هوشنگ ابتهاج - کو

ای دل به کوی او ز که پرسم که یار کو
در باغ پر شکوفه که پرسد بهار کو
نقش و نگار کعبه نه مقصود شوق ماست
نقشی بلند تر زده ایم، آن نگار کو
جانا نوای عشق خموشانه خوش تر است
آن آشنای ره که بود پرده دار کو
ماندم در این نشیب و شب آمد، خدای را
آن راهبر کجا شد و آن راهوار کو
ای بس ستم که بر سر ما رفت و کس نگفت
آن پیک ره شناس حکایت گزار کو
چنگی به دل نمی زند امشب سرود ما
آن خوش ترانه چنگی شب زنده دار کو
یک شب چراغ روی تو روشن شود، ولی
چشمی کنار پنجره ی انتظار کو
خون هزار سرو دلاور به خاک ریخت
ای سایه! های های لب جویبار کو
پی نوشت: این صدا متعلق به دوره جوانی هوشنگ ابتهاج می باشد.
پیج اینستاگرام تایم دیالوگ:
/ time_dialog
کانال تلگرام تایم دیالوگ جهت دانلود موسیقی های سنتی و دکلمه های صوتی:
T.me/Time_Dialog