سپاس از جناب وارث بابت این برنامه‌ی خوب. همان طور که شما و کارشناس محترم برنامه گفتند این فیلم برای ما که آن دوران را زندگی کردیم و روایت‌ها را شنیدیم و آقای دهداری را در تلویزیون دیدیم خیلی غیرواقعی و بعضی جاها مضحک بود. اصلاً چهره و بیان بازیگر مرحوم دهداری شبیه خود ایشان نبود. متاسفانه الان فیلمسازان دهه‌ی شصت و هفتادی هستند و به کل بی‌اطلاع و خارج. بهترین سخن را آقای وارث گفتتند، بهتر می‌بود مستندی راجع به زنده‌یاد دهداری می‌ساختند. و کلام آخر، همین پارسال مرتضی یکه مهاجم آن روز باشگاه شاهین و تیم ملی روایتی کامل از آن نامه‌ی استعفاء بیان کرد.
اقای وارث لطفا اجازه بدید کسانیکه تو برنامه هاتون هستن هم حرف بزنن.متاسفانه شما اجازه نمیدید کسی حرف بزنه. جاهاییم که اجازه ی حرف زدن دارن کافیه حرفشون باب میل شما نباشه اونوقت کاملا دیکتاتورانه تصویرو میارید رو خودتون و تصویر اون شخصو محو میکنید
یک فیلم سینمایی قرار نیست روایت واقعی از تاریخ باشه. فیلم سینمایی یک برداشتی است که لزوما قرار نیست نعل به نعل عین واقعیت باشه. شما دارید با نگاه مستند روایی یک فیلم سینمایی رو نقد می کنید و این اشتباهه
ولی یک فیلم سینمایی وقتی بر اساس زندگی یک شخصیت حقیقی ساخته میشه هم قرار نیست سناریوی فیلم طوری طی بشه و به تصویر کشیده بشه که در احر فیلم شخصی به بینندگان معرفی بشه که ۳۶۰ درجه با چیزی که تا قبل از دیدن فیلم از اون چهره ی سرشناس میدونستن و شناخت داشتن و یجورایی اون فیلم فقط اسم اون چهره ی نامی رو یدک بکشه ودر اصل یک شخصیت ساخته ی ذهن نویسنده وکارگردانو بتصویر بکشه. بله قرار نیست یک فیلم سینمایی مثل یک مستند باشه و تمام اتفاقاتی که در طول زمان رخ دادرو بتصویر بکشه چون اسمش روشه فیلم سینمایی، سینماییم یعنی شما میتونی در حد تخیلات ذهنتم که شاید در دنیای واقعی حتی امکان پذیر نباشه فیلم بسازی تا جاییکه بالیوود هند بعضی وقتی حتی شعور مخاطبینشو هم با فیلماییکه ارائه میده به مسخره میگیره. اما فیلم سینمایی که برپایه و اساس یک شخصیت حقیقی و نامی که ساخته میشه میتونه بر حسب شناختی که از اون چهره داره واسش یک داستان و فیلمنامه بنویسه که در حقیقت اصلا اتفاق نیوفتاده اما نمیتونه چهره ایو با خصوصیات رفتاری و اخلاقی بتصویر بکشه که با چهره ی اصلی هیچ همخوانی نداره. در ضمن این فیلم درسته به اسم فیلم سینمایی انتشار و اکران شده اما یجورایی مستند هم بحساب میاد چون روایت تاریخ میکنه و به اصطلاح ساخته ی ذهن نویسنده و کارگردان نیست. پس وقتی روایت تاریخ میکنه نباید خلاف حقیقت بتصویر بکشه
@@AmirAlii-ui7mj با تشکر از اظهار نظر جنابعالی. این یک بحث بی پایان و بی نتیجه است چون هیچ کدام از دو طرف نمی توانند همدیگر رو قانع کنند. اتفاقا هر دو هم دلایل محکمی دارند. یکی مثل شما مخالف تحریف تاریخ و طرفدار اون چیزی است که معتقده واقعیته تاریخیه و یکی هم مثل من بر این باوره که فیلم و داستان و رمان صرفا برداشت مولف از یک موضوع یا شخصیت هست. راستش رو بخواهید من خودم از نظر سنی خدابیامرز دهداری رو قشنگ یادمه. قبول دارم که فاصله زیادی بین آنچه که بود و آنچه که نمایش داده شد وجود داره ولی برای من همین که ساخته شدن یک تیم ملی از صفر توسط یک مربی نمایش داده شده کفایت میکنه.
سینمای امروز یکی از جاهایی است که در آن پولشویی می‌شود.
سپاس از جناب وارث بابت این برنامه‌ی خوب. همان طور که شما و کارشناس محترم برنامه گفتند این فیلم برای ما که آن دوران را زندگی کردیم و روایت‌ها را شنیدیم و آقای دهداری را در تلویزیون دیدیم خیلی غیرواقعی و بعضی جاها مضحک بود. اصلاً چهره و بیان بازیگر مرحوم دهداری شبیه خود ایشان نبود. متاسفانه الان فیلمسازان دهه‌ی شصت و هفتادی هستند و به کل بی‌اطلاع و خارج.
بهترین سخن را آقای وارث گفتتند، بهتر می‌بود مستندی راجع به زنده‌یاد دهداری می‌ساختند. و کلام آخر، همین پارسال مرتضی یکه مهاجم آن روز باشگاه شاهین و تیم ملی روایتی کامل از آن نامه‌ی استعفاء بیان کرد.
آرشیو کیهان و دنیای ورزش هم بود واسه تحقیق بود.البته دنیای ورزش که نمیدانم الان در دسترس هست یا نه
کارشناس برنامه درست به گاف‌های مسخره‌ی فیلم اشاره کردند. واقعاً حیف هزینه.
اقای وارث لطفا اجازه بدید کسانیکه تو برنامه هاتون هستن هم حرف بزنن.متاسفانه شما اجازه نمیدید کسی حرف بزنه. جاهاییم که اجازه ی حرف زدن دارن کافیه حرفشون باب میل شما نباشه اونوقت کاملا دیکتاتورانه تصویرو میارید رو خودتون و تصویر اون شخصو محو میکنید
فیلم اگه واسه جشنواره بسته شده باشه .بازیگران زیادی تمایل به شرکت در فیلم نداشتند حتما
چند بار تذکر می دهید باز هم حذف بی ربط می زند
دهداری اینجور که زیردستها میگویند کمی یکدنده و دیکتاتور طور بود
پرویز دهداری را بزرگ کردند و بت کردند الان دیگه هرکسی بیاد و دهداری را بیاره رو زمین مغضوب میشه
یک فیلم سینمایی قرار نیست روایت واقعی از تاریخ باشه. فیلم سینمایی یک برداشتی است که لزوما قرار نیست نعل به نعل عین واقعیت باشه. شما دارید با نگاه مستند روایی یک فیلم سینمایی رو نقد می کنید و این اشتباهه
ولی یک فیلم سینمایی وقتی بر اساس زندگی یک شخصیت حقیقی ساخته میشه هم قرار نیست سناریوی فیلم طوری طی بشه و به تصویر کشیده بشه که در احر فیلم شخصی به بینندگان معرفی بشه که ۳۶۰ درجه با چیزی که تا قبل از دیدن فیلم از اون چهره ی سرشناس میدونستن و شناخت داشتن و یجورایی اون فیلم فقط اسم اون چهره ی نامی رو یدک بکشه ودر اصل یک شخصیت ساخته ی ذهن نویسنده وکارگردانو بتصویر بکشه. بله قرار نیست یک فیلم سینمایی مثل یک مستند باشه و تمام اتفاقاتی که در طول زمان رخ دادرو بتصویر بکشه چون اسمش روشه فیلم سینمایی، سینماییم یعنی شما میتونی در حد تخیلات ذهنتم که شاید در دنیای واقعی حتی امکان پذیر نباشه فیلم بسازی تا جاییکه بالیوود هند بعضی وقتی حتی شعور مخاطبینشو هم با فیلماییکه ارائه میده به مسخره میگیره. اما فیلم سینمایی که برپایه و اساس یک شخصیت حقیقی و نامی که ساخته میشه میتونه بر حسب شناختی که از اون چهره داره واسش یک داستان و فیلمنامه بنویسه که در حقیقت اصلا اتفاق نیوفتاده اما نمیتونه چهره ایو با خصوصیات رفتاری و اخلاقی بتصویر بکشه که با چهره ی اصلی هیچ همخوانی نداره. در ضمن این فیلم درسته به اسم فیلم سینمایی انتشار و اکران شده اما یجورایی مستند هم بحساب میاد چون روایت تاریخ میکنه و به اصطلاح ساخته ی ذهن نویسنده و کارگردان نیست. پس وقتی روایت تاریخ میکنه نباید خلاف حقیقت بتصویر بکشه
@@AmirAlii-ui7mj با تشکر از اظهار نظر جنابعالی. این یک بحث بی پایان و بی نتیجه است چون هیچ کدام از دو طرف نمی توانند همدیگر رو قانع کنند. اتفاقا هر دو هم دلایل محکمی دارند. یکی مثل شما مخالف تحریف تاریخ و طرفدار اون چیزی است که معتقده واقعیته تاریخیه و یکی هم مثل من بر این باوره که فیلم و داستان و رمان صرفا برداشت مولف از یک موضوع یا شخصیت هست. راستش رو بخواهید من خودم از نظر سنی خدابیامرز دهداری رو قشنگ یادمه. قبول دارم که فاصله زیادی بین آنچه که بود و آنچه که نمایش داده شد وجود داره ولی برای من همین که ساخته شدن یک تیم ملی از صفر توسط یک مربی نمایش داده شده کفایت میکنه.