Είχα την τύχη να παρακολουθήσω σε διάλεξη δύο φορές τον κύριο Σπηλιώτη. Φοβερός άνθρωπος, δάσκαλος και συγγραφέας που σε καθηλώνει! Συγχαρητήρια για τον καλεσμένο σας! Ανεβαίνει πολλά επίπεδα πάνω η εκπομπή σας με τέτοιους καλεσμένους! Να είστε πάντα καλά!!
@@booklov Χρειαζεται ετικετα για να αντιληφθεις βολεμα ισον μαλθακοτης ισον αγελοποιηση ;;; Kai επι του πρακτεου τι αλλο απο βολεμα εννοει ο Κυρ. Θοδωρης ;;;;;
@@Thewonderingminds Αγαπητοί φίλοι, χαίρομαι που αυτός ο διάλογος δείχνει ότι οι απόψεις που εκφράζονται στις διαλέξεις και τα βιβλία μου προκαλούν σκέψη και συζητήσεις, ακόμα και αν αυτές συνοδεύονται από διαφωνίες ή αμφισβητήσεις. Αυτός είναι, άλλωστε, ένας από τους βασικούς στόχους μου: να δημιουργήσω ένα χώρο για ανταλλαγή ιδεών, ακόμα και όταν αυτές δεν γίνονται άμεσα αποδεκτές. Σχετικά με τα σχόλια περί “βολέματος” και “αγελοποίησης,” θέλω να ξεκαθαρίσω ότι οι απόψεις και τα μηνύματα που μοιράζομαι δεν έχουν σκοπό να επιβάλουν μια παθητική ή αδρανή στάση στη ζωή. Αντίθετα, η φιλοσοφία που προάγω στο “Φτάσε εκεί που μπορείς” είναι μια συνεχής πρόκληση να ξεπεράσουμε τα όρια που θέτουμε στον εαυτό μας, να κινηθούμε πέρα από τη ζώνη άνεσης και να διεκδικήσουμε μια ζωή με νόημα και εξέλιξη. Η ιδέα της “βολικότητας” ή της “μαλθακότητας” δεν έχει καμία σχέση με τα όσα προσπαθώ να επικοινωνήσω. Το μήνυμά μου δεν είναι να μείνουμε ακίνητοι ή να συμβιβαστούμε με ό,τι έχουμε. Αντίθετα, πιστεύω ακράδαντα ότι κάθε άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να προχωρήσει, να ξεπεράσει δυσκολίες και να φτάσει σε ένα επίπεδο που ίσως να μην πίστευε ποτέ ότι μπορεί να κατακτήσει. Αυτό, όμως, δεν γίνεται μέσα από εξαναγκασμό ή απρόσωπες “ετικέτες,” αλλά μέσα από την εσωτερική ώθηση να κάνουμε το καλύτερο δυνατό με τα μέσα που διαθέτουμε. Όσο για την κατηγορία της “αγελοποίησης,” είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι ο καθένας έχει την ευθύνη να εξετάζει κριτικά τα όσα ακούει και να αποφασίζει τι αξίζει να κρατήσει. Ούτε οι ιδέες μου, ούτε οποιοδήποτε μήνυμα που μοιράζομαι, έχουν στόχο να “ευνουχίσουν” τη σκέψη ή να επιβάλλουν ένα συγκεκριμένο μοτίβο ζωής. Αντιθέτως, πιστεύω στη δύναμη του διαλόγου και της διαφορετικότητας των απόψεων, όπως φαίνεται και από τη δική σας ανταλλαγή σκέψεων εδώ. Σας ευχαριστώ όλους για τη συμμετοχή σας στη συζήτηση, ακόμα και αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε. Ο καθένας μας μπορεί να πάρει κάτι από αυτές τις ανταλλαγές, να το σκεφτεί, και να το αξιοποιήσει στη δική του πορεία. Η ουσία είναι να μην σταματήσουμε ποτέ να αναρωτιόμαστε, να μαθαίνουμε και να εξελισσόμαστε. Αυτός είναι ο δρόμος προς μια ζωή με νόημα. Σας ευχαριστώ για τη σκέψη και τον χρόνο σας. Με εκτίμηση, θοδωρής Σπηλιώτης
6:30 τα είπες όλα... το βλέπω καθημερινά στο χώρο που εργάζομαι, έρχονται πτυχιούχοι στα 30 τους πρώτη δουλειά και θέλουν να γίνουν προιστάμενοι κλπ. Κάποιοι φυσικά γίνονται, γιατί έχουν "δόντι", αλλά καταλαβαίνει κάποιος τι μορφή "διοίκησης" θα εφραμόζουν.
Μια σκέψη μου είναι ότι το σχολείο παλαιότερα ήταν προσαρμοσμένο στον τρόπο ζωής της εποχής. Παλαιότερα τα παιδιά είχαν επαφή με τη φύση, ακόμα και στα αστικά κέντρα πολύ περισσότερο στην επαρχία. Οπότε στο σχολείο μάθαιναν τα τότε απαραίτητα. Σήμερα είναι αναγκαίο τα παιδιά από μικρά να μάθουν να φυτεύουν κάτι και να το φροντίζουν, να φροντίζουν κάποια ωφελιμα ζώα. Να επεξεργάζονται το ξύλο. Γιατί όχι να μάθουν να ράβουν ένα κουμπί. Να αποκτήσουν επαφή τέλος πάντων με τον πρωτογενή τομέα και τη φύση και την πραγματική ζωή, εκτός από την θεωρία.
Πολλά σημαντικά θέματα με εντελώς επιφανειακή προσέγγιση.. Φαίνεται μπερδεμένος άνθρωπος που μάλλον εκφράζει τα προσωπικά του άλυτα και αθεράπευτα τραύματα.
Η κριτική σας είναι σεβαστή και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του δημόσιου διαλόγου, ειδικά όταν αφορά ζητήματα που αγγίζουν τις ζωές και τις αντιλήψεις πολλών ανθρώπων. Ωστόσο, θα ήθελα να δώσω μια διαφορετική διάσταση στις παρατηρήσεις σας, εστιάζοντας στο μήνυμα και όχι απαραίτητα στο πρόσωπο. Το βιβλίο “Φτάσε εκεί που μπορείς” δεν ισχυρίζεται ότι δίνει όλες τις απαντήσεις ή ότι αποτελεί μια απόλυτη φιλοσοφία. Είναι μια προσπάθεια να προκαλέσει σκέψη, να εμπνεύσει δράση και να βοηθήσει τον αναγνώστη να δει τη ζωή του μέσα από έναν διαφορετικό φακό. Είναι αλήθεια πως ο καθένας φέρει τις δικές του εμπειρίες, τα δικά του τραύματα και βιώματα, αλλά αυτό δεν ακυρώνει την αξία της προσπάθειας να τα μοιραστεί, αν αυτό μπορεί να είναι χρήσιμο ή να εμπνεύσει άλλους. Αναφέρατε ότι πρόκειται για “επιφανειακή προσέγγιση”. Είναι πιθανό κάποιες πτυχές να φαίνονται τέτοιες αν δεν συνοδεύονται από τη βαθύτερη σκέψη του αναγνώστη, όμως το περιεχόμενο ενός βιβλίου σαν αυτό δεν είναι εργαλείο επίλυσης τραυμάτων, αλλά μια ώθηση για αυτοβελτίωση και ενδοσκόπηση. Όσο για την προσωπική κατάσταση του συγγραφέα, αν επιλέγει να μοιραστεί τα “άλυτα” και “αθεράπευτα τραύματά” του, αυτό αποτελεί ένα βήμα γενναιότητας και όχι αδυναμίας. Δεν προβάλλει τον εαυτό του ως αλάνθαστο ή “φωτεινό παντογνώστη”, αλλά ως κάποιον που έχει αποδεχτεί την ανθρώπινη φύση του και επιδιώκει να κάνει κάτι θετικό με αυτήν. Η κριτική σας μπορεί να αποτελέσει έναυσμα για συζήτηση, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι το μήνυμα ενός βιβλίου ή μιας συνέντευξης συχνά ξεπερνά το πρόσωπο που το εκφράζει. Αν καταφέρουμε να το δούμε έτσι, μπορεί να ωφεληθούμε όλοι από την ανταλλαγή απόψεων. Σας ευχαριστώ που μοιραστήκατε την οπτική σας. Με εκτίμηση, θοδωρής Σπηλιώτης
@@thodorisspiliotis5632 ειλικρινά,δεν είχα καμία απολύτως πρόθεση να φανώ προσβλητικός απέναντι στο πρόσωπο σας, ούτε βεβαίως αρνητικός προς το βιβλίο σας εφόσον δεν γνωρίζω το περιεχόμενο παρά μόνο τον τίτλο. Καταλαβαίνω απόλυτα τον περιορισμένο χρόνο της σύντομης συνέντευξης, γι'αυτό και αναφερθηκα σε "επιφανειακή προσέγγιση", ακριβώς γιατί,τα θέματα που αναφέρατε είναι εξαιρετικά σημαντικά και το κάθε ένα από αυτά χρειάζεται να αναλυθεί σε πλήθος παρόμοιων εκπομπών. Είναι υγιές και ωφέλιμο να υπάρχει διάλογος και αντίλογος, γιατί με αυτόν τον τρόπο εξελίσσεται η κοινωνία και ο καθένας μας προσωπικά. Εύχομαι καλή επιτυχία στο βιβλίο σας γιατί νιώθω ότι έχει γραφτεί με αγάπη και σίγουρα θα είναι πολύ ενδιαφέρον. Με εκτίμηση Γιώργος Σαμπάνης.
Καλημέρα Κε Παρι. Πολυ χρησιμο αυτο το βιντεακι σας που ερμηνεύει και προβληματιζει τα κακως κειμενα της Ελληνικης κοινωνιας τις τελευταίες δεκαετιες. Πραγματικοτητες που δεν τις αγγιζει καν η εκπαιδευτικη κοινοτητα και - ουσιαστικα - τις αποκρυπτουν απο τις νεες γενιες. Αρα η Παιδεια εχει αποτυχει απο την αρχη του Μαραθωνιου της ζωης, αν μπορουμε να το πουμε ετσι.
Η γενιά μου (φυσικά όχι όλοι, αλλά ένα σημαντικό κομμάτι) και σπούδασε και δούλεψε (από ντελίβερι μέχρι και εργοστάσια) και σήμερα η ελληνική κοινωνία τους έχει σβήσει. Δεν υπάρχει αγορά εργασίας στη χώρα αυτή, ούτε το πεδίο του ελεύθερου επαγγελματία είναι εύκολο (κυρίως από οικονομικής άποψης). Είτε θέτεις ταπεινά στάνταρ είτε υψηλά, βρίσκεις μόνο αδιέξοδο
Το σχόλιό σας θίγει ένα βαθύ και διαχρονικό ζήτημα: τη σύνδεση της θρησκείας και της πίστης με την ψυχική ηρεμία, την ευτυχία και την υπέρβαση των δυσκολιών της ζωής, όπως το άγχος και η κατάθλιψη. Πράγματι, για πολλούς ανθρώπους, η πίστη και η θρησκεία, και ειδικότερα ο Χριστιανισμός και η Ορθοδοξία, αποτελούν βασικό θεμέλιο για την εύρεση νοήματος, ελπίδας και δύναμης στις δυσκολίες της ζωής. Η θρησκεία, και ιδιαίτερα η Ορθόδοξη Χριστιανική παράδοση, έχει προσφέρει εδώ και αιώνες εργαλεία για την αντιμετώπιση της εσωτερικής ταραχής. Η προσευχή, η μετάνοια, η εμπιστοσύνη στη Θεία Πρόνοια, η αξία της κοινότητας και η αναζήτηση πνευματικής ζωής αποτελούν δοκιμασμένους τρόπους για να βρίσκει κάποιος γαλήνη και να αντιμετωπίζει τα ψυχικά βάρη. Ο Χριστός, όπως αναφέρετε, προσφέρει μια διαχρονική πρόσκληση για αποφόρτιση: «Δεῦτε πρὸς με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς» (Ματθαίος 11:28). Ωστόσο, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι οι άνθρωποι βρίσκουν διαφορετικές διαδρομές για να αντιμετωπίσουν το άγχος, την κατάθλιψη και να αναζητήσουν την ευτυχία. Η πίστη, αν και για πολλούς είναι το απόλυτο καταφύγιο, δεν είναι η μοναδική διαδρομή που μπορεί να ακολουθήσει κάποιος. Στην εποχή μας, η επιστήμη, η ψυχολογία και οι προσωπικές αναζητήσεις έχουν προσφέρει εναλλακτικές μεθόδους που συμπληρώνουν την πνευματική διάσταση. Αυτό δεν σημαίνει ότι αναιρούν τη θρησκεία, αλλά ότι προσφέρουν έναν πολυδιάστατο τρόπο αντιμετώπισης. Η ουσία του μηνύματός σας, όμως, είναι ισχυρή: για όποιον επιλέγει να στραφεί στη Χριστιανική πίστη, η Ορθοδοξία προσφέρει βαθιά νοήματα και εργαλεία αυτογνωσίας, ταπεινοφροσύνης και πνευματικής αναγέννησης. Για πολλούς, αυτή η επιστροφή στις ρίζες της πίστης τους είναι η λύση που χρειάζονται για να βρουν τη γαλήνη και την ευτυχία. Συνεπώς, ναι, η θρησκεία και η πίστη είναι για πολλούς ανθρώπους η απάντηση σε διαχρονικά προβλήματα, καθώς προσφέρει ένα μονοπάτι που οδηγεί όχι μόνο στην αντιμετώπιση των δυσκολιών, αλλά και στην ελπίδα για κάτι ανώτερο. Αυτό, όμως, δεν αποκλείει άλλους τρόπους που μπορούν να λειτουργήσουν συμπληρωματικά, ανάλογα με τις προσωπικές αναζητήσεις και τις ανάγκες του καθενός. Με εκτιμηση Θοδωρής Σπηλιώτης
Η παρατήρησή σας είναι απολύτως σεβαστή και θίγει ένα ουσιώδες ζήτημα: τη σημασία του τρόπου με τον οποίο παρουσιάζονται μεγάλες ιδέες. Είναι αλήθεια ότι ακόμα και οι πιο σημαντικές έννοιες μπορεί να χάσουν τη δύναμή τους όταν δεν αποδίδονται με σαφήνεια, συνέπεια ή τον κατάλληλο συναισθηματικό βάθος. Το βιβλίο “Φτάσε εκεί που μπορείς” έχει ως κεντρικό στόχο να εμπνεύσει και να ενθαρρύνει τους αναγνώστες να δουν τη ζωή τους μέσα από μια νέα προοπτική. Ωστόσο, δεν φιλοδοξεί να είναι ένα ακαδημαϊκό εγχειρίδιο ή μια απόλυτη αλήθεια. Είναι μια προσπάθεια να μεταδοθούν ιδέες που αγγίζουν τον καθένα διαφορετικά. Η πρόκληση για τον συγγραφέα είναι πώς να παρουσιάσει αυτές τις ιδέες με τρόπο που να αντανακλά την ουσία τους και να προκαλεί πραγματική ενδοσκόπηση. Είναι πιθανό, όπως αναφέρετε, ο τρόπος παρουσίασης να μην δικαιώνει πάντα το βάθος των ιδεών. Αυτό, όμως, δεν ακυρώνει το μήνυμα. Το να μιλήσεις για έννοιες όπως η αυτοβελτίωση, η υπέρβαση των ορίων και η αναζήτηση νοήματος είναι μια δύσκολη αποστολή, γιατί αυτά τα ζητήματα είναι βαθιά προσωπικά και συχνά πολυδιάστατα. Ο κάθε ακροατής ή αναγνώστης τα προσεγγίζει από τη δική του σκοπιά. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η αξία ενός βιβλίου ή μιας συνέντευξης δεν περιορίζεται μόνο στον τρόπο που παρουσιάζεται, αλλά και στο αν καταφέρνει να προκαλέσει σκέψεις, συναισθήματα και διάλογο. Αν οι ιδέες προκαλούν ενδιαφέρον και αντιπαράθεση, τότε έχουν ήδη πετύχει να ανοίξουν ένα χώρο για συζήτηση, ακόμη και αν η παρουσίαση δεν είναι πάντα τέλεια. Τελικά, το μήνυμα του βιβλίου παραμένει ισχυρό: ότι ο καθένας μας μπορεί να ξεπεράσει τα όρια που θέτει ο ίδιος στον εαυτό του και να ανακαλύψει νέες δυνατότητες. Το πώς παρουσιάζεται αυτό το μήνυμα μπορεί να διαφέρει ανάλογα με τις περιστάσεις, αλλά η ουσία είναι εκεί για όποιον είναι πρόθυμος να την αναζητήσει. Οι μεγάλες ιδέες μπορεί να παρουσιάζονται διαφορετικά, αλλά η αλήθεια τους παραμένει διαχρονική. Με εκτίμηση, Θοδωρής Σπηλιώτης
Κύριε Σπηλιώτη: Σας ευχαριστώ για την εκτενή και περιεκτική απάντηση. Με τιμά. Δεν έχω διαβάσει το βιβλίο σας, γι’αυτό και περιόρισα την λακωνική κριτική μου «εδώ», στην συγκεκριμένη συνέντευξη. Ο τρόπος παρουσίασης μια ιδέας όντως δεν αλλάζει την αλήθεια της αλλά, όπως και εσείς αναγνωρίζετε, επηρεάζει την μεταδοτικότητα και διείσδυση της. Σε τελική ανάλυση, μιλάμε/γράφουμε για αλήθειες με ελπίδα να τις μοιραστούμε, αποτελεσματικά. Η συνέντευξη μου κέντρισε το ενδιαφέρον γιατί παρουσίαζε μια σημαντική και συχνά παραβλεπόμενη ιδέα. Όσο μιλούσατε μου ξεπηδούσαν αντί-επιχειρήματα που άλλοι θα έθεταν και έλπιζα πως θα απαντηθούν η τουλάχιστον αναγνωριστούν, για να υποστηρίξουν την κεντρική ιδέα. Ξέρω πως για κάτι τέτοιο πρέπει να διαβάσω το βιβλίο, και υπόσχομαι στον εαυτό μου πως θα το κάνω.
Η κριτική σας για τον τρόπο έκφρασης ενός συγγραφέα είναι κατανοητή, ειδικά όταν οι προσδοκίες από το περιεχόμενο ενός βιβλίου ή μιας συνέντευξης είναι υψηλές. Ωστόσο, θα ήθελα να προσεγγίσω το σχόλιό σας με μια διαφορετική οπτική. Το να είναι ο λόγος ενός συγγραφέα «ενδεής» μπορεί να αντικατοπτρίζει διάφορους παράγοντες. Ίσως η επιλογή λέξεων να μην ταιριάζει στις προσδοκίες ή στις προσωπικές σας αντιλήψεις για το πώς πρέπει να εκφράζονται σημαντικές ιδέες. Ωστόσο, ο λόγος δεν είναι απαραίτητο να είναι περίτεχνος ή «φορτωμένος» για να αγγίξει τον αναγνώστη. Στην πραγματικότητα, η απλότητα του λόγου μπορεί να είναι μια συνειδητή επιλογή, καθώς επιδιώκει να προσεγγίσει ένα ευρύ κοινό και να μεταδώσει μηνύματα που είναι άμεσα κατανοητά. Το βιβλίο “Φτάσε εκεί που μπορείς” δεν έχει στόχο να εντυπωσιάσει με τη ρητορική του, αλλά να προκαλέσει σκέψη και να εμπνεύσει δράση. Η δύναμη του μηνύματός του δεν βρίσκεται μόνο στις λέξεις, αλλά στη φιλοσοφία που προτείνει: ότι η εξέλιξη και η πρόοδος ξεκινούν από το να ξεπεράσουμε τα όριά μας και να ανακαλύψουμε τις πραγματικές μας δυνατότητες. Αν ο λόγος σας φαίνεται ανεπαρκής, ίσως οφείλεται στο ότι ο συγγραφέας επιλέγει έναν πιο προσωπικό και απλό τόνο, θέλοντας να φέρει τους αναγνώστες κοντά του, αντί να επιβάλλει έναν λόγο «αυθεντίας». Αυτός ο τρόπος μπορεί να μην αγγίζει όλους με τον ίδιο τρόπο, αλλά δεν αναιρεί την αξία του μηνύματος. Η δύναμη ενός βιβλίου δεν είναι πάντα στον τρόπο που γράφεται, αλλά στον αντίκτυπο που έχει. Αν οι ιδέες του συγγραφέα μπορούν να παρακινήσουν έστω και έναν άνθρωπο να δει τη ζωή του διαφορετικά, τότε ο σκοπός έχει επιτευχθεί, ακόμα κι αν η γλώσσα δεν είναι η πιο εντυπωσιακή. Τελικά, ο «ενδεής λόγος» δεν ακυρώνει τη φιλοσοφία. Ίσως είναι μια ευκαιρία να αναζητήσουμε πέρα από τη μορφή και να επικεντρωθούμε στην ουσία του μηνύματος: ότι όλοι μπορούμε να φτάσουμε πιο μακριά από όσο νομίζουμε, αρκεί να έχουμε το θάρρος να προσπαθήσουμε. Με εκτίμηση, θοδωρής Σπηλιώτης
@thodorisspiliotis5632 Κύριε μου ζητώ συγγνώμη αν σας προσέβαλα η σας στεναχωρησα Ειλικρινώς δεν ήταν στις προθέσεις μου Θεωρήστε άτοπη την κριτική μου
Αγαπητέ, καταλαβαίνω τον έντονο προβληματισμό σας, και θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι η παρουσία μου σε οποιοδήποτε δημόσιο διάλογο δεν σχετίζεται με πολιτικές σκοπιμότητες ή επιδιώξεις τρίτων. Ο σκοπός μου είναι να μοιραστώ τις ιδέες μου και να συμβάλλω στη συζήτηση για την αυτοβελτίωση, την υπέρβαση των προσωπικών μας ορίων και την αναζήτηση νοήματος στη ζωή. Το βιβλίο μου, “Φτάσε εκεί που μπορείς,” και η συμμετοχή μου σε συνεντεύξεις δεν έχουν καμία πολιτική ατζέντα. Αντίθετα, προσπαθούν να ενθαρρύνουν τον κάθε άνθρωπο να δει τη ζωή του από μια νέα οπτική, να προβληματιστεί για το πού βρίσκεται και πού θέλει να φτάσει. Οι ιδέες μου είναι προσωπικές, βασισμένες σε βιώματα και σκέψεις, και δεν έχουν στόχο να επιβληθούν, αλλά να προκαλέσουν σκέψη και διάλογο. Η κριτική σας είναι καλοδεχούμενη και απαραίτητη. Αν οι απόψεις μου δεν σας βρίσκουν σύμφωνο, είναι μια ευκαιρία να αναρωτηθώ αν ο τρόπος που εκφράζομαι μπορεί να γίνει πιο ξεκάθαρος ή πιο ουσιαστικός. Το σημαντικό, όμως, είναι να μην περιορίσουμε τη συζήτηση από φόβο μήπως κάποιος προσπαθήσει να μας χειραγωγήσει. Ο διάλογος, η ανταλλαγή ιδεών και η διαφορετική οπτική είναι αυτά που μας προστατεύουν από την “αγελοποίηση” που αναφέρατε. Ελπίζω να συνεχίσουμε τη συζήτηση με σεβασμό και ανοιχτότητα, καθώς όλοι μπορούμε να μάθουμε ο ένας από τον άλλον. Σας ευχαριστώ που μοιραστήκατε τις σκέψεις σας. Με εκτίμηση Θοδωρής Σπηλιώτης.
Στατιστικά στο NBA: Το ύψος του μέσου NBA παίκτη είναι περίπου 2,01 μ., ενώ μόλις ένα 3-5% των παικτών είναι κάτω από 1,83 μ. Άρα, αυτοί οι παίκτες είναι σπάνιοι.Παίκτες γύρω στο 1,78 μ. που διαπρέπουν στην Ευρώπη είναι εξαιρετικά λίγοι.
@@booklovΆρα φάσκει και αντιφάσκει... μιλάει για όρια κατά συνθήκη και επιλογή, επιβεβαιώνοντας έτσι ότι δεν υπάρχουν όρια στους ανθρώπινους οραματισμούς.
Το σχόλιό σας θίγει ένα ενδιαφέρον σημείο και είναι απολύτως σεβαστό. Είναι αλήθεια ότι παίκτες παγκόσμιας κλάσης με ύψος κάτω από 1,84 μέτρα έχουν διαπρέψει στο μπάσκετ. Παράδειγμα αποτελούν αθλητές όπως ο Muggsy Bogues (1,60 μ.), ο Facundo Campazzo (1,78 μ.) και ο Allen Iverson (1,83 μ.), που με την ταχύτητα, την τεχνική και την ευφυΐα τους ξεπέρασαν τα φυσικά μειονεκτήματα του ύψους. Ωστόσο, αυτοί οι παίκτες είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας. Στο πλαίσιο του σύγχρονου μπάσκετ, ειδικά σε επίπεδο Εθνικών Ομάδων, το ύψος αποτελεί σημαντικό παράγοντα. Οι τακτικές απαιτήσεις, η αμυντική κάλυψη, η ικανότητα στα ριμπάουντ και η ευελιξία στις αλλαγές μαρκαρίσματος προτιμούν παίκτες που συνδυάζουν ύψος και ταχύτητα. Αυτό δεν σημαίνει ότι κοντύτεροι παίκτες δεν μπορούν να επιτύχουν, αλλά ότι συχνά έχουν μεγαλύτερες προκλήσεις να ξεπεράσουν. Το σχόλιο που έγινε στο βίντεο, ότι είναι δύσκολο να αγωνιστεί κάποιος στην Εθνική Ελλάδος με ύψος κάτω από 1,84 μέτρα, βασίζεται σε αυτή την πραγματικότητα. Δεν ακυρώνει την ύπαρξη ταλαντούχων κοντύτερων παικτών, αλλά αναδεικνύει ότι το ύψος αποτελεί πλεονέκτημα σε ένα άθλημα που βασίζεται τόσο πολύ στη φυσική διάσταση. Τελικά, το ύψος μπορεί να είναι ένα εργαλείο, αλλά δεν είναι ο μοναδικός παράγοντας επιτυχίας. Οι παίκτες που διακρίνονται, ανεξαρτήτως ύψους, το καταφέρνουν μέσα από σκληρή δουλειά, αφοσίωση και την ικανότητα να ξεπερνούν τα όρια που θέτει η ίδια η φύση τους. Αυτοί είναι που κάνουν τη διαφορά, είτε στην Εθνική Ελλάδος είτε σε διεθνές επίπεδο. Με εκτίμηση, Θοδωρής Σπηλιώτης
"Εχουμε γεμισει επιστήμονες και δεν εχουμε κανεναν να δουλέψει ";;;;; Ο πρωταθλητισμός ειναι φυση θέση μοναχικός!!! Λιγο ανάκατα μας τα λεει ο κ καθηγητής.
κριτική σας είναι εύλογη και δείχνει την ανάγκη να διευκρινιστούν σημαντικά ζητήματα. Θα απαντήσω συνοπτικά, αλλά με ενιαίο ύφος, για να δούμε τη συνολική εικόνα. Το σχόλιο για το ότι “έχουμε γεμίσει επιστήμονες και δεν έχουμε κανέναν να δουλέψει” είναι συχνό σε συζητήσεις για τον επαγγελματικό προσανατολισμό. Δεν πρόκειται για θέμα υπερβολικού αριθμού επιστημόνων, αλλά για την ανάγκη ισορροπίας στις επιλογές μας. Η φιλοσοφία του “Φτάσε εκεί που μπορείς” δεν απορρίπτει κανένα επάγγελμα. Αντίθετα, εστιάζει στη σημασία της αξιοποίησης του προσωπικού ταλέντου, είτε πρόκειται για επιστήμη είτε για χειρωνακτική εργασία, ώστε να βρίσκουμε ικανοποίηση σε ό,τι κάνουμε. Σχετικά με τον πρωταθλητισμό, είναι αλήθεια πως συχνά απαιτεί θυσίες και απομόνωση. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να είναι απόλυτα μοναχικός. Ο πρωταθλητής μπορεί να αντλήσει δύναμη τόσο από την εσωτερική του πειθαρχία όσο και από τη στήριξη των ανθρώπων γύρω του. Το βιβλίο προάγει την ιδέα ότι οι μεγάλες επιτυχίες έρχονται όταν ξεπερνάμε τα όριά μας, αλλά και όταν συνεργαζόμαστε και εμπνεόμαστε από άλλους. Όσο για την παρατήρησή σας ότι ο “καθηγητής τα λέει λίγο ανάκατα,” είναι φυσιολογικό να υπάρχουν ασάφειες ή προσωπικές αναφορές που δεν εκφράζονται πάντα με σαφήνεια. Αυτό, όμως, δεν ακυρώνει την ουσία του μηνύματος. Η πρόκληση είναι να κρατήσουμε ό,τι μας εμπνέει, βλέποντας πέρα από τις λεπτομέρειες που μπορεί να μας ξενίσουν. Η ουσία του “Φτάσε εκεί που μπορείς” είναι να μας ενθαρρύνει να δούμε τη ζωή μας μέσα από τη δική μας προοπτική, να ξεπεράσουμε τα όρια που θέτουμε στον εαυτό μας και να επιδιώξουμε την εξέλιξη. Αν κάτι σας φάνηκε “ανάκατο,” ίσως είναι η αφορμή για βαθύτερο προβληματισμό και συζήτηση. Άλλωστε, ο στόχος μιας συνέντευξης ή ενός βιβλίου είναι να ανοίξει διάλογο, και η δική σας κριτική είναι μέρος αυτού του διαλόγου. Με εκτίμηση, θοδωρης Σπηλιώτης
Α ακόμα υπάρχουν συριζαίοι? Πόσο σανό ακόμα? Δεν χορτάσατε ακόμα? Τόσα χρόνια σανό σας τάιζαν αυτοί. Μακάρι να βγει ο πολλάκης για να φύγουν και οι υπόλοιποι να διαλύσει αυτή η σφηκοφωλιά.
@@ΕυηΣτυλιανου ητοπαθεια είναι.. ότι χειρότερο μπορείς να κάνεις στην εξέλιξη σου να βάζεις όρια και να έχεις την λογική "δεν γίνεται " .. "δεν μπορώ " , με τέτοιες αντιλήψεις θα μεγαλωνες τα παιδιά σου; η πραγματική εξέλιξη έρχεται με το να ξεπερνάμε τα όρια μας, νε βελτιονωμαστε συνεχώς, νε βλέπουμε ψηλά και μπροστά, να μαθαίνουμε συνεχώς, να σπρωχνουμε όχι μόνο τον εαυτό μας αλλά να υποστηρίζουμε και τους διπλανους μας 💪💪 ΝΑΙ, ΜΠΟΡΏ, ΜΠΟΡΕΙΣ , ΜΠΟΡΟΎΜΕ!! 💪💪ΠΑΜΕ ΔΥΝΑΤΆ
Κύριε Καρβουνοπουλε ειλικρινά σας ευχαριστώ γι αυτούς τους αξιότιμους ανθρώπους που προκαλείτε. Είσαστε κορυφή .
Ο Θεός να σας έχει καλά.
Το έργο που κάνει ο Πάρης, είναι εξαιρετικά σημαντικό. Ενισχύστε όλοιιιιιι
Μπράβο Θοδωρη πάντα τέτοια χαίρομαι πολύ για την σου / ο συμμαθητής σου στο ICBS που καθόμασταν στο ίδιο θρανίο Γιάννης Α.
Γειά σου Γιαννη. Θα σε πάρω τηλ.
Άλλο γραμματιζουμενοι, άλλο μορφωμένοι έλεγε ο παππούς μου!
Μπράβο κύριε καρβουνοπουλε για το φοβερό αυτό θέμα.η κοινωνία απέτυχε.φοβερος ο συνομιλητής σας θα αγοράσω το βιβλίο ❤
Πολύ σωστός ο άνθρωπος.
Είχα την τύχη να παρακολουθήσω σε διάλεξη δύο φορές τον κύριο Σπηλιώτη. Φοβερός άνθρωπος, δάσκαλος και συγγραφέας που σε καθηλώνει! Συγχαρητήρια για τον καλεσμένο σας! Ανεβαίνει πολλά επίπεδα πάνω η εκπομπή σας με τέτοιους καλεσμένους! Να είστε πάντα καλά!!
Πολλυ τύχη .... δύο φορές..... σε καθηλώνει! ..... μενεις εσαει στην καρεκλα βολεματος .
@@Thewonderingminds Ποιος μίλησε για βόλεμα στο βίντεο?
@@booklov Χρειαζεται ετικετα για να αντιληφθεις βολεμα ισον μαλθακοτης ισον αγελοποιηση ;;; Kai επι του πρακτεου τι αλλο απο βολεμα εννοει ο Κυρ. Θοδωρης ;;;;;
@@Thewonderingminds Αγαπητοί φίλοι, χαίρομαι που αυτός ο διάλογος δείχνει ότι οι απόψεις που εκφράζονται στις διαλέξεις και τα βιβλία μου προκαλούν σκέψη και συζητήσεις, ακόμα και αν αυτές συνοδεύονται από διαφωνίες ή αμφισβητήσεις. Αυτός είναι, άλλωστε, ένας από τους βασικούς στόχους μου: να δημιουργήσω ένα χώρο για ανταλλαγή ιδεών, ακόμα και όταν αυτές δεν γίνονται άμεσα αποδεκτές.
Σχετικά με τα σχόλια περί “βολέματος” και “αγελοποίησης,” θέλω να ξεκαθαρίσω ότι οι απόψεις και τα μηνύματα που μοιράζομαι δεν έχουν σκοπό να επιβάλουν μια παθητική ή αδρανή στάση στη ζωή. Αντίθετα, η φιλοσοφία που προάγω στο “Φτάσε εκεί που μπορείς” είναι μια συνεχής πρόκληση να ξεπεράσουμε τα όρια που θέτουμε στον εαυτό μας, να κινηθούμε πέρα από τη ζώνη άνεσης και να διεκδικήσουμε μια ζωή με νόημα και εξέλιξη.
Η ιδέα της “βολικότητας” ή της “μαλθακότητας” δεν έχει καμία σχέση με τα όσα προσπαθώ να επικοινωνήσω. Το μήνυμά μου δεν είναι να μείνουμε ακίνητοι ή να συμβιβαστούμε με ό,τι έχουμε. Αντίθετα, πιστεύω ακράδαντα ότι κάθε άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να προχωρήσει, να ξεπεράσει δυσκολίες και να φτάσει σε ένα επίπεδο που ίσως να μην πίστευε ποτέ ότι μπορεί να κατακτήσει. Αυτό, όμως, δεν γίνεται μέσα από εξαναγκασμό ή απρόσωπες “ετικέτες,” αλλά μέσα από την εσωτερική ώθηση να κάνουμε το καλύτερο δυνατό με τα μέσα που διαθέτουμε.
Όσο για την κατηγορία της “αγελοποίησης,” είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι ο καθένας έχει την ευθύνη να εξετάζει κριτικά τα όσα ακούει και να αποφασίζει τι αξίζει να κρατήσει. Ούτε οι ιδέες μου, ούτε οποιοδήποτε μήνυμα που μοιράζομαι, έχουν στόχο να “ευνουχίσουν” τη σκέψη ή να επιβάλλουν ένα συγκεκριμένο μοτίβο ζωής. Αντιθέτως, πιστεύω στη δύναμη του διαλόγου και της διαφορετικότητας των απόψεων, όπως φαίνεται και από τη δική σας ανταλλαγή σκέψεων εδώ.
Σας ευχαριστώ όλους για τη συμμετοχή σας στη συζήτηση, ακόμα και αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε. Ο καθένας μας μπορεί να πάρει κάτι από αυτές τις ανταλλαγές, να το σκεφτεί, και να το αξιοποιήσει στη δική του πορεία. Η ουσία είναι να μην σταματήσουμε ποτέ να αναρωτιόμαστε, να μαθαίνουμε και να εξελισσόμαστε. Αυτός είναι ο δρόμος προς μια ζωή με νόημα. Σας ευχαριστώ για τη σκέψη και τον χρόνο σας. Με εκτίμηση, θοδωρής Σπηλιώτης
Τέλειος! Ευχαριστουμε!
Έλλειψη κριτικής σκέψης και στην Ελλάδα. Κι αυτό είναι μάστιγα!
Ευχαριστώ!!!!
6:30 τα είπες όλα... το βλέπω καθημερινά στο χώρο που εργάζομαι, έρχονται πτυχιούχοι στα 30 τους πρώτη δουλειά και θέλουν να γίνουν προιστάμενοι κλπ. Κάποιοι φυσικά γίνονται, γιατί έχουν "δόντι", αλλά καταλαβαίνει κάποιος τι μορφή "διοίκησης" θα εφραμόζουν.
Εοίσης πολύ καλό θα ειναι να αναγνωριζουμε τα λαθη μας και να μαθαινουμε απο συτα . Κάθε εμπόδιο να το μετατρέπουμε σε καλό.
Μας έκανε ψυχοθεραπεία το σημερινό βίντεο ‼️‼️‼️‼️‼️‼️‼️‼️‼️‼️‼️‼️‼️‼️‼️‼️‼️‼️‼️‼️‼️‼️‼️👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍🫰🫰
" το πιο σημαντικο ειναι η ψυχη σου δικε μου...εχει τους νομους τους αυτη η ιστορια "....
Μια σκέψη μου είναι ότι το σχολείο παλαιότερα ήταν προσαρμοσμένο στον τρόπο ζωής της εποχής. Παλαιότερα τα παιδιά είχαν επαφή με τη φύση, ακόμα και στα αστικά κέντρα πολύ περισσότερο στην επαρχία. Οπότε στο σχολείο μάθαιναν τα τότε απαραίτητα. Σήμερα είναι αναγκαίο τα παιδιά από μικρά να μάθουν να φυτεύουν κάτι και να το φροντίζουν, να φροντίζουν κάποια ωφελιμα ζώα. Να επεξεργάζονται το ξύλο. Γιατί όχι να μάθουν να ράβουν ένα κουμπί. Να αποκτήσουν επαφή τέλος πάντων με τον πρωτογενή τομέα και τη φύση και την πραγματική ζωή, εκτός από την θεωρία.
Απολυτα σωστό!
@@booklov μερσί 😊
Καλημέρα!!!
Πολλά σημαντικά θέματα με εντελώς επιφανειακή προσέγγιση.. Φαίνεται μπερδεμένος άνθρωπος που μάλλον εκφράζει τα προσωπικά του άλυτα και αθεράπευτα τραύματα.
κάποιος το είπε. Επαυξάνω τα λεγόμενα σας
Η κριτική σας είναι σεβαστή και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του δημόσιου διαλόγου, ειδικά όταν αφορά ζητήματα που αγγίζουν τις ζωές και τις αντιλήψεις πολλών ανθρώπων. Ωστόσο, θα ήθελα να δώσω μια διαφορετική διάσταση στις παρατηρήσεις σας, εστιάζοντας στο μήνυμα και όχι απαραίτητα στο πρόσωπο.
Το βιβλίο “Φτάσε εκεί που μπορείς” δεν ισχυρίζεται ότι δίνει όλες τις απαντήσεις ή ότι αποτελεί μια απόλυτη φιλοσοφία. Είναι μια προσπάθεια να προκαλέσει σκέψη, να εμπνεύσει δράση και να βοηθήσει τον αναγνώστη να δει τη ζωή του μέσα από έναν διαφορετικό φακό. Είναι αλήθεια πως ο καθένας φέρει τις δικές του εμπειρίες, τα δικά του τραύματα και βιώματα, αλλά αυτό δεν ακυρώνει την αξία της προσπάθειας να τα μοιραστεί, αν αυτό μπορεί να είναι χρήσιμο ή να εμπνεύσει άλλους.
Αναφέρατε ότι πρόκειται για “επιφανειακή προσέγγιση”. Είναι πιθανό κάποιες πτυχές να φαίνονται τέτοιες αν δεν συνοδεύονται από τη βαθύτερη σκέψη του αναγνώστη, όμως το περιεχόμενο ενός βιβλίου σαν αυτό δεν είναι εργαλείο επίλυσης τραυμάτων, αλλά μια ώθηση για αυτοβελτίωση και ενδοσκόπηση.
Όσο για την προσωπική κατάσταση του συγγραφέα, αν επιλέγει να μοιραστεί τα “άλυτα” και “αθεράπευτα τραύματά” του, αυτό αποτελεί ένα βήμα γενναιότητας και όχι αδυναμίας. Δεν προβάλλει τον εαυτό του ως αλάνθαστο ή “φωτεινό παντογνώστη”, αλλά ως κάποιον που έχει αποδεχτεί την ανθρώπινη φύση του και επιδιώκει να κάνει κάτι θετικό με αυτήν.
Η κριτική σας μπορεί να αποτελέσει έναυσμα για συζήτηση, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι το μήνυμα ενός βιβλίου ή μιας συνέντευξης συχνά ξεπερνά το πρόσωπο που το εκφράζει. Αν καταφέρουμε να το δούμε έτσι, μπορεί να ωφεληθούμε όλοι από την ανταλλαγή απόψεων. Σας ευχαριστώ που μοιραστήκατε την οπτική σας. Με εκτίμηση, θοδωρής Σπηλιώτης
@@thodorisspiliotis5632 ειλικρινά,δεν είχα καμία απολύτως πρόθεση να φανώ προσβλητικός απέναντι στο πρόσωπο σας, ούτε βεβαίως αρνητικός προς το βιβλίο σας εφόσον δεν γνωρίζω το περιεχόμενο παρά μόνο τον τίτλο.
Καταλαβαίνω απόλυτα τον περιορισμένο χρόνο της σύντομης συνέντευξης, γι'αυτό και αναφερθηκα σε "επιφανειακή προσέγγιση", ακριβώς γιατί,τα θέματα που αναφέρατε είναι εξαιρετικά σημαντικά και το κάθε ένα από αυτά χρειάζεται να αναλυθεί σε πλήθος παρόμοιων εκπομπών.
Είναι υγιές και ωφέλιμο να υπάρχει διάλογος και αντίλογος, γιατί με αυτόν τον τρόπο εξελίσσεται η κοινωνία και ο καθένας μας προσωπικά.
Εύχομαι καλή επιτυχία στο βιβλίο σας γιατί νιώθω ότι έχει γραφτεί με αγάπη και σίγουρα θα είναι πολύ ενδιαφέρον.
Με εκτίμηση
Γιώργος Σαμπάνης.
Καλημέρα Κε Παρι. Πολυ χρησιμο αυτο το βιντεακι σας που ερμηνεύει και προβληματιζει τα κακως κειμενα της Ελληνικης κοινωνιας τις τελευταίες δεκαετιες. Πραγματικοτητες που δεν τις αγγιζει καν η εκπαιδευτικη κοινοτητα και - ουσιαστικα - τις αποκρυπτουν απο τις νεες γενιες. Αρα η Παιδεια εχει αποτυχει απο την αρχη του Μαραθωνιου της ζωης, αν μπορουμε να το πουμε ετσι.
💥Βαλτε στοχους,
αρκει να μην γινεται ο στοχος της ιδιας σας της ζωης.💥
Ε.Μ.
Η γενιά μου (φυσικά όχι όλοι, αλλά ένα σημαντικό κομμάτι) και σπούδασε και δούλεψε (από ντελίβερι μέχρι και εργοστάσια) και σήμερα η ελληνική κοινωνία τους έχει σβήσει. Δεν υπάρχει αγορά εργασίας στη χώρα αυτή, ούτε το πεδίο του ελεύθερου επαγγελματία είναι εύκολο (κυρίως από οικονομικής άποψης). Είτε θέτεις ταπεινά στάνταρ είτε υψηλά, βρίσκεις μόνο αδιέξοδο
Η απάντηση για το άγχος, την κατάθλιψη, την ευτυχία είναι μαζί μας 2000 χρόνια και επιλέξαμε να την ξεχάσουμε. Λέγεται Χριστός και Ορθοδοξία.
επαυξάνω
Το σχόλιό σας θίγει ένα βαθύ και διαχρονικό ζήτημα: τη σύνδεση της θρησκείας και της πίστης με την ψυχική ηρεμία, την ευτυχία και την υπέρβαση των δυσκολιών της ζωής, όπως το άγχος και η κατάθλιψη. Πράγματι, για πολλούς ανθρώπους, η πίστη και η θρησκεία, και ειδικότερα ο Χριστιανισμός και η Ορθοδοξία, αποτελούν βασικό θεμέλιο για την εύρεση νοήματος, ελπίδας και δύναμης στις δυσκολίες της ζωής.
Η θρησκεία, και ιδιαίτερα η Ορθόδοξη Χριστιανική παράδοση, έχει προσφέρει εδώ και αιώνες εργαλεία για την αντιμετώπιση της εσωτερικής ταραχής. Η προσευχή, η μετάνοια, η εμπιστοσύνη στη Θεία Πρόνοια, η αξία της κοινότητας και η αναζήτηση πνευματικής ζωής αποτελούν δοκιμασμένους τρόπους για να βρίσκει κάποιος γαλήνη και να αντιμετωπίζει τα ψυχικά βάρη. Ο Χριστός, όπως αναφέρετε, προσφέρει μια διαχρονική πρόσκληση για αποφόρτιση: «Δεῦτε πρὸς με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς» (Ματθαίος 11:28).
Ωστόσο, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι οι άνθρωποι βρίσκουν διαφορετικές διαδρομές για να αντιμετωπίσουν το άγχος, την κατάθλιψη και να αναζητήσουν την ευτυχία. Η πίστη, αν και για πολλούς είναι το απόλυτο καταφύγιο, δεν είναι η μοναδική διαδρομή που μπορεί να ακολουθήσει κάποιος. Στην εποχή μας, η επιστήμη, η ψυχολογία και οι προσωπικές αναζητήσεις έχουν προσφέρει εναλλακτικές μεθόδους που συμπληρώνουν την πνευματική διάσταση. Αυτό δεν σημαίνει ότι αναιρούν τη θρησκεία, αλλά ότι προσφέρουν έναν πολυδιάστατο τρόπο αντιμετώπισης.
Η ουσία του μηνύματός σας, όμως, είναι ισχυρή: για όποιον επιλέγει να στραφεί στη Χριστιανική πίστη, η Ορθοδοξία προσφέρει βαθιά νοήματα και εργαλεία αυτογνωσίας, ταπεινοφροσύνης και πνευματικής αναγέννησης. Για πολλούς, αυτή η επιστροφή στις ρίζες της πίστης τους είναι η λύση που χρειάζονται για να βρουν τη γαλήνη και την ευτυχία.
Συνεπώς, ναι, η θρησκεία και η πίστη είναι για πολλούς ανθρώπους η απάντηση σε διαχρονικά προβλήματα, καθώς προσφέρει ένα μονοπάτι που οδηγεί όχι μόνο στην αντιμετώπιση των δυσκολιών, αλλά και στην ελπίδα για κάτι ανώτερο. Αυτό, όμως, δεν αποκλείει άλλους τρόπους που μπορούν να λειτουργήσουν συμπληρωματικά, ανάλογα με τις προσωπικές αναζητήσεις και τις ανάγκες του καθενός. Με εκτιμηση Θοδωρής Σπηλιώτης
16:28, θα πρόσθετα καλλιεργημένος άνθρωπος, το ευτυχισμένος μόνο του δεν λέει τίποτα πια, θεωρώ
Ο τρόπος που παρουσιάζει εδώ αυτές τις πολύ σημαντικές ιδέες δεν τις δικαιώνει.
Η παρατήρησή σας είναι απολύτως σεβαστή και θίγει ένα ουσιώδες ζήτημα: τη σημασία του τρόπου με τον οποίο παρουσιάζονται μεγάλες ιδέες. Είναι αλήθεια ότι ακόμα και οι πιο σημαντικές έννοιες μπορεί να χάσουν τη δύναμή τους όταν δεν αποδίδονται με σαφήνεια, συνέπεια ή τον κατάλληλο συναισθηματικό βάθος.
Το βιβλίο “Φτάσε εκεί που μπορείς” έχει ως κεντρικό στόχο να εμπνεύσει και να ενθαρρύνει τους αναγνώστες να δουν τη ζωή τους μέσα από μια νέα προοπτική. Ωστόσο, δεν φιλοδοξεί να είναι ένα ακαδημαϊκό εγχειρίδιο ή μια απόλυτη αλήθεια. Είναι μια προσπάθεια να μεταδοθούν ιδέες που αγγίζουν τον καθένα διαφορετικά. Η πρόκληση για τον συγγραφέα είναι πώς να παρουσιάσει αυτές τις ιδέες με τρόπο που να αντανακλά την ουσία τους και να προκαλεί πραγματική ενδοσκόπηση.
Είναι πιθανό, όπως αναφέρετε, ο τρόπος παρουσίασης να μην δικαιώνει πάντα το βάθος των ιδεών. Αυτό, όμως, δεν ακυρώνει το μήνυμα. Το να μιλήσεις για έννοιες όπως η αυτοβελτίωση, η υπέρβαση των ορίων και η αναζήτηση νοήματος είναι μια δύσκολη αποστολή, γιατί αυτά τα ζητήματα είναι βαθιά προσωπικά και συχνά πολυδιάστατα. Ο κάθε ακροατής ή αναγνώστης τα προσεγγίζει από τη δική του σκοπιά.
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η αξία ενός βιβλίου ή μιας συνέντευξης δεν περιορίζεται μόνο στον τρόπο που παρουσιάζεται, αλλά και στο αν καταφέρνει να προκαλέσει σκέψεις, συναισθήματα και διάλογο. Αν οι ιδέες προκαλούν ενδιαφέρον και αντιπαράθεση, τότε έχουν ήδη πετύχει να ανοίξουν ένα χώρο για συζήτηση, ακόμη και αν η παρουσίαση δεν είναι πάντα τέλεια.
Τελικά, το μήνυμα του βιβλίου παραμένει ισχυρό: ότι ο καθένας μας μπορεί να ξεπεράσει τα όρια που θέτει ο ίδιος στον εαυτό του και να ανακαλύψει νέες δυνατότητες. Το πώς παρουσιάζεται αυτό το μήνυμα μπορεί να διαφέρει ανάλογα με τις περιστάσεις, αλλά η ουσία είναι εκεί για όποιον είναι πρόθυμος να την αναζητήσει. Οι μεγάλες ιδέες μπορεί να παρουσιάζονται διαφορετικά, αλλά η αλήθεια τους παραμένει διαχρονική. Με εκτίμηση, Θοδωρής Σπηλιώτης
Κύριε Σπηλιώτη: Σας ευχαριστώ για την εκτενή και περιεκτική απάντηση. Με τιμά.
Δεν έχω διαβάσει το βιβλίο σας, γι’αυτό και περιόρισα την λακωνική κριτική μου «εδώ», στην συγκεκριμένη συνέντευξη.
Ο τρόπος παρουσίασης μια ιδέας όντως δεν αλλάζει την αλήθεια της αλλά, όπως και εσείς αναγνωρίζετε, επηρεάζει την μεταδοτικότητα και διείσδυση της. Σε τελική ανάλυση, μιλάμε/γράφουμε για αλήθειες με ελπίδα να τις μοιραστούμε, αποτελεσματικά.
Η συνέντευξη μου κέντρισε το ενδιαφέρον γιατί παρουσίαζε μια σημαντική και συχνά παραβλεπόμενη ιδέα. Όσο μιλούσατε μου ξεπηδούσαν αντί-επιχειρήματα που άλλοι θα έθεταν και έλπιζα πως θα απαντηθούν η τουλάχιστον αναγνωριστούν, για να υποστηρίξουν την κεντρική ιδέα.
Ξέρω πως για κάτι τέτοιο πρέπει να διαβάσω το βιβλίο, και υπόσχομαι στον εαυτό μου πως θα το κάνω.
@@thodorisspiliotis5632 ευχαριστώ για την εκτενή και περιεκτική απάντηση. Με τιμά. Οι πιο εκτενείς μου απαντήσεις έχουν αφαιρεθεί οπότε σταματώ εδώ.
Πολύ ενδεης λόγος για συγγραφεα
Η κριτική σας για τον τρόπο έκφρασης ενός συγγραφέα είναι κατανοητή, ειδικά όταν οι προσδοκίες από το περιεχόμενο ενός βιβλίου ή μιας συνέντευξης είναι υψηλές. Ωστόσο, θα ήθελα να προσεγγίσω το σχόλιό σας με μια διαφορετική οπτική.
Το να είναι ο λόγος ενός συγγραφέα «ενδεής» μπορεί να αντικατοπτρίζει διάφορους παράγοντες. Ίσως η επιλογή λέξεων να μην ταιριάζει στις προσδοκίες ή στις προσωπικές σας αντιλήψεις για το πώς πρέπει να εκφράζονται σημαντικές ιδέες. Ωστόσο, ο λόγος δεν είναι απαραίτητο να είναι περίτεχνος ή «φορτωμένος» για να αγγίξει τον αναγνώστη. Στην πραγματικότητα, η απλότητα του λόγου μπορεί να είναι μια συνειδητή επιλογή, καθώς επιδιώκει να προσεγγίσει ένα ευρύ κοινό και να μεταδώσει μηνύματα που είναι άμεσα κατανοητά.
Το βιβλίο “Φτάσε εκεί που μπορείς” δεν έχει στόχο να εντυπωσιάσει με τη ρητορική του, αλλά να προκαλέσει σκέψη και να εμπνεύσει δράση. Η δύναμη του μηνύματός του δεν βρίσκεται μόνο στις λέξεις, αλλά στη φιλοσοφία που προτείνει: ότι η εξέλιξη και η πρόοδος ξεκινούν από το να ξεπεράσουμε τα όριά μας και να ανακαλύψουμε τις πραγματικές μας δυνατότητες.
Αν ο λόγος σας φαίνεται ανεπαρκής, ίσως οφείλεται στο ότι ο συγγραφέας επιλέγει έναν πιο προσωπικό και απλό τόνο, θέλοντας να φέρει τους αναγνώστες κοντά του, αντί να επιβάλλει έναν λόγο «αυθεντίας». Αυτός ο τρόπος μπορεί να μην αγγίζει όλους με τον ίδιο τρόπο, αλλά δεν αναιρεί την αξία του μηνύματος.
Η δύναμη ενός βιβλίου δεν είναι πάντα στον τρόπο που γράφεται, αλλά στον αντίκτυπο που έχει. Αν οι ιδέες του συγγραφέα μπορούν να παρακινήσουν έστω και έναν άνθρωπο να δει τη ζωή του διαφορετικά, τότε ο σκοπός έχει επιτευχθεί, ακόμα κι αν η γλώσσα δεν είναι η πιο εντυπωσιακή.
Τελικά, ο «ενδεής λόγος» δεν ακυρώνει τη φιλοσοφία. Ίσως είναι μια ευκαιρία να αναζητήσουμε πέρα από τη μορφή και να επικεντρωθούμε στην ουσία του μηνύματος: ότι όλοι μπορούμε να φτάσουμε πιο μακριά από όσο νομίζουμε, αρκεί να έχουμε το θάρρος να προσπαθήσουμε. Με εκτίμηση, θοδωρής Σπηλιώτης
@thodorisspiliotis5632 Κύριε μου ζητώ συγγνώμη αν σας προσέβαλα η σας στεναχωρησα Ειλικρινώς δεν ήταν στις προθέσεις μου Θεωρήστε άτοπη την κριτική μου
Κυρ. Παρι, Ο Κυριακος στον εστειλε προς πληρη αγελοποιηση μας ;;;;;; den απαντας . .....
Αγαπητέ, καταλαβαίνω τον έντονο προβληματισμό σας, και θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι η παρουσία μου σε οποιοδήποτε δημόσιο διάλογο δεν σχετίζεται με πολιτικές σκοπιμότητες ή επιδιώξεις τρίτων. Ο σκοπός μου είναι να μοιραστώ τις ιδέες μου και να συμβάλλω στη συζήτηση για την αυτοβελτίωση, την υπέρβαση των προσωπικών μας ορίων και την αναζήτηση νοήματος στη ζωή.
Το βιβλίο μου, “Φτάσε εκεί που μπορείς,” και η συμμετοχή μου σε συνεντεύξεις δεν έχουν καμία πολιτική ατζέντα. Αντίθετα, προσπαθούν να ενθαρρύνουν τον κάθε άνθρωπο να δει τη ζωή του από μια νέα οπτική, να προβληματιστεί για το πού βρίσκεται και πού θέλει να φτάσει. Οι ιδέες μου είναι προσωπικές, βασισμένες σε βιώματα και σκέψεις, και δεν έχουν στόχο να επιβληθούν, αλλά να προκαλέσουν σκέψη και διάλογο.
Η κριτική σας είναι καλοδεχούμενη και απαραίτητη. Αν οι απόψεις μου δεν σας βρίσκουν σύμφωνο, είναι μια ευκαιρία να αναρωτηθώ αν ο τρόπος που εκφράζομαι μπορεί να γίνει πιο ξεκάθαρος ή πιο ουσιαστικός. Το σημαντικό, όμως, είναι να μην περιορίσουμε τη συζήτηση από φόβο μήπως κάποιος προσπαθήσει να μας χειραγωγήσει. Ο διάλογος, η ανταλλαγή ιδεών και η διαφορετική οπτική είναι αυτά που μας προστατεύουν από την “αγελοποίηση” που αναφέρατε.
Ελπίζω να συνεχίσουμε τη συζήτηση με σεβασμό και ανοιχτότητα, καθώς όλοι μπορούμε να μάθουμε ο ένας από τον άλλον. Σας ευχαριστώ που μοιραστήκατε τις σκέψεις σας. Με εκτίμηση Θοδωρής Σπηλιώτης.
Απο μπασκετ ειναι ασχετος παντως...υπαρχουν παγκοσμιας κλασης παιχτες που ειναι 1,78 μετρα.
Στατιστικά στο NBA: Το ύψος του μέσου NBA παίκτη είναι περίπου 2,01 μ., ενώ μόλις ένα 3-5% των παικτών είναι κάτω από 1,83 μ. Άρα, αυτοί οι παίκτες είναι σπάνιοι.Παίκτες γύρω στο 1,78 μ. που διαπρέπουν στην Ευρώπη είναι εξαιρετικά λίγοι.
@booklov ο τύπος λέει ότι είναι αδύνατον να παίξει στην εθνική με ύψος 1,84.
Ποιο είναι point σου????ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΛΕΕΙ ΟΧΙ ΣΠΑΝΙΟ Η ΔΥΣΚΟΛΟ!
@@medikos Εξηγει στο βίντεο, ότι πολλοι προσπαθούν άλλοι λιγοι τα καταφέρουν, αν ακουσετε παρακάτω
@@booklovΆρα φάσκει και αντιφάσκει... μιλάει για όρια κατά συνθήκη και επιλογή, επιβεβαιώνοντας έτσι ότι δεν υπάρχουν όρια στους ανθρώπινους οραματισμούς.
Το σχόλιό σας θίγει ένα ενδιαφέρον σημείο και είναι απολύτως σεβαστό. Είναι αλήθεια ότι παίκτες παγκόσμιας κλάσης με ύψος κάτω από 1,84 μέτρα έχουν διαπρέψει στο μπάσκετ. Παράδειγμα αποτελούν αθλητές όπως ο Muggsy Bogues (1,60 μ.), ο Facundo Campazzo (1,78 μ.) και ο Allen Iverson (1,83 μ.), που με την ταχύτητα, την τεχνική και την ευφυΐα τους ξεπέρασαν τα φυσικά μειονεκτήματα του ύψους. Ωστόσο, αυτοί οι παίκτες είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας.
Στο πλαίσιο του σύγχρονου μπάσκετ, ειδικά σε επίπεδο Εθνικών Ομάδων, το ύψος αποτελεί σημαντικό παράγοντα. Οι τακτικές απαιτήσεις, η αμυντική κάλυψη, η ικανότητα στα ριμπάουντ και η ευελιξία στις αλλαγές μαρκαρίσματος προτιμούν παίκτες που συνδυάζουν ύψος και ταχύτητα. Αυτό δεν σημαίνει ότι κοντύτεροι παίκτες δεν μπορούν να επιτύχουν, αλλά ότι συχνά έχουν μεγαλύτερες προκλήσεις να ξεπεράσουν.
Το σχόλιο που έγινε στο βίντεο, ότι είναι δύσκολο να αγωνιστεί κάποιος στην Εθνική Ελλάδος με ύψος κάτω από 1,84 μέτρα, βασίζεται σε αυτή την πραγματικότητα. Δεν ακυρώνει την ύπαρξη ταλαντούχων κοντύτερων παικτών, αλλά αναδεικνύει ότι το ύψος αποτελεί πλεονέκτημα σε ένα άθλημα που βασίζεται τόσο πολύ στη φυσική διάσταση.
Τελικά, το ύψος μπορεί να είναι ένα εργαλείο, αλλά δεν είναι ο μοναδικός παράγοντας επιτυχίας. Οι παίκτες που διακρίνονται, ανεξαρτήτως ύψους, το καταφέρνουν μέσα από σκληρή δουλειά, αφοσίωση και την ικανότητα να ξεπερνούν τα όρια που θέτει η ίδια η φύση τους. Αυτοί είναι που κάνουν τη διαφορά, είτε στην Εθνική Ελλάδος είτε σε διεθνές επίπεδο. Με εκτίμηση, Θοδωρής Σπηλιώτης
"Εχουμε γεμισει επιστήμονες και δεν εχουμε κανεναν να δουλέψει ";;;;;
Ο πρωταθλητισμός ειναι φυση θέση μοναχικός!!!
Λιγο ανάκατα μας τα λεει ο κ καθηγητής.
κριτική σας είναι εύλογη και δείχνει την ανάγκη να διευκρινιστούν σημαντικά ζητήματα. Θα απαντήσω συνοπτικά, αλλά με ενιαίο ύφος, για να δούμε τη συνολική εικόνα.
Το σχόλιο για το ότι “έχουμε γεμίσει επιστήμονες και δεν έχουμε κανέναν να δουλέψει” είναι συχνό σε συζητήσεις για τον επαγγελματικό προσανατολισμό. Δεν πρόκειται για θέμα υπερβολικού αριθμού επιστημόνων, αλλά για την ανάγκη ισορροπίας στις επιλογές μας. Η φιλοσοφία του “Φτάσε εκεί που μπορείς” δεν απορρίπτει κανένα επάγγελμα. Αντίθετα, εστιάζει στη σημασία της αξιοποίησης του προσωπικού ταλέντου, είτε πρόκειται για επιστήμη είτε για χειρωνακτική εργασία, ώστε να βρίσκουμε ικανοποίηση σε ό,τι κάνουμε.
Σχετικά με τον πρωταθλητισμό, είναι αλήθεια πως συχνά απαιτεί θυσίες και απομόνωση. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να είναι απόλυτα μοναχικός. Ο πρωταθλητής μπορεί να αντλήσει δύναμη τόσο από την εσωτερική του πειθαρχία όσο και από τη στήριξη των ανθρώπων γύρω του. Το βιβλίο προάγει την ιδέα ότι οι μεγάλες επιτυχίες έρχονται όταν ξεπερνάμε τα όριά μας, αλλά και όταν συνεργαζόμαστε και εμπνεόμαστε από άλλους.
Όσο για την παρατήρησή σας ότι ο “καθηγητής τα λέει λίγο ανάκατα,” είναι φυσιολογικό να υπάρχουν ασάφειες ή προσωπικές αναφορές που δεν εκφράζονται πάντα με σαφήνεια. Αυτό, όμως, δεν ακυρώνει την ουσία του μηνύματος. Η πρόκληση είναι να κρατήσουμε ό,τι μας εμπνέει, βλέποντας πέρα από τις λεπτομέρειες που μπορεί να μας ξενίσουν.
Η ουσία του “Φτάσε εκεί που μπορείς” είναι να μας ενθαρρύνει να δούμε τη ζωή μας μέσα από τη δική μας προοπτική, να ξεπεράσουμε τα όρια που θέτουμε στον εαυτό μας και να επιδιώξουμε την εξέλιξη. Αν κάτι σας φάνηκε “ανάκατο,” ίσως είναι η αφορμή για βαθύτερο προβληματισμό και συζήτηση. Άλλωστε, ο στόχος μιας συνέντευξης ή ενός βιβλίου είναι να ανοίξει διάλογο, και η δική σας κριτική είναι μέρος αυτού του διαλόγου. Με εκτίμηση, θοδωρης Σπηλιώτης
Πολυ σωστά τα λέει. Έχουμε γεμίσει με νεους που πηγαίνουν σε ψυχολογους.
@@thodorisspiliotis5632 ευχαριστώ για την απάντηση σας , θα διαβάσω το βιβλίο σας και θα επανέλθω!
Παύλος Πολάκης
Να πεί τι ο γιδοβοσκός μωρέ;
ΠΑΥΛΟΣ ΠΟΛΑΚΗΣ θα θέλαμε σήμερα μία συνέντευξη του στο MILITAIRE μία μέρα πριν τις εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ ❤❤❤❤❤
Ποιος τον γαμάει κι αυτόν τον κρητικό τραμπάκουλα ??
Α ακόμα υπάρχουν συριζαίοι?
Πόσο σανό ακόμα?
Δεν χορτάσατε ακόμα?
Τόσα χρόνια σανό σας τάιζαν αυτοί.
Μακάρι να βγει ο πολλάκης για να φύγουν και οι υπόλοιποι να διαλύσει αυτή η σφηκοφωλιά.
Ποιος γαμάει τον τσέλιγκα της Κρήτης;
Σας τρομάζει ο παυλαρας τροχαία εε..😢
Ητοπαθεις λογική. Να ξεπερνατε τα όρια σας και να φτάνετε ψηλά. ΜΕ τετοιες ηττοπαθεις αντιλήψεις δεν παμε μπροστά.
Μα δεν έχει άδικο.... δεν είναι ηττοπάθεια όσα αναφέρει!!
Καμμία σχέση με ηττοπάθεια . Λέει τα πράγματα όπως έχουν
@@ΕυηΣτυλιανου ητοπαθεια είναι.. ότι χειρότερο μπορείς να κάνεις στην εξέλιξη σου να βάζεις όρια και να έχεις την λογική "δεν γίνεται " .. "δεν μπορώ " , με τέτοιες αντιλήψεις θα μεγαλωνες τα παιδιά σου; η πραγματική εξέλιξη έρχεται με το να ξεπερνάμε τα όρια μας, νε βελτιονωμαστε συνεχώς, νε βλέπουμε ψηλά και μπροστά, να μαθαίνουμε συνεχώς, να σπρωχνουμε όχι μόνο τον εαυτό μας αλλά να υποστηρίζουμε και τους διπλανους μας 💪💪
ΝΑΙ, ΜΠΟΡΏ, ΜΠΟΡΕΙΣ , ΜΠΟΡΟΎΜΕ!! 💪💪ΠΑΜΕ ΔΥΝΑΤΆ
@@tats2366 Για αυτο η κοινωνία μας πιέζετε συνέχεια και εχει φτασει μια πλήρως ανταγωνιστική, απληστη κοινωνία.
επαυξάνω τα όσα λέτε
Παύλος Πολάκης