Cat też niespodziewanie dostała egzemplarz tej książki, chociaż po jej recenzji poprzedniego tomu przypięto jej łatkę "osoby problematycznej" i wydawnictwo (to i inne z nim powiązane) nie chciały już z nią współpracować (o czym sama mówiła). A tak w ogóle to świetne intro. Umarłam 😂
Widziałam tę recenzję Cat. Była bardzo rzeczowa. Wypowiadała się życzliwie, po prostu szczerze. Szanuję. Nie szanuję tego lukrowanego pitolenia całej reszty...
Z tego co dziewczyny mówiły to w tym momencie planują historię na ok. 4 tomy 🙈 Myślę, że dziewczyny strzeliły sobie w kolano przez kilka lat wspominając o tej sadze w filmach, bo zbudowały taką poprzeczkę, że ja nie wiem czy Sanderson by podołał…
CatVloguje zdobyła mój duży szacunek za szczerą recenzję LOPiW. Mając tyle subskrybentów co ona, będąc niejako koleżanką autorek po fachu, głośno zwróciła uwagę nie tylko na błędy fabularne, ale też korekcyjne i redakcyjne, które rzucały się w oczy od pierwszej strony, a nikt jakoś o nich nie wspomniał - aż podawałam w wątpliwość, czy w ogóle ktokolwiek z booksfery tę książkę naprawdę czytał, i może tylko wystawiali opłacone/dogadane pozytywne recenzje bez znajomości fabuły. Bo jak można przeczytać 600 stron i nie zauważyć, że na co drugiej jest jakiś błąd, nawet w nazwie krain i imionach bbohaterów!
Dla mnie też to był moment ogromnego rozczarowania między tymi początkowymi 5 gwiazdkowymi recenzjami a tym co wyszło od momentu recenzji Cat i zwykłych czytelników. Ciężko to jakoś obronić ale przyszło mi do głowy że może koleżanki i koledzy z booktube'a uznali że dostali kiepskiej jakości egzemplarz przed korektą i byli pewni że w finalnej wydrukowanej wersji tych błędów nie będzie? Bo zakładam że dostali książkę do przeczytania przed datą oficjalnej premiery
14:52 Moim zdaniem w ogóle promocja tej książki zrobiła jej krzywdę, ze słów wydawnictwa, koleżanek dziewczyn i nawet trochę ich samych brzmiało, jakby to miała być epicka saga w stylu Gry o Tron, natomiast fabuła przypomina bardziej książki YA z dodaną krwią i mordami. Ten prolog z perspektywy postaci, która się nie pojawia, też brzmi jak inspiracja prologami Martina. Gdyby te książki nie udawały czegoś głębszego i bardziej ambitnego niż tym, czym są, podejrzewam, że nie miałyby aż tak skrajnych opinii. Co do tego, że dziewczyny zmieniają coś, co miało zostać, jestem w stanie uwierzyć. Korzystam z Wattpada i widziałam kilka sytuacji, gdzie ktoś dostawał krytykę i reagował na nią słowami, że tak miało być, że jemu się to podoba, a potem było widać, że jednak próbuje zmienić dany aspekt, więc jednak zauważył błąd, tylko wolał tego nie mówić wprost ;) Ogólnie dostałam w Twojej recenzji to, czego się spodziewałam - podejrzewałam, że może być lepiej, ale nadal przeciętnie. Pewnie przeczytam, kiedy będzie na legimi, żeby wyrobić sobie własne zdanie, ale jeśli będę się męczyć, to do trzeciego tomu już nie zajrzę. Ps. Spoiler Co do Rose, to parę lat temu w jakimś filmiku dziewczyny czytały starą wersję LOPIW i nazwały tam Rose ,,główną bohaterką", więc można było się spodziewać, że jednak wróci.
Właśnie to jest najgorsze w tej książce - udawanie czegoś, czym nie jest. Przeczytałam pierwszą część już po tej właściwej redakcji i gdybym mogła podejść do niej, jak do innych z młodzieżowej fantastyki, to nie miałabym takiego problemu, nie irytowałaby mnie tak. Mogłabym się nawet na niej dobrze bawić (oprócz późniejszych rozdziałów części o siostrach, bo jakoś po połowie książki ich wątek tak bardzo mnie irytował, że czytałam go pobieżnie, za to część o Nettie mnie nawet zaciekawiła, chociaż nie mogę ukryć, że przypominała mi trochę Zimowe zaręczyny, więc to pewnie dlatego), ale nie mogłam tego zrobić, pamiętając o fakcie, że autorki same wyśmiewają innych autorów za podobne błędy i chwyty, jakie pojawiły się u nich. Ja wiem, że te filmiki dobrze się ogląda, ale jednak coś jest nie tak... Przeczytam i drugą część, jak pojawi się na legimi, bo też uważam, ze najlepiej sprawdzić samemu.
@@Loralane13 Też czytałam tą drugą wersję i miałam podobne odczucia. Część o Antoinette mi się podobała, bez wielkiego zachwytu, ale nie mam do niej większych uwag. Część sióstr na początku była przyjemna, ale potem miałam wrażenie, że czytam notatki i streszczenie, a nie pełną powieść, no i to zakończenie, które aż krzyczało: ,,Patrz, ta książka jest taka mroczna i dojrzała" :( Początkowo starałam się nie łączyć za bardzo twórczości recenzenckiej dziewczyn z literacką, ale potem obejrzałam kilka ich filmików, gdzie mówiły o fantastyce młodzieżowej, że to takie guilty pleasure, że czytają to dla beki, a tymczasem ich własna książka niewiele się od nich różni i w promocji jest przedstawiana jako coś, co ma być takie głębokie i zmuszać do myślenia...
Rose zmartwychwstała? Hmm, mam przynajmniej nadzieję, że powróciła jako smok, bo w 1. tomie była mowa, że smoki to odrodzone dusze dawnych jeźdźców i tylko w takim przypadku mogłabym to wskrzeszenie przeboleć.
Zaczęłam słuchać tę części o fabule i miałam taką myśl "o, aż dziwne, że ona cudownie nie ożyła", a potem doszłam do 42 minuty... XD Boshe, myślałam po przeczytaniu pierwszego tomu, że to by było tak słabe, gdyby tak zrobiły... No cóż...
Wielkie dzięki za taką "recenzję"! Warto też mieć na uwadze, że recenzja z definicji nie może być obiektywna bo każdy z nas ma określonych charakter i każda informacja jest filtrowana przez naszą osobowość. Tak samo jak nie wierzę, że na pochlebne recenzje nie ma wpływu sympatia osób recenzujących czy sprawy związane z ogólnie przyjętymi normami na bookmediach (bo nikt nie chce wbijać kija w mrowisko), to tak samo nie wierzę, że miałbym identyczne odczucia po przeczytaniu tej książki co Ty (no chyba że ktoś totalnie nie ma własnego zdania to wtedy łyka wszystko czy to na + czy -). Aktualnie nie mam ochoty sięgać po tę książkę nie ze względu na autorki ale z uwagi na ogół kontrowersji jaki nabudował się wśród bookmediów... te wszystkie patronaty, polecajki, blurby... Wiarygodność tego jest co najmniej wątpliwa...
Nie do końca masz rację. Jeśli weźmiemy dwie osoby o tej samej wiedzy to ich opinia, recenzja na temat przedmiotu będzie taka sama. Dobra recenzja specjalisty będzie jak najbardziej obiektywna ponieważ nie będzie ona wynikać z emocji a właśnie wiedzy.
@@grzegorzsobczak9002 Nie do końca się zgodzę. Wiedza to jedno, ale sama w sobie nie istnieje w próżni :) Weźmy bardzo prosty przykład i np. spróbujmy ocenić fabułę książki :) (I niech posłużą nam te dwie osoby recenzujące wspomniane w komentarzu). W jaki sposób mają to niby zrobić obiektywnie? Mogą do zrobić według jakiegoś przyjętego klucza, który ich instruuje na co mają zwracać uwagę, ale ten klucz też "ktoś/coś" musiał ułożyć :) (nie koniecznie ktoś jako osoba ale np. współcześnie przyjęte normy co jest akurat teraz uważane za dobre czy to z punktu widzenia literatury wyższych lotów czy młodzieżówek). Rozumiem tok myślenia ale moim zdaniem wszystko jest relatywne u swoich podstaw ^^
@@ConradoKonrad Tak. Zgadzam się. Normy prawne czy moralne to nie jest coś obowiązującego zawsze i wszędzie. Recenzja opierająca się o powszechnie akceptowalne normy tu i teraz będzie obiektywna. Subiektywna dla epoki... Choć niektóre wartości nie podlegają zmianom... Ale nie szedłbym aż tak daleko. Chciałem zwrócić uwagę iż w natłoku opini jest szansa na obiektywną recenzję gdzie tym punktem wyjścia nie będą emocje jednostki tylko wartości wyznawanie przez ogół. A to już będzie obiektywne.
Ciekawe, bo pamiętam, jak autorki szumnie marudziły na bezsensowne i tanie wskrzeszenie kogoś tam w nowej serii L.Bardugo (w nawiązaniu do seriii Cień i Kość - czytałam tylko Szóstkę Wron, więc nie mam kontekstu), a ostatnio oglądałam jakiś film, w którym tak cynicznie wyrażały się o tym, że zabicie kogoś dla zabicia to bardzo marny zabieg i prawie żaden zwrot fabularny 😅
No i to jest niespójny przekaz. Ja recenzent mówię że to jest mega słabe u innych. Ja pisarz sam stosuję ten ten sam zabieg w swoich książkach bo inaczej nie umiem i w moich książkach macie to lubić. Czego nie rozumiesz ? ;)
@@kamilakamila8310dlatego właśnie zastanawiam się, czy gdy decyduję się na bycie autorem, to w porządku jest nadal być książkowym influencerem, przynajmniej w takim kształcie, jak dziewczyny były do tej pory. Wcześniej zdarzało mi się oglądać ich filmy, teraz to mnie drażni okropnie.
@@Loralane13 myślę że jak najbardziej tak, o ile ktoś przyjmuje krytykę w taki sposób jak Tosty i Kawa, naprawdę mimo że jej książka to średniak to ona się do błędów przyznaje i z tego co mówi stara się wziąć pod uwagę krytykę
Ja odnoszę wrażenie, że wydawnictwo samo prowokuje powstawanie dużej ilości kontrowersji wokół tej książki. Pytanie tylko czy czy książce i autorkom robi to dobrze.
@@aga1789 Na pewno nie jesteś, ale w drugą stronę też to działa. Wiele osób kupuje żeby czytać krytycznie, albo sprawdzić czy faktycznie książka jest taka zła, a wielu po prostu zostaje w pamięci tytuł, lub nazwa wydawnictwa i przy kolejnych zakupach jest szansa że kupią coś od nich. Zobacz że nawet najgłośniejsze afery czy szumnie ogłaszane bojkoty nie rozłożyły żadnego wydawnictwa.
Jak ja się ciesze, że nie tylko mi nie podobało się "Zakon Drzewa Pomarańczy", niby najlepsza ksiażka fantasy ostatnich lat, a ja odpłynęłam po 150 stronach.
Dopiero zaczęłam czytać, jestem po ok. 60 stronach i póki co mam dość podobne odczucia do Twoich, zarówno wobec książki, jak i niedawnego filmu dziewczyn oraz całej otoczki marketingowo-wydawniczej ALE spodziewam się, że będę się znacznie lepiej bawić na tym tomie, niż na poprzednim, zważywszy na o wiele lepszy warsztat autorek. Ba, pokuszę się o stwierdzenie, że gdyby to był pierwszy tom, to zyskałby oceny rzędu 6/7 na 10 i nie byłoby całej tej dziwnej, podskórnie wręcz niekomfortowej otoczki, jaka narosła wokół tej serii. Tyle teraz, wrócę tu pewnie, jak skończę czytać.
16:50 Słucham sobie akurat tego podczas drugiego przejścia Eldena xd Właśnie 8 raz już spadłem na sekwencji parkourowej pod stolicą w drodze do Oszalałego Płomienia
Dzięki za recenzję! ❤ Ja i tak przeczytam tę książkę ironicznie, tak samo jak podeszłam do lopiwu. Z takim podejściem pozytywnie się zaskoczyłam bo ostatecznie zaintrygował mnie wątek pisany przez Annę. Niestety wątek Marty to jakiś burdel na kółkach; sztampa ze sztampy w polewie ze sztampy i ze sztampowym nadzieniem. 😬 Kiedy Rose cierpiała pod koniec, ja wewnętrznie piałam z zachwytu, że nareszcie koniec z najbardziej irytującą postacią, a ty mi mówisz że wraca?! 🤯🙀 A więc rolowania oczami ciąg dalszy (dzięki Marto!). Kiedy ktoś wytyka pseudo artyście błąd, wtedy pseudo artysta usilnie przekonuje że "tak miało być" 😂 wiem, bo sama tak robiłam nie raz z moimi kiepskimi rysunkami. "tak miało być" i "bo to mój styl" to ci najczęściej powie kiepski artysta sortu wszelakiego od rysunku po pisarstwo, kiedy już wytkniesz mu błąd. Uważam, że ta książka mogłaby być faktycznie czymś, gdyby za jej pisanie zabrała się sama Anna. Od ostatniej godziny widzę potężny postęp w jej warsztacie pisarskim. Lopiw a og to w jej wykonaniu niebo a ziemia, i nie mówię tego ironicznie. Inna rzecz, że zdaje się że Anna pisze regularnie, codziennie tak jak to robią uznani pisarze. Marta natomiast pisze kiedy ma "wenę" i to niestety było bardzo widoczne w lopiw. Może po negatywnych feedbackach w końcu się za siebie wzięła, ale to mi przyjdzie ocenić jak już przeczytam tę knigę o niczym. 🙈 P.S. Intro!!! 🤣🤣🤣
Podoba mi się odniesienie do pesudo artysty, czyżbyś też oglądała BTG? 😂 To prawda, że w Lopiw wątek Marty był strasznie cringowy. Faktycznie widać, gdzie miała więcej weny i co jej się pisało łatwiej, tych fragmentów było niewiele, bo większość przygód Rainy i Rose wyglądała jak odhaczanie jakiegoś złożonego na kolanie planu wydarzeń. W ogólnym rozrachunku więc część Anny była bardziej poprawna. Mimo wszystko daleka jestem od bronienia Anny i twierdzenia, że jako samodzielna pisarka wypadłaby lepiej. Ta książka to ich wspólna rzecz, w dodatku to Anna ma wykształcenie językoznawcze. Wielokrotnie też czytała fragmenty Marty, dlaczego nie spróbowała przeforsować jakichś zmian? Wątpię, żeby Marta była aż tak trudna we współpracy, żeby nie zgadzała się na żadne poprawki. A to jest historia, którą planowały wspólnie, ja na miejscu Anny powiedziałabym "stara, weź skończ ten Lopiw na tym Manstarze, bo to co chcesz zrobić to fabuła na przynajmniej dwie części". Szczerze dziwię się też, że redaktor nie próbował bardziej tego przycisnąć w ten sposób.😅 Jednak teraz jestem po kilkuset stronach Popimu i może to tylko moje wrażenie, ale Marty rozdziały czyta się o wiele przyjemniej. Natomiast za każdym razem, kiedy widzę rozdziały Antoinette, a tych jest póki co najwięcej, wywracam oczami. Może właśnie przez to, że Anna podchodzi do pisania bardzo metodycznie, jej styl pisania jest toporny i nudny. Oczywiście podziwiam, że jest w stanie pisać bez konieczności nakręcania się na to, bo trochę tak to powinno wyglądać. Ale moim zdaniem jej tekstom brak polotu, jakiejś zabawy językiem, błyskotliwych przemyśleń. Niby mają miejsce ważne wydarzenia, ale tam nie ma emocji, albo z kolei te emocje eskalują bez żadnej podbudowy. Non stop mam poczucie, że Anna wmawia nam obszernymi akapitami, że coś jest podniosłe i wielkie, ale moje czytelnicze czepialstwo tego nie kupuje. Z kolei Marta, która w drugim tomie opisuje żałobę postaci, moim zdaniem robi to bardzo dobrze i to u niej znalazłam do tej pory więcej trafnych przemyśleń, które nie sprawiały wrażenia napisanych na siłę. Nadal nie są to wyżyny pisarstwa, ale widzę u Marty progres, a u Anny, no tak średnio bym powiedziała. Zresztą wciąż obie dziewczyny mają problem z ekspozycją, zwłaszcza tą dotyczącą uczuć postaci. Nieraz co dwie linijki dialogu mamy wyjaśnienie jak kogoś odbiera główna bohaterka, co bardzo zaburza tempo. W ogóle mam wrażenie, że ta książka jest dość monotonna, to chyba to, co mówił Tomek. Niby tam wszystko jest, ale nie ma. W Lopiwie przynajmniej mogłam się pośmiać z absurdalności niektórych wątków. Ale bardzo czekam, aż przeczytam wyjaśnienie wskrzeszenia Rose. To będzie cud, jeśli będzie to jakoś sensownie wytłumaczone.😆
@@Bee0196 Tak! Ogladaczka Btg się kłania. 😉 Niech podstawy będą z wami! 😆 Jeśli chodzi o Anny wykształcenie to mówiąc szczerze językoznawcze ani nawet polonistyczne studia nie przygotowują do pisania powieści. Do pisania przygotowywałyby studia na kierunku kreatywnego pisania a taki zdaje się oferuje w pl chyba tylko UJ (mówię chyba bo nie wiem jak sytuacja wygląda obecnie). Jako osoba ktora coś tam pisze (może kiedyś wyda) zainteresowałam się warsztatami i kursami pisarskimi i to jedne z pierwszych rzeczy których się tam dowiedzialam: wena to wróg pisarza, polonistyka nie przygotowuje do pisania tylko do interpretowania literatury. Może właśnie dlatego styl pisarski Anny jest jak żywcem wyjęty ze starej szkoły prowadzenia powieści, czyli w ślimaczym tępie, bardzo na okrętkę i przesadnie patetycznie. Mam teorię, że być może przez pryzmat przyjaźni jedna drugiej nie potrafi udzielić konstruktywnej krytyki. Albo im nie zależy bo wiedzą że to się i tak sprzeda bo są znane a seria zapowiadana i wyczekiwana od lat. Szkoda że mówisz że niewiele się w tej materii warsztatowej zmienia. I podejrzewam że się dalej nie zmieni skoro jedna wierzy w wenę, a druga w styl pisania z poprzedniego stulecia i żadna nie podejdzie do właściwych kursów pisarskich, bo po co im? Dziennikarstwo i polonistyka wystarczą 🙈 nie trzeba się uczyć podstaw kreatywnego pisania kiedy jest się booktuberem. I myślę że to jest największa bolączka; bo gadają o książkach w internecie i jedna ma polona.🤦♀️ To niestety za mało żeby stać się dobrym pisarzem. 🙃
Czekałam na ten filmik z wypiekami na twarzy. Bardzo ciekawie recenzujesz. I kurde, ja to chyba jednak przekora jestem i ciągle się mnie korci, żeby jednak spróbować to zacząć hahaha 😂 Okładki tej serii mega mi się podoba na imo są prześliczne. Szkoda, że wnętrze już nie takie wow 😅
Krytyka krytyką...Poważne pytanie. Chciałbym dowiedzieć się jak bardzo odbiega poziomem ta książka od innych z tej grupy, powiedzmy lekkich młodzieżówek.
Nie przepadam za Legendą o Popiołach i Wrzasku ale moim zdaniem, znając niedociągnięcia, i tak jest lepsze niż np książki z cyklu Skrytobójcy czyli Mędzenie o Niemocy i Zaniechaniu, które się niektórym podobają. Prawie 8/10 na Lubimy Czytać 😉
Bardzo mocny steatment. Generalnie książki Robin Hobb są trudne ale stwierdzenie że jej książki są gorsze niż legenda o popiołach i wrzasku jest drobnym nieporozumieniem. Książki mogą się podobać bądź nie ale są standardy a tutaj Pani Robin Hobb jest kilka lat świetlnych za autorkamj legend o popiołach i wrzasku
@@gancu6839 W skrytobójcy w sumie niewiele się dzieje. Bohater ma różne przygody, wchodzi po schodach, schodzi po schodach, źle się czuje. Niby są smoki ale w pierwszych dwóch tomach nie ma ich wcale, a w trzecim tyle co pod koniec. Bohater niby ma jakieś zdolności ale ich nie rozwija, bo tak. Niby jest jakaś rozmowa, niby jakaś interakcja ale do niczego to nie prowadzi. Najciekawsi są najeźdźcy z północy ale o nich nie wspominamy za dużo. W sumie, wystarczy zamienić tytuły, oba dzieła uważam za bardzo podobne.
@@vhnr3433 nie zgodzę się. Głównie przez głębie postaci i same dialogi. Rozumiem, że możesz to tak odbierać. Jednak trzeba patrzeć też na dziury fabularne. Oczywiście każdy znajdzie inne kryteria książek. Pozdrawiam i miłego dnia
Obejrzę z chęcią recenzję, choć już nie dzisiaj - tak nawet myślałam niedawno, czy ten drugi tom się już nie ukazał, ale chyba nie chce mi się wydawać na niego kasy, może ewentualnie kiedyś na ebooka w promocji.
Nie wiem czy czegoś nie pomieszałam, ale chyba jest tak, że autorki pisały tym razem 2 i 3 tom jednocześnie i dopisywały rozdziały, co właśnie jest widoczne z tego co mówisz. W jakimś filmiku chyba coś wspominały.
A mnie w sumie podoba się to, że autorki postanowiły wypuścić taką szczegółową przypominajkę wydarzeń z pierwszego tomu, którego zresztą nie czytałam i czytać raczej nie zamierzam, ale doceniam starania. Już pomijając fakt, że to niezły pomysł na promocję i zwyczajne przypomnienie o książce publice, to generalnie brakuje w dłuższych seriach takich streszczeń przed każdym tomem. Ja już nawet nie liczę, ile razy przeczytałam poszczególne tomy Archiwum Sandersona, bo przy przerwach 2-3 letnich pomiędzy konkretnymi tomami, chcąc nie chcąc (nie ważne jak książka by mi się nie podobała), najzwyczajniej w świecie nie pamiętałam wielu istotnych wydarzeń. Druga część Rytmu Wojny dalej leży u mnie zafoliowana, bo stwierdziłam, że nie mam czasu czytać znowu tych samych cegieł kolejny raz i poczekam do zakończenia pięcioksięgu (rychło w czas, heh). Dlatego jestem jak najbardziej za takimi inicjatywami ze strony autorów, jeśli wydawca nie raczy nawet krótkiego streszczenia poprzednich książek zamieścić, mając pełną świadomość, że wydaje serię, która będzie w planach wydawniczych na następne 10 lat 😒
Szczerze? Akurat to jest na plus. Czytam tak dużo i tak dużo dzieje się w moim życiu zawodowym, że pewne rzeczy po prostu mi uciekają i kiedy 2 tom serii wychodzi prawie 2 lata po premierze 1 to uważam, że super jest takie podsumowanie. Inna sprawa, że nie planuję czytać, bo pierwszy tom wybitnie mi się nie podobał, ale doceniam wysiłek dziewczyn 😉
@@gancu6839 Tyle że autor filmu użył dużo mocniejszego stwierdzenia: wskrzeszanie bohaterów zawsze jest słabe (możliwe, że to była hiperbola). Natomiast ja osobiście nie mam takiego poczucia, że wskrzeszanie bohaterów z reguły jest słabe. W książkach nie napotkałem wątku wskrzeszenia który by mi przeszkadzał prawdopodobnie wynika to z faktu, że mało czytam. Oprócz Malazanu oraz „Pieśni lodu i ognia” to z czymś bardzo bliskim wskrzeszanie bohaterów mamy do czynienia we Władcy Pierścieni i Diunie. W obu tych uniwersach wątki „wskrzeszenia” wydają się dobre. Wychodząc poza książki to masowe wskrzeszenie w Avengers Endgame mi nie przeszkadza. Wskrzeszenie Voldemorta w Czarze Ognia, powrót Regisa w Krew i Wino czy potencjalne wskrzeszenie Johnnyego Silverhanda w CP2077 są dobrymi i ciekawymi wątkami. Natomiast trochę lepiej mógł być poprowadzony wątek wskrzeszenia Jona Snow w serialowej Grze o Tron Z beznadziejnych wątków tego typu to przypominam sobie tylko wskrzeszenie Palpatina w nowych Gwiezdnych Wojnach. Możliwe że moje odmienne zdanie w tym temacie bierze się z bańki popkulturowej w której się znajduje lub mojej podwyższonej tolerancji na słabo poprowadzone „wątki wskrzeszenia”.
@@dawidgoraj1132 Generalnie bardzo szeroka interpretacja wątku wskrzeszenia. Np Johnny może się z reinkarnować a nie wskrzesić. Reinkarnacja to już inny wątek. W Malzazie pojawiają się wątki wskrzeszenia i reinkarnacji i wypadają one różnie. Sam nie jestem fanem wskrzeszeń np w LOTR mi się to nie podoba tak jak w GOT. Nie lubię Harrego Pottera ta informacja dała mi kolejny powód by go nie lubić. Powrót wszystkich w Endgames jest spowodowany potężnymi lukami fabularnymi. Tomek mówi że zawsze taki wątek jest zły. To jego zdanie. Ja sądzę, że są z reguły słabe. Chyba jedyna seria gdzie takowego wątki mi nie przeszkadzały to Malazan chodź i tak mnie jeden wątek zirytował. To jest tak jak z wątkiem wybrańca. Z reguły taki wątek jest słaby ale jak dobrze się go przedstawi to może wyjść fajnie.
@@gancu6839 Tak, przyjąłem dość szeroką interpretację wskrzeszenia. Jako wskrzeszenie rozumiem przywrócenie: świadomości, wspomnień i osobowości/charakteru do powłoki cielesnej. Przy czym powłoka cielesna jest drugorzędna względem osobowości, charakteru i wspomnień. (Oczywiście przywrócenie wspomnień może być częściowe a charakter może ulec w jakimś stopniu zmianie) Przyjąłem tak szeroką interpretację, bo nie widzę powodu, dla którego powrót „duszy” do tego samego ciała miałby być słabym wątkiem a wcielenie tej duszy do niemal identycznego, ale nie tego samego ciała miałby być dobrym wątkiem. Jeśli chodzi o ocenę wątku wskrzeszenia to oczywiście kwestia indywidualnych preferencji, ale zdziwiło mnie, że Tomek stwierdził, że ten wątek ZAWSZE jest słaby, skoro Malazan to jedna z jego ulubionych serii fantasy, ponadto w omówieniu Malazanu nie wspomniał, że seria ta ma wydawałoby się poważną wadę, bo ZAWSZE zły wątek pojawia się w niej więcej niż raz. Wydaje mi się, że ZAWSZE to jednak była hiperbola.
Może to jest celowa taktyka z tą kontrowersyjną narracją przy promocji - kultowa seria, saga itd. Może chodzi o wywołanie potencjalnych krytyków do tablicy wszakże nieważne jak byleby mówili, byleby było głośno ? Literacko to się dalej nie broni. Zresztą umówmy się gdyby nie popularność zbudowana o kanał nikt by tego dziewczynom nie wydał bo jest to słabe. Sprzedaż można jednak nakręcić inaczej, np przez dobry marketing. Akurat jeśli chodzi o marketing to grupa wydawnictw z poznańskiego zna się na tym dobrze w rozumieniu skutecznie (nie wszystko mnie przekonuje, ale nie można odmówić, że wiedzą "z czym się je" obecność w bookmediach
Też uważam, że gdyby nie to, że autorki to sławne na booktubie twórczynie, to nikt by im tego nie wydał. To po prostu łatwe pieniądze, bo dziewczyny mają fanów, którzy kupią ich książkę z pocałowaniem ręki, a nie oszukujmy się, wydawanie książek to biznes, musi się opłacać. A akurat to się opłaca, bo, po pierwsze są fani, a po drugie ludzie są ciekawi co z tego wyszło.
Smutna prawda dzisiejszych czasów. Nie trzeba pisać dobrze, trzeba dobrze się rozreklamować. Przykładów od cholery: bestsellerki, Lipińska, pizgacz... Smutne
Ja chcę tylko powiedzieć, że mnie już wyjątkowo na samym starcie zniechęcają strasznie sztampowe tytuły. Na następny typuję "Ballada o krwi i kościach" if you know what I mean.
Mam takie pytanko bo mega mnie to ciekawi amigdzie nie znalazłam odpowiedzi: tytuły ksiażek bardzo chwytliwe ale czy one mają sens w tresci? Tzn czy jest jakaś legenda? Jakaś pieśń? Filmik zacny i bardzo fair .
W sumie to raczej nie mają. Ani nie ma tu specjalnie dużo płomieni, ani mroku. Chociaż te słowa są na tyle uniwersalne, że na dobra sprawę można je przypisać do czego się chce xD
Dokładnie to samo pomyślałam, kiedy zobaczyłam ten plakat promocyjny. "Kultowe? Przecież to nie jest kultowa seria, o co chodzi?".
najśmieszniejsze, że wydawnictwo podsyłalo definicję słowa kultowy i samo się orało.
"Kultowe" czyli przeznaczone dla czytelników którzy otaczają autora bezrefleksyjnym kultem. Czego nie rozumiesz? 😉
@@vhnr3433 To w takim razie każda rzecz na świecie jest kultowa, bo każda ma swoich wielbicieli i miłośników.
Cat też niespodziewanie dostała egzemplarz tej książki, chociaż po jej recenzji poprzedniego tomu przypięto jej łatkę "osoby problematycznej" i wydawnictwo (to i inne z nim powiązane) nie chciały już z nią współpracować (o czym sama mówiła).
A tak w ogóle to świetne intro. Umarłam 😂
O, ciekawa jestem recenzji Cat :) A wydawnictwu się dziwię, bo Cat zachowała się profesjonalnie, wytykając błędy, jakie tam popełniono.
@@aleksandrakot2783z tego co pamiętam, Cat mowiła, że w najbliższym czasie nie będzie czytać tej książki, bo ma inne zobowiązania.
Widziałam tę recenzję Cat. Była bardzo rzeczowa. Wypowiadała się życzliwie, po prostu szczerze. Szanuję. Nie szanuję tego lukrowanego pitolenia całej reszty...
Ja już teraz nie muszę czytać, Tomek wszystko opowiedział, robota zrobiona, można się rozejść! 😂
Z tego co dziewczyny mówiły to w tym momencie planują historię na ok. 4 tomy 🙈
Myślę, że dziewczyny strzeliły sobie w kolano przez kilka lat wspominając o tej sadze w filmach, bo zbudowały taką poprzeczkę, że ja nie wiem czy Sanderson by podołał…
CatVloguje zdobyła mój duży szacunek za szczerą recenzję LOPiW. Mając tyle subskrybentów co ona, będąc niejako koleżanką autorek po fachu, głośno zwróciła uwagę nie tylko na błędy fabularne, ale też korekcyjne i redakcyjne, które rzucały się w oczy od pierwszej strony, a nikt jakoś o nich nie wspomniał - aż podawałam w wątpliwość, czy w ogóle ktokolwiek z booksfery tę książkę naprawdę czytał, i może tylko wystawiali opłacone/dogadane pozytywne recenzje bez znajomości fabuły. Bo jak można przeczytać 600 stron i nie zauważyć, że na co drugiej jest jakiś błąd, nawet w nazwie krain i imionach bbohaterów!
Dla mnie też to był moment ogromnego rozczarowania między tymi początkowymi 5 gwiazdkowymi recenzjami a tym co wyszło od momentu recenzji Cat i zwykłych czytelników. Ciężko to jakoś obronić ale przyszło mi do głowy że może koleżanki i koledzy z booktube'a uznali że dostali kiepskiej jakości egzemplarz przed korektą i byli pewni że w finalnej wydrukowanej wersji tych błędów nie będzie? Bo zakładam że dostali książkę do przeczytania przed datą oficjalnej premiery
Nie wiedziałam, że ten film powstanie, ale i tak na niego czekałam xDDD
Czekam na kreatywny świat fantasy, w którym np zimno jest na południu, a ciepło na północy 😄
właśnie tłumaczyłem 2 dni temu matce, że w fantasy to standard :p
A ja na to gdzie na północy jest zimno i na południu jest zimno xD a na środku ciepło
Podobno są kraje, których mieszkańcy wyjeżdżają zimą na narty w bezśnieżne góry na południu a latem nad zimne morze na północy.
Musisz jeszcze trochę uzbroić się w cierpliwość, ale mniej więcej coś takiego jest w mojej książce (ale jest to wytłumaczone). ;)
@@lagadema16 super, kibicuję 😁
14:52 Moim zdaniem w ogóle promocja tej książki zrobiła jej krzywdę, ze słów wydawnictwa, koleżanek dziewczyn i nawet trochę ich samych brzmiało, jakby to miała być epicka saga w stylu Gry o Tron, natomiast fabuła przypomina bardziej książki YA z dodaną krwią i mordami. Ten prolog z perspektywy postaci, która się nie pojawia, też brzmi jak inspiracja prologami Martina. Gdyby te książki nie udawały czegoś głębszego i bardziej ambitnego niż tym, czym są, podejrzewam, że nie miałyby aż tak skrajnych opinii.
Co do tego, że dziewczyny zmieniają coś, co miało zostać, jestem w stanie uwierzyć. Korzystam z Wattpada i widziałam kilka sytuacji, gdzie ktoś dostawał krytykę i reagował na nią słowami, że tak miało być, że jemu się to podoba, a potem było widać, że jednak próbuje zmienić dany aspekt, więc jednak zauważył błąd, tylko wolał tego nie mówić wprost ;)
Ogólnie dostałam w Twojej recenzji to, czego się spodziewałam - podejrzewałam, że może być lepiej, ale nadal przeciętnie. Pewnie przeczytam, kiedy będzie na legimi, żeby wyrobić sobie własne zdanie, ale jeśli będę się męczyć, to do trzeciego tomu już nie zajrzę.
Ps. Spoiler
Co do Rose, to parę lat temu w jakimś filmiku dziewczyny czytały starą wersję LOPIW i nazwały tam Rose ,,główną bohaterką", więc można było się spodziewać, że jednak wróci.
Właśnie to jest najgorsze w tej książce - udawanie czegoś, czym nie jest. Przeczytałam pierwszą część już po tej właściwej redakcji i gdybym mogła podejść do niej, jak do innych z młodzieżowej fantastyki, to nie miałabym takiego problemu, nie irytowałaby mnie tak. Mogłabym się nawet na niej dobrze bawić (oprócz późniejszych rozdziałów części o siostrach, bo jakoś po połowie książki ich wątek tak bardzo mnie irytował, że czytałam go pobieżnie, za to część o Nettie mnie nawet zaciekawiła, chociaż nie mogę ukryć, że przypominała mi trochę Zimowe zaręczyny, więc to pewnie dlatego), ale nie mogłam tego zrobić, pamiętając o fakcie, że autorki same wyśmiewają innych autorów za podobne błędy i chwyty, jakie pojawiły się u nich. Ja wiem, że te filmiki dobrze się ogląda, ale jednak coś jest nie tak... Przeczytam i drugą część, jak pojawi się na legimi, bo też uważam, ze najlepiej sprawdzić samemu.
@@Loralane13 Też czytałam tą drugą wersję i miałam podobne odczucia. Część o Antoinette mi się podobała, bez wielkiego zachwytu, ale nie mam do niej większych uwag. Część sióstr na początku była przyjemna, ale potem miałam wrażenie, że czytam notatki i streszczenie, a nie pełną powieść, no i to zakończenie, które aż krzyczało: ,,Patrz, ta książka jest taka mroczna i dojrzała" :( Początkowo starałam się nie łączyć za bardzo twórczości recenzenckiej dziewczyn z literacką, ale potem obejrzałam kilka ich filmików, gdzie mówiły o fantastyce młodzieżowej, że to takie guilty pleasure, że czytają to dla beki, a tymczasem ich własna książka niewiele się od nich różni i w promocji jest przedstawiana jako coś, co ma być takie głębokie i zmuszać do myślenia...
cieszę się, ze mamy na polskim booktube osobę, która nawet jak krytykuje to robi to w przyjemny sposób 😊 dobra recenzja pogadankowa ♥
Rose zmartwychwstała? Hmm, mam przynajmniej nadzieję, że powróciła jako smok, bo w 1. tomie była mowa, że smoki to odrodzone dusze dawnych jeźdźców i tylko w takim przypadku mogłabym to wskrzeszenie przeboleć.
Najbardziej mnie zauroczyły time stampy. No prawie posikałam się ze śmiechu😂😂😂
Zaczęłam słuchać tę części o fabule i miałam taką myśl "o, aż dziwne, że ona cudownie nie ożyła", a potem doszłam do 42 minuty... XD Boshe, myślałam po przeczytaniu pierwszego tomu, że to by było tak słabe, gdyby tak zrobiły... No cóż...
Wielkie dzięki za taką "recenzję"! Warto też mieć na uwadze, że recenzja z definicji nie może być obiektywna bo każdy z nas ma określonych charakter i każda informacja jest filtrowana przez naszą osobowość. Tak samo jak nie wierzę, że na pochlebne recenzje nie ma wpływu sympatia osób recenzujących czy sprawy związane z ogólnie przyjętymi normami na bookmediach (bo nikt nie chce wbijać kija w mrowisko), to tak samo nie wierzę, że miałbym identyczne odczucia po przeczytaniu tej książki co Ty (no chyba że ktoś totalnie nie ma własnego zdania to wtedy łyka wszystko czy to na + czy -). Aktualnie nie mam ochoty sięgać po tę książkę nie ze względu na autorki ale z uwagi na ogół kontrowersji jaki nabudował się wśród bookmediów... te wszystkie patronaty, polecajki, blurby... Wiarygodność tego jest co najmniej wątpliwa...
Nie do końca masz rację. Jeśli weźmiemy dwie osoby o tej samej wiedzy to ich opinia, recenzja na temat przedmiotu będzie taka sama. Dobra recenzja specjalisty będzie jak najbardziej obiektywna ponieważ nie będzie ona wynikać z emocji a właśnie wiedzy.
@@grzegorzsobczak9002 Nie do końca się zgodzę. Wiedza to jedno, ale sama w sobie nie istnieje w próżni :) Weźmy bardzo prosty przykład i np. spróbujmy ocenić fabułę książki :) (I niech posłużą nam te dwie osoby recenzujące wspomniane w komentarzu). W jaki sposób mają to niby zrobić obiektywnie? Mogą do zrobić według jakiegoś przyjętego klucza, który ich instruuje na co mają zwracać uwagę, ale ten klucz też "ktoś/coś" musiał ułożyć :) (nie koniecznie ktoś jako osoba ale np. współcześnie przyjęte normy co jest akurat teraz uważane za dobre czy to z punktu widzenia literatury wyższych lotów czy młodzieżówek). Rozumiem tok myślenia ale moim zdaniem wszystko jest relatywne u swoich podstaw ^^
@@ConradoKonrad Tak. Zgadzam się. Normy prawne czy moralne to nie jest coś obowiązującego zawsze i wszędzie. Recenzja opierająca się o powszechnie akceptowalne normy tu i teraz będzie obiektywna. Subiektywna dla epoki... Choć niektóre wartości nie podlegają zmianom... Ale nie szedłbym aż tak daleko. Chciałem zwrócić uwagę iż w natłoku opini jest szansa na obiektywną recenzję gdzie tym punktem wyjścia nie będą emocje jednostki tylko wartości wyznawanie przez ogół. A to już będzie obiektywne.
Ciekawe, bo pamiętam, jak autorki szumnie marudziły na bezsensowne i tanie wskrzeszenie kogoś tam w nowej serii L.Bardugo (w nawiązaniu do seriii Cień i Kość - czytałam tylko Szóstkę Wron, więc nie mam kontekstu), a ostatnio oglądałam jakiś film, w którym tak cynicznie wyrażały się o tym, że zabicie kogoś dla zabicia to bardzo marny zabieg i prawie żaden zwrot fabularny 😅
No i to jest niespójny przekaz. Ja recenzent mówię że to jest mega słabe u innych. Ja pisarz sam stosuję ten ten sam zabieg w swoich książkach bo inaczej nie umiem i w moich książkach macie to lubić. Czego nie rozumiesz ? ;)
@@kamilakamila8310dlatego właśnie zastanawiam się, czy gdy decyduję się na bycie autorem, to w porządku jest nadal być książkowym influencerem, przynajmniej w takim kształcie, jak dziewczyny były do tej pory. Wcześniej zdarzało mi się oglądać ich filmy, teraz to mnie drażni okropnie.
@@Loralane13 myślę że jak najbardziej tak, o ile ktoś przyjmuje krytykę w taki sposób jak Tosty i Kawa, naprawdę mimo że jej książka to średniak to ona się do błędów przyznaje i z tego co mówi stara się wziąć pod uwagę krytykę
Łapka w górę już za samo intro ❤
Ja odnoszę wrażenie, że wydawnictwo samo prowokuje powstawanie dużej ilości kontrowersji wokół tej książki. Pytanie tylko czy czy książce i autorkom robi to dobrze.
Książce i autorkom pewnie nie, ale sprzedaży robi dobrze ;)
@@Iskra01plnp nie wiem, ja chciałam kupić 1 tom, ale zrezygnowałam po opiniach. Nie chce mi się wierzyć, że jestem wyjątkiem 😊
@@aga1789 Na pewno nie jesteś, ale w drugą stronę też to działa. Wiele osób kupuje żeby czytać krytycznie, albo sprawdzić czy faktycznie książka jest taka zła, a wielu po prostu zostaje w pamięci tytuł, lub nazwa wydawnictwa i przy kolejnych zakupach jest szansa że kupią coś od nich. Zobacz że nawet najgłośniejsze afery czy szumnie ogłaszane bojkoty nie rozłożyły żadnego wydawnictwa.
Jak ja się ciesze, że nie tylko mi nie podobało się "Zakon Drzewa Pomarańczy", niby najlepsza ksiażka fantasy ostatnich lat, a ja odpłynęłam po 150 stronach.
Dopiero zaczęłam czytać, jestem po ok. 60 stronach i póki co mam dość podobne odczucia do Twoich, zarówno wobec książki, jak i niedawnego filmu dziewczyn oraz całej otoczki marketingowo-wydawniczej ALE spodziewam się, że będę się znacznie lepiej bawić na tym tomie, niż na poprzednim, zważywszy na o wiele lepszy warsztat autorek. Ba, pokuszę się o stwierdzenie, że gdyby to był pierwszy tom, to zyskałby oceny rzędu 6/7 na 10 i nie byłoby całej tej dziwnej, podskórnie wręcz niekomfortowej otoczki, jaka narosła wokół tej serii. Tyle teraz, wrócę tu pewnie, jak skończę czytać.
Wydajesz się takim kochanym, w porządku człowiekiem. Smacznej kawusi, jebać kapusi i miłego dzionka
Eeeej ja szczerze zyczę wejscia na poziom nawet wyzszy od dziewczyn (wyswietlenia czy subskrypcje)
16:50 Słucham sobie akurat tego podczas drugiego przejścia Eldena xd Właśnie 8 raz już spadłem na sekwencji parkourowej pod stolicą w drodze do Oszalałego Płomienia
Dzięki za recenzję! ❤ Ja i tak przeczytam tę książkę ironicznie, tak samo jak podeszłam do lopiwu. Z takim podejściem pozytywnie się zaskoczyłam bo ostatecznie zaintrygował mnie wątek pisany przez Annę. Niestety wątek Marty to jakiś burdel na kółkach; sztampa ze sztampy w polewie ze sztampy i ze sztampowym nadzieniem. 😬 Kiedy Rose cierpiała pod koniec, ja wewnętrznie piałam z zachwytu, że nareszcie koniec z najbardziej irytującą postacią, a ty mi mówisz że wraca?! 🤯🙀 A więc rolowania oczami ciąg dalszy (dzięki Marto!).
Kiedy ktoś wytyka pseudo artyście błąd, wtedy pseudo artysta usilnie przekonuje że "tak miało być" 😂 wiem, bo sama tak robiłam nie raz z moimi kiepskimi rysunkami. "tak miało być" i "bo to mój styl" to ci najczęściej powie kiepski artysta sortu wszelakiego od rysunku po pisarstwo, kiedy już wytkniesz mu błąd. Uważam, że ta książka mogłaby być faktycznie czymś, gdyby za jej pisanie zabrała się sama Anna. Od ostatniej godziny widzę potężny postęp w jej warsztacie pisarskim. Lopiw a og to w jej wykonaniu niebo a ziemia, i nie mówię tego ironicznie. Inna rzecz, że zdaje się że Anna pisze regularnie, codziennie tak jak to robią uznani pisarze. Marta natomiast pisze kiedy ma "wenę" i to niestety było bardzo widoczne w lopiw. Może po negatywnych feedbackach w końcu się za siebie wzięła, ale to mi przyjdzie ocenić jak już przeczytam tę knigę o niczym. 🙈
P.S. Intro!!! 🤣🤣🤣
Podoba mi się odniesienie do pesudo artysty, czyżbyś też oglądała BTG? 😂
To prawda, że w Lopiw wątek Marty był strasznie cringowy. Faktycznie widać, gdzie miała więcej weny i co jej się pisało łatwiej, tych fragmentów było niewiele, bo większość przygód Rainy i Rose wyglądała jak odhaczanie jakiegoś złożonego na kolanie planu wydarzeń. W ogólnym rozrachunku więc część Anny była bardziej poprawna. Mimo wszystko daleka jestem od bronienia Anny i twierdzenia, że jako samodzielna pisarka wypadłaby lepiej. Ta książka to ich wspólna rzecz, w dodatku to Anna ma wykształcenie językoznawcze. Wielokrotnie też czytała fragmenty Marty, dlaczego nie spróbowała przeforsować jakichś zmian? Wątpię, żeby Marta była aż tak trudna we współpracy, żeby nie zgadzała się na żadne poprawki. A to jest historia, którą planowały wspólnie, ja na miejscu Anny powiedziałabym "stara, weź skończ ten Lopiw na tym Manstarze, bo to co chcesz zrobić to fabuła na przynajmniej dwie części". Szczerze dziwię się też, że redaktor nie próbował bardziej tego przycisnąć w ten sposób.😅
Jednak teraz jestem po kilkuset stronach Popimu i może to tylko moje wrażenie, ale Marty rozdziały czyta się o wiele przyjemniej. Natomiast za każdym razem, kiedy widzę rozdziały Antoinette, a tych jest póki co najwięcej, wywracam oczami. Może właśnie przez to, że Anna podchodzi do pisania bardzo metodycznie, jej styl pisania jest toporny i nudny. Oczywiście podziwiam, że jest w stanie pisać bez konieczności nakręcania się na to, bo trochę tak to powinno wyglądać. Ale moim zdaniem jej tekstom brak polotu, jakiejś zabawy językiem, błyskotliwych przemyśleń. Niby mają miejsce ważne wydarzenia, ale tam nie ma emocji, albo z kolei te emocje eskalują bez żadnej podbudowy. Non stop mam poczucie, że Anna wmawia nam obszernymi akapitami, że coś jest podniosłe i wielkie, ale moje czytelnicze czepialstwo tego nie kupuje. Z kolei Marta, która w drugim tomie opisuje żałobę postaci, moim zdaniem robi to bardzo dobrze i to u niej znalazłam do tej pory więcej trafnych przemyśleń, które nie sprawiały wrażenia napisanych na siłę. Nadal nie są to wyżyny pisarstwa, ale widzę u Marty progres, a u Anny, no tak średnio bym powiedziała. Zresztą wciąż obie dziewczyny mają problem z ekspozycją, zwłaszcza tą dotyczącą uczuć postaci. Nieraz co dwie linijki dialogu mamy wyjaśnienie jak kogoś odbiera główna bohaterka, co bardzo zaburza tempo. W ogóle mam wrażenie, że ta książka jest dość monotonna, to chyba to, co mówił Tomek. Niby tam wszystko jest, ale nie ma. W Lopiwie przynajmniej mogłam się pośmiać z absurdalności niektórych wątków.
Ale bardzo czekam, aż przeczytam wyjaśnienie wskrzeszenia Rose. To będzie cud, jeśli będzie to jakoś sensownie wytłumaczone.😆
@@Bee0196 Tak! Ogladaczka Btg się kłania. 😉 Niech podstawy będą z wami! 😆 Jeśli chodzi o Anny wykształcenie to mówiąc szczerze językoznawcze ani nawet polonistyczne studia nie przygotowują do pisania powieści. Do pisania przygotowywałyby studia na kierunku kreatywnego pisania a taki zdaje się oferuje w pl chyba tylko UJ (mówię chyba bo nie wiem jak sytuacja wygląda obecnie). Jako osoba ktora coś tam pisze (może kiedyś wyda) zainteresowałam się warsztatami i kursami pisarskimi i to jedne z pierwszych rzeczy których się tam dowiedzialam: wena to wróg pisarza, polonistyka nie przygotowuje do pisania tylko do interpretowania literatury. Może właśnie dlatego styl pisarski Anny jest jak żywcem wyjęty ze starej szkoły prowadzenia powieści, czyli w ślimaczym tępie, bardzo na okrętkę i przesadnie patetycznie. Mam teorię, że być może przez pryzmat przyjaźni jedna drugiej nie potrafi udzielić konstruktywnej krytyki. Albo im nie zależy bo wiedzą że to się i tak sprzeda bo są znane a seria zapowiadana i wyczekiwana od lat. Szkoda że mówisz że niewiele się w tej materii warsztatowej zmienia. I podejrzewam że się dalej nie zmieni skoro jedna wierzy w wenę, a druga w styl pisania z poprzedniego stulecia i żadna nie podejdzie do właściwych kursów pisarskich, bo po co im? Dziennikarstwo i polonistyka wystarczą 🙈 nie trzeba się uczyć podstaw kreatywnego pisania kiedy jest się booktuberem. I myślę że to jest największa bolączka; bo gadają o książkach w internecie i jedna ma polona.🤦♀️ To niestety za mało żeby stać się dobrym pisarzem. 🙃
Czekałam na ten filmik z wypiekami na twarzy. Bardzo ciekawie recenzujesz. I kurde, ja to chyba jednak przekora jestem i ciągle się mnie korci, żeby jednak spróbować to zacząć hahaha 😂 Okładki tej serii mega mi się podoba na imo są prześliczne. Szkoda, że wnętrze już nie takie wow 😅
przyjemnie sobie tak posłuchać bredzenia
Boże nie spodziewałam się tego tak szybko
W mojej opinii Ostatnia Godzina nie jest złą książką, taki średniak, momemjrami wciaga, momentami przynudza 💁🏻♀️
Cieszę się że ten film wyskoczył mi na głównej
Ja nie wiem o kim mowisz, ale jestem stara i nie śledzę polskiego booktuba. Słuchało sie tego bajdurzenia całkiem ok 😄
Genialne intro
Psyduck to mój bohater
A ja nawet lubię jak bredzisz, ale proszę następnym razem o lepszych tytułach. Pozdrawiam również.
Podziwiam, że przeczytałeś 2 tomy. Ja nie mogłam przebrnąć przez 1.
Krytyka krytyką...Poważne pytanie. Chciałbym dowiedzieć się jak bardzo odbiega poziomem ta książka od innych z tej grupy, powiedzmy lekkich młodzieżówek.
21:45 Thomas przez całą książkę podszyty jest pod Archera Milesa, jednego z członków rady
Przynajmniej ja tak to zrozumiałam
Mała matematyczna rada na przyszłość. Jeśli nie chcesz mieć czegoś w 100%, to nie mów, że masz tego 99,(9)%, ponieważ 0,(9)=1 ;)
Nie przepadam za Legendą o Popiołach i Wrzasku ale moim zdaniem, znając niedociągnięcia, i tak jest lepsze niż np książki z cyklu Skrytobójcy czyli Mędzenie o Niemocy i Zaniechaniu, które się niektórym podobają. Prawie 8/10 na Lubimy Czytać 😉
Bardzo mocny steatment. Generalnie książki Robin Hobb są trudne ale stwierdzenie że jej książki są gorsze niż legenda o popiołach i wrzasku jest drobnym nieporozumieniem. Książki mogą się podobać bądź nie ale są standardy a tutaj Pani Robin Hobb jest kilka lat świetlnych za autorkamj legend o popiołach i wrzasku
@@gancu6839 W skrytobójcy w sumie niewiele się dzieje. Bohater ma różne przygody, wchodzi po schodach, schodzi po schodach, źle się czuje. Niby są smoki ale w pierwszych dwóch tomach nie ma ich wcale, a w trzecim tyle co pod koniec. Bohater niby ma jakieś zdolności ale ich nie rozwija, bo tak. Niby jest jakaś rozmowa, niby jakaś interakcja ale do niczego to nie prowadzi. Najciekawsi są najeźdźcy z północy ale o nich nie wspominamy za dużo. W sumie, wystarczy zamienić tytuły, oba dzieła uważam za bardzo podobne.
@@vhnr3433 nie zgodzę się. Głównie przez głębie postaci i same dialogi. Rozumiem, że możesz to tak odbierać. Jednak trzeba patrzeć też na dziury fabularne. Oczywiście każdy znajdzie inne kryteria książek. Pozdrawiam i miłego dnia
@@gancu6839 Gdy tylko Tomek zaczął opowiadać fabułę LoPiW to od razu Skrytobójca mi się przypomniał 😏
Przy muzyczce z Dark Souls na wejściu poczułam potrzebę pójścia po jedzonko.
Słusznie zrobiłam, słusznie.
edit: PRAISE THE SUN!!
A jak tam po finale Attack on titan? Kiedy możemy liczyć na twój film o snk, bo ja go potrzebuję, żeby jakoś się pozbierać 😅
Jest bardzo duża szansa, że to będzie następny film.
Obejrzę z chęcią recenzję, choć już nie dzisiaj - tak nawet myślałam niedawno, czy ten drugi tom się już nie ukazał, ale chyba nie chce mi się wydawać na niego kasy, może ewentualnie kiedyś na ebooka w promocji.
Wskrzeszenie niczym Johna Snow w GoT 😂
Nie wiem czy czegoś nie pomieszałam, ale chyba jest tak, że autorki pisały tym razem 2 i 3 tom jednocześnie i dopisywały rozdziały, co właśnie jest widoczne z tego co mówisz. W jakimś filmiku chyba coś wspominały.
Fajne intro
Jeśli autor książki uznaje, że musi nagrać godzinny film, żeby przypomnieć, o co chodzi w ich utworze, no to chyba niedobrze 😅. Tu już jest kłopot
bardziej pewnie było to robione pod pormocje
Ale materiał jest fajny można się pośmiać
A mnie w sumie podoba się to, że autorki postanowiły wypuścić taką szczegółową przypominajkę wydarzeń z pierwszego tomu, którego zresztą nie czytałam i czytać raczej nie zamierzam, ale doceniam starania. Już pomijając fakt, że to niezły pomysł na promocję i zwyczajne przypomnienie o książce publice, to generalnie brakuje w dłuższych seriach takich streszczeń przed każdym tomem. Ja już nawet nie liczę, ile razy przeczytałam poszczególne tomy Archiwum Sandersona, bo przy przerwach 2-3 letnich pomiędzy konkretnymi tomami, chcąc nie chcąc (nie ważne jak książka by mi się nie podobała), najzwyczajniej w świecie nie pamiętałam wielu istotnych wydarzeń. Druga część Rytmu Wojny dalej leży u mnie zafoliowana, bo stwierdziłam, że nie mam czasu czytać znowu tych samych cegieł kolejny raz i poczekam do zakończenia pięcioksięgu (rychło w czas, heh). Dlatego jestem jak najbardziej za takimi inicjatywami ze strony autorów, jeśli wydawca nie raczy nawet krótkiego streszczenia poprzednich książek zamieścić, mając pełną świadomość, że wydaje serię, która będzie w planach wydawniczych na następne 10 lat 😒
A co w tym niby złego? Pamietajmy , ze to są BookTuberki
Szczerze? Akurat to jest na plus. Czytam tak dużo i tak dużo dzieje się w moim życiu zawodowym, że pewne rzeczy po prostu mi uciekają i kiedy 2 tom serii wychodzi prawie 2 lata po premierze 1 to uważam, że super jest takie podsumowanie. Inna sprawa, że nie planuję czytać, bo pierwszy tom wybitnie mi się nie podobał, ale doceniam wysiłek dziewczyn 😉
Brylantowy Miecz Nika Puerumova jest dobrym remedium na słabe książki (mariaż Tolkiena i Sapkowskiego) polecam
Że tak szybko dałeś radę to przeczytać... Ja pierwszy tom męczyłam 1,5 miesiąca.
Chętnie posłucham recenzji, ale pierwszej części nie czytałam jeszcze i nie wiem czy będę.
Nie jestes 😂😂😂😂 dopiero zaczynam ale juzmnie rozbawiles killa razy
41:30 Czy w "Malazańskiej księdze poległych" też ci przeszkadzało wskrzeszanie bohaterów?
W "Pieśni lodu i ognia" również?
Wątki z reguły są słabe lecz można zrobić je dobrze jak np w malazanie
@@gancu6839 Tyle że autor filmu użył dużo mocniejszego stwierdzenia: wskrzeszanie bohaterów zawsze jest słabe (możliwe, że to była hiperbola).
Natomiast ja osobiście nie mam takiego poczucia, że wskrzeszanie bohaterów z reguły jest słabe.
W książkach nie napotkałem wątku wskrzeszenia który by mi przeszkadzał prawdopodobnie wynika to z faktu, że mało czytam. Oprócz Malazanu oraz „Pieśni lodu i ognia” to z czymś bardzo bliskim wskrzeszanie bohaterów mamy do czynienia we Władcy Pierścieni i Diunie. W obu tych uniwersach wątki „wskrzeszenia” wydają się dobre.
Wychodząc poza książki to masowe wskrzeszenie w Avengers Endgame mi nie przeszkadza. Wskrzeszenie Voldemorta w Czarze Ognia, powrót Regisa w Krew i Wino czy potencjalne wskrzeszenie Johnnyego Silverhanda w CP2077 są dobrymi i ciekawymi wątkami.
Natomiast trochę lepiej mógł być poprowadzony wątek wskrzeszenia Jona Snow w serialowej Grze o Tron
Z beznadziejnych wątków tego typu to przypominam sobie tylko wskrzeszenie Palpatina w nowych Gwiezdnych Wojnach.
Możliwe że moje odmienne zdanie w tym temacie bierze się z bańki popkulturowej w której się znajduje lub mojej podwyższonej tolerancji na słabo poprowadzone „wątki wskrzeszenia”.
@@dawidgoraj1132 Generalnie bardzo szeroka interpretacja wątku wskrzeszenia. Np Johnny może się z reinkarnować a nie wskrzesić. Reinkarnacja to już inny wątek. W Malzazie pojawiają się wątki wskrzeszenia i reinkarnacji i wypadają one różnie. Sam nie jestem fanem wskrzeszeń np w LOTR mi się to nie podoba tak jak w GOT. Nie lubię Harrego Pottera ta informacja dała mi kolejny powód by go nie lubić. Powrót wszystkich w Endgames jest spowodowany potężnymi lukami fabularnymi. Tomek mówi że zawsze taki wątek jest zły. To jego zdanie. Ja sądzę, że są z reguły słabe. Chyba jedyna seria gdzie takowego wątki mi nie przeszkadzały to Malazan chodź i tak mnie jeden wątek zirytował. To jest tak jak z wątkiem wybrańca. Z reguły taki wątek jest słaby ale jak dobrze się go przedstawi to może wyjść fajnie.
O Diunie nic nie powiem bo nie czytałem jeszcze
@@gancu6839 Tak, przyjąłem dość szeroką interpretację wskrzeszenia.
Jako wskrzeszenie rozumiem przywrócenie: świadomości, wspomnień i osobowości/charakteru do powłoki cielesnej. Przy czym powłoka cielesna jest drugorzędna względem osobowości, charakteru i wspomnień. (Oczywiście przywrócenie wspomnień może być częściowe a charakter może ulec w jakimś stopniu zmianie)
Przyjąłem tak szeroką interpretację, bo nie widzę powodu, dla którego powrót „duszy” do tego samego ciała miałby być słabym wątkiem a wcielenie tej duszy do niemal identycznego, ale nie tego samego ciała miałby być dobrym wątkiem.
Jeśli chodzi o ocenę wątku wskrzeszenia to oczywiście kwestia indywidualnych preferencji, ale zdziwiło mnie, że Tomek stwierdził, że ten wątek ZAWSZE jest słaby, skoro Malazan to jedna z jego ulubionych serii fantasy, ponadto w omówieniu Malazanu nie wspomniał, że seria ta ma wydawałoby się poważną wadę, bo ZAWSZE zły wątek pojawia się w niej więcej niż raz.
Wydaje mi się, że ZAWSZE to jednak była hiperbola.
Szkoda czasu na kiepskie książki.
Oj, no nie podobało Ci się, wielkie rzeczy. Oczywiście, że książka może się nie podobać, nawet jeśli napisały ją youtuberki 😉
Ło jezu 50 minut o jakimś kolejnym śmieciu, a jak czytasz dobre rzeczy to o nawet osobnych filmów nie ma xd
Napisz książkę Tomek
tomek mówił wielokrotnie, że pisze dla siebie, i raczej niczego nie wyda.
@@marcinsznn prawda, mówił
A szkoda:((((
Może to jest celowa taktyka z tą kontrowersyjną narracją przy promocji - kultowa seria, saga itd. Może chodzi o wywołanie potencjalnych krytyków do tablicy wszakże nieważne jak byleby mówili, byleby było głośno ?
Literacko to się dalej nie broni. Zresztą umówmy się gdyby nie popularność zbudowana o kanał nikt by tego dziewczynom nie wydał bo jest to słabe. Sprzedaż można jednak nakręcić inaczej, np przez dobry marketing. Akurat jeśli chodzi o marketing to grupa wydawnictw z poznańskiego zna się na tym dobrze w rozumieniu skutecznie (nie wszystko mnie przekonuje, ale nie można odmówić, że wiedzą "z czym się je" obecność w bookmediach
Też uważam, że gdyby nie to, że autorki to sławne na booktubie twórczynie, to nikt by im tego nie wydał. To po prostu łatwe pieniądze, bo dziewczyny mają fanów, którzy kupią ich książkę z pocałowaniem ręki, a nie oszukujmy się, wydawanie książek to biznes, musi się opłacać. A akurat to się opłaca, bo, po pierwsze są fani, a po drugie ludzie są ciekawi co z tego wyszło.
ta książka wysłana do Ewy i Tomka, to taki wielki fak prosto w twarz mówiący: w dupie mamy waszą opinię, książka i tak świetnie się sprzedała ;D
Smutna prawda dzisiejszych czasów. Nie trzeba pisać dobrze, trzeba dobrze się rozreklamować. Przykładów od cholery: bestsellerki, Lipińska, pizgacz... Smutne
Ja chcę tylko powiedzieć, że mnie już wyjątkowo na samym starcie zniechęcają strasznie sztampowe tytuły. Na następny typuję "Ballada o krwi i kościach" if you know what I mean.
Ale BoKiK jako skrót już naprawdę źle brzmi 😂
@@Ineshiee Prawie jak UoKiK xDD
Jeśli tytuł 3 tomu to będzie: „Baśń o Marzeniach Borsuka Andrzeja” to kupuje i czytam.
@@ksiazkowebajdurzenie5272 Lepiej byłoby, gdyby cała akcja z Rose okazała się tylko borsuczym snem.
Zawsze podziwam cię Tomek, że szukasz pozytywów w takich ksiwzkach jak ta.
oranżada
Mam takie pytanko bo mega mnie to ciekawi amigdzie nie znalazłam odpowiedzi: tytuły ksiażek bardzo chwytliwe ale czy one mają sens w tresci? Tzn czy jest jakaś legenda? Jakaś pieśń? Filmik zacny i bardzo fair .
W sumie to raczej nie mają. Ani nie ma tu specjalnie dużo płomieni, ani mroku. Chociaż te słowa są na tyle uniwersalne, że na dobra sprawę można je przypisać do czego się chce xD
zabieram się za oglądanie
👍👍👍