Odnośnie kwesti zaczętej w około 3:26:00. Trzeba też mieć z tyłu głowy że dla nich nie była to tylko gra. Tak jak jeden z osadzonych nie chciał mieć w grze problemu z dyrektorem, bo mogłoby to być źle odebrane w prawdziwym życiu. Podejrzewam że nawet jeżeli by im przyszło do głowy użycie w grze siły czy innych metod nie akceptowalny społecznie to nie postąpili by tak bo mogliby mieć coś do stracenia, na przykład w oczach wychowawców. Temat jest na tyle złożony, że ciężko na podstawie jednej sesji coś powiedzieć. Jednak bardzo dobrze że coś takiego się zaczęło. Odpowiednio stosowane może mieć pozytywne skutki czy w resocjalizacji czy w poznawaniu osobowości.
O tym samym pomyślałem, jednak wpływ na osadzonych miały środowiska zewnętrzne, wydaje mi się że ma to istoty wpływ. Świat przedstawiony przez środowisko wewnętrzne, może utrwalić stare schematy.
Niesamowita robota Baniak. Wydaje mi się, że bez tego 4h komentarza ten projekt nie miał by takiego efektu i warto było czekać na wyniki te kilka miesięcy. Czuję się jak po zamknięciu jakiegoś długiego epizodu w życiu. Czekamy na kolejne projekty.
Wspaniały materiał Baniak. Obejrzałem całe 4 godziny tych rozmów. Dzięki wielkie za nagłośnienie tej sprawy i przeprowadzenia tych spotkań. Aż rozważam zostanie patronem żeby zobaczyć materiał z sesji próbnej.
Super projekt. Pamiętam jak pierwszy raz, lata temu, wspominałeś na wizji o chęci zagrania z osadzonymi. Kiedy udaje się spełnić takie długotrwałe marzenie to energia aż rozpiera, nieprawdaż? Osobiście jestem bardzo sceptyczny w kwestiach resocjalizacji (statystyki mówią same za siebie), ale w RPG-ach widzę prawdziwy potencjał. Przecież po wyjściu dla takiej osoby, która już coś w temacie zaczęła, będzie wręcz kuszące by odnaleźć środowiska graczy i kontynuować to hobby, miast wpaść znów w to samo środowisko, przez które najpewniej za kraty trafili. Oczywiście nie z wszystkimi się uda, ale nawet jeśli RPG-i odciągną 1% od recydywy to już można mówić o sukcesie. Ba, można by nawet jakieś grupy wsparcia założyć, które miałyby na celu przyciągnięcie takich więziennych graczy i w momencie wyjścia ktoś z wychowawców mógłby dawać namiary tak żeby jeszcze bardziej ułatwić znalezienie tego hobby poza celą. W takiej grupie poza byłymi osadzonymi mogliby być właśnie psycholodzy, socjolodzy, "resocjalizatorzy" (mnie też ta wersja bardziej się podoba), którzy są też przy okazji graczami bądź mistrzami i początkowo jeszcze w nieco bezpiecznych warunkach pokierowaliby nowo wyzwolonych graczy już ku pełnej RPG-owej wolności. Temat do przemyślenia, ale potencjał jest i uważam, że trzeba iść za ciosem. Niezmiernie cieszy mnie ostatnia wzmianka, że nie tylko panie, ale i panowie wypożyczają podręczniki. Może Mateuszowi udało się wkręcić kolegów z celi? Byłoby super, bo o ile samo zjawisko recydywy nie różni się aż tak bardzo pod względem płci, to jednakowoż statystycznie mężczyźni trafiają ponownie za kraty już za te najpoważniejsze przestępstwa. Trzymam kciuki za nowych graczy z Krzywańca, którzy dołączyli do naszego hobby i za rozwój tej inicjatywy w coś na szeroką skalę. Edit: taka sugestia. Skoro osadzeni nie mają kontaktu ze światem zewnętrznym, może zrobiłbyś dla nich zestawienie najbardziej wspierających komentarzy pod sesją żeby dać im pozytywny feedback jak wiele osób z wolności z własnej woli zdecydowało się obejrzeć ich debiut. W ramach jakiejś paczki można by im to przekazać. Myślę, że świadomość takiego duchowego wsparcia ze strony de facto zupełnie obcych ludzi też może pomóc w ich sytuacji.
No nie mogę się od tego materiału oderwać. Cała akcja jest super pozytywna i urzeka mnie granie z ludźmi, których wyłącznie wyobraźnia ratuje. Może poszukać kolejnych takich środowisk? Sam znalazłem ten kanał uciekając od rzeczywistości... Wielka pochwała za akcje, a tego typu materiałów mógłbym słuchać 10h :D
57:00 Skoro ludzie w więzieniu mają takie zacofanie społeczno-technologiczne, jak mają po resocjalizacji wrócić do zupełnie nowego społeczeństwa. To pokazuje również jak postęp technologiczny przyspieszył.
1:09:00 Pamiętajcie, że RPG mogą też pełnić funkcję katalizatora - czyli rozładowywać negatywne emocje. Zatem te oparte w jakimś stopniu o element mniejszej czy większej przemocy nie musiałyby być wcale takie złe dla osadzonych (czy np. ludzi mających problemy z przemocą).
Oglądam zawodowo z ogromnym zainteresowaniem. "Efekt Lucyfera" - eksperyment Zimbardo, polecam. Pan Tomasz na pewno kojarzy. Ciekawe wnioski po badaniu, gdzie zwykli ludzie odgrywali role więźniów i strażników. Czyli w pewnym sensie taki trochę larp. I jak daleko można w tym procesie odgrywania pójść, że aż trzeba przerywać eksperyment, bo robi się zbyt agresywnie. Szkoda, że tak mało było widzów na sali, za mało osób badanych, żeby wyciągnąć sensowne wnioski. Nawet przy jedynie jakościowej ocenie, to trochę mało tych ankiet wróciło. Ale zajawka super i wspaniały rzeczywiście POTENCJAŁ. Materiał wyjściowy do czegoś naprawdę dużego zdecydowanie jest. Zresztą może kiedyś AI będzie w stanie przeanalizować takie materiały wideo jak ten, pod kątem wzorów zachowań i dać więcej wniosków. Dziś można by dać do porównania sędziom kompetentnym sesje osadzonych z podobną sesją nieosadzonych (by ocenili na skalach jakieś cechy graczy, jakiś styl gry) i porównywać wyniki. Ale żeby stwierdzić jak sesje rpg wpływają na więźniów, jaki system jest najlepszy potrzebne byłyby jakieś skomplikowane badania podłużne zorganizowane pewnie przez więzienie, przez kuratorów. Może znalazłyby się jakieś środki państwowe na dofinansowanie takich dużych badań. Zdecydowanie jest potencjał. Pozdrawiam serdecznie!
Kiedy Michał wymieniał grupy docelowe 1:14:48 - niepełnosprawni (ruchowo). jestem sparaliżowany od 36 lat - internet otworzył mi dogę do TTRPG: mega sprawa! Daje poczucie "wolności", choć wg mnie największą wartość(potencjał) mają bardziej narracyjne systemy. Bitewniaki, z tego punktu widzenia, są takie sobie - imho, ofc.
Myślę ze bardzo ciekawym materiałem bylo by za jakiś czas nagrać kolejny wywiad z osadzonymi grającymi by dowiedzieć się jak na nic to wplynęlo, na ich relacje i postrzeganie otoczenia oraz jak sami wychowawcy to odbierają i co myślą. Można by to tez podzielic na cześć czysto naukowo społeczną i na część nerdową czyli jak osadzeni czują się jako gracze i mg w takim miejscu i jak im to idzie
Myślę że ekipa damska zagrała bardzo dobrze. Mateusz potrzebuje trochę więcej doświadczenia z RPG. Jak na te środowisko było mega. Dla Ciebie Michał wielkie gratki za poprowadzenie sesji w tym środowisku i ogarnięcie tego, przede wszystkim za spokój bo to jednak ludzie z ciężkimi doświadczeniami
Może zadziałała tu znana z badań psychologicznych nadreprezentacja kobiet wśród osób badanych. Być może i w środowisku więziennym to kobiety częściej zgłaszają się do różnych inicjatyw tego typu, stąd większe prawdopodobieństwo, że się kobieta zaangażuje w projekt.
Słuchając ostatniej wypowiedzi jeszcze jedno przyszło mi do głowy, czemu były same kobiety na publice i czemu jeden mężczyzna zrezygnował. Z punktu widzenia ewolucyjnego, kobieta wspiera/staje po stornie innej kobiety, nawet jeśli ta byłaby sprawdzą a mężczyzna ofiarą. Natomiast mężczyźni są bardziej konkurencyjni i wspierają się w swoich małych grupach. Szczególnie w więzieniu, mężczyźni publicznie nie pokażą że interesują się czymś "babskim jak teatr, czy jakieś opowiadanki o dzieciach". Natomiast w swojej celi, gdzie zbudowali między sobą więzi chętnie zobaczą co to jest.
Zastanawiam się, czy pójście do więzienia z RPG-ami nie jest właśnie wspomnianym wcześniej podciąganiem tych najmniej zdolnych uczniów w klasie. Z jednej strony Michał mówi, że powinno się zachęcać tych najzdolniejszych, a z drugiej jednak RPG z Osadzonymi.
Jak najbardziej nie. To nie są ludzie, którzy wiedzą co to są RPG, tylko ich to nie interesuje i na siłę próbujemy ich wkręcić. Oni prawdopodobnie nigdy nie słyszeli nawet o tej formie rozrywki, więc nie mieli szansy być tymi "najzdolniejszymi". To tak jakby w ogóle nie wysłać dziecka do szkoły.
Nie rozumiem sensu unikania słowa więzień. Ci ludzie są w więzieniu, człowiek będący w więzieniu to więzień. Po co próbować unikać tego słowa, po co "osadzony"? No ludzie.. To są przestępcy, którzy za karę trafili do więzienia, to są więźniowie. Podobnie widzę trend unikania słowa sprzątaczka. No po co? To normalny nazwa , określenie osoby zajmującej się sprzątaniem! To nie "specjalista od czystości powierzchni płaskich" , to sprzątacz / sprzątaczka.To są zwykłe słowa, doskonale określające osoby, nie zakłamujmy rzeczywistości, używając innych, mniej pasujących.
Lol przecież to, że dziewczyny były z półotworku a chłopaki z oddziału zamkniętego to widać po samym ubiorze tych osób. Hierarchia wewnętrzna jest widoczna w postawie. A cała reszta po co oni tam przyszli i chociażby dlaczego każdy dał najwięcej w serce swojej postaci to chyba gdzieś umknęła zespołowi badawczemu w momencie kiedy postanowili patrzeć na obiekty badań zamiast na ludzi. Dlaczego myśl odsiewnia napatoczyła Panu doktorowi Tomaszowi przykład, żeby to strażnicy prowadzili sesje więźniom, a nie odwrotnie, więźniowie strażnikom, boimy się rezultatu, czy nie bierzemy pod uwagę. Wnioski co do obiektów badań są słuszne, temu nie zaprzeczę, ale wnioski co do ludzi to najlepsze Pan Michał powyciągał z tego mam wrażenie. Doświadczenie w odgrywaniu kogoś kim się nie jest posiada każdy człowiek, mistrz gry ma po prostu taką robotę do wykonania, przez co widać gołym okiem dominację psychoanalityczną w tym przedsięwzięciu. Empatia to sztuka poznania pierwotnych pobudek drzemiących w istocie żywej. A Ci ludzie, którzy wystąpili sporo opowiadają między wierszami o sobie w każdej sekundzie tego programu, bo między innymi jest to dla nich coś wyjątkowego w sytuacji jakiej się znaleźli. To prawda, że resocjalizacja nie istnieje, bo co to niby ma znaczyć, jeśli ktoś nigdy się nie przyznał do społeczeństwa to jak ktoś inny chce go do niego przywrócić skoro on nigdy w tym nie partycypował. Reedukacja jeśli już to jest rzecz, która przydałaby się przynajmniej 99% ludzkości a nie tylko osadzonym. Brawo Panie Michale. To mały krok dla mistrza gry ale ogromny skok dla ludzkości. PS. Nie, nie siedziałem ani nikt z mojej najbliższej rodziny, po prostu mam takie spostrzeżenia.
„Osadzony Bańka masz widzenie”
„Nie teraz, mamy finalbossa”
Odnośnie kwesti zaczętej w około 3:26:00. Trzeba też mieć z tyłu głowy że dla nich nie była to tylko gra. Tak jak jeden z osadzonych nie chciał mieć w grze problemu z dyrektorem, bo mogłoby to być źle odebrane w prawdziwym życiu. Podejrzewam że nawet jeżeli by im przyszło do głowy użycie w grze siły czy innych metod nie akceptowalny społecznie to nie postąpili by tak bo mogliby mieć coś do stracenia, na przykład w oczach wychowawców. Temat jest na tyle złożony, że ciężko na podstawie jednej sesji coś powiedzieć. Jednak bardzo dobrze że coś takiego się zaczęło. Odpowiednio stosowane może mieć pozytywne skutki czy w resocjalizacji czy w poznawaniu osobowości.
O tym samym pomyślałem, jednak wpływ na osadzonych miały środowiska zewnętrzne, wydaje mi się że ma to istoty wpływ. Świat przedstawiony przez środowisko wewnętrzne, może utrwalić stare schematy.
Niesamowita robota Baniak. Wydaje mi się, że bez tego 4h komentarza ten projekt nie miał by takiego efektu i warto było czekać na wyniki te kilka miesięcy. Czuję się jak po zamknięciu jakiegoś długiego epizodu w życiu. Czekamy na kolejne projekty.
Wspaniały materiał Baniak. Obejrzałem całe 4 godziny tych rozmów. Dzięki wielkie za nagłośnienie tej sprawy i przeprowadzenia tych spotkań. Aż rozważam zostanie patronem żeby zobaczyć materiał z sesji próbnej.
Super projekt. Pamiętam jak pierwszy raz, lata temu, wspominałeś na wizji o chęci zagrania z osadzonymi. Kiedy udaje się spełnić takie długotrwałe marzenie to energia aż rozpiera, nieprawdaż?
Osobiście jestem bardzo sceptyczny w kwestiach resocjalizacji (statystyki mówią same za siebie), ale w RPG-ach widzę prawdziwy potencjał. Przecież po wyjściu dla takiej osoby, która już coś w temacie zaczęła, będzie wręcz kuszące by odnaleźć środowiska graczy i kontynuować to hobby, miast wpaść znów w to samo środowisko, przez które najpewniej za kraty trafili. Oczywiście nie z wszystkimi się uda, ale nawet jeśli RPG-i odciągną 1% od recydywy to już można mówić o sukcesie.
Ba, można by nawet jakieś grupy wsparcia założyć, które miałyby na celu przyciągnięcie takich więziennych graczy i w momencie wyjścia ktoś z wychowawców mógłby dawać namiary tak żeby jeszcze bardziej ułatwić znalezienie tego hobby poza celą. W takiej grupie poza byłymi osadzonymi mogliby być właśnie psycholodzy, socjolodzy, "resocjalizatorzy" (mnie też ta wersja bardziej się podoba), którzy są też przy okazji graczami bądź mistrzami i początkowo jeszcze w nieco bezpiecznych warunkach pokierowaliby nowo wyzwolonych graczy już ku pełnej RPG-owej wolności. Temat do przemyślenia, ale potencjał jest i uważam, że trzeba iść za ciosem.
Niezmiernie cieszy mnie ostatnia wzmianka, że nie tylko panie, ale i panowie wypożyczają podręczniki. Może Mateuszowi udało się wkręcić kolegów z celi? Byłoby super, bo o ile samo zjawisko recydywy nie różni się aż tak bardzo pod względem płci, to jednakowoż statystycznie mężczyźni trafiają ponownie za kraty już za te najpoważniejsze przestępstwa.
Trzymam kciuki za nowych graczy z Krzywańca, którzy dołączyli do naszego hobby i za rozwój tej inicjatywy w coś na szeroką skalę.
Edit: taka sugestia. Skoro osadzeni nie mają kontaktu ze światem zewnętrznym, może zrobiłbyś dla nich zestawienie najbardziej wspierających komentarzy pod sesją żeby dać im pozytywny feedback jak wiele osób z wolności z własnej woli zdecydowało się obejrzeć ich debiut. W ramach jakiejś paczki można by im to przekazać. Myślę, że świadomość takiego duchowego wsparcia ze strony de facto zupełnie obcych ludzi też może pomóc w ich sytuacji.
No nie mogę się od tego materiału oderwać. Cała akcja jest super pozytywna i urzeka mnie granie z ludźmi, których wyłącznie wyobraźnia ratuje. Może poszukać kolejnych takich środowisk? Sam znalazłem ten kanał uciekając od rzeczywistości...
Wielka pochwała za akcje, a tego typu materiałów mógłbym słuchać 10h :D
57:00 Skoro ludzie w więzieniu mają takie zacofanie społeczno-technologiczne, jak mają po resocjalizacji wrócić do zupełnie nowego społeczeństwa. To pokazuje również jak postęp technologiczny przyspieszył.
1:09:00 Pamiętajcie, że RPG mogą też pełnić funkcję katalizatora - czyli rozładowywać negatywne emocje. Zatem te oparte w jakimś stopniu o element mniejszej czy większej przemocy nie musiałyby być wcale takie złe dla osadzonych (czy np. ludzi mających problemy z przemocą).
Oglądam zawodowo z ogromnym zainteresowaniem.
"Efekt Lucyfera" - eksperyment Zimbardo, polecam. Pan Tomasz na pewno kojarzy. Ciekawe wnioski po badaniu, gdzie zwykli ludzie odgrywali role więźniów i strażników. Czyli w pewnym sensie taki trochę larp. I jak daleko można w tym procesie odgrywania pójść, że aż trzeba przerywać eksperyment, bo robi się zbyt agresywnie.
Szkoda, że tak mało było widzów na sali, za mało osób badanych, żeby wyciągnąć sensowne wnioski. Nawet przy jedynie jakościowej ocenie, to trochę mało tych ankiet wróciło. Ale zajawka super i wspaniały rzeczywiście POTENCJAŁ. Materiał wyjściowy do czegoś naprawdę dużego zdecydowanie jest.
Zresztą może kiedyś AI będzie w stanie przeanalizować takie materiały wideo jak ten, pod kątem wzorów zachowań i dać więcej wniosków.
Dziś można by dać do porównania sędziom kompetentnym sesje osadzonych z podobną sesją nieosadzonych (by ocenili na skalach jakieś cechy graczy, jakiś styl gry) i porównywać wyniki. Ale żeby stwierdzić jak sesje rpg wpływają na więźniów, jaki system jest najlepszy potrzebne byłyby jakieś skomplikowane badania podłużne zorganizowane pewnie przez więzienie, przez kuratorów. Może znalazłyby się jakieś środki państwowe na dofinansowanie takich dużych badań. Zdecydowanie jest potencjał.
Pozdrawiam serdecznie!
Kiedy Michał wymieniał grupy docelowe 1:14:48 - niepełnosprawni (ruchowo). jestem sparaliżowany od 36 lat - internet otworzył mi dogę do TTRPG: mega sprawa! Daje poczucie "wolności", choć wg mnie największą wartość(potencjał) mają bardziej narracyjne systemy. Bitewniaki, z tego punktu widzenia, są takie sobie - imho, ofc.
Myślę ze bardzo ciekawym materiałem bylo by za jakiś czas nagrać kolejny wywiad z osadzonymi grającymi by dowiedzieć się jak na nic to wplynęlo, na ich relacje i postrzeganie otoczenia oraz jak sami wychowawcy to odbierają i co myślą. Można by to tez podzielic na cześć czysto naukowo społeczną i na część nerdową czyli jak osadzeni czują się jako gracze i mg w takim miejscu i jak im to idzie
"Najlepsza grafika na świecie to jest wyobraźnia", mądre słowa 3:35:13
Myślę że ekipa damska zagrała bardzo dobrze. Mateusz potrzebuje trochę więcej doświadczenia z RPG. Jak na te środowisko było mega. Dla Ciebie Michał wielkie gratki za poprowadzenie sesji w tym środowisku i ogarnięcie tego, przede wszystkim za spokój bo to jednak ludzie z ciężkimi doświadczeniami
Może zadziałała tu znana z badań psychologicznych nadreprezentacja kobiet wśród osób badanych. Być może i w środowisku więziennym to kobiety częściej zgłaszają się do różnych inicjatyw tego typu, stąd większe prawdopodobieństwo, że się kobieta zaangażuje w projekt.
To bardzo ciekawy projekt badawczy.
51:52 wpływ może rownież mieć to że, kobiety byly zamknięte na oddziale otwartym.
Czy poprowadzisz ekipie osadzonych sesję jak wyjdą z więzienia?
Pewnie wyjdą w bardzo różnym czasie. Trochę naciągana to by była inicjatywa
Pomysł nawet ciekawy ale raczej nie o to w tym wszystkim chodziło
Słuchając ostatniej wypowiedzi jeszcze jedno przyszło mi do głowy, czemu były same kobiety na publice i czemu jeden mężczyzna zrezygnował. Z punktu widzenia ewolucyjnego, kobieta wspiera/staje po stornie innej kobiety, nawet jeśli ta byłaby sprawdzą a mężczyzna ofiarą. Natomiast mężczyźni są bardziej konkurencyjni i wspierają się w swoich małych grupach. Szczególnie w więzieniu, mężczyźni publicznie nie pokażą że interesują się czymś "babskim jak teatr, czy jakieś opowiadanki o dzieciach". Natomiast w swojej celi, gdzie zbudowali między sobą więzi chętnie zobaczą co to jest.
Zastanawiam się, czy pójście do więzienia z RPG-ami nie jest właśnie wspomnianym wcześniej podciąganiem tych najmniej zdolnych uczniów w klasie. Z jednej strony Michał mówi, że powinno się zachęcać tych najzdolniejszych, a z drugiej jednak RPG z Osadzonymi.
Jak najbardziej nie. To nie są ludzie, którzy wiedzą co to są RPG, tylko ich to nie interesuje i na siłę próbujemy ich wkręcić. Oni prawdopodobnie nigdy nie słyszeli nawet o tej formie rozrywki, więc nie mieli szansy być tymi "najzdolniejszymi". To tak jakby w ogóle nie wysłać dziecka do szkoły.
to co, może sesja z naukowcami?
Czy tylko ja czuję, że Mateusz wygra debiut sezonu?
Tak
Nie rozumiem sensu unikania słowa więzień. Ci ludzie są w więzieniu, człowiek będący w więzieniu to więzień. Po co próbować unikać tego słowa, po co "osadzony"? No ludzie.. To są przestępcy, którzy za karę trafili do więzienia, to są więźniowie. Podobnie widzę trend unikania słowa sprzątaczka. No po co? To normalny nazwa , określenie osoby zajmującej się sprzątaniem! To nie "specjalista od czystości powierzchni płaskich" , to sprzątacz / sprzątaczka.To są zwykłe słowa, doskonale określające osoby, nie zakłamujmy rzeczywistości, używając innych, mniej pasujących.
Lol przecież to, że dziewczyny były z półotworku a chłopaki z oddziału zamkniętego to widać po samym ubiorze tych osób. Hierarchia wewnętrzna jest widoczna w postawie. A cała reszta po co oni tam przyszli i chociażby dlaczego każdy dał najwięcej w serce swojej postaci to chyba gdzieś umknęła zespołowi badawczemu w momencie kiedy postanowili patrzeć na obiekty badań zamiast na ludzi. Dlaczego myśl odsiewnia napatoczyła Panu doktorowi Tomaszowi przykład, żeby to strażnicy prowadzili sesje więźniom, a nie odwrotnie, więźniowie strażnikom, boimy się rezultatu, czy nie bierzemy pod uwagę. Wnioski co do obiektów badań są słuszne, temu nie zaprzeczę, ale wnioski co do ludzi to najlepsze Pan Michał powyciągał z tego mam wrażenie. Doświadczenie w odgrywaniu kogoś kim się nie jest posiada każdy człowiek, mistrz gry ma po prostu taką robotę do wykonania, przez co widać gołym okiem dominację psychoanalityczną w tym przedsięwzięciu. Empatia to sztuka poznania pierwotnych pobudek drzemiących w istocie żywej. A Ci ludzie, którzy wystąpili sporo opowiadają między wierszami o sobie w każdej sekundzie tego programu, bo między innymi jest to dla nich coś wyjątkowego w sytuacji jakiej się znaleźli. To prawda, że resocjalizacja nie istnieje, bo co to niby ma znaczyć, jeśli ktoś nigdy się nie przyznał do społeczeństwa to jak ktoś inny chce go do niego przywrócić skoro on nigdy w tym nie partycypował. Reedukacja jeśli już to jest rzecz, która przydałaby się przynajmniej 99% ludzkości a nie tylko osadzonym. Brawo Panie Michale. To mały krok dla mistrza gry ale ogromny skok dla ludzkości.
PS. Nie, nie siedziałem ani nikt z mojej najbliższej rodziny, po prostu mam takie spostrzeżenia.
Warto byłoby sprezentować książki "Graj z głową", "Graj fabułą" i inne z tej serii 😊