"Αυτή η γειτονιά είναι για όλους μας ένα κλουβί, κανείς δε ζει αληθινά αυτό που θα ήθελε να ζει, γιατί το όνειρο είναι μια στιγμή και όλες οι άλλες οι στιγμές απελπισία. Μέσα σε αυτή τη γειτονιά γεννιόμαστε, ζούμε και πεθαίνουμε, μαζί με εμάς και τα όνειρά μας, μαζί με εμάς και τα παιδιά μας…' Υπέροχο έργο... Ευχαριστώ πολύ!
Λουκία καλησπέρα, ήθελα πολλές μέρες να σου γράψω τις ευχαριστίες μου!Εξαιρετικό!Υπέροχη η Μάρθα Βούρτση,την είχαμε συνηθίσει στα μελό,αλλά πάνω απ'ολους εξαιρετικός ο Θάνος Κωτσόπουλος. Πόσο άλλαξαν τα ήθη από τότε!Η μήπως οχι; Σε φιλώ.
Ρεαλιστικά αδυσώπητο τέλος! Παρόλο που η κινηματογραφική μεταφορά του έργου "Το φιντανάκι" του 1955, με τους Ορέστη Μακρή, Γκέλυ Μαυροπούλου, Στέφανο Στρατηγό και Χρήστο Τσαγανέα, προσφέρει μια αισιόδοξη τροπή, εφόσον τόσο ο πατέρας όσο και το αγέννητο μωρό ζουν και η Τούλα παντρεύεται τον πλούσιο ηλικιωμένο κύριο που προσφέρει σε εκείνη και το παιδί της το όνομα του, την οικονομική άνεση και την κοινωνική καταξίωση, χωρίς ανταλλάγματα, αυτό που κυριολεκτικά καθηλώνει είναι το θεατρικό έργο με την τραχιά, αδιέξοδη και άκαμπτη φτώχεια να γίνεται ο αφέντης του ανθρώπινου πόνου. Ευχαριστώ που το ανεβάσατε!
@@anastasiadro9072 Ένα βιβλίο διαβάζεται ή ένα έργο παρακολουθείται ακόμα και όταν γνωρίζονται η πλοκή ή οι λεπτομέρειες : είναι η μαγεία της διήγησης ή της σκηνοθεσίας που παρασύρουν την ψυχή και το νου του καθενός για να δημιουργήσει τη δική του εμπειρία κρίσης. Εάν ήταν έτσι, αλίμονο, κανείς δε θα διάβαζε τους αρχαίους ή κλασικούς συγγραφείς και δεν θα έβλεπε τα αντίστοιχα θεατρικά ή κινηματογραφικά έργα. Ή ακόμα νεώτερα κινηματογραφικά έργα που βασίζονται σε βιβλία που έχουμε διαβάσει. Τα έχουμε διαβάσει και δεί ξανά και ξανά, ακριβώς γιατί κάθε φορά ανακαλύπτουμε και κάτι καινούργιο για εμάς.
@@anastasiadro9072 Ένα βιβλίο διαβάζεται ή ένα έργο παρακολουθείται ακόμη και όταν γνωρίζονται η πλοκή ή οι λεπτομέρειες : είναι η μαγεία της διήγησης και η δημιουργική σκηνοθεσία που παρασύρουν την καρδιά και το νου χαρίζοντας στον αναγνώστη ή θεατή τη δική του εμπειρία κρίσης. Αν ήταν έτσι, αλίμονο, κανείς δεν θα διάβαζε τους αρχαίους ή κλασικούς συγγραφείς και δεν θα πήγαινε να παρακολουθήσει αρχαίο ή κλασικό θέατρο. Ή ακόμα δεν θα πήγαινε να δει ένα κινηματογραφικό ή θεατρικό έργο που βασίζεται σε ένα βιβλίο που έχει διαβάσει. Και όμως, παρότι γνωστά, διαβάζονται ξανά και ξανά και παρακολουθούνται ανελλιπώς, γιατί κάθε φορά το ταξίδι είναι διαφορετικό και ανακαλύπτουμε κάτι καινούργιο, πρωτίστως για εμάς τους ίδιους.
@anastasiadro9072 Ένα βιβλίο διαβάζεται και ένα έργο παρακολουθείται ακόμη και όταν γνωρίζονται η πλοκή και οι λεπτομέρειες : είναι η μαγεία της διήγησης και η δημιουργία της σκηνοθεσίας που παρασύρουν καρδιά και νου χαρίζοντας κριτική σκέψη. Αν ήταν έτσι, αλίμονο, δεν θα διαβάζονταν αρχαίοι ή κλασικοί συγγραφείς, ούτε θα υπήρχε αρχαίο θέατρο ή θεατρικές παραστάσεις κλασικών έργων. Ακόμα δεν θα υπήρχαν ριμέικ παλιών ταινιών ή δεν θα πήγαινε κανείς να δεί μια ταινία που βασίζεται σε ένα βιβλίο που έχει διαβάσει. Παρότι είναι γνωστά, τα διαβάζουμε και τα βλέπουμε ξανά και ξανά.... Κάθε φορά είναι και ένα διαφορετικό ταξίδι, κάθε φορά ανακαλύπτουμε και κάτι καινούργιο, πρωτίστως για μας τους ίδιους.
@@66joydipi τα κλασσικά κείμενα διδάσκονται στα σχολεία, μας είναι γνωστά. Δεν έχουν σχέση με την λογοτεχνία. Η δική μου μαγεία σε βιβλίο, Θέατρο, κινηματογράφο, βρίσκεται στο άγνωστο. Δεν είναι όλα Ρωμαίος και Ιουλιέτα ή Άθλιοι κλπ. Δική σας άποψη. Το ανέφερα διότι και σε ένα έργο της Αγκάθα Κριστυ, σε εκτενές σχόλιο δόθηκε ο δολοφόνος. Προσωπικά είμαι λάτρης της Αγκάθα. Έχω διαβάσει και έχω δει όλα τα έργα της Ελλάδα και Αγγλία. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ισχύει για όλους.
Ειναι απ τα εργα που κρατησα κι εγω να το χω κ σε ευχαριστω Λουκια.Πριν λιγα χρονια ειχα δει εδω στο γιουτουμπ τη γερμα με την Λυδια Κονιορδου (οχι το ραδιοφωνικο ειχε κ εικονα) μηπως το χει κανεις? Επισης ειχα δει και το Stallerhof του Φραντς Ξάβερ Κρετς με την κορη του Αρσενη δε φανταστηκα οτι θα τα κατεβασουν κ πανε..
"Αυτή η γειτονιά είναι για όλους μας ένα κλουβί, κανείς δε ζει αληθινά αυτό που θα ήθελε να ζει, γιατί το όνειρο είναι μια στιγμή και όλες οι άλλες οι στιγμές απελπισία. Μέσα σε αυτή τη γειτονιά γεννιόμαστε, ζούμε και πεθαίνουμε, μαζί με εμάς και τα όνειρά μας, μαζί με εμάς και τα παιδιά μας…'
Υπέροχο έργο... Ευχαριστώ πολύ!
Έλα και μια βόλτα στην δική μου παλιά γειτονιά. ua-cam.com/video/_b6qGgk2MdI/v-deo.html
@@loukiatouloumari2 Εννοείται! Θα είμαι εκεί!
Καλημέρα! Το ανέβασα ξανά γιατί είναι φανταστικό 💯💚
... και γιατί τελειώνουν οι προμήθειες ... 😂
@@George.Kalabakas 🎹🎺🎻Μα δεν τελειώνουνε, δεν γίνεται σου λέω, δεν τελειώωωωωωωνουνε 🎸🎷🎶
@@loukiatouloumari2 😂 Και να τελειώσουνε, θα γυρίσουμε δικά μας ρε ... ΡΙΛ (Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Λουκίας) ...
Ωραία ιδέα!!!!!!!!!!!!!! Απωθημένο το έχω ❤
@@loukiatouloumari2 Ωραία, ξεκινάμε τις άδειες για το "Lu Productions" (ακούγεται λίγο κινέζικο έτσι ή μου φαίνεται;) 😂
Άλλη εποχή!!!
Καλύτερη χειρότερη; ποιος ξέρει;
Ευχαριστώ❤❤❤❤
❤❤❤Ένα ακόμα μεγάλο μας ευχαριστώ...
Ευχαριστούμε Λου ... καλησπέρααα ...
Ξύπνησα
Λουκία καλησπέρα, ήθελα πολλές μέρες να σου γράψω τις ευχαριστίες μου!Εξαιρετικό!Υπέροχη η Μάρθα Βούρτση,την είχαμε συνηθίσει στα μελό,αλλά πάνω απ'ολους εξαιρετικός ο Θάνος Κωτσόπουλος.
Πόσο άλλαξαν τα ήθη από τότε!Η μήπως οχι;
Σε φιλώ.
Αλίμονο Λουίζα, άλλαξαν, με αργό ρυθμό, αλλά άλλαξαν ❤
Ρεαλιστικά αδυσώπητο τέλος!
Παρόλο που η κινηματογραφική μεταφορά του έργου "Το φιντανάκι" του 1955, με τους Ορέστη Μακρή, Γκέλυ Μαυροπούλου, Στέφανο Στρατηγό και Χρήστο Τσαγανέα, προσφέρει μια αισιόδοξη τροπή, εφόσον τόσο ο πατέρας όσο και το αγέννητο μωρό ζουν και η Τούλα παντρεύεται τον πλούσιο ηλικιωμένο κύριο που προσφέρει σε εκείνη και το παιδί της το όνομα του, την οικονομική άνεση και την κοινωνική καταξίωση, χωρίς ανταλλάγματα, αυτό που κυριολεκτικά καθηλώνει είναι το θεατρικό έργο με την τραχιά, αδιέξοδη και άκαμπτη φτώχεια να γίνεται ο αφέντης του ανθρώπινου πόνου. Ευχαριστώ που το ανεβάσατε!
Δεν γνωρίζουν όλοι την πλοκή του έργου. Γιατί το αποκαλύπτετε; Γιατί δίνετε λεπτομέρειες;
@@anastasiadro9072
Ένα βιβλίο διαβάζεται ή ένα έργο παρακολουθείται ακόμα και όταν γνωρίζονται η πλοκή ή οι λεπτομέρειες : είναι η μαγεία της διήγησης ή της σκηνοθεσίας που παρασύρουν την ψυχή και το νου του καθενός για να δημιουργήσει τη δική του εμπειρία κρίσης.
Εάν ήταν έτσι, αλίμονο, κανείς δε θα διάβαζε τους αρχαίους ή κλασικούς συγγραφείς και δεν θα έβλεπε τα αντίστοιχα θεατρικά ή κινηματογραφικά έργα. Ή ακόμα νεώτερα κινηματογραφικά έργα που βασίζονται σε βιβλία που έχουμε διαβάσει. Τα έχουμε διαβάσει και δεί ξανά και ξανά, ακριβώς γιατί κάθε φορά ανακαλύπτουμε και κάτι καινούργιο για εμάς.
@@anastasiadro9072
Ένα βιβλίο διαβάζεται ή ένα έργο παρακολουθείται ακόμη και όταν γνωρίζονται η πλοκή ή οι λεπτομέρειες : είναι η μαγεία της διήγησης και η δημιουργική σκηνοθεσία που παρασύρουν την καρδιά και το νου χαρίζοντας στον αναγνώστη ή θεατή τη δική του εμπειρία κρίσης.
Αν ήταν έτσι, αλίμονο, κανείς δεν θα διάβαζε τους αρχαίους ή κλασικούς συγγραφείς και δεν θα πήγαινε να παρακολουθήσει αρχαίο ή κλασικό θέατρο. Ή ακόμα δεν θα πήγαινε να δει ένα κινηματογραφικό ή θεατρικό έργο που βασίζεται σε ένα βιβλίο που έχει διαβάσει.
Και όμως, παρότι γνωστά, διαβάζονται ξανά και ξανά και παρακολουθούνται ανελλιπώς, γιατί κάθε φορά το ταξίδι είναι διαφορετικό και ανακαλύπτουμε κάτι καινούργιο, πρωτίστως για εμάς τους ίδιους.
@anastasiadro9072 Ένα βιβλίο διαβάζεται και ένα έργο παρακολουθείται ακόμη και όταν γνωρίζονται η πλοκή και οι λεπτομέρειες : είναι η μαγεία της διήγησης και η δημιουργία της σκηνοθεσίας που παρασύρουν καρδιά και νου χαρίζοντας κριτική σκέψη. Αν ήταν έτσι, αλίμονο, δεν θα διαβάζονταν αρχαίοι ή κλασικοί συγγραφείς, ούτε θα υπήρχε αρχαίο θέατρο ή θεατρικές παραστάσεις κλασικών έργων. Ακόμα δεν θα υπήρχαν ριμέικ παλιών ταινιών ή δεν θα πήγαινε κανείς να δεί μια ταινία που βασίζεται σε ένα βιβλίο που έχει διαβάσει. Παρότι είναι γνωστά, τα διαβάζουμε και τα βλέπουμε ξανά και ξανά.... Κάθε φορά είναι και ένα διαφορετικό ταξίδι, κάθε φορά ανακαλύπτουμε και κάτι καινούργιο, πρωτίστως για μας τους ίδιους.
@@66joydipi τα κλασσικά κείμενα διδάσκονται στα σχολεία, μας είναι γνωστά. Δεν έχουν σχέση με την λογοτεχνία. Η δική μου μαγεία σε βιβλίο, Θέατρο, κινηματογράφο, βρίσκεται στο άγνωστο. Δεν είναι όλα Ρωμαίος και Ιουλιέτα ή Άθλιοι κλπ.
Δική σας άποψη. Το ανέφερα διότι και σε ένα έργο της Αγκάθα Κριστυ, σε εκτενές σχόλιο δόθηκε ο δολοφόνος. Προσωπικά είμαι λάτρης της Αγκάθα. Έχω διαβάσει και έχω δει όλα τα έργα της Ελλάδα και Αγγλία. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ισχύει για όλους.
Ειναι απ τα εργα που κρατησα κι εγω να το χω κ σε ευχαριστω Λουκια.Πριν λιγα χρονια ειχα δει εδω στο γιουτουμπ
τη γερμα με την Λυδια Κονιορδου (οχι το ραδιοφωνικο ειχε κ εικονα) μηπως το χει κανεις? Επισης ειχα δει
και το Stallerhof του Φραντς Ξάβερ Κρετς με την κορη του Αρσενη δε φανταστηκα οτι θα τα κατεβασουν κ πανε..
Την Γέρμα μπορεί και να την βρούμε, το άλλο δεν το ξέρω καν
Δεν κατεβαίνουν τα έργα, διαγράφει το yt ολόκληρους λογαριασμούς
@@loukiatouloumari2 δε πειραζει Λουκια μου να σαι καλα που προσπαθησες και μονο..Σ ευχαριστω για τοσα κ τοσα που ακουσα απο σενα.
❤❤❤❤❤❤❤❤
Πολύ ωραιοοοο
❤❤❤❤❤