Behlül Dana I Sultanlık I Ahmet Sula

Halife Harun Reşit askerlerine, Behlül Dana’yı bulup getirmelerini emretmiş.
Askerler de Behlül’ü Bağdat Kabristanı’nda kazdığı bir çukurda uyurken bulmuşlar. Ve ellerindeki mızraklarla dürterek daldığı derin uykudan onu uyandırmışlar.
Büyük bir öfke ve kızgınlıkla uyanan Behlül askerler:
- “Ulan densizler! Beni ne diye uyandırdınız?” demiş.
Askerler bunu Halifenin emrettiğini söylemişler ve Behlül’ü aldıkları gibi halifenin huzuruna çıkartmışlar. Sultan önce askerlerini dinlemiş sonra Behlül Dana’ya dönerek demiş ki:
- “Ey kardeşim askerlerimi niye tersledin, ne diye onlara bağırıp çağırdın?”
Behlül Dana:
- “Rüyamda büyük bir ülkeye padişah olmuştum. Ne güzel şehirlerim, saraylarım, askerlerim ve hizmetçilerim vardı. Senin askerlerin beni uykudan uyandırarak devletimi, askerlerimi, servetimi ve tahtımı elimden aldılar.” Demiş.
Halife bir kahkaha atarak:
- “Yahu benim sevgili kardeşim, seninkisi bir rüya idi. İnsan hiç uykudaki padişahlığa itibar eder mi?” demiş?
Behlül:
“Sizin sultanlığınız ile benim rüyamdaki sultanlığım arasında ne fark var ki?” demiş.
Halife:
- “Olur mu hiç? Benim sultanlığım gerçek seninki sadece bir rüya idi.” Demiş.
Behlül Dana demiş ki:
- “Sultan’ım, dünya sultanlığı göz açıp kapamak kadardır; ben gözümü açınca kaybettim, sen de kapatınca kaybedeceksiniz.”