“Aradığım kişiyi bulamadım, hoşlandığım kişi benimle ilgilenmedi diyerek kabuğuna çekilmek ve bulunmayı beklemek… “ işte hayatımın özeti bu cümlede. Bu videoda tamamen beni anlattınız Merve hanım. Hep o mükemmel ilişkiyi aradım ve karşıma çıkanlarda ise ya sonu kötü biterse deyip düzgün ilişki yaşayamadım. Bunu değiştirmeye çalışıyorum fakat bundan da kaçamıyorum. Bir yanım hala o mükemmel kişinin gelip beni bulmasını bekliyor. Kurtuluşu mutluluğu gelecek kişide arıyor.
Bende yıllarca beklemiştim hayatımın aşkını. Bigün karşıma çıkıverdi ve yaklaşık bir sene yaşadık. Meğer yalanmış. Meğer mutlu aşk yokmuş. Hikayeeeeee. Boşuna bekleme. Uygun birisini bul ve dünya evine gir. :)
Çok saçma gelebilir belki ama bir kaput kalem alın zihniniz boşken hayatınıza almak istediğiniz kişi en ünce ayrıntısına kadar yazın ben erkek arkadaşımın fiziksel özelliklerini yazmıştım ama bunu yaparken zihnim çok temizdi kalbimde kimse yoktu ve sonra o kapıda yazdığım kişiyle tanıştım
@Esraileyasam741Neymiş bu 4 imtihan merak ettim. İmtihan kelimesi bana saçma geliyor aslında. Hayat neden zorlu bir imtihan olsun ki, neden hep sınavdaymış gibi anksiyete yaşayalım? İnsanların imtihan için yaratılmış olması fikri zorlama ve anı yaşamayı öteleyen bir düşünce.. Tekamül kelimesi daha güzel. Şu konuda haklısınız; bizim 40 lı yaşlarda ulaştığımız aydınlanmaya gelişmiş toplumlarda gençlikten itibaren ulaşabilirler.
Bende limerence yaşıyorum. Öyle bir bıktım ki bu halimden. O kadar çok yoruldum ki enerjim kalmadı. Hayatımı durduruyorum gibi. Devam edemiyorum gibi. İşin kötüsü başka bir adamdan hoşlanana kadar devam ediyor bu sefer yeni hoşlandığım kişide limerence yaşıyorum. Yani bitmiyor sadece kişi değişiyor.
@dilekdayan6272 Ben sizi çok iyi anlıyorum. Aslında başka bir şahısın üzerimizde bu kadar etki olmamalı. Başkasının ilgisine, sevgisine bu kadar muhtaç olmamalı. İnsan kendine bunu yaşatmamalı. Ben kalbimi çok erken teslim ediyorum galiba. Kendi kendimi sevmeye öğrenmeye başlayacağım. Kendime yetmeye öğrenmeye çalışacağım. Baktım olmuyor terapiye başlayacağım. Kendime olan saygımdan. Geleceğimi bu şekilde yaşamak istemediğimden. Hatta Allaha olan saygımdan. Onun bize verdiği kalpte bir emanettir aslında. Korumak lazım. Size dua etcem. Aklımdasınız🩷
@@safak8459 Allah razı olsun kardeşim beni o kadar çok mutlu ettiniz ki birbirimizin duasına ihtiyacımız var galiba bende sizin için dua edicem Allah hepimizin yardımcısı olsun 🤲
Ben de aynı şeyi yaşıyorum ve bunun kendine az değer vermekten kaynaklandığıni biliyorum ama kendime vermem gereken değeri veremiyorum,siz kendinize değer vermek açısından nasıl adimlar attınız paylaşırsanız sevinirim
Limerence'la ilgili izlediğim ikinci video ve limerence yaşadığımı farkettim. 2 ay önce bir ilişkim vardı gerçi bana göre ilişkiydi. Kendi zihin dünyamda ilişki olarak görüyordum. Tanıştığım kişiyi içimde çok fazla büyütmüştüm ve sürekli reddedilme ve kaybetme korkusu yaşıyordum. Öyle ki yaşadığım kaygı nedeniyle her gün ağlama krizlerine giriyordum. Karşı taraftan mesaj gelmediği zaman beni istemiyor, beni umursamıyor diye düşünüyordum. Gerçeklik payı biraz vardı da karşı taraf pek istemiyordu görüşmeyi. Sonunda yaşadığım kaygılar nedeniyle bitirme kararı aldım. Ama 2 aydır kendisi aklımdan çıkmıyor ve limerence yaşamaya devam ediyorum. Onu stalkluyorum ve bana geri dönmesini bekliyorum. Hatta ileri boyuta gidip ben ona dönmeyi düşünüyordum. Ta ki bu videoyu görene kadar. Yaşadıklarım aklımın birer oyunuymuş ve ben bu oyunlardan çok mutluydum. Gerçeklik algımı yavaş yavaş kaybediyordum. Bu video beni kendime getirdi ve o zihin dünyamdan çıktım tamamen geçmedi ama en azından kendime getirdi beni. Merve hanımın dediği gibi çocuklukta ihmale uğrayanlarda çok fazla oluyormuş. Ben 3 yaşına kadar annem ve babamdan ayrı yaşadım ve de sonraki çocukluğumda da pek ilgi görmedim. İhmale uğradım. Ve bunu yaşayan tek ben değilmişim. Merve hanım size çok teşekkür ederim. Limerence nedir öğrenmiş olduk sayenizde iyi ki varsınız.
@fatmaylmaz8479 Tabi elimden geldiğince yardım etmeye çalışırım. Öncelikle şunu kabul etmek gerekiyor. Yaşadığımız hiçbir şey gerçek değil. Kendi dünyamızda kurduğumuz oyunlar. Zihnimize maalesef oyun oynuyoruz. Bu oyun bizi mutlu ediyor bir yandan da gerçekleri göremez hal geliyoruz. O yüzden gerçeğe dönmemiz gerekiyor. Kendimden örnek verirsem onunla ilgili mutlu anlarımı düşünüyordum bu beni mutlu ediyordu ama onunla kötü anılarım daha fazla. Aklıma o kötü anıları getiriyorum beni ne kadar üzdüğünü ne kadar kırdığını aklıma getiriyorum. En önemlisi de bu ilişkiyi istemediğini düşünüyorum. Böyle yaparak bir nebze de olsa aklımın oyunlarına düşmemeye çalışıyorum. Benim gibi sürekli takip ediyorsanız yavaş yavaş onu takip etmeyi bırakın 1 gün bakmayın sonra 2 3 gün derken takip etmemeye çalışın. Ben hala zorlanıyorum ama direniyorum ona geri dönmeyi. Kendime sürekli sen gururlu bir insansın kendini değersizleştirme diye ikazda bulunuyorum. Ben psikolojik destek de alıyorum size de tavsiye ederim. Ne kadar onlardan uzak durursak o kadar iyi bizim için 🥹🥹. İnşallah her şey en kısa zamanda yoluna girer. Hayatınıza odaklanırsınız. ❤️
@gulcin6746 teşekkür ederim 😊. Bende sürekli onu düşünüyor onu takıp ediyorum etmemye çalışsam da yapamıyorum benimde onunla kötü anılarım iyilerden daha fazla yazmak istiyorum ama dile bile getiremiyorume😢 elim titroyor
@@fatmaylmaz8479 O zaman kendimize bunu yapmayalım. Biz o insanlardan daha değerliyiz. Bunu sürekli kendimize hatırlatalım biz daha değerliyiz. Ve onları düşünmemiz hiçbir şeyi değiştirmeyecek. Onlar değişmeyecek aynı kalacaklar. Bizim değerimizi şimdi anlamayanlar ileride de anlamaz. Tek yapacağımız şey önümüze bakmak. Sadece zaman gerekiyor zamanla unutacağız inşallah :))
@@fatmaylmaz8479 İnan bizi haketmeyen insanlar için değmez. Unutması biraz zaman alacak ama zamanla unutacağız. Gün gelecek kendimize kızacağız neden onu düşündüm kendimi bu kadar yıprattım diye. Ben şunu iyi anladım sana değer vermeyeni sen de değer vermeyeceksin. Herkesten önce sen kendine değer vereceksin. Umarım en kısa zamanda hayatımızda güzellikler olur ve bu kötü günleri atlatırız bir an önce.😊😊
"Saklanmak güzeldir, bulunmamak felaket..." Yine çok eğitici bir konu olmuş Merve Hanım. İyi ki kanalınızı keşfetmişim. Sayenizde yakamı bırakmayan ve adlandıramadığım bu durumun sebeplerini öğrendim. İçimdeki çocuğa sarılarak uyuyacağım bugün. Bu arada kitabınızı sabırsızlıkla bekliyorum.🙏🏻
Bugun yasadigimiz ve hayatımızı zorlastıran ne kadar cok seyin ucu cocuklukta duygusal ihmale gidiyor. İcimizdeki o cocukla saglikli iletisim kurabildigimiz ve kendisini guvende hissetmesini saglayabildigimiz gun hayatimizda pek cok sey donusecek. Benim icin cok ufuk açıcı oldu bu video. Teşekkürler.
Yıllardır psikoloğum dahil kimseye anlatamadığım bu sorunu o kadar güzel açıklamışsınız ki. Videolarınızı ve instagram hesabınızı uzun süredir takip ediyorum. Sanırım limerence kavramını Türkiye’de açıklayan ilk psikologsunuz. Ne kadar insanın hayatına dokunduğunuzu keşke bilseniz. Tam da anlattığınız gibi annem ve babam asla televizyonu, mutfağı beş dakika bile bırakıp benimle ilgilenmeyen, ne zaman ilgi istesem sinirlenen, birbirlerini seven ama çocukları yük gibi gören sinirli insanlardı. Beni sevdiklerini büyüyünce anlamıştım ama çocukken insan o ayrımı asla yapamıyormuş. Ayrıca dehb de olduğumdan hayat benim için çocukluğumda ve ergenliğimde cidden dayanılmazdı. Aç değildim açıkta değildim ama acı çekiyordum ve beni anlayacak kimse yoktu. Şu an kariyer olarak başarılı ama başına gelenleri 30 yaşından sonra ancak idrak edebilen yetişkin ve yalnız bir kadınım. Çocukluğumdaki gibi, çocukluktan çıkamamış gibi kafamın içinde döndürdüğüm senaryolardan derin utanç duyuyorum ama kurtulamıyorum da. Videolarınız bana inanılmaz destek oldu. Artık ne yapacağım nasıl aşacağım konusunda net bir fikrim var. Kitabınızı da bir an önce alıp okumak için sabırsızlanıyorum. Başarılarınızın devamını dilerim, milyon takipçiye ulaşacağınız zamanı da göreceğimizden çok eminim 🎉
Size öyle büyük minnet borcum var ki siz aylar önce "limerence"videosu çekmeseydiniz ben kendimde var olanın aşk olduğunu sanmaya devam edecektim ve kendime kim bilir ne ızdıraplar çektirecektim.Bugün birçok şeyin sebebini biliyorsam bunda sizin katkınız çok büyük hakkınızı helal edin Merve hocam❤️
Öncelikle teşekkürler😊20 yaşındayım ve şu ana kadar hep limerence yaşamıştım. Özellikle son 2 yıldır zihnimi hiç konuşmamış ve tanışmamış olduğum bir kişi meşgul ediyordu. 2 yıldır ondan başka hiçbir seyi bu kadat ayrıntılı düşündüğümü zannetmiyorum. Başından beri onu aslında sevmediğimin farkındaydım ama deli gibi onu düşünüyordum kafayı yiyecektim. En sonunda bunun normal olmadığını daha net idrak edebilmeye başladım. Özellikle sizin önceki limerence videolarınızi izledikten sonra uyandım. Bu gerçeği fark ettikten sonra her şey yerine oturmaya başladı. Yaşadığım şeyin limerence olduğunu öğrenmeme rağmen daha bir 4-5 ay daha onu düşündüm ve en sonunda bu konu zihnimde limitini doldurdu ve şuan cok hafif hissediyorum. Artık elimden geldiğince açık iletişim kurmaya aile içinde kurduğumuz iletişim modelini kullanmamaya çalışıyorum. Çok teşekkür ederim size belki o videolarınizi izlemesem hâlâ o malum kişi ile benim içe dönük iki sessiz gizli aşık falan olduğumuzu düşünecektim.😅
@@defender1390 artık yaşadığım şeyin aşk olmadığını biliyorum. Benzer durumlarda birebir iletişimi ön plana almaya çalışıyorum kafadan kurmak yerine ve gerçekten ne kadar sağlıklı bir tutum olduğunu anlıyor insan geçmişe kıyasla.☺
Bu video tam ihtiyacım olduğu zaman karşıma çıktı. Sizin anlattıklarınız sayesinde kendi beynimin işleyişini daha iyi anlamaya başladım. Küçükken, umursanmadığımı hissettiğimde kendimi soyutlar ve çizgi film karakterlerinin benimle ilgilendiğini hayal ederdim. Beynim zor duygular karşısında hayal dünyasına kaçmayı öğrenmiş olmalı. Şu anda 30 yaşımda olmama rağmen sık sık hayal dünyamda umursandığım senaryolar oluşturuyorum. Bazen yaşadığım dünyanın bana çok zalimce davrandığını düşünüyorum. Etrafımdakiler benden nefret ediyor gibi düşünüyorum, ama sonra bir yabancı bana iyi davranıyor ve afallıyorum. Bir kere yağmur yağarken ayağım kaymıştı ve tanımadığım biri elimden tutmuştu. Başka bir sefer çok sıcakladığım için bir hanımefendi beni kliması olan ofise davet etmişti. Bu gibi olaylar aklımdan hiç çıkmıyor. Kendimi inandırdığım kadar nefret edilesi değilim belki de diyorum. Bana nezaket gösteren insanlar için yaptıkları çok sıradan eylemler belki, ama benim kalbime o kadar iyi geliyor ki hiç unutmuyorum. Ne garip değil mi?
Aynı şeyleri yaşayan ne çok insanmışız.. eskiden okuldan arkadaşlar arada bir hala bana hal hatır sormak için yazdıkların da bile şaşırıyorum. Bana değer mi veriyor ki? Bir insan beni niye arayıp sorar ki gibi düşünceler geçiyor beynimden. Nekadar üzücü bir durum başkasının sana değer verdiğini bile kabul edememek. Veya bir arkadaşım beni sevdiğini gösteren bir harekette bulunsa bile yakıştıramıyorum onu kendime. Sonra da hayal dünyamda biri tarafından çok sevildiğimi hayal ediyorum.. nekadar çelişkili bir durum
@@Kk-bu3xq İçimizde öğrendiğimiz yanlış çıkarımlar bizi gerçekten soyutluyor. Buna karşı çıkın. Sevgi her yerde. Sevgi verdikçe azalan bir şey değil. Paylaştıkça çoğalıyor. Bu günlere kolay gelmedik. Belki farkında değilizdir ama bizim de önemsiz görüp yaptıklarımız başkalarının kalbine dokunmuştur.
O kadar guzel anlattınız ki parçalar yerine oturmuş gibi hissettim ailemden alamadıgım sevgisi başkalarından almaya çalıştım ama reddedilme ve ailem gibi olucagım kapana sıkışacagım düşüncesiyle hep ilişkiden kaçtım ama bana uzaktan platonik sevmek o kadar guzel geldiki başta, kısıtlanma yok terk edilme yok ama bir zaman sonra gerçek duygular istiyor insan sevilmek istiyor işte o zamanda kendimi sevmedigim için başkalarının beni sevmesini istedigimi fark ettim ailem beni sevmemiş ilgi götermemiş olabilir ama bu beni kimsenin ve öncelikle kendiminde sevmiyecegi anlamına gelmiyor bunun farkına vardım
Demek sizde de ilişkiler yüzünden kısıtlanma kaygısı var bende de olduğu için bir yanım ilişki istese de belki bu yüzden evlilik istemeyen insanlara çekildim laf etsemde onlara belki içten içe özgür olmak isteyen bizdik yine bunaltılır mıyım sınırlarım ihlal edilir mi diye
Kendinizi sorgulamanız önemli ama bunu yaparken de kendinize haksızlık etmeyin lütfen. Bu tarz videoları izleyen bizlere, sebep olup izlettirenler, ne yazık ki bu tarz videolarla hiç ilgilenmiyorlar. Yani sorun karşı tarafta muhtemelen ama bizler ilişkimize sahip çıkabilmek için her yolu arıyoruz. Olmuyorsa olmuyordur, çok da üzmeyin kendinizi. Olursa bir hayır, olmazsa bin hayır vardır demiş Mevlana…
Çok doğru söylediniz.. Açık iletişimi öğrenip ilişkiler de bundan sonra iyi olacağımızı düşünüyoruz bu şekilde ama belki karşı tarafta sorun vardır. Fazla takmamak lazım
22 yaşındayım. Yıllardır babamı hiç sevmediğimi, istemediğimi, tek isteğimin ondan kurtulmak olduğunu zannediyordum. Çünkü o gerçekten narsist, katlanılmaz, insanı aşağılamadan duramayan, insana kendisini iğrenç bir çöp gibi hissettirmek için zorlayan biri. Sonra birine çok feci limerence oldum. Çok düşündüm. Çok fazla düşündüm ben niye böyleyim diye. Günlük de tuttum. Sonra şunu fark ettim. Babamdan, bu hayattan kaçmak, babamın ve ailemin vermediği ilgiyi, sevgiyi, değeri alabilmek için ona takıntılı olmuşum. Ve o hayatım boyunca gördüğüm en kötü insanlardan biri olabilir. Beni çok kötü bir şekilde kandırarak uzun bir süre boyunca kullandı. Bana kendimi çok suçlu hissettirdi. Çok fazla kötü şeyler yaşadım. Şöyle bir durumun içerisinde buldum kendimi. Ona şöunun gibi şeyler söylemek istediğimi fark ettim "beni neden tanımıyorsun? Neden güvenmiyorsun? Sevgini istemiyorum bana değer vermeni istiyorum sadece" bu babamdan beklediğim şeylerdi. O çocuğu istemeidğim halde dayanamayıp stalkıyordum ve çok acı çekiyordum. Bağımlılığın dozu aşılmıştı. Hiç iyi gelmiyordu. Gidip zehiri hızlı bir şekilde alıyordum her gün. Sonra bir gün güvenli bağlanma diye bir kitaba başladım, oradan bir sayfayı storymde paylaştım, babam baktı mı dşye dönüp dönüp tekrar baktım ve fark ettim. Onun da beni hep anlamasını istiyordum, onunlayken, ondan ilgi beklerken de değersizleşleşiyordum, babam da beni yıllarca tıpkı onun gibi hayal kırıklığına uğratırdı, verdiği hiçbir sözü tutmazdı, sırf susayım diye yalanlar söylerdi ve yalan sözler verirdi, kalbim kırıldığında gözlerimin içine bakıp gözlerinin içinden gülerek dalga geçerdi bunu hissettirirdi.
Aynı değersizlik hissi. O değeri almak istemişim. Kendime verememişim. Eğer o bana değerlisin derse inanırmışım sadece. Oysaki gerçekten iyi biriyim ve o gerçekten kötü niyetliydi. Ama göz göre göre köle gibi yaşattım kendimi. Şimdilerde hala limerencesım. 2 yıl olacak. O geri dönmek istedi, çünkü yalnızdı. Kafamdaki o ile gerçekteki kişinin aynı olmadığını anladım ve hayal aklıma gelince dur hayır böyle bir şey yok demeye başladım.
Lakin hala hayaller sık sık geliyor. Onun beni stalkladığını da biliyorum. Engellemiştim her yerden. Ben bakmıyorum artık. Bazen tetiklemiyorum, dürtükleniyorum. Bakmam gerekiyormuş gibi. Ama eskisi gibi değil ve bakmıyorum. Bunları söylerkne de çekindim bunları dedikten sonra gidip bakarım diye çünkü böyle de çok yaptım. Ama sanırım limerencesım en sarsıcı en büyük zehri artık bana işleyemiyor. Onun beni kurtaracağına inanıyordum sanki. Ama son halini gördüm. Gerçek yüzünü gördüm. Ve giderken şöyle düşündüm, hep şöyle düşün şeyma dedim. "Kurtulduğunu düşün, kurtuldun, sadece bunu düşün" bu bir gerçekti. Potansiyelimşn farkında değildim ve onunla kendimi kısıtlayıp kendimi daha da mahvediyordum
Gerçekten çok üzücü bir durum... evet ergenlikten gençliğe geçerken psikolojisi düzgün bir ailede olmak gerçekten sonraki yıllar için kişiye çok büyük avantajları sağlıyor
@@SeymaSvn yaşadığımız her şey o kadar aynı ki bir an günlüğümü okuduğumdan şüphe ettim.. tek farkımız kurtulmuşsun ama ben kurtulamıyorum da ve daha da ötesinde 3-4 ayda bir iletişime geçiyorum bana hissettirdiklerine rağmen..
Siz daha çok gençsiniz ve farketmissiniz bunları ogrenmissiniz yolun başında siniz daha ilk durakta inmissiniz kutlarım sizi, ilk duraklarda inmezsek sonraki duraklarda inmek zor oluyor benim gibi maalesef ben 41 yaşındayım bu şeyleri yeni öğreniyorum eşimden ayrıyim 6 aydır ama boşanma davası veremiyorum kötü oluyorum sanki onu hiç unutamiyacakmis onsuz yapamiyacakmis gibi halbuki o kadar kötü şeyler yaşattı ki bana bende diyorum kendime niye bu kadar gurursuzsun diye ailemin yanındayım babamın surat beş karış ayrılma diye değil ayrilamiyorum diye halbuki belkide bütün bunların sebebi onların sevgisizligi sadece babamın da değil annemde hiç göstermez sevgisini eşime küçücük bir sevgi kırıntısi için yıllarca katlandim ne onsuz yapabiliyorum ne onunla gerçi seven insan bu kadar kötülük yapmaz onun beni sevdiği yok 😢
gerçekten sevgisizlik ve anksiyetesi olan asosyal olan bir insan bunu yaşar bence ve bu benim:D farkına yavaş yavaş varıyordum aslında bu video ile tam oturdu buradan öğrendiğim şey dışarıdan görmediğin ilgi ve sohbeti kendi kafanda kurup kendi kendini tatmin etmek ama sonuç yine aynı teşekkür ederim bunun farkına vardırdığınız için
Yaklaşık 1.5 sene önce farklı bakış açılarıyla kendimde farkettim. Limerence değil de takıntı olarak isimlendirdim. Dediğiniz gibi dürüst olmak, kontrol sağlamamda çok katkı sağladı. Eğlenceli ve kasti reddedilmelerim oldu😊 Umutsuz hisseden arkadaşlar, ufak adımlarla hayatınızda köklü değişiklikler yapabilirsiniz, Merve hanimi dinleyin 😊 Videonun genel akışı ve bilgi aktarım temposu güzeldi, teşekkürler 🎉
Teşekkürler hastalığımıza koyduğunuz tanı için. Tedavi edilmesi zor olan bu hastalık her yaşta insana gelebiliyor ama tedavisi var sayenizde Anlamaya ve Anlamlandırmaya bir adım oldu saygılar.
Av ve avcı sarmalından çıkamamak. Ve bu girişimlerin başarı ile sonuçlanması, ruhta müthiş bir aksiyon ve yaşam enerjisi veriyor. Sürekli ve kalıcı bir ilişki bu süreci bitirecek. Ama kalıcı bir ilişki de son derece kıymetli. Zamanla geçer belki bu hallerim, ya da can çıkar huy çıkmaz.
Merve hanım sesiniz auranız ve anlatma şekliniz o kadar huzur veriyor ki bana. İyi ki sizin gibi bir hanımefendi psikolog olmuş çok beğenerek videolarınız izliyorum.
Gerçekten siz anlattıkça o kadar çok şey canlandı ki aklımda, en basitinden sosyal medya hesabımı kapattım. Daha çok bulunmayı beklediğimi farkettim. okulda cafede şurda burda hep birinin benimle konuşması gerektiğini düşündüm ama hiç adım atmadım beğendiğim kişilere. özellikle çok anlamsız kişileri takıntılı gibi düşünüp durmam hep canımı sıkıyor. bunların hepsinin birbiri ile bağlantılı olduğunu öğrendim sayenizde
Insanda duygu ve davranış kaosu yaratan bu olguyu acikladiginiz için teşekkürler. Ben de hayali aşklara kapilmayi seven biriyim. Hiç kimse yoksa "fan girlik" ile bunu idame ettiriyorum. Çocukluk ve ergenliğimde ebeveynlerimle duygusal kopukluklar yaşadım. İnsan sevildigini bilse de ihtiyacı olduğu gibi sevilmeyince yeterli olmuyor. Bu sadece hayali asklar yaşayarak telafi edilmiyor. Yeme bozuklukları da sevgi açlığının yarattığı bir diğer sorun. Hepsi tatmin duygusuyla alakali gibi geliyor. Farkındalık faydalı olabilir. Disiplinli yaşam, temiz beslenme, spor ve meditasyon gibi zihin egzersizleri günlük rutinlere bağlı kalmayı kolaylaştırıyor. Gerçek ilişkiler ve kendini sansursuzce anlatabildigin güvendiğin bir arkadaşının olması, dertleşmek kendini sabote etmekten alikoyabilir. Bunun yanı sira hayal gücünü yaraticilik olarak kullanıp, bundan bir eser de ortaya çıkarabilir insan. Akıl okuma konusundaki sorun, objektiviteyi yitirmek. Normalde de insan iliskileri ve iletişim detaylara ve nuanslara dayanır. Flört ise neredeyse sözsüz bir iletişimdir. Kimse beğendigi kişiye açıkça "seni begeniyorum" demez, bunu üstü kapalı yapar. Önemli olan bunun heyecan vericiligine kendini kaptirmamak ve zihni etkilemesine izin vermemek.
Uzun zamandır yaşadığım durumun limerence olduğunu bu video sayesinde fark ettim beş yıldan beri platonik olarak sevdiğimi sanmıştım boş kaldığım da üzgün olduğumda direkt hayal dünyası içinde yaşayan biriyim ya şu şöyle olsaydı gibi bir sürü düşünce geçiyor içimden ve atamıyorum kitabınız çıktığında mutlaka alıp okuyacağım sevgiyle kalın
Ben limerence ı ilk sizden öğrenmiştim Merve Hanım, hem de tam ihtiyacım olan zamanda. Açıkçası ilk duyduğumda çok tanıdık geldi ama kabul etmek istemedim. Şimdi bu videoyu ilk gördüğümde somut yöntemler bulabiliriö diye sevindim ama videonun başındaki tanımlamalarınızı duyunca ilk önce hüngür hüngür ağladım. Bahsettiğiniz somut yöntemlerin hepsini benimsemeye çalışacağım. Gözlerimden geçmeyen perdeden çok sıkıldım çünkü.
Ben de aynı döngüden, uyumlu olduğumuzu düşündüğüm bir arkadaşıma doğru adım atıp birlikte bir ilişki yaşamayı teklif ederek çıkmıştım. Hayatımda ilk defa bir ilişki deneyimledim ve 30lu yaşlarımda büyüdüğümü hissettim. Sonrasında bazı problemler sebebiyle kendisinden ayrıldım ve bir süre sonra yeniden bu limerence meletine yakalanmış buldum kendimi. Yani Merve Hanım’a katılıyorum, bağımlılık gibi resmen. Sigara gibi yıllar sonra yeniden başlayabiliyor insan. Fakat artık ben ondan daha güçlüyüm. Bir kere kendini iyileştirebildiğinde yeniden yapabileceğini de biliyor insan.
Sizi dinlemek, bu doğrultuda kendimi gözlemleyip çıkarımlarda bulunmak, önerilerinize kulak vermek, bunları uygulamaya çalışmak, savrulduğumu hissettiğimde kendime hatırlatıcı olmak, en önemlisi de işin içinden çıkamadığım zamanlarda “Merve Hanım bununla ilgili bana iyi gelecek bir şeyler söylemiştir mutlaka” diyerek kendimi sayfanızda bulmak… Hepsi çok kıymetli. Var olun 🙏🏼
Videolarınızı severek izlememe rağmen hiç yorum yazmadığımı fark ettim, gerçekten geri dönütler almak çok kıymetli. Videolarınız psikolojiye çok meraklı olan birine çok iyi geliyor ve farklı bakış açısı kazanmasına vesile oluyor bunu bilmenizi istedim. Umarım daha nice 100 binlere...
Bu konulara çok hakim olduğumu düşünüyorum çünkü gerçekten kendi travmalarım üzerine çok araştırma yaptım sizin gibi değerli psikologları dinledim ve o şemaları yetişkinlikte tekrarlayarak geçmiş travmalarımı çözmeye çalıştığımın da farkındayım. Sorun şu ki, bilinç düzeyinde ne kadar ilerlersem ilerleyeyim çok derinden acı duymanın önüne geçemiyorum yani farkında olmak ne yazık ki bende bir şeyleri değiştirmiyor aksine farkında olduğum halde bu kadar üzülmek ve yaralı hissetmek aptal gibi hissettiriyor
Böyle bir sorunum olduğunu hep biliyordum. Ama neden olduğunu önceki videolarınızda keşfettim ve bu başlangıçtı. Nası kurtulucam derken de bu videonuza denk geldim. Bu terimi Türkiye ye getirmeniz gerçekten çok kıymetli. Kitabınızı da merakla bekliyorum.
Daha onceki videolarınızı izledim. Aklima hemen " ben senin resmine aşığım..." Repliği geldi. Bi video da bunu sizin ağzınizdan duymak beni sevindirdii.
İçsel bir duygusal boşluğu kapatma ihtiyacı ile ortaya çıkıyor sanki diye düşünüyorum. Arzu nesnesi haline geldikten sonra da vazgeçmek pek kolay olmuyor..
Bu videoyu izledikten sonra bütün taşlar yerine oturdu. Çocukluğum gözümün önünden geçti yaralamadığını düşündüğüm şeyler beni ölmenin eşiğine getirmiş meğer. Limerence benim hayatım olmuş. 2 kere biri 3 yıl süren biri şuanda da hali hazırda yaşanan 8 yıllık limerance yaşıyorum. Artık ne yaşadığımı biliyorum ve bundan sonra kendimi tedavi edeceğim içimdeki çocuğu dinleyip seveceğim öncelikle.
Anlattığınız şeyi kısmen yaşıyorum. Önceleri love bombing şeklinde ilişkiler oluyodu. Terapiler ve çeşitli çalışmalardan sonra ( yaklaşık 5 yıl ) kaçınganlarla denkleştim. Son partnerimde sevgi kırıntısı şeklinde bir ilşki modeli. Açık iletişimle halledemedik. Sanırım o da sevgi kırıntısıyla büyüyen, çocuk çok seversek şımarır düşüncesiyle yetiştirilen biri. Tabiki ben de öyle yetiştirildim. 2.5 yıldır ilginç bir şekilde deneyimliyorum. Artık sağlıklı , açık iletişimli, ihtiyaçlarımın karşılandığı, samimi bir ilişkim olur. İnşaAllah Partner dışındaki ilişkilerimde dengeyi sağlıyabiliyorum çok şükür. Belki bu sevgi kırıntısı meselesinide ele alırsınız. Ben partner ilşkisinde halen kaybetme, terkedilme ve yalnızlık duygusunu farkediyorum. Bunun çocukken kaybolma travmasıylada ilgili olabileceğini düşünüyorum.
Videoyu henüz dinlemedim ama çok heyecanlıyım. Limerence videolarınızı defalarca izledim ve bu durumdan çok muzdarip olduğum için makaleler de okudum. Ancak umarım bu video daha faydalı olur. Lütfen bu konuyla ilgili daha fazla video paylaşın.
Bizde aynı kafadan çikaramiyoruz..sanki beynimizin bir yerinde bir bağ oluşturuyoruz.platonik aşk hikayesi işte...anladığım tek çare zaman... tiyatroya gidiyorum.hep bir şeylerle uğraşıyorum.aklıma gelmesin diye..yine söylüyorum en iyi ilaç zaman..... sabahları onunla uyaniyorsun..yolda yürürken markete giderken yemek yerken TV izlerken hep onunlayım..aklımda hep 0 .. teşekkür ederiz güzel yorumlarıniz için🙏🙏🙏
Ben sizinle limerence videonuz ile tanışmıştım o yüzden bu konuyla ilgili tekrar bir video çekmeniz beni çok mutlu etti. Terapi de alıyorum bunun yanında sizin videolarınız paylaşımlarınız benim için çok kıymetli. Teşekkür ederim 🙏
Duygusal ihmal :insana kendi sine verilmeyeni fazlası ile sınırsız sunma duygusu veriyor . Ve duruşunu bozmamak insanların gözündeki yerini zedelememek adına hayale sığınıyor orda hayatta kalma mücadelesi veriyor . Böylece bastırılan ertelen duygularda eleştiri görmedrn zedelenmeden yaşanılması başarılıyor. Ve bu duygular yaşanıldığında yetmiyor çünkü gerçek yaşanmışlıkların yerini hiçbir hayal doldursmıyor. Gerçekliktede tüm engeller duygusal ve sosyal tüm engeller duvar gibi kişinin önüne çkıyor. Bunu fark dden ruh kendi dünyasına geri dönüyor bu defa daha kararlı bir daha saklandığı yerden çıkmamsk için mücadelesi başlıyor. Bu kısır bir süreç gibi dursada zaman zaman tekrarlanan her gelip dönüşte birşey bırakıp başka birşey ekliyor ruha. Takıntıda böyle bir sürecin içinde bir oluşum be çıkış noktası gibi farkında olunmayan. Bunlar acizane tesbitlerimdir. Saygılar sunarım.
Günümüzdeki insanlar hep böyle duygusallığı eziklik görüyorlar sırf bu tip bir arkadaşım yüzünden günler sonra mantıklı düşünüp birine mesaj atmak istediğimde "o gün atman gerekirdi geç kaldın eğer atarsan o kazanmış olur" dedi. Ve ben duygusal oldum onun deyimiyle. Zihin okumak zorunda kalıyoruz bu devirde.
Asla birlikte olamayacağım fakat bu kadar çok sevdiğim birini tam 3 yıl hayal ederek düşündüm. Her anı onunla dolduruyordum. Son birkaç aydır düşünmüyorum. Sanırım kafam şu an daha rahat 👍🏻
youtube tarihinde psikoloji alanında bence daha faydalı bir video gelemez sizin sayenizde daha önce limerence olduğumu anladım ve şimdi de kendi yaptığım yanlışları ve yapılması gereken doğruları öğreniyorum çok teşekkürler
Videolarınız gerçekten hayatımı güzelleştiriyor, teşekkür ederim. Bu videoda fantaziler üzerine çok değindiniz ve daydreming sendıromu olan biri olarak bu benim için çok önemli. Umarım ileride maladaptive daydreming üzerine video çekmeyi düşünürsünüz.
Merhaba Merve hocam.Ben uzun zaman terapiye gittim elimde kısıtlı imkanlar olmama rağmen.Terapi bana çok farkındalık kazandırsa da beni rahatsız eden konu ile ilgili pek irelilediğimi söyleyemem.Şimdi terapi almak için maddi durumum yok.Fakat ben elimden geldiği kadar kendime yardım etmeğe çalışıyorum.Okuyor,bazen günlük tutuyor bir şekilde az da olsa kendi kendime birşeyler yapmaya çalışıyorum.Günumüzdeki psikologların bir çok kısmı sadece danışan toplama derdinde maalesef.Paylaşılan bir story-de aklına takılan soru olduğunda hemen "terapiye gelmen lazım" söylüyorlar.Doğru yolun uzun zamanlı terapi olduğunu zaten çoğu kişi biliyor.Ama her kesin terapiye gitme şansı ne yazık ki yok.Ben yurtdışında yaşıyorum.Sizin videolarınız o kadar içten ve faydalı ki.Videolar resmen buram buram kalite kokuyor.İnsanlara gerçekden yardım etmek istediğiniz ve buna yönelik içerik ürettiğiniz o kadar aşikar ki.Çok teşekkür ederim hocam.Allah ayağınıza taş değdirmesin❤❤
Videonuz gerçekten çok iyi geldi. Kendi sorunlarımı fark etmeyi ve onları çözümlemeyi gerçekten çok seviyorum. Sorunlarımı çözemesem bile yaşadığım sorunların farkında olduğum için mutluluk duyuyorum. Çoğu kişide olduğu gibi bende de limerence varmış, bugün bunu öğrenmiş oldum. Bunun için gerçekten çok teşekkür ederim. Limerence'ın benim hayatıma etkisi şöyle: Hayatta bir çok insanla tanışıyorum ve arkadaş oluyorum. Arkadaşlık kurduğum insanların çoğu beni seviyor, bende onları seviyorum ama şöyle bir şey var ki onlar beni çok sevmeye başladıklarında hemen kendi hayatıma odaklanıyorum yani bir sınır çiziyorum. Bazen insanların duygularıyla oynadığımı düşünüp suçluluk hissediyorum. Aslında bir şey yapmıyorum yani sadece olduğum gibi davranıyorum galiba geçmiş deneyimlerimden korktuğum için böyle davranıyorum ve hayatımın bu döneminde bir ilişki yaşamak istemiyorum çünkü bir sınava hazırlanıyorum ve çok güzel hayallerim var bu yüzden yanlız kalmayı tercih ediyorum ve hayallerim için çalışıyorum. İnşallah hayatımın ilerleyen zamanlarında benimde güzel ve sağlıklı bir ilişkim olur. Her şeye rağmen hayat çok güzel ve rengarek. Bu renkleri görmek, keşfetmek ve hayatı farkında olarak yaşamak gerçekten çok güzel bir şey. 😊 "Hayat güzel, güzel olmayan her şeye rağmen." Şanışer
Bu dertten muzdarip olan biri olarak kafamı açtınız teşekkürler , dediklerinizi uygulamaya koyulacağım. Açık iletişim kuramamak bende öfkeye meden oluyor ve çevremde ki herkes ne kadar agresif olduğumu söyleyip duruyor bense anlaşılmamaktan dertleniyorum. Kendimi anlatamadığım için öfke patlamaları yaşıyorum ama anlatmaya çalışıncada umursanmadığımı deneyimliyorum bu bir kısır döngüye dönüştü. Ben bunu söylersem şimdi istemediğim yanıtı alacağım en iyisi hiç bişey yokmuş gibi davranayım diye diye olmayacak yerlerde ve konularda bir anda öfke patlamasıyla sahnelerde oluyorum, sonra tekrar zihnimin içinde kendi hayal dünyama çekiliyorum , şimdi ters tepki almayı göze alıp tekrar tekrar deneyeceğim yılmadan ne kadar duymak iatemediklerimi duysamda yılmayacağım genelde isteklerimi söylediğimde hep reddediliyorım çünkü ,bu da öfke yaratıyor .bu sefer karşımda ki kişiyi sürekli düşünmeye başlıyorum neden beni reddetti umursamıyor beni gibi düşünceler oluşuyor ve günlerim böyle maf oluyor. O aradığım kişide hiç gelmiyor zaten orası da var işin içinde tabi artık gelemeyeceğine de ikna oldum galiba, kriterlerim o kadar yüksek ki kimseyi beğenmiyprum beğendiklerimde ya ilişki istemiyor ya da sevgilisi oluyor yani yine reddedilme durumu merve hanım bu konuları daha da konuşmanızı rica ediyorum çünkü siz konuştukça durumu farkediyorum . Sevgiler.
Limerence özelliklerini ardı ardına saymaya başladığınızda gerçekler resmen yüzüme bir tokat gibi çarptı. Yıllardır zaten fark ettiğim ama isimlendiremediğim daha doğrusu tabirini bulamadığım şeyi buldum. Kendi kendime bir süredir bu konu hakkında düşünüyordum ve suçlayıcı bir tavırla gayri ihtiyari anneme patlıyordum. Duygularımı önemsemedin, beni görmedin gibi gibi. Annem koç burcu. Takdir edersiniz ki tabi ki her zaman kendini haklı görüyor ve direkt savunmaya geçiyor. Oysa ben sadece anlaşılmak ve duygularımı göstermek istiyorum (işin kötüsü bir de balık burcuyum yani düşünün içimde kopan fırtınaları) hayatım boyunca hep kendimi anneme göstermeye ben varım duygularım var ben değerliyim algısı oluşturmaya çalıştım. Bir yandan anneannemle olan ilişkisini gördüğümde onun da benzer şeyler yaşadığını görüyorum ve üzülüyorum. Bilmiyorum işte ben artık sadece duygularımı daha fazla dile getirebilen tepkimi gösterebilen bir insan olacağım. Hepimizin travmalarımızdan arınmamız dileğiyle..
Merhaba bende öyle fantezilerde yaşayan biriyim. Ve adım atıp hayatımdan çıkardım o insanı. Artık ana odaklanmaya çalışıcam. Teşekkür ederim bize kendimizi tanıtdığınız için
daha önceki limerence videolarını da izlemiştim ama şu an -belki de daha dikkatli dinlediğimdendir bilemiyorum- çok daha iyi anladım ve limerence'i hep yaşadığımın farkına vardım. çok teşekkürler, ağzınıza emeğinize sağlık!
Bunun bi aşk değil hastalık olduğunu kendinize kabul ettirmeye ve o kişiye o pencereden bakmaya başlayınca geçmeye başlıyor ( videou izlemeden yorum yaptım)
Benim limerence daha farklıydı ve sonunda çözüldü. Kendime şefkat vermem gerekiyormuş, kendimi herkesten önce benim görmem gerekiyormuş. 😊 Bütün hayatım değişti ve çok mutluyum. Yeni bir hayat yeni bir ben ❤ Diğerleri eğer beni görmüyorsa da onlar kaybeder 😎😼 Ben kendimi göreyim yeter efem. Romantik ilişki istersem de eğer, dünyada bir sürü insan var, illa birisi bulunur. 😊 Açık iletişim ise üzerinde çalıştığım bir konu. Teoriyi hallettim, pratik yapıyorum. Kendimi daha fazla ortaya koymaya başladım. Bazen beceremiyorum ama olsun. Bu da bir skill ve ben bu seviyeyi de geçeceğim efem 🤩 Ne güzel video. Limerence kavramını yeni duydum, gerçekten her yerde karşılaşmadığım bir kavram öğrettiniz bana. Çok teşekkür ederim ❤ Bu arada limerence için Türkçe bir kavram bulalım. Ne olabilir, var mı böyle bir sözcük? Bir şey daha: Fantezi dünyasının bir şekilde kötü olduğunu da düşünmüyorum. Sadece daha farklı bir ilişki biçimi gibi geldi düşününce ve belki de eğer bunu yaşayan insanlar ne yaşadıklarını böyle yazıyla ya da resimle heykelle ifade etse ne güzel eserler görürüz diye düşündüm. Biraz da farklı bir yerden bakasım geldi konuya. Sevgiler ❤
Bu sorunla ilk karşılaşmam yaklaşık 3 yıl önce oldu. 10. Sınıftım. Durakta çocuk vardı ve aynı okula gidiyorduk. Başta hiç fark etmemiştim ve sınav zamanı yanıma gelip ben seni durakta görüyorum gibi bir şey demişti aldırış etmemiştim. Sonrasında dikkatimi çekmeye başladı ve arada bakıyordum. Tarzı, yüzü gayet iyidi ama başlarda öylesine bakıyordum. Nerdeyse her gün böyle olmaya başladı ve ben hoşlanmaya başladım. Baktıkça o da bana bakıyordu, okulda onu gördüğümde hep bakışıyorduk ve bi zaman sonra takıntı yapmaya başladım. Videoda olan şeylerin hepsini yaşadım ve artık gün içinde aşırı gergin birine dönüşmeye başlamıştım ki o zamanlar sosyal anksiyete bozukluğumun da patlak verdiği zamanlardı.
+ okulların kapanmasına az zaman kalmıştı ve ben aramızda bi çekim olduğuna inanıyodum ama hiçbişi olmuyordu sonra okullar kapandı başlarda zorlandım biraz ama sonrasında unuttum. O zamandır sosyal medyadan olsun gerçek hayattan hoşlandığım biri olsun vs hep böyle olaylar yaşıyorum ve ciddi ve uzun süreli ilişkim olmadı. Takıntı yapıyorum, sürekli o kişi hakkında hayal kuruyorum kendimi kandırıyorum vs. Son zamanlarda bilinçlendim, terapiye de gidiyorum ama gene de oluyor. Bu video tam anlamıyla sorunumu buldu ve daha da bilinçlendim. Çocukluğuma kadar doğru ve terapiye de gidiyorum dediğim gibi ondan dolayı bilgiliyim. Çok teşekkür ediyorum bu video için ❤
Bende durum biraz farklı aslında. Çoğu kişi romantik saplantılardan bahsetmiş. Ancak benim yaşadığım limerence bana sıcak davranan, ilgilenen, sorunlarımı dinleyen hayatımdaki benden büyük kişileri ebeveynim olarak idealleştirmem gibi bir durum. Bu bir terapist, bir arkadaşımın ebeveyni, bir öğretmen olabilir. Sanki küçükken alamadığım ebeveyn şefkatini bu kişilerden almaya çalışıyormuşum gibi geliyor bana.Zihnimde kurmuş olduğum senaryolar da bu yönde çoğunlukla çocuksu. Bu yaşadığım durumun çözümü romantik ilişkilerden daha zor çünkü henüz daha yetişkinliğe adım atma aşamasında olduğumdan hala ebeveyn desteğine ihtiyacım var.
Aaaa bu ben. Valla da billa da ben. Ama oyundan da vazgeçmeye niyetim yok gibi sanki. Çocuksuluğumu seviyorum, evet büyüdüm biliyorum ama bir yandan kendimi dönüştürerek çocukluğumu geri kazandığım için biraz daha oynayacağım bu seviyede. Bunu ifade ettiğiniz için de size ayrıca teşekkür ederim. Eminim bir çok insan bizim gibi bu durumu yaşıyordur. Korkacak bir şey yok. Doğa boşluk sevmediği için oluyor, o boşluğu da yine yavaş yavaş onarabiliriz. Yapabiliriz bunu. Sevgiler 😊
@@busedemirdelen1792 Ne demek😊 Yalnız olmadığımızı bilmek sorunu çözebilmek için ihtiyacımız olan en büyük motivasyon kaynaklarından biri. Eminim bir çok insan vardır kendi zihninde çocuksuluğunu devam ettirip eksikleri doldurmaya çalışan. Benim de istersek yapabileceğimiz inancım tam.İçimizdeki çocuk da tam olarak bunu isterdi.🩵
Minik duygusal desteklerde bulunmak bu kadar zor olmamalı. Küçücük bir çocuk maksimum ne ister ki zaten? Bunları duymak her ne kadar can acıtıcı olsa da düzeleceğiz bir şekilde. 8:28
Kendi terapistimle dee konuşucam bu konuyu beni çok derinden etkiledi inanılmaz hikayeler örneklemeler bile yaşadıklarımın aynısı kafamdaki düşünceler de aynı her şeyi kişisel algılıyorum
Ailem 24 saat uzaklıkta, şehir dışındaki babaanneme bırakmış beni bebekken bikaç kere, bakıcı bulamadıklarında veya hastalık zamanlarında. Evdeyken de hep bakıcılar gelmiş gitmiş, anne sütü bile alamamışım, annemin umrunda bile olmamış,basmış mamayı. Ömrüm limerence ile geçti, değerimi başkasının gözünden tarttım hep.. şimdi "ooo anne baba çalışıyor, hem de tek çpcuk, ne şımartmışlardır!" Diyorlar. O kadar isterdim ki ev hanımı olsaydı keşke annem... Kardeşlerim olsaydı, güven ortamında büyüseydim. Ben kendimi iyileştiremeyenlerdenim.
Arkadaşlar sadece şunu hatırlayın. Önce ki deli gibi düşünüp beyninizi yediğiniz hayatınızı verdiğiniz kişiye karşı artık hiçbir şey hissetmediğinizi, yeni birisine takıntılık yaptığınızı. Bununda geçeceğini yenisini bulacağınızı😂 eğer akıllandıysanız zamanla aşama aşama azalıyor bu takıntılık hissi, iyileşmeye başladığınız için düşüncelerinizi de duygularınızıda kontrol edebiliyorsunuz ama o kişiyi abartan her zaman bizim zihnimiz ve kalbimiz bu kadar net.
Canım Hocam keşke yıllar yıllar önce çıksaydınız karşıma, bu durumu anlatsaydınız... Boşa gitmiş yıllarım, onlarca zamanım var takıntılı düşünmek sebepli.
Bu konular ile alakalı başlıkların kanalınızda çok sayıda olduğunu farkettim. Belki de geçmişte yaşadığınız olayların özetidir bu başlıklar. Her şey gönlünüzce olsun.
Videonuz anlatımını kiymetli. Severek izledim. Ben genelde vudeoyu dikkatle izler kendimdeki karşılığını araştırırım. Video sahibini takibe alır. Videoyu beğenirim. Ama genelde yorum yapmam. Kendime saklamayı tercih ederim. Siz videonun başında özellikle dönüş yapanlara teşekkür edince 'videoyu izlemeye hakkım yok galiba' diye düşündüm. Anlık bi kötü hissettim. Ama izledim. Simdi de 'saklanma oyununu sürdürenlerden miyim' diye düşünüyorum. Ama her şeye rağmen sanırsam izleyen tarafta olmak daha iyi hissettiriyor. Herkesin emeğine sağlık.
sizi yaklaşık 3 ay önce limerence ve aklında sürekli birini düşünme videosundan tanıdım ve gerçekten verdiğiniz bilgilerden dolayı kendimde yaşadığım durumu tespit edebildim çok teşekkürler kitabınız ne zaman çıkacak bilmiyorum ama çıkarsa ilk alanlardan birisi olmayı isterim gerçekten işinizde çok iyisiniz başarılar
Kendimde çok sonra farkettiğim ve çözemediğim takıntılı düşüncelerimi çok güzel ifade ederek ruhuma yağmur serptiniz.Kafamda ki takıntılı düşüncelerim kendimin kurduğu senoryodan ibaretmiş .Senorya kelimesi çok hoşuma gitti.Çok teşekkürler .İşinizde başarılar dilerim.
Limerence zihin dünyasında bir konfor alanı yaratıyor ve oradan çıkmak istemiyor kişi. Kişinin tek başına bunu atlatması biraz zor .
Haksızlik… beni dünyaya getiren insanların bende açtığı yaraları travmaları büyüyünce sadece kendim iyilestirebilecegim gerçeği..
“Aradığım kişiyi bulamadım, hoşlandığım kişi benimle ilgilenmedi diyerek kabuğuna çekilmek ve bulunmayı beklemek… “ işte hayatımın özeti bu cümlede. Bu videoda tamamen beni anlattınız Merve hanım. Hep o mükemmel ilişkiyi aradım ve karşıma çıkanlarda ise ya sonu kötü biterse deyip düzgün ilişki yaşayamadım. Bunu değiştirmeye çalışıyorum fakat bundan da kaçamıyorum. Bir yanım hala o mükemmel kişinin gelip beni bulmasını bekliyor. Kurtuluşu mutluluğu gelecek kişide arıyor.
sadece seni degil iste kac kisiyi anlatiyor, ayni seyi yasayan cok kisi var
Bende yıllarca beklemiştim hayatımın aşkını. Bigün karşıma çıkıverdi ve yaklaşık bir sene yaşadık. Meğer yalanmış. Meğer mutlu aşk yokmuş. Hikayeeeeee. Boşuna bekleme. Uygun birisini bul ve dünya evine gir. :)
Harika yorum
Çok saçma gelebilir belki ama bir kaput kalem alın zihniniz boşken hayatınıza almak istediğiniz kişi en ünce ayrıntısına kadar yazın ben erkek arkadaşımın fiziksel özelliklerini yazmıştım ama bunu yaparken zihnim çok temizdi kalbimde kimse yoktu ve sonra o kapıda yazdığım kişiyle tanıştım
@@Kpssogrencisi3427 Şimdilik toz pembe. Hele biraz yaşada onda sonra kalemi eline alıp "mutlu aşk yoktur" diye ekleme yaparsın.
Ailemin duygusal ihmali benim bütün hayatıma mâl oluyor. Bu kader değil de ne? Ailemizi seçemiyoruz sonuçta.
"Doğduğun ev kaderindir."
Kendimizi değiştirebiliriz bence.. eğer istersek .. ya da hayatımızın sonuna kadar bu benim "kaderim"der dururuz...🔥
Kuşaktan kuşağa geçen bir durum.. demek ki döngüyü kırmak sizin elinizde
@Esraileyasam741Neymiş bu 4 imtihan merak ettim. İmtihan kelimesi bana saçma geliyor aslında. Hayat neden zorlu bir imtihan olsun ki, neden hep sınavdaymış gibi anksiyete yaşayalım? İnsanların imtihan için yaratılmış olması fikri zorlama ve anı yaşamayı öteleyen bir düşünce.. Tekamül kelimesi daha güzel. Şu konuda haklısınız; bizim 40 lı yaşlarda ulaştığımız aydınlanmaya gelişmiş toplumlarda gençlikten itibaren ulaşabilirler.
@Esraileyasam741temel 4 imtihan dediğiniz nelerdir?
Bende limerence yaşıyorum. Öyle bir bıktım ki bu halimden. O kadar çok yoruldum ki enerjim kalmadı. Hayatımı durduruyorum gibi. Devam edemiyorum gibi. İşin kötüsü başka bir adamdan hoşlanana kadar devam ediyor bu sefer yeni hoşlandığım kişide limerence yaşıyorum. Yani bitmiyor sadece kişi değişiyor.
O kadar haklısınız ki bende de durum aynı tam birini düşünmekten kurtuldum oh derken başka biri ile aynı şeye düşüyorum
@dilekdayan6272 Ben sizi çok iyi anlıyorum. Aslında başka bir şahısın üzerimizde bu kadar etki olmamalı. Başkasının ilgisine, sevgisine bu kadar muhtaç olmamalı. İnsan kendine bunu yaşatmamalı. Ben kalbimi çok erken teslim ediyorum galiba. Kendi kendimi sevmeye öğrenmeye başlayacağım. Kendime yetmeye öğrenmeye çalışacağım. Baktım olmuyor terapiye başlayacağım. Kendime olan saygımdan. Geleceğimi bu şekilde yaşamak istemediğimden. Hatta Allaha olan saygımdan. Onun bize verdiği kalpte bir emanettir aslında. Korumak lazım. Size dua etcem. Aklımdasınız🩷
@@safak8459 Allah razı olsun kardeşim beni o kadar çok mutlu ettiniz ki birbirimizin duasına ihtiyacımız var galiba bende sizin için dua edicem Allah hepimizin yardımcısı olsun 🤲
Ben de aynı şeyi yaşıyorum ve bunun kendine az değer vermekten kaynaklandığıni biliyorum ama kendime vermem gereken değeri veremiyorum,siz kendinize değer vermek açısından nasıl adimlar attınız paylaşırsanız sevinirim
Ya ben de öyleyim aşırı derecede takıntı yapıyorum hayatıma başkasını alınca ona da oluyor ve sürekli stalklamaktsn bıktım
Limerence'la ilgili izlediğim ikinci video ve limerence yaşadığımı farkettim. 2 ay önce bir ilişkim vardı gerçi bana göre ilişkiydi. Kendi zihin dünyamda ilişki olarak görüyordum. Tanıştığım kişiyi içimde çok fazla büyütmüştüm ve sürekli reddedilme ve kaybetme korkusu yaşıyordum. Öyle ki yaşadığım kaygı nedeniyle her gün ağlama krizlerine giriyordum. Karşı taraftan mesaj gelmediği zaman beni istemiyor, beni umursamıyor diye düşünüyordum. Gerçeklik payı biraz vardı da karşı taraf pek istemiyordu görüşmeyi. Sonunda yaşadığım kaygılar nedeniyle bitirme kararı aldım. Ama 2 aydır kendisi aklımdan çıkmıyor ve limerence yaşamaya devam ediyorum. Onu stalkluyorum ve bana geri dönmesini bekliyorum. Hatta ileri boyuta gidip ben ona dönmeyi düşünüyordum. Ta ki bu videoyu görene kadar. Yaşadıklarım aklımın birer oyunuymuş ve ben bu oyunlardan çok mutluydum. Gerçeklik algımı yavaş yavaş kaybediyordum. Bu video beni kendime getirdi ve o zihin dünyamdan çıktım tamamen geçmedi ama en azından kendime getirdi beni. Merve hanımın dediği gibi çocuklukta ihmale uğrayanlarda çok fazla oluyormuş. Ben 3 yaşına kadar annem ve babamdan ayrı yaşadım ve de sonraki çocukluğumda da pek ilgi görmedim. İhmale uğradım. Ve bunu yaşayan tek ben değilmişim. Merve hanım size çok teşekkür ederim. Limerence nedir öğrenmiş olduk sayenizde iyi ki varsınız.
Banada yardım edermisiniz🥲 sizinle aynı şeyleri yaşıyorum şuan
@fatmaylmaz8479 Tabi elimden geldiğince yardım etmeye çalışırım. Öncelikle şunu kabul etmek gerekiyor. Yaşadığımız hiçbir şey gerçek değil. Kendi dünyamızda kurduğumuz oyunlar. Zihnimize maalesef oyun oynuyoruz. Bu oyun bizi mutlu ediyor bir yandan da gerçekleri göremez hal geliyoruz. O yüzden gerçeğe dönmemiz gerekiyor. Kendimden örnek verirsem onunla ilgili mutlu anlarımı düşünüyordum bu beni mutlu ediyordu ama onunla kötü anılarım daha fazla. Aklıma o kötü anıları getiriyorum beni ne kadar üzdüğünü ne kadar kırdığını aklıma getiriyorum. En önemlisi de bu ilişkiyi istemediğini düşünüyorum. Böyle yaparak bir nebze de olsa aklımın oyunlarına düşmemeye çalışıyorum. Benim gibi sürekli takip ediyorsanız yavaş yavaş onu takip etmeyi bırakın 1 gün bakmayın sonra 2 3 gün derken takip etmemeye çalışın. Ben hala zorlanıyorum ama direniyorum ona geri dönmeyi. Kendime sürekli sen gururlu bir insansın kendini değersizleştirme diye ikazda bulunuyorum. Ben psikolojik destek de alıyorum size de tavsiye ederim. Ne kadar onlardan uzak durursak o kadar iyi bizim için 🥹🥹. İnşallah her şey en kısa zamanda yoluna girer. Hayatınıza odaklanırsınız. ❤️
@gulcin6746 teşekkür ederim 😊. Bende sürekli onu düşünüyor onu takıp ediyorum etmemye çalışsam da yapamıyorum benimde onunla kötü anılarım iyilerden daha fazla yazmak istiyorum ama dile bile getiremiyorume😢 elim titroyor
@@fatmaylmaz8479 O zaman kendimize bunu yapmayalım. Biz o insanlardan daha değerliyiz. Bunu sürekli kendimize hatırlatalım biz daha değerliyiz. Ve onları düşünmemiz hiçbir şeyi değiştirmeyecek. Onlar değişmeyecek aynı kalacaklar. Bizim değerimizi şimdi anlamayanlar ileride de anlamaz. Tek yapacağımız şey önümüze bakmak. Sadece zaman gerekiyor zamanla unutacağız inşallah :))
@@fatmaylmaz8479 İnan bizi haketmeyen insanlar için değmez. Unutması biraz zaman alacak ama zamanla unutacağız. Gün gelecek kendimize kızacağız neden onu düşündüm kendimi bu kadar yıprattım diye. Ben şunu iyi anladım sana değer vermeyeni sen de değer vermeyeceksin. Herkesten önce sen kendine değer vereceksin. Umarım en kısa zamanda hayatımızda güzellikler olur ve bu kötü günleri atlatırız bir an önce.😊😊
"Saklanmak güzeldir, bulunmamak felaket..."
Yine çok eğitici bir konu olmuş Merve Hanım. İyi ki kanalınızı keşfetmişim. Sayenizde yakamı bırakmayan ve adlandıramadığım bu durumun sebeplerini öğrendim. İçimdeki çocuğa sarılarak uyuyacağım bugün.
Bu arada kitabınızı sabırsızlıkla bekliyorum.🙏🏻
Limerence terimini hayatima kattiniz, o kadar minnettarim
Ki size! Lutfen devam edin!❤
🙏🏻🌺
Bugun yasadigimiz ve hayatımızı zorlastıran ne kadar cok seyin ucu cocuklukta duygusal ihmale gidiyor. İcimizdeki o cocukla saglikli iletisim kurabildigimiz ve kendisini guvende hissetmesini saglayabildigimiz gun hayatimizda pek cok sey donusecek. Benim icin cok ufuk açıcı oldu bu video. Teşekkürler.
Nerden baksan 10 milyon kişi vardır
Yıllardır psikoloğum dahil kimseye anlatamadığım bu sorunu o kadar güzel açıklamışsınız ki. Videolarınızı ve instagram hesabınızı uzun süredir takip ediyorum. Sanırım limerence kavramını Türkiye’de açıklayan ilk psikologsunuz. Ne kadar insanın hayatına dokunduğunuzu keşke bilseniz. Tam da anlattığınız gibi annem ve babam asla televizyonu, mutfağı beş dakika bile bırakıp benimle ilgilenmeyen, ne zaman ilgi istesem sinirlenen, birbirlerini seven ama çocukları yük gibi gören sinirli insanlardı. Beni sevdiklerini büyüyünce anlamıştım ama çocukken insan o ayrımı asla yapamıyormuş. Ayrıca dehb de olduğumdan hayat benim için çocukluğumda ve ergenliğimde cidden dayanılmazdı. Aç değildim açıkta değildim ama acı çekiyordum ve beni anlayacak kimse yoktu. Şu an kariyer olarak başarılı ama başına gelenleri 30 yaşından sonra ancak idrak edebilen yetişkin ve yalnız bir kadınım. Çocukluğumdaki gibi, çocukluktan çıkamamış gibi kafamın içinde döndürdüğüm senaryolardan derin utanç duyuyorum ama kurtulamıyorum da. Videolarınız bana inanılmaz destek oldu. Artık ne yapacağım nasıl aşacağım konusunda net bir fikrim var. Kitabınızı da bir an önce alıp okumak için sabırsızlanıyorum. Başarılarınızın devamını dilerim, milyon takipçiye ulaşacağınız zamanı da göreceğimizden çok eminim 🎉
bire bir benim hayatımı yazmışsınız sanki ben de işle uyuşturuyorum kendime ama o düşünceler hep orada hiç tamamen iyileşemiyorum
Ağlaya ağlaya izledim tam anlamıyla benden bahsediyor
Size öyle büyük minnet borcum var ki siz aylar önce "limerence"videosu çekmeseydiniz ben kendimde var olanın aşk olduğunu sanmaya devam edecektim ve kendime kim bilir ne ızdıraplar çektirecektim.Bugün birçok şeyin sebebini biliyorsam bunda sizin katkınız çok büyük hakkınızı helal edin Merve hocam❤️
Allah gönlüne göre versin
Öncelikle teşekkürler😊20 yaşındayım ve şu ana kadar hep limerence yaşamıştım. Özellikle son 2 yıldır zihnimi hiç konuşmamış ve tanışmamış olduğum bir kişi meşgul ediyordu. 2 yıldır ondan başka hiçbir seyi bu kadat ayrıntılı düşündüğümü zannetmiyorum. Başından beri onu aslında sevmediğimin farkındaydım ama deli gibi onu düşünüyordum kafayı yiyecektim. En sonunda bunun normal olmadığını daha net idrak edebilmeye başladım. Özellikle sizin önceki limerence videolarınızi izledikten sonra uyandım. Bu gerçeği fark ettikten sonra her şey yerine oturmaya başladı. Yaşadığım şeyin limerence olduğunu öğrenmeme rağmen daha bir 4-5 ay daha onu düşündüm ve en sonunda bu konu zihnimde limitini doldurdu ve şuan cok hafif hissediyorum. Artık elimden geldiğince açık iletişim kurmaya aile içinde kurduğumuz iletişim modelini kullanmamaya çalışıyorum. Çok teşekkür ederim size belki o videolarınizi izlemesem hâlâ o malum kişi ile benim içe dönük iki sessiz gizli aşık falan olduğumuzu düşünecektim.😅
🫶
Aynı durumu yaşamışız. Yaşımıza kadar aynı 😁
@@hatice4068 öyle mi? Insanlarla aynı şeyleri yaşıyor olmamız çok ilginç geliyor. Peki sizin son durumunuz nedir
@@defender1390 artık yaşadığım şeyin aşk olmadığını biliyorum. Benzer durumlarda birebir iletişimi ön plana almaya çalışıyorum kafadan kurmak yerine ve gerçekten ne kadar sağlıklı bir tutum olduğunu anlıyor insan geçmişe kıyasla.☺
Benimde sanırım aynen böyle 21 yaşınadayim evli birine bağlandım
Bu video tam ihtiyacım olduğu zaman karşıma çıktı. Sizin anlattıklarınız sayesinde kendi beynimin işleyişini daha iyi anlamaya başladım. Küçükken, umursanmadığımı hissettiğimde kendimi soyutlar ve çizgi film karakterlerinin benimle ilgilendiğini hayal ederdim. Beynim zor duygular karşısında hayal dünyasına kaçmayı öğrenmiş olmalı. Şu anda 30 yaşımda olmama rağmen sık sık hayal dünyamda umursandığım senaryolar oluşturuyorum.
Bazen yaşadığım dünyanın bana çok zalimce davrandığını düşünüyorum. Etrafımdakiler benden nefret ediyor gibi düşünüyorum, ama sonra bir yabancı bana iyi davranıyor ve afallıyorum. Bir kere yağmur yağarken ayağım kaymıştı ve tanımadığım biri elimden tutmuştu. Başka bir sefer çok sıcakladığım için bir hanımefendi beni kliması olan ofise davet etmişti. Bu gibi olaylar aklımdan hiç çıkmıyor. Kendimi inandırdığım kadar nefret edilesi değilim belki de diyorum. Bana nezaket gösteren insanlar için yaptıkları çok sıradan eylemler belki, ama benim kalbime o kadar iyi geliyor ki hiç unutmuyorum. Ne garip değil mi?
Sen çok iyi kalbi çok muhteşem birisin 😇
Aynı şeyleri yaşayan ne çok insanmışız.. eskiden okuldan arkadaşlar arada bir hala bana hal hatır sormak için yazdıkların da bile şaşırıyorum. Bana değer mi veriyor ki? Bir insan beni niye arayıp sorar ki gibi düşünceler geçiyor beynimden. Nekadar üzücü bir durum başkasının sana değer verdiğini bile kabul edememek. Veya bir arkadaşım beni sevdiğini gösteren bir harekette bulunsa bile yakıştıramıyorum onu kendime. Sonra da hayal dünyamda biri tarafından çok sevildiğimi hayal ediyorum.. nekadar çelişkili bir durum
😔😔😔😔
@@Kk-bu3xq İçimizde öğrendiğimiz yanlış çıkarımlar bizi gerçekten soyutluyor. Buna karşı çıkın. Sevgi her yerde. Sevgi verdikçe azalan bir şey değil. Paylaştıkça çoğalıyor. Bu günlere kolay gelmedik. Belki farkında değilizdir ama bizim de önemsiz görüp yaptıklarımız başkalarının kalbine dokunmuştur.
O kadar guzel anlattınız ki parçalar yerine oturmuş gibi hissettim ailemden alamadıgım sevgisi başkalarından almaya çalıştım ama reddedilme ve ailem gibi olucagım kapana sıkışacagım düşüncesiyle hep ilişkiden kaçtım ama bana uzaktan platonik sevmek o kadar guzel geldiki başta, kısıtlanma yok terk edilme yok ama bir zaman sonra gerçek duygular istiyor insan sevilmek istiyor işte o zamanda kendimi sevmedigim için başkalarının beni sevmesini istedigimi fark ettim ailem beni sevmemiş ilgi götermemiş olabilir ama bu beni kimsenin ve öncelikle kendiminde sevmiyecegi anlamına gelmiyor bunun farkına vardım
Demek sizde de ilişkiler yüzünden kısıtlanma kaygısı var bende de olduğu için bir yanım ilişki istese de belki bu yüzden evlilik istemeyen insanlara çekildim laf etsemde onlara belki içten içe özgür olmak isteyen bizdik yine bunaltılır mıyım sınırlarım ihlal edilir mi diye
"Yaralanabilir olmak"🧡
Fazla değinilmeyen bir konuya ışık tutmuşsunuz. Kitabınızı merakla bekliyorum 💕
🌺🙌🏻
Kitabınız çoktı mı
kitabınız çıkmasını sabırsızlıkla bekliyorum. Eminim çok şey öğreneceğiz
İyi gunler .acaba kitab ne zaman cikacak ve ya ciktimi? Kitabin ismi nasil geciyo?
Kendinizi sorgulamanız önemli ama bunu yaparken de kendinize haksızlık etmeyin lütfen. Bu tarz videoları izleyen bizlere, sebep olup izlettirenler, ne yazık ki bu tarz videolarla hiç ilgilenmiyorlar. Yani sorun karşı tarafta muhtemelen ama bizler ilişkimize sahip çıkabilmek için her yolu arıyoruz. Olmuyorsa olmuyordur, çok da üzmeyin kendinizi. Olursa bir hayır, olmazsa bin hayır vardır demiş Mevlana…
Çok doğru söylediniz.. Açık iletişimi öğrenip ilişkiler de bundan sonra iyi olacağımızı düşünüyoruz bu şekilde ama belki karşı tarafta sorun vardır. Fazla takmamak lazım
22 yaşındayım. Yıllardır babamı hiç sevmediğimi, istemediğimi, tek isteğimin ondan kurtulmak olduğunu zannediyordum. Çünkü o gerçekten narsist, katlanılmaz, insanı aşağılamadan duramayan, insana kendisini iğrenç bir çöp gibi hissettirmek için zorlayan biri. Sonra birine çok feci limerence oldum. Çok düşündüm. Çok fazla düşündüm ben niye böyleyim diye. Günlük de tuttum. Sonra şunu fark ettim. Babamdan, bu hayattan kaçmak, babamın ve ailemin vermediği ilgiyi, sevgiyi, değeri alabilmek için ona takıntılı olmuşum. Ve o hayatım boyunca gördüğüm en kötü insanlardan biri olabilir. Beni çok kötü bir şekilde kandırarak uzun bir süre boyunca kullandı. Bana kendimi çok suçlu hissettirdi. Çok fazla kötü şeyler yaşadım. Şöyle bir durumun içerisinde buldum kendimi. Ona şöunun gibi şeyler söylemek istediğimi fark ettim "beni neden tanımıyorsun? Neden güvenmiyorsun? Sevgini istemiyorum bana değer vermeni istiyorum sadece" bu babamdan beklediğim şeylerdi. O çocuğu istemeidğim halde dayanamayıp stalkıyordum ve çok acı çekiyordum. Bağımlılığın dozu aşılmıştı. Hiç iyi gelmiyordu. Gidip zehiri hızlı bir şekilde alıyordum her gün. Sonra bir gün güvenli bağlanma diye bir kitaba başladım, oradan bir sayfayı storymde paylaştım, babam baktı mı dşye dönüp dönüp tekrar baktım ve fark ettim. Onun da beni hep anlamasını istiyordum, onunlayken, ondan ilgi beklerken de değersizleşleşiyordum, babam da beni yıllarca tıpkı onun gibi hayal kırıklığına uğratırdı, verdiği hiçbir sözü tutmazdı, sırf susayım diye yalanlar söylerdi ve yalan sözler verirdi, kalbim kırıldığında gözlerimin içine bakıp gözlerinin içinden gülerek dalga geçerdi bunu hissettirirdi.
Aynı değersizlik hissi. O değeri almak istemişim. Kendime verememişim. Eğer o bana değerlisin derse inanırmışım sadece. Oysaki gerçekten iyi biriyim ve o gerçekten kötü niyetliydi. Ama göz göre göre köle gibi yaşattım kendimi. Şimdilerde hala limerencesım. 2 yıl olacak. O geri dönmek istedi, çünkü yalnızdı. Kafamdaki o ile gerçekteki kişinin aynı olmadığını anladım ve hayal aklıma gelince dur hayır böyle bir şey yok demeye başladım.
Lakin hala hayaller sık sık geliyor. Onun beni stalkladığını da biliyorum. Engellemiştim her yerden. Ben bakmıyorum artık. Bazen tetiklemiyorum, dürtükleniyorum. Bakmam gerekiyormuş gibi. Ama eskisi gibi değil ve bakmıyorum. Bunları söylerkne de çekindim bunları dedikten sonra gidip bakarım diye çünkü böyle de çok yaptım. Ama sanırım limerencesım en sarsıcı en büyük zehri artık bana işleyemiyor. Onun beni kurtaracağına inanıyordum sanki. Ama son halini gördüm. Gerçek yüzünü gördüm. Ve giderken şöyle düşündüm, hep şöyle düşün şeyma dedim. "Kurtulduğunu düşün, kurtuldun, sadece bunu düşün" bu bir gerçekti. Potansiyelimşn farkında değildim ve onunla kendimi kısıtlayıp kendimi daha da mahvediyordum
Gerçekten çok üzücü bir durum... evet ergenlikten gençliğe geçerken psikolojisi düzgün bir ailede olmak gerçekten sonraki yıllar için kişiye çok büyük avantajları sağlıyor
@@SeymaSvn yaşadığımız her şey o kadar aynı ki bir an günlüğümü okuduğumdan şüphe ettim.. tek farkımız kurtulmuşsun ama ben kurtulamıyorum da ve daha da ötesinde 3-4 ayda bir iletişime geçiyorum bana hissettirdiklerine rağmen..
Siz daha çok gençsiniz ve farketmissiniz bunları ogrenmissiniz yolun başında siniz daha ilk durakta inmissiniz kutlarım sizi, ilk duraklarda inmezsek sonraki duraklarda inmek zor oluyor benim gibi maalesef ben 41 yaşındayım bu şeyleri yeni öğreniyorum eşimden ayrıyim 6 aydır ama boşanma davası veremiyorum kötü oluyorum sanki onu hiç unutamiyacakmis onsuz yapamiyacakmis gibi halbuki o kadar kötü şeyler yaşattı ki bana bende diyorum kendime niye bu kadar gurursuzsun diye ailemin yanındayım babamın surat beş karış ayrılma diye değil ayrilamiyorum diye halbuki belkide bütün bunların sebebi onların sevgisizligi sadece babamın da değil annemde hiç göstermez sevgisini eşime küçücük bir sevgi kırıntısi için yıllarca katlandim ne onsuz yapabiliyorum ne onunla gerçi seven insan bu kadar kötülük yapmaz onun beni sevdiği yok 😢
Aradığım cevapları ilk defa duyduğum bir kavram altında bulmuş oldum. Çok aydınlatıcı bir video olmuş, teşekkürler 🌸
gerçekten sevgisizlik ve anksiyetesi olan asosyal olan bir insan bunu yaşar bence ve bu benim:D farkına yavaş yavaş varıyordum aslında bu video ile tam oturdu buradan öğrendiğim şey dışarıdan görmediğin ilgi ve sohbeti kendi kafanda kurup kendi kendini tatmin etmek ama sonuç yine aynı teşekkür ederim bunun farkına vardırdığınız için
oyunlar oynamayı limerence yaşamak istemiyorsak bırakmamız gerekiyor. 👏👏
Yaklaşık 1.5 sene önce farklı bakış açılarıyla kendimde farkettim. Limerence değil de takıntı olarak isimlendirdim. Dediğiniz gibi dürüst olmak, kontrol sağlamamda çok katkı sağladı. Eğlenceli ve kasti reddedilmelerim oldu😊 Umutsuz hisseden arkadaşlar, ufak adımlarla hayatınızda köklü değişiklikler yapabilirsiniz, Merve hanimi dinleyin 😊
Videonun genel akışı ve bilgi aktarım temposu güzeldi, teşekkürler 🎉
Teşekkürler hastalığımıza koyduğunuz tanı için. Tedavi edilmesi zor olan bu hastalık her yaşta insana gelebiliyor ama tedavisi var sayenizde Anlamaya ve Anlamlandırmaya bir adım oldu saygılar.
Av ve avcı sarmalından çıkamamak. Ve bu girişimlerin başarı ile sonuçlanması, ruhta müthiş bir aksiyon ve yaşam enerjisi veriyor. Sürekli ve kalıcı bir ilişki bu süreci bitirecek. Ama kalıcı bir ilişki de son derece kıymetli. Zamanla geçer belki bu hallerim, ya da can çıkar huy çıkmaz.
Sen hayatımda gördüğüm en iyi psikologlardan birisin dediğin her şey var bende
Merve hanım sesiniz auranız ve anlatma şekliniz o kadar huzur veriyor ki bana. İyi ki sizin gibi bir hanımefendi psikolog olmuş çok beğenerek videolarınız izliyorum.
Sizi dinlemeyi çok seviyorum, öğrendiklerimi uygulmaya çalışıyorum, bu gece itibari ile tekrar başa alıyorum hayatı.
Gerçekten siz anlattıkça o kadar çok şey canlandı ki aklımda, en basitinden sosyal medya hesabımı kapattım. Daha çok bulunmayı beklediğimi farkettim. okulda cafede şurda burda hep birinin benimle konuşması gerektiğini düşündüm ama hiç adım atmadım beğendiğim kişilere. özellikle çok anlamsız kişileri takıntılı gibi düşünüp durmam hep canımı sıkıyor. bunların hepsinin birbiri ile bağlantılı olduğunu öğrendim sayenizde
Insanda duygu ve davranış kaosu yaratan bu olguyu acikladiginiz için teşekkürler.
Ben de hayali aşklara kapilmayi seven biriyim.
Hiç kimse yoksa "fan girlik" ile bunu idame ettiriyorum.
Çocukluk ve ergenliğimde ebeveynlerimle duygusal kopukluklar yaşadım. İnsan sevildigini bilse de ihtiyacı olduğu gibi sevilmeyince yeterli olmuyor.
Bu sadece hayali asklar yaşayarak telafi edilmiyor.
Yeme bozuklukları da sevgi açlığının yarattığı bir diğer sorun.
Hepsi tatmin duygusuyla alakali gibi geliyor.
Farkındalık faydalı olabilir.
Disiplinli yaşam, temiz beslenme, spor ve meditasyon gibi zihin egzersizleri günlük rutinlere bağlı kalmayı kolaylaştırıyor.
Gerçek ilişkiler ve kendini sansursuzce anlatabildigin güvendiğin bir arkadaşının olması, dertleşmek kendini sabote etmekten alikoyabilir.
Bunun yanı sira hayal gücünü yaraticilik olarak kullanıp, bundan bir eser de ortaya çıkarabilir insan.
Akıl okuma konusundaki sorun, objektiviteyi yitirmek. Normalde de insan iliskileri ve iletişim detaylara ve nuanslara dayanır. Flört ise neredeyse sözsüz bir iletişimdir. Kimse beğendigi kişiye açıkça "seni begeniyorum" demez, bunu üstü kapalı yapar. Önemli olan bunun heyecan vericiligine kendini kaptirmamak ve zihni etkilemesine izin vermemek.
Uzun zamandır yaşadığım durumun limerence olduğunu bu video sayesinde fark ettim beş yıldan beri platonik olarak sevdiğimi sanmıştım boş kaldığım da üzgün olduğumda direkt hayal dünyası içinde yaşayan biriyim ya şu şöyle olsaydı gibi bir sürü düşünce geçiyor içimden ve atamıyorum kitabınız çıktığında mutlaka alıp okuyacağım sevgiyle kalın
Ben limerence ı ilk sizden öğrenmiştim Merve Hanım, hem de tam ihtiyacım olan zamanda. Açıkçası ilk duyduğumda çok tanıdık geldi ama kabul etmek istemedim. Şimdi bu videoyu ilk gördüğümde somut yöntemler bulabiliriö diye sevindim ama videonun başındaki tanımlamalarınızı duyunca ilk önce hüngür hüngür ağladım. Bahsettiğiniz somut yöntemlerin hepsini benimsemeye çalışacağım. Gözlerimden geçmeyen perdeden çok sıkıldım çünkü.
Evet fantazi dünyası bağımlılık yapıyor
Ben de aynı döngüden, uyumlu olduğumuzu düşündüğüm bir arkadaşıma doğru adım atıp birlikte bir ilişki yaşamayı teklif ederek çıkmıştım. Hayatımda ilk defa bir ilişki deneyimledim ve 30lu yaşlarımda büyüdüğümü hissettim. Sonrasında bazı problemler sebebiyle kendisinden ayrıldım ve bir süre sonra yeniden bu limerence meletine yakalanmış buldum kendimi. Yani Merve Hanım’a katılıyorum, bağımlılık gibi resmen. Sigara gibi yıllar sonra yeniden başlayabiliyor insan. Fakat artık ben ondan daha güçlüyüm. Bir kere kendini iyileştirebildiğinde yeniden yapabileceğini de biliyor insan.
Sizi dinlemek, bu doğrultuda kendimi gözlemleyip çıkarımlarda bulunmak, önerilerinize kulak vermek, bunları uygulamaya çalışmak, savrulduğumu hissettiğimde kendime hatırlatıcı olmak, en önemlisi de işin içinden çıkamadığım zamanlarda “Merve Hanım bununla ilgili bana iyi gelecek bir şeyler söylemiştir mutlaka” diyerek kendimi sayfanızda bulmak… Hepsi çok kıymetli. Var olun 🙏🏼
Videolarınızı severek izlememe rağmen hiç yorum yazmadığımı fark ettim, gerçekten geri dönütler almak çok kıymetli. Videolarınız psikolojiye çok meraklı olan birine çok iyi geliyor ve farklı bakış açısı kazanmasına vesile oluyor bunu bilmenizi istedim. Umarım daha nice 100 binlere...
🫶🌺
Allah gönlüne göre versin
Bu konulara çok hakim olduğumu düşünüyorum çünkü gerçekten kendi travmalarım üzerine çok araştırma yaptım sizin gibi değerli psikologları dinledim ve o şemaları yetişkinlikte tekrarlayarak geçmiş travmalarımı çözmeye çalıştığımın da farkındayım. Sorun şu ki, bilinç düzeyinde ne kadar ilerlersem ilerleyeyim çok derinden acı duymanın önüne geçemiyorum yani farkında olmak ne yazık ki bende bir şeyleri değiştirmiyor aksine farkında olduğum halde bu kadar üzülmek ve yaralı hissetmek aptal gibi hissettiriyor
Maalesef bende sizin gibiyim herşeyin farkında olupta hala üzülüp huzunlenmek
O zaman profesyonel destek alma zamanı gelmiş
@@msterymonster958 Evet tek seans 2000₺ düzenli alınmazsa bir faydası olmayacak bu sebeple başlamak mantıksız geliyor ne yazık ki
stüdyo dışı çekimler daha iyi duruyor çünkü doğa bizi bütünleştirir ve iyileştirir :)
İlk defa yaptık dışarıda. Ben de çok sevdim🫶
Ben de çok beğendim fakat kamera biraz daha sabit olsa daha iyi olur gibi Merve hanım😊@@psikologmervebasibuyuk
Böyle bir sorunum olduğunu hep biliyordum. Ama neden olduğunu önceki videolarınızda keşfettim ve bu başlangıçtı. Nası kurtulucam derken de bu videonuza denk geldim. Bu terimi Türkiye ye getirmeniz gerçekten çok kıymetli. Kitabınızı da merakla bekliyorum.
Daha onceki videolarınızı izledim. Aklima hemen " ben senin resmine aşığım..." Repliği geldi. Bi video da bunu sizin ağzınizdan duymak beni sevindirdii.
İçsel bir duygusal boşluğu kapatma ihtiyacı ile ortaya çıkıyor sanki diye düşünüyorum. Arzu nesnesi haline geldikten sonra da vazgeçmek pek kolay olmuyor..
Bu videoyu izledikten sonra bütün taşlar yerine oturdu. Çocukluğum gözümün önünden geçti yaralamadığını düşündüğüm şeyler beni ölmenin eşiğine getirmiş meğer. Limerence benim hayatım olmuş. 2 kere biri 3 yıl süren biri şuanda da hali hazırda yaşanan 8 yıllık limerance yaşıyorum. Artık ne yaşadığımı biliyorum ve bundan sonra kendimi tedavi edeceğim içimdeki çocuğu dinleyip seveceğim öncelikle.
Anlattığınız şeyi kısmen yaşıyorum. Önceleri love bombing şeklinde ilişkiler oluyodu. Terapiler ve çeşitli çalışmalardan sonra ( yaklaşık 5 yıl ) kaçınganlarla denkleştim. Son partnerimde sevgi kırıntısı şeklinde bir ilşki modeli. Açık iletişimle halledemedik. Sanırım o da sevgi kırıntısıyla büyüyen, çocuk çok seversek şımarır düşüncesiyle yetiştirilen biri. Tabiki ben de öyle yetiştirildim. 2.5 yıldır ilginç bir şekilde deneyimliyorum. Artık sağlıklı , açık iletişimli, ihtiyaçlarımın karşılandığı, samimi bir ilişkim olur. İnşaAllah Partner dışındaki ilişkilerimde dengeyi sağlıyabiliyorum çok şükür. Belki bu sevgi kırıntısı meselesinide ele alırsınız. Ben partner ilşkisinde halen kaybetme, terkedilme ve yalnızlık duygusunu farkediyorum. Bunun çocukken kaybolma travmasıylada ilgili olabileceğini düşünüyorum.
14:25 itibariyle dinleyebilirsiniz
Videoyu henüz dinlemedim ama çok heyecanlıyım. Limerence videolarınızı defalarca izledim ve bu durumdan çok muzdarip olduğum için makaleler de okudum. Ancak umarım bu video daha faydalı olur. Lütfen bu konuyla ilgili daha fazla video paylaşın.
🙌🏻
Bizde aynı kafadan çikaramiyoruz..sanki beynimizin bir yerinde bir bağ oluşturuyoruz.platonik aşk hikayesi işte...anladığım tek çare zaman... tiyatroya gidiyorum.hep bir şeylerle uğraşıyorum.aklıma gelmesin diye..yine söylüyorum en iyi ilaç zaman..... sabahları onunla uyaniyorsun..yolda yürürken markete giderken yemek yerken TV izlerken hep onunlayım..aklımda hep 0 .. teşekkür ederiz güzel yorumlarıniz için🙏🙏🙏
Nedenlerini söylediğinizde gözlerimden yaşlar akmaya başladı..
Ben sizinle limerence videonuz ile tanışmıştım o yüzden bu konuyla ilgili tekrar bir video çekmeniz beni çok mutlu etti. Terapi de alıyorum bunun yanında sizin videolarınız paylaşımlarınız benim için çok kıymetli. Teşekkür ederim 🙏
Limerence konusunu ilk sizden dinledim.Bu konunun daha önce konuşulduğunu hiç görmedim. Kara Sevda denilen şey bu galiba. Size 🧿 🧿👏🏻👏🏻👍🏻❤️
Duygusal ihmal :insana kendi sine verilmeyeni fazlası ile sınırsız sunma duygusu veriyor .
Ve duruşunu bozmamak insanların gözündeki yerini zedelememek adına hayale sığınıyor orda hayatta kalma mücadelesi veriyor . Böylece bastırılan ertelen duygularda eleştiri görmedrn zedelenmeden yaşanılması başarılıyor. Ve bu duygular yaşanıldığında yetmiyor çünkü gerçek yaşanmışlıkların yerini hiçbir hayal doldursmıyor. Gerçekliktede tüm engeller duygusal ve sosyal tüm engeller duvar gibi kişinin önüne çkıyor. Bunu fark dden ruh kendi dünyasına geri dönüyor bu defa daha kararlı bir daha saklandığı yerden çıkmamsk için mücadelesi başlıyor. Bu kısır bir süreç gibi dursada zaman zaman tekrarlanan her gelip dönüşte birşey bırakıp başka birşey ekliyor ruha. Takıntıda böyle bir sürecin içinde bir oluşum be çıkış noktası gibi farkında olunmayan.
Bunlar acizane tesbitlerimdir. Saygılar sunarım.
Günümüzdeki insanlar hep böyle duygusallığı eziklik görüyorlar sırf bu tip bir arkadaşım yüzünden günler sonra mantıklı düşünüp birine mesaj atmak istediğimde "o gün atman gerekirdi geç kaldın eğer atarsan o kazanmış olur" dedi. Ve ben duygusal oldum onun deyimiyle. Zihin okumak zorunda kalıyoruz bu devirde.
Asla birlikte olamayacağım fakat bu kadar çok sevdiğim birini tam 3 yıl hayal ederek düşündüm. Her anı onunla dolduruyordum. Son birkaç aydır düşünmüyorum. Sanırım kafam şu an daha rahat 👍🏻
youtube tarihinde psikoloji alanında bence daha faydalı bir video gelemez sizin sayenizde daha önce limerence olduğumu anladım ve şimdi de kendi yaptığım yanlışları ve yapılması gereken doğruları öğreniyorum çok teşekkürler
Videolarınız gerçekten hayatımı güzelleştiriyor, teşekkür ederim. Bu videoda fantaziler üzerine çok değindiniz ve daydreming sendıromu olan biri olarak bu benim için çok önemli. Umarım ileride maladaptive daydreming üzerine video çekmeyi düşünürsünüz.
Müthiş bir konuya parmak basmışsınız meğer ne çok limerencezede varmış 😀 teşekkürler
ben terkedilme, reddedilme korkusu değil de yük olma rahatsız etme duygusu ile kendimi açık edemiyordum. video çok şey öğretti. iyi ki varsınız
Bu guzellikle,,,bu egitimle, 100.000 bile az. Kalin saglicakla
Hocam ilaç gibi geldi. Teşekkür ederim.
Merhaba Merve hocam.Ben uzun zaman terapiye gittim elimde kısıtlı imkanlar olmama rağmen.Terapi bana çok farkındalık kazandırsa da beni rahatsız eden konu ile ilgili pek irelilediğimi söyleyemem.Şimdi terapi almak için maddi durumum yok.Fakat ben elimden geldiği kadar kendime yardım etmeğe çalışıyorum.Okuyor,bazen günlük tutuyor bir şekilde az da olsa kendi kendime birşeyler yapmaya çalışıyorum.Günumüzdeki psikologların bir çok kısmı sadece danışan toplama derdinde maalesef.Paylaşılan bir story-de aklına takılan soru olduğunda hemen "terapiye gelmen lazım" söylüyorlar.Doğru yolun uzun zamanlı terapi olduğunu zaten çoğu kişi biliyor.Ama her kesin terapiye gitme şansı ne yazık ki yok.Ben yurtdışında yaşıyorum.Sizin videolarınız o kadar içten ve faydalı ki.Videolar resmen buram buram kalite kokuyor.İnsanlara gerçekden yardım etmek istediğiniz ve buna yönelik içerik ürettiğiniz o kadar aşikar ki.Çok teşekkür ederim hocam.Allah ayağınıza taş değdirmesin❤❤
Videonuz gerçekten çok iyi geldi. Kendi sorunlarımı fark etmeyi ve onları çözümlemeyi gerçekten çok seviyorum. Sorunlarımı çözemesem bile yaşadığım sorunların farkında olduğum için mutluluk duyuyorum. Çoğu kişide olduğu gibi bende de limerence varmış, bugün bunu öğrenmiş oldum. Bunun için gerçekten çok teşekkür ederim. Limerence'ın benim hayatıma etkisi şöyle: Hayatta bir çok insanla tanışıyorum ve arkadaş oluyorum. Arkadaşlık kurduğum insanların çoğu beni seviyor, bende onları seviyorum ama şöyle bir şey var ki onlar beni çok sevmeye başladıklarında hemen kendi hayatıma odaklanıyorum yani bir sınır çiziyorum. Bazen insanların duygularıyla oynadığımı düşünüp suçluluk hissediyorum. Aslında bir şey yapmıyorum yani sadece olduğum gibi davranıyorum galiba geçmiş deneyimlerimden korktuğum için böyle davranıyorum ve hayatımın bu döneminde bir ilişki yaşamak istemiyorum çünkü bir sınava hazırlanıyorum ve çok güzel hayallerim var bu yüzden yanlız kalmayı tercih ediyorum ve hayallerim için çalışıyorum. İnşallah hayatımın ilerleyen zamanlarında benimde güzel ve sağlıklı bir ilişkim olur. Her şeye rağmen hayat çok güzel ve rengarek. Bu renkleri görmek, keşfetmek ve hayatı farkında olarak yaşamak gerçekten çok güzel bir şey. 😊
"Hayat güzel, güzel olmayan her şeye rağmen."
Şanışer
Kitabınızı sabırsızlıkla bekliyorum. Videolarınız gibi harika olacağını düşünüyorum. Başarılar.
Çok dikkatli yapılmış ve isabetli tesbitler bunlar yüreğinize sağlık
Bu dertten muzdarip olan biri olarak kafamı açtınız teşekkürler , dediklerinizi uygulamaya koyulacağım. Açık iletişim kuramamak bende öfkeye meden oluyor ve çevremde ki herkes ne kadar agresif olduğumu söyleyip duruyor bense anlaşılmamaktan dertleniyorum. Kendimi anlatamadığım için öfke patlamaları yaşıyorum ama anlatmaya çalışıncada umursanmadığımı deneyimliyorum bu bir kısır döngüye dönüştü. Ben bunu söylersem şimdi istemediğim yanıtı alacağım en iyisi hiç bişey yokmuş gibi davranayım diye diye olmayacak yerlerde ve konularda bir anda öfke patlamasıyla sahnelerde oluyorum, sonra tekrar zihnimin içinde kendi hayal dünyama çekiliyorum , şimdi ters tepki almayı göze alıp tekrar tekrar deneyeceğim yılmadan ne kadar duymak iatemediklerimi duysamda yılmayacağım genelde isteklerimi söylediğimde hep reddediliyorım çünkü ,bu da öfke yaratıyor .bu sefer karşımda ki kişiyi sürekli düşünmeye başlıyorum neden beni reddetti umursamıyor beni gibi düşünceler oluşuyor ve günlerim böyle maf oluyor. O aradığım kişide hiç gelmiyor zaten orası da var işin içinde tabi artık gelemeyeceğine de ikna oldum galiba, kriterlerim o kadar yüksek ki kimseyi beğenmiyprum beğendiklerimde ya ilişki istemiyor ya da sevgilisi oluyor yani yine reddedilme durumu merve hanım bu konuları daha da konuşmanızı rica ediyorum çünkü siz konuştukça durumu farkediyorum . Sevgiler.
Limerence özelliklerini ardı ardına saymaya başladığınızda gerçekler resmen yüzüme bir tokat gibi çarptı. Yıllardır zaten fark ettiğim ama isimlendiremediğim daha doğrusu tabirini bulamadığım şeyi buldum. Kendi kendime bir süredir bu konu hakkında düşünüyordum ve suçlayıcı bir tavırla gayri ihtiyari anneme patlıyordum. Duygularımı önemsemedin, beni görmedin gibi gibi. Annem koç burcu. Takdir edersiniz ki tabi ki her zaman kendini haklı görüyor ve direkt savunmaya geçiyor. Oysa ben sadece anlaşılmak ve duygularımı göstermek istiyorum (işin kötüsü bir de balık burcuyum yani düşünün içimde kopan fırtınaları) hayatım boyunca hep kendimi anneme göstermeye ben varım duygularım var ben değerliyim algısı oluşturmaya çalıştım. Bir yandan anneannemle olan ilişkisini gördüğümde onun da benzer şeyler yaşadığını görüyorum ve üzülüyorum. Bilmiyorum işte ben artık sadece duygularımı daha fazla dile getirebilen tepkimi gösterebilen bir insan olacağım. Hepimizin travmalarımızdan arınmamız dileğiyle..
Yaşanması mümkünken elinden alınan , yarım kalan mutluluklar gün geliyor hesabını soruyor.
Gerçekten ilaç gibi geldi mükemmelsiniz 🥹
Merhaba bende öyle fantezilerde yaşayan biriyim. Ve adım atıp hayatımdan çıkardım o insanı. Artık ana odaklanmaya çalışıcam. Teşekkür ederim bize kendimizi tanıtdığınız için
Nasil yaptiniz
daha önceki limerence videolarını da izlemiştim ama şu an -belki de daha dikkatli dinlediğimdendir bilemiyorum- çok daha iyi anladım ve limerence'i hep yaşadığımın farkına vardım. çok teşekkürler, ağzınıza emeğinize sağlık!
Bunun bi aşk değil hastalık olduğunu kendinize kabul ettirmeye ve o kişiye o pencereden bakmaya başlayınca geçmeye başlıyor ( videou izlemeden yorum yaptım)
Altından değerli bilgiler, çok teşekkürler🙏
Benim limerence daha farklıydı ve sonunda çözüldü. Kendime şefkat vermem gerekiyormuş, kendimi herkesten önce benim görmem gerekiyormuş. 😊 Bütün hayatım değişti ve çok mutluyum. Yeni bir hayat yeni bir ben ❤ Diğerleri eğer beni görmüyorsa da onlar kaybeder 😎😼 Ben kendimi göreyim yeter efem. Romantik ilişki istersem de eğer, dünyada bir sürü insan var, illa birisi bulunur. 😊 Açık iletişim ise üzerinde çalıştığım bir konu. Teoriyi hallettim, pratik yapıyorum. Kendimi daha fazla ortaya koymaya başladım. Bazen beceremiyorum ama olsun. Bu da bir skill ve ben bu seviyeyi de geçeceğim efem 🤩 Ne güzel video. Limerence kavramını yeni duydum, gerçekten her yerde karşılaşmadığım bir kavram öğrettiniz bana. Çok teşekkür ederim ❤ Bu arada limerence için Türkçe bir kavram bulalım. Ne olabilir, var mı böyle bir sözcük? Bir şey daha: Fantezi dünyasının bir şekilde kötü olduğunu da düşünmüyorum. Sadece daha farklı bir ilişki biçimi gibi geldi düşününce ve belki de eğer bunu yaşayan insanlar ne yaşadıklarını böyle yazıyla ya da resimle heykelle ifade etse ne güzel eserler görürüz diye düşündüm. Biraz da farklı bir yerden bakasım geldi konuya. Sevgiler ❤
Hayatımda dinlediğim en verimli videolardan biriydi, 😢
Kitabınızı çok merak ediyorum. Çok teşekkürler. Sevgiler.
Bu sorunla ilk karşılaşmam yaklaşık 3 yıl önce oldu. 10. Sınıftım. Durakta çocuk vardı ve aynı okula gidiyorduk. Başta hiç fark etmemiştim ve sınav zamanı yanıma gelip ben seni durakta görüyorum gibi bir şey demişti aldırış etmemiştim. Sonrasında dikkatimi çekmeye başladı ve arada bakıyordum. Tarzı, yüzü gayet iyidi ama başlarda öylesine bakıyordum. Nerdeyse her gün böyle olmaya başladı ve ben hoşlanmaya başladım. Baktıkça o da bana bakıyordu, okulda onu gördüğümde hep bakışıyorduk ve bi zaman sonra takıntı yapmaya başladım. Videoda olan şeylerin hepsini yaşadım ve artık gün içinde aşırı gergin birine dönüşmeye başlamıştım ki o zamanlar sosyal anksiyete bozukluğumun da patlak verdiği zamanlardı.
+ okulların kapanmasına az zaman kalmıştı ve ben aramızda bi çekim olduğuna inanıyodum ama hiçbişi olmuyordu sonra okullar kapandı başlarda zorlandım biraz ama sonrasında unuttum. O zamandır sosyal medyadan olsun gerçek hayattan hoşlandığım biri olsun vs hep böyle olaylar yaşıyorum ve ciddi ve uzun süreli ilişkim olmadı. Takıntı yapıyorum, sürekli o kişi hakkında hayal kuruyorum kendimi kandırıyorum vs. Son zamanlarda bilinçlendim, terapiye de gidiyorum ama gene de oluyor. Bu video tam anlamıyla sorunumu buldu ve daha da bilinçlendim. Çocukluğuma kadar doğru ve terapiye de gidiyorum dediğim gibi ondan dolayı bilgiliyim. Çok teşekkür ediyorum bu video için ❤
Bende durum biraz farklı aslında. Çoğu kişi romantik saplantılardan bahsetmiş. Ancak benim yaşadığım limerence bana sıcak davranan, ilgilenen, sorunlarımı dinleyen hayatımdaki benden büyük kişileri ebeveynim olarak idealleştirmem gibi bir durum. Bu bir terapist, bir arkadaşımın ebeveyni, bir öğretmen olabilir. Sanki küçükken alamadığım ebeveyn şefkatini bu kişilerden almaya çalışıyormuşum gibi geliyor bana.Zihnimde kurmuş olduğum senaryolar da bu yönde çoğunlukla çocuksu. Bu yaşadığım durumun çözümü romantik ilişkilerden daha zor çünkü henüz daha yetişkinliğe adım atma aşamasında olduğumdan hala ebeveyn desteğine ihtiyacım var.
Aaaa bu ben. Valla da billa da ben. Ama oyundan da vazgeçmeye niyetim yok gibi sanki. Çocuksuluğumu seviyorum, evet büyüdüm biliyorum ama bir yandan kendimi dönüştürerek çocukluğumu geri kazandığım için biraz daha oynayacağım bu seviyede. Bunu ifade ettiğiniz için de size ayrıca teşekkür ederim. Eminim bir çok insan bizim gibi bu durumu yaşıyordur. Korkacak bir şey yok. Doğa boşluk sevmediği için oluyor, o boşluğu da yine yavaş yavaş onarabiliriz. Yapabiliriz bunu. Sevgiler 😊
@@busedemirdelen1792 Ne demek😊 Yalnız olmadığımızı bilmek sorunu çözebilmek için ihtiyacımız olan en büyük motivasyon kaynaklarından biri. Eminim bir çok insan vardır kendi zihninde çocuksuluğunu devam ettirip eksikleri doldurmaya çalışan. Benim de istersek yapabileceğimiz inancım tam.İçimizdeki çocuk da tam olarak bunu isterdi.🩵
Peki o kişileri sürekli olarak düşünüyor musun ve onlarla iletişimin var mı
Minik duygusal desteklerde bulunmak bu kadar zor olmamalı. Küçücük bir çocuk maksimum ne ister ki zaten? Bunları duymak her ne kadar can acıtıcı olsa da düzeleceğiz bir şekilde. 8:28
O işler öyle olmuyor maalesef hocam :/
Kendi terapistimle dee konuşucam bu konuyu beni çok derinden etkiledi inanılmaz hikayeler örneklemeler bile yaşadıklarımın aynısı kafamdaki düşünceler de aynı her şeyi kişisel algılıyorum
muazzam netlik ve farkındalık oluşturan bir tarzınız var, teşekkürler 🌸
Okadar dolusunuz ki maşaallah hiç takılmadan anlatıyosunuz ve bende o madurlardan biriyim umarım bu durumdan kurtulabilirim.İyi ki varsınız
Ailem 24 saat uzaklıkta, şehir dışındaki babaanneme bırakmış beni bebekken bikaç kere, bakıcı bulamadıklarında veya hastalık zamanlarında. Evdeyken de hep bakıcılar gelmiş gitmiş, anne sütü bile alamamışım, annemin umrunda bile olmamış,basmış mamayı. Ömrüm limerence ile geçti, değerimi başkasının gözünden tarttım hep.. şimdi "ooo anne baba çalışıyor, hem de tek çpcuk, ne şımartmışlardır!" Diyorlar. O kadar isterdim ki ev hanımı olsaydı keşke annem... Kardeşlerim olsaydı, güven ortamında büyüseydim. Ben kendimi iyileştiremeyenlerdenim.
Bu video gerçekten beni bazı konularda cok fazla aydınlattı teşekkür ediyorum daha cok bu konularda videolar bekliyoruz🙏
Tokat gibi bir etki yarattı bende bu durum şu an.. bilinçlendirdiğiniz için çokca teşekkürler 🙏
Bilgiler için sağolun bununla ilgili iki kitap aldım ve bu alanda kendimi daha da açacağım.Merve hanım videoların devamının gelmesi dileğiyle.
Arkadaşlar sadece şunu hatırlayın. Önce ki deli gibi düşünüp beyninizi yediğiniz hayatınızı verdiğiniz kişiye karşı artık hiçbir şey hissetmediğinizi, yeni birisine takıntılık yaptığınızı. Bununda geçeceğini yenisini bulacağınızı😂 eğer akıllandıysanız zamanla aşama aşama azalıyor bu takıntılık hissi, iyileşmeye başladığınız için düşüncelerinizi de duygularınızıda kontrol edebiliyorsunuz ama o kişiyi abartan her zaman bizim zihnimiz ve kalbimiz bu kadar net.
Bu videodan sonra çok daha iyi hissetim❤
Harikasın Merve hanım senin sayende terapistle karşılıklı konusuyor gibi hissediyorum ❤
Studyo dışı çekim süper, anlatım diliniz güzel
kitabı dört gözle bekliyorum eminim tek solukta okuyabileceğimiz enfes bir kitap olacak.✨️🤍
Canım Hocam keşke yıllar yıllar önce çıksaydınız karşıma, bu durumu anlatsaydınız... Boşa gitmiş yıllarım, onlarca zamanım var takıntılı düşünmek sebepli.
Bu konular ile alakalı başlıkların kanalınızda çok sayıda olduğunu farkettim. Belki de geçmişte yaşadığınız olayların özetidir bu başlıklar. Her şey gönlünüzce olsun.
Sonunda içinde debelendiğim bataklığın adı konuldu. "Limerence" cok acı çok 🤦🏻♀️
Videonuz anlatımını kiymetli. Severek izledim.
Ben genelde vudeoyu dikkatle izler kendimdeki karşılığını araştırırım. Video sahibini takibe alır. Videoyu beğenirim. Ama genelde yorum yapmam. Kendime saklamayı tercih ederim. Siz videonun başında özellikle dönüş yapanlara teşekkür edince 'videoyu izlemeye hakkım yok galiba' diye düşündüm. Anlık bi kötü hissettim. Ama izledim. Simdi de 'saklanma oyununu sürdürenlerden miyim' diye düşünüyorum.
Ama her şeye rağmen sanırsam izleyen tarafta olmak daha iyi hissettiriyor.
Herkesin emeğine sağlık.
Her videonuzu heyecanla bekliyorum anlatımınız ve ses tonunuz o kadar iyi geliyor ki iyi ki varsınız🫂🤍
sizi yaklaşık 3 ay önce limerence ve aklında sürekli birini düşünme videosundan tanıdım ve gerçekten verdiğiniz bilgilerden dolayı kendimde yaşadığım durumu tespit edebildim çok teşekkürler kitabınız ne zaman çıkacak bilmiyorum ama çıkarsa ilk alanlardan birisi olmayı isterim gerçekten işinizde çok iyisiniz başarılar
Dış mekan cekim mükemmel olmuş❤
Kurtulabileceğimi düşünemiyorum😏
Kendimde çok sonra farkettiğim ve çözemediğim takıntılı düşüncelerimi çok güzel ifade ederek ruhuma yağmur serptiniz.Kafamda ki takıntılı düşüncelerim kendimin kurduğu senoryodan ibaretmiş .Senorya kelimesi çok hoşuma gitti.Çok teşekkürler .İşinizde başarılar dilerim.
Tüm ilişkilerim limerence mış 😢bunu anladım ailemi tebrik etmek gerek