6 veya 7. izleyişim her seferin de yemek yedim. CS yemek yiyerek izleyenler diye kameraya baktığında ağzım dolu bir şekilde manidar bir baş selamı verip hafifçe gülümsüyorum
Konuştuğunuz konu ne kadar dalga konusu olsa da o arada arkadaşın yazdığı 'muhtar' anısının sonunda tüm ciddiyetinizle duyarlı bir şekilde cevap verdiğiniz için bir geekyapar izleyicisi olarak teşekkür etmek isterim. Çünkü bu tür durumlar okul dönemlerinde önünü alınamayacak derece çok ve hala bu tür iğrençlikler 'şaka' adı altında yapılıyor. Keşke milli eğitim bu durum ile ilgili öğrencileri bilinçlendirmek için dersler koysa müfredata da en azından gelecek nesiller cinsel eğilim ile şakanın ne olduğunu ayırt edebilse. Tekrardan teşekkürler Geekyapar! Ekibi iyi ki varsınız.
aynen kesinlikle haklısın :) Ama bizim liselerde pek öyle şeyler olmadı ya demekki Memleketlere göre değişiyor bide ergenlik hormonları falanda giriyo işin içine.Ama okul yönetimi çok b..tan mış yani bizde olsa disiplinlik olurdu onlar..
30 küsür bölümdür süren, Sen Ne Diyon'a kendi yorumumu çıkarma çalışmam sona ermiştir ve sonunda başarılı olmuşumdur. Emeği geçen bana ve yorumlarımın altına iyi kötü yorumlar yapanlara teşekkürlerimi bildiriyorum. Bundan sonra gelecekte ne yapacağımı kestiremesem de rahat öleceğimi biliyorum, bu yüzden içim rahat. İyi günler efenim.
İlerde ki yorumlarınız çok merak ediliyor.Lütfen aydınlatın bizi yorum yazmayı bırakmanız başarınız yüzünden mi yoksa özel hayatınızda ilişkileriniz biraz çalkantılı mı bunlar hep önemli sorular
Hulk Ekmek beyefendi/ hanımefendi yoruma ara vermemin sebebi küçük bir tatil yapmak istememdir.Yakında yorumlara geri döneceğimi düşünüyorum. (Acaba neden böyle resmî bir dil kullanıyoruz şu an:))
Mayış gelsin göbek şenlensin modunda öğretmenlik yapan, idealistlikten zerre nasibini almamış, pörsümüş öğretmenler yüzünden ilkokul dördüncü sınıfa kadar sarsıntılı bir dönemden geçtim. Üçüncü sınıfta halamın bana hediye ettiği ve aynı zamanda hayatımda ilk okuduğum ilk kitap olan Bay Tembel'i, sınıf öğretmeni denilen kadın "aaa benim kızım da böyle kitapları çok sever. Ben bunu bir haftalığına alim sonra geri veririm." dedikten sonra ben daha ağzımı açamadan kitabımı cukkalayan ve bir daha geri vermeyen öğretmen ve onun gibileri yüzünden başarılı bir eğitim hayatına başlayamamıştım. Öğretmenler beni dışlıyor, 23 nisan gibi bayramlarda yapılan toplu aktivitelere bile katmıyorlardı. Bu dışlanmışlıktan dolayı okula başlamadan önceki döneminde hayat dolu, neşe kaynağı olan çocuk kayboluyor, onun yerine pısırık, sessiz ve bir o kadar da öz güvensiz bir çocuk geliyordu. Kendimi suskunluğa hapsetmiş, kimseyle konuşmayan biri olmuş, tek arkadaşım olan evdeki atarimle sıkıntılarımı unutmaya çalışıyordum sadece. Çok oyun oynadığım ve hiç ders çalışmadığım için bendeki sorunun kaynağını aramak yerine umursamayn ailem ve beni eğitmeye değil affedersiniz "sikmeye" çalışan öğretmenler yüzünden tabiri caizse "çocuk bir Nietzsche" olmuştum adeta. İçine kapanıklığımın sonuçları ağır olmuştu elbette. Maruz kaldığım bullyler, öğretmenler tarafından tartaklanmam, hatta dayak yemem ve en kötüsü de ne yazık ki cahil olan ailemin çok oyun oynuyorum diye beni öğretmene şikayet etmesi ve akabinde öğretmenin beni bütün sınıfın karşısında tahtaya çıkartıp, "ben bir tembelim ve çok oyun oynuyorum." yazdırmasından sonra tabiri caizse bir ot olmuştum. Hiç olmadığı kadar çok sarsılmıştım. Sınıftakiler benimle sürekli alay ediyorlardı. Bu olaydan sonra hayattan soyutlamıştım kendimi. Hiçbir şeyden tat alamaz olmuştum. Çok sevdiğim Atarim'le bile oyun oynamak gelmiyordu içimden. Dördüncü sınıf başlamadan yeni eve taşındık ve ben de yeni okuluma başladım. Yeni sınıf öğretmenim çok anlayışlı, idealist ve bir o kadar da şefkatli bir kadındı. Beni karanlığın içinden çekip çıkarmıştı. Öğretmenimin çabalarının sonucu kendime olan güvenim geri gelmişti artık. Derslere katılıyor ve hatta her yazılıdan 90-100 alır olmuştum. Bendeki bu değişimi gören ailem çok şaşırmıştı. Öğretmenim beni zorla 23 Nisan aktivitelerine, tiyaro oyunlarına katar, hatta oynanan oyunlarda takım lideri olarak seçerdi. Sınıf başkanı bile olmuştum o yıl. Ve gel zaman git zaman, karne günü gelip çatmıştı. Bütün sınıflar bahçede sıraya dizildi önce. Sonra müdür kürsüye çıktı ve klasik konuşmasına başladı. Taktir alacağım için çok heyecanlıydım ama bir yandan da içimden bir ses "ya alamazsan" diyordu bana. Taktir almaya hak kazanan öğrenciler müdürün konuşma yaptığı kürsünün yanına bir bir diziliyorlardı. Ben bu çocukları gördükçe daha da karamsarlaşıyordum. Tam ümitlerimin tükendiği sırada öğretmenim bana seslendi. Taktir belgemi verdi. Yanaklarımdan öptü ve kürsüde konuşma yapan müdürün yanına gönderdi. Müdür, ben dahil taktir alan tüm öğrencileri bir bir tebrik etti ve ufak hediye paketleri verdi. Hediye paketi dediğime bakmayın şeffaf bir şeydi ve o kadar dandikti ki içinde kalem ve silgi olduğu anlaşılıyordu. O dandik hediyeye bile acayip mutlu olmuştum. Tören bittikten sonra bir elimde taktir belgem ve karnem, diğer elimde hediye paketiyle birlikte batan güneşe doğru, arkada çalan western filmlerinde olan zafer müziği eşliğinde (bknz: A fistful of dollars) adeta intikamını almış bir cowboy gibi anneme doğru yürüyordum. Attığım her adım öncekinden daha çok ses çıkarıyordu sanki artık. Annemle beraber evin yoluna doğru, filmlerde dünyanın yuvarlak olduğunu kanıtlayan sahnelerdeki gibi uzaklaştık adeta. Başarının tadını ilk kez o zaman tatmıştım işte. Buradan eğitimcilere sesleniyorum. Sakın ola bu mesleği para için yapmayın. Unutmayın ki o çocukların her biri bir neslin geleceği ve içlerinde kim bilir ne cevherler yatıyor. Onları kesmeyin, onları sulayın, budayın ve meyve vermelerini sağlayın. Son olarak bana tahtaya o yazıyı yazan öğretmene sesleniyorum. Şuan oyun editörü olarak incelemeler, makaleler yazıyorum. Evet doğru, belki çok oyun oynuyorum ama artık tembel değilim. Artık Bay Çalışkanım, Bay Tembel değil...
Ömercan abimiz 100.000 olunca çikolatayla ellerini yıkıyacağını açıkça beyan etmişti (ASLA UNUTMAYACAĞIZ) elimizde belgeler var şuan 117.000 aboneye ulaştınız TEBRİKLER ama artık el yıkama videosu gelsin,gelsin ki 1.000.000 için daha çok hırs yapalım adam toplayalım o videolar gelecek albayım
Benim çocuğuma muhtardır, uzun eşekte belini kırmaya çalışmaktır, karamboldür gibi gibi bir hareket yapılırsa (gelecekte) Okul idaresinden başlayarak çocuğumu zorbalayan öğrencinin velisine kadar herkesi hukuk karşısında yok edene kadar davalarım. Muhtar anısında triggerlandım çünkü lisede psikolojimi s*ken bir ton hoca, öğrenci ve idareci oldu. 3 senelik lise hayatımda okulda yaşamadığım olay kalmadı.
İlkokulda ''akdeniz!! karadeniz!! karneleri isteriz!!!'' diye bağıra çağıra aldığım 4 zayıflı karnemi ağlaya ağlaya eve götürürken, ortalama satte 40 km giden bir otomobil çarpmıştı. Yere düşüp tüm ilgilerin odağı olmuştum o curcuna günde. Ben de bu kazayı kullanabileceğimi düşünüp ''eve gidince karneden önce bu olayı anlatırsam belki evdekiler fazla kızmaz diye düşünmüştüm. ama eve gidince önce annem sonra işten dönen babamdan dayak yemiştim. Bu olay apandisit ameliyatı olmadan tam 7 yıl önce olmuştu.
Biliyorum bu program unutuldu ama yine de yazmak istedim. Ben üçüncü sınıftaydım. Okulumuzda sadece Alaturka tuvalet vardı ve taaret musluğu bile yoktu. Bende Alaturka'ya kakamı yapamadığım için kakamı altıma yapmıştım. Ama sadece kaka değil çiş de var. Kahverengi pantalonun önü ve arkası tamamen sipsiyahtı. İkinci tenefüsten üçüncü tenefüse kadar dayandım ama nafile ailemi arattım ve geldiler. Abim ATM'ye gidelim sonra eve gideriz dedi. Ben ise o sırada utanarak pantolonumu gösterip " Ben altıma sıçtım." demiştim. Ama öyle böyle değil bacaklarımı hareket ettirsem bacaklarımdan akacak kadar. Eve gidince çocuk olmama rağmen fırça yemiştim. Çok utanmıştım.
Ben ekmek arası hazırlarken mix yapıyorum, tam ekmeği kesmeden yarısına karper domates peynir diğer yarısına sarelle sürüyorum. Önce domatesli kısmı yiyip sonra tatlı yerine geçiyorum. Yine bir yemek arasında karnım kazındı ve bu miximi hazırlayıp dolapta içecek yerine geçebilecek tek gıda olan bir kase yoğurdumu alıp youtube da gezmeye başladım. Ters psikolojinin en çok işlediği yegane insanlardan biri olarak tabi ki videoya girdim. ilk başlarını izleyemedim çünkü miximi alıp bilgisayar başına oturduğumda yoğurduma toz şeker atmadığım aklıma geldi. mutfağa gittim ve mutfakta sadece küp şeker vardı. küp şekeri civardaki en sert şey olan çaydanlık ile ezmeye başladım sonra çaydanlık biraz hasar aldı annem anlamasın diye onu sakladım. geri gelip yoğurduma şeker dökerken muhabbetin en koyu yeriydi 2 dk maruz kaldım ve miximin sarelleli kısmını koparttım. depresyondaki bir ergeni bile saçma bi şekilde mutlu eden miximi sizin yüzünüzden yiyemiyorum. sizden nefret ediyorum özellikle şişko olandan
Az önce krepli bir kahvaltı eşliğinde izledim bu videoyu, hatta "Abi yemek yerken ne izlesem acaba" diye kendi kendime düşünürken bu videoyu izlemek aklıma geldi. Her lokmamdan daha da çok tat aldım. EYYYY GEEKYAPAR, AKLIMIZA HÜKMEDEMEZSİNİZ!
2:18 CIA 3:22 Ömercan tavsiye veriyor 4:03 Ne güzel şey 5:06 Abi 5:57 CT coşuyor 6:28 Geek bee ne varsa onda var 7:40 Oruç 8:43 Ömercan tepkiler verirken CS çok ciddi 12:29 Neredeyse herkes yemek yiyerek izliyor ve bence iyiyiz 13:11 Kapanan çocuk 13:45 İnfilak 13:58 Geri kalanlar 16:20 Ömercan dan itiraf 18:58 CS kaka muhabbetinin kakasını çıkarıyor 20:22 Yeni çocuk 26:18 CT Ömercan ın dediğine coşuyor 26:32 CS CT yi bozuyor ve CT intihar ediyor 26:54 CS nin okulundaki saçma ve sakatça şey 33:34 CS Ömercan ın ağlarkenki pozlarını yapıyor 34:53 CS nin ve Ömercan farklı taktikler uygulamış 35:37 Anneler 39:26 TRT sonu ve bu müzik çok güzel buna devam edin
6. sınıfta olsam gerek, sevdiğim oyunları kaldırabilecek bir bilgisayarım olmadığından konsol istiyorum babamdan. Babam tabii ki fırsatı değerlendirip hiç ders çalışmayan şişko bi çocuğa ders çalıştırtacak sihirli cümleyi kuruyor...TAKDİR GETİR ALIRIZ. Okullar ilk açıldığı zamanlar çılgınlar gibi ders çalışmaya başlıyorum sabah saat 5-6 da kalkmalı falan.Sonradan yavaş yavaş baymaya ve ders çalışmadan takdir alabileceğime inanmak istiyorum. Karne günü gelip çatıyor ve 83 ile teşekkür alarak (takdir için 85 gerekli) hüsrana uğruyorum. Ağlaya ağlaya eve gidiyorum ama nasıl ağlıyorum sokaktan geçen insanlar bakıyo, arkadaşlarım sakinleştirmeye çalışıyolar falan. Eve geliyorum salya sümük bir şekilde babamla karşılaşıyorum. Halime mi üzülüyor yoksa başından beri planı mı buydu bilmiyorum fakat gel xbox almaya gidiyoruz diyor. O an ki utluluğum tarif etmeme imkan yok. Takdir alamamama rağmen alıyoruz konsolu ve ben bütün bir yazımı oyun oynayarak geçiriyorum. Seni tombiş yanaklarından öpüyorum canım babacım
3 yıl geçti. geekyaparı ve sen ne diyonu bana tanıtan, internet arkadaşıma söylediğim yalana gerek kalmıyor artık; gerçekten de büyüdüm ve sınav seneme geldim :d. yeterince mat çözmemiş olsam da yemek arasında izlemelik açtık yine bölümü .d
Yıllar sonra başlığa rağmen yine "amaan nolcak yav" diyip yemek yiyerek izlemeye çalıştım ve yine yemek boğazıma dizildi. Tüm sınıfa sıçan çocuğa ve suda yüzen kaka anlatısı için CS'ye teşekkür ederim.
Tüm yıl uğraşmış,gece yarılarına kadar çalışıp didinmiştim.Ama nasıl çalışıyorum... Resmen zeka fışkırıyor! Annemin bağırmaları beyin nöronlarıma limon sıksa bile umursamadan matematik sınavına çalışmıştım.Tüm bu çalışmalarımı hayal ettiğimi ancak sabah kafam çalışma masasında uyandığımda anlıyabilmiştim.Bir de matematik kitabımın üstüne kardeşim meyve suyu dökmüş.Yeni uyandığım için meyve suyunu görmemle beynimin aktığını sanmıştım.Sonuç olarak sınavda 10'dan yukarı alamamış ve karne günü matematik yüzünden taktiri kaçırmıştım.(Şimdi lise de öğrencisine tekwando yaparken ayağını sakatlanmış bir psikopata denk geldik iyi mi! Banu hocam matematik sınav kağıdına kanayan parmağımı basarak 'beni geçirmezseniz intihar ederim' yazdığım için özür dilerim')
Her hafta gülme sebebim şu program oldu abi.Komedi filminde gülememe hastalığından muzdarip insanım size kahkahalarla gülüyorum. Not: Yemek yerken izledim pişman değilim.
Ne güzel bir programdı bu. Dönüp dönüp izliyorum baştan sona. Bari bi yorumlu yorum var diyorduk o da bitti. Frp bitti, ama diyo bitti. Tatlı tatlı geyik yapılan bi dedeler sofrası kaldı. O da yayinlanirsa haftada 40 dk. Yetmiyor.
Lise 1dik o zamanlar.Sınıf 12 kişi falan 3 kız var işte.9'uz ama 9 olduğumuzdan haberimiz yok ne de olsa 8 de bize kıyak geçiyolardı sınav yüzünden.Her neyse bütün sınıf okulun son günleri herkes demeye başladı '' kalcam galiba,ulan belge alamamayı geçtim kalmayım bari,babam sıçıcak ağzıma hiç bişey alamıyorum'' falan.Öğrendim ki sınıfta hiç kimse bişey almıyor bende almıyorum.(Yani bende öyle zannediyorum[uups spoiler]).Ama sınıfı gaza getiren benim.Konuşuyorum sınıfla bağırıyorum falan.Söylediklerimden en iyi hatırladığım şey bu hayatta unutmam,hiçte abartmıyorum cümleler aynı böyle sanki arkada hurt şarkısı niteliğinde söylüyorum ''Okulun son günü gelicek,biliyoruz ki saçma sapan bir yıl geçirdik.Sınavlar adaptasyon.Tembel bir öğrenci olmamız bizim hakkımız.Çalışmadığımızı herkes biliyor ama unutmayın,insan kendi başına aptaldır.Cesaret edip aptal olmamaya çalışanlar dener.Ama biz korktuk.Okulun son günü ananıza babınıza söylüycek tek bir şeyiniz var o da 'Biz korktuk' olsun,kardeşlerim.''Sınıf patlıycak nasıl bir gaz var içimizde.Okulu yakıcaz eğitimi çökertez o gazla.O gün tüm okulu ''Ama biz korktuk'' diyerek geçirdik.Okulun son günü geldi.Ama gurur duyuyoruz hiç birşey almıycaz diye.Derken tenefüste bizim edebiyatcı beni çekti yanına biyoloji hocası da vardı.Dediler ''Deniz bak normal de notlarını yükseltmiycektik ama 9lardan en sessiz sendin notlarında diğerlerine göre daha iyidi puanını 70 yaptık.'' teşekkür ederim diyip sınıfıma gittim.Giderken ''Yaşasın 3 ay sonra insanların beni öldürmek için bir şeyler deniycekleri günler olucak.'' diyordum kendime.Sınıfa girdim bende bir sessizlik var işte karneler dağıtalasıya kadar hiç konuşmuyorum.Karneler dağıtılmadan önce kızlardan biri sınıfa girdi ve ''Hocanın elinde bir tane teşekkür belgesi gördüm.Kimin o söylesin.Deniz sen bilirsin kimin o?'' dedi.Bende '' Bilmiyorum.Kiminsede yanlışıkla almıştır.'' dedim.Sınıf pek anlamasada karne dağıtılmak için hoca içeri girdi.Herkese verdi karnesini derken bi ben almadım karnemi.Sonra başladı hoca özlü sözlerle konuşmaya ''Sınıfınızdan biri çalışıp hakkıyla almış, kimin olduğunu tahmin edin bakalım.'' diyerek bana bakıp güldü.Sınıf da bir ölüm sessizliği oldu.Bende ''Anladılar bence hocam gülmeyi kesebilirsiniz.'' diyerek karnemi aldım.Hoca serbest bırakınca ''Özür dilerim,kardeşlerim'' diyerek sınıfa bağırarak sınıfı terk ettim.Yazın Ailevi sebeplerden dolayı okulla ilgili sorun olup başka bir okula nakil oldum.Çok mutluydum ama bir yandan ''Ben bir kalleşim'' diyordum.Sonra o arkadaşlarımı hiç görmedim.Büyül ihtimal beni öldürmek için planlar yapıyolardır.
Öncelikle selamlar, 90's çocukları olarak ''Atari Salonu'' kültürünü son yaşayan nesiliz. Oyun bağımlısı olacağım o yaşlardan belliymiş, daha okumayı yazmayı bilmiyorken aldığım-istediğim her parayı gidip jetona yatırırdım. Gönül isterdi ki sabahlara kadar oyun oynayayım ama akşam ezanı gerçeği bu hayalime kavuşmama hep engel oldu çocuk yaşta. Mahallemizde Recep diye bir sığır yavrusu yaşıyordu ve benim gibi fiziksel olarak zayıf olan yaşıtlarını zorbalıkla ezmeyi gerçekten kendi kişiliği haline getirmişti. Neyse işte okul hayatına daha yeni başlamışız, ilk senemiz bitmek üzere ve her çocukta olduğu gibi karne hediyesi benim iple çektiğim yegane rüyam haline gelmişti. Zamanı yaklaştıkça rüyalarıma girmeye başlamıştı o Street Fighter makinesi. Blanka olarak oynuyor ve her rakibi yeni öğrendiğim, gerçekliğinden bile şüphe ettiğim Super Combo çekerek dövüyordum. Öyle ki komboyu yaparken sesleri bile kendi kafamda kurmuştum. Wet Dream haline gelmişti bende oyun. Zaman geçti, karneler alındı ve evlere dağıldık komple minikler olarak. Kimisini annesi babası almaya gelmişti, kimisi de servisle gidiyordu. Ben babamı bekliyordum ve gelmeyince artık yürüyerek dönmeye başlamıştım. Yol üzerinde her zaman olduğu gibi atari salonuna bakarak iç çeke çeke gidiyordum. Birden bir korna sesi, bir sesleniş hali ve babamın işten erken çıkamadığı için geciktiğini o an anlamıştım. Bana bir 20 milyon uzattı ve çantamı karnemle birlikte alıp arabaya koydu. İstediğini yapabilirsin oğlum senin karne hediyen bu dedi. O zamanlar o para bir çocuk için çok büyük para. Birmilyoncuya gidip 20 tane beyblade veya 60 deste yugi-oh kartı alabilirdim. Ve ben tahmin edildiği üzere direk gözlerimi kamaştıran o atari salonuna koşarak gittim. Kasada duran abiye parayı uzattım ve jeton almak istediğimi söyledim. Bana karne hediyesi olarak 5 jeton vermişti fazladan, günüm gittikçe güzelleşiyordu ve ben seri adımlarla Street Fighter konsoluna ilerliyordum. Konsola geldim, jetonları attım tek tek. Tam 45 canım vardı, koskoca KIRKBEŞ! Oynamaya başladım, yavaş yavaş ilerliyorum. Super Combo'yu her denememde becerememiş ve normal şekilde oynamaya devam ediyordum üzülerek. Bazen gaza gelip tekrar deniyordum, gittikçe daha az hata yapmaya başlamıştım ve bir süre sonra gözüm kapalı bile yapabileceğimden emin olmaya başladım. Derken bir ses, o korktuğum ses... Recep öküzü gelmiş ve bana ''Git lan burdan, artık benim bu canların hepsi'' demişti. Zaten çocuğum, oyun manyağıyım ve o an SF oynuyorum. Hayatımın hatasını yaparak Recep'e tekme attım, kasıklarını tuttu ve ağlamaya başladı. Şimdi diyeceksiniz ki neden hayatının hatası olsun, ne güzel bir zorbaya haddini bildirmişsin. Tüm o esnada aklıma gelmeyen, planlara dahil edilmemiş kritik bir unsur vardı. Salonu işleten abi Recep'in abisiydi. O gün hayatımın dayağını yedim, salondan da attı beni doğal olarak. Sonradan babam gelip abiyi haşat etse de, tüm o canlar boşa gitmişti ve ben o rüyalarıma giren komboyu yapamamıştım. O yaz içinde salon kapandı zaten, gitmemi de yasaklamıştı zaten babam gidemedim hiç. O günden itibaren karneye, okula ve Street Fighter'a bir daha hiç ısınamadım. Şu an bir Lisans programında son sınıf öğrencisiyim, ama hala okulu ve yıl sonunu sevemedim.
Küçüklüğünden beri ağlamayı insanları kontrol etme aracı olarak kullandım, bu sayede birçok insanı başkasına dövdürmüşlüğüm vardır, bu yüzden okulumdaki bütün öğrenciler tarafından nefret edilen bir çocuktum. İlkokul 4.sınıfın yarıyıl sonu karne günüydü. Sınıfın bütün erkek takımıyla beraber minyatür kale maç yapma niyetindeydik. Fakat oynayacak yer bulamıyorduk. 5.sınıflar üst bahçeyi, diğer öğrenciler de alt bahçeyi ele geçirmişti. Benim de sinirime tak etti ve erkek olup 5.sınıflara kafa tutmaya karar vermiştim. "Burada biz oynuyoruz, gidin başka yere" diyen 5.sınıflara "Asıl siz başka yere lan" gibisinden bir çıkış yaptım, sonra takdir edersiniz ki kavga çıktı ama 5'e tek ben. Tabiki sayıca üstün oldukları için dayak yemiştim ama hikaye tam bu noktada güzelleşiyor zaten. Veli bekleme odasına gidip anneme ağlayarak "Anne bu çocuklar beni dövdü" diye şikayet ettim. Annem gelip çocukları azarlarken, durumu nasıl öğrendiğini hatırlamadığım sınıf öğretmenim beni gördü ve sinirden bana kafa tutan 5.sınıfı evire çevire dövdü. Evet bayağı eşek sudan gelinceye kadar. (Not: Sınıf öğretmenimiz Kars'lı bir kadındı. O kadar sert bir görünümü vardı ki bütün sınıf, karşısında yaprak gibi titrerdi.) Hoca öfke patlamasıyla çocuğa haddini bildirirken bende içimin yağları eriyerek ve dehşetle izlemiştim. Çocuk o kadar korkmuştu ki gözünden yaş gelmişti ve ondan sonra beni gördüğü her vakit selam vermeye başlamıştı. Bu da ağlayarak beynini yıkandığım lejyonlarımla ilkokulda diktatörlük yaptığım dönemlerimden kalma güzel bir anımdı...
6.sınıfa giderken bir matematik hocamız vardı ne kendisini ne de matematiği hiç sevmezdim o yıllar.Sınavları da aşırı zordu.Neyse bir sınav yapmıştı yıl içerisinde (okul 8 saat sürüyor) ikinci ders olan sınavı 6.ders okumuştu.Geldi Almanca dersinde işte notları okuyor Zeynep 50 dedi başımdan aşağı kaynar sular döküldü tabi(o zamana kadar gelen en düşük notumdu).Yalvar yakar aynı gün aynı sınava girdim kimseden cevapları almadan.8.saat öğrendim aynı sınavdan 20 almışım.Yıl sonu neyse ki 50 yi geçirmiş karneye.Karne günü elim ayağım titreyerek gitmiştim birde.
8.sınıftayız bi kız arkadaşım vardı. Aramız biraz limoniydi. Hemen hemen ayrılmış gibiydik. Son 2 hafta kadar okula gitmediğim için kızı da görememiştim ve bu onunla muhtemelen aynı okulda bulunduğum son gündü. Karneyi aldım arkadaşlarla birlikte çıktım, bekçi kulübesinin orda boş boş sohbet etmeye başladık. Benim gözüm tabii kapıda, kız çıkacak mı diye bakınıyorum. Her neyse kız çıktı, içim bi tuhaf oldu. Arkadaşlarıyla birlikte gelirken aramızda 20-30 metre kadar kala arkadaşlarıyla öpüştü ayrıldı. Yanıma geleceğini sanıyordum fakat beklemeye başladı. 1-2 dakika sonra yan sınıftan bi eleman geldi ve el ele tutuşup yanımdan çekip gittiler. Eve gelip kafayı yastığa vurdum ve akşama kadar bu gurur incinmesiyle uyur uyanık vaziyette kendime acıdım. (Ta ki yaz tatilinin ortalarına kadar. Tatil köyündeydim ve 1 haftalık internetsizliğin ardından kıytırık bir internet kafeye gidip vakit geçirmek istedim. Ondan mesaj gelmişti. Pişman olmuş ve yeniden çıkmak istediğini söylüyordu. İntikam gözümü o kadar bürümüştü ki ona karşı olan tüm duygularımı bir kenara ittim. 1 haftalık konuşmanın ardından yeniden çıkmaya başladık. Ben de Istanbul'a dönmüştüm. Lise tercihleri o sıralar mezun olduğumuz ilkokuldan yapılıyordu ve biz anlaştık birlikte gidip tercih verecektik. Uzun bir aradan sonra tekrar buluşacaktık. Ama gitmedim. Neden gelmediğimi sorduğunda da "Senin gibi bir kızla tekrar birlikte olabileceğime gerçekten ihtimal vermiş miydin?" tarzı asi bir cevap verdim ve iletişimimi tamamen kopardım. Mutluyum!)
5.sinifdi yağmurlu ve soğuk bi gündü, bende arkadaş grubunda tek takdir alandim hani böyle hem haylaz hemde ders yapabilen çocuklar varya işte ondan. yine aldik karnelerini pantolunun arka cebine koyup başladık gezmeye o günde benim çok kotu karnim agriyordu, kosusmacalar felan derken iyice kapiya dayandı arkadaş larda kapicinin yeri var oraya sicarsin dediler. bende dayanamayip basladim sicmaya tam yarisnda kapıcı geldi. arkadaşlarda korkudan kacti, adam küfür ederek beni dışarı atmıştı.boklu boklu eve gitmistim annem takdir aldigim için kizmamisti fazla ,siz siz olun derslerinize iyi calisin.
Annem teşekkürün taktirden daha iyi olduğunu bilmediğinden millete oğlum teşekkür aldı diye havasını atıyordu. Okuma yazma bile yok kadıncağızda ne yapsın? Ortaokulda İlk kez taktir aldığımda anneme sevinçle karnemi göstermeye eve koştum. Annem bir türlü inanmadı taktirin iyi bişi olduğuna. Sen kimi kandırıyorsun diye çıkıştı. sonra bu çocuk gittikçe kötüye gidiyo diye morali bozuldu. Hiper çalışkan kuzenim durumu anneme açıklayınca inandı ancak. Bu seferde sen yıllardır kötü karnemi getiriyodun diye hesap sordu. Hiç o açıdan düşünememiştim bunu sorana kadar.
İlkokula gittiğim dönemde karneleri aldık ve kuzenlerime oturmaya gittik ailecek. O zaman lisede okuyan kuzenimin yanına gidip "Bak benim notlarımın hepsi 5. Seninkiler niye düşük?" dedim. O da "Büyüyünce görücem ben seni, düşeceksin sen de bu duruma." dedi. DÜŞTÜM! Lise boyunca sadece BİR adet teşekkür aldım. Diğerleri hep düz geçmişti. Ne beddua etmişsin be kuzen! Bu arada yemek yerken izleyenlerin korkulu rüyası kakalı çişli muhabbetler değil, gülerken tıkanıp boğulma tehlikesi geçirmek oluyor. Güldürmeye devam. Böyle böyle nüfusu kontrol altına alacağız.
7 років тому+40
size 2. sınıf karne günümü anlatacağım. eğlenceli değil abi haberiniz ola. sınıf öğretmenimizin kayseri'ye tayini çıkmıştı ve gelecek sene beraber olamayacağımız gerçeği ile karşı karşıyaydık. sınıf annesi nurcan teyze o yüzden sınıftaki herkese oyuncak almıştı. erkeklere araba alırken kızlara şekerden yapılmış bir boncuk seti veriyordu. erkeklere arabalarını verdi kızlara boncuk setini dağıtırken (ki o seti çok istiyordum. karşı komşumuz nehir ablada gördüğümden beri annemin başının etini yiyordum.) sıra bana gelince beni atladı ve dağıtmaya devam etti. nurcan teyzenin kızı bunu görünce annesinin yanına gitti "anne inciye vermedin." dedi. kadın kızını kenara çekti ve elinde kalan son kutuyu öğretmenimizin oğlu olan ömer berkine vermişti. ne çok üzülmüştüm anlatamam. öğretmen o karışıklıkta fark etmemişti olanı. benim gözlerim dolmuştu ve sırf öğretmen gider ayak üzülmesin diye akan gözyaşlarımı hemen silmiştim. aklıma geldikçe hüzünlenirim.
Aga bee bizdede bilim kulübünde son gün bilim seti veriyorlardı ben anneme çıkışta o gun neler yaptığımızı anlatırken son seti bilim kulübünden olmayan bir cocuk almıştı bu kötüydü ama anneme bunu söylediğimde bunun benim hatam olduğunu kendi malıma sahip çıkmam gerektiğini söylemesi adeta benim için bir hayat dersi olmuştu
6 років тому+3
anneme geçen sene anlattım bu olayı ilk defa. kadın bana "sen de hakkını arasaydın ne diye öğretmene söylemedin?" dedi...
E okuldan velilerin telefonuna aylık 2 lira karşılığında öğrencinin notları ve devamsızlık bilgisinin gelmeye başladığı ilk zamanlardı. Ben de lisedeydim. Ortalamayla geçtim ama 5-6 tane zayıfım filan var ben daha sonra o notları ufak fotomontaj skillerimi kullanarak sadece matematik ve fizik derslerinin zayıf olduğu iyi olmasa da makul seviyede olan bir karneye çevirmiştim. Aileme bu karneyi gösterdiğimde hemen ''oğlum yalan söylemeye utanmıyor musun? Biz zaten senin bütün notlarını biliyoruz'' cevabını alınca o dönem çatı katında olan evimizin terasından kendimi aşağı atmak istemiştim. O utanç duygusunu hiç unutamıyorum
Bursanın Mustafakemalpaşa ilçesinde yaşıyorduk o zamanlar. 5. sınıf bitmiş karnelerimizi almıştık. saat 6 gibi okuldan çıkıp işçi servisinin kalktığı noktaya ilerledim. babam o zaman bir fabrikada yöneticiydi. bizde fabrikanın içinde yönetici ve aileleri için tahsis edilmiş lojmanlarda yaşıyorduk. fabrika şehrin 15 km dışındaydı ve tek ulaşım aracı 2 saatte bir merkezden hareket eden , işçilerin vardiyalarına gitmek için kullandıkları servislerdi. elimde karne heyecanlı heyecanlı gittim servisin kalkış noktasına servis yoktu. şehrin içinde rotasını 5 dakikada tamamlar ve şehirden ayrılır fabrikaya doğru anayola çıkardı servis. ben koşarak anayola çıkıp servisi yakalamaya çalıştım ama nafile. bir süre kaldırımda oturup ne yapacağımı düşündüm. o andan itibaren havanın kararmaya başladığını fark ettim. bir anda lojmandan abilerin bana anlattığı sokakta yaşayan çocuklarla ilgili hikayeler , organ mafyaları ve yeni yeni sarmakta olduğum cinli perili kurtadamlı hikayeler aklımda canlanmaya başladı. şehirde kalamayacağımı fark edip fabrikaya doğru anayolun kenarından yürümeye karar verdim. aşağı yukarı 30 dakika yürüdükten sonra arkadan bir araba yanaştı yanıma ben organ mafyası olduklarını zannederek koşmaya başladım yolun kenarında. *Bu arada saat 6da babam eve gelmiş annem pasta yapmış beni bekliyorlarmış. babam beni karşılamak için fabrikanın girişine gidip servisten inmediğimi görünce meraklanmış ve servisçileri sorgulamış ve hiç servise binmediğimi öğrenmiş. hemen annemi alıp arabayla beni şehir merkezine aramaya gelmişler. okul , hep takıldığım tostçu , servis duraklarına baktıktan sonra polise haber vermişler. polis şehirde beni ararken bizimkilere "siz eve gidin bulursak sizi ararız" dedikleri için bizimkiler geri dönerlerken yol kenarında yürümekte olan beni görmüşler.* ben koşmaya başlayınca arabada hızlandı tabi bir yandanda kornaya basıyordu sürücü. en sonunda bizimkiler olduklarını anlayıp durduğumda ise çok sağlam bir fırça yemiştim. annemin "salak mısın olum sen öğretmeninden arasana bizi" demesi üzerine yapılan bir beyin cimnastiğinden sonra yaşıtlarımdan 2-3 yıl önce ilk cep telefonuma sahip olmuştum.
Lise son sınıftaydım.Okulun son günü geldi karneler alınacak notlar belli zaten iyi değil.Beni üzen ise notlar değildi.Hoşlandığım kızı orda son kez görecek olmamdı ve kıza hiç açılamamıştım.Karneler alındı ve dağıldık.Kızla tokalaştık ve ayrıldık.Onu son görüşüm olmuştu.Mutlu son olmadı ne yazıkki ah ah Lise aşkları :) . (Sonradan bi kere bi arkadaşım sayesinde cesaretimi toplayıp Whatsapp dan yazmıştım ama kız kabul etmemişti .Yine kahrolmuştum ... :( )
Anaokulundaydım. O sıralar Şanlıurfa'da yaşıyorduk. Babamın işi dolayısıyla sürekli şehir değiştirdiğimiz için anaokulunun 1. Dönemi bitince Şanlıurfa'dan taşınacaktık. Neyse, anaokulunda bir kadın hocanın sınıfına düşmüştüm. Sınıfta biraz yaramaz bir çocuktum. Oyuncaklarla oynarken gürültü çıkarır, arkadaşlarımla konuşurken sesim biraz yüksek çıkardı. Ama öğretmenim bana hiç kizmazdı ve ben de bu davranışlarımı devam ettirirdim. Gel zaman git zaman, 1. dönem bitmişti ve sonunda karne alacaktık. Öğretmenim karneleri dağıtmadan ona taşınacağımızı ve 2. Dönem burada olmayacağımı söylemiştim. Hoca karneleri dağıttıktan sonra arkadaşlarla son kez oyun oynamaya başlamıştık. Birden öğretmenimiz bana doğru yaklaştı ve eğildi. Yüzlerimizin arasındaki mesafe 5 cm falandı. Bana kısık bir sesle "Çok şükür senden kurtuluyoruz. Gittiğin için çok mutluyum. İyi ki gidiyorsun sonunda kafa dinleyeceğiz" demiş ve gitmişti. Ben neye uğradığımı şaşırmıştım. Keyfim kaçmıştı ve daha fazla oyun oynayamamıştım. Bu olaydan aileme de bahsetmemiştim ve kendi içimde sindirmeye çalışmıştım. Ama sözler ağır gelmişti ve haliyle hazımsızlık yapmıştı...
Benim ailem normal ailelere göre çok daha eğlenceli ve farklıdır.Derslerimi salmaya başladığım ve iyice rahatladığım bir yıl dönem sonuna yaklaşmıştık.Yoklama alınmadığı için ben 2 hafta önceden yaz tatili havasına girmiş okula gitmiyordum.Karne günü geldi çattı herkes heyecanlı okul bitiyor filan ben zaten tatildeyim.Annemi bir şekilde ikna ettim ve karne almaya gitmedim.Ben evde keyif yaparken insanların acı çekerek okula gitmesi beni çok mutlu ediyordu.Okul bitiminden 2 hafta sonra akraba gezmeleri başladı.Bizim ailede bir kişi dışında herkes çok cömerttir,karne olmasa bile en az 500 lira civarı topladım.Bu parayla neler yaparım diye düşünerek evde mutlu mutlu oturuyordum o sırada kapı çaldı.En yakın arkadaşım elinde karnemle beraber bize gelmişti.Karneyi gördüğüm andan itibaren aklımda deli bir düşünce gelişmeye başlamıştı.Yaz boyunca karne aldığım herkesten ''bakın karnem pekiyi beklediğimden de güzel'' diyerek 300 lira daha cukkaladım;ama her hikayede olduğu gibi benim de planımı engellemeye çalışanlar olmuştu.Acayip zengin bir dedem vardı;ama zenginliği ile cimriliği tamamen ters orantılıydı.Bir temmuz gündüzü beni aradı ve ''ne zamandır görüşmüyoruz torun yanıma gel'' dedi. Parayı öyle çok sevmezdim ama yanımda bulunmasında zarar yoktu tabi.Hızlı hızlı evden çıktım ve dedemin yanına gittim. +al bakalım bu çok çalışmanın ödülü. dedi elindeki zarfı uzatarak.''kaçıncı sınıf oldun sen?'' diye devam etti sonra. ''12 olacağım dede'' dedim masum bir ses ile.''Öyleyse sana zam yapmanın vakti geldi'' diyerek cebinden koca bir tomar para çıkardı.En az 5 bin lira olduğundan emindim paralar bankadan alınmışçasına dümdüz ve parlaktı.onlarca renkleriyle gözümü alan 200 ve 100 lira arasından bir parayı tuttu ve çekmeye çalıştı.Paranın sürtme sesi geldi ve 2 saniye sonra elimde mükemmel bir şekilde parlayan 5 lira duruyordu.Süper mutlu maskemi takınarak görüşürüz diyip ofisten çıktım eve gittiğimde beni daha da güzel bir haber karşıladı.Zarfın içinde 25 lira duruyordu.
14:27 gülmekten artık karnıma ağrılar girdi. haykırıyorum ve konuşamıyorumm. gözlerimden yaşlar akıyooor. dayanamıyorum artık, yapmayın bu işkenceyi. ben hayatımda bu kadar gülmedim. karnım cidden acıyor. yetteeeeeeeeerrr
Helal etme konusu açılmışken, ben ortaokul çok farklı bir çocuktum. Yani bildiğiniz her şeyimle farklıydım. Kitap okurdum, film izlerdim, bişeyleri gömerdim ve salak salak her boka gülerdim. Ee tabii öyle bir çocuktan da normal bir düşünce yapısı beklemezsiniz. Bir gün din öğretmenimiz üzerinde hakkımız olup helal etmeyen kişinin günahlarının bize geçtiğini, sevaplarımızın ise ona geçtiği söyledi. O an hayatımın en mutlu anlarından biriydi. Aklımdan bin türlü fikir geçti. O günden sonra herr zaman okula 15 tl götürmeye başladım. Ama o 15 tlnin kuruşuna dokunmuyordum. Aç kalmak uğruna bile olsa kuruş harcamıyordum. Bizim okul ve ev arası birçok yol vardı ve içlerinden sadece biri güvenliydi. Güvenli yoldan hiç gitmemeye, her defasında o zorbaların dolaştığı ara sokaklardan gitmeye başladım. Her seferinde para isteyip tehdid ediyorlar, ben de her seferinde 15tlyi birden veriyordum. Sonra arkalarından "ahaha gerizekalılar hakkım size haram olsun" diyip günah verip sevap alıyordum. Mükemmel bir şeydi. 15 tlye adamın hayatını satın alıyordum resmen. O günlerde yemediğim bok olmadı. Her şeyi yaptım, her günahı işledim (7.sınıf çocuğu ne kadat işleyebilirse tabii). Bir an bu durumdan şüpheye düştüğümde ise "Daha zenci olanın sevapları var, onlar bitsin de bakarız" filan diyip aynı boku yemeye devam ediyordum. Sonra büyüdüm ve ne kadar salak, gerizekalı bir veled olduğumu fark ettim. (inşallah o sevapları alabilmişimdir). Konuyla alakalı olmasa da anlatayım dedim.
1. sınıfı bitirdiğim yıl da daha karne fotokopi olarak basılmıyordu, öğretmen kendi doldururdu. İstiklal Marşı okunmadan bahçede toplanmıştık. Diğer sınıftaki çocuklardan biri karnesini neredeyse herkese göstermişti. Sorun şu türkçe dersi haftada 12 saatti ve çocuk bunu puanı sanmıştı, garibim ne dediysek dinlemedi karnedeki 3leri 4leri herkese gururlana gururlana gösterdi. Birde 5 alanlarla hep dalga geçti. Şuan ne yapıyor bilmiyorum ama umarım okumayı öğrenmiştir.
Babam ve annemin meslekleri gereği Şanlıurfa'daydık o sıralar. Neyse 4.sınıftayım tek beyaz benim (kesinlikle ırkçılık değildir.) herkes garipsiyor o sıralar. Karnemi aldıktan sonra tayinimizin çıktığı yere gideceğiz yani saatler sonra başka bir şehirde olacağım. O gün çok güzeldi karnemi almaya anne ve babamla gittim. O sırada sınıfta beni seven biri vardı (en azından ben öyle sanıyordum.) karnemi alıp öğretmenimle fotoğraf çekindim, eve giderken biri karnemi aldı ve yedi. O bizim sınıftaki çocuktu beni seven ve karnemi yemişti.O gün çok ağlamıştım ve bildiğim tek küfür olan SALAK diyerek bağırmıştım. Çok mutsuzdum. Neden yaptığını daha sonra facebooktan söylemiş ancak ben bunu bir ay sonra gördüm çünkü yakın zamanda şifremi değiştirmiştim (şifremi kanepeyemeyiseverim iken pamukpirenses123 yapmıştım.). Sonra şifremi hatırlayarak facebooka girdim ve çocuğun mesajını okudum ve dünyanın en saçma şeyi yazıyordu :'' Karneni yedim çünkü gitmeni istemedim.'' . Sadece 4.sınıftaydık ve o sıralar herkes sümüğünü gizlice sıranın altına sürmeye çalışıyordu bu yüzden yazdıklarına anlam verememiştim. Sonra aşağıya indikçe birkaç mesaj daha gördüm, sınıftan diğer erkeklerdi ve şöyle diyorlardı: ''Karneni yiyeni döverik he siye karışan biter. I LoWe You'' ve parmağıyla kalbini göstererek fotoğrafını atmıştı. Ben de mesajı okuyup korkmuştum, karnemin yenmiş olması ve birilerinin beni sevmesi trajik geliyordu. Ayrıca ben o çocukla aynı sırada oturuyordum. Bir gün sıraya kusmuştum ve masa örtüsünü o yıkamıştı şimdi ise kyk borcumu hesaplayarak ağlıyorum. Zaman çok değişti çok.
Abi bu olali daha 2 sene oldu 10 a gidiyorum karne almadan 1 ay once tuvaletimi yaparken (buyuk) bi kan geldi elime . Doktara ittik ve doktor beni muayne ettikten sonra kil donmesi oldunu ameliyat olmam gerektini soledi . Tam kuyruk sokumundaydi.bizde ameliyat icin okulun bitmesini bekleme karari aldik.asa yukari 2 hafta sonra okulda sirada otururken dayanilmaz acilara katlaniyodum ari kesici bile acimi kesmiyodu neyse dayandim neyse . Larne gunu geldi catti altima bol beyaz bi sort giydim ustumede bi tshirt giyip okula gittim sirada oturuyoruz hocayi falan bekliyorum .asiri acimaya basladi lavaboya gidip ari kesici kremi surucektim . Tam ayaga kalktim arkadan gulmeyle karisik "hikmetin adeti gelmis " diye bi ses geldi arkami dondun tum sinif bana bakip hunharca guluyodu . Serefsiz cocuk sorunumuda biliyodu bide barark soledi. Bende kosarak lavaboya gittim okadar hizli gittim ki koridordakiler beni farketmedi bile ama sinifin sesi lavaboya kadar geliodu . Lavaboda aynaya bakinca gordum beyaz sortun yatisi kipkirmizi olmus .(kil donmesi deli baya buyumustu ozamana kadar) neyse beb alamaya basladim falan siniftan bi kiz gelip erkekler tuvaletinin kapisini caldi ve dediki "benim yan siniftaki arkadasimda yedek kiyafer var istersen isteyebilirim " dedi ben goz yaslarimi silerek tesekkur ettim. Iste bandaji cikarttim kremi surup temizlendikten sonra kizin getirdigi pantalonu giydim . Sinifa girdim gozlerim kipkirmisi olmustu alamaktan kizin yanina oturdu bitane cocuk sana orkid getirdi dimi diyip gulmeye basladi bende kalkip cocuga oturdugum sirayi firlattim cocun kasi yarildi ondan sonra kimse bise diyemedi ama benim icin cok uzucu i aniydi Not kizla 2 yildir beraberiz :-)
Üniversite 2.sınıf öğrencisiyim ayda 1 kere öğrenci evimize kıyma alıyoruz ve her ay birimiz güzel bir yemek yapıyor benim aklıma da hamburger yapmak geldi sıkıcı sulu yemeklerden daha eğlenceli olacaktı orası kesindi köfteleri hazırladım güzelce pişirdim hamburgerler hazırdı herkes odasına dağıldı ben ilk ısırığımı alıcaktım aklıma dizi izlemek geldi baktım yeni bölüm daha yayınlanmamış bende youtube a girdim abonelikler kısmında Sen Ne Diyon vardı acayip bir mutluluk sardı içimi hamburger zevkin doruklarına kadar çıkarıcaktı emindim ve Sen Ne Diyon o güzelim hamburgere kesinlikle 2x etkisi yaratıcaktı izlemeye başladıktan 15 dk sonra hamburgerimden son ısırığıda almıştım fakat videonun konusu çok ilginç yerlere gitmişti ne yazıkki hassas bir mideye sahip olmak sonunun kötü bitmesine sebep oldu yemek yerken izlemek konusunda pişman olsamda yinede mutluyum teşekkürler geek yapar
Ortaokuldaydım o zaman 6 ve ya 7'yim pek hatırlamıyorum önemi de yok hikayede neyse işte.Derslerim o zamanlar çok kötüydü oyunlar,diziler,filmler derken ne ders dinledim ne şey ettim.Her neyse okulun sonlarına doğru ailem soruyordu ne getircen ne getircen diye.Biliyorum salaklık tek derdin bu olsun falan diyceksinizde salaklık işte o zamana kadar hep takdir almıştım ve teşekkür almak benim için berbat ailem için daha berbat bir durumdu.İlk dönemde teşekkür belgesi alınca dedim dur,saçmalamayı bırak teşekkür getiremezsin tekrar.Aileme takdir getirceğim mi söyledim.Bi ara bende inanmıştım diyordum ulan takdir belgesini getircem gözünüze gözünüze sokcam,takdir aldım hala yaranamıyorum diye triplerdeyim.Planım ise takdir belgesi çıkartırmak.Salağım biliyorum.Neyse işte okulun son günü 11 de karneler verilcek ben 8 de kalktım falan okula 11 de gitcem evde durdum ailemler uyuyor.Bilgisiyardan takdir belgelerini başladım indirmeye.Adımı değiştiriyorum,tc kimlik müdür vs. görsen devlet işi sanki.Baya elimde var 4,5 tane attım flasha.Arkadaşımın kırtasiyesi var orası renkli fotokopi çıkartabiliyor ona vercem beraber halletcez.Okula gittim aldım falan oturuyorum okulun bahçesinde kırtasiyeci olan arkadaşım yanımda derken.Üst sınıflardan tanıdığım arkadaşlarım geldi onlarla oturuyoruz falan.Sonra bir kaç kişi hiç bişey alamamış babalarından korkuyolar.Dedim ben böyle böyle yapıyorum sizede bir ayar çekebilirim isterseniz.Ulan bi gaza geldiler hurraa falan çok yaşa.Gittik işte çıkartcaz benim fotokopiler çıkıyor bende üst sınıftakilere belge hazırlıyorum.Görsen bayat hacker filmleri gibi yani.Konuşmalarımda da değişti.Böyle entere sert basıp bu iş bitti senin neyin vardı falan.Sonra benimkileri aldım eve giderken baktım belgelere hangisini kullanayım diyeTeşekkür belgemi de cepe atmıştım buruşturup.Bir anda bakarken fark ettim ki şehirler farklı.Hay dedim iyi b*k yedik.Babamda özellikle inceler anlar iyice sıçarız.Cebimdeki buruşuk karneyi çıkardım düzelttim falan girdim eve dedim böyle böyle bir yanlışlık olmuş bir puan canım bir puanla kaçtı taktir diyorum.Ailem sağ olsun üzerime fazla gitmedi anladılar halimi bir şey olmaz notların o kadar kötü değil dediler.Ertesi gün bu üst sınıftakiler toplaşmış şehirde beni arıyolar.Buldular falan dedim noldu?Başladılar sövmeye vurmuyolar en azından samimiydim onlarla ama nasıl sövüyolar.Ulan belgesiz gitsem kızar eder bitek bu olurdu babam fark etti Burdur'u biri dedi yok Bilecik'i yok Rize falan dayak yemişler.Dedim çalışsaydınız itler.Yok yok sövüp gittiler demedim öyle bişey.
Lise 1 de 9 tane 0 vardı ve babama gösterdiğimde oturduğu yerden kafasını bile çevirmeden s***n sağolsun deyip PS2'de God of War bitirmeye çalışmıştık. Lanet oyunda puzzle tarzı bölümlerde zorlandığımızı anlayınca senin İngilizce hocanın da ... diye başlayarak niye İngilizcen yok ile devam ederken 180 derece dönüp beni kursa yollamıştı. 10-11-12nci sınıflarda İngilizce 5 gelmişti. İyi ki o zamanlar fizik,kimya,biyoloji,fen bilimi gerektiren bir oyun yoktu. Yoksa şu an doktordum.
İlkokulda nerdeyse her karne aldığım gün annem beni yemek yemeye götürürdü ödül olsun diye . Ben halbuki hep bi oyuncak dükkanını 7 kere tavaf etmek istemişimdir . Oyuncak dükkanlarında çok gözüm kalırdı o dönemler . Neyse , o günki karne gününde restoranta gitmemiştik . Değişiklik olsun diye bi tesise götürmüştü . Oyun parkı olan biyerdi . Annem ile güzel bi masa seçtikten sonra menü gelmesini beklerken birden oyun parkındaki bir grup çocukları gördüm. Çok eğleniyorlardı . Menüden bişeler seçtikten sonra '' anne parka gidebilir miyim '' dedim . Annem de izin vermişti . Parka indim ve çocuklarla kaynaşmaya çalışmıştım lakin onlar o kadar eğleniyorlardıki beni takmıyorlardı . Sonunda kendimi fark ettirdikten sonra '' ben de oynayabilir miyim'' demiştim onlarda '' oyunu kurallarına göre oynarsa olur '' demişti . Oyunun amacı 2 takım süper kahramanlar birbirlerini yakalamaya çalışıyordu . Fakat ters giden bişeler vardı Batman ile SpiderMan aynı takımdaydı . Bu nasıl oyun diye düşünürken bi anda oyunun içinde buldum kendimi . Ben Hulk olmuştum . Bi süre oyunu oynadıktan sonra karnıma bi ağrı girdi . Yandan hafif esen rüzgar karnımı bozmuştu . Altıma sıçmak üzereydim . Ben oyundan çıkamadan birden bire altıma sıçmaya başladım ama yavaşca. Olduğum yerde kala kaldım . Çocuklar bana neden durdun dediklerinde '' siz oynayın ya '' demiştim . Kaka daha tam olarak kokusu yayılmamıştı açık alandı . Lanet olsunki o gün short giymiş şu kapri tarzı olanlardan .Bok artık çıkmış ilerliyordu ben hareket edemiyordum. Ve olanlar olmuştu bok bacağıma kadar gelmişti . Orda oturan kadınların ''cık ,cık ,,, tüh tüh çocuğa bak '' sesleri arasında tuvalete gitmiştim . Garsonlar ters ters bakışları arasında kendimi tuvalete zor attım . 2 sene o mekana gidememiştim...
Sanırım 4. sınıftaydım. Sınıfın en çalışkan öğrencilerinden biriydim. Karnem hep 5 (pekiyi) gelirdi. Ta ki o korkunç karne gününe dek. Bizim zamanımızda iş eğitimi dersi diye bir ders vardı. Bu derste alçı karıştırılıp hazır kalıpların içine dökülüp oluşturulan Atatürk büstleri, kadın çorabı talaş ve çim tohumuyla yapılan çim adam ve de çıtalardan uçurtma falan yapılırdı. Alçı çalışmasında malzemenin içine konulan suyu biraz fazla kaçırdığım için büstüm düzgün kurumadı ve kalıpdan çıkardığımda burnu olmayan bir Atatürküm vardı. Uçurtma yapılacak olan hafta evimizin yakınında kırtasiye bulunmadığı ve annemde o hafta çok meşgul olduğu için malzemeleri almaya çıkamadı ve ben uçurtma yapamadım. Böylece ilk dönem bitti. karne günü geldi çattı. karneler dağatıldı ve ben hayatımın ilk 4 (iyi) notunu aldım. Ve hüngür hüngür ağlamaya başladım. Bu nasıl olurdu. bana sınıfın en çalışkan öğrencilerinden birine öğretmen bu notu nasıl verirdi. Ben aileme bu karneyi nasıl gösterecektim. Akraba çocuklarına ''bakın hepsi pekiyi'' diye hava atamayacak mıydım. Ya hepsini pekiyi getir karne harçlığı vericem diyenlerden para alamayacak mıydın şimdi. Oysaki ben o paralarla ne alacağıma bile karar vermiştim. Bakırköy yeraltı çarşısında çok güzel bi Barbie bebek beğenmiştim saçları ayaklarına kadar upuzun olanından. Çok kötü hissediyordum. Hayatımın en kötü anlarından birini yaşadığımı düşünüyordum. Eve gittim anneme karnemi gösterdim. Annem aferin kızım çok iyi dedi. ''Neresi çok iyi baksana iş eğitimi dersim sen bana uçurtma malzemesi almadığın için 4 geldi'' dedim. Tabi annem normal olarak beni umursamadı. Nasıl büyük bir tramva geçirdiğimi anlamadı. Ya da ne kadar salak olduğumu. Şimdi bu kadar boş işlere üzülecek kadar naif ve saf olmak nasıl bişeydi acaba diye düşünüyorum. İkiside okul çağında 1 kızım 1 oğlum var (Evet Geekyapar yaş ortalamasının hayli üstündeyim). Hayatımın korkunç günleri listesi de oldukça kalabalıklaştı. Ama yine de bu olay bilinçaltıma ne kadar işlediyse çocuklarımın ne zaman proje ödevi olsa ilk iş en iyi malzemeleri alıp en güzel projeler onların ki olsun diye bazen bütün ödevi kendim yapıyorum. diğer derslerine bu kadar uğraşmıyorum. Bilinçaltı çok acayip bişey. Not1: 2. dönem ne yapıp edip bütün karneyi 5lerle donattım ve o barbie bebeği aldım :D Not2: Kanalınızı ve sitenizi yılladır takip ediyorum ama bu ilk yorumum. İlk seferde okunacak mı bakalım?
Lise 3'te arkadaşın karnesi çok kötü gelmişti. Sınıfı geçse de 3 tane zayıfı vardı. Ailesinin çok kizacacagini biliyordu. Bu yüzden ona sahte bir karne hazırlamamız gerekiyordu. Arkadaşa gittik. Bilgisayardan yapmaya başladık. İnternette sahte yoktu hiç. Biz de geçen seneki karneye bakarak yeniden yaptık. Sütunları falan yapmak baya uğraştırdi. Müdür yardımcısı ile aramızda iyidi. Bir dalavere yapıp adamı odasından çıkardık. Kaşe bastık karneye. İmza attı arkadaş. Ailesine sahteyi gösterdi orjinalini saklamisti. Baya kusursuz kopyaydi. Arkasında İstiklal Marşı falan da vardı.
Eskiden ilkokulda falan karne aldıktan sonra bakkala gider ve uzun sarılan sakızlardan alırdım. Güzel günlermiş o günler sonradan o güzel karne günleri yerini ruhsuz karne günlerine bıraktı. Artık o sakızlarda yok piyasada anı sayılmaz pek ama söyliyesim geldi.
lisede öyle aşırı iddaalı bir öğrenci değildim ama takdirimi alırdım her sene. bazı derslere de özel bi ilgim vardı. coğrafya mesela; annem babam harita mühendisi olduğu için mi bilmiyorum ama -sanırım bu yüzden- hep iyi oldum o derste. karne günü de belli hesaplamalar yapılmıştı, gelicek notlar çok da sürpriz olmayacaktı. karneyi bi aldım elime COĞRAFYA 2!! imkansızdı, baya imkansızdı ve ben çıldırdım haliyle. direkt hocayı bulmaya gittim, durumu anlattım. kontrol etti falan. kadın 100lük notumu 10 diye girmiş. düzelltti ve yeni bi karne basıldı bana. tıpkı paranın somut bir şey olduğunu 1 kuruşun fiziksel olarak 1 kuruştan daha değerli olduğunu öğrendiğimizde anlamamız gibi ben de karnenin aslında sadece bir kağıt parçası olduğunu orda anladım. ondan sonraki karne günleri asla o eski tadı vermedi bana
1. Sınıf büyük benim için çok güzel geçmişti.Sürekli birbirimize çanta atıyordu ve her hafta bir kişi oyuncak getirirdi onunla fanzatik şeyler yapardık.Örnek olarak biri bir gün peluş hayvan getirmişti onu birbirimize atarak eğleniyorduk.Neyse günler geçti sonunda geldi karne günü tabi herkesin karnesi tamamen pek iyi anneler falan sınıfa doluşmuş "Aferin oğlum benden hangi oyuncağı istersin" diye konuşuyalardı.Ama benim annem gelmemişti işinden dolayı bende karnemi alıp sırama oturup bütün gelen anneleri saymaya 32 anne saymıştım(Evet hayırlıyorum) Tüm gün yüzüm üzgün bir şekilde gezdikten sonra eve gitme zamanı gelmişti.Servisime bindim hiç üzülmemiş gibi eve geldiğimde karnemi anneme fırlatıp ağlamaya başladım.Annem gelip "Neden ağlıyosun Buğra" diyince ben de "32 anne geldi ama sen gelmedin beni sevmiyor musun ?" Dedim.Annem de çok üzülmüş gidip bana Ben10 saati şeklinde saat almıştı sırf mutlu olayım diye. O günden sonrada hiçbir zaman karne günümü kaçırmadı her zaman geldi.Ben istemesem bile.
Ve herkes yemek yiyip izledi
emre yılmaz aynen sahsen ben öyle izledim ama miğdesizim galiba hiç rahatsız olmadım
Allahtan hızlı yiyorum da malum yerlere gelmeden yemeğimi bitirmiştim
Hem midem bulandı hem gülmekten yemeği yiyemedim
yemek yoki be abi yoksa bizde izleriz yemek yiyip (sadece üşeniyorum)
Yemek yerken izlesem gene iyi. 4 veya 5. Kez yemek yerken izliyorum.
6 veya 7. izleyişim her seferin de yemek yedim. CS yemek yiyerek izleyenler diye kameraya baktığında ağzım dolu bir şekilde manidar bir baş selamı verip hafifçe gülümsüyorum
Konuştuğunuz konu ne kadar dalga konusu olsa da o arada arkadaşın yazdığı 'muhtar' anısının sonunda tüm ciddiyetinizle duyarlı bir şekilde cevap verdiğiniz için bir geekyapar izleyicisi olarak teşekkür etmek isterim. Çünkü bu tür durumlar okul dönemlerinde önünü alınamayacak derece çok ve hala bu tür iğrençlikler 'şaka' adı altında yapılıyor. Keşke milli eğitim bu durum ile ilgili öğrencileri bilinçlendirmek için dersler koysa müfredata da en azından gelecek nesiller cinsel eğilim ile şakanın ne olduğunu ayırt edebilse. Tekrardan teşekkürler Geekyapar! Ekibi iyi ki varsınız.
aynen kesinlikle haklısın :) Ama bizim liselerde pek öyle şeyler olmadı ya demekki Memleketlere göre değişiyor bide ergenlik hormonları falanda giriyo işin içine.Ama okul yönetimi çok b..tan mış yani bizde olsa disiplinlik olurdu onlar..
bolunun hangi anadolu lisesi,biliyor musun?
Ben de Bolu'da okudum liseyi hadi bir seferlik neyse de her gün Bi kurban seçip çocuğu hallediyolardı ben de arada az gitmedim...
@@revalto3950 videoyu izlemedimde cocu hallediyolardı ne laa😶
30 küsür bölümdür süren, Sen Ne Diyon'a kendi yorumumu çıkarma çalışmam sona ermiştir ve sonunda başarılı olmuşumdur. Emeği geçen bana ve yorumlarımın altına iyi kötü yorumlar yapanlara teşekkürlerimi bildiriyorum. Bundan sonra gelecekte ne yapacağımı kestiremesem de rahat öleceğimi biliyorum, bu yüzden içim rahat.
İyi günler efenim.
İlerde ki yorumlarınız çok merak ediliyor.Lütfen aydınlatın bizi yorum yazmayı bırakmanız başarınız yüzünden mi yoksa özel hayatınızda ilişkileriniz biraz çalkantılı mı bunlar hep önemli sorular
Adam Jon Snow gibi nöbetini bitirdi.
kardeş sen iyi uğraşmışsın ben sen ne diyon'u 3 hafta önce keşfettim ilk denemede geçen hafta çıktım
Hulk Ekmek beyefendi/ hanımefendi yoruma ara vermemin sebebi küçük bir tatil yapmak istememdir.Yakında yorumlara geri döneceğimi düşünüyorum. (Acaba neden böyle resmî bir dil kullanıyoruz şu an:))
Kerem selek bu arada çok iyiymiş o da:)
Ömercan : altıma kaçırmıştır
Ct : abi ben klozete patlamıştım
(aradaki fark)
good old explosive diarrhea
Mayış gelsin göbek şenlensin modunda öğretmenlik yapan, idealistlikten zerre nasibini almamış, pörsümüş öğretmenler yüzünden ilkokul dördüncü sınıfa kadar sarsıntılı bir dönemden geçtim. Üçüncü sınıfta halamın bana hediye ettiği ve aynı zamanda hayatımda ilk okuduğum ilk kitap olan Bay Tembel'i, sınıf öğretmeni denilen kadın "aaa benim kızım da böyle kitapları çok sever. Ben bunu bir haftalığına alim sonra geri veririm." dedikten sonra ben daha ağzımı açamadan kitabımı cukkalayan ve bir daha geri vermeyen öğretmen ve onun gibileri yüzünden başarılı bir eğitim hayatına başlayamamıştım. Öğretmenler beni dışlıyor, 23 nisan gibi bayramlarda yapılan toplu aktivitelere bile katmıyorlardı. Bu dışlanmışlıktan dolayı okula başlamadan önceki döneminde hayat dolu, neşe kaynağı olan çocuk kayboluyor, onun yerine pısırık, sessiz ve bir o kadar da öz güvensiz bir çocuk geliyordu. Kendimi suskunluğa hapsetmiş, kimseyle konuşmayan biri olmuş, tek arkadaşım olan evdeki atarimle sıkıntılarımı unutmaya çalışıyordum sadece. Çok oyun oynadığım ve hiç ders çalışmadığım için bendeki sorunun kaynağını aramak yerine umursamayn ailem ve beni eğitmeye değil affedersiniz "sikmeye" çalışan öğretmenler yüzünden tabiri caizse "çocuk bir Nietzsche" olmuştum adeta. İçine kapanıklığımın sonuçları ağır olmuştu elbette. Maruz kaldığım bullyler, öğretmenler tarafından tartaklanmam, hatta dayak yemem ve en kötüsü de ne yazık ki cahil olan ailemin çok oyun oynuyorum diye beni öğretmene şikayet etmesi ve akabinde öğretmenin beni bütün sınıfın karşısında tahtaya çıkartıp, "ben bir tembelim ve çok oyun oynuyorum." yazdırmasından sonra tabiri caizse bir ot olmuştum. Hiç olmadığı kadar çok sarsılmıştım. Sınıftakiler benimle sürekli alay ediyorlardı. Bu olaydan sonra hayattan soyutlamıştım kendimi. Hiçbir şeyden tat alamaz olmuştum. Çok sevdiğim Atarim'le bile oyun oynamak gelmiyordu içimden.
Dördüncü sınıf başlamadan yeni eve taşındık ve ben de yeni okuluma başladım. Yeni sınıf öğretmenim çok anlayışlı, idealist ve bir o kadar da şefkatli bir kadındı. Beni karanlığın içinden çekip çıkarmıştı. Öğretmenimin çabalarının sonucu kendime olan güvenim geri gelmişti artık. Derslere katılıyor ve hatta her yazılıdan 90-100 alır olmuştum. Bendeki bu değişimi gören ailem çok şaşırmıştı. Öğretmenim beni zorla 23 Nisan aktivitelerine, tiyaro oyunlarına katar, hatta oynanan oyunlarda takım lideri olarak seçerdi. Sınıf başkanı bile olmuştum o yıl. Ve gel zaman git zaman, karne günü gelip çatmıştı. Bütün sınıflar bahçede sıraya dizildi önce. Sonra müdür kürsüye çıktı ve klasik konuşmasına başladı. Taktir alacağım için çok heyecanlıydım ama bir yandan da içimden bir ses "ya alamazsan" diyordu bana. Taktir almaya hak kazanan öğrenciler müdürün konuşma yaptığı kürsünün yanına bir bir diziliyorlardı. Ben bu çocukları gördükçe daha da karamsarlaşıyordum. Tam ümitlerimin tükendiği sırada öğretmenim bana seslendi. Taktir belgemi verdi. Yanaklarımdan öptü ve kürsüde konuşma yapan müdürün yanına gönderdi. Müdür, ben dahil taktir alan tüm öğrencileri bir bir tebrik etti ve ufak hediye paketleri verdi. Hediye paketi dediğime bakmayın şeffaf bir şeydi ve o kadar dandikti ki içinde kalem ve silgi olduğu anlaşılıyordu. O dandik hediyeye bile acayip mutlu olmuştum. Tören bittikten sonra bir elimde taktir belgem ve karnem, diğer elimde hediye paketiyle birlikte batan güneşe doğru, arkada çalan western filmlerinde olan zafer müziği eşliğinde (bknz: A fistful of dollars) adeta intikamını almış bir cowboy gibi anneme doğru yürüyordum. Attığım her adım öncekinden daha çok ses çıkarıyordu sanki artık. Annemle beraber evin yoluna doğru, filmlerde dünyanın yuvarlak olduğunu kanıtlayan sahnelerdeki gibi uzaklaştık adeta. Başarının tadını ilk kez o zaman tatmıştım işte. Buradan eğitimcilere sesleniyorum. Sakın ola bu mesleği para için yapmayın. Unutmayın ki o çocukların her biri bir neslin geleceği ve içlerinde kim bilir ne cevherler yatıyor. Onları kesmeyin, onları sulayın, budayın ve meyve vermelerini sağlayın. Son olarak bana tahtaya o yazıyı yazan öğretmene sesleniyorum. Şuan oyun editörü olarak incelemeler, makaleler yazıyorum. Evet doğru, belki çok oyun oynuyorum ama artık tembel değilim. Artık Bay Çalışkanım, Bay Tembel değil...
😢😢 benzer seyler yasadigim icin okurken cok duygulandim
Ömercan abimiz 100.000 olunca çikolatayla ellerini yıkıyacağını açıkça beyan etmişti (ASLA UNUTMAYACAĞIZ) elimizde belgeler var şuan 117.000 aboneye ulaştınız TEBRİKLER ama artık el yıkama videosu gelsin,gelsin ki 1.000.000 için daha çok hırs yapalım adam toplayalım o videolar gelecek albayım
+1 +1 +1 +1 +1
İcafte sordum ben yapmayacakmış öyle bir şey
Olmaz ki ama söz vermişti. Milyonlar izliyo burda fkdjflsa
Unutmadık!1!!!!1!1!!
3 yılda sadece 216k mı olduk
14:15 deliriyorum aşırı iyi rp şewöwiöth
Ben de size deliriyorum Zeynep Hanım
Şaka
Karnedeki takdirin ne önemi var, onun kalbinden sıfır almışken..
fena değil
Alırsın aşure yiyen yodadan daha iyi
Helal lan bence olur bu
helal
SkyLordi yak yak
Benim çocuğuma muhtardır, uzun eşekte belini kırmaya çalışmaktır, karamboldür gibi gibi bir hareket yapılırsa (gelecekte) Okul idaresinden başlayarak çocuğumu zorbalayan öğrencinin velisine kadar herkesi hukuk karşısında yok edene kadar davalarım. Muhtar anısında triggerlandım çünkü lisede psikolojimi s*ken bir ton hoca, öğrenci ve idareci oldu. 3 senelik lise hayatımda okulda yaşamadığım olay kalmadı.
Hakikaten ya, ben de her izleyişimde şu muhtar olayına deliriyorum. Çocuğumun başına böyle bir olay gelse yakarım orayı
İlkokulda ''akdeniz!! karadeniz!! karneleri isteriz!!!'' diye bağıra çağıra aldığım 4 zayıflı karnemi ağlaya ağlaya eve götürürken, ortalama satte 40 km giden bir otomobil çarpmıştı. Yere düşüp tüm ilgilerin odağı olmuştum o curcuna günde. Ben de bu kazayı kullanabileceğimi düşünüp ''eve gidince karneden önce bu olayı anlatırsam belki evdekiler fazla kızmaz diye düşünmüştüm. ama eve gidince önce annem sonra işten dönen babamdan dayak yemiştim. Bu olay apandisit ameliyatı olmadan tam 7 yıl önce olmuştu.
Tina Dungze ayagini mı burkmuştun bizim okulda biri vardi tam karde gunu araba çarpmıştı la
yuh artık ya :D öyle bi olayda ben olsam canına bişey olmamış derim ya :D ciddimisin :D
Garanti cikar bu
"infilaaak etmişsin sıfın ortasında!!" yarıldım yaa asd:D AS:
Biliyorum bu program unutuldu ama yine de yazmak istedim. Ben üçüncü sınıftaydım. Okulumuzda sadece Alaturka tuvalet vardı ve taaret musluğu bile yoktu. Bende Alaturka'ya kakamı yapamadığım için kakamı altıma yapmıştım. Ama sadece kaka değil çiş de var. Kahverengi pantalonun önü ve arkası tamamen sipsiyahtı. İkinci tenefüsten üçüncü tenefüse kadar dayandım ama nafile ailemi arattım ve geldiler. Abim ATM'ye gidelim sonra eve gideriz dedi. Ben ise o sırada utanarak pantolonumu gösterip " Ben altıma sıçtım." demiştim. Ama öyle böyle değil bacaklarımı hareket ettirsem bacaklarımdan akacak kadar. Eve gidince çocuk olmama rağmen fırça yemiştim. Çok utanmıştım.
Geçmiş olsun, fenaymış.
@@nifti_99 Teşekkürler.
unutulmadi
Can Türkdoğan sadece 45 dakika boyunca loop halde gülse yeterli dünyanın en güzel gülüşü bu
Sizi çok seviyorum ve teşekkür ediyorum 'muhtar' olayına gülüp geçmek yerine gereken mesajı verdiğiniz için.
Can sungurun 4.07 de kendince oynaması 😂
Ben ekmek arası hazırlarken mix yapıyorum, tam ekmeği kesmeden yarısına karper domates peynir diğer yarısına sarelle sürüyorum. Önce domatesli kısmı yiyip sonra tatlı yerine geçiyorum. Yine bir yemek arasında karnım kazındı ve bu miximi hazırlayıp dolapta içecek yerine geçebilecek tek gıda olan bir kase yoğurdumu alıp youtube da gezmeye başladım. Ters psikolojinin en çok işlediği yegane insanlardan biri olarak tabi ki videoya girdim. ilk başlarını izleyemedim çünkü miximi alıp bilgisayar başına oturduğumda yoğurduma toz şeker atmadığım aklıma geldi. mutfağa gittim ve mutfakta sadece küp şeker vardı. küp şekeri civardaki en sert şey olan çaydanlık ile ezmeye başladım sonra çaydanlık biraz hasar aldı annem anlamasın diye onu sakladım. geri gelip yoğurduma şeker dökerken muhabbetin en koyu yeriydi 2 dk maruz kaldım ve miximin sarelleli kısmını koparttım. depresyondaki bir ergeni bile saçma bi şekilde mutlu eden miximi sizin yüzünüzden yiyemiyorum. sizden nefret ediyorum özellikle şişko olandan
harika bir yorum
Az önce krepli bir kahvaltı eşliğinde izledim bu videoyu, hatta "Abi yemek yerken ne izlesem acaba" diye kendi kendime düşünürken bu videoyu izlemek aklıma geldi. Her lokmamdan daha da çok tat aldım. EYYYY GEEKYAPAR, AKLIMIZA HÜKMEDEMEZSİNİZ!
Manyak djdjdnndg
2:18 CIA
3:22 Ömercan tavsiye veriyor
4:03 Ne güzel şey
5:06 Abi
5:57 CT coşuyor
6:28 Geek bee ne varsa onda var
7:40 Oruç
8:43 Ömercan tepkiler verirken CS çok ciddi
12:29 Neredeyse herkes yemek yiyerek izliyor ve bence iyiyiz
13:11 Kapanan çocuk
13:45 İnfilak
13:58 Geri kalanlar
16:20 Ömercan dan itiraf
18:58 CS kaka muhabbetinin kakasını çıkarıyor
20:22 Yeni çocuk
26:18 CT Ömercan ın dediğine coşuyor
26:32 CS CT yi bozuyor ve CT intihar ediyor
26:54 CS nin okulundaki saçma ve sakatça şey
33:34 CS Ömercan ın ağlarkenki pozlarını yapıyor
34:53 CS nin ve Ömercan farklı taktikler uygulamış
35:37 Anneler
39:26 TRT sonu ve bu müzik çok güzel buna devam edin
yemek yerken tekrar izlemek
Cs ne tatlı tombiş bir herifsin ya
6. sınıfta olsam gerek, sevdiğim oyunları kaldırabilecek bir bilgisayarım olmadığından konsol istiyorum babamdan. Babam tabii ki fırsatı değerlendirip hiç ders çalışmayan şişko bi çocuğa ders çalıştırtacak sihirli cümleyi kuruyor...TAKDİR GETİR ALIRIZ.
Okullar ilk açıldığı zamanlar çılgınlar gibi ders çalışmaya başlıyorum sabah saat 5-6 da kalkmalı falan.Sonradan yavaş yavaş baymaya ve ders çalışmadan takdir alabileceğime inanmak istiyorum. Karne günü gelip çatıyor ve 83 ile teşekkür alarak (takdir için 85 gerekli) hüsrana uğruyorum. Ağlaya ağlaya eve gidiyorum ama nasıl ağlıyorum sokaktan geçen insanlar bakıyo, arkadaşlarım sakinleştirmeye çalışıyolar falan. Eve geliyorum salya sümük bir şekilde babamla karşılaşıyorum. Halime mi üzülüyor yoksa başından beri planı mı buydu bilmiyorum fakat gel xbox almaya gidiyoruz diyor. O an ki utluluğum tarif etmeme imkan yok. Takdir alamamama rağmen alıyoruz konsolu ve ben bütün bir yazımı oyun oynayarak geçiriyorum. Seni tombiş yanaklarından öpüyorum canım babacım
Çok güzel :")
:')
3 yıl geçti. geekyaparı ve sen ne diyonu bana tanıtan, internet arkadaşıma söylediğim yalana gerek kalmıyor artık; gerçekten de büyüdüm ve sınav seneme geldim :d. yeterince mat çözmemiş olsam da yemek arasında izlemelik açtık yine bölümü .d
Noodle+öğleden kalan adana kebap ile izliyorum ve mutluyum. Var mı lan arttıran.
Çikolatalı puding... Evet hayatı uçlarda yaşamayı severim.
baharatlı crax la izledim :D bazı yerlerde zorlandım ama izledim :D
Dünden kalmış yağı donmuş salçalı makarna
Sütlü kahve
AXL ROSE asla sjdjxk
İBİBİK İBİBİK
bu videoyu izlerken kakam geldi karnım ağrıyor bir sonraki bölüme tuvalette devam edeceğim
düzenleme bir sonraki video değil şuan gidiyorum teşekkürler
Yıllar sonra başlığa rağmen yine "amaan nolcak yav" diyip yemek yiyerek izlemeye çalıştım ve yine yemek boğazıma dizildi. Tüm sınıfa sıçan çocuğa ve suda yüzen kaka anlatısı için CS'ye teşekkür ederim.
Tüm yıl uğraşmış,gece yarılarına kadar çalışıp didinmiştim.Ama nasıl çalışıyorum... Resmen zeka fışkırıyor! Annemin bağırmaları beyin nöronlarıma limon sıksa bile umursamadan matematik sınavına çalışmıştım.Tüm bu çalışmalarımı hayal ettiğimi ancak sabah kafam çalışma masasında uyandığımda anlıyabilmiştim.Bir de matematik kitabımın üstüne kardeşim meyve suyu dökmüş.Yeni uyandığım için meyve suyunu görmemle beynimin aktığını sanmıştım.Sonuç olarak sınavda 10'dan yukarı alamamış ve karne günü matematik yüzünden taktiri kaçırmıştım.(Şimdi lise de öğrencisine tekwando yaparken ayağını sakatlanmış bir psikopata denk geldik iyi mi! Banu hocam matematik sınav kağıdına kanayan parmağımı basarak 'beni geçirmezseniz intihar ederim' yazdığım için özür dilerim')
İzlerken kakam geldi
bu hafta beni en mutlu eden şey videonun başındaki 23 saniyelik gülme sesiniz oldu. TEŞEKKÜRLER GEEKYAPAR
karne günü hayat okulunun son günüydü be abi son kez gördüm gün ışığımı...(Ah Ayça ah çok seviyorum seni)
ayça sen nediyonları izliyor çıksa çok mutlu olurum :)
Çaktım beğeniyi 😉
burdayım agalar
Her hafta gülme sebebim şu program oldu abi.Komedi filminde gülememe hastalığından muzdarip insanım size kahkahalarla gülüyorum.
Not: Yemek yerken izledim pişman değilim.
Ne güzel bir programdı bu. Dönüp dönüp izliyorum baştan sona. Bari bi yorumlu yorum var diyorduk o da bitti. Frp bitti, ama diyo bitti. Tatlı tatlı geyik yapılan bi dedeler sofrası kaldı. O da yayinlanirsa haftada 40 dk. Yetmiyor.
baya baya sarı fıstık ezmemi ekmeğime sürdüm yedim gram midem bulanmadı :) CT yle kapışırım :D
yıllarca 16 saatlik maraş yolunda babamın açtığı arabeskleri dinledim ama yorumlarda gördüklerimi ümit besende görmedim helal be iyi döşemişsiniz
whiskey ile izlemenizi tavsiye ederim
Şu canımın sıkıldığı akşama güneş gibi doğdunuz abi. Çok güzel bölümdü. Teşekkürler.
Karne aldığımda beni döven babam olmadı, kalbimi öldüren o kız oldu be abi.
4:22 abiniz geldi bebekler
36:28 CT'nin anaokulunda infilak etme anısı
Lise 1dik o zamanlar.Sınıf 12 kişi falan 3 kız var işte.9'uz ama 9 olduğumuzdan haberimiz yok ne de olsa 8 de bize kıyak geçiyolardı sınav yüzünden.Her neyse bütün sınıf okulun son günleri herkes demeye başladı '' kalcam galiba,ulan belge alamamayı geçtim kalmayım bari,babam sıçıcak ağzıma hiç bişey alamıyorum'' falan.Öğrendim ki sınıfta hiç kimse bişey almıyor bende almıyorum.(Yani bende öyle zannediyorum[uups spoiler]).Ama sınıfı gaza getiren benim.Konuşuyorum sınıfla bağırıyorum falan.Söylediklerimden en iyi hatırladığım şey bu hayatta unutmam,hiçte abartmıyorum cümleler aynı böyle sanki arkada hurt şarkısı niteliğinde söylüyorum ''Okulun son günü gelicek,biliyoruz ki saçma sapan bir yıl geçirdik.Sınavlar adaptasyon.Tembel bir öğrenci olmamız bizim hakkımız.Çalışmadığımızı herkes biliyor ama unutmayın,insan kendi başına aptaldır.Cesaret edip aptal olmamaya çalışanlar dener.Ama biz korktuk.Okulun son günü ananıza babınıza söylüycek tek bir şeyiniz var o da 'Biz korktuk' olsun,kardeşlerim.''Sınıf patlıycak nasıl bir gaz var içimizde.Okulu yakıcaz eğitimi çökertez o gazla.O gün tüm okulu ''Ama biz korktuk'' diyerek geçirdik.Okulun son günü geldi.Ama gurur duyuyoruz hiç birşey almıycaz diye.Derken tenefüste bizim edebiyatcı beni çekti yanına biyoloji hocası da vardı.Dediler ''Deniz bak normal de notlarını yükseltmiycektik ama 9lardan en sessiz sendin notlarında diğerlerine göre daha iyidi puanını 70 yaptık.'' teşekkür ederim diyip sınıfıma gittim.Giderken ''Yaşasın 3 ay sonra insanların beni öldürmek için bir şeyler deniycekleri günler olucak.'' diyordum kendime.Sınıfa girdim bende bir sessizlik var işte karneler dağıtalasıya kadar hiç konuşmuyorum.Karneler dağıtılmadan önce kızlardan biri sınıfa girdi ve ''Hocanın elinde bir tane teşekkür belgesi gördüm.Kimin o söylesin.Deniz sen bilirsin kimin o?'' dedi.Bende '' Bilmiyorum.Kiminsede yanlışıkla almıştır.'' dedim.Sınıf pek anlamasada karne dağıtılmak için hoca içeri girdi.Herkese verdi karnesini derken bi ben almadım karnemi.Sonra başladı hoca özlü sözlerle konuşmaya ''Sınıfınızdan biri çalışıp hakkıyla almış, kimin olduğunu tahmin edin bakalım.'' diyerek bana bakıp güldü.Sınıf da bir ölüm sessizliği oldu.Bende ''Anladılar bence hocam gülmeyi kesebilirsiniz.'' diyerek karnemi aldım.Hoca serbest bırakınca ''Özür dilerim,kardeşlerim'' diyerek sınıfa bağırarak sınıfı terk ettim.Yazın Ailevi sebeplerden dolayı okulla ilgili sorun olup başka bir okula nakil oldum.Çok mutluydum ama bir yandan ''Ben bir kalleşim'' diyordum.Sonra o arkadaşlarımı hiç görmedim.Büyül ihtimal beni öldürmek için planlar yapıyolardır.
Öncelikle selamlar, 90's çocukları olarak ''Atari Salonu'' kültürünü son yaşayan nesiliz. Oyun bağımlısı olacağım o yaşlardan belliymiş, daha okumayı yazmayı bilmiyorken aldığım-istediğim her parayı gidip jetona yatırırdım. Gönül isterdi ki sabahlara kadar oyun oynayayım ama akşam ezanı gerçeği bu hayalime kavuşmama hep engel oldu çocuk yaşta. Mahallemizde Recep diye bir sığır yavrusu yaşıyordu ve benim gibi fiziksel olarak zayıf olan yaşıtlarını zorbalıkla ezmeyi gerçekten kendi kişiliği haline getirmişti.
Neyse işte okul hayatına daha yeni başlamışız, ilk senemiz bitmek üzere ve her çocukta olduğu gibi karne hediyesi benim iple çektiğim yegane rüyam haline gelmişti. Zamanı yaklaştıkça rüyalarıma girmeye başlamıştı o Street Fighter makinesi. Blanka olarak oynuyor ve her rakibi yeni öğrendiğim, gerçekliğinden bile şüphe ettiğim Super Combo çekerek dövüyordum. Öyle ki komboyu yaparken sesleri bile kendi kafamda kurmuştum. Wet Dream haline gelmişti bende oyun.
Zaman geçti, karneler alındı ve evlere dağıldık komple minikler olarak. Kimisini annesi babası almaya gelmişti, kimisi de servisle gidiyordu. Ben babamı bekliyordum ve gelmeyince artık yürüyerek dönmeye başlamıştım. Yol üzerinde her zaman olduğu gibi atari salonuna bakarak iç çeke çeke gidiyordum. Birden bir korna sesi, bir sesleniş hali ve babamın işten erken çıkamadığı için geciktiğini o an anlamıştım. Bana bir 20 milyon uzattı ve çantamı karnemle birlikte alıp arabaya koydu. İstediğini yapabilirsin oğlum senin karne hediyen bu dedi. O zamanlar o para bir çocuk için çok büyük para. Birmilyoncuya gidip 20 tane beyblade veya 60 deste yugi-oh kartı alabilirdim.
Ve ben tahmin edildiği üzere direk gözlerimi kamaştıran o atari salonuna koşarak gittim. Kasada duran abiye parayı uzattım ve jeton almak istediğimi söyledim. Bana karne hediyesi olarak 5 jeton vermişti fazladan, günüm gittikçe güzelleşiyordu ve ben seri adımlarla Street Fighter konsoluna ilerliyordum. Konsola geldim, jetonları attım tek tek. Tam 45 canım vardı, koskoca KIRKBEŞ!
Oynamaya başladım, yavaş yavaş ilerliyorum. Super Combo'yu her denememde becerememiş ve normal şekilde oynamaya devam ediyordum üzülerek. Bazen gaza gelip tekrar deniyordum, gittikçe daha az hata yapmaya başlamıştım ve bir süre sonra gözüm kapalı bile yapabileceğimden emin olmaya başladım. Derken bir ses, o korktuğum ses... Recep öküzü gelmiş ve bana ''Git lan burdan, artık benim bu canların hepsi'' demişti. Zaten çocuğum, oyun manyağıyım ve o an SF oynuyorum. Hayatımın hatasını yaparak Recep'e tekme attım, kasıklarını tuttu ve ağlamaya başladı. Şimdi diyeceksiniz ki neden hayatının hatası olsun, ne güzel bir zorbaya haddini bildirmişsin. Tüm o esnada aklıma gelmeyen, planlara dahil edilmemiş kritik bir unsur vardı. Salonu işleten abi Recep'in abisiydi. O gün hayatımın dayağını yedim, salondan da attı beni doğal olarak. Sonradan babam gelip abiyi haşat etse de, tüm o canlar boşa gitmişti ve ben o rüyalarıma giren komboyu yapamamıştım.
O yaz içinde salon kapandı zaten, gitmemi de yasaklamıştı zaten babam gidemedim hiç. O günden itibaren karneye, okula ve Street Fighter'a bir daha hiç ısınamadım. Şu an bir Lisans programında son sınıf öğrencisiyim, ama hala okulu ve yıl sonunu sevemedim.
Yemek yerken izliyorum seneler sonra gene düştüm
Küçüklüğünden beri ağlamayı insanları kontrol etme aracı olarak kullandım, bu sayede birçok insanı başkasına dövdürmüşlüğüm vardır, bu yüzden okulumdaki bütün öğrenciler tarafından nefret edilen bir çocuktum. İlkokul 4.sınıfın yarıyıl sonu karne günüydü. Sınıfın bütün erkek takımıyla beraber minyatür kale maç yapma niyetindeydik. Fakat oynayacak yer bulamıyorduk. 5.sınıflar üst bahçeyi, diğer öğrenciler de alt bahçeyi ele geçirmişti. Benim de sinirime tak etti ve erkek olup 5.sınıflara kafa tutmaya karar vermiştim. "Burada biz oynuyoruz, gidin başka yere" diyen 5.sınıflara "Asıl siz başka yere lan" gibisinden bir çıkış yaptım, sonra takdir edersiniz ki kavga çıktı ama 5'e tek ben. Tabiki sayıca üstün oldukları için dayak yemiştim ama hikaye tam bu noktada güzelleşiyor zaten. Veli bekleme odasına gidip anneme ağlayarak "Anne bu çocuklar beni dövdü" diye şikayet ettim. Annem gelip çocukları azarlarken, durumu nasıl öğrendiğini hatırlamadığım sınıf öğretmenim beni gördü ve sinirden bana kafa tutan 5.sınıfı evire çevire dövdü. Evet bayağı eşek sudan gelinceye kadar. (Not: Sınıf öğretmenimiz Kars'lı bir kadındı. O kadar sert bir görünümü vardı ki bütün sınıf, karşısında yaprak gibi titrerdi.) Hoca öfke patlamasıyla çocuğa haddini bildirirken bende içimin yağları eriyerek ve dehşetle izlemiştim. Çocuk o kadar korkmuştu ki gözünden yaş gelmişti ve ondan sonra beni gördüğü her vakit selam vermeye başlamıştı. Bu da ağlayarak beynini yıkandığım lejyonlarımla ilkokulda diktatörlük yaptığım dönemlerimden kalma güzel bir anımdı...
6.sınıfa giderken bir matematik hocamız vardı ne kendisini ne de matematiği hiç sevmezdim o yıllar.Sınavları da aşırı zordu.Neyse bir sınav yapmıştı yıl içerisinde (okul 8 saat sürüyor) ikinci ders olan sınavı 6.ders okumuştu.Geldi Almanca dersinde işte notları okuyor Zeynep 50 dedi başımdan aşağı kaynar sular döküldü tabi(o zamana kadar gelen en düşük notumdu).Yalvar yakar aynı gün aynı sınava girdim kimseden cevapları almadan.8.saat öğrendim aynı sınavdan 20 almışım.Yıl sonu neyse ki 50 yi geçirmiş karneye.Karne günü elim ayağım titreyerek gitmiştim birde.
"O" diye bir sey olmadigi icin hep takdir aldim be abi.
Kakali kısımda videoyu durdurup bir tabak asure alıp yedim
gülsüm tığıl oha yalnız değilmişim 😄
8.sınıftayız bi kız arkadaşım vardı. Aramız biraz limoniydi. Hemen hemen ayrılmış gibiydik. Son 2 hafta kadar okula gitmediğim için kızı da görememiştim ve bu onunla muhtemelen aynı okulda bulunduğum son gündü. Karneyi aldım arkadaşlarla birlikte çıktım, bekçi kulübesinin orda boş boş sohbet etmeye başladık. Benim gözüm tabii kapıda, kız çıkacak mı diye bakınıyorum. Her neyse kız çıktı, içim bi tuhaf oldu. Arkadaşlarıyla birlikte gelirken aramızda 20-30 metre kadar kala arkadaşlarıyla öpüştü ayrıldı. Yanıma geleceğini sanıyordum fakat beklemeye başladı. 1-2 dakika sonra yan sınıftan bi eleman geldi ve el ele tutuşup yanımdan çekip gittiler. Eve gelip kafayı yastığa vurdum ve akşama kadar bu gurur incinmesiyle uyur uyanık vaziyette kendime acıdım.
(Ta ki yaz tatilinin ortalarına kadar. Tatil köyündeydim ve 1 haftalık internetsizliğin ardından kıytırık bir internet kafeye gidip vakit geçirmek istedim. Ondan mesaj gelmişti. Pişman olmuş ve yeniden çıkmak istediğini söylüyordu. İntikam gözümü o kadar bürümüştü ki ona karşı olan tüm duygularımı bir kenara ittim. 1 haftalık konuşmanın ardından yeniden çıkmaya başladık. Ben de Istanbul'a dönmüştüm. Lise tercihleri o sıralar mezun olduğumuz ilkokuldan yapılıyordu ve biz anlaştık birlikte gidip tercih verecektik. Uzun bir aradan sonra tekrar buluşacaktık. Ama gitmedim. Neden gelmediğimi sorduğunda da "Senin gibi bir kızla tekrar birlikte olabileceğime gerçekten ihtimal vermiş miydin?" tarzı asi bir cevap verdim ve iletişimimi tamamen kopardım. Mutluyum!)
5.sinifdi yağmurlu ve soğuk bi gündü, bende arkadaş grubunda tek takdir alandim hani böyle hem haylaz hemde ders yapabilen çocuklar varya işte ondan. yine aldik karnelerini pantolunun arka cebine koyup başladık gezmeye o günde benim çok kotu karnim agriyordu, kosusmacalar felan derken iyice kapiya dayandı arkadaş larda kapicinin yeri var oraya sicarsin dediler. bende dayanamayip basladim sicmaya tam yarisnda kapıcı geldi. arkadaşlarda korkudan kacti, adam küfür ederek beni dışarı atmıştı.boklu boklu eve gitmistim annem takdir aldigim için kizmamisti fazla ,siz siz olun derslerinize iyi calisin.
Ya bu uzun zamandır izlediğim en iyi bölümdü, son 1 ayda attığım kahkahaların rarlanmış hali resmen asjfckahsdkfj
YARIN OKUL VAR İNSAFSIZLAR GECE ATILIR MI!!!
《Pandomim》 /GSZFL/ uzun bir süredir öyle atıyolar hatta erken attılar. Son zamanlarda 11 den sonra atıyolardı, new olmak zor galiba
Gece mi ?
Liaen çocuğun yaşıyla niye dalga geçiyonuz
çocuk belki okula saat 6 da gidiyor
uyanıyor yani
Hâlâ gülüyorum , eskimiyor be!!!
Annem teşekkürün taktirden daha iyi olduğunu bilmediğinden millete oğlum teşekkür aldı diye havasını atıyordu. Okuma yazma bile yok kadıncağızda ne yapsın? Ortaokulda İlk kez taktir aldığımda anneme sevinçle karnemi göstermeye eve koştum. Annem bir türlü inanmadı taktirin iyi bişi olduğuna. Sen kimi kandırıyorsun diye çıkıştı. sonra bu çocuk gittikçe kötüye gidiyo diye morali bozuldu. Hiper çalışkan kuzenim durumu anneme açıklayınca inandı ancak. Bu seferde sen yıllardır kötü karnemi getiriyodun diye hesap sordu. Hiç o açıdan düşünememiştim bunu sorana kadar.
Diyet için bu videoyu izliyorum. Ne zaman karnım acıksa bu videoyu izliyorum ve midem yok oluyor. Teşekkürler Geekyapar.
Sonunda bir yorumum alındı
İlkokula gittiğim dönemde karneleri aldık ve kuzenlerime oturmaya gittik ailecek. O zaman lisede okuyan kuzenimin yanına gidip "Bak benim notlarımın hepsi 5. Seninkiler niye düşük?" dedim. O da "Büyüyünce görücem ben seni, düşeceksin sen de bu duruma." dedi. DÜŞTÜM! Lise boyunca sadece BİR adet teşekkür aldım. Diğerleri hep düz geçmişti. Ne beddua etmişsin be kuzen!
Bu arada yemek yerken izleyenlerin korkulu rüyası kakalı çişli muhabbetler değil, gülerken tıkanıp boğulma tehlikesi geçirmek oluyor. Güldürmeye devam. Böyle böyle nüfusu kontrol altına alacağız.
size 2. sınıf karne günümü anlatacağım. eğlenceli değil abi haberiniz ola. sınıf öğretmenimizin kayseri'ye tayini çıkmıştı ve gelecek sene beraber olamayacağımız gerçeği ile karşı karşıyaydık. sınıf annesi nurcan teyze o yüzden sınıftaki herkese oyuncak almıştı. erkeklere araba alırken kızlara şekerden yapılmış bir boncuk seti veriyordu. erkeklere arabalarını verdi kızlara boncuk setini dağıtırken (ki o seti çok istiyordum. karşı komşumuz nehir ablada gördüğümden beri annemin başının etini yiyordum.) sıra bana gelince beni atladı ve dağıtmaya devam etti. nurcan teyzenin kızı bunu görünce annesinin yanına gitti "anne inciye vermedin." dedi. kadın kızını kenara çekti ve elinde kalan son kutuyu öğretmenimizin oğlu olan ömer berkine vermişti. ne çok üzülmüştüm anlatamam. öğretmen o karışıklıkta fark etmemişti olanı. benim gözlerim dolmuştu ve sırf öğretmen gider ayak üzülmesin diye akan gözyaşlarımı hemen silmiştim. aklıma geldikçe hüzünlenirim.
Aga bee bizdede bilim kulübünde son gün bilim seti veriyorlardı ben anneme çıkışta o gun neler yaptığımızı anlatırken son seti bilim kulübünden olmayan bir cocuk almıştı bu kötüydü ama anneme bunu söylediğimde bunun benim hatam olduğunu kendi malıma sahip çıkmam gerektiğini söylemesi adeta benim için bir hayat dersi olmuştu
anneme geçen sene anlattım bu olayı ilk defa. kadın bana "sen de hakkını arasaydın ne diye öğretmene söylemedin?" dedi...
Sınıfta dışlanmayı 6 senedir deneyimliyorum fakat öğretmen veya herhangi biri tarafından görünmemek cidden çok acı verici...
E okuldan velilerin telefonuna aylık 2 lira karşılığında öğrencinin notları ve devamsızlık bilgisinin gelmeye başladığı ilk zamanlardı. Ben de lisedeydim. Ortalamayla geçtim ama 5-6 tane zayıfım filan var ben daha sonra o notları ufak fotomontaj skillerimi kullanarak sadece matematik ve fizik derslerinin zayıf olduğu iyi olmasa da makul seviyede olan bir karneye çevirmiştim. Aileme bu karneyi gösterdiğimde hemen ''oğlum yalan söylemeye utanmıyor musun? Biz zaten senin bütün notlarını biliyoruz'' cevabını alınca o dönem çatı katında olan evimizin terasından kendimi aşağı atmak istemiştim. O utanç duygusunu hiç unutamıyorum
Heryeri arabesk yorumlari ile doldurmuşsunuz!! Titreyin ve kendinize gelin be insanlar!!!!
Muhammet Turambar biz titredik de onlar gelmedi be abiii
Anlıyorum.
Keşke bölümün ismi "Paramparça aşklar ve Kakalar" olsaymış ya.
O gittiğinden beri karnemde tek gözüken şey gözyaşımın ıslaklığı be abi
eh
Hayyydaaaa
skylordi daha iyi yazmış kardeş bu hafta şansına küs ya da tekrar dene
Damar
Bursanın Mustafakemalpaşa ilçesinde yaşıyorduk o zamanlar. 5. sınıf bitmiş karnelerimizi almıştık. saat 6 gibi okuldan çıkıp işçi servisinin kalktığı noktaya ilerledim. babam o zaman bir fabrikada yöneticiydi. bizde fabrikanın içinde yönetici ve aileleri için tahsis edilmiş lojmanlarda yaşıyorduk. fabrika şehrin 15 km dışındaydı ve tek ulaşım aracı 2 saatte bir merkezden hareket eden , işçilerin vardiyalarına gitmek için kullandıkları servislerdi. elimde karne heyecanlı heyecanlı gittim servisin kalkış noktasına servis yoktu. şehrin içinde rotasını 5 dakikada tamamlar ve şehirden ayrılır fabrikaya doğru anayola çıkardı servis. ben koşarak anayola çıkıp servisi yakalamaya çalıştım ama nafile. bir süre kaldırımda oturup ne yapacağımı düşündüm. o andan itibaren havanın kararmaya başladığını fark ettim. bir anda lojmandan abilerin bana anlattığı sokakta yaşayan çocuklarla ilgili hikayeler , organ mafyaları ve yeni yeni sarmakta olduğum cinli perili kurtadamlı hikayeler aklımda canlanmaya başladı. şehirde kalamayacağımı fark edip fabrikaya doğru anayolun kenarından yürümeye karar verdim. aşağı yukarı 30 dakika yürüdükten sonra arkadan bir araba yanaştı yanıma ben organ mafyası olduklarını zannederek koşmaya başladım yolun kenarında. *Bu arada saat 6da babam eve gelmiş annem pasta yapmış beni bekliyorlarmış. babam beni karşılamak için fabrikanın girişine gidip servisten inmediğimi görünce meraklanmış ve servisçileri sorgulamış ve hiç servise binmediğimi öğrenmiş. hemen annemi alıp arabayla beni şehir merkezine aramaya gelmişler. okul , hep takıldığım tostçu , servis duraklarına baktıktan sonra polise haber vermişler. polis şehirde beni ararken bizimkilere "siz eve gidin bulursak sizi ararız" dedikleri için bizimkiler geri dönerlerken yol kenarında yürümekte olan beni görmüşler.* ben koşmaya başlayınca arabada hızlandı tabi bir yandanda kornaya basıyordu sürücü. en sonunda bizimkiler olduklarını anlayıp durduğumda ise çok sağlam bir fırça yemiştim. annemin "salak mısın olum sen öğretmeninden arasana bizi" demesi üzerine yapılan bir beyin cimnastiğinden sonra yaşıtlarımdan 2-3 yıl önce ilk cep telefonuma sahip olmuştum.
Lise son sınıftaydım.Okulun son günü geldi karneler alınacak notlar belli zaten iyi değil.Beni üzen ise notlar değildi.Hoşlandığım kızı orda son kez görecek olmamdı ve kıza hiç açılamamıştım.Karneler alındı ve dağıldık.Kızla tokalaştık ve ayrıldık.Onu son görüşüm olmuştu.Mutlu son olmadı ne yazıkki ah ah Lise aşkları :) . (Sonradan bi kere bi arkadaşım sayesinde cesaretimi toplayıp Whatsapp dan yazmıştım ama kız kabul etmemişti .Yine kahrolmuştum ... :( )
ahh aga ya üzdün valla ... :( buna benzer bişeyi bende yaşamıştım ya..
:(
Hodor!
Geekyapar Arabesk bölümüne alın bu arkadaşı ...
Bu yorum tutar inş ama üzdün lan.. Bilek kesenler vardı o zamanlar ya...
5:58 --> Ömercan'ın kaka şakası ile gelen CT COŞKUSU
Yemek yerken izliycem çok asiyim yo ye
Anaokulundaydım. O sıralar Şanlıurfa'da yaşıyorduk. Babamın işi dolayısıyla sürekli şehir değiştirdiğimiz için anaokulunun 1. Dönemi bitince Şanlıurfa'dan taşınacaktık. Neyse, anaokulunda bir kadın hocanın sınıfına düşmüştüm. Sınıfta biraz yaramaz bir çocuktum. Oyuncaklarla oynarken gürültü çıkarır, arkadaşlarımla konuşurken sesim biraz yüksek çıkardı. Ama öğretmenim bana hiç kizmazdı ve ben de bu davranışlarımı devam ettirirdim. Gel zaman git zaman, 1. dönem bitmişti ve sonunda karne alacaktık. Öğretmenim karneleri dağıtmadan ona taşınacağımızı ve 2. Dönem burada olmayacağımı söylemiştim. Hoca karneleri dağıttıktan sonra arkadaşlarla son kez oyun oynamaya başlamıştık. Birden öğretmenimiz bana doğru yaklaştı ve eğildi. Yüzlerimizin arasındaki mesafe 5 cm falandı. Bana kısık bir sesle "Çok şükür senden kurtuluyoruz. Gittiğin için çok mutluyum. İyi ki gidiyorsun sonunda kafa dinleyeceğiz" demiş ve gitmişti. Ben neye uğradığımı şaşırmıştım. Keyfim kaçmıştı ve daha fazla oyun oynayamamıştım. Bu olaydan aileme de bahsetmemiştim ve kendi içimde sindirmeye çalışmıştım. Ama sözler ağır gelmişti ve haliyle hazımsızlık yapmıştı...
Şu anda önümde nefis bir yemek var. Ve siz yemek yerken izlemeyin diyorsunuz. İzlemek istiyorum ama açım. Bana bunu niye yapıyorsunuz?
Yemek varsa kesinlikle deneme
ben uyardım ona inat yazıyorlar ^^
Kaka çiş
ben baharatlı crax yiyodum :D ama zorla yiyebildim :D
Benim ailem normal ailelere göre çok daha eğlenceli ve farklıdır.Derslerimi salmaya başladığım ve iyice rahatladığım bir yıl dönem sonuna yaklaşmıştık.Yoklama alınmadığı için ben 2 hafta önceden yaz tatili havasına girmiş okula gitmiyordum.Karne günü geldi çattı herkes heyecanlı okul bitiyor filan ben zaten tatildeyim.Annemi bir şekilde ikna ettim ve karne almaya gitmedim.Ben evde keyif yaparken insanların acı çekerek okula gitmesi beni çok mutlu ediyordu.Okul bitiminden 2 hafta sonra akraba gezmeleri başladı.Bizim ailede bir kişi dışında herkes çok cömerttir,karne olmasa bile en az 500 lira civarı topladım.Bu parayla neler yaparım diye düşünerek evde mutlu mutlu oturuyordum o sırada kapı çaldı.En yakın arkadaşım elinde karnemle beraber bize gelmişti.Karneyi gördüğüm andan itibaren aklımda deli bir düşünce gelişmeye başlamıştı.Yaz boyunca karne aldığım herkesten ''bakın karnem pekiyi beklediğimden de güzel'' diyerek 300 lira daha cukkaladım;ama her hikayede olduğu gibi benim de planımı engellemeye çalışanlar olmuştu.Acayip zengin bir dedem vardı;ama zenginliği ile cimriliği tamamen ters orantılıydı.Bir temmuz gündüzü beni aradı ve ''ne zamandır görüşmüyoruz torun yanıma gel'' dedi. Parayı öyle çok sevmezdim ama yanımda bulunmasında zarar yoktu tabi.Hızlı hızlı evden çıktım ve dedemin yanına gittim.
+al bakalım bu çok çalışmanın ödülü. dedi elindeki zarfı uzatarak.''kaçıncı sınıf oldun sen?'' diye devam etti sonra. ''12 olacağım dede'' dedim masum bir ses ile.''Öyleyse sana zam yapmanın vakti geldi'' diyerek cebinden koca bir tomar para çıkardı.En az 5 bin lira olduğundan emindim paralar bankadan alınmışçasına dümdüz ve parlaktı.onlarca renkleriyle gözümü alan 200 ve 100 lira arasından bir parayı tuttu ve çekmeye çalıştı.Paranın sürtme sesi geldi ve 2 saniye sonra elimde mükemmel bir şekilde parlayan 5 lira duruyordu.Süper mutlu maskemi takınarak görüşürüz diyip ofisten çıktım eve gittiğimde beni daha da güzel bir haber karşıladı.Zarfın içinde 25 lira duruyordu.
Sağlık karnesi anımı anlatabilir miyim?
Batman süpermanle yaptığın dövüşün sağlık karnesini anlatırsan olabilir bence :)
4 yıl olmuş hala bu videoyu bir challange olarak kabul edip yemek yerken izliyorum
Yemek yerken izliyorum
Bu bölümü 4 kere izledim galiba. Müthiş!
That Quality bruh
bruh
14:27 gülmekten artık karnıma ağrılar girdi. haykırıyorum ve konuşamıyorumm. gözlerimden yaşlar akıyooor. dayanamıyorum artık, yapmayın bu işkenceyi. ben hayatımda bu kadar gülmedim. karnım cidden acıyor. yetteeeeeeeeerrr
360 p ne be abi bu kaliteli adamlar bu kalitede izlenirmi yav
ulan sahilde maymunun yuzune isik carpmiyor kalite diyorsun
Helal etme konusu açılmışken, ben ortaokul çok farklı bir çocuktum. Yani bildiğiniz her şeyimle farklıydım. Kitap okurdum, film izlerdim, bişeyleri gömerdim ve salak salak her boka gülerdim. Ee tabii öyle bir çocuktan da normal bir düşünce yapısı beklemezsiniz. Bir gün din öğretmenimiz üzerinde hakkımız olup helal etmeyen kişinin günahlarının bize geçtiğini, sevaplarımızın ise ona geçtiği söyledi. O an hayatımın en mutlu anlarından biriydi. Aklımdan bin türlü fikir geçti. O günden sonra herr zaman okula 15 tl götürmeye başladım. Ama o 15 tlnin kuruşuna dokunmuyordum. Aç kalmak uğruna bile olsa kuruş harcamıyordum. Bizim okul ve ev arası birçok yol vardı ve içlerinden sadece biri güvenliydi. Güvenli yoldan hiç gitmemeye, her defasında o zorbaların dolaştığı ara sokaklardan gitmeye başladım. Her seferinde para isteyip tehdid ediyorlar, ben de her seferinde 15tlyi birden veriyordum. Sonra arkalarından "ahaha gerizekalılar hakkım size haram olsun" diyip günah verip sevap alıyordum. Mükemmel bir şeydi. 15 tlye adamın hayatını satın alıyordum resmen. O günlerde yemediğim bok olmadı. Her şeyi yaptım, her günahı işledim (7.sınıf çocuğu ne kadat işleyebilirse tabii). Bir an bu durumdan şüpheye düştüğümde ise "Daha zenci olanın sevapları var, onlar bitsin de bakarız" filan diyip aynı boku yemeye devam ediyordum. Sonra büyüdüm ve ne kadar salak, gerizekalı bir veled olduğumu fark ettim. (inşallah o sevapları alabilmişimdir). Konuyla alakalı olmasa da anlatayım dedim.
"O"nun yüzünden 0 çekmediğim ders kalmadı , karne almaya yüzüm olmadı be abi ..
Tırnak işareti?
Bu videoyu izlerken yoda aşure yiyordu .d
Aşure yiyen Yoda bu sefer ağlattı
Olmamis
yok ya olmamış bence bu
kahvaltı yaparken izliyorum.Midemi bulandıran, çoçuğun altıma yaptım diye anlatması değil sizlerin onları yorumlaması... devam Geek Ailesi
RİCK AND MORTY NERDEEE
1. sınıfı bitirdiğim yıl da daha karne fotokopi olarak basılmıyordu, öğretmen kendi doldururdu. İstiklal Marşı okunmadan bahçede toplanmıştık. Diğer sınıftaki çocuklardan biri karnesini neredeyse herkese göstermişti. Sorun şu türkçe dersi haftada 12 saatti ve çocuk bunu puanı sanmıştı, garibim ne dediysek dinlemedi karnedeki 3leri 4leri herkese gururlana gururlana gösterdi. Birde 5 alanlarla hep dalga geçti. Şuan ne yapıyor bilmiyorum ama umarım okumayı öğrenmiştir.
Babam ve annemin meslekleri gereği Şanlıurfa'daydık o sıralar. Neyse 4.sınıftayım tek beyaz benim (kesinlikle ırkçılık değildir.) herkes garipsiyor o sıralar. Karnemi aldıktan sonra tayinimizin çıktığı yere gideceğiz yani saatler sonra başka bir şehirde olacağım. O gün çok güzeldi karnemi almaya anne ve babamla gittim. O sırada sınıfta beni seven biri vardı (en azından ben öyle sanıyordum.) karnemi alıp öğretmenimle fotoğraf çekindim, eve giderken biri karnemi aldı ve yedi. O bizim sınıftaki çocuktu beni seven ve karnemi yemişti.O gün çok ağlamıştım ve bildiğim tek küfür olan SALAK diyerek bağırmıştım. Çok mutsuzdum. Neden yaptığını daha sonra facebooktan söylemiş ancak ben bunu bir ay sonra gördüm çünkü yakın zamanda şifremi değiştirmiştim (şifremi kanepeyemeyiseverim iken pamukpirenses123 yapmıştım.). Sonra şifremi hatırlayarak facebooka girdim ve çocuğun mesajını okudum ve dünyanın en saçma şeyi yazıyordu :'' Karneni yedim çünkü gitmeni istemedim.'' . Sadece 4.sınıftaydık ve o sıralar herkes sümüğünü gizlice sıranın altına sürmeye çalışıyordu bu yüzden yazdıklarına anlam verememiştim. Sonra aşağıya indikçe birkaç mesaj daha gördüm, sınıftan diğer erkeklerdi ve şöyle diyorlardı: ''Karneni yiyeni döverik he siye karışan biter. I LoWe You'' ve parmağıyla kalbini göstererek fotoğrafını atmıştı. Ben de mesajı okuyup korkmuştum, karnemin yenmiş olması ve birilerinin beni sevmesi trajik geliyordu. Ayrıca ben o çocukla aynı sırada oturuyordum. Bir gün sıraya kusmuştum ve masa örtüsünü o yıkamıştı şimdi ise kyk borcumu hesaplayarak ağlıyorum. Zaman çok değişti çok.
26:22 ctnin bir süper kahkahası daha
Kaka diye okudum
@@yagz3224 ct ve kaka artık o kadar özdeşleşmiş ki otomatik olarak..
@@imaginedamien6380 aynen, ka yı gördüğüm gibi kaka diye algıladım...
Abi bu olali daha 2 sene oldu 10 a gidiyorum karne almadan 1 ay once tuvaletimi yaparken (buyuk) bi kan geldi elime . Doktara ittik ve doktor beni muayne ettikten sonra kil donmesi oldunu ameliyat olmam gerektini soledi . Tam kuyruk sokumundaydi.bizde ameliyat icin okulun bitmesini bekleme karari aldik.asa yukari 2 hafta sonra okulda sirada otururken dayanilmaz acilara katlaniyodum ari kesici bile acimi kesmiyodu neyse dayandim neyse . Larne gunu geldi catti altima bol beyaz bi sort giydim ustumede bi tshirt giyip okula gittim sirada oturuyoruz hocayi falan bekliyorum .asiri acimaya basladi lavaboya gidip ari kesici kremi surucektim . Tam ayaga kalktim arkadan gulmeyle karisik "hikmetin adeti gelmis " diye bi ses geldi arkami dondun tum sinif bana bakip hunharca guluyodu . Serefsiz cocuk sorunumuda biliyodu bide barark soledi. Bende kosarak lavaboya gittim okadar hizli gittim ki koridordakiler beni farketmedi bile ama sinifin sesi lavaboya kadar geliodu . Lavaboda aynaya bakinca gordum beyaz sortun yatisi kipkirmizi olmus .(kil donmesi deli baya buyumustu ozamana kadar) neyse beb alamaya basladim falan siniftan bi kiz gelip erkekler tuvaletinin kapisini caldi ve dediki "benim yan siniftaki arkadasimda yedek kiyafer var istersen isteyebilirim " dedi ben goz yaslarimi silerek tesekkur ettim. Iste bandaji cikarttim kremi surup temizlendikten sonra kizin getirdigi pantalonu giydim . Sinifa girdim gozlerim kipkirmisi olmustu alamaktan kizin yanina oturdu bitane cocuk sana orkid getirdi dimi diyip gulmeye basladi bende kalkip cocuga oturdugum sirayi firlattim cocun kasi yarildi ondan sonra kimse bise diyemedi ama benim icin cok uzucu i aniydi
Not kizla 2 yildir beraberiz :-)
Hikmet Özdemir geçmiş olsun kardeşim
DarkBF eyw kimseniz basina gelmez umarim :-)
kardeş o serefsizi keske daha cok dovseydin
Eyup Hazar olsn be o seefsiz benen deilde baskaasimdan bulmustur belasini
Inşallah
Üniversite 2.sınıf öğrencisiyim ayda 1 kere öğrenci evimize kıyma alıyoruz ve her ay birimiz güzel bir yemek yapıyor benim aklıma da hamburger yapmak geldi sıkıcı sulu yemeklerden daha eğlenceli olacaktı orası kesindi köfteleri hazırladım güzelce pişirdim hamburgerler hazırdı herkes odasına dağıldı ben ilk ısırığımı alıcaktım aklıma dizi izlemek geldi baktım yeni bölüm daha yayınlanmamış bende youtube a girdim abonelikler kısmında Sen Ne Diyon vardı acayip bir mutluluk sardı içimi hamburger zevkin doruklarına kadar çıkarıcaktı emindim ve Sen Ne Diyon o güzelim hamburgere kesinlikle 2x etkisi yaratıcaktı izlemeye başladıktan 15 dk sonra hamburgerimden son ısırığıda almıştım fakat videonun konusu çok ilginç yerlere gitmişti ne yazıkki hassas bir mideye sahip olmak sonunun kötü bitmesine sebep oldu yemek yerken izlemek konusunda pişman olsamda yinede mutluyum teşekkürler geek yapar
Okula gittik de mi karne alalım be abi...
asosyal pattiz, BU İYİYDİ ALCMQŞCL
Bunu alın
türkiyedeki başka bir önemli bir noktaya parmak basan on numara bir yorum olmuş “ASOSYAL PATTİZ”
Bir keresinde karne almak için okula gitmiştim,hoca karneleri dağıtmıştı ve herkes evlerine dağılmıştı.
Bu da böyle bi anımdır.
Ortaokuldaydım o zaman 6 ve ya 7'yim pek hatırlamıyorum önemi de yok hikayede neyse işte.Derslerim o zamanlar çok kötüydü oyunlar,diziler,filmler derken ne ders dinledim ne şey ettim.Her neyse okulun sonlarına doğru ailem soruyordu ne getircen ne getircen diye.Biliyorum salaklık tek derdin bu olsun falan diyceksinizde salaklık işte o zamana kadar hep takdir almıştım ve teşekkür almak benim için berbat ailem için daha berbat bir durumdu.İlk dönemde teşekkür belgesi alınca dedim dur,saçmalamayı bırak teşekkür getiremezsin tekrar.Aileme takdir getirceğim mi söyledim.Bi ara bende inanmıştım diyordum ulan takdir belgesini getircem gözünüze gözünüze sokcam,takdir aldım hala yaranamıyorum diye triplerdeyim.Planım ise takdir belgesi çıkartırmak.Salağım biliyorum.Neyse işte okulun son günü 11 de karneler verilcek ben 8 de kalktım falan okula 11 de gitcem evde durdum ailemler uyuyor.Bilgisiyardan takdir belgelerini başladım indirmeye.Adımı değiştiriyorum,tc kimlik müdür vs. görsen devlet işi sanki.Baya elimde var 4,5 tane attım flasha.Arkadaşımın kırtasiyesi var orası renkli fotokopi çıkartabiliyor ona vercem beraber halletcez.Okula gittim aldım falan oturuyorum okulun bahçesinde kırtasiyeci olan arkadaşım yanımda derken.Üst sınıflardan tanıdığım arkadaşlarım geldi onlarla oturuyoruz falan.Sonra bir kaç kişi hiç bişey alamamış babalarından korkuyolar.Dedim ben böyle böyle yapıyorum sizede bir ayar çekebilirim isterseniz.Ulan bi gaza geldiler hurraa falan çok yaşa.Gittik işte çıkartcaz benim fotokopiler çıkıyor bende üst sınıftakilere belge hazırlıyorum.Görsen bayat hacker filmleri gibi yani.Konuşmalarımda da değişti.Böyle entere sert basıp bu iş bitti senin neyin vardı falan.Sonra benimkileri aldım eve giderken baktım belgelere hangisini kullanayım diyeTeşekkür belgemi de cepe atmıştım buruşturup.Bir anda bakarken fark ettim ki şehirler farklı.Hay dedim iyi b*k yedik.Babamda özellikle inceler anlar iyice sıçarız.Cebimdeki buruşuk karneyi çıkardım düzelttim falan girdim eve dedim böyle böyle bir yanlışlık olmuş bir puan canım bir puanla kaçtı taktir diyorum.Ailem sağ olsun üzerime fazla gitmedi anladılar halimi bir şey olmaz notların o kadar kötü değil dediler.Ertesi gün bu üst sınıftakiler toplaşmış şehirde beni arıyolar.Buldular falan dedim noldu?Başladılar sövmeye vurmuyolar en azından samimiydim onlarla ama nasıl sövüyolar.Ulan belgesiz gitsem kızar eder bitek bu olurdu babam fark etti Burdur'u biri dedi yok Bilecik'i yok Rize falan dayak yemişler.Dedim çalışsaydınız itler.Yok yok sövüp gittiler demedim öyle bişey.
Lise 1 de 9 tane 0 vardı ve babama gösterdiğimde oturduğu yerden kafasını bile çevirmeden s***n sağolsun deyip PS2'de God of War bitirmeye çalışmıştık. Lanet oyunda puzzle tarzı bölümlerde zorlandığımızı anlayınca senin İngilizce hocanın da ... diye başlayarak niye İngilizcen yok ile devam ederken 180 derece dönüp beni kursa yollamıştı. 10-11-12nci sınıflarda İngilizce 5 gelmişti.
İyi ki o zamanlar fizik,kimya,biyoloji,fen bilimi gerektiren bir oyun yoktu. Yoksa şu an doktordum.
*KARNE GÜNÜ ONUN YÜZÜNÜ SON KEZ GÖRECEĞİM GÜNDÜ BE ABİ*
İlkokulda nerdeyse her karne aldığım gün annem beni yemek yemeye götürürdü ödül olsun diye . Ben halbuki hep bi oyuncak dükkanını 7 kere tavaf etmek istemişimdir . Oyuncak dükkanlarında çok gözüm kalırdı o dönemler . Neyse , o günki karne gününde restoranta gitmemiştik . Değişiklik olsun diye bi tesise götürmüştü . Oyun parkı olan biyerdi . Annem ile güzel bi masa seçtikten sonra menü gelmesini beklerken birden oyun parkındaki bir grup çocukları gördüm. Çok eğleniyorlardı . Menüden bişeler seçtikten sonra '' anne parka gidebilir miyim '' dedim . Annem de izin vermişti . Parka indim ve çocuklarla kaynaşmaya çalışmıştım lakin onlar o kadar eğleniyorlardıki beni takmıyorlardı . Sonunda kendimi fark ettirdikten sonra '' ben de oynayabilir miyim'' demiştim onlarda '' oyunu kurallarına göre oynarsa olur '' demişti . Oyunun amacı 2 takım süper kahramanlar birbirlerini yakalamaya çalışıyordu . Fakat ters giden bişeler vardı Batman ile SpiderMan aynı takımdaydı . Bu nasıl oyun diye düşünürken bi anda oyunun içinde buldum kendimi . Ben Hulk olmuştum . Bi süre oyunu oynadıktan sonra karnıma bi ağrı girdi . Yandan hafif esen rüzgar karnımı bozmuştu . Altıma sıçmak üzereydim . Ben oyundan çıkamadan birden bire altıma sıçmaya başladım ama yavaşca. Olduğum yerde kala kaldım . Çocuklar bana neden durdun dediklerinde '' siz oynayın ya '' demiştim . Kaka daha tam olarak kokusu yayılmamıştı açık alandı . Lanet olsunki o gün short giymiş şu kapri tarzı olanlardan .Bok artık çıkmış ilerliyordu ben hareket edemiyordum. Ve olanlar olmuştu bok bacağıma kadar gelmişti . Orda oturan kadınların ''cık ,cık ,,, tüh tüh çocuğa bak '' sesleri arasında tuvalete gitmiştim . Garsonlar ters ters bakışları arasında kendimi tuvalete zor attım . 2 sene o mekana gidememiştim...
Onu gördüğüm son gün hayat dersinin son günüydü be abi...
Sanırım 4. sınıftaydım. Sınıfın en çalışkan öğrencilerinden biriydim. Karnem hep 5 (pekiyi) gelirdi. Ta ki o korkunç karne gününe dek. Bizim zamanımızda iş eğitimi dersi diye bir ders vardı. Bu derste alçı karıştırılıp hazır kalıpların içine dökülüp oluşturulan Atatürk büstleri, kadın çorabı talaş ve çim tohumuyla yapılan çim adam ve de çıtalardan uçurtma falan yapılırdı.
Alçı çalışmasında malzemenin içine konulan suyu biraz fazla kaçırdığım için büstüm düzgün kurumadı ve kalıpdan çıkardığımda burnu olmayan bir Atatürküm vardı. Uçurtma yapılacak olan hafta evimizin yakınında kırtasiye bulunmadığı ve annemde o hafta çok meşgul olduğu için malzemeleri almaya çıkamadı ve ben uçurtma yapamadım.
Böylece ilk dönem bitti. karne günü geldi çattı. karneler dağatıldı ve ben hayatımın ilk 4 (iyi) notunu aldım. Ve hüngür hüngür ağlamaya başladım. Bu nasıl olurdu. bana sınıfın en çalışkan öğrencilerinden birine öğretmen bu notu nasıl verirdi. Ben aileme bu karneyi nasıl gösterecektim. Akraba çocuklarına ''bakın hepsi pekiyi'' diye hava atamayacak mıydım. Ya hepsini pekiyi getir karne harçlığı vericem diyenlerden para alamayacak mıydın şimdi. Oysaki ben o paralarla ne alacağıma bile karar vermiştim. Bakırköy yeraltı çarşısında çok güzel bi Barbie bebek beğenmiştim saçları ayaklarına kadar upuzun olanından. Çok kötü hissediyordum. Hayatımın en kötü anlarından birini yaşadığımı düşünüyordum. Eve gittim anneme karnemi gösterdim. Annem aferin kızım çok iyi dedi. ''Neresi çok iyi baksana iş eğitimi dersim sen bana uçurtma malzemesi almadığın için 4 geldi'' dedim. Tabi annem normal olarak beni umursamadı. Nasıl büyük bir tramva geçirdiğimi anlamadı. Ya da ne kadar salak olduğumu.
Şimdi bu kadar boş işlere üzülecek kadar naif ve saf olmak nasıl bişeydi acaba diye düşünüyorum. İkiside okul çağında 1 kızım 1 oğlum var (Evet Geekyapar yaş ortalamasının hayli üstündeyim). Hayatımın korkunç günleri listesi de oldukça kalabalıklaştı.
Ama yine de bu olay bilinçaltıma ne kadar işlediyse çocuklarımın ne zaman proje ödevi olsa ilk iş en iyi malzemeleri alıp en güzel projeler onların ki olsun diye bazen bütün ödevi kendim yapıyorum. diğer derslerine bu kadar uğraşmıyorum. Bilinçaltı çok acayip bişey.
Not1: 2. dönem ne yapıp edip bütün karneyi 5lerle donattım ve o barbie bebeği aldım :D
Not2: Kanalınızı ve sitenizi yılladır takip ediyorum ama bu ilk yorumum. İlk seferde okunacak mı bakalım?
Karnemin üzerine kusmuştum
marlara x kısa ve net.
Ben sıçtım ahahaha
Lise 3'te arkadaşın karnesi çok kötü gelmişti. Sınıfı geçse de 3 tane zayıfı vardı. Ailesinin çok kizacacagini biliyordu. Bu yüzden ona sahte bir karne hazırlamamız gerekiyordu. Arkadaşa gittik. Bilgisayardan yapmaya başladık. İnternette sahte yoktu hiç. Biz de geçen seneki karneye bakarak yeniden yaptık. Sütunları falan yapmak baya uğraştırdi.
Müdür yardımcısı ile aramızda iyidi. Bir dalavere yapıp adamı odasından çıkardık. Kaşe bastık karneye. İmza attı arkadaş. Ailesine sahteyi gösterdi orjinalini saklamisti. Baya kusursuz kopyaydi. Arkasında İstiklal Marşı falan da vardı.
Eskiden ilkokulda falan karne aldıktan sonra bakkala gider ve uzun sarılan sakızlardan alırdım. Güzel günlermiş o günler sonradan o güzel karne günleri yerini ruhsuz karne günlerine bıraktı. Artık o sakızlarda yok piyasada anı sayılmaz pek ama söyliyesim geldi.
Sakarya'da bi köy bakkalında gördüydüm ben onlardan :D Köye git köye
Zeynep Gök Sakaryayla aramda çok kilometre fark var :/
lisede öyle aşırı iddaalı bir öğrenci değildim ama takdirimi alırdım her sene. bazı derslere de özel bi ilgim vardı. coğrafya mesela; annem babam harita mühendisi olduğu için mi bilmiyorum ama -sanırım bu yüzden- hep iyi oldum o derste. karne günü de belli hesaplamalar yapılmıştı, gelicek notlar çok da sürpriz olmayacaktı. karneyi bi aldım elime COĞRAFYA 2!! imkansızdı, baya imkansızdı ve ben çıldırdım haliyle. direkt hocayı bulmaya gittim, durumu anlattım. kontrol etti falan. kadın 100lük notumu 10 diye girmiş. düzelltti ve yeni bi karne basıldı bana. tıpkı paranın somut bir şey olduğunu 1 kuruşun fiziksel olarak 1 kuruştan daha değerli olduğunu öğrendiğimizde anlamamız gibi ben de karnenin aslında sadece bir kağıt parçası olduğunu orda anladım. ondan sonraki karne günleri asla o eski tadı vermedi bana
1. Sınıf büyük benim için çok güzel geçmişti.Sürekli birbirimize çanta atıyordu ve her hafta bir kişi oyuncak getirirdi onunla fanzatik şeyler yapardık.Örnek olarak biri bir gün peluş hayvan getirmişti onu birbirimize atarak eğleniyorduk.Neyse günler geçti sonunda geldi karne günü tabi herkesin karnesi tamamen pek iyi anneler falan sınıfa doluşmuş "Aferin oğlum benden hangi oyuncağı istersin" diye konuşuyalardı.Ama benim annem gelmemişti işinden dolayı bende karnemi alıp sırama oturup bütün gelen anneleri saymaya 32 anne saymıştım(Evet hayırlıyorum) Tüm gün yüzüm üzgün bir şekilde gezdikten sonra eve gitme zamanı gelmişti.Servisime bindim hiç üzülmemiş gibi eve geldiğimde karnemi anneme fırlatıp ağlamaya başladım.Annem gelip "Neden ağlıyosun Buğra" diyince ben de "32 anne geldi ama sen gelmedin beni sevmiyor musun ?" Dedim.Annem de çok üzülmüş gidip bana Ben10 saati şeklinde saat almıştı sırf mutlu olayım diye.
O günden sonrada hiçbir zaman karne günümü kaçırmadı her zaman geldi.Ben istemesem bile.
Mordecailo Buğrahan gozlerim az da olsa doldu be...
MUHTAR ZAMANI
sadece 360p deyip yatıyorum sırf bu yüzden sabah namazına kalkma bahanesi ile bunu izleyecem
üstünden 4 yıl geçmiş hâlâ yemek yerken izliyorum