Την πατρίδα μ΄ εχασα || Έυα Μαντά & Μπάμπης Κεμανετζίδης 2019

Поділитися
Вставка
  • Опубліковано 28 жов 2024

КОМЕНТАРІ • 13

  • @user-xr8to2tp3t
    @user-xr8to2tp3t 2 місяці тому

    Δεν είμαι από τον πόντο αλλά το ακούω και κλαίω.

  • @haritonkarasavidis9181
    @haritonkarasavidis9181 4 роки тому +2

    Μπάμπη είσαι θεός....τα λόγια δεν μπορούν να εκφράσουν το πάθος σου .....δεν παίζεις μόνο με τα δάχτυλα αλλά και με την καρδιά σου....γι αυτό καί κάθε κομμάτι που παίζεις έχει τέλειο αποτέλεσμα!!!

  • @zoim.a.1130
    @zoim.a.1130 5 років тому +6

    Άψογοι, μπράβο σας!!! Εύα ❣️ ΦΩΝΆΡΑ !!!!!!!!!!!

  • @KatieDigums1216
    @KatieDigums1216 2 роки тому +1

    🙏🏼🇬🇷🦅👏🏽 Bravooooo!!!!!

  • @ΦίλιπποςΑνανικίδης
    @ΦίλιπποςΑνανικίδης 5 років тому +2

    Συγχαρητήρια σε όλους...

  • @GreeKurdChannelMilan
    @GreeKurdChannelMilan 5 років тому +1

    Greetings with Love from Kurdistan, great song!

  • @lysandrostsaklidis
    @lysandrostsaklidis 7 місяців тому

    Την πατρίδα μ’ έχασα,
    έκλαψα κι επόνεσα!
    Λύουμαι κι αροθυμώ [Όι, όι! Όι, όι!]
    Ν’ ανασπάλω ’κ’ επορώ!
    Μίαν κι άλλο ση ζωή μ’,
    ’ς σο πεγάδι μ’ σην αυλή μ’
    νερόπον ας έπινα [Όι, όι! Όι, όι!]
    και τ’ ομμάτι͜α μ’ έπλυνα
    Τα ταφία μ’ έχασα,
    ντ’ έθαψα κι ενέσπαλα!
    Τ’ εμετέρτς αναστορώ [Όι, όι! Όι, όι!]
    και σο ψ̌όπο μ’ κουβαλώ!
    Μίαν κι άλλο ση ζωή μ’,
    ’ς σο πεγάδι μ’ σην αυλή μ’
    νερόπον ας έπινα [Όι, όι! Όι, όι!]
    και τ’ ομμάτι͜α μ’ έπλυνα

  • @ΛιτσαΚιφο
    @ΛιτσαΚιφο 5 років тому +1

    Μπραβοοο κοπελια μπραβο

  • @ΈυαΚαρ-ψ2χ
    @ΈυαΚαρ-ψ2χ 5 років тому +1

    ισως ηπιο ομορφη αποδωση ....αρμονια μελωδια ενορχηστρωση ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΕΡΜΕΙΝΕΙΑ ΜΠΡΑΒΟ

  • @manostsakalidis7868
    @manostsakalidis7868 5 років тому +2

    Καλοτάξιδο..Θα ήθελα πολύ να το ακούσω από Γονιδη :)

  • @ГеоргийПилавов-ч2е
    @ГеоргийПилавов-ч2е 3 місяці тому

    😢

  • @ΈυαΚαρ-ψ2χ
    @ΈυαΚαρ-ψ2χ 5 років тому

    ΑΞΙΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

  • @alexiossymeonidis8268
    @alexiossymeonidis8268 4 роки тому

    Τα ψηα σουν να τρογω, το εμαν νερον κεινετε, να ζηση ο Ποντοσ