Vraag over twee kinderen hebben | Vloggloss 2590
Вставка
- Опубліковано 8 лют 2025
- Wil je de nieuwste zwarte Josh V Mascha Planner? We hebben er nog een aantal, je kan hem hier bestellen! joshv.com/josh...
Mascha Planner 2021: bit.ly/2m5v7iv
☆ SOCIAL MEDIA ☆
bit.ly/2oGnHBb - Mijn andere youtube kanaal Beautygloss
bit.ly/2zmmySR - Instagram @Beautygloss
☆ WIE BEN IK? ☆
Ik ben Mascha Feoktistova, online ondernemer die sinds 2007 video's maakt voor mijn andere kanaal Beautygloss. Wat begon als hobby groeide uit tot mijn werk en ik doe niets liever dan filmen, editen en nieuwe projecten starten. Ik heb drie bestsellers geschreven: 'Happy Life', 'Happy Love Life' en 'Je doet het toch wel gratis?'. Ik heb in het theater gestaan, eigen producten (waarvan nu de 'Mascha Planner' mijn belangrijkste product is), ik geef les, reis graag en geniet van het leven met mijn man Gregor en dochter Mila in Amsterdam. Hope you enjoy the vlogs!
☆ DISCLAIMER ☆
Alles wat ik vertel in mijn video's is mijn eigen mening en is bedoeld als entertainment.
Wij zijn ook verhuisd van gelijkvloers naar drie verdiepingen. Onze dochter van 3 slaapt dus ook op een andere verdieping en we hebben er sinds 10 december een zoontje bij. Onze dochter heeft een babyfoon in haar kamer en dat werkt heel goed! Ze weet dat ze ons kan bereiken en wij praten af en toe ook via de babyfoon met haar. Ze voelt zich veilig en wij kunnen haar altijd horen als er iets is. We worden trouwens vaak getrakteerd op zelfverzonnen liedjes over de babyfoon
Nog gefeliciteerd met je zoontje! Ah zo schattig als ze voor je gaat zingen 🥰
@@marloespeters8404 dankjewel!🥰 jaaaa heel lief! We zeggen na het voorlezen ook vaak nog even lieve dingennover de babyfoon of doen nog een gek spelletje met geluiden nadoen door de babyfoon. Bij ons werkt het echt heel goed!
Ik zou sowieso voor Mila en het mogelijke babytje allebei een kamer aanbieden. Dan heb je altijd iets om op terug te vallen en kunnen ze zelf kiezen wat ze leuk vinden. Personal space is in mijn ogen echt wel belangrijk
Ik denk dat personal space echt pas van toepassing is na een jaar of 10. Maar dat is puur als ik naar mn eigen kids kijk.
Ah jaaa Mila wordt echt grooot !! Ze is zo leuuk!
Wat ik zou doen over de kamers, ik wilde wel eens bij mn broertje en zusje “logeren” maar ik vond het erg fijn om mijn eigen prive plekje te hebben. Dus ik had bij elkaar op de kamer niet gedaan als standaard. Iedereen heeft zn eigen slaap nodig en de een stoort de ander altijd. Blijkt ook verwarrend te zijn voor kinderen in het slaap ritme.
Ik heb daar eerlijk gezegd geen last van bij mijn kids. Maargoed zij slapen wel gewoon door vanaf 1 jaar.
Ik heb tot mijn 15e met mijn zusje op een kamer geslapen en ik vond dat echt niet fijn. Ik had juist heel veel behoefte aan een eigen plekje en dat heb ik nooit gehad tot we gingen verhuizen. Toen kreeg ik de kleinste kamer, maar dat was echt het beste ooit voor mij. Persoonlijk zou ik mijn kinderen altijd een eigen kamer geven.
Ik heb zelf geen kinderen, maar ik zag ooit een video op UA-cam van het programma “Een huis vol” met de familie Cudoghan (Maak kennis met de familie Cudogan). Zij wonen met z’n 9en in appartement op het Westerdok. Misschien geeft het wat inspiratie! Ik vond het in ieder geval interesting om te zien hoe ze met zo’n groot gezin in hartje Amsterdam wonen/leven!
vanuit kindperspectief: wij hadden aparte kamers met af en toe 'sleepovers' voor de gezelligheid. Wel moest ik de kamer hebben die het dichtst bij onze ouders zat omdat ik als kind meer zorg nodig had en mijn broertje de kamer die wat verder weg was zo kon hij gewoon door alles heen slapen
Ik zou een zwaar depressief kind geweest zijn als ik samen op een kamer had moeten slapen. Ik heb sowieso altijd in de living gespeeld, dus mijn eigen kamer was echt mijn ruimte en mijn 'terugtrekplekje'. Snap niet waarom het verdiep zoveel boeit.
Heerlijk. Sochtends vroeg in m’n bedje de vlog bekijken . Ja wat moet je Anders in deze lastige tijd. Dit maakt mij nog wel t meest blij op t moment ❤️
Same
Stel je voor dat Mascha elke lockdown zou zeggen ‘ik stop met vloggen’ 🤭
Klopt zo heerlijk Mascha dr vlogs❤
Ik ben de jongste thuis, en sliep tot mijn 6e bij mijn zus op de kamer. Er was toen ook geen andere optie. Toen gingen wij verbouwen en keeeg ik een eigen kamer en mijn zus ook. Toen sliepen mijn ouders twee verdiepingen lager. Ik vond het erg gezellig met m’n zus op de kamer. En vanaf 6 jaar vond ik een eigen kamer heerlijk en zat er dus een hele verdieping tussen met de ouders kamer. Dit was op die leeftijd prima
Ik slaap al heel m’n leven met mijn zusje op de kamer! Is echt leuk hoor! Als je wat ouder word is het soms vervelend.. Maar voor de kindertijd, geweldig!
Mila is zo schattig met dr twee knotjes op haar hoofd🥰
Echt petje af voor jullie jullie zien er beide zo goed uit👍🏻Was weer een leuke vlog😊
Hi! Ik houd echt van je vlogs als ochtendritueel! Ik ben nu begonnen met je allereerste vlogs opnieuw te kijken en i love it we zijn daar dezelfde leeftijd en zo gek om te zien hoeveel jij al bereikt had toen 🧡
Ik kan mezelf wel nog herinneren dat mijn ouders een babyfoon meenamen op vakantie. Dan konden ze beneden in de hotelbar nog een drankje doen terwijl ik lag te slapen in de hotelkamer. Heb ik geen slechte dingen aan overgehouden haha
Ik denk dat het vooral af hangt van de leeftijd van Mila, wanneer er een broertje of zusje is. Stel dat Mila dan al 4 is, dan zou ik Mila boven laten slapen en jullie met de baby beneden. Mila kan dan zelfstandig trap lopen dus dat is een stuk veiliger dan. Wel zou ik een camera op haar kamer ophangen zodat je wel altijd kunt horen en zien wat er gebeurt. Ik zou mijn baby niet op een andere verdieping willen hebben slapen dan ikzelf. En over samen slapen, dat hangt denk ik ook van het leeftijdsverschil af. Mijn oudste was bijna 4 toen haar zusje geboren werd, dus die slapen absoluut niet samen. De oudste gaat naar school dus die heeft haar nachtrust nodig.
Oh, mijn dochters slapen juist goed samen, de jongste is 2,5 en de oudste is 7. Ze moeten allebei gewoon om half negen op school en peuteropvang zijn.
De oudste is 'gedwongen' stil en valt dus eerder in slaap en de jongste is niet meer bang want ze is niet alleen. Win-win dus bij ons.
@@CrashAndBurn3000 Ja hier gaan ze niet om de zelfde tijd naar bed. En ook geen angst om alleen te zijn. Zijn beide heel erg van hun “eigen space”.
Ik ben juist super blij dat ik niet met mijn zusje op de kamer sliep! Ik ben 2 jaar ouder en ik was vanaf jonge leeftijd altijd heel zelfstandig. Ik zou anders helemaal gek zijn geworden😂 had juist een fijn plekje voor mijzelf waar ik tot rust kon komen. Ik sliep op zolder alleen en mijn zusje en ouders beneden. Was geen enkel probleem! Kinderen leren zo snel, als je een babyfoon neerzet dan leert Mila snel genoeg hoe ze tegen jullie kan praten😊
Beide Kids op 1 verdieping!!! Zou mijn voorkeur hebben.
Ik ben zelf geen mama, dus neem het vooral ook als zodanig, maar ik vond met oppassen de babyfoon altijd heel fijn. Dat deden mijn ouders bijvoorbeeld ook als ze even naar de buren moesten of in de tuin wilde zitten. Of gewoon überhaupt vonden ze dat prettig om te kunnen horen wat er gebeurde.
Ik kan me heel goed voorstellen dat je daar over twijfelt, maar ik denk dat als jullie zover zijn dat het zich ook vanzelf zal wijzen. Jullie kennen Mila het beste en het scheelt ook wel dat ze wat ouder is, want dan worden ze ook een stukje zelfredzamer steeds.
Het komt allemaal goed! Jullie hebben met haar gebroken armpje ook alles goed aangepakt en ik vertrouw er volledig op dat de slaap situatie zich ook wel zal wijzen. Zeker als de tweede ook nog eerst bij jullie slaapt.
En wie weet is Mila zo gek van haar zusje of broertje dat ze juist graag eerst bij elkaar willen slapen. Dat kan ook!
Mijn zus en ik (twee meisjes) sliepen tot ons 10e-11e samen op een kamer in een dubbeldekker. We zijn daarna verhuisd maar in het weekend waren we altijd matrassen aan het verslepen om toch te kunnen ‘logeren’. Sws in het weekend kropen we ook in de dubbeldekker bij elkaar in bed xD. We verschillen ook niet zo veel in leeftijd, mss is dat ook iets om rekening mee te houden.
Mijn broertje in ik hebben jaren op dezelfde kamer geslapen, ongeveer vanaf geboorte tot 6 jaar. Ik was ook een zelfstandig kind, maar heb het nooit als probleem ervaren.
Hoi Masha,
Persoonlijk sliep ik tot mijn 8e samen met mijn zusje op 1 kamer, met een stapelbed. Op een gegeven moment kwam m'n broertje er ook met z'n bedje eventjes bij, omdat de verbouwing voor aparte slaapkamers op dat moment plaatsvond.
Tot mijn 12e gebruikte ik de slaapkamer alleen maar voor het slapen, tekenen als ik niet wilde dat mensen mijn nieuwste kunstwerk zagen en lezen. Spelen werd buiten of achter in de tuin gedaan en als het slecht weer was, binnen.
Daarna verhuisde we, ging ik naar de middelbare school en dan is je eigen slaapkamer een veilige haven waarin je kan terugtrekken om even te ontladen van de dag.
Zolang het niet in de weg staat met de kwaliteit van leven per kindje, is er niks mis met het delen van een kamer. Uiteindelijk komen er wel signalen wanneer het tijd is voor een eigen ruimte.
Ik had het nodig toen ik 8 werd, wie weet wanneer die van jou dat nodig zullen hebben.
Mila klinkt als mijn dochter, die is ook enorm gehecht aan haar eigen bed, haar eigen kamer... Toen ze met 2,5 haar eerste broertje kreeg maakte ze meteen heel goed duidelijk dat ze hem niet op haar kamer wilde. Nu ben ik vorige week bevallen van haar tweede broertje, ze is nu 5. Tijdens de zwangerschap mocht de baby op haar kamer slapen, dat leek haar geweldig. Nu hij er is... vergeet het. Haar kamer, haar domein.
Ik zou dus niet direct ervan uitgaan dat 2 kinderen op dezelfde kamer willen slapen. Het kan natuurlijk wel, maar ik zou Mila daarin laten kiezen. En ook... jullie hebben de mogelijkheid om het allebei te overwegen, wacht tot je echt bevallen bent en vraag het dan aan Mila. Er zullen ongetwijfeld mensen zijn die vinden dat een peuter/ kleuter daar niets over te zeggen heeft, maar voor haar zal de wereld al zo op zijn kop staan als ze ineens geen enigkind meer is dat ze hier imo best over mee mag beslissen.
Goeie! Ja ze wil ook absoluut niet bij ons slapen, ze vind kroelen heerlijk, en als ik haar troost snachts vraag ik of ze even bij ons wil liggen en dan zegt ze ‘nee’ en wijst naar haar eigen bed. Dus ik heb zo’n gevoel dat we hier hetzelfde gaan meemaken - en ik vind dat ze idd zelf mag kiezen. Thanks voor deze comment!
Wij waren thuis met z’n zessen, vier meisjes + ouders in een fijn, klein huis. Met mijn zusje (2 jaar jonger) op een kamer slapen was echt geen probleem, heel gezellig en leuk tot ongeveer een jaar of elf, toen ging ik naar de middelbare en werd het lastig met verschillende slaaptijden en huiswerk . Maar tegen die tijd hoef je papa en mama uiteraard niet meer op dezelfde verdieping. Het was voor ons echt goede bonding, we hebben eindeloos gespeeld samen. Met mijn oudere zus (die 11 jaar ouder is) heb ik ook een kamer gedeeld als peuter, en zelfs dat is een van mijn zus’ favoriete herinneringen. Maar: als klein meisje was het wel onmisbaar voor mij om naar papa en mama te kunnen ‘s nachts, als ik me niet lekker voelde bijvoorbeeld, maar ook als ik naar gedroomd had (durfde dan nauwelijks de overloop over, laat staan een verdieping haha), maar whatever jullie kiezen: jullie weten wat bij jullie lieve kids past, dus het komt sowieso goed! Liefs!
Gewoon tegen die tijd kijken wat werkt met de kids 😉 zoals je zegt ieder kind is anders 💪🏼🥰
Ik had ook het plan om te co sleepen met nummer 2. In de praktijk dus 2 weken volgehouden. Ik werd wakker van ieder kreuntje en was met nummer twee veel zelfverzekerder. Gewoon in andere kamer en bij huilen hoor je het echt wel. Wij hebben het geluk dat we met drie kamers op dezelfde verdieping werken. Kinderen gingen pas op hun kamer spelen toen ze rond de 7 waren met een vriendinnetje.
Mijn vriendin heeft ze beide in een eigen kamer op zolder. De kinderen zijn bang alleen, en liggen dus altijd bij elkaar in bed. Ze heeft speciaal voor allebei een tweepersoonsbed zodat ze bij elkaar kunnen kruipen. Ze zijn nu 14 en 12 en doen dit dus nog steeds.
Totdat ik naar de middelbare school ging sliep ik samen met mijn zusje op 1 kamer, was heel gezellig! Ik vond het fijn om vanaf mijn 12e een eigen kamer te hebben :)
Hey Mascha!!! Even een vraagje komt er nog een complete house tour video met hoe het geworden is en hoe het echt jullie thuis is geworden?
Gisteren had je het over dat je make-up 'nodig' had. Ik vind je je juist naturel heel mooi!
Als je de ruimte hebt, zou ik gaan voor twee aparte kamers. Wij wonen in een flat met twee slaapkamers en onze dochters delen daarom een kamer (sinds ze 1,5 en 5 waren) Sommige kinderen vinden dit heel leuk, maar mijn dochters zijn echt totaal verschillend. De oudste is hoogsensitief en trekt zich graag terug om de dag te verwerken. En de jongste is juist heel actief en stuitert het liefst de hele dag. Nu is het helemaal drama, omdat ze 12 en 8,5 zijn en in twee totaal verschillende fases zitten.
Ik heb altijd met mijn zusje op de kamer geslapen en wij vonden dat geweldig tot een bepaalde leeftijd dan krijg je toch verschillende routines zij sliep bijv heel vroeg en ik was echt een nachtpersoon. Tot ong mij 13/14e maar wij hebben er super leuke herinneringen aan. Als we op vakantie gingen wilden we wel weer samen slapen dan misten we elkaar.
Ik heb een paar jaar met mijn zus geslapen, en op een oudere leeftijd hebben we ieder een eigen kamer gekregen. Heel gezellig !!
Hier de kinderen (2 jaar leeftijds verschil)allebei een eigen kamer gehad,ze vonden het heerlijk ieder hun eigen kamer met eigen spulletjes om in terug te trekken en te spelen .maar ook zeker speelde ze samen, maar als ze het zat waren konden ze zich weer terug trekken .ook "logeerde " ze bij elkaar wat ze geweldig vonden (alleen dan meestal wel vroeg wakker als ze samen sliepen.. )en als er vriendjes en vriendinnetjes komen spelen is een eigen kamer toch ook wel zo fijn .
Wij slapen zelf op zolder en de kids (2,5 en 6) liggen op de 1e verdieping. Sinds ze 3 weken zijn liggen ze daar. Werkt voor ons en voor de kids. Geen babyfoon. Ze spelen er graag (zoon van 6 ook eigen bureautje) en slapen er graag. En onze zoon wil wel meer bij ons en bij ons slapen, leggen soms matras op onze kamer om te logeren, maar dochter niet. Ook zelfstandiger.
Bekijken per kind denk ik wat werkt en ja soms is er gewoon geen kamer ergens. Wij dus ook niet. Komt goed. Met 2 kids thuiswerken is ook wel heftig kan ik je vertellen haha. Dus hier ook aan het bedenken hoe we een kantoor kunnen regelen. Succes, komt sowieso goed
Wij zijn nu zwanger van de 2e. We hebben op de 1e verdieping 3 kamers en een badkamer. En de kamer die mijn kapsalon was offeren we op voor baby 2. Zoonlief van 3 jaar heeft een grote kamer, net als de onze. Maar die speelt nu ook op zijn eigen kamer. Dus voor de baby is een kleinere kamer prima. Mocht baby 2 groter worden en behoefte hebben aan meer ruimte, dan verhuizen wij naar de zolder, en dan hebben de kids de 1e verdieping. Wel werken wij al vanaf dag 1 met een babyfoon. Ons huis is zo goed geisoleerd dat we het niet horen als er geroepen of gehuild word (als wij beneden zijn, en zoonlief is boven)
Can't wait op de Murica vlogs met Milaaa!!! Lijkt me zo leuk. Vooral samen met Mila in de Wallmart😍
Ik heb mn kindje ook op een andere verdieping als dat wij hebben en werken inderdaad met een babyfoon dit werkt voor ons prima! Ik zou het een poging wagen en gezien mila nu deze leeftijd heeft stel je zou binne korte tijd zwanger willen/kunne worden ben je indd bijna 2 jaar verder dan is mila wel slim en veilig genoeg om de trappen te gebruiken indien nodig of weet hulp te roepen als het nodig is via babyfoon... heel veel succes maar goed dat je er alvast over nadenkt
ik heb 2 jaar met 2 broers op de kamer geslapen waarvan 1 broer 1,5 jaar ouder en de ander 3 jaar jonger dan ik en persoonlijk vond ik het geweldig en gezellig en ben nu ook een heel erg zelfstandig persoon en graag op mezelf dus ik denk echt dat het er aan ligt hoe jullie er zelf mee om gaan en hoe normaal jullie er over doen.
Mijn zusje en ik sliepen tot 8jaar samen in een stapelbed, na een verbouwing kregen we een eigen kamer. Maar nog bleven we in de weekenden bij elkaar "logeren"
Ik ben enigkind maar zou er totaal niet aan moeten denken dat ik bij een broertje of zusje op de kamer zou slapen... Ik houd te veel van mijn zelfstandigheid en rust om dat ook maar een nacht te doen. Zo heb ik ook zelden bij vrienden gelogeerd omdat ik dat echt niet prettig vind.
Mijn kids slapen nog steeds bij elkaar op de kamer! We hebben 3 kamers op 1 verdieping dus er is sowieso geen issue bij ons als ze apart willen gaan slapen.
Je zou de baby het eerste jaar bij jullie op de kamer kunnen leggen en daarna altijd nog kijken hoe je de indeling gaat doen? 2 verdiepingen lijkt mij ook wel veel. Al is het alleen maar als ze er snachts uit kunnen en gaan rondspoken. “Mamaaa ik moet plaasseeen” of als er een incident is en je kan niet bij je kind komen (denk aan een brand).
Hier is de situatie als volgt. Wij hebben een huis met maar 2 slaapkamers, nu een kindje van een half jaar oud en de wens voor een tweede is er zeker.
Wij hebben komende jaren nog niet de financiële mogelijkheid om naar een groter huis te gaan (ivm mega stijgende huizenprijzen) maar willen niet nog jaaaaren wachten met een kindje.
Op dit moment doen wij ook aan cosleepen, ik denk tot ongeveer een jaar, dat zullen we met baby 2ook doen. Daarna zullen ze op 1 kamer moeten (of baby 2 moet langer op onze kamer blijven). Mijn inziens kan dit prima, vroeger kon dit ook altijd. Perse een eigen kamer moeten is mijn inziens echt iets van nu... tot zeker een jaar of 7 a 8 kan het echt wel
Ik heb tot mijn 10de samen met mijn zus op 1 kamer geslapen omdat we maar 2 slaapkamers hadden. Ik ben nu 16 en als ik er op terug blik vond ik het als klein kind wel fijn maar naarmaten je ouder word (denk dan 2de 3de leerjaar) begint het toch irritant te worden omdat je dan simpelweg meer privacy nodig begint te hebben zeker als je wat begint te veranderen. Hierdoor vond ik het heel fijn dat ik toch eindelijk een eigen kamer kreeg. Wat ook een nadeel is is als ze ruzie hebben (wat nu eenmaal gaat gebeuren) ze niet beiden naar hun kamer kunne om af te koelen.
We slapen met allebei onze kindjes op dezelfde verdieping, maar ieder op z'n eigen kamer. Onze baby van 4 maanden maakt anders onze 2jarige peuter wakker snachts. Op dezelfde verdieping is wel heel fijn.
Ik zou het persoonlijk lekker afwachten. Als je inderdaad eerst nog cosleept dan zie je op dat moment wel wat de relatie tussen Mila en haar broertje/zusje is en wat voor kindje het is! Misschien wordt de tweede wel een super goede slaper en is het helemaal geen probleem als beide kinderen op een kamer slapen (qua dat ze elkaar wakker maken en dat Mila het leuk vindt).
Persoonlijk zou ik Mila niet wisselen van slaapkamer, maar je kinderen op dezelfde verdieping is wel fijner lijkt me. Aan de andere kant kan je de baby best boven laten slapen omdat hij/zij dan niet beter weet. Tegen de tijd dat hij/zij uberhaupt naar een eigen kamertje gaat, ben je ook alweer 6-12 maanden verder! Lastig hoor, maar ik denk dat je vooral moet proberen en zien wat fijn voelt.
Mijn kinderen wilde niet samen slapen. Zat ook 2 verdiepingen boven ons. Met babyphone. Plus oudste was bijna 4 jaar en kwam zelf de trap af naar ons.
Mila is over 2 jaar ook oud genoeg om zelf van de trap af te gaan naar jullie en met babyphone werkt perfect.
Wij hebben 3 kindjes, ze zijn nu 2,5, 1,5 en 4 maanden oud. Ze hebben vanaf de geboorte allemaal een eigen kamer gehad. De eerste maanden sliepen ze bij ons en zodra ze er klaar voor waren gingen ze naar hun eigen kamertje. We hebben altijd al met een babyfoon gewerkt. In ons vorige huis sliepen wij op 0 en de kinderen op +1. Nu slapen we allemaal op dezelfde verdieping maar het is te ver van elkaar om ze te horen zonder babyfoon. Zelfs al is het een stukje lopen, je bent er toch zo bij, althans dat vind ik.
Samen slapen zal in de toekomst vast gaan gebeuren maar pas als ze dit zelf willen. Nu viert onze oudste nog even een feestje (met liedjes zingen en alles) in bed voor ze gaat slapen. De middelste zou hier gek van worden, die wil meteen slapen. Samen zou nu nog niet goed gaan denk ik. Al slapen ze op de opvang wel op een kamer met andere kindjes dus wie weet zou het wel goed gaan 🤷🏼♀️ denk dat het vooral voor jezelf goed moet voelen. Die afstand en werken met babyfoon zijn wij nu gewend maar kan me voorstellen dat dat best een stap is als het eerst niet hoefde.
Wij hebben altijd op dezelfde verdieping geslapen als de kindjes. Onze kindjes hebben tot 1 jaar bij ons rooming in gedaan. En nadat de jongste 1 werd zijn ze samen op een kamer gegaan. (De oudste was op dat moment bijna 2) Ze zijn nu 4 en 6 en slapen nog steeds samen op de kamer. Zelfs na het verhuizen afgelopen jaar wilden ze nog samen blijven. Er is wel altijd een kamer beschikbaar mochten ze behoefte krijgen aan een eigen kamer. Ik vind slapen op dezelfde verdieping juist heel prettig, als er iets is dat de kindjes naar ons kunnen komen zonder fratsen.
Jaaa, wij willen een tour van het huis!!
Eeee, ik hou echt van de langere vlogs! Heerlijk om de dag mee te beginnen :) Je ziet er trouwens strálend uit!!
Ik ben net bevallen, we wonen in een huis met 3 slaapkamers. Mijn zoontje van 5 slaapt in zijn kamer en mij newborn dochter slaapt nu eerst in een cosleeper bij mij en daarna gaat ze gewoon lekker bij haar broer liggen tot een bepaalde leeftijd. Mijn zoontje kijkt er naar uit dat zijn zusje bij hem op de kamer komt liggen. Vanaf ze tieners zijn zullen we even kijken hoe we het doen!
Maar ik zou echt nooit willen dat mijn kindje op een andere verdieping slaapt. Zelfs tieners niet want wil ze toch altijd beetje in het oog kunnen houden maarja ieder kiest dat voor zich
Ik ben zelf opgegroeid met 1 broer & 1 zusje die wat later kwam.
Toen we klein waren hebben we altijd een aparte kamer gehad tot dat m'n zusje kwam. Dan had zij even haar kamertje en sliep m'n broer in de bureau. Naarmate m'n zusje kon wandelen/praten is ze op mijn kamer komen slapen en zijn de kamers weer gewisseld. Altijd veel plezier gehad met m'n zusje samen en ze is echt een mini-me :')
Ik denk dat jullie vooral go with the flow kunnen gaan en aanpassen waar nodig ookal is het maar voor even, dus als er ooit een tweede komt zal je dat denk ik wel aanvoelen wat er het best past op het moment dan.
Ieder gezin is anders, en past zich voortdurend aan, no stress alles valt op zijn plooi :)!
Ik denk dat het best prima is als ze een kamer op de bovenste verdieping krijgt. Ook omdat het nu nog niet aan de orde is en ze dan straks ook weer nog groter is en nog zelfstandiger.
Ik denk dat het heel erg afhangt van het leeftijdsverschil tussen Mila en haar zusje of broertje. Mijn zusje en ik schelen 4 jaar en daardoor hadden wij vroeger totaal verschillende interesses, vrienden en slaapritmes. Op latere leeftijd zijn we verhuisd en kwamen wij wel samen op een kamer, ik weet dat ik dat echt vreselijk vond omdat ik me niet kon terug trekken.
Ik heb mijn hele leven tot aan mijn 22e met mijn 4 jaar jongere zusje op de kamer geslapen. Ik mort eerlijk zeggen dat ik het verschrikkelijk vond. Geen privacy, de een wilde slapen/studeren en de ander wilde opblijven. Ik had dan een vriendinnetje mee spelen en mn zusje zat dan ook in de kamer want tsja het is ook haar kamer en zo kan ik nog doorgaan.
Ik snap de vraag wel maar daar denk je toch over na voordat je wat koopt? Want het is geen normale indeling….
Ja dat dacht ik ook
Ja klopt, nu verhuizen hun wel denk ik iets meer dan een gemiddeld gezin. Dus misschien zijn ze weer verhuisd mocht er een tweede komen.
We hebben dit jaren geleden gekocht, ik raakte 2 jaar nadat we het kochten zwanger. Alle buren hebben meerdere kinderen.
Tja wat is normaal?
@@vloggloss jullie hebben een prachtig huis met meer dan genoeg ruimte, het komt sowieso goed. Het is vooral leuk om erover na te denken en te sparren welke mogelijkheden er allemaal zijn.
Twee vriendinnen van mij van vroeger hebben tot hun 12e bij elkaar op de kamer geslapen omdat het een tweeling is. Zij hadden toen een grote kast van ikea met al die vakjes in het midden staan van de kamer en dat gaf de illusie dat ze allebei een eigen kamer hadden in dezelfde kamer. Op zich werkte dat best wel goed!
Niet lullig bedoelt, je zegt steeds. Er wonen in de straat meerdere mensen met meerdere kinderen.
Maar die hebben dan waarschijnlijk een gewone indeling gemaakt in huis. Allemaal een eigen slaapkamer, zonder mancave en beautykamer erin.
Dan is er ook geen enkel probleem nee.
Ik zou direkt 1 van die kamers opofferen voor mijn kinderen.
Dan los je toch nog steeds niet het probleem op met ‘maar’ 2 slaapkamers per verdieping? Het gaat ons niet om dat we een eigen kamer ‘moeten’ het gaat er om dat er 2 verdiepingen tussen zitten
Ik heb een zusje van 4 jaar jonger en een broertje van 6 jaar jonger. Toen mijn broertje een eigen kamer kreeg was ik denk ik 7 jaar. Toen verhuisde ik naar de zolder. Ik ben eigenlijk altijd de zelfstandige oudste geweest en ik vond dit heerlijk. Ik had mijn eigen plekje en kon afstand doen van de chaos van mijn jongere broertje en zusje. Op de begane grond hadden we de woonkamer etc. Ik wist dat als ik hard genoeg zou roepen mijn ouders naar mij toe kwamen en anders liep ik zelf naar beneden. Ik heb dit nooit als vervelend ervaren, maar ik was ook al een stukje ouder
Wij zijn in verwachting van onze 3e. En wij lopen nu met het zelfde dingetje.. hier zijn de boys heel erg op zichzelf. Dus wat we nu gaan doen de kinderen op de eerste verdieping. En wij zelf naar zolder voor de jongenste 2 komt er een babyfoon op de kamer.
Mijn oppaskindjes zijn 1.5 en 3, ze hebben allebei hun eigen kamer, de ouders hebben niet gecosleeped maar in de zomer wou de oudste dat haar broertje kwam logeren en nu willen ze allebei niet meer weg van elkaar. Veel minder drama met naar bed gaan dan daarvoor en ook handig voor bvb vakanties. Was dus wel hun keuze dus zal niet voor alle kinderen werken als het een must is
Ik heb 14 jaar lang een kamer gedeeld met mijn kind. We hadden een behoorlijke kamer, maar het was er maar 1. Pax kasten van de ikea waren de afscheiding. Tja je hoort elkaar heel snel... maar ja het went. Ennnn nu hebben we vanaf de zomer een eigen kamer. Ennn ik mis het kletsen echt voor we in slaap vallen ♥️
Mijn nichtjes (5 en 2) willen niets liever an samen op e kamer slapen. Ze verhuizen binnenkort en mochten kiezen wat er met de 2 kamers zou gebeuren, samen slapen of elk apart en dat was zeer duidelijk samen slapen en de extra kamer wordt speelkamer. Als ze ouder worden zal dit vast wel veranderen, maar zolang ze zo klein zijn is een kamer delen heerlijk.
Ik heb tot ik 10 jaar was met mijn broer op dezelfde kamer geslapen en ik heb dit nooit een probleem gevonden! Het was even wel gezellig.
Ik ben zelf opgegroeid met een broer, dus ik weet wat de struggle is. Zelf woon ik in een groot genoeg huis voor aparte kamers, dus zo is het ook altijd geweest. Ik denk dat dit erg belangrijk is voor de ontwikkeling van jouw slaapritme en je eigen plek.
Mijn broer en ik verschillen denk ik 2,5 jaar en dat merkte je ook echt. Los van dat ik ook veel zelfstandiger was, had ik ook moeite met naar bed gaan en was dat dus een heel drama. Mijn broer die lag is zijn bed en was weg.
Tuurlijk was het gezellig om bij (in dit geval) mijn broer te gaan logeren, maar ik keek daarna ook weer uit naar mijn eigen bed en privacy.
Dit was mijn ervaring, doe ermee wat je wil, maar ik denk dat het belangrijk is om er goed over na te denken en te doen wat goed voelt! ❤️
Wij hebben 3 slaapkamers. 1 master bedroom. Op onze kleinste kamer slapen sinds kort (6mnd) onze beide kinderen (5 en 8 jaar) in een stapelbed. Werkt perfect en het is een rustige echte slaapkamer. De andere kamer hebben wij veranderd in een speelkamer en dit werkt perfect voor nu. Op jongere leeftijd had het bij ons niet gewerkt, het ligt ook echt aan je kinderen. En het werkt bij iedereen anders. Met uitproberen weet je wat wel en niet werkt voor jou.
Ik denk persoonlijk dat het ook echt ligt aan de leeftijd van de kinderen. Is Mila straks bijvoorbeeld al een jaar of 4 en jullie krijgen een kindje, dan kan het goed zijn dat Mila al een stuk zelfstandiger is en het echt niet leuk gaat vinden om met haar broertje/zusje op dezelfde kamer te slapen. Tussen mijn zus en mij zit ook 4 jaar en zij was precies zo.
Ik heb jaren met mijn zusje in een stapelbed gelegen. Het was reuze gezellig en gaf een veilig gevoel. Mijn drie oudere zussen sliepen ook bij elkaar met kasten ertussen voor de privacy. Mila haar kamer lijkt kleiner dat kan ook een gordijn zijn. Zelfs nog makkelijker die kan open als ze dat willen.
Ja ok, maar stel je voor Mila is een jaar of 17, deelt een kamer met haar broertje of zusje. En wilt op een gegeven moment dat haar vriend of vriendin komt logeren (relatie) dan zijn kasten niet genoeg voor privacy
Nee maar als ze wat ouder is sowieso naar boven en eigen kamer. Onze kamers zijn wat dat betreft perfecte tienerkamers
Hier 4 kids. Wij slapen op zolder. Meisje 14 eigen kamer. Jongen 12 eigen kamer. En jongen van 10 en meisje van 8 delen een kamer willen ook niet los van elkaar... voor ons werkt dit prima. In het begin sliepen de meiden samen e de jongens samen maar de meiden vanwege leeftijdverschil werd dit lastiger. De oudste jongen heeft ook de ruimte voor zichzelf nodig. En de 2 kleinste wilden graag hun kamer delen dit is nu al vijf jaar zo en ze willen zelf niet anders. (Komt misschien nog wel als ze nog weer ouder zijn).
Ik zou zeggen jezelf niet te druk maken komt tijd komt raad het lost zichzelf wel op hoor!
Ik merk aan mijn kinderen dat er echt behoefte is aan een eigen plekje. Af en toe sleepovers bij elkaar, hartstikke leuk dan. Maar vooral met schooldagen enzo, vind ik het belangrijk dat ze genoeg tot rust komen op hun eigen kamer.
2 kinderen bij elkaar op de kamer is voor de eerste paar jaren hartstikke schattig maar na een paar jaar is de lol er echt vanaf! Kinderen worden ouder en hebben ook hun eigen ruimte nodig waar ze zich kunnen terugtrekken.
Hi, ik heb in mijn oude huis eigenlijk altijd met mijn ouders en zusje op dezelfde verdieping geslapen. Tot mijn 13e zo iets. Zelf waren mijn zusje en ik heel erg close en sliepen eigenlijke dagelijks tot mijn 11e samen. Zelf zijn ik en mijn zusje ook echt twee totaal verschillende personen daarom werkte het bij ons heel goed. Ik denk dat mijn zusje en ik op onze pubertijd het heel leuk hadden gevonden als wij op dezelfde verdieping sliepen en mijn ouders op een andere. Je moet vooral doen wat bij jullie goed voelt.
Haha ik wilde ook echt niet met mijn broertje op een kamer slapen (3 jaar verschil); kleine broertjes/zusjes vond ik leuk, maar ik had ook lekker mijn tijd alleen nodig😋
Nu pas ik regelmatig op en als de 2 meisjes (peuters) op dezelfde kamer liggen vallen ze niet in slaap wanneer ze een middagdutje horen te doen, dan blijven ze met elkaar kletsen..erg schattig maar niet opportuun voor de slaap!
Wij hebben twee boys, 3 en 5 jaar. Onze kinderen willen niet samen op de kamer slapen. Zelfs niet voor een “slaapfeestje”. Ze hebben dus allebei een eigen kamer.
De oudste komt nooit zelf uit zijn bed/kamer. Dat heeft hij ook nooit gedaan. Zelfs als hij moet plassen snachts roept hij ons.
De jongste is een totaal ander verhaal, die klom met 1,5 al uit zijn ledikant en komt overal zijn kamer voor uit.
In jullie situatie zou ik het kind dat zelf de kamer uit gaat bij jou op de verdieping doen. Ik weet niet precies hoe jullie huis verder is maar als het kan zou ik Mila, als ze zelf naar de wc gaat tegen die tijd, op een verdieping waar dat kan. Zodat ze niet in de nacht de trap op/af moeten.
En weet je… als die tweede er is, die je vanzelf hoe ze zijn en vallen alle puzzelstukjes op hun plek ❤️
Als je jong bent is samen slapen niet heel vreemd.
Vroeger bij ons thuis hadden we 3 slaapkamers op de eerste verdieping. Een kleine en twee grote.
De kleine was de baby kamer en dan mijn ouders slaapkamer en een kinderkamer.
Mijn broer sliep eerst in de baby kamer, maar toen hij bijna 2 was werd ik geboren en ging hij naar de kinderkamer en ik naar de babykamer. Mijn ouders hebben kort de wieg in hun kamer gehad, maar co-sleepen was nog niet echt een ding geloof ik.
Toen weer 2,5 jaar later mijn zusje werd geboren ging zij naar de babykamer en ging ik bij mijn broer op de kinderkamer. Mijn broer was toen 4,5 en ik 2,5. Weer 2,5 later werd mijn broertje geboren, die ging naar de babykamer.
Mijn broer (inmiddels bijna 7) ging naar zolder, waar mijn vader een extra kamer had gemaakt. En mijn zusje ging bij mij op de kamer. Ik was toen bijna 5 en mijn zusje 2,5. Die situatie is eigenlijk zo'n 5 jaar zo gebleven. Op mijn 10e gingen we verhuizen en toen kreeg ik een eigen kamer. Dat vond ik toen in middels wel fijn, want dat is natuurlijk het punt dat je begint te puberen. Maar voor die tijd had ik er eigenlijk weinig problemen mee. En we hadden weinig andere keus, want er was geen andere ruimte haha.
Kamerprobleem mbt 2e kind, is echt in amsterdam een luxeprobleem. Ik heb 1 slaapkamer voor mij en 2 kinderen vanaf dat ze 1&2 zijn.... toe n ik zelf klein was sliep ik trouwens ook een paar jaar met mijn 2,5 jaar jongere broertje op de kamer. Wij vonden dat allebei leuk. Mijn kids zijn nu 6&7 en een eigen kamer zou fijn zijn maar als alleenstaande ouder kan ik mede door de huidige crisis geen gepaste woning krijgen. ( co ouderschap is lastig mbt buiten stad verhuizen ivm school en file etc) komt echt wel goed hoor, eerst baby co sleepen, en dan samen met bijv peuterstapelbed.
Over het slapen, het zal per kind verschillen. Onze kinderen zijn nu 5 en 3 jaar en het is goed dat ze allebei een eigen kamer hebben. Ze willen niet samen slapen maar het zijn ook lichte slapers, dus ze zouden elkaar alleen maar wakker houden, dat doen ze nu vaak al. Persoonlijk zou ik niet op een andere verdieping willen slapen als m'n kinderen, maar dat is een gevoel en persoonlijk.
Ik heb 2 dochters die 10 maanden verschillen.
Ze zijn nu 1 & 2. Ze vinden het geweldig bij elkaar op de kamer. En slapen sinds 2 a 3 maanden bij elkaar. Ze zijn gewend aan elkaars geluid, dus worden niet wakker van de ander. Smorgens worden ze samen wakker & spelen ze samen vanuit bed. Ik zou ze bij elkaar doen. Het is genieten en zo leuk om tezien!
Wat zie je er mooi uit! Heb het eerder ook al gezegd, maar je lijkt steeds jonger :)
Hi, ik heb het slaapkamer verhaal vroeger als kind gehad. Ik sliep eerst met mijn broertje op de kamer. Maar dat was na een bepaalde leeftijd (5/6) écht niet meer leuk. Toen heb ik een eigen kamer gekregen, maar helemaal aan de andere kant van het huis en nog een verdieping naar beneden, ik was daar heel bang omdat het zo lang duurde voordat ik bij mijn ouders was als er iets was. Op een bepaald punt durfde ik daar niet meer te slapen. Uiteindelijk hebben mijn ouders hun slaapkamer opgeofferd, zo dat ik met mijn broertje boven sliep in allebei onze eigen kamer. En mijn ouders beneden. En dat ging goed!
Ik heb zelf een peuter en een baby die allebei licht slapen. Toen onze baby net geboren was hadden we ook echt een probleem omdat zij bij ons op de kamer lag en haar broer in de kamer naast ons. Hij werd continue wakker. En een peuterpuber is al hard werken, laat staan als ze slecht slapen.
Wij hebben toen als tip gekregen om een white noise apparaatje op de overloop op te hangen. Dat blokkeerde het geluid van het huilen en gelukkig werd ons zoontje toen niet meer wakker. Sowieso heb je de eerste twee/drie jaar nog wel dat ze vaker wakker worden in de nacht dus dan kan ik samen op een kamer niet aanraden.
Ik heb niet die ervaring. Helaas zelf nog geen kindjes. Maar ik sliep tot mijn tiende met mijn zus op de kamer. Daarna niet meer en dat was drama. Ik kan niet alleen slapen, ben alleen heel erg bang. Weet niet of dat enkel te relateren is daaraan. Maar ik raad het zelf wel af om samen één kamer te doen
Zelf heb ik een broertje (schelen 2,5 jaar) en wij hebben in het begin een gedeelde kamer gehad. Dit ging niet altijd goed, om verschillende redenen. Je houdt elkaar toch wakker (dus ruzie), andere slaapritmes en beide al snel behoefte aan eigen ruimte. Die ruimte was er dus sinds dien beide een eigen kamer gehad (sinds begin basisschool leeftijd), eigen stijl, eigen spullen en dus een soort prive plekje om je terug te trekken. Persoonlijk zou ik elke nacht 2 trappen op wel veel vinden, maar uiteindelijk is elk kind anders en is het waarschijnlijk toch in het begin wat uitproberen en puzzelen.
Zou ze niet bij elkaar doen… kans is heeeel groot dat ze elkaar wakker maken..
Ik heb hetzelfde ‘probleem’. Wij hebben het opgelost door ze samen op de kamer te doen. En dat werkt eigenlijk supergoed. Mn dochter is ook heel zelfstandig maar naarmate ze ouder worden worden ze ook meer bang om alleen te slapen. Nu ze samen slapen zijn ze niet bang en hebben ze elkaar. De ene roept de andere zelfs als ze moeten slapen. En ze schelen 3 jaar. En eerlijk ze spelen echt niet op hun kamer. Het is toch meer de woonkamer waar ze spelen. Dus qua zelfstandig zal dat echt meevallen.
Ik durfde mn dochter niet alleen op +1 te laten slapen omdat ik super bang ben dat er ooit brand is en ik niet bij haar kan komen. Ja super ver gezocht maar ik kan dat beeld niet uit mn hoofd krijgen.
Ik had er niet aan moeten denken om mijn kamer te moeten delen met m’n zusje vroeger. Gelukkig hoefde dat niet.
Mijn kinderen hebben ook gewoon allemaal hun eigen kamer. Wel hebben we de kinderen op 1 verdieping. En wij op een andere verdieping. De kinderen moet zich terug kunnen trekken, doordat ze op dezelfde verdieping zitten kunnen ze wel met elkaar spelen wanneer ze het willen.
Mijn broertje en ik hebben een tijdje samen op een kamer geslapen en me ouders naast ons. Later kregen we beide onze eigen kamer en sliepen onze ouders beneden helemaal aan de andere kant van het huis. Opzich was dit altijd prima behalve met nachtmerries, maar dan ging ik ook vaak even naar me broertje toe.
Ik had samen een slaapkamer met als soort privé afscheiding een Ikea blokken kast met 16 van die open stukken waar je opbergers in doet. Zo had ieder toch wat privacy en de kast had ieder de helft 8 stuks van de opbergers. Gaat heel veel in. Zo hadden we en kast ruimte en toch zag je elkaar niet in bed liggen, mist je om de kast heen liep. En de hang kleding was bij mijn ouders in de kasten. Is ff moeilijk uit te leggen maar ik denk dat je je hier iets bij kan voorstellen. En ieder ook een nachtkastje best hoog waar ook veel speelgoed in kon.
Hier 2 jongens met anderhalf jaar verschil (nu 3 en 4) en samen op een kamer is hier hels. Ze houden elkaar wakker ‘s avonds en maken elkaar wakker ‘s ochtends. Met eigen kamer slapen ze veel sneller is en is het voor ons ook echt uitslapen in de weekenden (8.30/9.00 tja dat is nu uitslapen).
Ik zou ze allebei een eigen kamer geven. Samen slapen kan altijd, een bedje verplaatsen naar de kamer van grote zus is zo gedaan :) Maar het hebben van een eigen plekje is heel prettig, vooral als het kind zich graag af en toe terugtrekt. Onze kids hebben een eigen kamer maar slapen ook geregeld bij elkaar (ieder in eigen bed). Wij noemen dit mini logeren :D
Mijn dochter en ex stiefdochter slapen , omdat wij 2 slaapkamers hebben, bij elkaar op de kamer. Dit is enorm lastig (7 jaar verschil dat wel) want de oudste kan dus echt geen gebruik maken van haar slaapkamer ivm de slaapjes van de baby.. ze worden vaak wakker van elkaar. Ook super vervelend.. zijn niet de beste nachten als de zus van mn kleintje er is.. zou ze gewoon een eigen kamer geven. En zoals je al zegt lekker co slapen de eerste paar maanden
Mijn zusje en ik hadden beide een eigen kamer, maar we hebben wel gelogeerd. Ook ik was erg gericht om mn eigen plekje. Maar wij hebben nichtjes, die lang samen een kamer gedeeld, maar toen zij de ruimte krijgen om uit elkaar te slapen vonden ze het zo gezellig dat ze ook nog langer samen hebben geslapen.
Ga er ook niet zo maar van uit dat je weer zo lang kan cosleepen als dat je bij Mila gedaan hebt. Ons zoontje was zo een luidruchtige slaper en werd zo makkelijk wakker van elke geluidje dat wij maakte dat wij hem na 2 maanden al op zijn eigen kamer hebben gelegd. Dat was het beste voor ons en voor hem.
Mijn kinderen hadden beide een babyfoon op hun kamer. Als er iets was riepen ze ons altijd. Samen op de kamer slapen/logeren kwam pas toen de jongste 5 jaar was en dan maar 1 nachtje. Eerder geen behoefte aan gehad.
Ik heb maar drie slaapkamers voor mijn drie kinderen de meisjes liggen bij elkaar op de kamer. Tussen de oudste en de jongste zit 7jaar leeftijdsverschil mijn oudste dochter is 14jaar. Op 1 kamer is prima te doen. Ik heb er een mooie en gezellige kamer van gemaakt. Als mijn oudste gaat slapen dan slaapt de jongste al lang. Ik heb op mijn slaapkamer een bureautje staan waar de oudste overdag prima kan zitten en dan toch een soort eigen kamer heeft. Ik had liever ook meer kamers gehad maar ja helaas. En de kids weten niet beter.
Ik heb jaaaaren lang met mijn 5 jaar jongere zusje op 1 grote kamer geslapen. Wel met zo’n open vakjes kast van ikea er tussen als een soort afscheiding. Pas toen we wat ouder werden hebben we op de plek van de kast een wand geplaatst. Ik heb dit als heel leuk ervaren altijd
Ik heb 3 zoontjes. En 3 slaapkamers. Die van 10 en 7 slapen samen en die van 8 heeft een eigen kamer. Gaat al jaren prima
Misschien kun je jullie kamers en de badkamer boven slaapkamers van maken en dan jullie kamer en badkamer beneden op -1?😊 Dan heb je 3 slaapkamers boven op 1 verdieping😄
Ik heb 2 meiden van 4 en 7. Beide hebben hun eigen kamer op dezelfde verdieping. Ik slaap op zolder. En dan is op hun verdieping nog een kledingkamer.
Mijn voorkeur zou zijn de oudste het beste boven. Je zit met de baby kwa voeding enzo. En wordt veel vaker wakker.
Moet wel zeggen ik heb slaapkopjes dus de oudste sliep altijd de hele nacht door.
Je kunt er zo veel over nadenken maar je merkt in de praktijk pas wat je handig vind.
Ik wil heeel graag een tour van het huis van Gregor 🤪
Soms willen ze wel bij elkaar slapen, maar soms zijn ze elkaar ook wel eens beu en maken ze ruzie, dan willen ze ieder hun eigen kamer. Af en toe willen ze bij elkaar logeren en zelfs dat kan eindigen in ruzie. Ik zou ze ieder een eigen kamer geven, en het eerste jaar van de 2e dat diegene bij jullie op de kamer slaapt. Ik denk dat ik beide als ze wat ouder zijn ieder een slaapkamer boven zou geven en jullie beneden. Stel dat ze huilen en naar de woonkamer lopen dan horen jullie ze als jullie beneden slapen. 2 trappen af of op vinden kinderen vaak net te veel als ze verdriet hebben.
Wij slapen allemaal op dezelfde verdieping. Ieder een eigen kamertje. Maar de babykamer is wel heel klein. De bedoeling is dat als de jongste toe is aan een groter kamertje de oudste naar zolder gaat. Bij ons zit er dan 1 verdieping tussen. In jullie geval zou ik zeggen Mila naar boven en de baby bij jullie. Voordat de kleine misschien naar een eigen kamer gaat is Mila ook al weer stukje ouder. Camera op Mila haar kamer met microfoon misschien. Ik roep dan vaak naar onze oudste, blijf in bed, mama komt er aan en dat doet ze ook eigenlijk altijd.