹❤️🩹❤️🩹
kendime;
iyi ki her şey böyle oldu, iyi ki üzüldün, beklediğin gelmedi, o eve varamadın, sevilmedin, söylenenler iyi ki söylendi, tüm bunlar iyi ki yaşandı. ben seninle gurur duyuyorum. yaptığın, hissettiğin her şey ile. işte bu yüzden iyi ki. ben o yolda kendime vardım. tüm bunlara tepeden baktığımda birçok hayalini gerçekleştirdin aslında. hiç beklemediğin bir yerdesin şu an. o boşlukların, ölüm düşüncelerinin ve ölüm denemelerinin arasında o kadar çok şey başarmışsın ki. binlerce kez teşekkür ederim sana. o kirli düzenin içinde tertemiz kalabildiğin için. hayatın tepetaklak olduğu her an, güzel şeyleri doruklara kadar hissedebilmeyi candan istediğin için, daha iyi olabilmek adına yorulsan da hep bir arayışta olduğun için, bu dünyaya benzemediğin için ve daha sayamadığım birçok şey için teşekkür ederim sana.
Sizi anlıyorum sayın kediler, muhterem köpekler, saygıdeğer kuşlar, hepinizi anlıyorum. Ben de sizin gibiyim. İnsanları çözemiyorum.
Ve anlayabildiğim tek şey bu galiba
:)
shamrain ha... no one remembers your name
uyuşturucu etkisi oluşturuyor bu şarkı üzerimde, her melodi bir doz sanki. Dozlarım artıyor.
Bu şarkıyı gecenin bu saatinde keşfettim.. Arada beğenin la..
Edit : ben sende varmıyım sende yokmuyum diye soruyorsanız yoksunuzdur arkadaşlar , seven insan sevdiğini hissettirir. şarkıdan çıkamıyorsanız onda yoksunuz , saygılar.
uğur çakır ana sayfamıza düştü bir şekilde toplu halde buralardayız.
Oha ben de seninle aynı an keşfettim
İntihar oranını arttırmak istiyorlar ise başarılı olacaklar..
noluyor lan
Gülmek Herkese Yakışır seçildik galiba elxlsmxlssm
ne cehenneme gitmek isterim ne de yeniden doğmak, isterim bir arafta öylece kaybolmak.
"herkesten çok güldü.
belli ki acı çekiyor."
-tolstoy
Bu nasıl bir şey böyle? Garip hissettiriyor. Yorumlarıyla, kitlesiyle başka bir boyut. İntiharın eşiğinde kendini bulmak gibi. Ölüm gibi. Yaşam gibi. Her şeyin anlamını arama telaşesi gibi. Susmak, çığlık atmak gibi. Her şeyi gözden geçirmek gibi.
@@ateistceylan1460 bazı gerçekler hem seni asla terk etmez hem de canını acıtır. Acılar yokmuş gibi yapamazsın belki. Kaçmak mümkün olmayabilir ama alışabilirsin. Yaşadıkça, tecrübe sahibi oldukça sana iyi geleni keşfedersin ve hayatını bu şekilde yönlendirirsin. Sadece zaman ver kendine. Her şey yoluna girer.
hayatın tamamı
Burası da neresi böyle? 12 yıl önceki bir şarkı, ansızın kenarda belirdi. Yorumlarında ise kalbi kırık on binlerce insan... Herkes burada ne yapıyor? Aralarından bazıları şu an toprağa karışmış. Bazıları ise hayatı yeni yeni keşfetmiş. Çok özel ve kıymetli bir yer. Karşınıza çıkmışsa eğer değerli birisiniz.
Uzun zamandan sonra tekrar geldim. Herkes hala paramparça. Yorumlarda, sözlerde aynı hüzün.
burası düşünmekten kafayı yiyen insanların hayattaki herşeyi sorgulayan çevresindeki insanlara zararı olmayan tek zararı kendisine olan insanların yeri kimse halinden memnun değil ama hepsi bu hayatın içine hapsolmuş durumda bir umudun gelip ellerinden tutmasını bekleyen on binlerce insan aynı şey gibi mezarlıktaki bir çiçek gibi birinin gelip sulamasını bekliyor yoksa solup gidecek
mutlu huzurlu yıllarınız olsun
ben kitap okurken "okuyayım bitsin" değil de her sahneyi hayal etmeyi,
yürürken dümdüz yere bakmayı değil de durup kedi sevmeyi, sağa sola bakarak oyalanmayı seviyorum.
rüzgar arkamdan eserken biri ittiriyormuş gibi ileri fırlamayı, kısacık saçlarımın gözümün önüne gelmesini,
bir şey yerken o an sadece ben ve o yemek varmış gibi düşünmeyi, günün en iyi anıymış gibi hissedebilmeyi seviyorum.
resim çizerken mükemmel olmasa bile "işte bu benim karakterim" demeyi,
bir şarkı dinlerken konserdeymiş gibi, sesim çok güzel gibi bağıra bağıra söylemeyi seviyorum.
biriyle ortak şakamız olduğunda ve bahsi geçtiğinde o kişinin gözlerine bakarak gülmeyi seviyorum.
ben yaşamayı seviyorum da kaygıyı sevmiyorum. yarını ve bugünün sonunu getirme kaygısını...
"acaba şöyle dersem ne tepki verir" "acaba şöyle yaparsam kızar mı üzülür mü" demeyi sevmiyorum.
hepimiz gibi. ve hayat yeminli galiba bize bu anları durmadan tekrarlatmaya, yani biliyorsunuz ki bir seferle de kalmıyor.
hal böyle olunca insan nasıl pozitif kalacağını bilemiyor. ayrıca bize dayatılan tek sorun bu da değil, evet çok iyi biliyorsunuz...
Herkes demiş sen sorguyu bulmazsın ,sorgu seni bulur diye.Cidden de öyle oldu.Şarkının 2ci kere karşıma çıkması oldu bu sefer girip dinledim.Yorumlara dalıp gittim.Bir de baktım yorumları okuyorum ve gözlerim yaşlarla dolu.Kalbimde yer edindi sorgu.Yorumdaki insanların belki de bazıları göçüp gitti bu dünyadan ,bilemeyiz.Ama hepimizin ortak noktası bu şarkı oldu.Bu gün beni bulduğun gün sorgu.Şimdiden kalbimde farklı bir yer edindin.Seni çok sevdim sorgu..
*05.04.2022*
-Vay be 2 yıl geçmiş ve sorgu yine karşıma çıktı.Tam zamanında yetişti aslında.Kafam karısık,hisslerim dagılmış şekildeyken buldu beni.Her dinledigimde farklı duygular içerisinde oluyorum.
*03.02.2024*
Burası yalnızca gecenin karanlığından kaçanlarla değil, sabahın aydınlığından korkanlarla dolu.
not defterine yazdım bunu eyvallah
@@meert2765 not defterinde varım yani, sevdim bunu.
varsın, altında sabahattin ali üstünde turgut uyar yerin sağlam
@@meert2765 iyi yer bulmuşum kendime yine, bu şarkının yorumları gibi
@@EbePerspektifi defterimde kötü yer yok ama...
İnsan bütün bildiklerine rağmen, bütün bildiklerine karşı her gün yeniden başlar..
Pencerenin önündeyim Bir İdam Mahkûmunun Son Günü'nü okuyordum sesler duydum, mahalledeki çocukların seslerini. Hayatlarının daha başlarındalar ve dillerinde oynadıkları oyundaki "kurt baba" dolanıyor bir de kahkahaları. Okuduğum kitap ölümün son gününden bahsederken duyduğum sesler yaşamın başlangıcı. Çocuk seslerini duymak en güzel şarkı gibi geliyor bazen,bazen de acı bir ağıt.
Kanka sen daha çocuksun belli ki yine de kendi akranlardan böyle çıkarımlar yapman bence çok tatlı 🥺
"Neden 8 yıl sonra karşıma çıktı?" Sorusundan daha çok "Neden onda bu kadar kaybolmuşken çıktı karşıma?" Sorusu daha çok beynimi kurcalıyor... kendimi sana saklıyorum güzel şarkı.
Turgut Uyar şöyle söylemiş;
“Gizlenen, gösterilmeyen, hissettirilmeyen sevginin zerre değeri, kıymeti yok gözümde. Bu duvarda beni çok seviyor olabilir, bilemem”
Bunu babama söylemek isterdim
Kimine göre iyi insanım , kimine göre kötü. Kimine göre sıradan , kimine göre tuhaf.
Tenhalığı seviyorum. Sık görüşülmeyen ama bağı da koparılmayan dostlukları. Sakin mekanları, az rastlanılmayı, kendimle kalmayı, kendimi saklamayı ve de sınırlarımı
❤️🌸
Nerden başladık ki bu işe
" Kimse duymadan ölmeliyim.
Ağzımın kenarında
Bir parça kan bulunmalı.
Beni tanımayanlar ,
'Mutlak birini seviyordu' demeliler.
Tanıyanlarsa ,
'Zavallı , demeli. Çok sefalet çekti.'
Fakat hakiki sebep bunlardan hiçbirisi olmamalı. "
_~Orhan Veli_
ua-cam.com/video/HsVH8j8H3EY/v-deo.html
İnstegram hesabını vermek ister misin?
gelmeyeceğim demiştim,tutamadım kendimi.
Yine seni ararken buldum kendimi.
Kalbimdeki sızıntın hiç geçmiyor Mihrimah. Buralar sensiz hiç çekilmiyor.
Lütfen anlat 🙏
@@yaksklserdardiyeceksiniz3054 intihar eden bir kızın intihar notu sanırım bulamadım ama az çok yorumlaradan anlaşılıyor çok üzücü umarım melek olmamışsındır Mihrimah...
ölebilirim genç yaşımda, henüz yasayamadan ölebilirim. henüz hiçbir şey gerçekleştirmemişken, hayata , kendime bir şey katmamışken ölebilirim hayat bu kadar güzel ve yaşanılası iken.
_Uzun zamandır buradayım. Çok fazla yorum yoktur zaten. Arada gelir dinler giderim. Bir süredir buraya 'acılarını' anlatmaya gelen insanların samimiyetine inanmamaya başladım. Çünkü hemen hemen herkesin yarası aynı yerdendi. Nasıl yaraları ortak olan insanlar birbirlerine bu kadar kötü davranabiliyor diye uzun uzun düşündüm. Nasıl kendilerin yaralarının bu kadar acı verdiğini bildiği halde başlarında yaralar açmakta hiç çekinmiyorlardı. Bu beni hayrete düşürüyordu. Neyse sorgu ne anlatıyorum ki ben? Kendine güzel bak sorgu._
Dmi...
Ama bu samimi bir sorguydu. 😊İnsanların acılarının ortak olması davranışa geçerken de bu korkuları gerçekleştirmelerine neden oluyor. Herkesin acısı da acıtanı da ortak hale gelebiliyor.
ŞARKI 9 MİLYON OLMUŞ ÇÜNKÜ MNA KOYİM. ERGENİ O SU BU SU HEPSİ DOLMUŞ. IG DE STORY NİN BİRİNDE GÖRDÜKTEN SONRA GEÇİP BİR DAHA GEÇTİĞİMDE YİNE SORGU. neyse büyük harf açık kalmış. bu adam için iyi olabilir belki, ama bizim için olmayacak. ya aynı kalite de gelmeyecek şarkıları artık. ya da artık aynı kaliteli gelmeyecek. harbi daha 2 3 sene öncesi en az izlenmeye sahip şarkılarımdandı sorgu. 10 20 k izlenme belki de. millette bir akternatife yöneliş var. ama bunun da içinden geçiyorlar her zaman ki gibi. "güzel acıları" nı ânlatıyorlar. ya da 3 aylık sevgililerine de ithaf etmeye başlarlar. perdenin ardındakilerin de eski şarkıları oldukça hoştu mesela. cidden öyleydi. ne jupiter ile perdenin ardındakiler favorilerimdendi. sonra bir " beni kendinden kurtar" ünlendi. son kaliteli şarkılarındandı sanırım. bilmiyorum. bu şarkıları hem kaliteli bulup hem de her birine bir anlam yükleyip ona göre dinlerdim eskiden. güzel günlerdi. şu an hepsi soluyor sadece
Kendine güzel bak, sorgu.
@@soulful2884 3 yıldır bu şarkıyı biliyorum bir aralar oldukça fazla dinlerdim sonra ne oldu bilmiyorum galiba çok fazla dinlediğim için soğudum gibi birşey oldu 1 sene sonra anasayfama düştü o zaman tekrar geldim dinledim tekrar hergün bıkmadan dinlemeye başladım sonra yine soğudum ondan sonra bir baktım takip ettiğim biri paylaşmış storye atmış tabi o zamanlar az dinlendiğini bildiğim için bana bir garip geldi ya kızla aynı müzik zevkindeydik gelim bir tekrar bakim dedim milyon dinlenmeyi geçmiş şarkı bu da artık eskisi gibi tat vermemeye başladı bilmiyorum vallahi söylemek istedim
bu şarkı bir nevi intihardır. her sayfasında birinin veda mektubunu barındıran not defteridir. ölüm sessizliğinin vermiş olduğu kadar huzur verir insana. sen sorguyu değil, sorgu seni bulur. bulduğunda içine çeker ve seni oraya hapseder. yıllardır bu hapishanedeyim ve kaçış yolunu henüz bulamadım. bulan birkaç insan tanıdım ve onlarla da, bir yolunu bulduklarını söyledikten hemen sonra bir daha asla konuşamadım. umarım gittikleri yerde huzurludurlar. derin acılarınızın altında yatan, naif kalplerinize armağan ediyorum. hoşça kalın:)
O kadar güzel tarif etmişsin ki.. Söylenecek tek bir kelime dahi yok.
Geçen günlerde beni hayata bağlayan tek canlının (kedimin) öldüğü rüyasını gördüm üstünden 1-2 gün geçti, instagram reelslerde kolay kolay cover çıkmaz, ilgimi çekecek bir açıklama ile bu şarkıya denk geldim. Sanırım cidden o beni buldu.
Sanırım daha güzel anlatılamazdı sorgu.
Şarkı eşliğinde şarkının dokunduğu hayatları okumak.. şarkıda birşeyler var böyle sanki aynı anda çaresiz umutsuz tükenmiş ayni anda da birşeyler bittiği için huzurlu ama bu huzur üzen bir huzur, acıya alışmak gibi, alışırsın ve artık hissetmezsin ama hâlâ canın yanar
Birilerinin sürekli buralarda olması beni çok mutlu ediyor, dünyanın bir yerlerinde benimle aynı duyguları taşıyan insanlarin olduğunu bilmek..
yine her sene gelen yılbaşı hüznü çöktü sorgu
ben bu gece buraya sık sık uğrarım artık
Birisi yoruma " siz bu şarkıyı bulamazsınız o sizi bulur " yazmış. Bu gün otamatik oynat listesinde birden karşıma çıktı en kötü zamanımda sevdiğim insanın kanser olduğunu öğrendiğimden 1 saat sonra sanırım bu şarkı herkesi en uç noktasında ansızın yakalayacak...
Ayn
umarım bir an önce sağlığına kavuşur🙏
KEŞFEDİLMEMİŞ MÜKEMMEL Bİ PARÇA BIRAKICAM
KEŞFEDİLMESİNİ İSTEDİĞİM BİRİNİ BENDE BIRAKAYIM BURAYA BAYA İYİ PARÇA
ua-cam.com/video/TLDGY4H-oQc/v-deo.html
ben de hangi şarkı olduğunu hatırlamıyorum o şarkıda buraya yorum yapan birinin yorumundan buraya da yorum yaptığını öğrendim ve aşırı garip bir şekilde burdayım ben mi şarkıyı buldum o mu beni buldu bilmiyorum
Yalnızlığın dibine vurmuş vaziyetteyim şu an kaç yaşına geldim hala gizli gizli köşelerde ağlıyorum sanki hıçkıra hıçkıra bağıra bağıra ağlasam rahatlayacağım.Çok yoruldum ben düşünmekten,kendimden çok başkalarını düşünmekten ama beni kimsenin düşünmemesinden kalp kırmamaya çalışırken paramparça olmaktan yoruldum işte.Yarım bırakılmaktan beni anlamamalarından yoruldum ne kadar bağırsamda duymamalarından bana sağır olmalarından yoruldum hep bir çabalama halinde olmaktan yalanlardan,sahte sevgilerden,gelecek kaygısından daha birçok şeyden...
Yanlız değilsin...
çok güzel ifade etmişsin
@@abudulhub215 Sorgulayanlar olarak hepimiz bu şarkının altında birbirimizin hislerine tercüman olmuşuz.:)
@@user-zg1so2hq9r kesinlikle
Çok güzel ifade etmişsin kendini,beni.
İyi geceler Sorgu, iyi geceler ruhu ölü insanlar, iyi geceler bir çok insanın hayat hikayeleri, iyi geceler söylemek isteyip asla söyleyemediğimiz ve söyleyemeyeceğimiz sözler, iyi geceler güzel kalpli insanlar, son olarak.. iyi uykular Burçin.
Yorumların çoğunu sarkiyi basa sarip sarip dinlerken okudum . Bu şarkı benim için özelse, şarkının kendisi kadar yorumlardaki insanlardan da kaynaklı, onların anıları, yaşanmışlıkları bende yer edinmiş, dinlerken aklımda dönüyor her biri.
“ İntihar etmedim ama defalarca kez suratımı astım karşında. Bir kere bile anlamadın çaresizliğimi.”
Biliyorsun ki intiharların en sık meydana geldiği saat, sabah beş civarıdır.
Ve saat 5'e yaklaşmakta...
Dursa keşke zaman ...
Saat sabah 4
kafamda bu düşüncelerle saat 5'te bu yorumu görmem. Trajikomik
annemin onundeyim, gozlerim aglamaktan feci kizarmis, ne kadar yorgun oldgumu aynaya baktigimda farkettim, ama o etmedi ,daha dogrusu edemedi.Belki de tek istegim birinin bana yardim etmesi, kendime edemiyorum cunku.Ama olmuyor , herkes cok bencil.
Sadece ne izlesem diye dolanıyordum ve karşıma bu şarkı çıktı yani geldi ve buldu beni.
Şimdi şarkıyla birlikte anılarınızı okuyorum ve bence hepsi çok değerli.
Daha fazla şey söylemek isterdim ama ne gerek var ki sadece anılarınızı okumalıyım.
sorgu dinleyip intihar düşünmeyin. sanat öldürmez yaşatır. var olmanın yükünü ancak sanat hafifletebilir. dinleyip bunalmayın, ağırlaşmayın, derin fikirlere gömülmeyin. ruhunuzu inceltin, özünüzü duyumsayın. sanat var olmuş tüm buhranlı ruhlar için, bizler için.
Hayır sanat insanın içinde kendinin bile unuttuğu düşünceleri ve hisleri aniden hiç beklemediği bi zamanda karşısına çıkarır ve bazı insanların bu hisleri insanı intihara sürükler
Otobüs durağına daha yeni gelmişken kalabalık olmayan bir otobüsün hemen gelmesi beni mutlu ediyor. Mutluluğu ve şansı minik olaylarda arayınca sevincim daha da artıyor.
Arkadaşlar bir kaç gündür hatta haftalardır geceleri burda takılıyorum burası bataklık yorumlar ve şarkı insanı öyle bir yere çekiyor ki içimizde derinlerde ki en hassas en kırgın en acımasız duygularımızı gün yüzüne çıkarıyor
:")
Bir insan acıdan delirdiğinde diğerleri onun acısını değil deliliğini görür
iyi misin?
Yorumu görünce beğenir misiniz. Şarkının içimde uyandırdığı hissi kaybetmek istemiyorum ama asıl soru şu: hiç hissetmediğim bu hissi bana nasıl hissettiriyor
paralel evren
Gel kanka tekrar dinle :)
Gel dinle
E bi turun daha var
@@hilaltesgin7116 Bende binebilir miyim gemiye
Acı çekmek bir şey değil ama neyin acısını çektiğini bilmemek kahrediyor insanı.
belirsizlik dunyanin en aci seyi belki
Nasılsın irmak
@@YeEast14öyle..
@@umutarenkötüyüm diyemem ama iyi de değilim umut. Sen nasılsın?
@@irmakefe4966 Iyiyim diyemem kötüyüm derim ama kötüyüm
Asıl yaşımın kaç olduğu önemsizmiş gibi geliyor. Bir sabah uyandığımda 9 yaşındaki çocuğun heyecanıyla açılıyor gözlerim. Bir sabah uyandığımdaysa 45 yaşındaki bir kadının ayna karşısına geçip zamanın yüzünden götürdüklerini gördüğü anın hüznü çöküyor omuzlarıma. Bir gece 17 yaşında ki genç bir erkeğin sevdiği kızla ilk buluşmasından dönmüş gibi, içi içine sığmayarak kapanıyor gözlerim. Ben umutla sabahı beklerken, o gece yine bir değişimin arafında olduğumun farkında değilmişim gibi davranıyorum. Başka bir gece gözlerimi kapayamıyorum. Bir daha güneş doğmayacak, doğsa bile ısıtmayacaktı içimi eskisi gibi. O gece tam da 89 yaşındaymışım gibi hissediyordum. Sevdiğim herkesin beni bırakmak zorunda kaldığı bir dünyada hala nefes alabiliyordum. Yaşadığım bu yıllar bir cezaymış gibi, bir 89 yıl daha yaşayacakmışım gibi, herşeyim elimden alınmış geriye sadece acı hatıralarımla dolu zihnim kalmış gibi, tanrı bile benden umudunu kesmiş gibi..
Bu.. uzun zamandır okuduğum en anlamlı satırlar.
sorgu da ilk defa bi yorum bu kadar kısa sürede bu kadar çok beğeni aldı. Ama yorum da efsane güzel :)
Ben 65 yaşında teyze gibi yaşıyorum
@@morfihanim5520 :)
Anlamlı dimicem, sadece kendimi buldum
Eğer bu şarkıyı günün birinde biriyle paylaşırsam o kişinin doğru kişi olması dileğiyle.
olmayacak
@@oylenormalbiri yaşamadan bilemeyiz , olması dileğiyle.
Yaşadım, o kişi doğru kişi olmadı yalnızca.
👍🏼👍🏼👍🏼
abi manyak mısınız bu şarkıyı bi insan neden sevdiğine adar
“ Çipil çipil gözleriyle gülen kız...” Edebiyatın ışığı yüreğini aydınlatırken dünya anlamsızlığın acısıyla bir an da karardı. Orada da ruhun “ Çipil çipil gülsün.”
Senden de gidiyorlar sorgu. Eskilerden pek kimse kalmadı.
"Babanın hiçbir zaman silahı olmadı. Onun tek silahı dildir. O konuşarak öldürür, konuşarak yaşatır"
-Hakan Günday, azil.
babam adamsa, ben olmayacaktım.
Kimde olup olmadığım zerre umrumda değil,ben kendimde değilim.
Bu yorumu alnından öpüyorum
Sevdim
Gel Rojda tekrar dinle
Doğru diyorsun biz kendimizde miyiz acaba? (O beni terkettiğinden bu yana değilim...)
@michael scofield pp scofield isim scofield ama sakat ve kanser hareketler sergilemiyor... Şaşırdım
"Herkesin ne olursa olsun hayatta kalmak için savaşım verdiği bir dünyada, ölmeye karar verenleri anlamak kolay mı?"
Paulo Coelho - Veronika Ölmek İstiyor
Seni seviyorum.
@@theechoofadistanttime acaba Bana ulaşabilir misin yorumuma yanıt versen dahi olur sadece seni tanımak istiyorum dostum.
seni uclercagrinin yorumlarında da görmüştüm sanırım, sendin değil mi?
@@ach6625 kimi görmüştün ?
@@ach6625 Evet.
yılbaşı şerefine motoruma tekrardan kavuşabildim. ilk kez asfaltla bi bütün olmak istemeden sürdüm. yine yüksek hızlardaydım. hız sonumu getirecek. ya da derin denizler. mühim değil.
ancak şimdi masa başına geçebildim.
“ve daha fazlası için çalışacak kadar disiplinli olmalısın”
ocak 2. 00.35
Şarkının verdiği hissiyat bu gezegene ait değil.
"Ağlıyorsa neden diye sorma, sarıl. Canı yanıyorsa neden diye sorma, sarıl. Düştüyse kaldırma, yanına oturma, elini uzat, ayakta bekle, elini tutup kalksın, sarıl. Kayıp mı etti? Yenisini alma, bul. Baktığı yer de ol, gitme. Uzağında mı yürüyor? Adımlarını say, küçük bir çocuk gibi ama kollama bırak düşsün, dizilerinden öp. Sevgi zor mu? Çok basit. Seviyor mu? Çok sev, ne eksilir? Ayakta mı duruyor? Gölgesi ol. Oturuyor mu? Yanında ol. Saçları mı dökülüyor? Öp. Uçurtma uçur, uçurumdan değil, rüzgârla. Özgür mü? Kartal ol. Korkak mı? Karanlık ol. Çekingen mi? Ateş ol. İnanmıyor mu? Kitap oku, konuş. Güvenmiyor mu? Yanında dur, kırmızı ışıkta geçersin. Duvarları mı var? Yıkma, etrafından dolan zaten güçlü değil, neden yıkasın? Kendine giriş sağla, o duvalar bile sana özel olsun. Değiştirme, kendine göre biçimlendirme, kabul et. Fedakarlık yap, heba olma. Yıkma, inşa et. Toplama ulan, inşa et! Toz tanesinden kale yaparsın, su birikintisinden okyanus."
Nereden alıntı acaba bu oğrenebilirmiyim
nereden alıntı??
eskiden şarkıyı her dinlediğimde boğazım düğümlenirdi şiddet etkisi yaratırdı dinlemekten kaçardım şimdiyse öylece duruyorum ifadesiz. sanırım bu bir son dostlar.
Her sonun yeni başlangıçlara kapı açması dileğiyle :’h
Uzun süredir dinlemiyordum her dinlediğimde senin yaşadıklarını yaşıyorum diye değiştiğimi farkettim bu şarkıyla artık sadece melodisi güzel geliyor :’)
Hissizleştim
@Eda Nur Varılmaz herkesin bir parçası hala burada
@Eda Nur Varılmaz hala bir parçam bırakamadı eskisi gibi acıtmasa da bir şeyler hissettiriyor şarkı tıpkı hayatta hala yaşamaya değer şeylerin olduğu gibi
Bu kadar duygusal ve şüpheci olmaktan yoruldum.
sözleri duymuyorum. ama melodide bir şey var anlayamadığım. hiç hissetmediğim bir şey hissettiriyor. bunu nasıl başarıyor..
Sözleri duyunca zaten toptan hiçbir şey oluyorsun
Tek bende oluyor sanıyordum
Bir tek bende oldu sandım meğersem yalnız değilmişim
Ölüm hissiyatı var şarkıda
1.25x al sesini daha kolay duyuyorsun
Bir evde iki şey vardır:
-Evin içerisinde, kendini soyutlayarak kulaklıkla son ses müzik dinlemek.
-Evin içerisinde kulaklığın tekini hiç takmamak.
Çünkü birisi sessizliği istemekse, diğeri oluşan sessizlikten korkmaktır.
hep birine bir sey olacak da ben duymadigim icin yardim edemeyecegim gibi hissettigim icin takamiyorum tekini
@@unknxwn.066 bunu sadece ben yaşıyorum sanıyordum..
Burçin ben yine burdayım ama korkma senin kadar cesur değilim intihar etmek için. Hem senden sonra intihar bile etmek istemiyor insan, sırf sana özel kalsın diye. Biliyorum o çipil çipil gözlerinle bakıyorsun bize. Bak görüyor musun ne kadar sevenin var. İyi ki vardın Burçin.
'02.44
ua-cam.com/video/HsVH8j8H3EY/v-deo.html
@@esrraswift reklamın yeri değil, küçük beynin almıyorsa diye hatırlatayım.
@@bufferdlie8703 Almadığına o kadar eminim kii. İyi yaptın hatırlatarak.
Herhangi bir şarkının altında yorumları okurken; hiç tanımadığım, sesini hiç duymadığım hiç görmediğim insanları seviyorum. Onların o masum ve saf hikayelerini seviyorum. Umarım bir gün yeniden tekrar başka bir diyarda karşılaşırsınız.
Sanırım arkadaşları olarak bu şarkıyla "burçin" i anmak istemişsiniz...
Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun...
İyi biriymiş...
söylediğin her söz ya da kelime, bir şekilde çizdiğim o sınırların arkasındaki karanlıkta bir ışık gibi beliriyor.bana beni hatırlatıyorsun.
Ölümü hatırlatıyor bu şarkı bana. Bir gün ölecek olmak tuhaf hissettiriyor insana, bir o kadar gerçek ve bir o kadar da rüya.. mesela bir daha asla sevdiğim şarkıyı dinleyememek, resim yapamamak, kitap okuyamamak. İnsanlar mı ? Onlar benim hayatıma hiç uğramadılar ki :) bu yüzden şarkılara, kitaplara, ruhumu yansıttığım resimlere bağlandım ben hep onlarla dertleştim. Kitap karakterleri için ağladım ben. Resimlerime iltifat ettim. Ama hiç bir insanın hayali olmadım ben hiç bir insanda olmadım.. hiç bir insana " sende var mıyım, sen de yok muyum" dedirtmedim..
bugün rüyamda ölüyordum lan. Birisi öleceksin ve rüyadan uyanmayaksın diyordu korkuyla uyanmayı bekledim bir rüya boyu
Sevmeyi falan değil, yalnızlığı öğrenin. Çünkü zor zamanlarda, en çok ona ihtiyacınız olucak
Zaten sevmekten canı yanan yalnızlığı öğrenir.
yalniz kalmaktan cok korkuyorum
Bu gece bi intihar haberi duyunca geldim. Simdi herkes hastanede. Annesi babası şehir dısında buraya gelmeye çalısıyorlar. Gencecik bi kız. O kadar okuyup savcı olmuş. Kim bilir ne yaşadı da sıktı kafasına. Seni de unutmayacağız "Savcı Hanım". Hep böyle derdi herkes ona. Belki bu şarkıyı hiç dinlemedin ama ben bu şarkıyı senin şarkın yaptım. Burçin'le birlikte huzur içinde yat Özgür...
24 mart 2021
Haberlere çıktı mı? Araştırmak istiyorum.
@@user-kj5wg2cz1d haberlere çıkti evet. Her haber farklı söylüyor. Yozgat hakimi yazarsan çıkar
@@user-kj5wg2cz1d ua-cam.com/video/qSYSISR2dzw/v-deo.html
@@user-kj5wg2cz1d show habere falan da çıktı
@@ruveydaokur283 evlatlıkmış bir de çok üzüldüm
loş ışıkta kendime atkı örüyorum. sakinliğim ürkütücü. bu halime alışkın değilim. insanın kendine alışamaması da ne tuhaf.kasım 23.
kasım 24 olacaktı. şimdi fark ettim. hatalar ve hattatlar.
Bu şarkıda "Burçin" in ruhu var neden açıklayamam ama yemin edebilirim hissediyorum...
Burçin olayı nedir ?
@@ruya3732 esas yorumu yorumlarda bulabilirsin...
kocaeli de bir kız vardı dershaneden sınıf arkadaşım 4 -5 sene önce 'Burçin'. şiirler ezberletirdi bana. edebiyat ortak noktamızdı. etütlerde test çözmez şiir ezberlerdik. bilgisi benden çok çok fazlaydı babası askeriyede üst rütbeli bir şey, annesiyse edebiyat öğretmeniydi. bilgi kaynağı annesiydi sanıyorum. burçin anlatırdı hiç sıkılmadan bildiklerini, sevdiği yazar ve şairleri. sanki yazarmış gibi konuşurdu hep. yanıma gelip 'bakışlar arasında o çipili çipili gözlerini kocaman açan kız yine esas oğlanın yanına geldi. oğlan yine sessiz, acaba bitmeyen kelime orucu mu tutuyor? falan derdi gülerdi zamanının ötesinde bir kızdı yani. aynı zamanda dünyanın en tatlı gülen kızıydı. bana bakmaz diye hiç ona alıcı gözüyle bakmadım hiç de yakın arkadaşım olsun istemedim, sınıftakiler ona sarkıyormuşum gibi düşünürler diye ergenlik işte. oysa herkesle samimiydi Burçin çok güleçti. Bir gün okul çıkışı etüt de bu şarkıyı dinletmişti bana intihar şarkısı sanki dedi bana kulaklıklarını verip kantine gidip geldi çokoprens almıştı yine müdavimiydi. devamında bir kaç bir şey daha söylemişti şarkıyla ilgili ama hatırlayamıyorum ne yazık ki. dershane bitti istanbulu kazandı gitti. istanbulu kazanıp gittiğini bile yıllar sonra öğrendim. hiç merak etmedim kimseye de sormadım onca zaman.
-
bu senenin ocak ayında bir kaç arkadaşımla sahil de kafe de oturuyorduk.hasbihalden sonra herkes evine dağılıyordu. beyza ile ben aynı sitede oturuyordum ve site biraz uzaktaydı abisini çağırdı arabayla eve dönecektik. biraz bekledikten sonra abisi geldi eve doğru gidiyoruz beni jandarmaya yakın olan durakta indirecekti o durağa 3-5 dk kala beyzanın telefonu çaldı. bir arkadaşı burçinin ölüm haberini vermeye aramış. beyza ağlamaya başladı abisi arabayı durdurdu. ne oldu dedik ama bize cevap vermiyor hüngür hüngür ağlıyordu. arkadaşım ölmüş dedi. heceleyerek kim dedim burçin dedi soyadını sordum cevabı bilmek istemeyerek.
abisine hadi ne duruyorsun sürsene arabayı dedi
abisi ineceğim durağa yaklaştı hadi hazırlan in çabukca dedi
inmeyecem dedim
beyzayla arkada ağlayarak istanbula varana dek ağladık.
-
istanbulda gasilhanede burçinin suratının güldüğünü beraber gördük
o içimizi rahatlattı ama bıraktığı not ve intiharı bizi tam anlamıyla yıktı
biliyor musunuz intihar ettiği gün odasında çokoprens vardı.
bize bilgisayarını kurcalama fırsatı vermediler ama eminim ki ya video geçmişinde ya da müzikleri arasında ya da mp4 ünde bu 'rehber-sorgu' vardı ve bu şarkıyı dinleyerek intihar etti. yemin bile edebilirim çok eminim.
bu arada bu intihar gazete ve haber bültenlerinde çıktı
o yüzden gerçek ismini değilde burçini kullandım
intihar notu medyayla ve bizle paylaşılmadı. aile ve polis biliyor bir tek notu.
ama babası yüzünden intihar ettiğini düşünüyor herkes çünkü çok baskıcı ve otoritermiş. askeri disiplin işte
geçen öğrendiğimize göre notta da şöyle yazıyormuş.
'baba keşke emir kipini kendinde de kullanabilsen ve artık emir vermeyi kessen'
ben şimdi burçinin neden lisede bu kadar edebiyat sevdiğini anlıyorum.
babasının şiddetinden kaçıp odasında kitaplara sarılıyordu kesin
o otoriteye karşı çıkışı annesinin anlattığı güzel hikayelerde saklıydı bundan çok okuyor çok hikaye anlatıyordu. bundan da adım kadar eminim.
burçin seni çok seviyoruz. beyzayla arkadaşlığımız hala devam ediyor. çokoprens yemiyor ve rehber dinlemiyoruz. (özel günler dışında) ve biliyorsun ki bugün çok özel bir gün.
bu yazıyı beyzayla beraber sana doğum günü hediyesi olarak yazdık. keşke yanımızda olsan keşke hep gülüp 'esas kız çipil çipil gözleriyle gülüyordu' desen. seni hep iyi hatırlayacaz. şiirlerinde hala ezberimde ablamın yanındaysan ona da selam söyle ikiniz benim için çok değerlisiniz.
@@zeynepbalta22 çok teşekkür ederim
@@zeynepbalta22 Bu yorumu okumak için gelmiştim fakat bulamadım silinmiş heralde iyiki paylaşmıssın :)
@@enescangull en üstte şu an
Kürk Mantolu Madonna kitabından:
_Eğleniyorlardı. Yaşıyorlardı. Ve ben, kafamın içine ve yalnız kendi ruhuma kapanmakla onların üstünde değil, altında bulunduğumu anlıyordum. Şimdiye kadar zannettiğim gibi, kitleden ayrılmanın bir hususiyet, bir fazlalık değil, bir sakatlık demek olduğunu hissediyordum. Bu insanlar dünyada nasıl yaşamak istiyorlarsa yaşıyorlar, vazifelerini yapıyorlar, hayata bir şeyler ilave ediyorlardı. Ben neydim? Ruhum bir ağaç kurdu gibi beni kemirmekten başka ne yapıyordu? Her hareketin bir manası vardı hayatta. İlk bakışta göze görünmeyen bir manası. Ben ise, dingilden fırlayarak boşta yuvarlanan bir araba tekerleği gibi sallanıyor ve bu halimden kendime imtiyazlar çıkarmaya çalışıyordum. Muhakkak ki dünyanın en lüzumsuz adamıydım. Hayat beni kaybetmekle hiçbir şey ziyan etmeyecekti. Hiç kimsenin benden bir şey beklediği ve benim hiç kimseden bir şey beklediğim yoktu._
@kurabiyeelif kurabiyeelifcim, 4 yıl önce okumuştum bu kitabı. Ara ara karıştırmaya devam ettim ve dün akşam baştan 3. kez okudum. Ve ilk defa anladım bu kitaba beni hapseden şeyi. Ben Raif Efendi'nin çekingen ürkek tavrının, bunaltılı ruh halinin ta kendisiyim. İcimde aynı onun gibi gerçeklikten kopuk hayalci bir insan yaşatıyorum. Sanırım hepimiz biraz Raif efendi gibi hassas ruhlu, zaman zaman maria puder gibi cüretkarız.
Videonun yorumlarını okuyunca genellikle gençleri görürsünüz. Yada gençlik anılarını. Bazen düşünüyorum, benim böyle sonu kötü biten bir hikayem olmadı. Olmasını da istemezdim gerçi ama aklıma takılan şu oldu. Ben de bu şarkıyı derinlerde hissediyorum. Boğazım düğümleniyor dinlerken. Birçok yorumda şarkının ölümü hatırlattığını yazıyoruz. Belki de içimizde ölüp tükenen şeylerin yerini bu şarkı dolduruyordur. Belki hepimizin içinde Burçin vardı.
Bunun sebebi türk gençleri olarak fazla yorulmamız mı? Fazla sorumluluk mu biniyor üzerimize? Korkuyor muyuz? Çünkü ben gerçekten korkuyorum.
Bunun sebebi ergenlik. Tüm ülkelerde ki insanların ergenlik dönemlerinde bu tür düşünceler oluşuyor. Biraz olgunlaşınca ölümün normal bir şey olduğunu anlıyorsun.
@@bosgezeninboskalfas7841 asıl olay ergenlik değil bence bu yaşlarda bu kadar sorumluluk bu kadar yük ağır geliyor gelecek kaygısı geçmiş yaşantılar ergenlik ülke durumu aslında birçok etken var bu durumda olmamızın.
hayatı tam olarak çözme gençlik yıllarına denk geliyor ve insanların aptal davranışlarını görmek üzüyor değiştiricem ulan diyosun fiile geçince seni deli sanıyorlar ve dışlıyorlar gençlerde artık burası yaşancak bir yer değil fikrine yoğunlaşıyorlar
@@bosgezeninboskalfas7841 tamam en olgun sensin
bazılarımızın dertleri, acilari ortak. biseyler paylaşıyoruz her bir satırda seruvenimizin izlerinden. umutlu insanlar gorunce cok mutlu oluyorum. güneşi seven, ruzgari hissetmeyi seven, erkenden başlayan gune , dans edip şarkılar söyleyen keyifle, gulmeyi bilen, bilmese de öğrenen ve seven. hayat bana her seye ragmen yaşamaya deger oldugunu ogretiyor. kitaplari daha cok seviyor, degerli oldugumu hissediyor ve kendimle mutlu olabiliyorum. güzel günler beklesin bizleri💐
Bekliyor zaten,profil foton çok hoş