#TallerDeLaMemoria

Dorotea Bárcena escribe neste libro cunha prosa vibrante, chea de emoción e intensa dende o principio. Coñecemos a aquela nena de seis anos que se miraba ao espello e decidiu que tiña a expresión adecuada para a famosa Yasmina, princesa do deserto.
Dende ese momento vemos como se tecen aos poucos as múltiples experiencias dunha muller que amou o teatro. Coñecemos mestras, amigas, principalmente mulleres, que influíron decisivamente na construción da súa personalidade e no amor pola actuación.
Debaixo dos seus pés renxeron as táboas de moitos escenarios, no medio dos ambientes da Galicia dos anos cincuenta, sesenta e setenta, retratados maxistralmente. Ata chegar ao momento de inflexión, en 1972 e 1973, cando xa formaba parte do denominado teatro comprometido, o que lle carrexou sustos. Nese punto de non retorno déixao todo e lánzase á aventura, a bordo dunha furgoneta, a percorrer os camiños e a envorcarse na súa paixón: o teatro.
ÍNDICE
- Prólogo
- Preliminar
1. Vetusta
2. Vigo
3. Os meus avós
4. A miña nai
5. Dona Paulina
6. O Santa Irene
7. As fillas de María Inmaculada
8. As Xesuitinas
9. Chel e Pilara
10. O colexio do Apóstolo
11. Vigo ano 72
12. Madrid ano 73
13. Unha tenda de campaña e unha furgoneta