Бодай би тя мила

Спів: Марко Мохнач, акордіон: Ігор Крета
Бодай би тя мила біда тримала
Два роки єм служив, ти ся видала
Як єм руковав, верност єм ти слюбовав
А на труц єм собі другу поглядав
Мали зме коня, сиву гриву мав
На нім каждий вечур ґу милой літав
Мене не шкода, але враного коня
Бо зме го продали, тераз ходжу сам
Требало би ся мі уж оженити
Сам шварний хлопец не може жити
Раз єм ся скламав, фалешниці-м винадав
А добрі зробила, бо шумішу мам
Тераз собі люблю дівча молоде
Надовго го познам, визірат добре
Личка ма червене, ніжки як виточени
Так вера єм прийшов до доброй жени