D66 in anderhalve minuut

In een reeks verkiezingsspecials besteedt Nieuwsuur aandacht aan 12 politieke partijen. Vandaag: D66.
In 1966 was ze DE rebel die het systeem van binnenuit omver wil werpen. Doel: meer directe democratie.
Inmiddels is de partij onder leiding van Alexander Pechtold volop onderdeel van het systeem.
Het huidige kabinet noemt D66 zelfs een van de meest geliefde oppositiepartijen. Niet gek, want ze stemde bijna altijd mee met de regeringsvoorstellen (91,3%). In ruil voor steun aan hervormingen kreeg de partij onder meer extra geld voor onderwijs.
De titel van het verkiezingsprogramma klinkt bepaald niet radicaal: ‘Samen sterker, kansen voor iedereen’.
De partij van Pechtold kiest nu voor een middenpositie. Ze is bezorgd om de kloof in de samenleving - en pleit voor:
- buurtscholen voor kinderen vanaf twee jaar;
- vaste contracten voor werkenden;
- en taalles voor vluchtelingen vanaf dag 1.
De Kamerleden van D66 zijn zeer effectief: de afgelopen jaren kregen ze veruit de meeste initiatiefwetten door de Kamer. Bijvoorbeeld de wet voor een actief donorregistratiesysteem.
Toch verlieten 3 van de 12 fractieleden de Kamer voortijdig. Met als pijnlijkste hoofdstuk: de soap rondom Wassila Hachchi - Zij verliet de partij om vrijwilligerswerk te doen voor Hillary Clinton.
Na zeven verkiezingsoverwinningen, droomt Pechtold hardop over het premierschap. Vorig jaar stond hij torenhoog in de peilingen, maar het zou niet de eerste keer voor D66 zijn, als de uiteindelijke verkiezingsuitslag tegenvalt.