Kerim çaplının o funky - early years rocknroll ruhu yavuzun blues , trandantional ruhu ile birleşince ne unutulmaz bir karışım çıkmış ortaya. o yıllarda şimdiki farkındalığımın olmasını ne çok isterdim. kemancıda dinleyebilmek ah...
Uzun süredir izlemeyi çok istediğim bir belgeseldi emeği geçen herkese çok teşekkür ediyorum. Bu adamları canlı dinlemiş insanları görünce de yaşadığım kıskançlığı saklamayacağım.
yavuz ve kerim gibi dahi ve yetenekli olmak herkesin başına gelmeyen büyük bir şans ama etraflarındaki insanlar da onların en büyük şanslarından biriymiş aslında. onları hem çok iyi tanımış hem çok güzel anlatmışlar hem de akıllarında yaşatmaya devam etmişler🥲
Aynı sahnelerde (Hayal Kahvesi ve Kemancı Bar) bulundum fakat nedense hiç Blue Blues Konserinde bulunmadım, denk gelmedi yani. Pişmanım tabii. Yavuz ile hiç tanışmadım, fakat Kerim ile ilginç bir gece yaşadım. Beşiktaş'ta Sokak Bar'ta solo olarak davul ve mikrofon çaldı Kerim, 1992 yılında sanırım. Evim Kazancı Yokuşu'ndaydı. Konserden sonra evine getirdiğim, bir Casio CT-670 Tone Bank vardı, o klavye altüst ettiğini hatırlıyorum. Bu ülkenin gelmiş geçmiş en yetenekli müzisyen olduğunu o zaman farkettim. İyi huylu bir arkadaşdı ama bir daha görmedim onu. Blue videoda keşke MFÖ'den biri, Fuat mesela konuşsaydı. Nur içinde yatsın Yavuz ve Kerim, güzel insanlardı...
Gerekli bir belgeseldi, efsane Yavuz, Kerim ve onlarin nezdinde hayati zor gecen ve aramizdan erken ayrilan tum isimsiz muzisyenlerin, vede malesef intihar edenlerin ruhu sad olsun
Bir sürü insanın hatıra biriktirme ve onları saklama şeklini de gözlemledik, her birinin kendi duygularına dair kavrayış derinliğini belli eden yaklaşımlarını gördük. Erkan Oğur bu kadar sıra dışı sanatkarların içinde bile hemen kendini belli eden çok özel bir ruh. Allah sağlık sıhhat ve uzun ömürler versin.
Bizim zamanımızda Mojo'ya Jazzstop denirdi; Kadıköy Bahariye gece eğlenmeye değil sabah erkenden dolmuşla uyumaya gidilen yerdi; hayat Büyükparmakkapı - HansunGalip - Sıraselviler arasında geçerdi... Yetmişlerin ortalarında doğan neslin (gençlik yaşama adına) ne kadar şanslı olduğunu yaşarken bilememişiz 😢
böylesine önemli bir eser için harcadığınız maddi madevi herşey için teşekkür ederim, çok önemli bir eser
İyi ki varsınız. Kerim çaplı ve yavuz çetinin daima hatırlamasını tanımasını sağlayacak bu belgeseli çektiğiniz için.
Kerim çaplının o funky - early years rocknroll ruhu yavuzun blues , trandantional ruhu ile birleşince ne unutulmaz bir karışım çıkmış ortaya. o yıllarda şimdiki farkındalığımın olmasını ne çok isterdim. kemancıda dinleyebilmek ah...
Uzun süredir izlemeyi çok istediğim bir belgeseldi emeği geçen herkese çok teşekkür ediyorum. Bu adamları canlı dinlemiş insanları görünce de yaşadığım kıskançlığı saklamayacağım.
yavuz ve kerim gibi dahi ve yetenekli olmak herkesin başına gelmeyen büyük bir şans ama etraflarındaki insanlar da onların en büyük şanslarından biriymiş aslında. onları hem çok iyi tanımış hem çok güzel anlatmışlar hem de akıllarında yaşatmaya devam etmişler🥲
Ruhunuz şadolsun....
Yavuzla 1995 tw bodrumda tabismistim blue blues band ve Kerim capliyi hayal kahvesi ve mojoda seyretme sansim olmustur 👍👍👋
O yıllarda o insanlarla tanışmak çok güzel olurdu ☹️
Ağlamaktan göz yaşı kalmadı gece gece. İki üstadında mekanları cennet olsun 🙏🏻
Aynı sahnelerde (Hayal Kahvesi ve Kemancı Bar) bulundum fakat nedense hiç Blue Blues Konserinde bulunmadım, denk gelmedi yani. Pişmanım tabii. Yavuz ile hiç tanışmadım, fakat Kerim ile ilginç bir gece yaşadım. Beşiktaş'ta Sokak Bar'ta solo olarak davul ve mikrofon çaldı Kerim, 1992 yılında sanırım. Evim Kazancı Yokuşu'ndaydı. Konserden sonra evine getirdiğim, bir Casio CT-670 Tone Bank vardı, o klavye altüst ettiğini hatırlıyorum. Bu ülkenin gelmiş geçmiş en yetenekli müzisyen olduğunu o zaman farkettim. İyi huylu bir arkadaşdı ama bir daha görmedim onu. Blue videoda keşke MFÖ'den biri, Fuat mesela konuşsaydı. Nur içinde yatsın Yavuz ve Kerim, güzel insanlardı...
Gerekli bir belgeseldi, efsane Yavuz, Kerim ve onlarin nezdinde hayati zor gecen ve aramizdan erken ayrilan tum isimsiz muzisyenlerin, vede malesef intihar edenlerin ruhu sad olsun
Harika harikaydı tanımak bu yaralı efsane adamları.
İnanılmaz güzel bir belgesel.
Bir sürü insanın hatıra biriktirme ve onları saklama şeklini de gözlemledik, her birinin kendi duygularına dair kavrayış derinliğini belli eden yaklaşımlarını gördük.
Erkan Oğur bu kadar sıra dışı sanatkarların içinde bile hemen kendini belli eden çok özel bir ruh. Allah sağlık sıhhat ve uzun ömürler versin.
Bizim zamanımızda Mojo'ya Jazzstop denirdi; Kadıköy Bahariye gece eğlenmeye değil sabah erkenden dolmuşla uyumaya gidilen yerdi; hayat Büyükparmakkapı - HansunGalip - Sıraselviler arasında geçerdi... Yetmişlerin ortalarında doğan neslin (gençlik yaşama adına) ne kadar şanslı olduğunu yaşarken bilememişiz 😢
emeğinize yüreğinize sağlık ❤️❤️
extra yı da paylaşır mısınız
Muhammed Suiçmez de gelir mi be
Blue Extra yı da paylaşır mısınız
Arkadaş İngilizce altyazıyı niye video'ya gömdünüz ya? Ayrıca yükleseydiniz ya...
30:15 neo
Yanlis ulke abi, yanlis ulke.
sorma
E yani, adamın hiç türk kültürü yok
🤍