Ieder woord was thuis komend! Poeh! Huilbui van herkenning!❤ Eindelijk na 32 jaar worstelen en een hele hoop mentale trucjes ben ik gediagnosticeerd met autisme en dit is het: het ontbreken van een ik-referentiekader. En als ik het antwoord gaf waarin ik aangaf dat ik geen ik had, dan werd er eerst gedacht aan despersonalisatie en dissiocatie, terwijl ik voelde dat ik wellicht het meest aanwezig was in de ruimte van alle ‘ik-jes’. De puzzelstukjes komen samen, eindelijk!💖
Deze inzichten zijn exact wat de wereld nodig heeft. De wereld moet van binnenuit gaan begrijpen wat autisme is en er van willen leren. We moeten leren luisteren naar mensen met autisme. Autisme is een gave die nog niet goed begrepen wordt. We hebben elkaar allemaal nodig, laten we van elkaar leren. 💖
Waauw. Ik ben jaren leerkracht voor kinderen met autisme. Ik voelde reeds aan dat mensen met autisme vaak zeer sensitief zijn en veel gevoel hebben. Nu weet ik ook waarom dat zo is vanuit mijn IK-referentie. Ik voel er mij alleszins heel blij mee dat ik deze video heb gezien en deze kennis kan meenemen in mijn klaslokaal.
Ontzettend bedankt Vera en beller voor dit ongelofelijk mooie, verhelderende gesprek 🙏🏻💖 ik heb altijd al het gevoel gehad dat er geen afwijkende persoonlijkheden bestaan, maar dat we gewoon allemaal anders bedraad zijn. De mensheid is te vergelijken met een puzzel van 100.000 stukjes en meer, die allemaal stuk voor stuk anders zijn maar elkaar aanvullen tot een complete puzzel. En wat zou het mooi zijn als de reguliere artsen, psychologen, psychiaters, burgers enzovoort open zouden staan voor deze “denkwijze”/benadering/duiding van autisme en van alle andere persoonlijkheidskenmerken. Ieder mens is bedraad met zijn/haar eigen gaves, talenten en kwaliteiten. We mogen mensen niet in langer in hokjes persen zodat ze passen in een maatschappij waar het gaat om kinderen te kneden en te conditioneren tot slaafse burgers die nuttig zijn voor een overdadige productie-wereld. Dank jullie wel voor deze prachtige verheldering 🙏🏻🙏🏻🙏🏻
Wow dit is een eye-opener en geeft mij heel veel duidelijkheid. Ik heb nooit begrepen, waarom sommige processen/vragen, zoveel problemen opleverde voor mij. Nooit aan gedacht om dit in het autistisch spectrum te gaan zoeken. Nu echt heel veel aanknopingspunten om mijn omgeving te laten weten, hoe ik het beste functioneer en waarom dat zo is. Super bedankt.
Wat vallen voor mij veel stukjes op hun plek. Wat een mooi gesprek, ik herken me hier zo in... Begrijp nu waarom ik me zo'n leeg vat voel waar alles doorheen stroomt terwijl anderen dat niet lijken te hebben... Ben er stil van, dank jullie beiden hiervoor ♥
Eerst een huilbui en daarna heel blij door de oplossing die je geeft en een gevoel dat dit heel erg dicht aanlegt bij in het NU leven. Dank jullie beide voor vraag, antwoorden en het gesprek. 🙏
Ik moet gewoon even stoppen na 6 minuten kijken..voel me in een nieuw dimensie stappen..heel apart deze vorm van communiceren en tegelijk zo boeiend..en ontroerend..ik ga zo meteen verder kijken maar mijn hart smelt bij deze gesprekken..ik voel mijn eigen vooroordelen smelten..dank je Vera
Een groot feest van herkenning en verwondering. Ineens voel ik dat ik leef, weer mag leven. Zo bijzonder. Hier was ik al zolang naar op zoek. Dankjewel Vera ps eigenlijk zou ik heel veel willen zeggen, maar ik heb geen woorden ervoor. Het gevoel is onmenselijk groot.
Ik voel zo het enthousiasme van deze man! Ik wordt er ook helemaal blij van! En veel herkenning zeg, hoewel ik niet als autisme "bestempeld" ben kan ik mij vinden in alles wat gezegd er wordt!!
Ik vind dit een fantastisch gesprek , ik zie de waarde van autistische mensen in onze wereld. Ze zijn ontzettend nodig om de veranderingen in te zetten in onze maatschappij ,dank je wel . Ik heb autistische kinderen en kleinkinderen
Ik kon dexe video niet op mn tv kijken maar het bleef hangen dus zocht ik hrt op mn telefoon en na vandaag snap ik em precies want de flow zat er aardig in, de realiteit naar het verleden voelt wel ellendig en eenzaam
Riëtte Janssen Dank je Vera en Rob. Jullie puurheid raakte me, ik herken deze in mezelf .....door burn-out en onmacht gevoelens kom ik nu moeizaam in die puurheid de energie lijkt op. Ik ga dit meenemen in de stilte voor mijn herstel.
Hi, ik merk dat het belangrijk om enigzins een Ik - referentie te hebben. Je bent iemand en ook sterk. Ik vind het fijn om talenten en sterktes enzo te hebben. Ook is het belangrijk om Stabiel te zijn!!! Dat kan in deze wereld. Lieve mensen. Alles om je heen en jijzelf helpt je daarbij.
Misschien een tip, soms kan je voor je iets wil vertellenvragen "Wil je weten wat ik erover voel?" zodat je beter kan inschatten of je eerlijke gedachten beter wel of niet zegt.
Een kleine anekdote inzake (het ontbreken van) de ik - referentie . In de eindexamenklas VWO , in 1980 , stelde een klasgenote aan ons de vraag : We zijn bijna klaar met school , wat zijn jullie plannen voor de toekomst ? En terwijl iedereen in haar dagboek kalkte wat hun directe plannen waren , au pair in Frankrijk en Engeland , studie dit en opleiding dat , dacht ik , wat een voor de hand liggende antwoorden allemaal , en terwijl ik me had ingeschreven voor Rechten in Tilburg - je moet toch wat , zonder enige motivatie verder - , heb ik toen geschreven : Mijn plan is om met zo min mogelijk inspanning een zo relaxed mogelijk leventje te leiden ! Inmiddels ben ik 59 , 10 jaar geleden gediagnosticeerd met PDD-NOS , en cum laude geslaagd in mijn toendertijd niet geheel - of geheel niet- bewuste opzet .
Ge Wel Dig. Echt wat een eye-openers, ik ben pas halverwege de video maar dit maakt zoveel duidelijk over mensen waar ik close mee omga én over mezelf! En over waar de focus van onze maatschappij ligt en hoe dat systeem in elkaar zit. Genoeg te doen nog om de boel wat zachter en besuster te maken. Dankjewel allebei!!
Jeetje Vera,wat ben ik blij met jou.Ik heb altijd al geweten dat ik heel gevoelig ben en sloop verkeerd begrepen,a door mezelf ikke en door m n omgeving Wat n beleving,wat n ontroering.Ben zo blij,dankjewel,lieve Vera.
Er zijn nogal wat mensen die enorm onder de indruk zijn van de blik van Ramana Maharsi en hetgeen hij uitstraalt, zelf zag ik dit wat minder en kon dat wel zien en voelen bij bv Mooji. Ik zie hetzelfde nu ik dit filmpje bekijk en het raakt me diep. Het is een blik in het oneindige AL en vervuld van liefde ,compassie en vooral veel wijsheid. Ik ben daarnaast vreselijk dankbaar dat dit filmpje op mijn pad is gekomen en het is een feest van herkenning. Ook ik kon niet meekomen in die rationele "IK" laag en ben altijd al een enorm gevoelsmens geweest die niet om kon gaan met boosheid. Ik kon die boosheid niet teruggeven zoals jij dat uitlegt en ben dat gaan opkroppen. dacht dat ik niet helemaal tof was en ben toen mee gaan huilen met de wolven in het bos. daarmee mijn Zelf haast verloren en dit eindigde in een verslaving, depressie, tics en angsten en paniek. Eenmaal rock-bottom mijn-Zelf eindelijk de vraag durven stellen wie of wat ik nu potverdorie dan wel ben en daar kreeg ik een eenheidservaring of kijkje in de keuken van het Universum, er was eindelijk een "thuis" en dat was hemels. sindsdien volop (lees haast obsessief) bezig met Advaita. Eindelijk heb ik iets gevonden waar juist die gevoeligheid wel van pas komt, zo zie je maar dat je in feite alles kunt omarmen of het nu een verslaving is, autisme of wat dan ook. dank voor dit mooie gesprek
Vanaf 14:29 Dit is ook zo herkenbaar voor mij. Heb zoveel moeite met grenzen aangeven. Ook omdat ik te weinig in verbinding lijk te staan met mijn eigen gevoel. Vanaf 26:44 Ook wel erg herkenbaar! Vanaf 45:57 Wederom herkenbaar. Mijn sociale netwerk is hier ook wel door veranderd.
Ik voel eigelijk ook dat ze alleen kunnen antwoorden als het volledig eerlijk is...en je kunt onmogelijke weten hoe je je in de toekomst voelt en het is dus onmogelijk om dit te weten en kun je enkel antwoorden met..."dat weet ik niet of geen idee."...en niet autistische ,geven automatisch een antwoord gekoppeld aan hoe ze zich nu voelen...kortom ze zijn heel gevoelig voor woordkeuzes en zinsopbouw...
Waauw, zo herkenbaar. Ben ik dan ook autistisch ... ik vermoed van wel. En dit voelt als een soort bevrijding aan. Na al die jaren therapie die niet hielpen (integendeel!). Ik ga dit verder onderzoeken! Dank!
Autisme is in het nu leven, althans voor mij. Er is alleen nu. En ik is ziel, energie en deel van alles wat is. Zo is het voor mij met autisme. Ook heel laat gediagnosticeerd. De maatschappij mag nog veel leren, begrijpen, ontdekken en ontwikkelen 😊
Een goede vriendin wees mij op deze video. Omdat ik, als ademcoach/life coach gevraagd ben uit de opleidingsgroep, door een moeder om haar zoon te helpen. Hij is autistisch, heeft trauma en is hoog sensitief, en loopt helemaal vast bij de (inmiddels verplichte) behandelprogramma's vanuit de gemeente en GGZ. Ik werd door haar gekozen omdat mijn vertrekpunt altijd is vanuit mogelijkheden/ manifestatie, en niet vanuit onmogelijkheden/veroordelingen. Naast trauma release probeer ik ook altijd de sprankeltjes aan te raken waar cliënt blij van wordt. Inderdaad, waar zou je nu willen zijn op Aarde. Wat zou je nu graag willen doen, als je uit alles kon kiezen. Dát. Het systeem resetten naar vermogen ipv onvermogen, welk label alleen maar van buitenaf is gekomen. Deze video specifiek op Autisme gericht, ik ben hier zóóoó blij mee. Voelt zo goed. Ik heb het veel over ik, maar het leven bewandel ik als een tabula rasa. Een onbeschreven blad, keer op keer, zodat álles mogelijk blijft. Dat kenmerkt wat mij betreft de autist als pioneer, katalysator, en moeten we juist koesteren en de ruimte geven in plaats van tot instrument te maken. Bedankt!
Vera en Rob, ben zeer ontroerd door jullie verbinding en Vera jou prachtige inzichten. ik besef nog meer waar mijn zoon doorheen moet gaan, ik voel hem tot in mijn vezels . Ben de enige die hem op dit vlak begrijpt .. jou uitleg gaat ons daarbij helpen. Begrijpelijk dat mijn zoon zo naar terug komt van gesprekken met Neuro typische behandelaren. Ik neem het mee.. zal ook eens kijken of ik aan kan sluiten bij 1 van je trainingen .. wat een eye opener is dit interview ❣️
Ik verbaas me er telkens weer over hoe herkenbaar het is wanneer ik mensen met autisme hoor spreken/vertellen. En ik snap ook eigenlijk niet wat er autistisch aan is, daar kan ik niet bij. Mijn beste vrienden waar ik meteen een gigantische klik mee had, hebben ook autisme of PDDNOS. Ik heb geen diagnose maar daar de gigantische herkenbaarheid en dat er allerlei levensgebeurtenissen verklaard worden maakt dat ik geen andere conclusie kan trekken ook autistisch te zijn. Ik wuifde dit idee altijd weg omdat mensen met autisme niet empathisch zouden zijn, zich niet kunnen voorstellen wat er in anderen omgaat en geen emoties van anderen kunnen lezen. Allemaal dingen waar ik juist erg goed in ben. Ook heb ik niet duidelijk obsessies of iets dergelijks. Het beeld dat ik heb/had van autisme, gevoed door het algemene beeld en zelfs vanuit mijn medische en psychologische opleiding is dus zeer onjuist. Het is symptoombeschrijvend, vanuit de blik van neurotypische mensen. Veel stof tot nadenken en exploratie. Dank Vera voor je mooie filmpjes hierover!
Ineens besef ik mij zoveel dingen. Hoe kan ik weten naar wat voor partner ik zoek? Ik moet hem namelijk nog tegen komen.. En nu begrijp ik waarom ik altijd zoveel moeite had om keuzes te maken. Hoe kon ik weten wat in de toekomst goed voor mij was? Welke opleiding ik moest kiezen etc? Ik verwacht dat naar aanleiding van deze video nog veel inzichten zullen volgen. En dát kan ik dan gek genoeg wel weer aanvoelen:D. Ik voel ineens zoveel. Ik kan denk ik voor het eerst ook iets met het label autisme. Eerst werd het label mijn nieuwe "ik", totdat ik mijzelf eigenlijk steeds minder ging herkennen in de "neurotypische visie" van autisme en zelfs ging twijfelen aan mijn diagnose. Ik denk dat ik het nu pas echt kan gaan omarmen. Nogmaals dank voor deze verhelderende video!
Over wat er in het nu in me opkomt: Ik vind dat je altijd zulke leuke kleding aanhebt, Vera. Ik merk ook dat je ouder wordt en de overgang maakt van dertiger naar veertiger. Ik ook. Leuk om dat bij een ander te zien en ook hoe je je daar op aan kunt passen. Ik merk dat ik die overgang niet gemakkelijk vind omdat het met verandering gepaard gaat.
Alles is altijd in verandering, het lichaam is daar een mooi voorbeeld van. De clou is om je identificatie te verschuiven naar het voelend wezen dat je bent en niet op het liggen of ideeen. Dan kijk je in de spiegel en denk je: "goh, ziet het er zo uit vandaag..."
Bedoel je het idee van wij(autisten)/zij(neurotypische mensen) in het gesprek? Ik (als autist) denk zelf zo omdat er zo'n verschil in denkwijze zit tussen die twee dat ik mij niet mogelijk als onderdeel van de andere groep kan zien. Wat zou je wel graag willen zien/horen in plaats van wij/zij?
Ik heb bericht gekregen dat je gereageerd hebt. Ik kan jouw complete reactie alleen niet vinden op de link van het filmpje zelf. Zou je hem nog eens willen plaatsen? Ik was wel erg benieuwd.
Moet versus Moed... 🙂 . Moe-ten maakt moe. Moed-ig zijn levert energie op. Moedig zijn, zijn als in het bewustzijn zijn. Het bewust-zijn is een zuivere, echte ervaring denk ik. Dank jullie wel. 🙂
Herkenbaar 😧 identiteit. Alsof het soms een glas is dat in duizend stukjes valt, die je opnieuw moet opbouwen tot je weer een "identiteit" kan beschrijven van jezelf.... Zo voel ik het ofzo. Heel vaag Geen idee of dit echt is wat hier wordt omschreven, maar dit koppel ik wel aan wat ik zelf merk
Wauw, ik weet niet wat er gebeurde met mij terwijl ik naar dit gesprek keek, maar het is alsof ik nu ineens verder kan met mijn leven. Ik vraag me af of het om deze reden ook zo lastig is voor mij om bijvoorbeeld favorieten aan te wijzen. Vragen zoals "wat is je favoriete band?" kan ik echt niets mee (het ironische is dat een van mijn speciale interesses een band is, ga maar na). Inderdaad het "Ja maar wat vind /ik/?" en dus is zo'n vraag is zo niet-specifiek dat het alleen maar nog meer vragen oproept. Terwijl als je me vraagt "Als je nu direct naar een concert kon gaan, van welke band zou het dan zijn?" dan heb ik daar meteen een antwoord op, of als je me vraagt om een nummer op te zetten dat bij mijn huidige gevoel past, ik meteen een nummer aan kan wijzen. Ik ben zo blij dat ik bij deze video terecht ben gekomen. Dankjewel.
Mijn ik, ik pas nergens bij, ik hou van het oude (restauratie bouw was mijn werk) en worstel met mezelf door invalide te worden (rug) waar ik ook nergens tussen pas omdat ik soms loop en soms in een rolstoel zit. Geestelijk een wrak, door misbruik op school pas ik niet in de maatschappij, wat anderen verwachten van mij kan door mijn gebrekkig aanpassings vermogen niet worden gehaald. Mijn grove humor en geen filter hebben werkt ook niet mee.
Erg vervelend dat je dat voelt en is overkomen. Misschien kun je contact leggen met andere autisten door bijvoorbeeld naar bijeenkomsten te gaan? Je verdient het sowieso om je goed te voelen.
Wow! Wat interessant dit filmpje. Ik kijk het in stukjes, omdat mijn informatieverwerking anders overbelast raakt. Ik ben een maand geleden gediagnosticeerd met ASS en Borderline, omdat ik niet weet wie ik ben (zelfbeeld) en omdat ik emotieregulatieproblemen ervaar. Daarbij heb ik dysthemie (chronische depressieve gevoelens) en angsten. Dit filmpje (Tot nu toe 11 minuten ben ik nu) is erg interessant over het ik en ook de voorbeelden die je noemt over straks eten of straks op vakantie kan ik niet benoemen. En dat zijn de punten waarop mensen zeggen dat ik een persoonlijkheidsstoornis heb. Mijn hoofd wordt een onoverzichtelijke puzzel bij dat soort vragen haha. In de zomer een winterjas uit moeten zoeken lukt niet haha... Ik weet niet wat ik straks wil dragen. Heel herkenbaar dus😉 Ik ga straks verder kijken 😉
Vera, Interessant die casus over vakantie. Ik heb een ander perspectief: Ik denk dat het voor iemand met autisme lastig is om de vraag 'waar wil je deze zomer heen op vakantie' te beantwoorden. Niet vanwege een ontbrekende ik-referentie, maar omdat de vraag letterlijk wordt genomen. Neurotypische mensen interpreteren deze vraag met in het achterhoofd een vakantiebestemming waar ze nu heen zouden willen. En dat projecteren ze dan op de toekomst. Hetzelfde geldt voor het eten. Waar heb je vanavond trek in? Eh...pannekoeken...waarom? Omdat me dat nu lekker lijkt (met de impliciete aanname dat ik daar dan vanavond ook wel trek in zou hebben, en omdat ik al een jaar geen pannekoeken heb gegeten). Dit projecteren gaat gewoon in een moeite door. Een autist heeft wel degelijk een ik-referentie, anders zou je nu ook niet kunnen bepalen waar je nu trek in hebt. Ik zie bij veel mensen die autistisch zijn juist een supersterke ik-referentie zie ze nauwelijks los kunnen laten. (nogmaals dit is mijn mening...)
Laten we niet vergeten dat autisme een breed spectrum is en dat dit soort voorbeelden dus maar op een deel van toepassing is. Aangezien het spectrum steeds breder wordt wordt het denk ik lastiger dit soort wetmatige dingen te zeggen over autisme. Op het spectrum vallen betekent niet dat je niet begrijpt dat taal meerdere lagen heeft en grammatica en betekenis geen 1 op 1 relatie hebben..
@@jakobjansen2382 ook is begrijpen dat taal meerdere lagen heeft en grammatica en betekenis geen 1 op 1 relatie hebben betekend nog niet dat je daar mee kan omgaan, het kan zien en het kan ervaren. meestal is onze informatie- verwerking snelheid niet snel genoeg om alle onderliggende dingen mee te krijgen waardoor we dingen dus letterlijk nemen. ik denk dat Elmer NIET bedoelde dat dit voor alle autisten geld. 8% van autisten die vrouwelijk hebben toegewezen gekregen bij de geboorte zijn cishetero. toch ken ik er 2 van 5 die hetero zijn. terwijl de cijfers anders uitwijzen. het spectrum word niet breder, het was altijd al breed alleen nu komt het in beeld. omdat de mount everest pas later ontdekt is betekent niet dat ie er nooit was. laten we voorzichtig zijn met anderen te onderwijzen zoals Vera dat ook doet. we hebben ook nog 40% van onze diagnose delers die niet spreken die ook even niet meegenomen worden in de beredeneringen. jouw commment had net zo goed direct gericht kunnen zijn naar Vera. je hoeft niemand uit de comments te pakken om dit te zeggen. de meeste van ons weten het wel en we hebben bijna allemaal hetzelfde gevecht tegen het stigma. het laatste wat we nodig hebben is anderen vertellen dat hun verwoording niet perfect genoeg is. Omdat niemand kan bedoelen dat zij alle autisten bedoelen ookal is de zin wel zo gevormd denk ik dat niemand van ons bedoeld dat alle autisten zijn zoals we zeggen dat ze zijn. dat is gewoon de manier waarop we spreken.
Is heel die mindfulness beweging..van in het hier en nu zijn..dan ook geen antwoord op die toekomstige Ik-referentie..Tolle zegt net dat alle lijden komt van te refereren naar de toekomst of het verleden ?
hier iemand die totaal vast loopt in HSP, boeken genoeg zelfkennis genoeg, maar blijkbaar altijd voor een ander aan het denken, zou ik dan nu ook autist zijn? niet erg, maar wellicht dat het ook een antwoord geeft dat ik niet weet wat ik doe op deze wereld, en de dingen die ik doe niet voel of besef dat het van mijzelf is wat ik kan
Hoi Vera, ik hoop dat je mijn comment leest. Ik heb recentelijk ook het labeltje van autism gekregen. Het wel of geen zelf hebben is voor mij al een heletijd een belangrijk ding in mijn leven - miss zelfs een obsessie. Ik loop al een aantal jaartjes met een depressie rond - en ik merk dat het voor mij erg belangrijk is dat er een zelf of een sturing is om hier weer uit te komen. Echter ervaar ik vaak alsof ik mezelf waar ik me goed bij voel…compleet weg is en dat ik voortdurend wordt geleefd door de gedachtes die door mijn hoofd stromen. Hierbij lukt het me niet of nauwelijks om de gedachtes zo te vormen als ik wil en tegelijkertijd voel ik daarbij mezelf vaak niet meer aan…wat vaak zorgt voor veel negativiteit. Heb je misschien wat tips om hier mee om te gaan? p.s. in het filmpje geven jullie aan dat jullie moeilijk jezelf in de toekomst kunnen reflecteren. Ik heb juist het tegenovergestelde probleem dat ik mezelf onbewust voortdurend negatief in de toekomst reflecteer.
Maar dan alleen mentaal denk ik... De ingang die ik met jou zou zoeken is die van het gevoel. en dan bedoel ik niet emoties, maar het 'voelen'. Gewaarworden van voellaag haalt je namelijk direct uit het mentale, waar je nu in gevangen lijkt te zitten. En daar zit niet de ik, maar daar zit het zelf dat stuurt.
Het projecteren naar de toekomst..daar hebben jullie het hier vaak over..maar dat is puur wishful thinking..is niks exact toch..we weten toch allemaal bv ik haal een diploma ..bv coaching..maar ik weet dat er heel veel factoren meespelen of het me ook werkelijk gaat lukken..zal ik genoeg klanten hebben, ga ik wel sterk genoeg zijn om dagelijks zo engagement aan te kunnen gaan..de toekomst is altijd een gok, voor iedereen, is toch pure bluf, en sommigen hebben geluk en bij anderen lukt het met alle inzet in de wereld niet..
Prachtig gesprek😍heel mooi om uitgelegd te krijgen hoe mensen met autisme vrij kunnen ervaren en handelen in het nu. Origineel en zonder te kopiëren. Wat ik nog interessant vind is dat kinderen met autisme op een bepaald moment echt iets nodig hebben en dan de grens van n ander niet kunnen accepteren. Het wordt me nu duidelijk waarom. Maar hoe zorg je ervoor dat dat dan toch opgepakt kan worden door dit kind? Of kan dat niet?
@@nynkeboekema1652 Autisme is gewoon een naam voor mensen die anders bedraad zijn. Er zijn scans gedaan met "neurotypische" en "autistische" mensen en er is een verschil te zien, met name bij het dagdromen. Wat dus sterk het te maken heeft met dat toekomst beeld. Bij neurotypische mensen worden er dan andere delen van de hersens actief, bij autistische mensen niet. Het gevolg hiervan is ook dat als neurotypische mensen dagdromen het deel van de hersens dat normaal actief is even ontspant bij autistische mensen gebeurt dat niet. Dit betekend dat het belangrijk is om ook echt je rust te nemen om die deel van de hersens wel te ontspannen. Het tijdschrift waar dit onderzoek instond (met beelden van de scans), weet ik helaas niet meer, maar kan psychologie zijn of quote zijn.
@@ramonrichie9683 Dankjewel Ramon. Ik weet daar nog niet alles van. Ben het aan het onderzoeken voor mezelf inmiddels. Herken veel. De intensieve verwerking van de prikkels en de rust die daarvoor nodig is. Ik dacht dat dit met de hoge sensitiviteit te maken had. Is hier dan ook nog een verschil? Of wellicht anders voor Vera is iedereen die zo gevoelig is autist? Denk het niet. Maar als ik nu goed naar dit filmpje kijk en luister herken ik mezelf enorm....
Ieder woord was thuis komend! Poeh! Huilbui van herkenning!❤ Eindelijk na 32 jaar worstelen en een hele hoop mentale trucjes ben ik gediagnosticeerd met autisme en dit is het: het ontbreken van een ik-referentiekader. En als ik het antwoord gaf waarin ik aangaf dat ik geen ik had, dan werd er eerst gedacht aan despersonalisatie en dissiocatie, terwijl ik voelde dat ik wellicht het meest aanwezig was in de ruimte van alle ‘ik-jes’. De puzzelstukjes komen samen, eindelijk!💖
De Maori-term voor autisme is Takiwatanga, wat betekent 'in his/her own time and space'.
Deze inzichten zijn exact wat de wereld nodig heeft. De wereld moet van binnenuit gaan begrijpen wat autisme is en er van willen leren. We moeten leren luisteren naar mensen met autisme. Autisme is een gave die nog niet goed begrepen wordt. We hebben elkaar allemaal nodig, laten we van elkaar leren. 💖
Waauw. Ik ben jaren leerkracht voor kinderen met autisme. Ik voelde reeds aan dat mensen met autisme vaak zeer sensitief zijn en veel gevoel hebben. Nu weet ik ook waarom dat zo is vanuit mijn IK-referentie. Ik voel er mij alleszins heel blij mee dat ik deze video heb gezien en deze kennis kan meenemen in mijn klaslokaal.
eindelijk contact....geweldige ontmoeting...ik voel de opluchting...hij kan zijn wie / wat /hoe hij is...heeeeerlijk🎉🎉🎉
Ontzettend bedankt Vera en beller voor dit ongelofelijk mooie, verhelderende gesprek 🙏🏻💖 ik heb altijd al het gevoel gehad dat er geen afwijkende persoonlijkheden bestaan, maar dat we gewoon allemaal anders bedraad zijn.
De mensheid is te vergelijken met een puzzel van 100.000 stukjes en meer, die allemaal stuk voor stuk anders zijn maar elkaar aanvullen tot een complete puzzel.
En wat zou het mooi zijn als de reguliere artsen, psychologen, psychiaters, burgers enzovoort open zouden staan voor deze “denkwijze”/benadering/duiding van autisme en van alle andere persoonlijkheidskenmerken.
Ieder mens is bedraad met zijn/haar eigen gaves, talenten en kwaliteiten.
We mogen mensen niet in langer in hokjes persen zodat ze passen in een maatschappij waar het gaat om kinderen te kneden en te conditioneren tot slaafse burgers die nuttig zijn voor een overdadige productie-wereld.
Dank jullie wel voor deze prachtige verheldering 🙏🏻🙏🏻🙏🏻
Wow dit is een eye-opener en geeft mij heel veel duidelijkheid. Ik heb nooit begrepen, waarom sommige processen/vragen, zoveel problemen opleverde voor mij. Nooit aan gedacht om dit in het autistisch spectrum te gaan zoeken. Nu echt heel veel aanknopingspunten om mijn omgeving te laten weten, hoe ik het beste functioneer en waarom dat zo is. Super bedankt.
Wat vallen voor mij veel stukjes op hun plek. Wat een mooi gesprek, ik herken me hier zo in... Begrijp nu waarom ik me zo'n leeg vat voel waar alles doorheen stroomt terwijl anderen dat niet lijken te hebben... Ben er stil van, dank jullie beiden hiervoor ♥
❤️
Eerst een huilbui en daarna heel blij door de oplossing die je geeft en een gevoel dat dit heel erg dicht aanlegt bij in het NU leven. Dank jullie beide voor vraag, antwoorden en het gesprek. 🙏
Ik moet gewoon even stoppen na 6 minuten kijken..voel me in een nieuw dimensie stappen..heel apart deze vorm van communiceren en tegelijk zo boeiend..en ontroerend..ik ga zo meteen verder kijken maar mijn hart smelt bij deze gesprekken..ik voel mijn eigen vooroordelen smelten..dank je Vera
Zo’n ontroerend mooi gesprek. Voel ook veel herkenning en wat een innerlijke ruimte geeft jouw benadering van autisme lieve Vera 💜🙏🧡
Een groot feest van herkenning en verwondering. Ineens voel ik dat ik leef, weer mag leven. Zo bijzonder. Hier was ik al zolang naar op zoek. Dankjewel Vera
ps eigenlijk zou ik heel veel willen zeggen, maar ik heb geen woorden ervoor. Het gevoel is onmenselijk groot.
Ik voel zo het enthousiasme van deze man! Ik wordt er ook helemaal blij van! En veel herkenning zeg, hoewel ik niet als autisme "bestempeld" ben kan ik mij vinden in alles wat gezegd er wordt!!
Ik vind dit een fantastisch gesprek , ik zie de waarde van autistische mensen in onze wereld. Ze zijn ontzettend nodig om de veranderingen in te zetten in onze maatschappij ,dank je wel .
Ik heb autistische kinderen en kleinkinderen
Ik vind dat heel mooi gezegd, ik ben zelf een autist en waardeer dit compliment enorm! Dank je wel.
Ik kon dexe video niet op mn tv kijken maar het bleef hangen dus zocht ik hrt op mn telefoon en na vandaag snap ik em precies want de flow zat er aardig in, de realiteit naar het verleden voelt wel ellendig en eenzaam
Ik hoorde vandaag ook dat iemand zich door t hoofd geschoten had en mijn aandacht werd naar de vloer gebracht dus dat brengt ook informatie
Lieve mensen, met tranen van ontroering ben ik dankbaar, dat ik wie dat ook mag zijn dit gesprek heeft gezien. Mijn hart stroomt over.
Riëtte Janssen Dank je Vera en Rob. Jullie puurheid raakte me, ik herken deze in mezelf .....door burn-out en onmacht gevoelens kom ik nu moeizaam in die puurheid de energie lijkt op. Ik ga dit meenemen in de stilte voor mijn herstel.
Hi, ik merk dat het belangrijk om enigzins een Ik - referentie te hebben. Je bent iemand en ook sterk. Ik vind het fijn om talenten en sterktes enzo te hebben. Ook is het belangrijk om Stabiel te zijn!!! Dat kan in deze wereld. Lieve mensen. Alles om je heen en jijzelf helpt je daarbij.
Misschien een tip, soms kan je voor je iets wil vertellenvragen "Wil je weten wat ik erover voel?" zodat je beter kan inschatten of je eerlijke gedachten beter wel of niet zegt.
Wauw!!! wat een verheldering voor deze mijnheer, zooo mooi en fijn te luisteren naar dit gesprek, dank je wel voor de fijne woorden.
Een kleine anekdote inzake (het ontbreken van) de ik - referentie . In de eindexamenklas VWO , in 1980 , stelde een klasgenote aan ons de vraag : We zijn bijna klaar met school , wat zijn jullie plannen voor de toekomst ?
En terwijl iedereen in haar dagboek kalkte wat hun directe plannen waren , au pair in Frankrijk en Engeland , studie dit en opleiding dat , dacht ik , wat een voor de hand liggende antwoorden allemaal , en terwijl ik me had ingeschreven voor Rechten in Tilburg - je moet toch wat , zonder enige motivatie verder - , heb ik toen geschreven : Mijn plan is om met zo min mogelijk inspanning een zo relaxed mogelijk leventje te leiden !
Inmiddels ben ik 59 , 10 jaar geleden gediagnosticeerd met PDD-NOS , en cum laude geslaagd in mijn toendertijd niet geheel - of geheel niet- bewuste opzet .
Hoe zie je jezelf over 5 jaar?
Ge Wel Dig. Echt wat een eye-openers, ik ben pas halverwege de video maar dit maakt zoveel duidelijk over mensen waar ik close mee omga én over mezelf! En over waar de focus van onze maatschappij ligt en hoe dat systeem in elkaar zit. Genoeg te doen nog om de boel wat zachter en besuster te maken. Dankjewel allebei!!
Wauw! Herkenbaar! Het komt dan ineens zo dichtbij, en het maakt dingen zo logisch ineens! Bedankt voor het delen.
Echt een hart tot hart gesprek. Heel mooi om te horen en wauw wat een herkenning.
Jeetje Vera,wat ben ik blij met jou.Ik heb altijd al geweten dat ik heel gevoelig ben en sloop verkeerd begrepen,a door mezelf ikke en
door m n omgeving
Wat n beleving,wat n ontroering.Ben zo blij,dankjewel,lieve Vera.
Tranen met tuiten heb ik gehuild. Het is een en al herkenning. Dank je wel hiervoor!!
Ik ook
Wauw! Ik heb mezelf nooit als autist gezien en ben ook nooit zo bestempeld.....maar wat een herkenning!!!
Prachtig om te zien en horen! ❤
idem.
34:34 Dit. Zonder woorden. Dank jullie wel voor dit geweldig mooie gesprek.
Moet inderdaad kunnen. Ook voor mensen zonder autisme. Ik denk dat dit vergeten is.
Er zijn nogal wat mensen die enorm onder de indruk zijn van de blik van Ramana Maharsi en hetgeen hij uitstraalt, zelf zag ik dit wat minder en kon dat wel zien en voelen bij bv Mooji. Ik zie hetzelfde nu ik dit filmpje bekijk en het raakt me diep. Het is een blik in het oneindige AL en vervuld van liefde ,compassie en vooral veel wijsheid.
Ik ben daarnaast vreselijk dankbaar dat dit filmpje op mijn pad is gekomen en het is een feest van herkenning. Ook ik kon niet meekomen in die rationele "IK" laag en ben altijd al een enorm gevoelsmens geweest die niet om kon gaan met boosheid. Ik kon die boosheid niet teruggeven zoals jij dat uitlegt en ben dat gaan opkroppen. dacht dat ik niet helemaal tof was en ben toen mee gaan huilen met de wolven in het bos. daarmee mijn Zelf haast verloren en dit eindigde in een verslaving, depressie, tics en angsten en paniek. Eenmaal rock-bottom mijn-Zelf eindelijk de vraag durven stellen wie of wat ik nu potverdorie dan wel ben en daar kreeg ik een eenheidservaring of kijkje in de keuken van het Universum, er was eindelijk een "thuis" en dat was hemels. sindsdien volop (lees haast obsessief) bezig met Advaita. Eindelijk heb ik iets gevonden waar juist die gevoeligheid wel van pas komt, zo zie je maar dat je in feite alles kunt omarmen of het nu een verslaving is, autisme of wat dan ook. dank voor dit mooie gesprek
Dank Vera, voor je lezing op Autminds en voor deze video. Totaal herkenbaar en zeer verhelderend.
Wauw! Wat een gevoel van opluchting en herkenning. Tranen over m'n wangen 🙂 Wat een prachtig gesprek. Dank 🙏💜🌈
Vanaf 14:29
Dit is ook zo herkenbaar voor mij.
Heb zoveel moeite met grenzen aangeven.
Ook omdat ik te weinig in verbinding lijk te staan met mijn eigen gevoel.
Vanaf 26:44
Ook wel erg herkenbaar!
Vanaf 45:57
Wederom herkenbaar.
Mijn sociale netwerk is hier ook wel door veranderd.
Ik voel eigelijk ook dat ze alleen kunnen antwoorden als het volledig eerlijk is...en je kunt onmogelijke weten hoe je je in de toekomst voelt en het is dus onmogelijk om dit te weten en kun je enkel antwoorden met..."dat weet ik niet of geen idee."...en niet autistische ,geven automatisch een antwoord gekoppeld aan hoe ze zich nu voelen...kortom ze zijn heel gevoelig voor woordkeuzes en zinsopbouw...
Waauw, zo herkenbaar. Ben ik dan ook autistisch ... ik vermoed van wel. En dit voelt als een soort bevrijding aan. Na al die jaren therapie die niet hielpen (integendeel!). Ik ga dit verder onderzoeken! Dank!
Vera en Rob, ontzettend hartelijk dank voor dit prachtig levendig zuiver gesprek...ontroerend...
❤❤ Dank je wel. Oh, ik voel gewoon tranen in mijn ogen van herkenning, ontroering etc. ❤
Autisme is in het nu leven, althans voor mij. Er is alleen nu. En ik is ziel, energie en deel van alles wat is. Zo is het voor mij met autisme. Ook heel laat gediagnosticeerd. De maatschappij mag nog veel leren, begrijpen, ontdekken en ontwikkelen 😊
Een goede vriendin wees mij op deze video. Omdat ik, als ademcoach/life coach gevraagd ben uit de opleidingsgroep, door een moeder om haar zoon te helpen. Hij is autistisch, heeft trauma en is hoog sensitief, en loopt helemaal vast bij de (inmiddels verplichte) behandelprogramma's vanuit de gemeente en GGZ. Ik werd door haar gekozen omdat mijn vertrekpunt altijd is vanuit mogelijkheden/ manifestatie, en niet vanuit onmogelijkheden/veroordelingen. Naast trauma release probeer ik ook altijd de sprankeltjes aan te raken waar cliënt blij van wordt. Inderdaad, waar zou je nu willen zijn op Aarde. Wat zou je nu graag willen doen, als je uit alles kon kiezen. Dát. Het systeem resetten naar vermogen ipv onvermogen, welk label alleen maar van buitenaf is gekomen. Deze video specifiek op Autisme gericht, ik ben hier zóóoó blij mee. Voelt zo goed. Ik heb het veel over ik, maar het leven bewandel ik als een tabula rasa. Een onbeschreven blad, keer op keer, zodat álles mogelijk blijft. Dat kenmerkt wat mij betreft de autist als pioneer, katalysator, en moeten we juist koesteren en de ruimte geven in plaats van tot instrument te maken. Bedankt!
Vera en Rob, ben zeer ontroerd door jullie verbinding en Vera jou prachtige inzichten. ik besef nog meer waar mijn zoon doorheen moet gaan, ik voel hem tot in mijn vezels . Ben de enige die hem op dit vlak begrijpt .. jou uitleg gaat ons daarbij helpen. Begrijpelijk dat mijn zoon zo naar terug komt van gesprekken met Neuro typische behandelaren. Ik neem het mee.. zal ook eens kijken of ik aan kan sluiten bij 1 van je trainingen .. wat een eye opener is dit interview ❣️
Ik ben zelf een autist en vind dit een bijzonder mooi gesprek, heb er het nodige uit kunnen halen. Dank je wel daarvoor.
Blijft me raken dit mooie gesprek 🙏
Wat een GEWELDIG gesprek! Verademend
Wat een geschenk dat ik toch altijd wel gewaardeerd ben geweest en nu nog om mijn puurheid.
Ik verbaas me er telkens weer over hoe herkenbaar het is wanneer ik mensen met autisme hoor spreken/vertellen. En ik snap ook eigenlijk niet wat er autistisch aan is, daar kan ik niet bij. Mijn beste vrienden waar ik meteen een gigantische klik mee had, hebben ook autisme of PDDNOS. Ik heb geen diagnose maar daar de gigantische herkenbaarheid en dat er allerlei levensgebeurtenissen verklaard worden maakt dat ik geen andere conclusie kan trekken ook autistisch te zijn. Ik wuifde dit idee altijd weg omdat mensen met autisme niet empathisch zouden zijn, zich niet kunnen voorstellen wat er in anderen omgaat en geen emoties van anderen kunnen lezen. Allemaal dingen waar ik juist erg goed in ben. Ook heb ik niet duidelijk obsessies of iets dergelijks. Het beeld dat ik heb/had van autisme, gevoed door het algemene beeld en zelfs vanuit mijn medische en psychologische opleiding is dus zeer onjuist. Het is symptoombeschrijvend, vanuit de blik van neurotypische mensen. Veel stof tot nadenken en exploratie. Dank Vera voor je mooie filmpjes hierover!
Ik wist niet dat neurotypische mensen een ik-referentie hadden. Ik geloof dat ik nu eindelijk snap wat je bedoelt met ik-referentie... Dankjewel.
Dank je wel voor dit mooie en pure gesprek , veel van geleerd
Ik wil u van harte bedanken! o.a. uw videos hebben me goed geholpen om mijn emoties onder controle te krijgen.
Nou, blijkbaar ben ik een autist 😂
Zo leer je weer eens wat na 61 jaar 🙏🏼
Wat een wijsheid.... héél mooi!!!♥️
Wauw shit ik begrijp mezelf ineens een stuk beter dankzij deze video. DANK JE WEL Vera!
Fantastisch, zo raak en meegemaakt herkenbaar, helder verhelderd
Dank allebei. Voelde veel herkenning wat intern voor ruimte lijkt te zorgen.
Enorm waardevol en duidelijk gesproken beide... Heel waardevol, dankjewel
wouw wouw dit is zooo puur en oprecht en geeft inzicht in m'n functioneren dank u Jeanne J'aime
De mooiste , meest verhelderende van alle opnames ..
Heel veel dank voor dit prachtige gesprek.
Wauw wat een eye-opener dit gesprek!🙏🏻🙏🏻
Love is the key set yourself free ✨️ 💕
Ineens besef ik mij zoveel dingen. Hoe kan ik weten naar wat voor partner ik zoek? Ik moet hem namelijk nog tegen komen.. En nu begrijp ik waarom ik altijd zoveel moeite had om keuzes te maken. Hoe kon ik weten wat in de toekomst goed voor mij was? Welke opleiding ik moest kiezen etc? Ik verwacht dat naar aanleiding van deze video nog veel inzichten zullen volgen. En dát kan ik dan gek genoeg wel weer aanvoelen:D. Ik voel ineens zoveel. Ik kan denk ik voor het eerst ook iets met het label autisme. Eerst werd het label mijn nieuwe "ik", totdat ik mijzelf eigenlijk steeds minder ging herkennen in de "neurotypische visie" van autisme en zelfs ging twijfelen aan mijn diagnose. Ik denk dat ik het nu pas echt kan gaan omarmen. Nogmaals dank voor deze verhelderende video!
😅
Over wat er in het nu in me opkomt:
Ik vind dat je altijd zulke leuke kleding aanhebt, Vera.
Ik merk ook dat je ouder wordt en de overgang maakt van dertiger naar veertiger. Ik ook. Leuk om dat bij een ander te zien en ook hoe je je daar op aan kunt passen. Ik merk dat ik die overgang niet gemakkelijk vind omdat het met verandering gepaard gaat.
Alles is altijd in verandering, het lichaam is daar een mooi voorbeeld van. De clou is om je identificatie te verschuiven naar het voelend wezen dat je bent en niet op het liggen of ideeen. Dan kijk je in de spiegel en denk je: "goh, ziet het er zo uit vandaag..."
Ik vind dit zeer verhelderend, inderdaad, het voelt zo lekker, dit te luisteren, te begrijpen ❤❤❤❤Annie
Prachtig gesprek en herkenbaar
Prachtig gesprek, ik vraag me alleen af waarom het wij-zij zo benadrukt wordt. Daar raak ik het Eenzijn kwijt.
Bedoel je het idee van wij(autisten)/zij(neurotypische mensen) in het gesprek? Ik (als autist) denk zelf zo omdat er zo'n verschil in denkwijze zit tussen die twee dat ik mij niet mogelijk als onderdeel van de andere groep kan zien. Wat zou je wel graag willen zien/horen in plaats van wij/zij?
Ik heb bericht gekregen dat je gereageerd hebt. Ik kan jouw complete reactie alleen niet vinden op de link van het filmpje zelf. Zou je hem nog eens willen plaatsen? Ik was wel erg benieuwd.
Wat een mooi gesprek echt leerzaame ❤️🙏🏾
Heel mooi! Ik voel en herken de verbinding in dit contact.
Moet versus Moed... 🙂 . Moe-ten maakt moe. Moed-ig zijn levert energie op. Moedig zijn, zijn als in het bewustzijn zijn. Het bewust-zijn is een zuivere, echte ervaring denk ik. Dank jullie wel. 🙂
Super mooi!!! Dank voor deze mooie verhelderende wijsheid.
Wauw dat heb ik ook. Goed uitgelegd.
Super! Zo mooiii en herkenbaar 🙏
Herkenbaar 😧 identiteit. Alsof het soms een glas is dat in duizend stukjes valt, die je opnieuw moet opbouwen tot je weer een "identiteit" kan beschrijven van jezelf.... Zo voel ik het ofzo. Heel vaag
Geen idee of dit echt is wat hier wordt omschreven, maar dit koppel ik wel aan wat ik zelf merk
Zo mooi en helder, dank u wel 💗
Verheldert Vera ook op Soundcloud of Spotify? Ik zou het fijn vinden om al wandelend te groeien.
Wauw, ik weet niet wat er gebeurde met mij terwijl ik naar dit gesprek keek, maar het is alsof ik nu ineens verder kan met mijn leven.
Ik vraag me af of het om deze reden ook zo lastig is voor mij om bijvoorbeeld favorieten aan te wijzen. Vragen zoals "wat is je favoriete band?" kan ik echt niets mee (het ironische is dat een van mijn speciale interesses een band is, ga maar na). Inderdaad het "Ja maar wat vind /ik/?" en dus is zo'n vraag is zo niet-specifiek dat het alleen maar nog meer vragen oproept.
Terwijl als je me vraagt "Als je nu direct naar een concert kon gaan, van welke band zou het dan zijn?" dan heb ik daar meteen een antwoord op, of als je me vraagt om een nummer op te zetten dat bij mijn huidige gevoel past, ik meteen een nummer aan kan wijzen.
Ik ben zo blij dat ik bij deze video terecht ben gekomen. Dankjewel.
Dank je wel 🥰
Wellicht kun je (de grap van het ik eens bekijken) van Olette Luitwieler.
Mijn ik, ik pas nergens bij, ik hou van het oude (restauratie bouw was mijn werk) en worstel met mezelf door invalide te worden (rug) waar ik ook nergens tussen pas omdat ik soms loop en soms in een rolstoel zit. Geestelijk een wrak, door misbruik op school pas ik niet in de maatschappij, wat anderen verwachten van mij kan door mijn gebrekkig aanpassings vermogen niet worden gehaald. Mijn grove humor en geen filter hebben werkt ook niet mee.
Erg vervelend dat je dat voelt en is overkomen. Misschien kun je contact leggen met andere autisten door bijvoorbeeld naar bijeenkomsten te gaan? Je verdient het sowieso om je goed te voelen.
Prachtige video !
Wow! Wat interessant dit filmpje. Ik kijk het in stukjes, omdat mijn informatieverwerking anders overbelast raakt.
Ik ben een maand geleden gediagnosticeerd met ASS en Borderline, omdat ik niet weet wie ik ben (zelfbeeld) en omdat ik emotieregulatieproblemen ervaar. Daarbij heb ik dysthemie (chronische depressieve gevoelens) en angsten.
Dit filmpje (Tot nu toe 11 minuten ben ik nu) is erg interessant over het ik en ook de voorbeelden die je noemt over straks eten of straks op vakantie kan ik niet benoemen. En dat zijn de punten waarop mensen zeggen dat ik een persoonlijkheidsstoornis heb. Mijn hoofd wordt een onoverzichtelijke puzzel bij dat soort vragen haha. In de zomer een winterjas uit moeten zoeken lukt niet haha... Ik weet niet wat ik straks wil dragen. Heel herkenbaar dus😉
Ik ga straks verder kijken 😉
Mevrouw; kunt U mij uitleggen wat er gebeurt op de derde seconde van het filmpje? Alvast bedankt.
Waarschijnlijk een kleine error in de montage :)
Vera, Interessant die casus over vakantie. Ik heb een ander perspectief: Ik denk dat het voor iemand met autisme lastig is om de vraag 'waar wil je deze zomer heen op vakantie' te beantwoorden. Niet vanwege een ontbrekende ik-referentie, maar omdat de vraag letterlijk wordt genomen. Neurotypische mensen interpreteren deze vraag met in het achterhoofd een vakantiebestemming waar ze nu heen zouden willen. En dat projecteren ze dan op de toekomst. Hetzelfde geldt voor het eten. Waar heb je vanavond trek in? Eh...pannekoeken...waarom? Omdat me dat nu lekker lijkt (met de impliciete aanname dat ik daar dan vanavond ook wel trek in zou hebben, en omdat ik al een jaar geen pannekoeken heb gegeten). Dit projecteren gaat gewoon in een moeite door. Een autist heeft wel degelijk een ik-referentie, anders zou je nu ook niet kunnen bepalen waar je nu trek in hebt. Ik zie bij veel mensen die autistisch zijn juist een supersterke ik-referentie zie ze nauwelijks los kunnen laten. (nogmaals dit is mijn mening...)
Laten we niet vergeten dat autisme een breed spectrum is en dat dit soort voorbeelden dus maar op een deel van toepassing is. Aangezien het spectrum steeds breder wordt wordt het denk ik lastiger dit soort wetmatige dingen te zeggen over autisme. Op het spectrum vallen betekent niet dat je niet begrijpt dat taal meerdere lagen heeft en grammatica en betekenis geen 1 op 1 relatie hebben..
@@jakobjansen2382 ook is begrijpen dat taal meerdere lagen heeft en grammatica en betekenis geen 1 op 1 relatie hebben betekend nog niet dat je daar mee kan omgaan, het kan zien en het kan ervaren. meestal is onze informatie- verwerking snelheid niet snel genoeg om alle onderliggende dingen mee te krijgen waardoor we dingen dus letterlijk nemen.
ik denk dat Elmer NIET bedoelde dat dit voor alle autisten geld.
8% van autisten die vrouwelijk hebben toegewezen gekregen bij de geboorte zijn cishetero. toch ken ik er 2 van 5 die hetero zijn. terwijl de cijfers anders uitwijzen.
het spectrum word niet breder, het was altijd al breed alleen nu komt het in beeld. omdat de mount everest pas later ontdekt is betekent niet dat ie er nooit was. laten we voorzichtig zijn met anderen te onderwijzen zoals Vera dat ook doet. we hebben ook nog 40% van onze diagnose delers die niet spreken die ook even niet meegenomen worden in de beredeneringen. jouw commment had net zo goed direct gericht kunnen zijn naar Vera. je hoeft niemand uit de comments te pakken om dit te zeggen. de meeste van ons weten het wel en we hebben bijna allemaal hetzelfde gevecht tegen het stigma. het laatste wat we nodig hebben is anderen vertellen dat hun verwoording niet perfect genoeg is.
Omdat niemand kan bedoelen dat zij alle autisten bedoelen ookal is de zin wel zo gevormd denk ik dat niemand van ons bedoeld dat alle autisten zijn zoals we zeggen dat ze zijn. dat is gewoon de manier waarop we spreken.
Is heel die mindfulness beweging..van in het hier en nu zijn..dan ook geen antwoord op die toekomstige Ik-referentie..Tolle zegt net dat alle lijden komt van te refereren naar de toekomst of het verleden ?
Ik krijg vaak de zorgopmerking ‘zorg goed voor jezelf ‘ en ik kan daar zo weinig mee en voel me dan gewoon slecht
Echt 20 duimen!, eindelijk iemand die het begrijpt
Zo'n fijne vrouw
Ik herken zo veel in mijn zelf.. Wow..
Wauw, dit voelt als thuiskomen. Ontroerend.
hier iemand die totaal vast loopt in HSP, boeken genoeg zelfkennis genoeg, maar blijkbaar altijd voor een ander aan het denken, zou ik dan nu ook autist zijn?
niet erg, maar wellicht dat het ook een antwoord geeft dat ik niet weet wat ik doe op deze wereld, en de dingen die ik doe niet voel of besef dat het van mijzelf is wat ik kan
Mooi, ik moest huilen bij het verhaal over de directeur
Mooi diep en verbonden gesprek
Hoi Vera, ik hoop dat je mijn comment leest. Ik heb recentelijk ook het labeltje van autism gekregen. Het wel of geen zelf hebben is voor mij al een heletijd een belangrijk ding in mijn leven - miss zelfs een obsessie. Ik loop al een aantal jaartjes met een depressie rond - en ik merk dat het voor mij erg belangrijk is dat er een zelf of een sturing is om hier weer uit te komen. Echter ervaar ik vaak alsof ik mezelf waar ik me goed bij voel…compleet weg is en dat ik voortdurend wordt geleefd door de gedachtes die door mijn hoofd stromen. Hierbij lukt het me niet of nauwelijks om de gedachtes zo te vormen als ik wil en tegelijkertijd voel ik daarbij mezelf vaak niet meer aan…wat vaak zorgt voor veel negativiteit.
Heb je misschien wat tips om hier mee om te gaan?
p.s. in het filmpje geven jullie aan dat jullie moeilijk jezelf in de toekomst kunnen reflecteren. Ik heb juist het tegenovergestelde probleem dat ik mezelf onbewust voortdurend negatief in de toekomst reflecteer.
Maar dan alleen mentaal denk ik... De ingang die ik met jou zou zoeken is die van het gevoel. en dan bedoel ik niet emoties, maar het 'voelen'. Gewaarworden van voellaag haalt je namelijk direct uit het mentale, waar je nu in gevangen lijkt te zitten. En daar zit niet de ik, maar daar zit het zelf dat stuurt.
Ik moet hiervan wenen
het klinkt als een vertaling van liefde
niet weten wat je gaat eten en op vakantie gaan is vaak iets wat je samen doet met mensen
Het projecteren naar de toekomst..daar hebben jullie het hier vaak over..maar dat is puur wishful thinking..is niks exact toch..we weten toch allemaal bv ik haal een diploma ..bv coaching..maar ik weet dat er heel veel factoren meespelen of het me ook werkelijk gaat lukken..zal ik genoeg klanten hebben, ga ik wel sterk genoeg zijn om dagelijks zo engagement aan te kunnen gaan..de toekomst is altijd een gok, voor iedereen, is toch pure bluf, en sommigen hebben geluk en bij anderen lukt het met alle inzet in de wereld niet..
Super! 🙏❤
Prachtig gesprek😍heel mooi om uitgelegd te krijgen hoe mensen met autisme vrij kunnen ervaren en handelen in het nu. Origineel en zonder te kopiëren.
Wat ik nog interessant vind is dat kinderen met autisme op een bepaald moment echt iets nodig hebben en dan de grens van n ander niet kunnen accepteren. Het wordt me nu duidelijk waarom. Maar hoe zorg je ervoor dat dat dan toch opgepakt kan worden door dit kind? Of kan dat niet?
geef eens een voorbeeld?
Is het niet zo dat autisme bedacht is? Dit is 'normaal' in mijn ogen
Het idee de wereld inbrengen....geweldig!! en wel zien hoe het dan loopt!! Sjonge wat herkenbaar!
@@nynkeboekema1652 Autisme is gewoon een naam voor mensen die anders bedraad zijn. Er zijn scans gedaan met "neurotypische" en "autistische" mensen en er is een verschil te zien, met name bij het dagdromen. Wat dus sterk het te maken heeft met dat toekomst beeld. Bij neurotypische mensen worden er dan andere delen van de hersens actief, bij autistische mensen niet. Het gevolg hiervan is ook dat als neurotypische mensen dagdromen het deel van de hersens dat normaal actief is even ontspant bij autistische mensen gebeurt dat niet. Dit betekend dat het belangrijk is om ook echt je rust te nemen om die deel van de hersens wel te ontspannen. Het tijdschrift waar dit onderzoek instond (met beelden van de scans), weet ik helaas niet meer, maar kan psychologie zijn of quote zijn.
@@ramonrichie9683 Dankjewel Ramon. Ik weet daar nog niet alles van. Ben het aan het onderzoeken voor mezelf inmiddels. Herken veel. De intensieve verwerking van de prikkels en de rust die daarvoor nodig is. Ik dacht dat dit met de hoge sensitiviteit te maken had. Is hier dan ook nog een verschil? Of wellicht anders voor Vera is iedereen die zo gevoelig is autist? Denk het niet. Maar als ik nu goed naar dit filmpje kijk en luister herken ik mezelf enorm....
💛
Was er helemaal geen empathie voor die interim directeur? Dat zou ik (als autist) dus hebben....
🙏💜🌷
Waar zou je vanavond trek in hebben is natuurlijk een slechte vraag. Dat kun je op voorhand niet weten.
Prachtig....
💖👌