Розмір відео: 1280 X 720853 X 480640 X 360
Показувати елементи керування програвачем
Автоматичне відтворення
Автоповтор
กราบสาธุสาธุสาธุเจ้าค่ะ
เลิกงานแล้วกลับมาฟังธรรมะมีความสุขครับ วันไหนไม่ได้ฟังธรรมะเหมือนขาดอะไรสักอย่างครับสาธุสาธุสาธุครับ
น้อมกราบสาธุการในพระธรรมคำสอน น้อมกราบอนุโมทนาบุญในกุศลจิตที่เมตตาคะ
น้อมกราบสาธุเจ้าค่ะ
กราบอนุโมทนาสาธุ สาธุ สาธุ ค่ะ
กราบนอบน้อมในธรรมเจ้าค่ะ
กราบนมัสเจ้าคะ🎉🎉🎉
กราบนมัสการพระาจารย์เจ้าค่ะ
กราบ พระอาจารย์ค่ะ
อนุโมทนาสาธุ ธรรมนี้ช่วยให้กระจ่างชัด เห็นวิธีที่ถูกต้องและเจตนาแห่งการทำบุญ-ทานได้ถูกต่องและเกิดประโยชน์สูงสุดค่ะ 🙏
สาธุสาธุสธุ🙏🙏🙏
ขออนุโมทนาสาธุด้วยครับ
กราบสาธุค่ะ
สาธุค่ะ เวลาทำบุญไปวัด ใส่บาตร แม่ฉันจะบอกสอนไว้บ่อยๆ ห้ามไปติ ไปว่าทานของ ของคนอื่น อย่าไปว่าไปโกรธใครในเวลาทำบุญ เวลาทำบุญให้ทำใจเบิกบานยิ้มแย้มแจ่มใส ยินดีในทานของใครไปไปด้วย นี่คือแม่จะบอกสอนตลอดค่ะสาธุ
ขอกราบนมัสการพระอาจารย์ ครับ สาธุ
หลวงพ่อเห็นแจ้งจริง กราบสาธุๆๆ
กราบสาธุ พระคุณเจัา
น้อมกราบสาธุเจ้าค่ะพระอาจารย์
น้อมกราบเจ้าค่ะ❤❤❤
กราบนมัสการสาธุเจ้าคะ_/|\_หนูสามารถระลึกชาติได้เป็นสิบๆชาติตั้งแต่อายุ15ปีถึงปัจจุบันถ้าปราถนาจะรู้เหตุแห่งกรรมวิบากที่ได้รับอยู่ก็ขอเห็นหนอก็จะได้เห็นเหตุผลนั้นๆเจ้าคะตอนเด็กเล็กๆจะหยั่งรู้วาระจิตคนอื่นและจะรู้ว่าผู้ใดจะต้องตายพอรู้มากๆเข้าแล้วทุกข์มากๆคะพออายุ20ปีหนูเลยจุดธูปขอปิดไม่ขอเห็นสิ่งเหล่านี้อีกเพราะทุกข์และตอนเล็กๆจะมีคนเมืองลับแลมารับหลายครั้งเพื่อให้ไปเป็นเจ้าเมืองลับแลหนูร้องไห้หาแต่แม่ไม่ยอม3ครั้งเขาจึงไม่มาอีกเลยนอนหลับฝันแต่เหาะได้ไปเดินเล่นบนฟ้าประจำตอน7ขวบถามแม่ว่าสุดขอบโลกอยู่ตรงไหนลูกอยากเดินออกไปจากโลกนี้ตอนเด็กแม่ให้มีหน้าที่ใส่บาตรจนถึงป.6พอขึ้นม.1เรียนไกลแต่ก็ไม่มีศาสนาแม่ให้ทำก็ทำโดยไม่เข้าใจเข้าโบสถ์เรียนคำสอนแสวงหาหนทางให้ตัวเองมีคนชวนให้เข้ารีตแต่แม่ไม่ยอมอายุ22ปี.ได้อ่านหนังสือตัวกูของกูศรัธทาและความเข้าใจมาเต็มๆเลยคะโชคดีที่ได้เจอหนังสือหลวงพ่อพุทธทาสเริ่มศึกษาและปฏิบัติเรื่อยมาเจ้าคะ🔆
สาธุครับ☺
สาธุค่ะ🙏🙏🙏
ศศึศึกศึกษศึกษาศึกษาพศึกษาพุศึกษาพุทศึกษาพุทธศึกษาพุทธศศึกษาพุทธศาศึกษาพุทธศาสศึกษาพุทธศาสนศึกษาพุทธศาสนาศึกษาพุทธศาสนาใศึกษาพุทธศาสนาใหศึกษาพุทธศาสนาให้ศึกษาพุทธศาสนาให้ปศึกษาพุทธศาสนาให้ปรศึกษาพุทธศาสนาให้ปราศึกษาพุทธศาสนาให้ปราถศึกษาพุทธศาสนาให้ปราถนศึกษาพุทธศาสนาให้ปราถนาเอาบุญอุทิศให้เมืองต่างๆที่เขามีสัญญากับเรามีคนเกิดหลายชาติคุณได้เปรียบคนอื่นที่สัมผัสไม่ได้ที่แน่ๆๆเรารู้แล้วว่าคนเรามีหลายชาติแค่นี้เราจะไม่ยึดติดบุญกุศลจะติดและไม่ยึดติดไม่ข้องแวะยกเลิกกรรมติดตามเพราะเรารู้มากกว่าคนธรรมดาถ้ารู้เห็นให้เรารู้ว่าเห็นก็พอ
สาธุครับ
สาธุค่ะ อนุโมทนาบุญค่ะ
กราบสาธุ สาธุ สาธุ ค่ะ
สาธุเจ้าค่ะ🙏🙏🙏
การวางจิตเวลาให้ทาน ผมทำได้ดีเหมาะสมพอประมาณ แต่ของผมเพิ่มมาอีกอย่าง คือยกขึ้นเพื่อบูชา พระคุณอันยิ่งใหญ่ของ พระรัตนตรัยด้วยศีล 5 ที่รักษาได้บริบูรณ์ ก็ยกบูชาด้วยเช่นกัน(ปฏิบัติบูชา)
ສາທຸຄ່ະ
สาธุค่ะ
ทำสมาธิ ค่ะ มีสติมากมั่นคงค่ะ
ติดตามครับอาจาร์ยครับ
น้อมกราบพระคุณเจ้าด้วยความเคารพและผู้ฟังธรรมทุกท่านสาธุค่ะ❤❤❤5ก.ค.67
🙏🙏🙏
น้อมการค่ะ อยากไปกราบพระ อจ. ท่านใดไปชวนด้วยนะคะ
กราบนมัสการพระคุณเจ้าเจ้าค่ะโยมขอโอกาสขออนุญาตินะเจ้าคะ.. โยมเวลาทำยุญให้ทานหรือเวลาใดก็ตามโยมไม่เคยอธิจฐานหรือปรารถนาอยากไปสวรรค์เลยเพราะโยมคิดว่าแม้สวรรค์ก็ไม่คงที่ตลอดไปต้องกลับมาเวียนเกิดเวียนตายต่ำๆสูงๆอีกเหมือนเดิม สิ่งที่โยมอธิฐานประจำตลอดคือขอบุญนี้จงยังสติสมาธิความเข้าถึวธรรมความรู้แจ้งแห่งธรรมขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตามสมควรแก่ธรรมจงเกิดแก่จ้าพเจ้าขอบุญนี้จงยังพระนิพพานให้เกิดขึ้นแก่ข้าพเจ้าด้วยเถิด ไม่ทราบว่าควรหรือไม่ควรเจ้าคะ.. หรือหากว่าหากโยมยัวไม่สิ้นทุกข์ยังต้องกลับทาเกิดจะมีอนิสงค์แห่งบุญทานไหมเจ้าคะ🙏กราบสาธุเจ้าค่ะพระอาจารณ์
ควรครับ และควรทำตอนนี้ด้วยครับ ตอนที่ยังทำได้ เร่งศึกษา เร่งปฏิบัติให้เข้าถึงมรรค เพราะการที่จะได้เกิดมาเป็นมนุษย์อีกนั้น เหมือนฝุ่นในเล็บครับ
สาธุด้วยครับ
@@jongraksamingram675 การไม่เกิดที่ได้ฟังมารู้มาว่า คือการไม่เกิดความอยากมีอยากดีอยากเป็นที่อยู่ในธรรมะจักรโทสะดับ ความโลภดับความหลงดับมีจิตที่ว่างจะให้ถึงขั้นนั้นบุญต้องครบเหมือนต้นไม้เติบโตทางรากทางใบทางกิ่งทางเปลือกทางตา
🙏🏻🙇🏻♂️🙏🏻🙇🏻♂️🙏🏻🙇🏻♂️
🎉🎉🎉
❤อยากเห็นหน้าผู้ที่สนทนาถามกับพระอาจารย์ครับ😊🎉❤
กราบ.กราบ.กราบ.
สาธุ
30:43
น้อมกราบคารวะในธรรมะที่ท่านพระอาจารย์ สอน อย่างสูง
1:04:55
14:29 ให้ยานพาหนะ
ปารมีมีไว้ทำอะไรทำไมถึงต้องมีปารมีเมตตามีทั้งหมดใช้บทนี้ซิมนุษย์ทุกคนถ้าใช้บทนี้ได้เมื่อไหร่มนุษย์ก็สามารถชนะมารแก่จิตได้ตลอดถ้ามนุษย์ใช้เรียกว่าปารมีอันนี้มนุษย์ก็ชนะมารแก่จิตมารแก่มนุษย์มารแก่สรรพะสัตว์ทารแก่จิตวิญญาณต่างๆทั้งหมดเพราะอะไรเมตตาปารมีปัญญาก็เกิดจากเมตตามรสิ่งที่วิริยะก็เกิดจากเมตตาทุกอย่างมีหมดในกายสังขารเมตตาทุกอิริยาบทไม่ใช่แค่ท่องไปอย่างเดียวแล้วไม่รู้ว่ามีอะไรบ้างในสิ่งที่เรียกว่าปารมีต่างๆก็อยู่ในกายมันอยู่ในกายสำกรับมนุษย์อันนี้ถ้ามนุษย์วาง แล้วจิตของมนุษย์เกิดเมตตาในสิ่งต่างๆไม่ว่าจะเป็นสิ่งต่างๆของมนุษย์ที่เป็นกรรมที่เป็นเวรในสิ่งเหล่านั้นมองแล้วผ่านเลยไปไม่อาฆาตไม่พยาบาทอันนี้เขาเรียกว่าจิตเมตตาเกิดขึ้น แต่ในสิ่งที่มนุษย์ยังมีแต่ละคนคนโน้นดีบ้างคนนี้ไม่ดีบ้างก็อย่าเอามาเปรียบเทียบสิ่งใดไม่ดีแก่คนใดก็แล้วแต่เมื่อรู้ว่าไม่ดีก็วางลงเอาสิ่งดีๆสำหรับมนุษย์เก็บไว้ในจิตให้เกิดเมตตาอย่าเอามาปะปนกันเอาดีกับไม่ดีมารวมกันในสิ่งที่รวมกันแล้วมนุษย์ไม่รู้ตัวเองว่าตัวเองวางได้แค่ไหนปฏิบัติได้แค่ไหนหลุดพ้นได้แค่ไหนเพราะรวมกัน เอาสิ่งที่ดีเข้าจิตเอาสิ่งที่ไม่ดีออกจากจิตเอาผลบุญที่เราแก้เราทำเจ้าจิตเอาสิ่งที่ไม่ดีออกจากจิตเหมือนการถ่ายเทถ้ามนุษย์ถ่ายเทสิ่งที่ดีเข้าจิตได้เมื่อใดจิตของมนุษย์ก็จะเป็นอรหันตนาคา อรหันตนาคาสำหรับมนษย์คือการหลุดพ้นเพราะถ่ายเทเอาสิ่งต่างๆที่ไม่ดีออกหมดแล้วเหลือแต่ที่ดีกายดีวาจาดีจิตดีเป็นมิตรที่ดีไม่ว่าจะพูดอะไรสิ่งต่างๆ.วาจาของมนุษย์จะเรียกว่าศักดิ์สิทธิ์เพระอะไรเมตตาจิต
ความอาฆาตพยาบาทไม่ทำให้เกิดความเจริญ ความเจริญจะเกิดขึ้นได้ในเมื่อสิ่งที่เราให้อภัยกันและกัน เพราะฉนั้นทุกคนเกิดมาจะเป็นอะไรก็ตามในเมื่อจิตของเราวางจากทุกข์วางจากเรื่องวางจากปัญหาทุกสิ่งทุกอย่างเรื่องของที่อยู่ทางโลกแค่นิดเดียว แต่ถ้าวางจิตวางเรื่อง วางปัญหา วางทุกข์ไม่ได้โลกภายนอกมนุษย์ก็ทุกข์จนวันตา อะไรคือความสุขสำหรับมนุษย์ มนุษย์ทำเฉพาะภายนอกตกปลาก็ดีทอดแหก็ดีหรือที่มนุษย์เล่นที่เวรต่างๆหรือกินเหล้าก็ดีมนุษย์เรียกว่าความสุขแต่สุขที่ทำแบบนั้นเขาเรียกว่าสุขดิบ เพราะอะไรไม่ใช่สุขที่แท้จริงสุขที่แท้จริงสำหรับมนุษย์ คือการหลุดพ้นจากวาจาของมนุษย์ที่เป็นเวรทั้งหลายที่เป็นกรรมทั้งหลายสิ่งต่างๆที่ไม่ดีทั้งหลายอันนั้นคือการหลุดพ้นแต่ในสิ่งที่มนุษย์ทำที่เรียกว่าหาทางออกหาทางแก้ของมนุษย์แต่ละวันไม่ว่าจะเป็นการพักผ่อนกายก็ดีการพักผ่อนสำหรับมนุษย์ เพื่อต้องการให้จิตสำหรับมนุษย์สงบด้วย
ต่อแต่ในการพักผ่อนสำหรับมนุษย์แม้แต่กายพักจิตสำหรับมนุษย์ก็ทุกข์ด้วยว้าวุ่นด้วยเกิดความวิตกกังวลด้วยกับทุกสิ่งทุกอย่าง มนุษย์แต่ละคนได้ทำหน้าที่ของมนุษย์แต่ละคนแต่ในส่วนที่จะช่วยเหลือมนุษย์แต่ละคนวางจากจิตของตนเองอันนั้นแหละคือการพักทุกอย่างพักโทสะพักอารมณ์พักวาจาพักความขั่นมัวอันนั้นแหละเขาเรียกว่าพักถามว่าเราได้แต่พักกายได้แต่อยู่นิ่งไม่ทำงานแต่วาจาเราพักบ้างไหมโทสะเราพักบ้างไหมความขั่นมัวเราพักบ้างไหมอารมณ์เราพักบ้างไหม เราไม่พักอะไรเลยสักอย่างเป็นเพราะอะไรเป็นเพราะหาไม่เจอไม่รู้ว่าจะไปหาตรงไหนเขาบอกว่าพักกายก็ไปพักเขาบอกว่าวันหยุดก็หยุดแต่ในสิ่งที่วันหยุดความคิดของมนุษย์คิดไหมคิด หายใจไหมหายใจ เกิดความว้าวุ่นเกิดเกิดความวิตกกังวลไหมเกิด เกิดขึ้นหมด มนุษย์ได้แต่เห็นใจที่อยู่ภายนอกทำไมมนุษย์ไม่เห็นใจที่อยู่ในจิตที่อยู่ในตัวของมนุษย์บ้างที่พึ่งก็ไม่มีที่อยู่อาศัยก็ไปๆมาๆเป็นแต่โรค
ต่อแล้วถามว่าจะเอาส่วนใดไปถอดเวรถอดกรรมหรือว่าเอาในส่วนที่เป็นเวรเป็นกรรมของตัวเราให้หลุดพ้นจากจิตของเราเพราะฉนั้นการวางของมนุษย์แต่ละคนการแก้สำหรับมนุษย์ทุกคนทำให้สม่ำเสมอไม่ว่าจะอยู่ที่ใดก็ตามไม่ว่าเราจะไปเที่ยวที่ไหนก็ตามสำหรับมนุษย์ของทางโลกเราก็พกพาความทุกข์ไปด้วยเอาความวิตกกังวลไปด้วยในเวลาที่มนุษย์มีปัญหามีเรื่องทุกสิ่งทุกอย่างถ้ามนุษย์ไม่รู้จักวางตัวของมนุษย์แต่ละคนก็ทุกข์จนวันตาย เพราะเราห้ามเรื่องของแต่ละเรื่องหรือว่าแต่ละคนไม่ให้เกิดไม่ได้แต่เราห้ามจิตของเราไม่ให้ไปทุกข์ด้วยให้งางไม่ให้ยึดติดและหลงเวรต่างๆเหล่านั้นที่ทำให้เราทุกข์จนวันตาย การวางการแก้ของมนุษย์แต่ละคนกรือว่าแต่ละวันพยายามขัดเอาสิ่งที่ไม่ดีออกขัดทุกวันเดี๋ยวสิ่งไม่ดีที่อยู่ในจิตของมนุษย์ก็หลุดพ้นเวรกรรมที่มนุษย์เอาส่วนบุญส่วนกุศลให้
การปฏิบัติสำหรับมนุษย์ก็คือลมหายใจของมนุษย์ มนุษย์หยุดแก้หยุดทำเมื่อใดเวรทั้งหลายก็เกิดเพราะฉนั้นในสิ่งที่แต่ละคน ในเมื่อเราทำให้ตัวเราเองเจริญไม่ได้ แล้วสิ่งที่เราหาวัตถุทุกวันเราจะนำไปให้ใครส่วนที่เราจะนำสิ่งที่ดีให้บุคคลอื่นเราต้องเอาสิ่งที่ดีเหล่านั้นให้วาจาของเราให้แก่สิ่งที่ไม่ดีที่อยู่ในกายสังขารเอาผลบุญให้แก่สิ่งที่ไม่ดีแล้วสิ่งที่ไม่ดีก็จะหลุดพ้นจากจืตของตัวเราอย่าเอาความอาฆาตพยาบาทอย่ามีความเกลียดชังมีแต่สิ่งที่เรียกว่าเมตตาในจิตของมนุษย์เมตตาก็จะถึงจุดหมายปลายทางในการเดินทางที่เรียกว่าใช้ระยะเวลาที่ยาวนาน แต่มนุษย์ไม่ค่อยยอมใครใครด่าก็ด่าตอบใครว่าก็ว่าตอบถ้ามนุษย์รู้จักวางเอาชนะวาจาของคนอื่น แต่ตัวเราวางได้ปฏิบัติได้ด้วยจิตอันนี้มันเป็นอกุศลสำหรับมนุษย์ทุกสิ่งทุกอย่าง อกุศลสำหรับมนุษย์มนุษย์คิดว่าการด่าการว้าการแช่งเป็นสิ่งที่สวยงามสำหรับมนุษย์ แต่อกุศลตรงนี้คือเวรมากมายทุกสิ่งทุกอย่างมันเข้าบุคคลที่ด่าหมดไม่ว่าจะเป็นสิ่งที่ไม่ดีที่เขานำมาแต่ผลที่จะเกิดจะเรียกว่าระยะเวลาที่ช้าแต่เกิดแล้วนานเพราะฉนั้นเหมือนในสิ่งที่มนุษย์แต่ละคนเรียกว่าความเป็นอยู่ถ้ามนุษย์วางความเป็นอยู่สำหรับมนุษย์ในสิ่งที่เรียกว่าความสุขสบายถามว่าเป็นอย่างไรความสุขสบายสำหรับมนุษย์คือมีทุกสิ่งทุกอย่างที่เรียกว่าพร้อมสะดวกไม่ว่าจะทำอะไรก็แล้วแต่ความสะดวกสะบายของกายมันไม่ทำให้จิตของมนุษย์เลิกทุกข์เลิกว่าวุ่นเลิกวิตกกังวลปัญหาทุกสิ่งทุกอย่างถ้ามนุษย์รู้จักพอมนุษย์ก็พอจนวันตายถ้ามนุษย์ไม่รู้จักพอมนุษย์ก็ทุกข์จนวันตาย
ไม่ว่าจะมีเท่าไหร่ความไม่พอเกิดความทุกข์ก็เกิดไม่ว่าจะมีเท่าไหร่ในสิ่งที่มนุษย์เรียกว่าพอเกิดมนุุษย์ไม่ทุกข์กับสิ่งที่พอกับสิ่งเหล่านั้นอีกต่อไปทั้งชีวิตของตัวเราทั้งชีวิตถามว่าเรามีส่วนที่มนุษย์ที่เรียกมีส่วนก่อสร้างเวรแต่ภพใดภูมิใดทั้งชีวิตของตัวเราเราก่อเวรสร้างเวรทุกภพทุกภูมิมาตลอดแต่มาถึงในปัจจุบันในการแก้การวางในการให้ในการหลุดพ้นทุกสิ่งทุกอย่างต้องเกิดต้องมีแต่ในเมื่อมีแล้วมนุษย์แต่ละคนในการเดินทางของมนุษย์ในการเดินทางสำหรับมนุษย์ไม่แตกต่างอะไรกับสิ่งที่เรียกว่าการแตกแขนงของใบไม้กิ่งไม่ก็ดีเพราะอะไรในเมื่อมนุษย์เดินไปสิ่งต่างๆทุกอย่างแตกขึ้นเรื่อยๆแต่ถ้ามนุษย์เดินไม่ถูกทางความมืดก็กลบบังอยู่เรื่อยไม่เห็นทางที่จะเดินต่อไปข้างหน้าแต่ถ้ามนุษย์รู้จักที่เรียกว่าวางจิตสำหรับมนุษย์ เวลามีปัญหา มีเรื่องทุกสิ่งทุกอย่างการแก้ปัญหาและเรื่องอย่างไรในจิตของมนุษย์ไม่มีความวิตกกังวลจนเกินไปให้มีความพอดีเวลากินข้าวเรายังมีความพอดีเวลาเราทำอะไรแม้แต่เราใส่เสื้อผ้าเรายังใส่แบบพอดีบ้างหลวมบ้างเพราะฉนั้นส่วนที่เราทำในส่วนที่เราแก้สำหรับมนุษย์แต่ละคนเวลาสำหรับมนุษย์พักก็ดีหรือว่าเหนื่อยก็ดีทั้งชีวิตสำหรับมนุษย์ควรจะวางภายนอกสำหรับมนุษย์แต่ละคนในสิ่งที่มนุษย์ทำมาตลอดทำอย่างไม่ทุกข์ทำอย่างให้รู้แยกแยะทำแล้วด้วย ด้วยในสิ่งที่มนุษย์ร้กูจักแก้ไขด้วยปัญญาสำหรับมนุษย์เอง
น้อมกราบสาธุสาธุสาธุค่ะ
กราบสาธุๆๆเจ้าค่ะ🙏🙏🙏
อนุโมทนาสาธุค่ะ😊😊😊
ปราบสาธุคะ
สาธุๆๆๆๆๆๆๆ กราบนมัสการขอรับ
น้อมกราบธรรมที่มีในพระอาจารย์เจ้าค่ะ
38:43
34:09
กราบสาธุๆๆเจ้าค่ะ
กราบไหว้สาเจ้า
น้อมกราบสาธุสาธุสาธุพระอาจารย์เจ้า
สำรวมกายวาจาใจครับ❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤พระยิ้มผผมเจอมาแล้วหลายรูป
กราบนมัสการพระอาจารย์สาธุสาธุสาธุเจ้าค่ะ
@@ชยาวรรณสุขรัตน์ ทำบุญให้กับสิ่งที่ทำให้เราทุกข์คือการแก้เจาะจงให้ไปอย่างเดียวเหมือนกินข้าวคนละจาน
51:40
บุญคือเห็นประโยชน์ส่วนรวมเป็นใหญ่ให้โดยไม่หวังผลตอบแทนเจริญสติจนเป็นนิสัยพิจารณาสังเกตุเหตุและผลแสวงหาความรู้ที่เกี่ยวกับจิตตัวเองกับผัสสะจากตาหูจมูกลิ้นกายใจเพื่อหมุนธรรมจักร
การทำบุญมันมีถูกต้องไม่ถูกต้องมันค่อนข้างทำให้วุ่นวายไม่ต้องไปทำกับมันนะ
![[UA] NAVI vs MOUZ | BO5 | IEM Rio 2024](http://i.ytimg.com/vi/CMBYk0cbGoA/mqdefault.jpg)
กราบสาธุสาธุสาธุเจ้าค่ะ
เลิกงานแล้วกลับมาฟังธรรมะมีความสุขครับ วันไหนไม่ได้ฟังธรรมะเหมือนขาดอะไรสักอย่างครับ
สาธุสาธุสาธุครับ
น้อมกราบสาธุการในพระธรรมคำสอน น้อมกราบอนุโมทนาบุญในกุศลจิตที่เมตตาคะ
น้อมกราบสาธุเจ้าค่ะ
กราบอนุโมทนาสาธุ สาธุ สาธุ ค่ะ
กราบนอบน้อมในธรรมเจ้าค่ะ
กราบนมัสเจ้าคะ🎉🎉🎉
กราบนมัสการพระาจารย์เจ้าค่ะ
กราบ พระอาจารย์ค่ะ
อนุโมทนาสาธุ ธรรมนี้ช่วยให้กระจ่างชัด เห็นวิธีที่ถูกต้องและเจตนาแห่งการทำบุญ-ทานได้ถูกต่องและเกิดประโยชน์สูงสุดค่ะ 🙏
สาธุสาธุสธุ🙏🙏🙏
ขออนุโมทนาสาธุด้วยครับ
กราบสาธุค่ะ
สาธุค่ะ เวลาทำบุญไปวัด ใส่บาตร แม่ฉันจะบอกสอนไว้บ่อยๆ ห้ามไปติ ไปว่าทานของ ของคนอื่น อย่าไปว่าไปโกรธใครในเวลาทำบุญ เวลาทำบุญให้ทำใจเบิกบานยิ้มแย้มแจ่มใส ยินดีในทานของใครไปไปด้วย นี่คือแม่จะบอกสอนตลอดค่ะสาธุ
ขอกราบนมัสการพระอาจารย์ ครับ สาธุ
หลวงพ่อเห็นแจ้งจริง กราบสาธุๆๆ
กราบสาธุ พระคุณเจัา
น้อมกราบสาธุเจ้าค่ะพระอาจารย์
น้อมกราบเจ้าค่ะ❤❤❤
ขออนุโมทนาสาธุด้วยครับ
กราบนมัสการสาธุเจ้าคะ_/|\_หนูสามารถระลึกชาติได้เป็นสิบๆชาติตั้งแต่อายุ15ปีถึงปัจจุบันถ้าปราถนาจะรู้เหตุแห่งกรรมวิบากที่ได้รับอยู่ก็ขอเห็นหนอก็จะได้เห็นเหตุผลนั้นๆเจ้าคะตอนเด็กเล็กๆจะหยั่งรู้วาระจิตคนอื่นและจะรู้ว่าผู้ใดจะต้องตายพอรู้มากๆเข้าแล้วทุกข์มากๆคะพออายุ20ปีหนูเลยจุดธูปขอปิดไม่ขอเห็นสิ่งเหล่านี้อีกเพราะทุกข์และตอนเล็กๆจะมีคนเมืองลับแลมารับหลายครั้งเพื่อให้ไปเป็นเจ้าเมืองลับแลหนูร้องไห้หาแต่แม่ไม่ยอม3ครั้งเขาจึงไม่มาอีกเลยนอนหลับฝันแต่เหาะได้ไปเดินเล่นบนฟ้าประจำตอน7ขวบถามแม่ว่าสุดขอบโลกอยู่ตรงไหนลูกอยากเดินออกไปจากโลกนี้ตอนเด็กแม่ให้มีหน้าที่ใส่บาตรจนถึงป.6พอขึ้นม.1เรียนไกลแต่ก็ไม่มีศาสนาแม่ให้ทำก็ทำโดยไม่เข้าใจเข้าโบสถ์เรียนคำสอนแสวงหาหนทางให้ตัวเองมีคนชวนให้เข้ารีตแต่แม่ไม่ยอมอายุ22ปี.ได้อ่านหนังสือตัวกูของกูศรัธทาและความเข้าใจมาเต็มๆเลยคะโชคดีที่ได้เจอหนังสือหลวงพ่อพุทธทาสเริ่มศึกษาและปฏิบัติเรื่อยมาเจ้าคะ🔆
สาธุครับ☺
สาธุค่ะ🙏🙏🙏
ศศึศึกศึกษศึกษาศึกษาพศึกษาพุศึกษาพุทศึกษาพุทธศึกษาพุทธศศึกษาพุทธศาศึกษาพุทธศาสศึกษาพุทธศาสนศึกษาพุทธศาสนาศึกษาพุทธศาสนาใศึกษาพุทธศาสนาใหศึกษาพุทธศาสนาให้ศึกษาพุทธศาสนาให้ปศึกษาพุทธศาสนาให้ปรศึกษาพุทธศาสนาให้ปราศึกษาพุทธศาสนาให้ปราถศึกษาพุทธศาสนาให้ปราถนศึกษาพุทธศาสนาให้ปราถนาเอาบุญอุทิศให้เมืองต่างๆที่เขามีสัญญากับเรามีคนเกิดหลายชาติคุณได้เปรียบคนอื่นที่สัมผัสไม่ได้ที่แน่ๆๆเรารู้แล้วว่าคนเรามีหลายชาติแค่นี้เราจะไม่ยึดติดบุญกุศลจะติดและไม่ยึดติดไม่ข้องแวะยกเลิกกรรมติดตามเพราะเรารู้มากกว่าคนธรรมดาถ้ารู้เห็นให้เรารู้ว่าเห็นก็พอ
สาธุครับ
สาธุค่ะ อนุโมทนาบุญค่ะ
กราบสาธุ สาธุ สาธุ ค่ะ
สาธุเจ้าค่ะ🙏🙏🙏
การวางจิตเวลาให้ทาน ผมทำได้ดีเหมาะสมพอประมาณ
แต่ของผมเพิ่มมาอีกอย่าง คือยกขึ้นเพื่อบูชา พระคุณอันยิ่งใหญ่ของ พระรัตนตรัยด้วย
ศีล 5 ที่รักษาได้บริบูรณ์ ก็ยกบูชาด้วยเช่นกัน
(ปฏิบัติบูชา)
ສາທຸຄ່ະ
สาธุค่ะ
ทำสมาธิ ค่ะ มีสติมากมั่นคงค่ะ
ติดตามครับอาจาร์ยครับ
น้อมกราบพระคุณเจ้าด้วยความเคารพและผู้ฟังธรรมทุกท่านสาธุค่ะ❤❤❤5ก.ค.67
🙏🙏🙏
น้อมการค่ะ อยากไปกราบพระ อจ. ท่านใดไปชวนด้วยนะคะ
กราบนมัสการพระคุณเจ้าเจ้าค่ะโยมขอโอกาสขออนุญาตินะเจ้าคะ.. โยมเวลาทำยุญให้ทานหรือเวลาใดก็ตามโยมไม่เคยอธิจฐานหรือปรารถนาอยากไปสวรรค์เลยเพราะโยมคิดว่าแม้สวรรค์ก็ไม่คงที่ตลอดไปต้องกลับมาเวียนเกิดเวียนตายต่ำๆสูงๆอีกเหมือนเดิม สิ่งที่โยมอธิฐานประจำตลอดคือขอบุญนี้จงยังสติสมาธิความเข้าถึวธรรมความรู้แจ้งแห่งธรรมขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตามสมควรแก่ธรรมจงเกิดแก่จ้าพเจ้าขอบุญนี้จงยังพระนิพพานให้เกิดขึ้นแก่ข้าพเจ้าด้วยเถิด ไม่ทราบว่าควรหรือไม่ควรเจ้าคะ.. หรือหากว่าหากโยมยัวไม่สิ้นทุกข์ยังต้องกลับทาเกิดจะมีอนิสงค์แห่งบุญทานไหมเจ้าคะ🙏กราบสาธุเจ้าค่ะพระอาจารณ์
ควรครับ และควรทำตอนนี้ด้วยครับ ตอนที่ยังทำได้ เร่งศึกษา เร่งปฏิบัติให้เข้าถึงมรรค เพราะการที่จะได้เกิดมาเป็นมนุษย์อีกนั้น เหมือนฝุ่นในเล็บครับ
สาธุด้วยครับ
@@jongraksamingram675 การไม่เกิดที่ได้ฟังมารู้มาว่า คือการไม่เกิดความอยากมีอยากดีอยากเป็นที่อยู่ในธรรมะจักรโทสะดับ ความโลภดับความหลงดับมีจิตที่ว่างจะให้ถึงขั้นนั้นบุญต้องครบเหมือนต้นไม้เติบโตทางรากทางใบทางกิ่งทางเปลือกทางตา
🙏🏻🙇🏻♂️🙏🏻🙇🏻♂️🙏🏻🙇🏻♂️
🎉🎉🎉
❤อยากเห็นหน้าผู้ที่สนทนาถามกับพระอาจารย์ครับ😊🎉❤
กราบ.กราบ.กราบ.
สาธุ
30:43
น้อมกราบคารวะในธรรมะที่ท่านพระอาจารย์ สอน อย่างสูง
1:04:55
14:29 ให้ยานพาหนะ
ปารมีมีไว้ทำอะไรทำไมถึงต้องมีปารมีเมตตามีทั้งหมดใช้บทนี้ซิมนุษย์ทุกคนถ้าใช้บทนี้ได้เมื่อไหร่มนุษย์ก็สามารถชนะมารแก่จิตได้ตลอดถ้ามนุษย์ใช้เรียกว่าปารมีอันนี้มนุษย์ก็ชนะมารแก่จิตมารแก่มนุษย์มารแก่สรรพะสัตว์ทารแก่จิตวิญญาณต่างๆทั้งหมดเพราะอะไรเมตตาปารมีปัญญาก็เกิดจากเมตตามรสิ่งที่วิริยะก็เกิดจากเมตตาทุกอย่างมีหมดในกายสังขารเมตตาทุกอิริยาบทไม่ใช่แค่ท่องไปอย่างเดียวแล้วไม่รู้ว่ามีอะไรบ้างในสิ่งที่เรียกว่าปารมีต่างๆก็อยู่ในกายมันอยู่ในกายสำกรับมนุษย์อันนี้ถ้ามนุษย์วาง แล้วจิตของมนุษย์เกิดเมตตาในสิ่งต่างๆไม่ว่าจะเป็นสิ่งต่างๆของมนุษย์ที่เป็นกรรมที่เป็นเวรในสิ่งเหล่านั้นมองแล้วผ่านเลยไปไม่อาฆาตไม่พยาบาทอันนี้เขาเรียกว่าจิตเมตตาเกิดขึ้น แต่ในสิ่งที่มนุษย์ยังมีแต่ละคนคนโน้นดีบ้างคนนี้ไม่ดีบ้างก็อย่าเอามาเปรียบเทียบสิ่งใดไม่ดีแก่คนใดก็แล้วแต่เมื่อรู้ว่าไม่ดีก็วางลงเอาสิ่งดีๆสำหรับมนุษย์เก็บไว้ในจิตให้เกิดเมตตาอย่าเอามาปะปนกันเอาดีกับไม่ดีมารวมกันในสิ่งที่รวมกันแล้วมนุษย์ไม่รู้ตัวเองว่าตัวเองวางได้แค่ไหนปฏิบัติได้แค่ไหนหลุดพ้นได้แค่ไหนเพราะรวมกัน เอาสิ่งที่ดีเข้าจิตเอาสิ่งที่ไม่ดีออกจากจิตเอาผลบุญที่เราแก้เราทำเจ้าจิตเอาสิ่งที่ไม่ดีออกจากจิตเหมือนการถ่ายเทถ้ามนุษย์ถ่ายเทสิ่งที่ดีเข้าจิตได้เมื่อใดจิตของมนุษย์ก็จะเป็นอรหันตนาคา อรหันตนาคาสำหรับมนษย์คือการหลุดพ้นเพราะถ่ายเทเอาสิ่งต่างๆที่ไม่ดีออกหมดแล้วเหลือแต่ที่ดีกายดีวาจาดีจิตดีเป็นมิตรที่ดีไม่ว่าจะพูดอะไรสิ่งต่างๆ.วาจาของมนุษย์จะเรียกว่าศักดิ์สิทธิ์เพระอะไรเมตตาจิต
ความอาฆาตพยาบาทไม่ทำให้เกิดความเจริญ ความเจริญจะเกิดขึ้นได้ในเมื่อสิ่งที่เราให้อภัยกันและกัน เพราะฉนั้นทุกคนเกิดมาจะเป็นอะไรก็ตามในเมื่อจิตของเราวางจากทุกข์วางจากเรื่องวางจากปัญหาทุกสิ่งทุกอย่างเรื่องของที่อยู่ทางโลกแค่นิดเดียว แต่ถ้าวางจิตวางเรื่อง วางปัญหา วางทุกข์ไม่ได้โลกภายนอกมนุษย์ก็ทุกข์จนวันตา อะไรคือความสุขสำหรับมนุษย์ มนุษย์ทำเฉพาะภายนอกตกปลาก็ดีทอดแหก็ดีหรือที่มนุษย์เล่นที่เวรต่างๆหรือกินเหล้าก็ดีมนุษย์เรียกว่าความสุขแต่สุขที่ทำแบบนั้นเขาเรียกว่าสุขดิบ เพราะอะไรไม่ใช่สุขที่แท้จริงสุขที่แท้จริงสำหรับมนุษย์ คือการหลุดพ้นจากวาจาของมนุษย์ที่เป็นเวรทั้งหลายที่เป็นกรรมทั้งหลายสิ่งต่างๆที่ไม่ดีทั้งหลายอันนั้นคือการหลุดพ้น
แต่ในสิ่งที่มนุษย์ทำที่เรียกว่าหาทางออกหาทางแก้ของมนุษย์แต่ละวันไม่ว่าจะเป็นการพักผ่อนกายก็ดีการพักผ่อนสำหรับมนุษย์ เพื่อต้องการให้จิตสำหรับมนุษย์สงบด้วย
ต่อ
แต่ในการพักผ่อนสำหรับมนุษย์แม้แต่กายพักจิตสำหรับมนุษย์ก็ทุกข์ด้วยว้าวุ่นด้วยเกิดความวิตกกังวลด้วยกับทุกสิ่งทุกอย่าง มนุษย์แต่ละคนได้ทำหน้าที่ของมนุษย์แต่ละคนแต่ในส่วนที่จะช่วยเหลือมนุษย์แต่ละคนวางจากจิตของตนเองอันนั้นแหละคือการพักทุกอย่างพักโทสะพักอารมณ์พักวาจาพักความขั่นมัวอันนั้นแหละเขาเรียกว่าพักถามว่าเราได้แต่พักกายได้แต่อยู่นิ่งไม่ทำงานแต่วาจาเราพักบ้างไหมโทสะเราพักบ้างไหมความขั่นมัวเราพักบ้างไหมอารมณ์เราพักบ้างไหม เราไม่พักอะไรเลยสักอย่างเป็นเพราะอะไรเป็นเพราะหาไม่เจอไม่รู้ว่าจะไปหาตรงไหนเขาบอกว่าพักกายก็ไปพักเขาบอกว่าวันหยุดก็หยุดแต่ในสิ่งที่วันหยุดความคิดของมนุษย์คิดไหมคิด หายใจไหมหายใจ เกิดความว้าวุ่นเกิดเกิดความวิตกกังวลไหมเกิด เกิดขึ้นหมด มนุษย์ได้แต่เห็นใจที่อยู่ภายนอกทำไมมนุษย์ไม่เห็นใจที่อยู่ในจิตที่อยู่ในตัวของมนุษย์บ้างที่พึ่งก็ไม่มีที่อยู่อาศัยก็ไปๆมาๆเป็นแต่โรค
ต่อ
แล้วถามว่าจะเอาส่วนใดไปถอดเวรถอดกรรมหรือว่าเอาในส่วนที่เป็นเวรเป็นกรรมของตัวเราให้หลุดพ้นจากจิตของเราเพราะฉนั้นการวางของมนุษย์แต่ละคนการแก้สำหรับมนุษย์ทุกคนทำให้สม่ำเสมอไม่ว่าจะอยู่ที่ใดก็ตามไม่ว่าเราจะไปเที่ยวที่ไหนก็ตามสำหรับมนุษย์ของทางโลกเราก็พกพาความทุกข์ไปด้วยเอาความวิตกกังวลไปด้วยในเวลาที่มนุษย์มีปัญหามีเรื่องทุกสิ่งทุกอย่างถ้ามนุษย์ไม่รู้จักวางตัวของมนุษย์แต่ละคนก็ทุกข์จนวันตาย เพราะเราห้ามเรื่องของแต่ละเรื่องหรือว่าแต่ละคนไม่ให้เกิดไม่ได้แต่เราห้ามจิตของเราไม่ให้ไปทุกข์ด้วยให้งางไม่ให้ยึดติดและหลงเวรต่างๆเหล่านั้นที่ทำให้เราทุกข์จนวันตาย การวางการแก้ของมนุษย์แต่ละคนกรือว่าแต่ละวันพยายามขัดเอาสิ่งที่ไม่ดีออกขัดทุกวันเดี๋ยวสิ่งไม่ดีที่อยู่ในจิตของมนุษย์ก็หลุดพ้นเวรกรรมที่มนุษย์เอาส่วนบุญส่วนกุศลให้
การปฏิบัติสำหรับมนุษย์ก็คือลมหายใจของมนุษย์ มนุษย์หยุดแก้หยุดทำเมื่อใดเวรทั้งหลายก็เกิดเพราะฉนั้นในสิ่งที่แต่ละคน ในเมื่อเราทำให้ตัวเราเองเจริญไม่ได้ แล้วสิ่งที่เราหาวัตถุทุกวันเราจะนำไปให้ใครส่วนที่เราจะนำสิ่งที่ดีให้บุคคลอื่นเราต้องเอาสิ่งที่ดีเหล่านั้นให้วาจาของเราให้แก่สิ่งที่ไม่ดีที่อยู่ในกายสังขารเอาผลบุญให้แก่สิ่งที่ไม่ดีแล้วสิ่งที่ไม่ดีก็จะหลุดพ้นจากจืตของตัวเราอย่าเอาความอาฆาตพยาบาทอย่ามีความเกลียดชังมีแต่สิ่งที่เรียกว่าเมตตาในจิตของมนุษย์เมตตาก็จะถึงจุดหมายปลายทางในการเดินทางที่เรียกว่าใช้ระยะเวลาที่ยาวนาน แต่มนุษย์ไม่ค่อยยอมใครใครด่าก็ด่าตอบใครว่าก็ว่าตอบถ้ามนุษย์รู้จักวางเอาชนะวาจาของคนอื่น แต่ตัวเราวางได้ปฏิบัติได้ด้วยจิต
อันนี้มันเป็นอกุศลสำหรับมนุษย์ทุกสิ่งทุกอย่าง อกุศลสำหรับมนุษย์มนุษย์คิดว่าการด่าการว้าการแช่งเป็นสิ่งที่สวยงามสำหรับมนุษย์ แต่อกุศลตรงนี้คือเวรมากมายทุกสิ่งทุกอย่างมันเข้าบุคคลที่ด่าหมดไม่ว่าจะเป็นสิ่งที่ไม่ดีที่เขานำมาแต่ผลที่จะเกิดจะเรียกว่าระยะเวลาที่ช้าแต่เกิดแล้วนานเพราะฉนั้นเหมือนในสิ่งที่มนุษย์แต่ละคนเรียกว่าความเป็นอยู่ถ้ามนุษย์วางความเป็นอยู่สำหรับมนุษย์ในสิ่งที่เรียกว่าความสุขสบายถามว่าเป็นอย่างไรความสุขสบายสำหรับมนุษย์คือมีทุกสิ่งทุกอย่างที่เรียกว่าพร้อมสะดวกไม่ว่าจะทำอะไรก็แล้วแต่ความสะดวกสะบายของกายมันไม่ทำให้จิตของมนุษย์เลิกทุกข์เลิกว่าวุ่นเลิกวิตกกังวลปัญหาทุกสิ่งทุกอย่างถ้ามนุษย์รู้จักพอมนุษย์ก็พอจนวันตายถ้ามนุษย์ไม่รู้จักพอมนุษย์ก็ทุกข์จนวันตาย
ไม่ว่าจะมีเท่าไหร่ความไม่พอเกิดความทุกข์ก็เกิดไม่ว่าจะมีเท่าไหร่ในสิ่งที่มนุษย์เรียกว่าพอเกิดมนุุษย์ไม่ทุกข์กับสิ่งที่พอกับสิ่งเหล่านั้นอีกต่อไปทั้งชีวิตของตัวเราทั้งชีวิตถามว่าเรามีส่วนที่มนุษย์ที่เรียกมีส่วนก่อสร้างเวรแต่ภพใดภูมิใดทั้งชีวิตของตัวเราเราก่อเวรสร้างเวรทุกภพทุกภูมิมาตลอดแต่มาถึงในปัจจุบันในการแก้การวางในการให้ในการหลุดพ้นทุกสิ่งทุกอย่างต้องเกิดต้องมีแต่ในเมื่อมีแล้วมนุษย์แต่ละคนในการเดินทางของมนุษย์ในการเดินทางสำหรับมนุษย์ไม่แตกต่างอะไรกับสิ่งที่เรียกว่าการแตกแขนงของใบไม้กิ่งไม่ก็ดีเพราะอะไรในเมื่อมนุษย์เดินไปสิ่งต่างๆทุกอย่างแตกขึ้นเรื่อยๆแต่ถ้ามนุษย์เดินไม่ถูกทางความมืดก็กลบบังอยู่เรื่อยไม่เห็นทางที่จะเดินต่อไปข้างหน้าแต่ถ้ามนุษย์รู้จักที่เรียกว่าวางจิตสำหรับมนุษย์ เวลามีปัญหา มีเรื่องทุกสิ่งทุกอย่างการแก้ปัญหาและเรื่องอย่างไรในจิตของมนุษย์ไม่มีความวิตกกังวลจนเกินไปให้มีความพอดีเวลากินข้าวเรายังมีความพอดีเวลาเราทำอะไรแม้แต่เราใส่เสื้อผ้าเรายังใส่แบบพอดีบ้างหลวมบ้างเพราะฉนั้นส่วนที่เราทำในส่วนที่เราแก้สำหรับมนุษย์แต่ละคนเวลาสำหรับมนุษย์พักก็ดีหรือว่าเหนื่อยก็ดีทั้งชีวิตสำหรับมนุษย์ควรจะวางภายนอกสำหรับมนุษย์แต่ละคนในสิ่งที่มนุษย์ทำมาตลอดทำอย่างไม่ทุกข์ทำอย่างให้รู้แยกแยะทำแล้วด้วย ด้วยในสิ่งที่มนุษย์ร้กูจักแก้ไขด้วยปัญญาสำหรับมนุษย์เอง
น้อมกราบสาธุสาธุสาธุค่ะ
กราบสาธุๆๆเจ้าค่ะ🙏🙏🙏
อนุโมทนาสาธุค่ะ😊😊😊
ปราบสาธุคะ
สาธุๆๆๆๆๆๆๆ กราบนมัสการขอรับ
น้อมกราบธรรมที่มีในพระอาจารย์เจ้าค่ะ
38:43
34:09
กราบสาธุๆๆเจ้าค่ะ
น้อมกราบสาธุเจ้าค่ะ
กราบไหว้สาเจ้า
น้อมกราบสาธุสาธุสาธุพระอาจารย์เจ้า
สำรวมกายวาจาใจครับ❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤พระยิ้มผผมเจอมาแล้วหลายรูป
กราบนมัสการพระอาจารย์สาธุสาธุสาธุเจ้าค่ะ
@@ชยาวรรณสุขรัตน์ ทำบุญให้กับสิ่งที่ทำให้เราทุกข์คือการแก้เจาะจงให้ไปอย่างเดียวเหมือนกินข้าวคนละจาน
51:40
บุญคือเห็นประโยชน์ส่วนรวมเป็นใหญ่ให้โดยไม่หวังผลตอบแทนเจริญสติจนเป็นนิสัยพิจารณาสังเกตุเหตุและผลแสวงหาความรู้ที่เกี่ยวกับจิตตัวเองกับผัสสะจากตาหูจมูกลิ้นกายใจเพื่อหมุนธรรมจักร
การทำบุญมันมีถูกต้องไม่ถูกต้องมันค่อนข้างทำให้วุ่นวายไม่ต้องไปทำกับมันนะ