Lęk wysokości, jak sobie z nim poradziłem?
Вставка
- Опубліковано 30 лип 2024
- Moje materiały możesz wspierać na portalu Patronite: patronite.pl/ochtabinski
Strona: ochtabinski.pl/
Facebook / ochtabinski.damian
Instagram: / ochtabinski.damian
Grupa FB: / 1163453470515867 - Фільми й анімація
przede wszystkim ćwiczcie, trzymajcie formę fizyczną. Kiedy jest się ogólnie sprawnym i ma się dobrą wydolność organizmu, można zaufać bardziej sobie i swojemu ciału. Mając mocny fundament o wiele łatwiej jest poddać się wyzwaniom.
Ja osobiście to od dziecka się wspinam (najpierw na ściankach, później na skałach). Ale najlepszym sposobem jest, moim zdaniem, po prostu chodzenie i oswajanie z przestrzenią i wysokością.
Pozdrawiam! 💪
Akurat zmagam się z lękiem przed jutrzejszym (moim ostatnim w karierze studenta) egzaminem. Ogromny szacunek dla Ciebie za jak zwykle wybitny materiał, przy okazji tak wartościowy i nawiązujący do wielu aspektów życia. Dziękuję za wniesienie spokoju i wręcz radości tego trudnego wieczoru ;)
Pewnie nie zdążyłem ale powodzenia! Dzięki za dobre słowo 😌
Ja mam straszny lek wysokości, jak widzę schody takie metalowe to strach mnie paraliżuje, kocham góry, jestem laikiem, ale moim marzeniem jest wygrać ze słabościami, i strachem jaka jest wysokość. Dziekuje za Twoje filmy i serdecznie pozdrawiam.
U mnie zadziałała ścianka wspinaczkowa. Polecam spróbować wszystkim zmagającym się z lękiem przestrzennym. Pomogła nie tylko w górach, ale również w pracach remontowych na rusztowaniu/drabinie.
Ja zawsze powtarzam - wszystko jest w głowie.. Wszystko można wyćwiczyć.. lęki też. Z czasem się znieczulamy i coś, co kiedyś nas paraliżowało, przestaje robić na nas wrażenie.
Bycie w gorach tak jak mowisz przyzwyczajenie glowy do niecodziennego otoczenia/ wosokosci/ ekspozycji! Czasem tez kurs wysokogorski doda umiejetnosci i zwiekszy poczucie pewnosci siebie. Super Materialy robisz :))))))
Ja zacząłem od Ślęży... Potem była Wielka Sowa, całe Sudety, większość Beskidów i dopiero Tatry... Zachodnie :D Obecnie jestem już po całych Tatrach Wysokich. Czyli stopniowe przyzwyczajanie się.
Dobry film,dobry przekaz 👌🏼Nie dodam nic odkrywczego, jednak podpiszę sie pod tym co sam powiedziałeś w filmie,czyli przede wszystkim oswajanie się z wysokością,zatrzymanie się, popatrzenie przed siebie,w dół, dookoła.Mi to również pomogło ☺️.
Poza tym... ach piękne widoki 😌, tęsknię juz za taką pogodą.
Uwielbiam Twoje filmy o górach. ❤ Wycieczki górskie to najlepsza rzecz do oczyszczenia myśli. Ale widzę też że interesuje Cię turystyka rowerowa :) jak będziesz organiz ował jakiś wypad rowerowy w okolicach Kampinosu, to daj znać. Chętnie dołączę.
Świetny film! Mnie pomogło chodzenie z przewodnikiem na linie z myślą „bezpieczniej być nie może”;)
O też ciekawe podejście psychologiczne 🙂
Cały czas się boje , mi pomaga ekspozycja na ekspozycje 😀 oczywiście asekuracja , zaufanie sprzętowi, jak najbardziej scianka, Siła 💪
Ciekawy temat poruszyłeś, ważny myślę dla wielu, więc cóż.. super, że go poruszyłeś 😎 podoba mi się też Twoje podejście, poprostu życiowe bez napinki, a wiem że poszedłeś w tej kwestii mocno do przodu, oglądałem oczywiście całe „ale lufa”! Też byłem z dużym lękiem. Jeszcze go mam, choć w porównaniu już jest malutki. Twoje rady są cenne tutaj. Oczywiście myślę metoda małych kroczków, czyli jak mówią nasi „bracia” Amerykanie step by step. Chyba nie da się inaczej. Ujazmisz potwora tylko będąc z potworem, bez głębokiej wody od razu. Lody pękają i niech to się staje powoli. Po prostu. Pozdrawiam.
Ostatnio wychodzilem na rysy od slowackiej strony i na ostatnim podejsciu musialem odpuściłem odpuscic bo az tracilem przytomność
Uwielbiam twoje filmy ,ale serce krwawi jak się obecnie widzi to piękne latko :D
Montuję i wstawiam filmy z lata i jakoś bardzo nie cierpię z powodu zimy, bo wiem, że lato coraz bliżej. Pozdrawiam.
Też już tęsknie za latem, dlatego montuję letnie filmy w zimę 😅
Dzień dobry fajny materiał i pouczający chodzę z córką po górach najmniej raz w roku ale za Chiny ludowe nie umiem się pozbyć lęku i myślę że to jest dobry pomysł z tą ścianką będę musiał znaleźć czas na to, jeszcze tego nie próbowałem pozdrawiam.
Powodzenia zatem na ścianie, oby pomogło 😊
Podziwiam 😊 jestem na etapie walki z lękiem wysokości i ekspozycji w górach 🤦♀️ ciężko mi to idzie, ale dzięki mężowi powoli idę do przodu. Może kiedyś uda mi się to stopniowo przezwyciężyć i KIEDYŚ zdobędziemy np. Rysy 😁
Powodzenia! 🙂
Dobry i ciekawy temat poruszyles.U mnie jest "dziwnie"-czasami dyspozycja dnia powoduje,ze mam stracha a czasami ide jak po swoje(wplyw na dyspozycje dnia ma przede wszystkim sen,przebieg kilku dni poprzedzajacych wycieczke,sprawy domowe itd).Z uwagi na fakt,ze raczej łażę pozaszlakowo to kiedys oswajałem sie na Lodowym Koniu siedzac okrakiem.Na przykład mam problem idac eksponowanym trawersem,gdzie s jednej strony zwracam uwage na stopnie i chwyty a zdrugiej kątem oka widzę otchłań.Mialem tak na Jaworowej Drabinie q drodze na Jaworowa Przełęcz,ktora jest prosta i raczej szeroka.
Przede wszystkim ścianka wspinaczkowa! Najpierw pozwoliła na pozbycie się motyli w brzuchu i lęku przed wysokością, po jakimś czasie dała pewność chwytu na eksponowanych drogach. Totalny game changer!
no to może pomóc tylko na lęk wysokości, z przestrzenią jest inaczej, pamiętam jak wchodziłem pierwszy raz od Zawratu na Świnicę, bez żadnego problemu po tych łańcuchach i drabinkach, jedną ręką się trzymałem, drugą zdjęcia robiłem, a jak wyszedłem na szczyt i już nie było się czego chwycić, to kolana się ugięły i musiałem przemieszczać się po tym szczycie na czworaka 😅
Jak pięknie pokazuje jak różne są te lęki i jak wiele różnych rzeczy może na nie pomóc 🙂
Lęku przestrzeni nie miałem praktycznie nigdy. Natomiast lęk wysokości miałem b. duży. Stopniowo oswajalem go, ale bez przymusu i tzw. napinki. Jeśli czułem się jakoś nieswojo i niekomfortowo to po prostu powoli i w miarę spokojnie 😉 "robiłem zawrat". Z czasem tych "zawratow" było coraz mniej i udawało się dotrzeć nie tylko na Zawrat 😁.
Dobre określenie 😃
Mam wrażenie jakby ten film był o mnie ;) Moje doświadczenia są identyczne czyli siedzenie przy przepaści i oswajanie głowy, dużo wycieczek w góry (ze stopniowaniem ich trudności) aż w końcu sekcja na ściance by nabrać pewności w sprawach technicznych :) Pozdrawiam!
Pozdrawiam!
Przez moje projekcje nie przeszedłem przez przewężenie eksponowane przed samym szczytem...Koprowego Wierchu...
U mnie przeprowadzka na 9 piętro i spojrzenie w dół z balkonu było wyzwaniem, ale też przypuszczam początkiem oswajania się z wysokością. Potem gdy zacząłem chodzić po górach, bardzo spokojnie i stopniowo wybierałem coraz trudniejsze szlaki, stawałem w miejscach które mnie przerażały, by chociaż kilkadziesiąt sekund tam wytrzymać i przełamywać to co podpowiada mózg czy ciało. Sprawność fizyczna, siła rąk i nóg też jest mega przydatna, bo ma się większe zaufanie do siebie ale z tym nigdy nie miałem akurat problemów. Teraz już na Orlej czuję się komfortowo ale to kwestia zebranych doświadczeń w górach, ścianki czy boulderingu czasem, gdzie człowiek uczy się co jak chwytać. Pozdrawiam, jak zawsze świetny materiał :)
Spoglądanie z balkonu dobry trening i ciągle pod ręką 😃
Ścianka wspinaczkowa była dla mnie punktem zwrotnym. Od kiedy zacząłem chodzić na ściankę nabrałem pewności w poruszaniu się w terenie wysokogórskim. Szlaki na które wcześniej się nie decydowałem, bo lęk wysokości, teraz stoją przede mną otworem. Czuję się wyzwolony, bo kocham góry. Pozdrawiam
Świetnie! Fajnie że to zadziałało 🙂
Hejka
A mi poczesci pomogłeś Ty swoimi filmami i radami w nich zawartych , drugi wypad w Taterki byl juz plecak kask i apteczka No i oczywiście najważniejsze byl tez budyń 😂😂, pospacerowałem sobie z Kuznic w kierunki Murowańca nastepnie zawracik swinica i zszedlem spowrotem do Kuznic , jak to się skończyło uszkodzonym paznokciem. Jaki z tego morał nagraj film jak wiazac buty 😂😂 ( moja wina za szybko chciałem) ale tamtego dnia po 13 juz padało i grzmiało. Tak więc dziękuję za Twoje filmy Damian i porady w nich zawarte , w październiku planuje przejść do twoja trasa zaczynając od Słowacji 😊
Ciszę się, że filmy pomagają 😊 co do palca to chyba raczej nie był problem wiązania buta 🧐 październik i moja trasa to najlepsze co możesz sobie zafundować, przyjemności!
A mnie pomógł udział w Twoim kursie wspinaczkowym w skałach 😆 tyle dni wiszenia na tasiemkach, które wyglądają jakby się miały urwać - to zniszczy w każdym lęk wysokości 😉
Pozdro ❤
Wooo świetnie, że to wtedy 😊
Ja mam lęk nir wiem czy wysokości czy przestrzeni ale mam dużo lęk ale walcze z nimi I z roku na rok jest coraz lepiej 🙂
Fajny materiał 🙂👍 Jak dobrze że już luty Bardzo się stęskniłam za Tatrami bo już dawno mnie tam nie było oj dawno Jedyny minus to że ludzi tam zawsze pełno ech😉 Jedyna opcja to chyba bardzo wczesne wyjście na szlak😊 Mam pytanie czy w tym roku też będziecie organizować roztokowe spotkanie integracyjne?😊
Na spotkanie narazie się nie zanosi, może na jesień :)
Trochę jak klasyka mówi wszystko jest w głowie. Jak położysz deskę na ziemi to będziesz po niej biegać, ale gdy ta sama deska będzie 10m nad ziemia to jest problem… a to ta sama deska i te same warunki statyczne 😎
Odkryłam przypadkiem jeszcze jeden soposob - sprawdzony na mojej siostrze. Trzeba wejść np na Zawrat we mgle po raz pierwszy. A następnego dnia tem sam szlak przy dobrej widoczności. Jeśli chodzi o lęki to pierwszego pamięta się trasę technicznie bez rozproszenia ekspozycja a drugiego dnia przy ekspozycji wystarczy sobie przypomnieć poprzedni raz i fakt ze nie sprawiło to trudności - wybralam do tego eksperymentu wejsccie na Zawrat - myśle ze dlaczego ta trasa to nietrudno się domyślić 😀
Ciekawy eksperyment, tylko jak zmusić pogodę do takiej współpracy 😃
@ przypadek - dzień wcześniej byłyśmy na ciemniaku od tomanowej i załamałam się jak zobaczyłam ze podczas trawersu pod przełęcz trzymała się trawy zbocza powyżej 🤭pomyślałam No ładnie to nigdzie nie pójdziemy . Na drugi dzień rano mżawka i mglisto - dla nie nie było wyzwaniem fizyczne wchodzenie a ta ekspozycja. Wiec okazja sama się pojawiła. Wybrałam Zawrat ponieważ samo wejście nie jest problemem jak wiadomo - natomiast czas tego trudnego podejścia jest stosunkowo krótki No i powrót już łatwiutki. Pamietam momenty jak mgła się rozpraszała na chwilkę to mówiłam do niej Stop trzymaj się łańcuchów i rozglądają się 😂 i było takie WOW a potężny nachodziła mgła i szliśmy dalej. Po tym przejściu śmigała bez problemów bo miała w pamięci ta trasę
Nigdy nie miałem lęku wysokości. Tzn. nie było miejsc w których odczuwałbym silny dyskomfort, w których musiałbym stosować omówione przez Ciebie techniki itd. Ale zawsze miałem jakiś ogólny respekt przed wysokimi szczytami, ostrymi graniami, który objawiał się tym, że może trochę więcej czasu niż innym zajęło mi podjęcie decyzji że mogę już się wybrać na Rysy, na Orlą, zimą na Świnicę (moja pierwsza zimowa) itd. Po prostu narzuciłem sobie sam pewną dyscyplinę. Z perspektywy czasy wydaje mi się że może trochę przesadzałem, ale trzeba było zyskac tę perspektywę, żeby taką myśl dopuścić. :P
EDIT Aha, może to istotne: moje pierwsze wysokogórskie doświadczenia były tylko i wyłącznie solo. Kto wie, może gdybym chodził w towarzystwie, to doświadczyłbym zdaje się że częstego "ciągnięcia za uszy" / przymusu towarzyskiego, który potrafi nawet doprowadzić do przerażenia. Byłem swiadkiem takich sytuacji, więc to realna rzecz.
O widzisz, to wydaje się być bardzo istotne, czy próbuje się to przezwyciężyć lęki samemu czy z kimś, wykonałeś sam kawał dobrej mentalnej roboty w takim rezie 🙂
Ja mam swój cykl końcem maja, w Tatrach zachodnich boję się iść po Czerwonych Wierchach, a już końcem lipca zaglądam w każdą przepaść 😂😂😂.
I tak co roku? 😅
Tychy pozdrawiają!
Pozdrawiam Tychy 😄
Tak Tychy pozdrawiaja💪😄
chodzi o to zeby przestac sie bac tego ze będziemy sie bac w ekspozycji;)-Boje sie tam isc bo będe sie bał-strach przed lękiem, -coś strasznego;)
Próbuję się pozbyć lęku przestrzeni, przed upadkiem od kilku lat ale nie ma satysfakcjonujących efektów niestety 😔Dla mnie przesiadywanie w miejscach gdzie odczuwam lęk mimo wielu takich prób nie sprawdza się. Na chwilę jest lepiej, później po tym jak się ruszę to znowu mam wrażenie, że zaraz spadnę. Paradoksalnie lepiej czuję się w terenie teoretycznie trudniejszym jak np. Rysy gdzie są łańcuchy i skały gdzie rękami można się chwycić w porównaniu do prostej ścieżki na Krzyżne czy Wrota Chałbińskiego. Tam nie ma jak się czegoś złapać i mimo, że szlak łatwiejszy to lęk przed upadkiem mam zdecydowanie większy. Mam nadzieję, że uda mi się jakimś sposobem przezwyciężyć lęki bo jest to frustrujące kiedy lubi się chodzić po górach a jest strach przejść np. z Giewontu na Kasprowy przez Kopę Kondracką, Goryczkowe Czuby. Chęci są, kondycja jest ale lęk blokuje 😔
Mogę tylko życzyć wytrwałości, może chęci poznawania górskich ścieżek w końcu przezwycięży strach i stanie się to nagle i nie spodziewanie :)
No ja mam lęk wysokości i co innego ścianka wspinaczkowa na której w ogóle bym się nie bał i pewnie dobrze bawił z racji, że jestem ubezpieczony i wiem, że nic mi się nie stanie - natomiast szanuje tych, którzy pokonali lęk wysokości jeszcze metodą pierwszą, bo jako osoba, która po 3 minutach uciekała z Giewontu myśląc, że miałbym tam spędzić godzinę to brzmi jak największy koszmar i co ciekawe wiele rzeczy nie mogłem oglądać nawet na YT jak kanał BNT, bo w wielu przypadkach kręciło mi się w głowie, miałem przyśpieszone bicie serca i bóle żołądkowe chyba w wyniku stresu. Dla mnie metodę pierwszą jakkolwiek to zabrzmi to rzuciłbym takim głupim porównaniem, że nie lubisz np. wątróbki to jedz ją minimum 2x dziennie co 2. dzień aż polubisz 🙃 Mam nadzieje, że ktoś dzięki temu filmikowi pokona swoją słabość jaką jest lęk wysokości 🙂
Oczywiście, to w żaden sposób nie są wytyczne, to tylko opowieść jak ja sobie z tym radziłem i zalążek do dyskusji 🙂
@ Oczywiście Damiano - dlatego ja nie, ale może ktoś się przełamie i spróbuje 🙂
ps. kiedy filmy z rowerowego szlaku wokół Tatr?
Jak widzisz nadrabiam zaległości z filmami, a w tle cały czas montuje się film z obiazdu Tatr, będzie to duży film na ponad godzinę, więc wymaga trochę czasu, aktualnie jest zmontowany w 30% 🙂
Slaba widocznosc pomaga, minus to brak widokow tam na gorze ale cos za cos niestety. Mam nadzieje, ze kiedys pokonam swoje leki, które przyszly z wiekiem. Jako nastolatka bylam bardziej odwazna. Teraz na mysl o Koscielcu, o Giewoncie nawet czuje jak mnie trzesie od srodka 😞
Nastolatkowie mają syndrom nieśmiertelności to normalne 😃
@ chyba coś w tym jest ;) mam nadzieję, że jako starsza pani odzyskam ten syndrom 🙈😅
a tak na poważnie, to przy każdej okazji będę stosować Twoje wskazówki i malutkimi kroczkami moze uda się pokonać słabości.
Pozdrawiam.
Mnie zawsze ratowała odpowiedzialność za resztę zespołu. Musze iść bo reszta czeka, a jesteśmy na jednej linie. Wyjscia nie ma 🤷♂️
W zimę pomógł kurs hamowania i nagle "pionowe" ściany śniegu przestały trzymać pion.
No i nie wiem czy to faktycznie lęk wysokości bo wystarczy jakiś chwyt w ręku i wysokość nie istnieje, a płaska ścieżka czasem paraliżuje.
A i zawsze chłodna analiza czy faktycznie jest się czego bać. Jak spadnę, to gdzie itd. Zazwyczaj pomaga
Zawsze jest wyjście, jeżeli zespół wywierał na Tobie presję, że musisz iść to trochę słabo. Jedna lina oznacza dla mnie to, że jeżeli nie dajesz rady, to zjadę i wycofam się z Tobą z tej drogi, a nie będę stawiał w sytuacji, że jedyną drogą to ta do góry, brr już nigdy po czymś takim, nie wspinałbym się z takim partnerem.
Kocham przestrzeń, mnie paraliżuje miejska dżungla.
Hej, jakiego GoPro używasz aktualnie? 😊
Gopro 8 Black
Witam. Co to masz za plecak, jakiej firmy albo jaki model? Pozdrawiam
Plecak ThinkTank / MindShift Rotation 34L, mam go na sprzedaż jak coś 😃
A ja jestem ciekaw jakiego używasz aparatu i obiektywu. Pozdrawiam
Zbieram się powoli do takiego filmu by przedstawić aktualny sprzęt.
Z psychologicznego punktu widzenia stopniowa ekspozycja jest w pełni wskazana
Jak najbardziej, jednak trudno coś takiego wystopniować, mocno indywidualna sprawa :)
A ja mam jedno zasadnicze pytanie: jak pokonać lęk przed ścianką wspinaczkową?😆
😁
Spróbować 😊 co ci szkodzi jak ci nie zależy
@@danielgil335 ale już próbowałam i było to dla mnie traumatyczne przeżycie 🤷
@@MartaS82 ja jak szedłem. Na giewont dolina straży ska pierwszy poważniejszy szczyt to jak doszedłem do tzw siodła to nogi mi się uginały potem? Potem była tylko adrenalina ten kto nie odczuwa w górach strachu jest już martwy.
@@MartaS82 chodz po górach i chodź i chodz i dalej i patrz i obserwuj końcu zrozumiesz czego się boisz
Czy tylko ja mam czasem mysli przy takiej przepaści "A gdybym se tak kurfa teraz skoczył...?" XD
nie tylko ty :)
zew pustki
I jeszcze po skoku poleciał jak ptak! Fajne 😃
Ja mam raczej "a jak ta skała się oderwie, to spadnę w dół, a jak zesłabnę, to zlecę, a jak mocniej powieje, to mnie zrzuci...'
Kręcone na Orlej Perci ?
Tak właśnie głosi napis na początku :)
Ja mam straszny lek wysokości, jak widzę schody takie metalowe to strach mnie paraliżuje, kocham góry, jestem laikiem, ale moim marzeniem jest wygrać ze słabościami, i strachem jaka jest wysokość. Dziekuje za Twoje filmy i serdecznie pozdrawiam.
Życzę zatem szybkiego poradzenia sobie z lękiem :))