محمد رضا شجریان، آلبوم کامل سپیده
Вставка
- Опубліковано 22 січ 2018
- سپیده (چاووش ۶)
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سپیده که در گذشته با نام چاووش ۶ شناخته می‌شد، ششمین آلبوم موسیقی از مجموعه ۱۲ آلبوم چاووش اثر کانون فرهنگی و هنری چاووش است که در آذرماه سال ۱۳۵۸ در دانشگاه ملی (شهید بهشتی کنونی) در دستگاه ماهور اجرا شد. محتوی موسیقایی این آلبوم مرتبط با حوادث و شرایط اجتماعی ایران در زمان وقوع انقلاب ۱۳۵۷ است. این اثر دربرگیرندهٔ تصنیف معروف ایران ای سرای امید (تصنیف سپیده) می‌باشد که مربوط به آهنگی از محمدرضا لطفی بر روی شعری از هوشنگ ابتهاج (ه. الف. سایه) می‌باشد. در این اثر محمدرضا شجریان به عنوان خواننده و محمدرضا لطفی به عنوان آهنگ ساز و سرپرست گروه شیدا حضور دارند. هم‌چنین در این اثر یکی از قطعات ساخته شده توسط پرویز مشکاتیان به نام تصنیف ایرانی (با شعری از جواد آذر) نیز اجرا شده است. اشعار ساز و آوازها نیر از ه. الف. سایه می‌باشد
هنرمندان
آواز: محمدرضا شجریان
اجرای گروه شیدا به سرپرستی محمدرضا لطفی:
تار: محمدرضا لطفی
تار: زیدالله طلوعی
تارباس: مجید درخشانی
سنتور: پشنگ کامکار
نی: عبدالنقی افشارنیا
عود: اسماعیل صدقی‌آسا
رباب: بیژن کامکار
کمانچه: هادی منتظری
ضرب: ارژنگ کامکار
شعرهای این اثر از مجموعه شعرهای جواد آذر و ه. الف. سایه انتخاب شده بود.
ضبط صدا: کیوان ابتهاج
طراح گرافیک: فرامرز عرب‌نیا
مدیر اجرایی: ناصر ایزدی
اشعار مورد استفاده
ترانهٔ یکم: زمانه قرعهٔ نو می‌زند به نام شما
شعر «یادگار خون سرو» از هوشنگ ابتهاج، مشخصات عروضی: بر وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن؛ بحر: مجتث مثمن مخبون محذوف
(درآمد ماهور)
زمانه قرعهٔ نو می‌زند به نام شما
خوشا شما که جهان می‌رود به کام شما
(گشایش)
در این هوا چه نفس‌ها پر آتش است وخوش است
که بوی عود دل ماست در مشام شما
(راک)
تنور سینه سوزان ما به یاد آرید
که ز آتش دل ما پخته گشت خام شما
(داد)
تنور سینه سوزان ما به یاد آرید
که ز آتش دل ما پخته گشت خام شما
(داد)
فروغ گوهری از گنج خانه دل ماست
چراغ صبح که بر می‌دمد زِ بام شما
( داد)
در این هوا چه نفس‌ها پر آتش است وخوش است
که بوی عود دل ماست در مشام شما
(حصار)
زمان به دست شما می‌دهد زمام مراد
از آنکه هست به دست خرد زمام شما
(شکسته)
تنور سینه سوزان ما به یاد آرید
که ز آتش دل ما پخته گشت خام شما
( شکسته اشاره به دلکش)
فروغ گوهری از گنج خانه دل ماست
چراغ صبح که بر می‌دمد زِ بام شما
(فیلی)
ز صدق آینه کردار صبح خیزان بود
که نقش طلعت خورشید یافت شام شما
(عراق)
همای اوج سعادت که می‌گریخت ز خاک
شد از امان زمین دانه چین دام شما
(عراق)
ز صدق آینه کردار صبح خیزان بود
که نقش طلعت خورشید یافت شام شما
(عراق)
به زیر ران طلب زین کنید اسب مراد
که چون سمند زمین شد ستاره رام شما
(عراق فرود به درآمد)
به شعر سایه در آن بزمگاه آزادی
طرب کنید که پر نوش باد جام شما
ترانهٔ دوم: دلا دیدی که خورشید از شب سرد
شعر «یادگار خون سرو» از هوشنگ ابتهاج، مشخصات عروضی: بر وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیل؛ بحر: هزج مسدس محذوف
(نیریز)
دلا دیدی که خورشید از شب سرد
چو آتش سر ز خاکستر برآورد
(نیریز)
زمین و آسمان گلرنگ و گلگون
جهان دشت شقایق گشت از این خون
(نیریز)
نگر تا این شب خونین سحرکرد
چه خنجرها که از دل‌ها گذر کرد
(نیریز)
ز هر خون دلی سروی قد افراشت
ز هر سروی تذروی نغمه برداشت
(نیریز)
صدای خون در آواز تذرو است
دلا این یادگار خون سرو است
مثل همیشه بسیار عالی..درودها به خسرو خوبان
What dastgah is this?
Mahoor
@@shabnamnajafi8940 عالی 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
ماهور
ماهور