Yahyalılı Hacı Hasan Efendi (K.s) Sohbetleri► bit.ly/2PU3ubs Yahyalılı Hacı Hasan Efendi (K.s) Kısa Sohbetler► bit.ly/3thEKr7 Hacı Hasan Efendi (K.s) Zahiri ve Batıni Şifa Tarifesi► bit.ly/2RozpBg Yahyalılı Hacı Hasan Efendi (K.s) Sohbetler 1 Kitabı► bit.ly/2Sw4kfz Yahyalılı Hacı Hasan Efendi (K.s) Sohbetler 2 Kitabı► bit.ly/3b5xGaZ Yahyalılı Hacı Hasan Efendi (K.s) Sohbetler 3 Kitabı► bit.ly/3h35dpS Yahyalılı Hacı Hasan Efendi (K.s) Sohbetler 4 Kitabı► bit.ly/3nOdyz0 Ayrıcalıklardan yararlanmak için bu kanala katılın: ua-cam.com/channels/MysliOXQS5YosE6yb5KVgg.htmljoin Tek Tıkla Kanala Abone Ol► ua-cam.com/users/AbdullahCANCAN
Velilerde Keramet (Sohbetler 1 Kitabı) - Yahyalılı Hacı Hasan Efendi (K.s.) Velîlerde Keramet Kıymetli kardeşlerim! Velilerin dereceleri, ızhar ettikleri kerametle ölçülmez. Büyüğün büyüklüğü, kerametle bilinmez. Onun, Sünnete uyması, takvası ve haliyle bilinir. Bu hale sahip olan insanın, yani bir Mürşid-i Kamil'in huzuruna giren büyük küçük herkes, ona ihtiram etmek mecburiyetinde kalır. Oturanlar mübarek meclisinden ayrılmayı istemez. Ve sohbetiyle, insanın kalbinde Allah sevgisi filizlenmeye başlar. Allah dostlarının nazarında kerametin hiçbir kıymet ve değeri yoktur. Ve asıl keramet, Şeritatı Ahmediyye'yi yaşamak ve Sünnet-i Seniyye'ye riayet etmektir. Ancak, Evliyaullah'tan, gayri-ihtiyarî olarak birçok kerametler zuhur etmiştir. Bunlar, Mevla'mızın bir lütfudur. Herbirisinden alınacak hikmetler, ibretler vardır. Onların iç aleminin büyüklüğünü, ruhaniyetinin tasarrufunu anlatmak babında bir kaç tanesini zikredelim. Taha'l-Harîrî (k.s.) Hazretlerinin dervişlerinden birinin tarlasından sabanı (tarla sürme aleti) çalınmış. Durumu, Efendi Hazretleri'ne arz edince: -Biz kerameti çevremizden insanlara ve mahlukata dağıttık. Ahırdaki merkebimize bin, yularını serbest bırak, o senin aletinin çalındığı yere götürür, buyurmuşlar. Derviş merkebe binmiş. Kendi haline bırakmış. Merkep bir köyden geçmiş, ikinci köyden geçmiş, üçüncü köyün sokaklarını dolaşarak bir evin kapısında durmuş. Derviş kapıyı çalınca, ev sahibi çıkıp, buyurun, demiş. O da: ''Bizim tarla sabanını getirmişiiz de onu alacağım.'' demiş. Adam da yüzü kızararak sessiz sedasız teslim etmiş. Taha'l Harîri Hazretlerinin müezzini, bulutlu bir havada öğle ezanını okuyunca, henüz vakit girmemişti diye, dedikodu edenler olmuş. Müezzin efendi: -Bağdat'ta ezan okunda da ondan sonra ben okudum, demiş. Bağdat'la bulundukları yerin arası on iki günlük yolmuş. Efendi Hazretleri de eliyle ikiye ayırarak havaya işaret edince, bulutlar açılmış ve gerçekten vaktin girdiği görülmüş. Kayserili bir eczacı, hanımın tedavi ettirmek üzere İstanbul'a götürmüş. Önce Esad-ı Erbili (K.s.) Hazretlerini ziyaret edip duasını almışlar. Kadın hastanede ameliyat olmuş. Kocası bir süre sonra işi gereği dönmek zorunda kalmış. Hanım bacımız, kocası gidince çok daralmış, ruhu sıkılmış, yalnız ve garip kalmış. Sonra, Üstadım! Efendim' diye, ağlamaya başlamış. Derken kapı açılıp içeriye örtülü bir hanım girmiş. Selam verip geçmiş olsun demiş. Arkasında bir daha, bir daha. Bu üç hanım bizi Esad Efendimiz (k.s.) gönderdi, diyerek, sabaha kadar onunla sohbet etmişler, ferahlatmışlar onu. Taburcu olunca durumu kocasına haber vermiş. Birlikte Erenköy'e, Ziyapaşa Köşkü'nde bulunan Esad Efendi (K.s.) Hazretlerini ziyarete gitmişler. - Efendim Allah razı olsun! Kızınızla alakayı kesmemişsiniz. Gece çok bunaldığında üç hanım göndermişsiniz. Onların sohbetiyle bütün sıkıntılarını unutmuş. Çok memnun oldum efendim, demiş. Esad Efendimiz Hazretleri de: ''Allah Allah! Lâ havle velâ kuvvete illâ billâh! Kanaatiniz olsun, benim hiç haberim yok. Rabbım namıma yaptırıyor.'' diye cevap vermiş. Bizzat kendisinden dinlemiştim. Adana'nın Ceyhan ilçesi, Gırmıt beldesinde Mehmet Ali isminden bir ihvan kardeşimiz vardı. Diyor ki, ''Bir gün Adana'ya Sami Efendimiz (k.s.) Hazretlerini ziyaret ettim. Sonra istasyona geldim, trene bindim. Tren kalabalık değildi. Şöyle oturdum. Biraz sonra açık saçık bir kadın geldi, yanıma oturdu. Dizleri benim dizlerime temas etti. Çeksem çekebilirdim. Nefsim çektirmedi. Onun dizinin sıcaklığından nefsim zevk alıyordu. Kadın da farkında değildi. Adana'dan Ceyhan'a kadar böyle gittim. Ertesi gün ziyaret giden kardeşimiz bana geldi. Seni Üstadımız istiyor, dedi. ''Ben, dün görüştüm.'' dedim, bilmem aynı gün öğleden sonra bana tembih etti, dedi. Derhal trendeki vaziyeti hatırladım. İçime bir ateş düştü. Ertesi sabah otobüse binmedim. Gırmıt'tan Ceyhan'a üç dört saatlik yolu, elimde tesbih, ağlayarak, istiğfar okuyarak, yaya yürüdüm. Ceyhan'dan trene binip Adana'ya vardım. Korka korka, büyük bir mahcubiyet içinde Üstadımızın kapı ziline bastım. İkinci kattan Efendimiz'in mübarek sesi geldi: -Mehmet Ali siz misiniz? Gırmıt'tan Ceyhan'a kadar ki istiğfarınız sizi kurtardı. Bir daha öyle yapmayın olur mu evladım! Cenab-ı Hakk bizi nefsimize bırakmasın. Büyüklerimizin himmetinden ayırmasın. Hamdolsun Âlemlerin Rabbi olan Allah'a... ►Bu tür videoların devamı ve kanalımıza destek olmak için Tek Tıkla Abone Ol: ua-cam.com/users/AbdullahCANCAN
22 - Wunder der Freunde Gottes (Buch der Gespräche 1) - Hacı Hasan Dinç Meine kostbaren Brüder! Der Rang eines Heiligen wird nicht an den Wundern gemessen, die er vollbringt. Die Größe des Großen lässt sich nicht durch Wunder erkennen. Er ist bekannt für seine Einhaltung der Sunnah, seine Frömmigkeit und seine Manieren. Jeder, ob groß oder klein, der die Gegenwart einer Person betritt, die diesen Zustand hat, das heißt eines vollkommenen Murshid, ist verpflichtet, ihm Respekt zu erweisen. Wer sitzt, möchte seine heilige Versammlung nicht verlassen. Und mit seinem Gespräch beginnt die Liebe Gottes im Herzen eines Menschen zu keimen. Wunder haben in den Augen der Freunde Allahs keinen Wert oder Wert. Und das wahre Wunder besteht darin, die Scharia-i Ahmadiyya zu leben und die Sunnah einzuhalten. Viele Wunder geschahen jedoch unbeabsichtigt von Evliyullah. Dies ist ein Segen unseres Herrn. Aus jedem von ihnen lassen sich Weisheiten und Lehren ziehen. Erwähnen wir einige von ihnen, um die Größe ihrer inneren Welt und die Kontrolle über ihre Spiritualität zu erklären. Der Pflug (Pfluggerät) eines Derwischs Seiner Heiligkeit Taha'l-Harîrî (ks.) wurde von seinem Feld gestohlen. Als er Seiner Exzellenz dem Meister die Situation vorstellte: -Wir haben das Wunder an die Menschen und Kreaturen um uns herum weitergegeben. Sie sagten: Steigen Sie auf unseren Esel in der Scheune, lassen Sie seine Zügel los, er wird Sie an den Ort bringen, an dem Ihr Werkzeug gestohlen wurde. Der Derwisch ritt auf dem Esel. Er hat es in Ruhe gelassen. Merkep durchquerte ein Dorf, durchquerte das zweite Dorf, schlenderte durch die Straßen des dritten Dorfes und blieb vor der Tür eines Hauses stehen. Als Dervish an die Tür klopfte, kam der Besitzer heraus und sagte: „Kommen Sie herein.“ Er sagte: „Wir haben unseren Ackerpflug mitgebracht und ich werde ihn nehmen.“ Der Mann überreichte es ruhig und errötet im Gesicht. Als Taha'l Hariris Muezzin an einem bewölkten Tag den Mittags-Adhan rezitierte, schwatzten einige Leute, dass es noch nicht so weit sei. Muezzin Effendi: Er sagte: „Danach habe ich den Gebetsruf in Bagdad rezitiert.“ Es war eine zwölftägige Reise von Bagdad bis zu ihrem Aufenthaltsort. Als Seine Exzellenz Effendi es mit der Hand in zwei Teile teilte und zum Himmel zeigte, öffneten sich die Wolken und man sah, dass die Zeit wirklich gekommen war. Ein Apotheker aus Kayseri brachte die Dame zur Behandlung nach Istanbul. Zuerst besuchten sie Seine Heiligkeit Esad-ı Erbili (K.s.) und nahmen seine Gebete entgegen. Die Frau wurde im Krankenhaus operiert. Ihr Mann musste berufsbedingt nach einiger Zeit zurückkehren. Als ihr Mann ging, wurde unsere Schwester sehr deprimiert, ihre Seele langweilte sich, sie fühlte sich einsam und fremd. Dann, Meister! „Sir“, begann er zu weinen. Dann öffnete sich die Tür und eine verschleierte Dame trat ein. Er begrüßte mich und sagte: Gute Besserung. Dann immer wieder. Diese drei Damen sagten: „Unser Prophet Assad (s.) hat uns gesandt“, und sie unterhielten sich bis zum Morgen mit ihm und beruhigten ihn. Als sie entlassen wurde, informierte sie ihren Mann über die Situation. Gemeinsam fuhren sie nach Erenköy, um Esad Efendi (K.s.) im Ziyapaşa-Herrenhaus zu besuchen. - Herr, möge Gott Sie segnen! Sie haben den Kontakt zu Ihrer Tochter nicht abgebrochen. Als die Nacht sehr drückend wurde, schickten Sie drei Damen. Bei ihrem Gespräch vergaß er alle seine Sorgen. „Ich bin sehr zufrieden, Sir“, sagte er. Unser Prophet Assad sagte: „Allah! Gott segne die Macht! Glauben Sie mir, ich weiß nichts darüber. „Mein Herr hat es in meinem Namen tun lassen“, antwortete er. Ich habe es persönlich von ihm gehört. Wir hatten einen Bruder namens Mehmet Ali in der Stadt Gırmıt im Bezirk Ceyhan in Adana. Er sagt: „Eines Tages besuchte ich unseren Propheten Sami (ks.) in Adana. Dann kam ich zum Bahnhof und stieg in den Zug. Der Zug war nicht überfüllt. Ich saß so. Nach einer Weile kam eine rassige Frau und setzte sich neben mich. Seine Knie berührten meine. Ich hätte es ziehen können. Mir ging es nicht schlecht. Meine Seele genoss die Wärme seines Knies. Auch die Frau war sich dessen nicht bewusst. Ich bin so von Adana nach Ceyhan gefahren. Am nächsten Tag kam unser Besuchsbruder zu mir. „Unser Meister will dich“, sagte er. Ich sagte: „Ich habe ihn gestern getroffen.“ Er sagte: „Ich weiß nicht, er hat mich am selben Tag am Nachmittag gewarnt.“ Ich erinnerte mich sofort an die Situation im Zug. Ein Feuer entbrannte in mir. Am nächsten Morgen stieg ich nicht in den Bus. Ich ging die drei- oder vierstündige Reise von Gırmıt nach Ceyhan zu Fuß, mit einem Rosenkranz in der Hand, weinend und Vergebung rezitierend. Ich nahm den Zug von Ceyhan und kam in Adana an. Ängstlich und in großer Verlegenheit klingelte ich an der Tür unseres Meisters. Die gesegnete Stimme unseres Propheten kam aus dem zweiten Stock: -Sind Sie Mehmet Ali? Ihre Vergebung von Gırmıt an Ceyhan hat Sie gerettet. Mach das nicht noch einmal, okay, mein Sohn! Möge Gott, der Allmächtige, uns nicht uns selbst überlassen. Lassen wir uns nicht von der Fürsorge unserer Älteren trennen. Gepriesen sei Allah, der Herr der Welten... ►Den Kanal abonnieren; ua-cam.com/users/AbdullahCANCAN
22- معجزات أولياء الله (كتاب الأحاديث ج1) - الحاج حسن دينتش إخوتي الكرام! درجات القديسين لا تقاس بالمعجزات التي يظهرونها. لا يمكن معرفة عظمة العظماء من خلال المعجزات. وهو معروف باتباع السنة والتقوى وأخلاقه. وكل من يدخل في حضرة من له هذه الحالة، أي المرشد الكامل، كبيرا كان أو صغيرا، ملزم باحترامه. أولئك الذين يجلسون لا يريدون أن يتركوا مجلسهم المقدس. ومن خلال حديثه تبدأ محبة الله تنبت في قلب الإنسان. فالمعجزات ليس لها قيمة ولا قيمة عند أولياء الله. والمعجزة الحقيقية هي عيش الشريعة الأحمدية وامتثال السنة. ومع ذلك، حدثت العديد من المعجزات عن غير قصد من أوليا الله. هذه نعمة من ربنا. هناك حكمة ودروس يمكن تعلمها من كل واحد منهم. ولنذكر القليل منهم لتوضيح عظمة عالمهم الداخلي وسيطرة روحانياتهم. سُرق محراث أحد دراويش قداسة طه الحريري (ع) من حقله. وعندما عرض الوضع على معالي السيد: - قمنا بتوزيع المعجزة على الناس والمخلوقات من حولنا. فقالوا: اركب حمارنا في الحظيرة، وأطلق عنانه، سيوصلك إلى المكان الذي سُرقت فيه أداتك. وركب الدرويش الحمار. لقد تركها بمفردها. مر مركب بقرية واحدة، ومر بالقرية الثانية، وتجول في شوارع القرية الثالثة، وتوقف عند باب أحد المنازل. وعندما طرق الدرويش الباب، خرج صاحب المنزل وقال: ادخل. قال: جئنا بمحراثنا وأنا آخذه. سلمها الرجل بهدوء وعلى وجهه احمرار. عندما أذن مؤذن طه الحريري أذان الظهر في يوم غائم، ظن البعض أن الوقت لم يحن بعد. المؤذن أفندي: قال: فأذنت بعد ذلك ببغداد. وكانت الرحلة من بغداد إلى حيث كانوا اثني عشر يومًا. وعندما قسمها سعادة أفندي بيده إلى قسمين وأشار إلى الهواء، انفتحت السحب ورأى أن الوقت قد حان بالفعل. أخذ صيدلي من قيصري السيدة إلى اسطنبول لتلقي العلاج. أولاً، قاموا بزيارة قداسة أسعد أربيلي (ق.س) واستقبلوا صلواته. خضعت المرأة لعملية جراحية في المستشفى. اضطر زوجها للعودة بعد فترة بسبب العمل. عندما غادر زوجها، أصبحت أختنا مكتئبة للغاية، وكانت روحها تشعر بالملل، وكانت وحيدة وغريبة. ثم يا معلم! "سيدي،" بدأ بالبكاء. ثم فتح الباب ودخلت سيدة محجبة. استقبلني وقال بالشفاء العاجل. ثم مرارا وتكرارا. فقالت هؤلاء الثلاث: أرسلنا نبينا الأسد (صلى الله عليه وآله)، وتحدثن معه حتى الصباح وطمأننه. وعندما خرجت من المستشفى، أبلغت زوجها بالوضع. ذهبوا معًا إلى إرينكوي لزيارة إسعد أفندي (كانساس) في قصر زياباشا. - سيدي بارك الله فيك! أنت لم تقطع الاتصال مع ابنتك. عندما أصبح الليل قاسيًا جدًا، أرسلت ثلاث سيدات. بمحادثتهم نسي كل مشاكله. وقال: "أنا سعيد للغاية يا سيدي". وقال نبينا الأسد: "اللهم! بارك الله في القوة! صدقوني، لا أعرف شيئا عن ذلك. فأجاب: "إن ربي قد فعل ذلك باسمي". وسمعت ذلك منه شخصياً. كان لدينا أخ اسمه محمد علي في بلدة جيرميت في منطقة جيهان في أضنة. يقول: زرت ذات يوم نبينا سامي (صلى الله عليه وآله) في أضنة. ثم جئت إلى المحطة وركبت القطار. ولم يكن القطار مزدحما. جلست هكذا. وبعد فترة جاءت امرأة مفعمة بالحيوية وجلست بجانبي. لمست ركبتيه ركبتي. كان بإمكاني سحبها. لم أشعر بالسوء. وكانت روحي تتمتع بدفء ركبته. ولم تكن المرأة على علم أيضًا. ذهبت من أضنة إلى جيهان بهذه الطريقة. في اليوم التالي، جاء أخي الزائر إليّ. قال: "سيدنا يريدك". فقلت: "لقد التقيته بالأمس"، قال: "لا أعرف، لقد حذرني في نفس اليوم بعد الظهر". تذكرت على الفور الوضع في القطار. سقطت نار بداخلي. لم أصعد إلى الحافلة في صباح اليوم التالي. مشيت مسافة ثلاث أو أربع ساعات من جيرميت إلى جيهان سيرًا على الأقدام، وفي يدي مسبحة، وأنا أبكي وأتلو الاستغفار. أخذت القطار من جيهان ووصلت إلى أضنة. بخوف وفي حرج شديد، قمت بقرع جرس باب سيدنا. وجاء صوت نبينا المبارك من الطابق الثاني: -هل أنت محمد علي؟ لقد أنقذك عفوك من جيرميت إلى جيهان. لا تفعل ذلك مرة أخرى، حسنًا يا بني! نسأل الله تعالى أن لا يتركنا لحالنا. دعونا لا نفصل أنفسنا عن رعاية كبارنا. والحمد لله رب العالمين... ► الاشتراك في القناة؛ ua-cam.com/users/AbdallahCANCAN
22- Чудеса на Божиите приятели (Книга с разговори 1) - Хаджи Хасан Динч Мои скъпи братя! Степените на светците не се измерват с чудесата, които те проявяват. Величието на великите не може да бъде познато чрез чудеса. Той е известен със своето спазване на суната, благочестието и обноските си. Всеки, голям или малък, който влезе в присъствието на човек, който има това състояние, тоест съвършен муршид, е длъжен да покаже уважение към него. Тези, които седят, не искат да напуснат своето свято събрание. И с неговия разговор любовта към Бога започва да покълва в сърцето на човека. Чудесата нямат стойност или стойност в очите на приятелите на Аллах. И истинското чудо е да живееш според шериата и да спазваш сунната. Въпреки това, много чудеса се случиха неволно от Евлияуллах. Това са благословение от нашия Господ. Има мъдрост и уроци, които да се научат от всеки от тях. Нека споменем няколко от тях, за да обясним величието на техния вътрешен свят и контрола върху тяхната духовност. Плугът (инструментът за оран) на един от дервишите на Негово светейшество Таха'л-Харири (к.с.) беше откраднат от нивата му. Когато представи ситуацията на Негово Превъзходителство Учителя: -Ние раздадохме чудото на хората и създанията около нас. Те казаха: Качете се на нашето магаре в обора, пуснете му юздите, то ще ви отведе до мястото, където са ви откраднали инструмента. Дервишът яхнал магарето. Той го остави сам. Мина Меркеп през едното село, мина през второто село, залута се по улиците на третото село и спря на вратата на една къща. Когато Дервиш почукал на вратата, собственикът излязъл и казал: „Влез“. Той каза: „Ние си донесохме полския плуг и ще го взема“. Мъжът го подаде тихо, с руменина на лицето. Когато мюезинът на Таха'л Харири прочете обедния езан в облачен ден, някои хора клюкарстваха, че още не е дошло времето. Мюезин Ефенди: Той каза: "След това рецитирах призива за молитва в Багдад." Това бяха дванадесетдневно пътуване от Багдад до мястото, където бяха. Когато негово превъзходителство ефенди го раздели на две с ръка и посочи към небето, облаците се разтвориха и се видя, че наистина е дошло времето. Аптекар от Кайсери закара дамата на лечение в Истанбул. Първо те посетиха Негово Светейшество Есад-Ъ Ербили (K.s.) и получиха молитвите му. Жената е оперирана в болницата. Съпругът й трябваше да се върне след известно време поради работа. Когато съпругът й си отиде, нашата сестра изпадна в много депресия, душата й беше отегчена, тя беше самотна и странна. Тогава, Учителю! - Господине - започна да плаче той. Тогава вратата се отвори и влезе забулена дама. Той ме поздрави и каза да се оправяш скоро. След това отново и отново. Тези три дами казаха: „Нашият пророк Асад (к.с.) ни изпрати” и те разговаряха с него до сутринта и го успокоиха. Когато я изписаха, тя информира съпруга си за ситуацията. Заедно те отидоха в Еренкьой, за да посетят Есад Ефенди (K.s.) в имението Зияпаша. - Господине, Бог да ви благослови! Не сте прекъснали контактите с дъщеря си. Когато нощта стана много потискаща, ти изпрати три дами. С разговора им той забрави всичките си проблеми. - Много съм доволен, сър - каза той. Нашият пророк Асад каза: „Аллах! Бог да благослови силата! Повярвай ми, не знам нищо за това. „Моят Господ направи това в мое име“, отговори той. Чух го лично от него. Имахме брат на име Мехмет Али в град Гърмит, област Джейхан в Адана. Той казва: „Един ден посетих нашия пророк Сами (к.с.) в Адана. След това дойдох на гарата и се качих на влака. Влакът не беше претъпкан. Седях така. След малко дойде една пикантна жена и седна до мен. Коленете му докоснаха моите. Можех да го дръпна. Не се чувствах зле. Душата ми се наслаждаваше на топлината на коляното му. Жената също не беше наясно. Отидох от Адана до Джейхан така. На следващия ден нашият гостуващ брат дойде при мен. „Нашият Господар те иска“, каза той. Казах: „Срещнах го вчера.“ Той каза: „Не знам, предупреди ме същия ден следобед“. Веднага си спомних ситуацията във влака. Вътре в мен падна огън. Не се качих на автобуса на следващата сутрин. Изминах три-четиричасовото пътуване от Гърмит до Джейхан пеша, с броеница в ръка, плачейки и рецитирайки прошка. Взех влака от Джейхан и пристигнах в Адана. Със страх и голямо смущение аз звъннах на вратата на нашия Учител. Благословеният глас на нашия пророк дойде от втория етаж: - Ти ли си Мехмет Али? Твоята прошка от Gırmıt към Ceyhan те спаси. Не прави това отново, добре, синко! Нека Всемогъщият Бог не ни оставя на произвола на съдбата. Нека не се отделяме от грижите на по-възрастните. Слава на Аллах, Господаря на световете... ►Абонирайте се за канала; ua-cam.com/users/AbdullahCANCAN
Velilerde Keramet (Sohbetler 1 Kitabı) - Yahyalılı Hacı Hasan Efendi (K.s.) Velîlerde Keramet Kıymetli kardeşlerim! Velilerin dereceleri, ızhar ettikleri kerametle ölçülmez. Büyüğün büyüklüğü, kerametle bilinmez. Onun, Sünnete uyması, takvası ve haliyle bilinir. Bu hale sahip olan insanın, yani bir Mürşid-i Kamil'in huzuruna giren büyük küçük herkes, ona ihtiram etmek mecburiyetinde kalır. Oturanlar mübarek meclisinden ayrılmayı istemez. Ve sohbetiyle, insanın kalbinde Allah sevgisi filizlenmeye başlar. Allah dostlarının nazarında kerametin hiçbir kıymet ve değeri yoktur. Ve asıl keramet, Şeritatı Ahmediyye'yi yaşamak ve Sünnet-i Seniyye'ye riayet etmektir. Ancak, Evliyaullah'tan, gayri-ihtiyarî olarak birçok kerametler zuhur etmiştir. Bunlar, Mevla'mızın bir lütfudur. Herbirisinden alınacak hikmetler, ibretler vardır. Onların iç aleminin büyüklüğünü, ruhaniyetinin tasarrufunu anlatmak babında bir kaç tanesini zikredelim. Taha'l-Harîrî (k.s.) Hazretlerinin dervişlerinden birinin tarlasından sabanı (tarla sürme aleti) çalınmış. Durumu, Efendi Hazretleri'ne arz edince: -Biz kerameti çevremizden insanlara ve mahlukata dağıttık. Ahırdaki merkebimize bin, yularını serbest bırak, o senin aletinin çalındığı yere götürür, buyurmuşlar. Derviş merkebe binmiş. Kendi haline bırakmış. Merkep bir köyden geçmiş, ikinci köyden geçmiş, üçüncü köyün sokaklarını dolaşarak bir evin kapısında durmuş. Derviş kapıyı çalınca, ev sahibi çıkıp, buyurun, demiş. O da: ''Bizim tarla sabanını getirmişiiz de onu alacağım.'' demiş. Adam da yüzü kızararak sessiz sedasız teslim etmiş. Taha'l Harîri Hazretlerinin müezzini, bulutlu bir havada öğle ezanını okuyunca, henüz vakit girmemişti diye, dedikodu edenler olmuş. Müezzin efendi: -Bağdat'ta ezan okunda da ondan sonra ben okudum, demiş. Bağdat'la bulundukları yerin arası on iki günlük yolmuş. Efendi Hazretleri de eliyle ikiye ayırarak havaya işaret edince, bulutlar açılmış ve gerçekten vaktin girdiği görülmüş. Kayserili bir eczacı, hanımın tedavi ettirmek üzere İstanbul'a götürmüş. Önce Esad-ı Erbili (K.s.) Hazretlerini ziyaret edip duasını almışlar. Kadın hastanede ameliyat olmuş. Kocası bir süre sonra işi gereği dönmek zorunda kalmış. Hanım bacımız, kocası gidince çok daralmış, ruhu sıkılmış, yalnız ve garip kalmış. Sonra, Üstadım! Efendim' diye, ağlamaya başlamış. Derken kapı açılıp içeriye örtülü bir hanım girmiş. Selam verip geçmiş olsun demiş. Arkasında bir daha, bir daha. Bu üç hanım bizi Esad Efendimiz (k.s.) gönderdi, diyerek, sabaha kadar onunla sohbet etmişler, ferahlatmışlar onu. Taburcu olunca durumu kocasına haber vermiş. Birlikte Erenköy'e, Ziyapaşa Köşkü'nde bulunan Esad Efendi (K.s.) Hazretlerini ziyarete gitmişler. - Efendim Allah razı olsun! Kızınızla alakayı kesmemişsiniz. Gece çok bunaldığında üç hanım göndermişsiniz. Onların sohbetiyle bütün sıkıntılarını unutmuş. Çok memnun oldum efendim, demiş. Esad Efendimiz Hazretleri de: ''Allah Allah! Lâ havle velâ kuvvete illâ billâh! Kanaatiniz olsun, benim hiç haberim yok. Rabbım namıma yaptırıyor.'' diye cevap vermiş. Bizzat kendisinden dinlemiştim. Adana'nın Ceyhan ilçesi, Gırmıt beldesinde Mehmet Ali isminden bir ihvan kardeşimiz vardı. Diyor ki, ''Bir gün Adana'ya Sami Efendimiz (k.s.) Hazretlerini ziyaret ettim. Sonra istasyona geldim, trene bindim. Tren kalabalık değildi. Şöyle oturdum. Biraz sonra açık saçık bir kadın geldi, yanıma oturdu. Dizleri benim dizlerime temas etti. Çeksem çekebilirdim. Nefsim çektirmedi. Onun dizinin sıcaklığından nefsim zevk alıyordu. Kadın da farkında değildi. Adana'dan Ceyhan'a kadar böyle gittim. Ertesi gün ziyaret giden kardeşimiz bana geldi. Seni Üstadımız istiyor, dedi. ''Ben, dün görüştüm.'' dedim, bilmem aynı gün öğleden sonra bana tembih etti, dedi. Derhal trendeki vaziyeti hatırladım. İçime bir ateş düştü. Ertesi sabah otobüse binmedim. Gırmıt'tan Ceyhan'a üç dört saatlik yolu, elimde tesbih, ağlayarak, istiğfar okuyarak, yaya yürüdüm. Ceyhan'dan trene binip Adana'ya vardım. Korka korka, büyük bir mahcubiyet içinde Üstadımızın kapı ziline bastım. İkinci kattan Efendimiz'in mübarek sesi geldi: -Mehmet Ali siz misiniz? Gırmıt'tan Ceyhan'a kadar ki istiğfarınız sizi kurtardı. Bir daha öyle yapmayın olur mu evladım! Cenab-ı Hakk bizi nefsimize bırakmasın. Büyüklerimizin himmetinden ayırmasın. Hamdolsun Âlemlerin Rabbi olan Allah'a... ►Bu tür videoların devamı ve kanalımıza destek olmak için Tek Tıkla Abone Ol: ua-cam.com/users/AbdullahCANCAN
Yahyalılı Hacı Hasan Efendi (K.s) Sohbetleri► bit.ly/2PU3ubs
Yahyalılı Hacı Hasan Efendi (K.s) Kısa Sohbetler► bit.ly/3thEKr7
Hacı Hasan Efendi (K.s) Zahiri ve Batıni Şifa Tarifesi► bit.ly/2RozpBg
Yahyalılı Hacı Hasan Efendi (K.s) Sohbetler 1 Kitabı► bit.ly/2Sw4kfz
Yahyalılı Hacı Hasan Efendi (K.s) Sohbetler 2 Kitabı► bit.ly/3b5xGaZ
Yahyalılı Hacı Hasan Efendi (K.s) Sohbetler 3 Kitabı► bit.ly/3h35dpS
Yahyalılı Hacı Hasan Efendi (K.s) Sohbetler 4 Kitabı► bit.ly/3nOdyz0
Ayrıcalıklardan yararlanmak için bu kanala katılın:
ua-cam.com/channels/MysliOXQS5YosE6yb5KVgg.htmljoin
Tek Tıkla Kanala Abone Ol► ua-cam.com/users/AbdullahCANCAN
Velilerde Keramet (Sohbetler 1 Kitabı) - Yahyalılı Hacı Hasan Efendi (K.s.)
Velîlerde Keramet
Kıymetli kardeşlerim!
Velilerin dereceleri, ızhar ettikleri kerametle ölçülmez.
Büyüğün büyüklüğü, kerametle bilinmez. Onun, Sünnete uyması, takvası ve haliyle bilinir.
Bu hale sahip olan insanın, yani bir Mürşid-i Kamil'in huzuruna giren büyük küçük herkes, ona ihtiram etmek mecburiyetinde kalır. Oturanlar mübarek meclisinden ayrılmayı istemez. Ve sohbetiyle, insanın kalbinde Allah sevgisi filizlenmeye başlar.
Allah dostlarının nazarında kerametin hiçbir kıymet ve değeri yoktur. Ve asıl keramet, Şeritatı Ahmediyye'yi yaşamak ve Sünnet-i Seniyye'ye riayet etmektir.
Ancak, Evliyaullah'tan, gayri-ihtiyarî olarak birçok kerametler zuhur etmiştir. Bunlar, Mevla'mızın bir lütfudur. Herbirisinden alınacak hikmetler, ibretler vardır. Onların iç aleminin büyüklüğünü, ruhaniyetinin tasarrufunu anlatmak babında bir kaç tanesini zikredelim.
Taha'l-Harîrî (k.s.) Hazretlerinin dervişlerinden birinin tarlasından sabanı (tarla sürme aleti) çalınmış. Durumu, Efendi Hazretleri'ne arz edince:
-Biz kerameti çevremizden insanlara ve mahlukata dağıttık. Ahırdaki merkebimize bin, yularını serbest bırak, o senin aletinin çalındığı yere götürür, buyurmuşlar.
Derviş merkebe binmiş. Kendi haline bırakmış. Merkep bir köyden geçmiş, ikinci köyden geçmiş, üçüncü köyün sokaklarını dolaşarak bir evin kapısında durmuş. Derviş kapıyı çalınca, ev sahibi çıkıp, buyurun, demiş. O da: ''Bizim tarla sabanını getirmişiiz de onu alacağım.'' demiş. Adam da yüzü kızararak sessiz sedasız teslim etmiş.
Taha'l Harîri Hazretlerinin müezzini, bulutlu bir havada öğle ezanını okuyunca, henüz vakit girmemişti diye, dedikodu edenler olmuş. Müezzin efendi:
-Bağdat'ta ezan okunda da ondan sonra ben okudum, demiş. Bağdat'la bulundukları yerin arası on iki günlük yolmuş. Efendi Hazretleri de eliyle ikiye ayırarak havaya işaret edince, bulutlar açılmış ve gerçekten vaktin girdiği görülmüş.
Kayserili bir eczacı, hanımın tedavi ettirmek üzere İstanbul'a götürmüş. Önce Esad-ı Erbili (K.s.) Hazretlerini ziyaret edip duasını almışlar. Kadın hastanede ameliyat olmuş. Kocası bir süre sonra işi gereği dönmek zorunda kalmış. Hanım bacımız, kocası gidince çok daralmış, ruhu sıkılmış, yalnız ve garip kalmış. Sonra, Üstadım! Efendim' diye, ağlamaya başlamış. Derken kapı açılıp içeriye örtülü bir hanım girmiş. Selam verip geçmiş olsun demiş. Arkasında bir daha, bir daha. Bu üç hanım bizi Esad Efendimiz (k.s.) gönderdi, diyerek, sabaha kadar onunla sohbet etmişler, ferahlatmışlar onu. Taburcu olunca durumu kocasına haber vermiş. Birlikte Erenköy'e, Ziyapaşa Köşkü'nde bulunan Esad Efendi (K.s.) Hazretlerini ziyarete gitmişler.
- Efendim Allah razı olsun! Kızınızla alakayı kesmemişsiniz. Gece çok bunaldığında üç hanım göndermişsiniz. Onların sohbetiyle bütün sıkıntılarını unutmuş. Çok memnun oldum efendim, demiş. Esad Efendimiz Hazretleri de: ''Allah Allah! Lâ havle velâ kuvvete illâ billâh! Kanaatiniz olsun, benim hiç haberim yok. Rabbım namıma yaptırıyor.'' diye cevap vermiş.
Bizzat kendisinden dinlemiştim. Adana'nın Ceyhan ilçesi, Gırmıt beldesinde Mehmet Ali isminden bir ihvan kardeşimiz vardı. Diyor ki, ''Bir gün Adana'ya Sami Efendimiz (k.s.) Hazretlerini ziyaret ettim. Sonra istasyona geldim, trene bindim. Tren kalabalık değildi. Şöyle oturdum. Biraz sonra açık saçık bir kadın geldi, yanıma oturdu. Dizleri benim dizlerime temas etti. Çeksem çekebilirdim. Nefsim çektirmedi. Onun dizinin sıcaklığından nefsim zevk alıyordu. Kadın da farkında değildi. Adana'dan Ceyhan'a kadar böyle gittim.
Ertesi gün ziyaret giden kardeşimiz bana geldi. Seni Üstadımız istiyor, dedi. ''Ben, dün görüştüm.'' dedim, bilmem aynı gün öğleden sonra bana tembih etti, dedi. Derhal trendeki vaziyeti hatırladım. İçime bir ateş düştü. Ertesi sabah otobüse binmedim. Gırmıt'tan Ceyhan'a üç dört saatlik yolu, elimde tesbih, ağlayarak, istiğfar okuyarak, yaya yürüdüm. Ceyhan'dan trene binip Adana'ya vardım. Korka korka, büyük bir mahcubiyet içinde Üstadımızın kapı ziline bastım. İkinci kattan Efendimiz'in mübarek sesi geldi:
-Mehmet Ali siz misiniz? Gırmıt'tan Ceyhan'a kadar ki istiğfarınız sizi kurtardı. Bir daha öyle yapmayın olur mu evladım!
Cenab-ı Hakk bizi nefsimize bırakmasın. Büyüklerimizin himmetinden ayırmasın.
Hamdolsun Âlemlerin Rabbi olan Allah'a...
►Bu tür videoların devamı ve kanalımıza destek olmak için Tek Tıkla Abone Ol: ua-cam.com/users/AbdullahCANCAN
22 - Wunder der Freunde Gottes (Buch der Gespräche 1) - Hacı Hasan Dinç
Meine kostbaren Brüder!
Der Rang eines Heiligen wird nicht an den Wundern gemessen, die er vollbringt.
Die Größe des Großen lässt sich nicht durch Wunder erkennen. Er ist bekannt für seine Einhaltung der Sunnah, seine Frömmigkeit und seine Manieren.
Jeder, ob groß oder klein, der die Gegenwart einer Person betritt, die diesen Zustand hat, das heißt eines vollkommenen Murshid, ist verpflichtet, ihm Respekt zu erweisen. Wer sitzt, möchte seine heilige Versammlung nicht verlassen. Und mit seinem Gespräch beginnt die Liebe Gottes im Herzen eines Menschen zu keimen.
Wunder haben in den Augen der Freunde Allahs keinen Wert oder Wert. Und das wahre Wunder besteht darin, die Scharia-i Ahmadiyya zu leben und die Sunnah einzuhalten.
Viele Wunder geschahen jedoch unbeabsichtigt von Evliyullah. Dies ist ein Segen unseres Herrn. Aus jedem von ihnen lassen sich Weisheiten und Lehren ziehen. Erwähnen wir einige von ihnen, um die Größe ihrer inneren Welt und die Kontrolle über ihre Spiritualität zu erklären.
Der Pflug (Pfluggerät) eines Derwischs Seiner Heiligkeit Taha'l-Harîrî (ks.) wurde von seinem Feld gestohlen. Als er Seiner Exzellenz dem Meister die Situation vorstellte:
-Wir haben das Wunder an die Menschen und Kreaturen um uns herum weitergegeben. Sie sagten: Steigen Sie auf unseren Esel in der Scheune, lassen Sie seine Zügel los, er wird Sie an den Ort bringen, an dem Ihr Werkzeug gestohlen wurde.
Der Derwisch ritt auf dem Esel. Er hat es in Ruhe gelassen. Merkep durchquerte ein Dorf, durchquerte das zweite Dorf, schlenderte durch die Straßen des dritten Dorfes und blieb vor der Tür eines Hauses stehen. Als Dervish an die Tür klopfte, kam der Besitzer heraus und sagte: „Kommen Sie herein.“ Er sagte: „Wir haben unseren Ackerpflug mitgebracht und ich werde ihn nehmen.“ Der Mann überreichte es ruhig und errötet im Gesicht.
Als Taha'l Hariris Muezzin an einem bewölkten Tag den Mittags-Adhan rezitierte, schwatzten einige Leute, dass es noch nicht so weit sei. Muezzin Effendi:
Er sagte: „Danach habe ich den Gebetsruf in Bagdad rezitiert.“ Es war eine zwölftägige Reise von Bagdad bis zu ihrem Aufenthaltsort. Als Seine Exzellenz Effendi es mit der Hand in zwei Teile teilte und zum Himmel zeigte, öffneten sich die Wolken und man sah, dass die Zeit wirklich gekommen war.
Ein Apotheker aus Kayseri brachte die Dame zur Behandlung nach Istanbul. Zuerst besuchten sie Seine Heiligkeit Esad-ı Erbili (K.s.) und nahmen seine Gebete entgegen. Die Frau wurde im Krankenhaus operiert. Ihr Mann musste berufsbedingt nach einiger Zeit zurückkehren. Als ihr Mann ging, wurde unsere Schwester sehr deprimiert, ihre Seele langweilte sich, sie fühlte sich einsam und fremd. Dann, Meister! „Sir“, begann er zu weinen. Dann öffnete sich die Tür und eine verschleierte Dame trat ein. Er begrüßte mich und sagte: Gute Besserung. Dann immer wieder. Diese drei Damen sagten: „Unser Prophet Assad (s.) hat uns gesandt“, und sie unterhielten sich bis zum Morgen mit ihm und beruhigten ihn. Als sie entlassen wurde, informierte sie ihren Mann über die Situation. Gemeinsam fuhren sie nach Erenköy, um Esad Efendi (K.s.) im Ziyapaşa-Herrenhaus zu besuchen.
- Herr, möge Gott Sie segnen! Sie haben den Kontakt zu Ihrer Tochter nicht abgebrochen. Als die Nacht sehr drückend wurde, schickten Sie drei Damen. Bei ihrem Gespräch vergaß er alle seine Sorgen. „Ich bin sehr zufrieden, Sir“, sagte er. Unser Prophet Assad sagte: „Allah! Gott segne die Macht! Glauben Sie mir, ich weiß nichts darüber. „Mein Herr hat es in meinem Namen tun lassen“, antwortete er.
Ich habe es persönlich von ihm gehört. Wir hatten einen Bruder namens Mehmet Ali in der Stadt Gırmıt im Bezirk Ceyhan in Adana. Er sagt: „Eines Tages besuchte ich unseren Propheten Sami (ks.) in Adana. Dann kam ich zum Bahnhof und stieg in den Zug. Der Zug war nicht überfüllt. Ich saß so. Nach einer Weile kam eine rassige Frau und setzte sich neben mich. Seine Knie berührten meine. Ich hätte es ziehen können. Mir ging es nicht schlecht. Meine Seele genoss die Wärme seines Knies. Auch die Frau war sich dessen nicht bewusst. Ich bin so von Adana nach Ceyhan gefahren.
Am nächsten Tag kam unser Besuchsbruder zu mir. „Unser Meister will dich“, sagte er. Ich sagte: „Ich habe ihn gestern getroffen.“ Er sagte: „Ich weiß nicht, er hat mich am selben Tag am Nachmittag gewarnt.“ Ich erinnerte mich sofort an die Situation im Zug. Ein Feuer entbrannte in mir. Am nächsten Morgen stieg ich nicht in den Bus. Ich ging die drei- oder vierstündige Reise von Gırmıt nach Ceyhan zu Fuß, mit einem Rosenkranz in der Hand, weinend und Vergebung rezitierend. Ich nahm den Zug von Ceyhan und kam in Adana an. Ängstlich und in großer Verlegenheit klingelte ich an der Tür unseres Meisters. Die gesegnete Stimme unseres Propheten kam aus dem zweiten Stock:
-Sind Sie Mehmet Ali? Ihre Vergebung von Gırmıt an Ceyhan hat Sie gerettet. Mach das nicht noch einmal, okay, mein Sohn!
Möge Gott, der Allmächtige, uns nicht uns selbst überlassen. Lassen wir uns nicht von der Fürsorge unserer Älteren trennen.
Gepriesen sei Allah, der Herr der Welten...
►Den Kanal abonnieren; ua-cam.com/users/AbdullahCANCAN
22- معجزات أولياء الله (كتاب الأحاديث ج1) - الحاج حسن دينتش
إخوتي الكرام!
درجات القديسين لا تقاس بالمعجزات التي يظهرونها.
لا يمكن معرفة عظمة العظماء من خلال المعجزات. وهو معروف باتباع السنة والتقوى وأخلاقه.
وكل من يدخل في حضرة من له هذه الحالة، أي المرشد الكامل، كبيرا كان أو صغيرا، ملزم باحترامه. أولئك الذين يجلسون لا يريدون أن يتركوا مجلسهم المقدس. ومن خلال حديثه تبدأ محبة الله تنبت في قلب الإنسان.
فالمعجزات ليس لها قيمة ولا قيمة عند أولياء الله. والمعجزة الحقيقية هي عيش الشريعة الأحمدية وامتثال السنة.
ومع ذلك، حدثت العديد من المعجزات عن غير قصد من أوليا الله. هذه نعمة من ربنا. هناك حكمة ودروس يمكن تعلمها من كل واحد منهم. ولنذكر القليل منهم لتوضيح عظمة عالمهم الداخلي وسيطرة روحانياتهم.
سُرق محراث أحد دراويش قداسة طه الحريري (ع) من حقله. وعندما عرض الوضع على معالي السيد:
- قمنا بتوزيع المعجزة على الناس والمخلوقات من حولنا. فقالوا: اركب حمارنا في الحظيرة، وأطلق عنانه، سيوصلك إلى المكان الذي سُرقت فيه أداتك.
وركب الدرويش الحمار. لقد تركها بمفردها. مر مركب بقرية واحدة، ومر بالقرية الثانية، وتجول في شوارع القرية الثالثة، وتوقف عند باب أحد المنازل. وعندما طرق الدرويش الباب، خرج صاحب المنزل وقال: ادخل. قال: جئنا بمحراثنا وأنا آخذه. سلمها الرجل بهدوء وعلى وجهه احمرار.
عندما أذن مؤذن طه الحريري أذان الظهر في يوم غائم، ظن البعض أن الوقت لم يحن بعد. المؤذن أفندي:
قال: فأذنت بعد ذلك ببغداد. وكانت الرحلة من بغداد إلى حيث كانوا اثني عشر يومًا. وعندما قسمها سعادة أفندي بيده إلى قسمين وأشار إلى الهواء، انفتحت السحب ورأى أن الوقت قد حان بالفعل.
أخذ صيدلي من قيصري السيدة إلى اسطنبول لتلقي العلاج. أولاً، قاموا بزيارة قداسة أسعد أربيلي (ق.س) واستقبلوا صلواته. خضعت المرأة لعملية جراحية في المستشفى. اضطر زوجها للعودة بعد فترة بسبب العمل. عندما غادر زوجها، أصبحت أختنا مكتئبة للغاية، وكانت روحها تشعر بالملل، وكانت وحيدة وغريبة. ثم يا معلم! "سيدي،" بدأ بالبكاء. ثم فتح الباب ودخلت سيدة محجبة. استقبلني وقال بالشفاء العاجل. ثم مرارا وتكرارا. فقالت هؤلاء الثلاث: أرسلنا نبينا الأسد (صلى الله عليه وآله)، وتحدثن معه حتى الصباح وطمأننه. وعندما خرجت من المستشفى، أبلغت زوجها بالوضع. ذهبوا معًا إلى إرينكوي لزيارة إسعد أفندي (كانساس) في قصر زياباشا.
- سيدي بارك الله فيك! أنت لم تقطع الاتصال مع ابنتك. عندما أصبح الليل قاسيًا جدًا، أرسلت ثلاث سيدات. بمحادثتهم نسي كل مشاكله. وقال: "أنا سعيد للغاية يا سيدي". وقال نبينا الأسد: "اللهم! بارك الله في القوة! صدقوني، لا أعرف شيئا عن ذلك. فأجاب: "إن ربي قد فعل ذلك باسمي".
وسمعت ذلك منه شخصياً. كان لدينا أخ اسمه محمد علي في بلدة جيرميت في منطقة جيهان في أضنة. يقول: زرت ذات يوم نبينا سامي (صلى الله عليه وآله) في أضنة. ثم جئت إلى المحطة وركبت القطار. ولم يكن القطار مزدحما. جلست هكذا. وبعد فترة جاءت امرأة مفعمة بالحيوية وجلست بجانبي. لمست ركبتيه ركبتي. كان بإمكاني سحبها. لم أشعر بالسوء. وكانت روحي تتمتع بدفء ركبته. ولم تكن المرأة على علم أيضًا. ذهبت من أضنة إلى جيهان بهذه الطريقة.
في اليوم التالي، جاء أخي الزائر إليّ. قال: "سيدنا يريدك". فقلت: "لقد التقيته بالأمس"، قال: "لا أعرف، لقد حذرني في نفس اليوم بعد الظهر". تذكرت على الفور الوضع في القطار. سقطت نار بداخلي. لم أصعد إلى الحافلة في صباح اليوم التالي. مشيت مسافة ثلاث أو أربع ساعات من جيرميت إلى جيهان سيرًا على الأقدام، وفي يدي مسبحة، وأنا أبكي وأتلو الاستغفار. أخذت القطار من جيهان ووصلت إلى أضنة. بخوف وفي حرج شديد، قمت بقرع جرس باب سيدنا. وجاء صوت نبينا المبارك من الطابق الثاني:
-هل أنت محمد علي؟ لقد أنقذك عفوك من جيرميت إلى جيهان. لا تفعل ذلك مرة أخرى، حسنًا يا بني!
نسأل الله تعالى أن لا يتركنا لحالنا. دعونا لا نفصل أنفسنا عن رعاية كبارنا.
والحمد لله رب العالمين...
► الاشتراك في القناة؛ ua-cam.com/users/AbdallahCANCAN
22- Чудеса на Божиите приятели (Книга с разговори 1) - Хаджи Хасан Динч
Мои скъпи братя!
Степените на светците не се измерват с чудесата, които те проявяват.
Величието на великите не може да бъде познато чрез чудеса. Той е известен със своето спазване на суната, благочестието и обноските си.
Всеки, голям или малък, който влезе в присъствието на човек, който има това състояние, тоест съвършен муршид, е длъжен да покаже уважение към него. Тези, които седят, не искат да напуснат своето свято събрание. И с неговия разговор любовта към Бога започва да покълва в сърцето на човека.
Чудесата нямат стойност или стойност в очите на приятелите на Аллах. И истинското чудо е да живееш според шериата и да спазваш сунната.
Въпреки това, много чудеса се случиха неволно от Евлияуллах. Това са благословение от нашия Господ. Има мъдрост и уроци, които да се научат от всеки от тях. Нека споменем няколко от тях, за да обясним величието на техния вътрешен свят и контрола върху тяхната духовност.
Плугът (инструментът за оран) на един от дервишите на Негово светейшество Таха'л-Харири (к.с.) беше откраднат от нивата му. Когато представи ситуацията на Негово Превъзходителство Учителя:
-Ние раздадохме чудото на хората и създанията около нас. Те казаха: Качете се на нашето магаре в обора, пуснете му юздите, то ще ви отведе до мястото, където са ви откраднали инструмента.
Дервишът яхнал магарето. Той го остави сам. Мина Меркеп през едното село, мина през второто село, залута се по улиците на третото село и спря на вратата на една къща. Когато Дервиш почукал на вратата, собственикът излязъл и казал: „Влез“. Той каза: „Ние си донесохме полския плуг и ще го взема“. Мъжът го подаде тихо, с руменина на лицето.
Когато мюезинът на Таха'л Харири прочете обедния езан в облачен ден, някои хора клюкарстваха, че още не е дошло времето. Мюезин Ефенди:
Той каза: "След това рецитирах призива за молитва в Багдад." Това бяха дванадесетдневно пътуване от Багдад до мястото, където бяха. Когато негово превъзходителство ефенди го раздели на две с ръка и посочи към небето, облаците се разтвориха и се видя, че наистина е дошло времето.
Аптекар от Кайсери закара дамата на лечение в Истанбул. Първо те посетиха Негово Светейшество Есад-Ъ Ербили (K.s.) и получиха молитвите му. Жената е оперирана в болницата. Съпругът й трябваше да се върне след известно време поради работа. Когато съпругът й си отиде, нашата сестра изпадна в много депресия, душата й беше отегчена, тя беше самотна и странна. Тогава, Учителю! - Господине - започна да плаче той. Тогава вратата се отвори и влезе забулена дама. Той ме поздрави и каза да се оправяш скоро. След това отново и отново. Тези три дами казаха: „Нашият пророк Асад (к.с.) ни изпрати” и те разговаряха с него до сутринта и го успокоиха. Когато я изписаха, тя информира съпруга си за ситуацията. Заедно те отидоха в Еренкьой, за да посетят Есад Ефенди (K.s.) в имението Зияпаша.
- Господине, Бог да ви благослови! Не сте прекъснали контактите с дъщеря си. Когато нощта стана много потискаща, ти изпрати три дами. С разговора им той забрави всичките си проблеми. - Много съм доволен, сър - каза той. Нашият пророк Асад каза: „Аллах! Бог да благослови силата! Повярвай ми, не знам нищо за това. „Моят Господ направи това в мое име“, отговори той.
Чух го лично от него. Имахме брат на име Мехмет Али в град Гърмит, област Джейхан в Адана. Той казва: „Един ден посетих нашия пророк Сами (к.с.) в Адана. След това дойдох на гарата и се качих на влака. Влакът не беше претъпкан. Седях така. След малко дойде една пикантна жена и седна до мен. Коленете му докоснаха моите. Можех да го дръпна. Не се чувствах зле. Душата ми се наслаждаваше на топлината на коляното му. Жената също не беше наясно. Отидох от Адана до Джейхан така.
На следващия ден нашият гостуващ брат дойде при мен. „Нашият Господар те иска“, каза той. Казах: „Срещнах го вчера.“ Той каза: „Не знам, предупреди ме същия ден следобед“. Веднага си спомних ситуацията във влака. Вътре в мен падна огън. Не се качих на автобуса на следващата сутрин. Изминах три-четиричасовото пътуване от Гърмит до Джейхан пеша, с броеница в ръка, плачейки и рецитирайки прошка. Взех влака от Джейхан и пристигнах в Адана. Със страх и голямо смущение аз звъннах на вратата на нашия Учител. Благословеният глас на нашия пророк дойде от втория етаж:
- Ти ли си Мехмет Али? Твоята прошка от Gırmıt към Ceyhan те спаси. Не прави това отново, добре, синко!
Нека Всемогъщият Бог не ни оставя на произвола на съдбата. Нека не се отделяме от грижите на по-възрастните.
Слава на Аллах, Господаря на световете...
►Абонирайте се за канала; ua-cam.com/users/AbdullahCANCAN
22- 上帝朋友的奇蹟（對話書 1）-Hacı Hasan Dinç
我親愛的兄弟們！
聖人的等級不是以他們所行的神蹟來衡量的。
偉人的偉大是無法透過奇蹟來認識的。 他以遵守聖行、虔誠和舉止而聞名。
每個人，無論大小，來到擁有這種狀態的人，也就是完美的穆希德人面前，都有義務向他表示尊重。 那些坐著的人不想離開他們的神聖集會。 隨著他的談話，神的愛開始在一個人的心中發芽。
在真主之友的眼中，奇蹟沒有任何價值或價值。 真正的奇蹟是實踐伊斯蘭教法並遵守聖行。
然而，Evliyaullah卻無意中創造了許多奇蹟。 這些都是來自我們主的祝福。 他們每個人都有智慧和教訓。 我們舉幾個他們的例子來說明他們內心世界的偉大以及他們對靈性的掌控。
塔哈爾·哈里裡 (K.S.) 尊者的一位托缽僧的犁（犁地工具）從他的田地裡被偷了。 當他向大師閣下陳述情況時：
-我們將奇蹟傳播給我們周圍的人和生物。 他們說：騎上我們穀倉裡的驢子，鬆開它的韁繩，它會帶你到你的工具被偷的地方。
苦行僧騎著驢子。 他沒有管它。 默克普穿過一個村莊，穿過第二個村莊，在第三個村莊的街道上閒逛，在一戶人家門口停了下來。 當德維什敲門時，店主走了出來，說：“請進。” 他說：“我們帶來了犁，我會拿走它。” 男人不動聲色地遞了過去，臉色有些紅潤。
當塔哈爾·哈里裡的宣禮員在陰天朗誦中午的宣禮時，有些人議論說時間還沒到。 宣禮員阿芬迪：
他說：“此後我在巴格達背誦了祈禱的呼籲。” 從巴格達到他們所在的地方需要十二天的路程。 當阿芬迪閣下用手將其分成兩部分並指向天空時，雲朵開了，可見時機真的到了。
開塞利的一名藥劑師帶這位女士前往伊斯坦堡接受治療。 首先，他們拜訪了尊者艾薩克·埃爾比利 (K.s.) 並接受了他的祈禱。 該女子在醫院接受了手術。 她的丈夫因工作需要一段時間後才回來。 當她的丈夫離開後，我們的姐姐變得非常沮喪，她的靈魂感到無聊，她感到孤獨和陌生。 那麼，師父！ 「先生，」他開始哭泣。 然後門開了，一位蒙著面紗的女士走了進來。 他跟我打招呼，說快點好起來。 然後一次又一次。 這三位女士說：“我們的先知阿薩德（k.s）派我們來的”，她們與他聊天直到早上，並讓他放心。 出院後，她將情況告訴了丈夫。 他們一起前往埃倫科伊 (Erenköy) 的 Ziyapaşa 宅邸拜訪 Esad Efendi (K.s.)。
- 先生，願上帝保佑您！ 你並沒有和女兒斷絕聯繫。 當夜晚變得非常壓抑時，你派了三位女士。 透過他們的談話，他忘記了所有的煩惱。 「我非常高興，先生，」他說。 我們的先知阿薩德說：「安拉！ 上帝保佑力量！ 相信我，我對此一無所知。 「我的主以我的名義完成了這件事，」他回答。
我是從他個人口中聽到的。 我們有一個兄弟，名叫穆罕默德·阿里，住在阿達納傑伊漢區的吉爾米特鎮。 他說：「有一天，我在阿達納拜訪了我們的先知薩米 (k.s.)。 然後我來到車站，上了火車。 火車上並不擁擠。 我就這樣坐著。 過了一會兒，一個活潑的女人走過來坐在我旁邊。 他的膝蓋碰到了我的膝蓋。 我本來可以拉它的。 我並沒有感覺不好。 我的靈魂享受著他膝蓋的溫暖。 女子也不知情。 我就這樣從阿達納到傑伊漢。
第二天，來訪的弟兄來找我。 “我們的主人想要你，”他說。 我說：“我昨天見過他。”他說：“我不知道，他當天下午就警告我。” 我立刻想起了火車上的情況。 我內心燃起一團火。 第二天早上我沒有上公車。 我從吉爾米特步行到傑伊漢，步行了三、四個小時，手裡拿著念珠，一邊哭一邊念著寬恕。 我從傑伊漢坐火車到達阿達納。 我既害怕又尷尬，按了主人的門鈴。 我們先知受祝福的聲音從二樓傳來：
-你是穆罕默德·阿里嗎？ 吉爾米特對傑伊漢的寬恕拯救了你。 別再這樣了，好嗎，兒子！
願全能的上帝不要讓我們自行其是。 讓我們不要脫離長輩的關懷。
讚美真主，世界之主…
►訂閱頻道； ua-cam.com/users/AbdullahCANCAN
Rabbim himmetlerini nasip etsin.
Allah razı olsun hocam 🤲🤲
Allah rahmet etsin inşallah 🕋🕋🕋🕋🕋🕋🐪🐪🐪🐪🐪🐪🐪🐪🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
Allah razı olsun hemşerim hocamdan
Muhabbetle kalınız değerli kardeşim...
Allah razı olsun hocam
Velilerde Keramet (Sohbetler 1 Kitabı) - Yahyalılı Hacı Hasan Efendi (K.s.)
Velîlerde Keramet
Kıymetli kardeşlerim!
Velilerin dereceleri, ızhar ettikleri kerametle ölçülmez.
Büyüğün büyüklüğü, kerametle bilinmez. Onun, Sünnete uyması, takvası ve haliyle bilinir.
Bu hale sahip olan insanın, yani bir Mürşid-i Kamil'in huzuruna giren büyük küçük herkes, ona ihtiram etmek mecburiyetinde kalır. Oturanlar mübarek meclisinden ayrılmayı istemez. Ve sohbetiyle, insanın kalbinde Allah sevgisi filizlenmeye başlar.
Allah dostlarının nazarında kerametin hiçbir kıymet ve değeri yoktur. Ve asıl keramet, Şeritatı Ahmediyye'yi yaşamak ve Sünnet-i Seniyye'ye riayet etmektir.
Ancak, Evliyaullah'tan, gayri-ihtiyarî olarak birçok kerametler zuhur etmiştir. Bunlar, Mevla'mızın bir lütfudur. Herbirisinden alınacak hikmetler, ibretler vardır. Onların iç aleminin büyüklüğünü, ruhaniyetinin tasarrufunu anlatmak babında bir kaç tanesini zikredelim.
Taha'l-Harîrî (k.s.) Hazretlerinin dervişlerinden birinin tarlasından sabanı (tarla sürme aleti) çalınmış. Durumu, Efendi Hazretleri'ne arz edince:
-Biz kerameti çevremizden insanlara ve mahlukata dağıttık. Ahırdaki merkebimize bin, yularını serbest bırak, o senin aletinin çalındığı yere götürür, buyurmuşlar.
Derviş merkebe binmiş. Kendi haline bırakmış. Merkep bir köyden geçmiş, ikinci köyden geçmiş, üçüncü köyün sokaklarını dolaşarak bir evin kapısında durmuş. Derviş kapıyı çalınca, ev sahibi çıkıp, buyurun, demiş. O da: ''Bizim tarla sabanını getirmişiiz de onu alacağım.'' demiş. Adam da yüzü kızararak sessiz sedasız teslim etmiş.
Taha'l Harîri Hazretlerinin müezzini, bulutlu bir havada öğle ezanını okuyunca, henüz vakit girmemişti diye, dedikodu edenler olmuş. Müezzin efendi:
-Bağdat'ta ezan okunda da ondan sonra ben okudum, demiş. Bağdat'la bulundukları yerin arası on iki günlük yolmuş. Efendi Hazretleri de eliyle ikiye ayırarak havaya işaret edince, bulutlar açılmış ve gerçekten vaktin girdiği görülmüş.
Kayserili bir eczacı, hanımın tedavi ettirmek üzere İstanbul'a götürmüş. Önce Esad-ı Erbili (K.s.) Hazretlerini ziyaret edip duasını almışlar. Kadın hastanede ameliyat olmuş. Kocası bir süre sonra işi gereği dönmek zorunda kalmış. Hanım bacımız, kocası gidince çok daralmış, ruhu sıkılmış, yalnız ve garip kalmış. Sonra, Üstadım! Efendim' diye, ağlamaya başlamış. Derken kapı açılıp içeriye örtülü bir hanım girmiş. Selam verip geçmiş olsun demiş. Arkasında bir daha, bir daha. Bu üç hanım bizi Esad Efendimiz (k.s.) gönderdi, diyerek, sabaha kadar onunla sohbet etmişler, ferahlatmışlar onu. Taburcu olunca durumu kocasına haber vermiş. Birlikte Erenköy'e, Ziyapaşa Köşkü'nde bulunan Esad Efendi (K.s.) Hazretlerini ziyarete gitmişler.
- Efendim Allah razı olsun! Kızınızla alakayı kesmemişsiniz. Gece çok bunaldığında üç hanım göndermişsiniz. Onların sohbetiyle bütün sıkıntılarını unutmuş. Çok memnun oldum efendim, demiş. Esad Efendimiz Hazretleri de: ''Allah Allah! Lâ havle velâ kuvvete illâ billâh! Kanaatiniz olsun, benim hiç haberim yok. Rabbım namıma yaptırıyor.'' diye cevap vermiş.
Bizzat kendisinden dinlemiştim. Adana'nın Ceyhan ilçesi, Gırmıt beldesinde Mehmet Ali isminden bir ihvan kardeşimiz vardı. Diyor ki, ''Bir gün Adana'ya Sami Efendimiz (k.s.) Hazretlerini ziyaret ettim. Sonra istasyona geldim, trene bindim. Tren kalabalık değildi. Şöyle oturdum. Biraz sonra açık saçık bir kadın geldi, yanıma oturdu. Dizleri benim dizlerime temas etti. Çeksem çekebilirdim. Nefsim çektirmedi. Onun dizinin sıcaklığından nefsim zevk alıyordu. Kadın da farkında değildi. Adana'dan Ceyhan'a kadar böyle gittim.
Ertesi gün ziyaret giden kardeşimiz bana geldi. Seni Üstadımız istiyor, dedi. ''Ben, dün görüştüm.'' dedim, bilmem aynı gün öğleden sonra bana tembih etti, dedi. Derhal trendeki vaziyeti hatırladım. İçime bir ateş düştü. Ertesi sabah otobüse binmedim. Gırmıt'tan Ceyhan'a üç dört saatlik yolu, elimde tesbih, ağlayarak, istiğfar okuyarak, yaya yürüdüm. Ceyhan'dan trene binip Adana'ya vardım. Korka korka, büyük bir mahcubiyet içinde Üstadımızın kapı ziline bastım. İkinci kattan Efendimiz'in mübarek sesi geldi:
-Mehmet Ali siz misiniz? Gırmıt'tan Ceyhan'a kadar ki istiğfarınız sizi kurtardı. Bir daha öyle yapmayın olur mu evladım!
Cenab-ı Hakk bizi nefsimize bırakmasın. Büyüklerimizin himmetinden ayırmasın.
Hamdolsun Âlemlerin Rabbi olan Allah'a...
►Bu tür videoların devamı ve kanalımıza destek olmak için Tek Tıkla Abone Ol: ua-cam.com/users/AbdullahCANCAN