Orhan abi bir Azerbaycanlı fanın olarak selamlar sevgiler.Senden ricam zamanın olursa bizim ülke hakkında internette bir araştırma yap ve video hazırla.Bakalım Azerbaycanmı yoksa Türkiyemi daha kötü?
o 56:30'da çıkan arkadaşın,bir çoğumuz gibi,ders çalışmaktan keyif almadığı anlaşılıyor. (hani gençlik bilebilse,yaşlılık yapabilse denir ya, ben de o yaştayken bilmiyordum,doğruya doğru) Ders çalışmanın,çok hoşunuza gittiğini düşünün. Anladığım kadar,o konu ilginizi çekmiyor.Başınıza geldiği için katlanmak zorundasınız. Sevmediğimiz şeyi,sevmeye kendimizi zorlamak, kulağa hoş gelmese bile,başka çare yok.Bazen kendimize yalan söylemek,işe yarayabiliyor.Sevdiğiniz şey olsa zaten, bir okuyuşta aklınıza girerdi. Ve,o derste tam not almanın,çantada keklik olduğunu düşünün.'Belki başkaları başaramaz,ama ben dünyaya,başkalarının başaramayacaklarını başarmaya geldim' diye düşünürseniz, evet saçma, ama, ders konusunda işe yarıyor.Tabii bunu başkalarına söylemeyin,büyük düşünün ama büyük konuşmayın. Galiba, bir kız arkadaştı onu yazan.Erkekler sizden zor durumda.Ne bakımdan,onu yazmak doğru olmaz.Ama,siz kız olduğunuza göre,inanın dersler konusunda bir kaç adım hatta kilometre önde başlamış oluyorsunuz.Avantajınızın farkında olun.Ümitsizliğe kapılmayın.
18-19 yaşında yabancı ülkeye gidip,nasıl tutunacaksınız orada?Film ve dizilerde her şey o kadar gönle göre olur ki,neredeyse baş karakter mahcup hisseder kendini 'Ya,hayat da bana,çok aşırı iyi davranıyor,mahcup oluyorum' diyecek gibi olur.Arada bir iki pürüz çıksa,sevinir bile 'Oh ne güzel,monotonluktan kurtuldum' der.Gerçek hayatta,hep bize kazandıracak,bir senaryo yazarı var mı?
Güzel yayın oldu abi sağol 🙂
Çok iyidi be❤
Orhan abi bir Azerbaycanlı fanın olarak selamlar sevgiler.Senden ricam zamanın olursa bizim ülke hakkında internette bir araştırma yap ve video hazırla.Bakalım Azerbaycanmı yoksa Türkiyemi daha kötü?
o 56:30'da çıkan arkadaşın,bir çoğumuz gibi,ders çalışmaktan keyif almadığı anlaşılıyor.
(hani gençlik bilebilse,yaşlılık yapabilse denir ya, ben de o yaştayken bilmiyordum,doğruya doğru)
Ders çalışmanın,çok hoşunuza gittiğini düşünün. Anladığım kadar,o konu ilginizi çekmiyor.Başınıza geldiği için katlanmak zorundasınız. Sevmediğimiz şeyi,sevmeye kendimizi zorlamak, kulağa hoş gelmese bile,başka çare yok.Bazen kendimize yalan söylemek,işe yarayabiliyor.Sevdiğiniz şey olsa zaten, bir okuyuşta aklınıza girerdi.
Ve,o derste tam not almanın,çantada keklik olduğunu düşünün.'Belki başkaları başaramaz,ama ben dünyaya,başkalarının başaramayacaklarını başarmaya geldim' diye düşünürseniz, evet saçma, ama, ders konusunda işe yarıyor.Tabii bunu başkalarına söylemeyin,büyük düşünün ama büyük konuşmayın.
Galiba, bir kız arkadaştı onu yazan.Erkekler sizden zor durumda.Ne bakımdan,onu yazmak doğru olmaz.Ama,siz kız olduğunuza göre,inanın dersler konusunda bir kaç adım hatta kilometre önde başlamış oluyorsunuz.Avantajınızın farkında olun.Ümitsizliğe kapılmayın.
18-19 yaşında yabancı ülkeye gidip,nasıl tutunacaksınız orada?Film ve dizilerde her şey o kadar gönle göre olur ki,neredeyse baş karakter mahcup hisseder kendini 'Ya,hayat da bana,çok aşırı iyi davranıyor,mahcup oluyorum' diyecek gibi olur.Arada bir iki pürüz çıksa,sevinir bile 'Oh ne güzel,monotonluktan kurtuldum' der.Gerçek hayatta,hep bize kazandıracak,bir senaryo yazarı var mı?